Ζευγαρι Ελλήνων κανει το γυρο του κοσμου σε 6 χρονια μαζι με 8χρονη κορη τους που θα βγαλει το δημοτικο με τηλεκπαίδευση

[ΓΑΛΗ]

Μπράβο στους ανθρώπους που προσφέρουν αυτό στο παιδί τους. Μπράβο σε κάθε εναλλακτικό τρόπο ανάπτυξης των παιδιών.

Αυτό που διαβάζω είναι "μπράβο στον κάθε εγωκεντρικό παπάρα που για να στηρίξει την ανευθυνότητα του χρησιμοποιεί το παιδί του ως δεκανίκι ή πειραματόζωο".

Παίζει και σε παραλλαγές.

Σε αυτό το μπράβο θες να βλέπεις ή μπορείς μόνο αυτό να βλέπεις. Εδώ υπάρχει θόρυβος κι ακούγονται πολλά. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξεκαθαρίσει είναι ποιοι σέβονται το παιδί. Έτσι το βάζω ως προτεραιότητα μια και τσιμπιάρικο ζήτημα και ευαίσθητο. Ποιοι λοιπόν. Εγώ που λέω το μπράβο ή οι άλλοι που είδαμε τι γράφουν. Ε εγώ βγαίνω πάνω και πάλι τι να κάνω; Αφού είμαι πιο κοντά στο τι βιώνει αυτό το παιδί και μπορώ να το κοιτάξω στα μάτια και να χαρώ την επικοινωνία μου μαζί του. Πάμε παρακάτω. Τι θα νιώσουν οι άλλοι άμα συναντιόντουσαν με το παιδάκι; Να σου πω εγώ; Πως νιώθεις όταν τρως και ντερλικώνεις και γουστάρεις (και το έχω γαμήσει αυτές τις μέρες) και ξαφνικά σου σκάσει κάνα ρακένδυτο παιδάκι που πεινάει και θα σου ζητήσει βοήθεια; Ακριβώς αυτό. Που το "μισείς" λίγο εκείνη τη στιγμή που σου χαλάει τη μαγεία.
Κάτσε να πω και για το "μισείς" που παρόλο που το έβαλα σε εισαγωγικά μπορεί να πιαστεί κάποιος και να βρει θέμα. Εννοώ ότι σε χαλάει λίγο, σου βγαίνει μία αρνητική διάθεση κάτι σαν μια επιθετικότητα που πάει να ξεκινήσει.

Είναι λογικό να τους βγει αυτό προκειμένου να μην παρεκκλίνουν από την αρχική τους εικόνα που την έχουν δεδομένη και κυρίως αναγκαία. ναι αναγκαία και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που σπεύδει κανείς να σχολιάσει. Ορμώμενος από άλλα πράγματα (ας μην τα πούμε τώρα) και όχι βεβαίως από την αγάπη του ή το ενδιαφέρον του για το παιδί. Όταν λοιπόν κάτι τέτοιο αναγκαίο παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχή σου (αυτόν που δεν το λέμε τώρα) δεν πρόκειται να τον ακυρώσεις τόσο εύκολα. και να σου κάτι αδιάκριτες ερωτήσεις που θα του κάνουν ελπίζοντας να δουν δυστυχία και κακουχία στα λεγόμενά του για να έχουν να γουστάρουν την αντίθεση τους με το εναλλακτικό.
Έλα ρε τώρα! Αφού το ξέρεις και σε κάποια στιγμή θα το πεις με τα ίδια λόγια. Το ζουμί όλο είναι στην αγάπη που έχει ο γονιός και το πως απευθύνεται στην ψυχή του και δευτερεύον ρόλο παίζουν οι συνθήκες

Έχεις κολλήσει στην ιδέα του "συντηρητικού" που νοιώθει άβολα όταν του χαλάει το σκηνικό του.

Ξεκόλλα.

Η συνεχής σου υποστήριξη στο οτιδήποτε "εναλλακτικό" είναι μια δική σου αμυντική διαχείριση επειδή δεν έχεις ακόμη αποδεχθεί ότι η αριστερά έχει μπει εδώ και χρόνια στο ντουλαπάκι της συντήρησης.

