Στην καρδιά μου βάζω μπάρες.

[Χαοτικός]

Δεν περίμενα ποτέ πως δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι το οποίο απευθύνεται σε παιδιά της 5ης δημοτικού. Είσαι περίπτωση....

Εν τω μεταξύ είσαι τόσο στόκος που παίζει και να βλέπεις μια χαρά την εκφώνηση.

Τι ακριβώς σε δυσκολεύει? Μια άσκηση για παιδιά της 5ης δημοτικού είναι!

Υποθέτω πως δεν έχεις την απαιτούμενη επάρκεια. Ακριβώς όπως σου έχω ξαναγράψει.

Το εξήγησα ρε καθυστέρα. Δεν θα το ξαναπώ για σένα (που είσαι και ανίκανος να σκεφτείς)

[Καραμελίτσα]

Η εκφώνηση δε βγάζει λογικό νόημα.

Σε σωστά ελληνικά πρέπει να πει, ότι το εργοστάσιο συσκευάζει έναν αριθμό από μπάρες που μπορούν να χωρέσουν όλες σε κουτιά είτε των δύο, είτε των τριών είτε των πέντε μπαρών.

[Χαοτικός]

Η εκφώνηση δε βγάζει λογικό νόημα.

Σε σωστά ελληνικά πρέπει να πει, ότι το εργοστάσιο συσκευάζει έναν αριθμό από μπάρες που μπορούν να χωρέσουν όλες σε κουτιά είτε των δύο, είτε των τριών είτε των πέντε μπαρών.

Η μονάδα χρόνου;

[Καραμελίτσα]

Η εκφώνηση δε βγάζει λογικό νόημα.

Σε σωστά ελληνικά πρέπει να πει, ότι το εργοστάσιο συσκευάζει έναν αριθμό από μπάρες που μπορούν να χωρέσουν όλες σε κουτιά είτε των δύο, είτε των τριών είτε των πέντε μπαρών.

Η μονάδα χρόνου;

ε, λες ότι συσκευάζει ανά λεπτό. Πάντως έχεις δίκιο, για τα μπάζα η εκφώνηση.

[Χαοτικός]

Η εκφώνηση δε βγάζει λογικό νόημα.

Σε σωστά ελληνικά πρέπει να πει, ότι το εργοστάσιο συσκευάζει έναν αριθμό από μπάρες που μπορούν να χωρέσουν όλες σε κουτιά είτε των δύο, είτε των τριών είτε των πέντε μπαρών.

Η μονάδα χρόνου;

ε, λες ότι συσκευάζει ανά λεπτό. Πάντως έχεις δίκιο, για τα μπάζα η εκφώνηση.

Το λέει στη δεύτερη πρόταση. Αναφέρεται σε κάτι για το οποίο δεν έχει δώσει δεδομένο.

Μου θυμίζει το ερώτημα που κάνω εγώ σε κάποιες συνεδρίες άμα έχω ψιλοκαθυστερήσεις.

Ερώτηση;

Τι σ' αρέσει; Πιο πολύ, ή το καρπούζι;

(Στη λέξη "πολύ" κάνεις προσωδία σαν να είχες στοιχείο για σύγκριση. Σαν να ρώταγες δηλαδή "Τι σ' αρέσει πιο πολύ; Το πεπόνι ή το καρπούζι;"
Στοχεύω στο να δω αντιδράσεις. Η ικανοποίηση έρχεται σπάνια. Προχθές με ρώτησε ένα "Πιο πολύ από τι;" Με ένταση κιόλας γιατί τσιτώθηκε από τον παραλογισμό)

[- Casper -]

Εντομεταξύ το μεγαλύτερο πρόβλημα στην εκφώνηση δεν είναι ο χρόνος αλλά αυτό που είπε ο Chainis:

Εχει πολλες λύσεις άρα το πρόβλημα δεν είναι σωστά ορισμένο.
Πχ 10 κουτιά των 2, 10 κουτιά των 3 και 1 ή 2 ή 3 ή 4 κουτιά των 5 κι ένα σωρό άλλοι συνδιασμο των 2,3,5 στα όρια 50-70.

Μήπως έπρεπε να λέει ότι πρέπει να είναι και ίσος αριθμός κουτιών από κάθε συσκευασία;

Τότε μια λύση θα ήταν 6 των 2, 6 των 3 και 6 των 5.

