Παραιτήθηκε από τις τάξεις του κλήρου ο π. Ανδρέας Κονάνος

[dotcom]

το Κόμμα πάντα ήταν υπέρ του "λαικού παπά της ενορίας"

[ΜπλεΜπουμπυς]

[MiGiSukhoI]

Μάλλον στέρεψε η κάνουλα...

[Cavaliere]

Ρε μαλάκες, ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει τις πολιτικές του θέσεις. Τον Κυρανάκη όμως, βρε Πάτερ; Τον ρατσιστή; Μαζευτείτε λίγο κει στην Εκκλησία.

[ΓΑΛΗ]

Δεν ξέρω τι έγραφε ο Κονάνος αλλά όταν διαβάζω για "γλυκανάλατες αερολογίες τύπου Κοέλιο για αλαφροΐσκιωτους μικροαστούς... " από επαναστάτες τύπου τριτοκλασάτης απομίμησης του Κοέλιο, κάτι παθαίνω.

[Cavaliere]

Δεν ξέρω τι έγραφε ο Κονάνος αλλά όταν διαβάζω για "γλυκανάλατες αερολογίες τύπου Κοέλιο για αλαφροΐσκιωτους μικροαστούς... " από επαναστάτες τύπου τριτοκλασάτης απομίμησης του Κοέλιο, κάτι παθαίνω.

Καμία σχέση με Κοέλιο και γλυκανάλατα. Ο Κονάνος μιλούσε ως Παπάς σε θέματα Πίστης και σχέσης με το Θεό. Η υποστήριξη με τον πολιτικό ήταν φάουλ από μέρος του, αλλά κατά τα άλλα ήταν ένας καταπληκτικός Παπάς. Αυτό ήταν, Ιεροκήρυκας, ούτε φιλόσοφος, ούτε κοινωνιολόγος. Τώρα, επειδή νομίζουν πως έμεινε απροστάτευτος εκτός Εκκλησίας, τον χτυπάνε. Έτσι είναι, κι εγώ όταν ήμουν συντονιστής, όλοι με γλείφανε με γελάκια, όταν πέταξα το ράσο, όλοι με βρίζανε -όι όλοι. Ελπίζω ο Κονάνος να μην έπαθε καμιά απελπισιά από θέμα υγείας. Τα άλλα όλα, είναι δικαίωμά του, και καλά κάνει. Λυπάμαι, ήταν καλός Ιεροκήρυκας, αλλά, έχουμε ακόμη τον Πελοποννήσιο Κουστένη, το Hard Rock της Εκκλησίας, του οποίου είμαι ενθουσιώδης groopy όταν μπορώ.

[pylothess]

Αφήστε ρε τον Ανδρέα Κονάνο τώρα στην ησυχία του. Ο άνθρωπος πήρε μια απόφαση. Σεβαστείτε τον.

[jey_pap]

[Fluffy]

Θα τον μάτιαξαν οι καρχες

[Yochanan]

KΑΡΧΙΕΣ!1!! Οταν ο λαϊκοδεξιός παπας της ενοριας σας μιλαει για πολιτικη λέτε "Οoυ μαη γκοντ, τι δουλειά έχει η θρησκεία στα πολιτικά;; κελ μεσεωνίκ!!" και σουφρώνετε τις μυτες αλλα αμα ο βουτυροχλεχλες κομουνιστορθοδοξος παπατζιτζιφιογκος πεταξει δυο τσιτατα για τον "Πρώτο Αναρχικό και Κομουνιστή" και το "Οπιο των Λαών που ειναι η παρηγορια τους απο τις δυσκολιες της ζωής" τα κομουνόχειλά σας κάνουνε σα καστανέτες σε σπανιόλικο γλέντι!!

[sys3x]

KΑΡΧΙΕΣ!1!! Οταν ο λαϊκοδεξιός παπας της ενοριας σας μιλαει για πολιτικη λέτε "Οoυ μαη γκοντ, τι δουλειά έχει η θρησκεία στα πολιτικά;; κελ μεσεωνίκ!!" και σουφρώνετε τις μυτες αλλα αμα ο βουτυροχλεχλες κομουνιστορθοδοξος παπατζιτζιφιογκος πεταξει δυο τσιτατα για τον "Πρώτο Αναρχικό και Κομουνιστή" και το "Οπιο των Λαών που ειναι η παρηγορια τους απο τις δυσκολιες της ζωής" τα κομουνόχειλά σας κάνουνε σα καστανέτες σε σπανιόλικο γλέντι!!