[enterprise-psi]

Όσο δεν επιτρέπεται η ευγονική , τέτοια θα έχουμε.

[ST48410]

Μεγάλο ρίσκο. Κι εγώ δεν είμαι σίγουρος για το ισοζύγιο αλλά θα παραθέσω μερικές σκέψεις όπως έρχονται:

Στο θετικό ή το αρνητικό τελικό αποτέλεσμα θα βαρύνει πολύ το ποιοι είναι γονείς και πόσο χρόνο θα μπορούν να αφιερώσουν καθημερινά στο παιδί.

Αν φροντίσουν να το διαβάζουν και αν κάποιος έχει και 5 σχετικές γνώσεις δεν βλέπω πρόβλημα στο να αποκτηθούν οι γνώσεις του δημοτικού. Για την τηλεκπαίδευση ίσως έχουν συμβληθεί με κάποιο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο οπότε η ποιότητα των σπουδών και το ωρολόγιο πρόγραμμα μπορεί να τηρούνται επαρκώς. Ωστόσο θα λείψουν κάποιες εμπειρίες του σχολείου που δύσκολα θα τις αναπληρώσουν (πχ γράφω διαγώνισμα στην τάξη).

Θα λείψουν οι σταθερές φιλίες με την έννοια του συμμαθητή αλλά θα κάνει πιθανότατα πολλές φιλίες στα διάφορα μέρη που θα μείνουν για παραπάνω από μία μέρες (για ανεφοδιασμό, επισκευή στο αυτοκίνητο, για γιατρούς κλπ). Μετά θα αναλάβει η τεχνολογία και θα μπορεί να κρατήσει επαφή με αυτά τα παιδάκια αν το θέλει εξ αποστάσεως.

Θα χαθούν γυμναστήρια, κολυμβητήρια κλπ αλλά οι εμπειρίες στη φύση θα είναι απερίγραπτες. Θα μάθει να αλλάζει λάστιχο σε κακοκαιρία, να ξεκολλάει το αυτοκίνητο από τις λάσπες, να ψαρεύει, να σκαρφαλώνει σε δέντρα, βράχους κλπ Θα δει ζώα και πράγματα που ένα παιδί της πόλης τα βλέπει μόνο σε τσίρκο ή αργά στην ενηλικίωσή του αν και όποτε ταξιδέψει.

Θα χαθεί πιθανόν η εντατική μάθηση μιας ξένης γλώσσας αλλά θα μάθει το παιδί πολλές λέξεις σε διάφορες γλώσσες, να διακρίνει προφορές, εθνικότητες, συνήθειες και θα διευρύνει απίστευτα τους ορίζοντές του. Το ίδιο μπορεί να χαθεί και η ευκαιρία για μάθηση μουσικού οργάνου αλλά αν ξέρει ο μπαμπάς ή η μαμά, κάτι γίνεται.

Δεν θα ξεχάσω τη φοβισμένη 8χρονη πιτσιρίκα, κρεμασμένη στο παράθυρο της τάξης της να βλέπει τους αστυνομικούς που είχε στείλει ο μπαμπάς για να την πάρουν από το δημοτικό επειδή βρισκόταν σε διένεξη με την μάνα της. Αν οι γονείς είναι μονιασμένοι κ αγαπημένοι και δείχνουν σοβαρό ενδιαφέρον για το παιδί, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι περισσότερο που θα έχει ανάγκη στην προεφηβική ηλικία. Θέλω να πω πως πολλά παιδάκια θα μεγαλώσουν έχοντας τα πάντα και φορτώνονται με ένα κάρο ψυχολογικά προβλήματα.

Η ποιότητα της καλλιέργειας της προσωπικότητας των γονέων και της μεταξύ τους σχέσης νομίζω θα βαρύνουν στο τελικό αποτέλεσμα.