Ο ίσος αριθμός κουτιών για να περιοριστείς σε μια λύση. Εντάξει θα ήταν στην ενότητα με τα πολλαπλάσια αλλά...u know.

Αυτό με τον χρόνο που είναι σταθερός για κάθε κουτί μπορείς να το υποθέσεις, ακριβώς επειδή δεν έχεις δεδομένα για τον χρόνο, άρα δεν παίζει ρόλο. Σε πολλά προβλήματα μαθηματικών, αμέτρητα, είτε απλά είτε πανεπιστημιακού επιπέδου, κάνεις υποθέσεις πριν ξεκινήσεις να λύσεις το οτιδήποτε

Και αυτό θα μπορούσε να ήταν μια καλή εξάσκηση για τον μαθητή. Να μπορούν να διακρίνουν από πριν ποιές πληροφορίες χρειάζονται και ποιές όχι. Μάλιστα πολλές φορές για να τους "μπερδέψουν" προσθέτουν πράγματα αχρείαστα. Αλλά γενικά οι υποθέσεις στα μαθηματικά είναι πολύ χρήσιμες.

[Χαοτικός]

Εντομεταξύ το μεγαλύτερο πρόβλημα στην εκφώνηση δεν είναι ο χρόνος αλλά αυτό που είπε ο Chainis:

Εχει πολλες λύσεις άρα το πρόβλημα δεν είναι σωστά ορισμένο.
Πχ 10 κουτιά των 2, 10 κουτιά των 3 και 1 ή 2 ή 3 ή 4 κουτιά των 5 κι ένα σωρό άλλοι συνδιασμο των 2,3,5 στα όρια 50-70.

Μήπως έπρεπε να λέει ότι πρέπει να είναι και ίσος αριθμός κουτιών από κάθε συσκευασία;

Τότε μια λύση θα ήταν 6 των 2, 6 των 3 και 6 των 5.

Ο ίσος αριθμός κουτιών για να περιοριστείς σε μια λύση. Εντάξει θα ήταν στην ενότητα με τα πολλαπλάσια αλλά...u know.

Αυτό με τον χρόνο που είναι σταθερός για κάθε κουτί μπορείς να το υποθέσεις, ακριβώς επειδή δεν έχεις δεδομένα για τον χρόνο, άρα δεν παίζει ρόλο. Σε πολλά προβλήματα μαθηματικών, αμέτρητα, είτε απλά είτε πανεπιστημιακού επιπέδου, κάνεις υποθέσεις πριν ξεκινήσεις να λύσεις το οτιδήποτε

Και αυτό θα μπορούσε να ήταν μια καλή εξάσκηση για τον μαθητή. Να μπορούν να διακρίνουν από πριν ποιές πληροφορίες χρειάζονται και ποιές όχι. Μάλιστα πολλές φορές για να τους "μπερδέψουν" προσθέτουν πράγματα αχρείαστα. Αλλά γενικά οι υποθέσεις στα μαθηματικά είναι πολύ χρήσιμες.

Το είπα πριν. Έχει κάποια σημασία για την πραγματολογία. όμως είναι ανώφελο να το καλλιεργείς μέσω μαθηματικών. Στα φιλολογικά θα είχε σημασία.
Εδώ το μόνο που καλλιεργείς τελικά είναι η ασυνέπεια στο πρόβλημα. ένα αυτιστικό υψηλής λειτουργικότητας (που θα σεβόταν το πρόβλημα δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. Θα ήταν πιο πολύ άχρηστα τα πολλαπλάσια. Γιατί τελικά από τη διατύπωση του προβλήματος, δεν είναι το κοινό πολλαπλάσιο το ζητούμενο.

[relativer777]

Ένα εργοστάσιο συσκευάζει μπάρες δημητριακών σε κουτιά τα οποία μπορεί να περιέχουν δύο, τρεις ή πέντε μπάρες. Πόσες μπάρες συσκευάζει το λεπτό, αν αυτές είναι περισσότερες από 50, λιγότερες από 70 και δεν περισσεύει καμία;

Τη γνώμη σας.

Κάτσε κάτω από την μπάρα !!!