Αφιστερόπουστες.

[Κόκκορας]

Εάν έστω και λίγο είχαμε γευθεί την Χάρη του Θεού θα γνωρίζαμε ότι εκείνο που την απομακρύνει είναι η κατάκριση, η αδελφοφαγία, το μίσος και η κακία. Το να περιμένεις με το χέρι στην σκανδάλη το λάθος του άλλου, έτοιμος να τον εξοντώσεις, αυτό δεν είναι ήθος Χριστού αλλά υποκόσμου.

Εάν έστω λίγο είχαμε γευθεί την Χάρη του Θεού, και γνωρίζαμε την γλυκύτητα αυτής, θα κάναμε τα πάντα ώστε να μην χάνεται απ' την ζωή μας. Θα βρισκόμαστε σε εγρήγορση και προσευχή, σε έλεγχο των λογισμών, ώστε να μην παγώνει η αγάπη μέσα μας και αποσύρεται το γλυκαίνων φως της Παρουσίας Του.

Εάν ζούσαμε κατά Χριστό, εάν πραγματικά ποθούσαμε την ένωση μαζί Του, θα γνωρίζαμε ότι τίποτε άλλο δεν μας απομακρύνει από κοντά του όσο η κατάκριση, η κακία, η ζήλια κι ο φθόνος. Έλεγε ο Άγιος Παίσιος, «όταν έχεις εχθρότητα, είναι σαν να βάζεις μονωτικό στην ψυχή σου και να μην περνάει σταγόνα Χάρης».

Οι άγιοι που τόσο λέμε ότι αγαπάμε και συχνά επικαλούμαστε, οι άγιοι πατέρες τους οποίους προτάσσουμε για να επιδείξουμε την εκκλησιαστικοφροσύνη μας, έτρεμαν την κατάκριση, την σκληρότητα και εχθρότητα, κυρίως δε την αλαζονεία της αρετής. Ο αμαρτωλός μπορεί να σωθεί, μα ο αλαζόνας θρησκευόμενος δύσκολα. Διότι ζει μέσα στην ψευδαίσθηση της τελειότητας του. Κάθεται πάνω στην καθέδρα των ψευδεπίγραφων αρετών του, κι από εκεί κρίνει, επιπλήττει, διορθώνει και νουθετεί τους πάντες. Γιατί, αυτός είναι "σωστός" και πάνω από όλα «ξέρει» και «γνωρίζει».

Εμένα όμως θα μου επιτρέψετε να μην πάρω μέρος στην κατακραυγή, την επίπληξη, την λοιδορία ή το θρησκευτικό λιθοβολισμό απέναντι στον «μεγάλο» αμαρτωλό. Θα προτιμήσω να συνοδοιπορήσω με τον Αββά Μωυσή που όταν στην σκήτη ένας αδελφός αμάρτησε βαριά και κάλεσαν σύναξη για να τον καταδικάσουν αυτός δεν ήθελε να πάει.
Μετα από πολλά παρακάλια πήγε. Μα πήρε μαζί του και μια κανάτα που έτρεχε νερό. Όταν οι άλλοι μοναχοί τον ρώτησαν, «τι σημαίνει αυτό, πάτερ;». Ο γέροντας τους είπε: «οι αμαρτίες μου χύνονται πίσω μου. Και δεν μπορώ να τις δω κι όμως έχω έρθει να κρίνω τα σφάλματα κάποιου άλλου..» Όταν άκουσαν αυτά οι πατέρες διέκοψαν την σύναξη για την τιμωρία».

Έπειτα θα αποσυρθώ από την βοή του όχλου που μόλις εχθές χειροκροτούσε και σήμερα ζητά την σταύρωση, και θα περπατήσω πλάι στον Αββά Βησσαρίωνα που σαν καταδίκασε η σύναξη της σκήτης έναν μοναχό που είχε πέσει σε αμαρτήματα, εκείνος σηκώθηκε και βγήκε μαζί του έξω. «Που πας Αββά» τον ρώτησαν. «Πάω κι εγω έξω μαζί του, φεύγω κι εγώ, γιατί είμαι κι εγώ αμαρτωλός, σήμερα αυτός αύριο εγώ…»