[Chilloutbuddy]

Πήζω και που το σκέφτομαι. Φρίκη

[enaon]

[enaon]

Πήζω και που το σκέφτομαι. Φρίκη

αν κουβαλούσες και το εργαστήριο από πίσω σε τρέιλερ;

[hellegennes]

Θα λείψουν οι σταθερές φιλίες με την έννοια του συμμαθητή αλλά θα κάνει πιθανότατα πολλές φιλίες στα διάφορα μέρη που θα μείνουν για παραπάνω από μία μέρες (για ανεφοδιασμό, επισκευή στο αυτοκίνητο, για γιατρούς κλπ). Μετά θα αναλάβει η τεχνολογία και θα μπορεί να κρατήσει επαφή με αυτά τα παιδάκια αν το θέλει εξ αποστάσεως.

Σόρι, αλλά αυτά δεν είναι φιλίες, είναι γνωριμίες. Και δεν διατηρούνται καιρό εξ αποστάσεως.

Θα χαθούν γυμναστήρια, κολυμβητήρια κλπ αλλά οι εμπειρίες στη φύση θα είναι απερίγραπτες. Θα μάθει να αλλάζει λάστιχο σε κακοκαιρία, να ξεκολλάει το αυτοκίνητο από τις λάσπες, να ψαρεύει, να σκαρφαλώνει σε δέντρα, βράχους κλπ Θα δει ζώα και πράγματα που ένα παιδί της πόλης τα βλέπει μόνο σε τσίρκο ή αργά στην ενηλικίωσή του αν και όποτε ταξιδέψει.

Θα το πω αρκετά σκληρά, αλλά... πίπες. Να ανεβάσω φωτογραφίες μου ανεβασμένο σε δέντρα, σε αυτοσχέδια σκηνή από καλάμια; Στην Θεσσαλονίκη έζησα όλην μου την ζωή, αλλά ξέρω να ψαρεύω με καλάμι και με δίχτυα, να ξεχωρίζω βρώσιμα από μη βρώσιμα χόρτα και να τα μαζεύω, σαλιγκάρια, μανιτάρια, καραβίδες. Έχω ανέβει σε βράχους, δέντρα κι έχω κολυμπήσει σε ποτάμια, λίμνες, θάλασσες και την μπανιέρα μου.

Από πού κι ως πού ένα παιδί της πόλης δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά; Σε όλην την παιδική μου ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου στην εξοχή, στα χωράφια, στα λαγκάδια.

[Chilloutbuddy]

Πήζω και που το σκέφτομαι. Φρίκη

αν κουβαλούσες και το εργαστήριο από πίσω σε τρέιλερ;

παπαπα μακριά

[John Brown Gun Club]

Η νομαδικη ζωη χρειαζεται ολοκληρη νομαδικη φυλη (tribe not race, dumbfuck). Ενα κανονικο καραβανι δηλαδη, με πολλα οχηματα, και κοσμο ολων των ηλικιων. Μια ευρυτερη μεγαλη οικογενεια, μια νομαδικη φατρια. Η πυρηνικη οικογενεια ειναι αστεακος θεσμος που δεν μπορει να λειτουργησει αποτελεσματικα σε τετοιες συνθηκες.

[enterprise-psi]

Έχω την εντύπωση ότι αυτό το όχημα το έχω πετύχει στον Μυστρά

[ST48410]

Θα λείψουν οι σταθερές φιλίες με την έννοια του συμμαθητή αλλά θα κάνει πιθανότατα πολλές φιλίες στα διάφορα μέρη που θα μείνουν για παραπάνω από μία μέρες (για ανεφοδιασμό, επισκευή στο αυτοκίνητο, για γιατρούς κλπ). Μετά θα αναλάβει η τεχνολογία και θα μπορεί να κρατήσει επαφή με αυτά τα παιδάκια αν το θέλει εξ αποστάσεως.

Σόρι, αλλά αυτά δεν είναι φιλίες, είναι γνωριμίες. Και δεν διατηρούνται καιρό εξ αποστάσεως.

Ζούμε την εποχή των κοινωνικών δικτύων. Εγώ 2 από τους καλύτερους φίλους μου τους έκανα σε διακοπές και δεν μπόρεσα φυσικά ποτέ να τους ξαναδώ ή να τους ξανασυναντήσω μετά. Αυτό το παιδάκι θα μπορέσει να κρατήσει επαφή.