[Χαοτικός]

Ένα εργοστάσιο συσκευάζει μπάρες δημητριακών σε κουτιά τα οποία μπορεί να περιέχουν δύο, τρεις ή πέντε μπάρες. Πόσες μπάρες συσκευάζει το λεπτό, αν αυτές είναι περισσότερες από 50, λιγότερες από 70 και δεν περισσεύει καμία;

Τη γνώμη σας.

Κάτσε κάτω από την μπάρα !!!

Το νήμα μπορεί να είναι του κώλου αλλά λέει για μπάρες. Αφιερωμένο στους κωλομπαράδες.

[- Casper -]

Εντομεταξύ το μεγαλύτερο πρόβλημα στην εκφώνηση δεν είναι ο χρόνος αλλά αυτό που είπε ο Chainis:

Εχει πολλες λύσεις άρα το πρόβλημα δεν είναι σωστά ορισμένο.
Πχ 10 κουτιά των 2, 10 κουτιά των 3 και 1 ή 2 ή 3 ή 4 κουτιά των 5 κι ένα σωρό άλλοι συνδιασμο των 2,3,5 στα όρια 50-70.

Μήπως έπρεπε να λέει ότι πρέπει να είναι και ίσος αριθμός κουτιών από κάθε συσκευασία;

Τότε μια λύση θα ήταν 6 των 2, 6 των 3 και 6 των 5.

Ο ίσος αριθμός κουτιών για να περιοριστείς σε μια λύση. Εντάξει θα ήταν στην ενότητα με τα πολλαπλάσια αλλά...u know.

Αυτό με τον χρόνο που είναι σταθερός για κάθε κουτί μπορείς να το υποθέσεις, ακριβώς επειδή δεν έχεις δεδομένα για τον χρόνο, άρα δεν παίζει ρόλο. Σε πολλά προβλήματα μαθηματικών, αμέτρητα, είτε απλά είτε πανεπιστημιακού επιπέδου, κάνεις υποθέσεις πριν ξεκινήσεις να λύσεις το οτιδήποτε

Και αυτό θα μπορούσε να ήταν μια καλή εξάσκηση για τον μαθητή. Να μπορούν να διακρίνουν από πριν ποιές πληροφορίες χρειάζονται και ποιές όχι. Μάλιστα πολλές φορές για να τους "μπερδέψουν" προσθέτουν πράγματα αχρείαστα. Αλλά γενικά οι υποθέσεις στα μαθηματικά είναι πολύ χρήσιμες.

Το είπα πριν. Έχει κάποια σημασία για την πραγματολογία. όμως είναι ανώφελο να το καλλιεργείς μέσω μαθηματικών. Στα φιλολογικά θα είχε σημασία.
Εδώ το μόνο που καλλιεργείς τελικά είναι η ασυνέπεια στο πρόβλημα. ένα αυτιστικό υψηλής λειτουργικότητας (που θα σεβόταν το πρόβλημα δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. Θα ήταν πιο πολύ άχρηστα τα πολλαπλάσια. Γιατί τελικά από τη διατύπωση του προβλήματος, δεν είναι το κοινό πολλαπλάσιο το ζητούμενο.

http://www1.aegean.gr/social-anthropolo ... er%201.htm

Δες το 4ο σημείο εδώ προς το τέλος που αναφέρεται στην λογική που είναι ολόκληρος κλάδος στα μαθηματικά. Και η άσκηση που έβαλες στο άλλο θέμα με το τι είσαι και δεν είσαι, άσκηση λογικής είναι.

Και ξαναλέω πως εσύ επικεντρώθηκες στον χρόνο ενώ το κύριο πρόβλημα είναι άλλο, ότι υπάρχουν πάνω από μια λύσεις. Ένας αυτιστικός υψηλής λειτουργικότητας που λες θα τις έγραφε όλες και θα ήταν σωστός. Τα "άχρηστα" δεδομένα που μπορούν να σε μπερδέψουν δεν τα υπολογίζεις ή τα "πετάς" με το να το κάνεις την υπόθεση που έγραψα για να είσαι καλυμμένος. Αυτό λογικά οι μαθητές το κάνουν ασυναίσθητα και μηχανικά σε σχολικά χρόνια (γι' αυτό είπα πως είναι καλό να δίνεται σημασία για να διακρίνουν τι χρειάζεται ή να μην γίνεται καταλάθος/λόγω λάθους από δασκάλους αλλά να ξέρουν γιατί το κάνουν και να το τονίζουν) αλλά όσο προχωράει κανείς, είναι απαραίτητη η αναφορά.