Και να σας εξομολογηθώ κάτι; Κουραστικά από όλους εκείνους που πάνε εκκλησία κι όμως ζούνε μέσα στο ψέμα και την υποκρισία, την κακία και το μίσος, την μιζέρια και την απανθρωπιά. Από όλους εκείνους που σου χαμογελάνε ενώ θα ήθελαν να σε δαγκώσουν, που περιμένουν στην γωνία το πρώτο σου λάθος για να σε λιντσάρουν.
Εγώ ονειρεύομαι μια εκκλησία που θα μπορούμε να λέμε ο ένας στο άλλο τις αμαρτίες, τα λάθη και τα πάθη μας και να θεραπευόμαστε όχι να αλληλοεξοντωνόμαστε.
Θα πάω λοιπόν μαζί με τον Αββά Μωυσή, τον Αββά Βησσαρίωνα, τον Ποιμένα και Σαμψών, γιατί κοντά τους αναπνέω, παίρνω ανάσες ελευθερίας, χαράς, αγάπης και φωτός. Και να το θυμάστε τις φλόγες της κολάσεως δεν θα της ανάψει ο Θεός, αλλά οι άνθρωποι της «θρησκείας»

πατερας Λίβυος στο fc

[Κόκκορας]

Η σχέση μας με τον Θεό δεν καθορίζεται από το φόβο ή την απειλή. Δεν πάω στον Χριστό για να μην πάω στην κόλαση ή για να κερδίσω τον παράδεισο. Όπως δεν αγαπώ τον πατέρα ή την μητέρα μου, για να μου γράψουν το σπίτι τους.

Ο Χριστός είναι ο δρόμος μου, είναι το φως και η ζωή μου. Ο έρωτας και η αγάπη της ύπαρξης μου. Αυτόν ζητώ και όχι τα δώρα Του.

Κάνω άσκηση και προσπαθώ να βάλω στην ζωή μου τις εντολές Του, την αγάπη, την κατανόηση, την ταπείνωση και συγνώμη κ.α όχι γιατί πρέπει, μα γιατί έτσι νιώθω ότι μεγαλώνω, ωριμάζω, πλαταίνω, αυξάνω, κοινωνώ και σώζομαι. Γίνομαι ολόκληρος όπως με «ονειρεύτηκε» ο Θεός.

Αποφεύγω την αμαρτία όχι γιατί θα με τιμωρήσει ο Θεός, αυτό δεν θα γίνει έτσι κι αλλιώς, μα διότι δεν θέλω να χαλάσω την σχέση μαζί του, δεν αντέχω να ζω δίχως την γλύκα της παρουσίας Του.

Δεν είναι ότι φοβάμαι αλλά ότι με πονάει η Απουσία Του. Όταν τα κάνω θάλασσα κι Εκείνος κρύβεται για να με μάθει να κολυμπάω, εγώ ματώνω και μου λειπει πολύ. Όπως ο Άγιος Σιλουανός που είχε γευτεί την παρουσία του Χριστού και μετα έκλαιγε και έλεγε, «δεν μπορώ Χριστέ μου να ζήσω δίχως να σε βλέπω και να σε ζω, έλα, έλα ξανά».

Ένα πράγμα δεν πρέπει να ξεχάσουμε βαδίζοντας προς τον Χριστό, ότι δεν θα κριθούμε από τα λάθη ή αμαρτίες μας, δεν θα κριθούμε από το φόβο που νιώσαμε για τον Θεό αλλά από το πόσο βαθιά τον αγαπήσαμε

.
του ιδίου

[Fluffy]

και τι σχεση έχουν ρε κοκκορα αυτα τα αυγα που μας εφερες;

[Μπίστης]

KΑΡΧΙΕΣ!1!! Οταν ο λαϊκοδεξιός παπας της ενοριας σας μιλαει για πολιτικη λέτε "Οoυ μαη γκοντ, τι δουλειά έχει η θρησκεία στα πολιτικά;; κελ μεσεωνίκ!!" και σουφρώνετε τις μυτες αλλα αμα ο βουτυροχλεχλες κομουνιστορθοδοξος παπατζιτζιφιογκος πεταξει δυο τσιτατα για τον "Πρώτο Αναρχικό και Κομουνιστή" και το "Οπιο των Λαών που ειναι η παρηγορια τους απο τις δυσκολιες της ζωής" τα κομουνόχειλά σας κάνουνε σα καστανέτες σε σπανιόλικο γλέντι!!