Θα χαθούν γυμναστήρια, κολυμβητήρια κλπ αλλά οι εμπειρίες στη φύση θα είναι απερίγραπτες. Θα μάθει να αλλάζει λάστιχο σε κακοκαιρία, να ξεκολλάει το αυτοκίνητο από τις λάσπες, να ψαρεύει, να σκαρφαλώνει σε δέντρα, βράχους κλπ Θα δει ζώα και πράγματα που ένα παιδί της πόλης τα βλέπει μόνο σε τσίρκο ή αργά στην ενηλικίωσή του αν και όποτε ταξιδέψει.

Θα το πω αρκετά σκληρά, αλλά... πίπες. Να ανεβάσω φωτογραφίες μου ανεβασμένο σε δέντρα, σε αυτοσχέδια σκηνή από καλάμια; Στην Θεσσαλονίκη έζησα όλην μου την ζωή, αλλά ξέρω να ψαρεύω με καλάμι και με δίχτυα, να ξεχωρίζω βρώσιμα από μη βρώσιμα χόρτα και να τα μαζεύω, σαλιγκάρια, μανιτάρια, καραβίδες. Έχω ανέβει σε βράχους, δέντρα κι έχω κολυμπήσει σε ποτάμια, λίμνες, θάλασσες και την μπανιέρα μου.

Από πού κι ως πού ένα παιδί της πόλης δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά; Σε όλην την παιδική μου ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου στην εξοχή, στα χωράφια, στα λαγκάδια.

Εσύ μίλησες με βάση τις δικές σου εμπειρίες και εγώ με τις δικές μου. Λόγω εργασίας των γονέων αυτά τα πράγματα μου ήταν παντελώς άγνωστα μέχρι να μπορέσω να κάνω κάποια εγώ από δική μου πρωτοβουλία. Αλλά και πάλι οι εμπειρίες αυτού του παιδιού θα είναι αρκετά πιο ποικίλες. Εδώ 2 μήνες ζεις σε ένα άλλο τόπο και αλλάζει η σκέψη και ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα.

Δεν διεκδικώ το αλάθητο ούτε έγραψα με απόλυτη σιγουριά ότι όλα θα είναι καλά. Ένα σοβαρό ατύχημα ή πρόβλημα υγείας και όλα ανατρέπονται. Με προβληματίζει κυρίως ο στόχος "γύρος του κόσμου". Όταν βάλεις τέτοιο στόχο υπάρχουν πολύ καταναγκασμοί. Αν έλεγαν θα δοκιμάσουμε έτσι 1 χρόνο και βλέπουμε, θα μου φαινόταν καλύτερο.

[ST48410]

Δεν θα επιχειρηματολογήσω παραπάνω απλά μου έκανε εντύπωση ότι θεωρήσατε δεδομένο ότι είναι δυο εγωίσταροι που δεν αγαπάνε το παιδί τους.

[enaon]

παπαπα μακριά

ναι ρε γαμώτο, πες οτι υπάρχουν τα χρήματα, πες οτι βάζεις και ένα δάσκαλο στην ντουλάπα να μην σε κατηγορούν για ανεύθυνο, πάλι μαρτύριο μοιάζει, φρίκη. Θαυμασμός αλλά μακρυά από εμάς.

Φαντάζομαι τον πσι να ανοίγει θέμα, "χέσιμο στο τροχόσπιτο¨

[ΓΑΛΗ]

Θα λείψουν οι σταθερές φιλίες με την έννοια του συμμαθητή αλλά θα κάνει πιθανότατα πολλές φιλίες στα διάφορα μέρη που θα μείνουν για παραπάνω από μία μέρες (για ανεφοδιασμό, επισκευή στο αυτοκίνητο, για γιατρούς κλπ). Μετά θα αναλάβει η τεχνολογία και θα μπορεί να κρατήσει επαφή με αυτά τα παιδάκια αν το θέλει εξ αποστάσεως.