[Hector Buas]

...
http://www1.aegean.gr/social-anthropolo ... er%201.htm

Δες το 4ο σημείο εδώ προς το τέλος που αναφέρεται στην λογική που είναι ολόκληρος κλάδος στα μαθηματικά. Και η άσκηση που έβαλες στο άλλο θέμα με το τι είσαι και δεν είσαι, άσκηση λογικής είναι.

Και ξαναλέω πως εσύ επικεντρώθηκες στον χρόνο ενώ το κύριο πρόβλημα είναι άλλο, ότι υπάρχουν πάνω από μια λύσεις. Ένας αυτιστικός υψηλής λειτουργικότητας που λες θα τις έγραφε όλες και θα ήταν σωστός. Τα "άχρηστα" δεδομένα που μπορούν να σε μπερδέψουν δεν τα υπολογίζεις ή τα "πετάς" με το να το κάνεις την υπόθεση που έγραψα για να είσαι καλυμμένος. Αυτό λογικά οι μαθητές το κάνουν ασυναίσθητα και μηχανικά σε σχολικά χρόνια (γι' αυτό είπα πως είναι καλό να δίνεται σημασία για να διακρίνουν τι χρειάζεται ή να μην γίνεται καταλάθος/λόγω λάθους από δασκάλους αλλά να ξέρουν γιατί το κάνουν και να το τονίζουν) αλλά όσο προχωράει κανείς, είναι απαραίτητη η αναφορά.

Πολύ κουρνιαχτό έχετε σηκώσει για ένα μαθηματικό πρόβλημα της 5ης δημοτικού...

Τι στο διάολο? Πόσοι Χαοτικοί υπάρχουν?

[- Casper -]

...
http://www1.aegean.gr/social-anthropolo ... er%201.htm

Δες το 4ο σημείο εδώ προς το τέλος που αναφέρεται στην λογική που είναι ολόκληρος κλάδος στα μαθηματικά. Και η άσκηση που έβαλες στο άλλο θέμα με το τι είσαι και δεν είσαι, άσκηση λογικής είναι.

Και ξαναλέω πως εσύ επικεντρώθηκες στον χρόνο ενώ το κύριο πρόβλημα είναι άλλο, ότι υπάρχουν πάνω από μια λύσεις. Ένας αυτιστικός υψηλής λειτουργικότητας που λες θα τις έγραφε όλες και θα ήταν σωστός. Τα "άχρηστα" δεδομένα που μπορούν να σε μπερδέψουν δεν τα υπολογίζεις ή τα "πετάς" με το να το κάνεις την υπόθεση που έγραψα για να είσαι καλυμμένος. Αυτό λογικά οι μαθητές το κάνουν ασυναίσθητα και μηχανικά σε σχολικά χρόνια (γι' αυτό είπα πως είναι καλό να δίνεται σημασία για να διακρίνουν τι χρειάζεται ή να μην γίνεται καταλάθος/λόγω λάθους από δασκάλους αλλά να ξέρουν γιατί το κάνουν και να το τονίζουν) αλλά όσο προχωράει κανείς, είναι απαραίτητη η αναφορά.

Πολύ κουρνιαχτό έχετε σηκώσει για ένα μαθηματικό πρόβλημα της 5ης δημοτικού...

Τι στο διάολο? Πόσοι Χαοτικοί υπάρχουν?

Πες το ψέματα

[Adidas]

Με συγχωρείς αν σου πρόσθεσα χρόνια. Μπούμερ στην ψυχή, όχι στο σώμα.

Είμαι μεγάλος. Η ένσταση μου είναι στους νεολογισμούς. Τις Εγγλεζιές και τις μόδες. Λες και είμαστε αρκουδάκια στο μηχάνημα που ρίχνεις κέρμα και απολαμβάνεις το χορό που κάνουμε. Μας ρυθμίζουν να εκφραζόμαστε όπως γουστάρουν, το έχεις πάρει πάρει χαμπάρι; Τι αρχιδιά είναι αυτό το μπούμερ μωρέ; Και γιατί να του δώσουμε υπόσταση;

Στα ελληνικά λέγεται "γενιά του πολυτεχνείου".

