Μια μάγισσα έριξε τρελοελιξίριο στο πηγάδι μιας πόλης. Το ήπιανε όλοι οι κάτοικοι και τρελαθήκανε. Ο βασιλιάς όμως έπινε από το δικό του πηγάδι και δεν έχασε τα μυαλά του. Όμως, επειδή όλοι ήταν τρελοί, άρχισαν να λένε "ουουου τι μαλάκας ο βασιλιάς μας, να τον ρίξουμε". Στο τέλος ήπιε κι αυτός από το πηγάδι του χωριού και τρελάθηκε, οπότε ξανάρχισε να τους κυβερνά "δίκαια".
Δεν είμαι πολύ σίγουρος από πού το έχω διαβάσει αυτό, Χαλίλ Γκιμπράν θαρρώ πως είναι αλλά δεν παίρνω και όρκο
Πού θέλω να καταλήξω; Αν δεν ήτανε ολόκληρη η Γερμανία σε παράκρουση ο ένας, τρελός, Χίτλερ θα ήταν ο καρπαζοεισπράκτορας του χωριού. Ο φασισμός είναι κάτι που μεγαλώνει μέσα στην κοινωνία, είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για κάθε φορά που σηκώνει κεφάλι.
Κάθε "φιλήσυχος" Γερμανός που ενώ είχε ευκαιρία να τσακίσει κεφάλι ναζιστή, κάθε φιλήσυχος Γερμανός που δεν στόλισε με μυαλά ναζιστών το πεζοδρόμιό του ενώ είχε την ευκαιρία να το κάνει, είναι εξίσου υπεύθυνος για τους χιλιάδες θανάτους με τον ίδιο τον Χίτλερ.
Να το θυμάστε αυτό για τους ναζί.