Νομίζω ότι το προσεγγίζεις κάπως ρομαντικά. Οι φιλίες και το δέσιμο με περισσότερα άτομα, ειδικώς όταν αυτά είναι μικρά παιδιά, συνεπάγονται αυτομάτως και την αίσθηση της απώλειας, όταν φεύγεις από το χώρο της τυχαίας αυτής συνάντησης.

Και αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να διασωθεί μέσω τηλεδιασκέψεων, είτε γιατί η ποιοτητα της σχέσης δεν είναι ίδια είτε γιατί πιθανότατα δεν υπάρχει καν αυτή η δυνατότητα.

Το να δημιουργηθεί σε ένα παιδί η αίσθηση της προσωρινότητας τόσο στους χώρους όσο και στις ανθρώπινες σχέσεις, δεν είναι και ό,τι καλύτερο για την ψυχοσύνθεση του.



Εννοώ, ότι η δυνατότητα τηλεεπικοινωνίας υπήρχε και τους μήνες της καραντίνας αλλά οι περισσότεροι έφτασαν στα όρια κατάθλιψης σε λιγότερο από δύο μήνες.

[Χαοτικός]

Θα λείψουν οι σταθερές φιλίες με την έννοια του συμμαθητή αλλά θα κάνει πιθανότατα πολλές φιλίες στα διάφορα μέρη που θα μείνουν για παραπάνω από μία μέρες (για ανεφοδιασμό, επισκευή στο αυτοκίνητο, για γιατρούς κλπ). Μετά θα αναλάβει η τεχνολογία και θα μπορεί να κρατήσει επαφή με αυτά τα παιδάκια αν το θέλει εξ αποστάσεως.

Σόρι, αλλά αυτά δεν είναι φιλίες, είναι γνωριμίες. Και δεν διατηρούνται καιρό εξ αποστάσεως.

Κι η φιλία πολύ σχετικό είναι και πολύ αόριστο. Μια χρά διατηρούνται εξ αποστάσεως κια μάνι μάνι το φόρουμ είναι μια απόδειξη. Όπου ούτε κάν βγαίνει η ανάγκη να έχουν κάποιοι φυσικοί επαφή με άλλους. Ωστοσο θεωρούν ότι υπάρχει μια φιλία κι ας μην έχουν δει ούτε φάτσα. Κι αυτό είναι ένα μικρό παραδειγματίακι μόνο.

Θα χαθούν γυμναστήρια, κολυμβητήρια κλπ αλλά οι εμπειρίες στη φύση θα είναι απερίγραπτες. Θα μάθει να αλλάζει λάστιχο σε κακοκαιρία, να ξεκολλάει το αυτοκίνητο από τις λάσπες, να ψαρεύει, να σκαρφαλώνει σε δέντρα, βράχους κλπ Θα δει ζώα και πράγματα που ένα παιδί της πόλης τα βλέπει μόνο σε τσίρκο ή αργά στην ενηλικίωσή του αν και όποτε ταξιδέψει.

Θα το πω αρκετά σκληρά, αλλά... πίπες. Να ανεβάσω φωτογραφίες μου ανεβασμένο σε δέντρα, σε αυτοσχέδια σκηνή από καλάμια; Στην Θεσσαλονίκη έζησα όλην μου την ζωή, αλλά ξέρω να ψαρεύω με καλάμι και με δίχτυα, να ξεχωρίζω βρώσιμα από μη βρώσιμα χόρτα και να τα μαζεύω, σαλιγκάρια, μανιτάρια, καραβίδες. Έχω ανέβει σε βράχους, δέντρα κι έχω κολυμπήσει σε ποτάμια, λίμνες, θάλασσες και την μπανιέρα μου.

Από πού κι ως πού ένα παιδί της πόλης δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά; Σε όλην την παιδική μου ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου στην εξοχή, στα χωράφια, στα λαγκάδια.

Όπου και να πήγες δεν μειώνεται η διαφορά εμπειριών που θα έχει το παιδάκι με τα παιδιά της πόλης. Πολύ περισσότερη φύση θα δει το παιδί .