Χαχα
Μα τα λέτε τόσο νόστιμα

[Καραμελίτσα]

Είμαι μεγάλος. Η ένσταση μου είναι στους νεολογισμούς. Τις Εγγλεζιές και τις μόδες. Λες και είμαστε αρκουδάκια στο μηχάνημα που ρίχνεις κέρμα και απολαμβάνεις το χορό που κάνουμε. Μας ρυθμίζουν να εκφραζόμαστε όπως γουστάρουν, το έχεις πάρει πάρει χαμπάρι; Τι αρχιδιά είναι αυτό το μπούμερ μωρέ; Και γιατί να του δώσουμε υπόσταση;

Στα ελληνικά λέγεται "γενιά του πολυτεχνείου".

Χαχα
Μα τα λέτε τόσο νόστιμα

Μπούμερ κι εσείς, αγαπητέ αντίντας;

[Χαοτικός]

Εντομεταξύ το μεγαλύτερο πρόβλημα στην εκφώνηση δεν είναι ο χρόνος αλλά αυτό που είπε ο Chainis:



Ο ίσος αριθμός κουτιών για να περιοριστείς σε μια λύση. Εντάξει θα ήταν στην ενότητα με τα πολλαπλάσια αλλά...u know.

Αυτό με τον χρόνο που είναι σταθερός για κάθε κουτί μπορείς να το υποθέσεις, ακριβώς επειδή δεν έχεις δεδομένα για τον χρόνο, άρα δεν παίζει ρόλο. Σε πολλά προβλήματα μαθηματικών, αμέτρητα, είτε απλά είτε πανεπιστημιακού επιπέδου, κάνεις υποθέσεις πριν ξεκινήσεις να λύσεις το οτιδήποτε

Και αυτό θα μπορούσε να ήταν μια καλή εξάσκηση για τον μαθητή. Να μπορούν να διακρίνουν από πριν ποιές πληροφορίες χρειάζονται και ποιές όχι. Μάλιστα πολλές φορές για να τους "μπερδέψουν" προσθέτουν πράγματα αχρείαστα. Αλλά γενικά οι υποθέσεις στα μαθηματικά είναι πολύ χρήσιμες.

Το είπα πριν. Έχει κάποια σημασία για την πραγματολογία. όμως είναι ανώφελο να το καλλιεργείς μέσω μαθηματικών. Στα φιλολογικά θα είχε σημασία.
Εδώ το μόνο που καλλιεργείς τελικά είναι η ασυνέπεια στο πρόβλημα. ένα αυτιστικό υψηλής λειτουργικότητας (που θα σεβόταν το πρόβλημα δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. Θα ήταν πιο πολύ άχρηστα τα πολλαπλάσια. Γιατί τελικά από τη διατύπωση του προβλήματος, δεν είναι το κοινό πολλαπλάσιο το ζητούμενο.

http://www1.aegean.gr/social-anthropolo ... er%201.htm

Δες το 4ο σημείο εδώ προς το τέλος που αναφέρεται στην λογική που είναι ολόκληρος κλάδος στα μαθηματικά. Και η άσκηση που έβαλες στο άλλο θέμα με το τι είσαι και δεν είσαι, άσκηση λογικής είναι.

Και ξαναλέω πως εσύ επικεντρώθηκες στον χρόνο ενώ το κύριο πρόβλημα είναι άλλο, ότι υπάρχουν πάνω από μια λύσεις. Ένας αυτιστικός υψηλής λειτουργικότητας που λες θα τις έγραφε όλες και θα ήταν σωστός. Τα "άχρηστα" δεδομένα που μπορούν να σε μπερδέψουν δεν τα υπολογίζεις ή τα "πετάς" με το να το κάνεις την υπόθεση που έγραψα για να είσαι καλυμμένος. Αυτό λογικά οι μαθητές το κάνουν ασυναίσθητα και μηχανικά σε σχολικά χρόνια (γι' αυτό είπα πως είναι καλό να δίνεται σημασία για να διακρίνουν τι χρειάζεται ή να μην γίνεται καταλάθος/λόγω λάθους από δασκάλους αλλά να ξέρουν γιατί το κάνουν και να το τονίζουν) αλλά όσο προχωράει κανείς, είναι απαραίτητη η αναφορά.

Μα σε εκπαίδευση για το τι είναι το κοινό πολλαπλάσιο, το να βάλεις στα παιδιά ένα πραγματολογικό τερτίπι, του περνάς την ιδέα ότι δεν έχουν σημασία οι βασικοί κανόνες ή οι θεωρίες οι ίδιες, αλλά η βούληση το να δώσεις μία απάντηση σώνει και καλά. Σε κάτι ακαθόριστο κιόλας. Το αυτιστικό, άκου που σου λέω, δεν θα προχώραγε καθόλου. Η ερώτηση είναι σαφέστατη. Πόσες μπάρες σε ένα λεπτό.
Το γεγονός ότι συσκευάζονται μόνο με τρεις τρόπους θα μπορούσε επίσης να ήταν άχρηστη πληροφορία. Τι κι αν είναι τρεις ή δύο ή πέντε όταν σου αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα να γίνει συνδυασμός συσκευασιών. Με αυτόν τον τρόπο , έχει δίκιο ο mao mao ότι όλες οι τιμές παίζουν.
Το σκέφτηκε και ο Χαΐνης πιο πριν.
Αν όμως για κάποιο λόγο ένα παιδί κολλήσει ότι οι συσκευασίες θα έχουν αποκλειστικά μία χωρητικότητα τότε υπάρχουν τρία διαφορετικά σύνολα . Με το τρία θα έχεις και 51 αλλά και 54 με το δύο θα έχεις 52 αλλά και πάλι 54 που δεν θα το έχεις με το πέντε όμως! Θα έχεις 50 και 55 εκεί. Το μόνο κοινό λοιπόν είναι το 60. Γιατί να μην είναι σαφές το ερώτημα αφού χαρακτήρας της εξέτασης είναι να σκεφτεί το παιδί το κοινό πολλαπλάσιο των τριών αριθμών και όχι οι δυνατότητες που προκύπτουν από το γεγονός ότι υπάρχουν αυτοί οι τρόποι συσκευασίας;

Από την άλλη τώρα Ας πούμε ότι φτιάχνει (συσκευάζει) 60 σε ένα λεπτό. Το εξήντα μπορεί να προκύψει 11 συσκευασίες των 5 ας πούμε, μία των τριών και μία των δύο. Αλλά βεβαίως μπορεί και με 12 συσκευασίες των 5. πως το νιώθεις να απαιτείται ο ίδιος ακριβώς χρόνος για 12 συσκευασίες στην μία περίπτωση και 13 στην άλλη; Πόσο κοντά στην αλήθεια θα ήταν αυτό. πόσο θα εκπαίδευε τα παιδιά στο να διακρίνουν κρυμμένους παράγοντες;

Στην τελική το όνομα του μαθήματος είναι μαθηματικά. Τι παίρνει το παιδί ως αίσθηση. ότι τα μαθηματικά είναι κάτι που δεν μας νοιάζει τι ακριβώς εξετάζει; ας το έλεγαν "Λογική" κι ας ήταν σε ξεχωριστό βιβλίο και να ήταν εργαστηριακού χαρακτήρα το μάθημα αυτό.

Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Γιουλ και μάλλον θα το διαβάσω (κι ας μου θυμίζει τουρκιά το επίθετό του ). Κάπως το αισθητήριο μου μου βγάζει λειψό τον κανόνα που βάζει p&q, αλλά δεν είμαι σίγουρος. (Το τελευταίο που λέω έχει να κάνει με την ενασχόλησή μου περί "αυτόματης διαύγειας" σχετικά με μπλεγμένα ερωτήματα όπως αυτό που έβαλα με το "Δεν θα ήσουν...". Δεν θυμάσαι τον εαυτό σου να αμφιβάλει για κάτι έτσι αόριστα αλλά να μην έχει την ίδια στιγμή τη δυνατότητα να το αναλύσει;" αυτό δεν το βρίσκω άνευ ουσίας. Υποθέτω ότι μπορεί να καλλιεργηθεί ο συγκεκριμένος μηχανισμός και να σε κάνει να απαντάς σαν τον υπολογιστή. Είδες ο Μπαζούμπα πως το έκανε; )