Ελληνική χιπ χοπ σκηνή

[nowhere]

δεν κρίνω αλλά θα κρίνω.τιναυτά ρε?

[Χρυσολωράς]

[nowhere]

[Albrecht]

κατι παλιο

[Albrecht]

και κατι καινουριο

[Namrail]

Θυμάμαι σαν να ταν χθες να ακούω την πρώτη προσωπική δουλειά του ντασκ. Και όμως έχουν περάσει δέκα χρόνια.

[Null]

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

δεν κρίνω αλλά θα κρίνω.τιναυτά ρε?

[Null]

δεν κρίνω αλλά θα κρίνω.τιναυτά ρε?

Το νούμερο ένα είδος μουσικής παγκοσμίως

For the first time in history, hip-hop has surpassed rock to become the most popular music genre, according to Nielsen


Η trap στην Ελλάδα πάτησε τα σκυλάδικα και τα λαικά. Σε μερικά χρόνια οι λαικοί θα δουλεύουν κάνοντας φωνητικά στα ρεφρέν των τραπάδων, μπας και φάνε λίγο ψωμάκι και αυτοί. Μόλις οι zoomers φτάσουν 40-50 χρονών θα ανήκει στον κατάλογο άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, όπως έγινε κάποτε με τα ρεμπέτικα

Μέχρι και ο Ozzy Osbourne κατάντησε τραγουδιάρα για να είναι relevant

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

δεν κρίνω αλλά θα κρίνω.τιναυτά ρε?

Το νούμερο ένα είδος μουσικής παγκοσμίως

For the first time in history, hip-hop has surpassed rock to become the most popular music genre, according to Nielsen


Η trap στην Ελλάδα πάτησε τα σκυλάδικα και τα λαικά. Σε μερικά χρόνια οι λαικοί θα δουλεύουν κάνοντας φωνητικά στα ρεφρέν των τραπάδων, μπας και φάνε λίγο ψωμάκι και αυτοί. Μόλις οι zoomers φτάσουν 40-50 χρονών θα ανήκει στον κατάλογο άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, όπως έγινε κάποτε με τα ρεμπέτικα

Μέχρι και ο Ozzy Osbourne κατάντησε τραγουδιάρα για να είναι relevant

α)Η δημοφιλία ενός μουσικού είδους δεν κρίνει και την ποιότητα των έργων των μεμονωμένων καλλιτεχνών
β) Το τράπ, αν δεν κάνω λάθος, είναι ξεχωριστό μουσικό είδος
γ) Όπως δεν πάτησαν τόσοι και τόσοι τα λαϊκα μπουζουκοτράγουδα, έτσι δε θα τα πατήσουν και οι τράπερς με τους ράπερς
δ) Θα συμφωνήσω μαζί σου, στο ότι υπάρχουν αναλογίες μεταξύ του ρεμπέτικου και του χιπ χοπ τραγουδιού. Αρκεί να μιλάμε
για το αμερικάνικο ή το γαλλικό χιπ χοπ. Οι Έλληνες ράπερς έχουν δει γκέτο σε ταινίες και σειρές.

[Null]

δεν κρίνω αλλά θα κρίνω.τιναυτά ρε?

Το νούμερο ένα είδος μουσικής παγκοσμίως

For the first time in history, hip-hop has surpassed rock to become the most popular music genre, according to Nielsen


Η trap στην Ελλάδα πάτησε τα σκυλάδικα και τα λαικά. Σε μερικά χρόνια οι λαικοί θα δουλεύουν κάνοντας φωνητικά στα ρεφρέν των τραπάδων, μπας και φάνε λίγο ψωμάκι και αυτοί. Μόλις οι zoomers φτάσουν 40-50 χρονών θα ανήκει στον κατάλογο άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, όπως έγινε κάποτε με τα ρεμπέτικα

Μέχρι και ο Ozzy Osbourne κατάντησε τραγουδιάρα για να είναι relevant

α)Η δημοφιλία ενός μουσικού είδους δεν κρίνει και την ποιότητα των έργων των μεμονωμένων καλλιτεχνών
β) Το τράπ, αν δεν κάνω λάθος, είναι ξεχωριστό μουσικό είδος
γ) Όπως δεν πάτησαν τόσοι και τόσοι τα λαϊκα μπουζουκοτράγουδα, έτσι δε θα τα πατήσουν και οι τράπερς με τους ράπερς
δ) Θα συμφωνήσω μαζί σου, στο ότι υπάρχουν αναλογίες μεταξύ του ρεμπέτικου και του χιπ χοπ τραγουδιού. Αρκεί να μιλάμε
για το αμερικάνικο ή το γαλλικό χιπ χοπ. Οι Έλληνες ράπερς έχουν δει γκέτο σε ταινίες και σειρές.

α) Το τι θεωρείται ποιοτικό είναι μεγάλο θέμα. Αν μιλάμε για μουσική περιπλοκότητα, το ραπ είναι από τα πιο απλά στην δημιουργία του, αλλά και μεταλ, ποπ, λαικά και ότι ακούς στο ραδιόφωνο κατά 90% είναι τυποποιημένα πράγματα, ίδιες συνταγές. Άμα θες μουσική περιπλοκότητα πας σε κλασσική και jazz. Εγώ αναφέρθηκα στην δημοφιλία, ξεκάθαρα.

β) Το trap είναι υποείδος του hip hop, συγκεκριμένα του hip hop του νότου. Προήλθε από το crunk, το memphis horrocore και γενικά το gangsta rap. Το πρώτο trap κομμάτι με videoclip στην Ελλάδα είναι το Crunk του υποχθόνιου. Όλος ο δίσκος είναι trap, αλλά πιο "σκληρό", μετά το πήγαν
στο τραγουδιστό ύφος με τα autotunes, αυτό δηλαδή που έπιασε στην Ελλάδα και κυριαρχεί μέχρι σήμερα.

Το trap, crunk, memphis rap τι ήταν τότε; Ραπ στο οποίο έφτιαχναν τα beats με το Roland TR-808. Το μπάσο 808, το συγκεκριμένο
ταμπούρο, μπότα και υψηλά σε σχέση με το boom bap bpm είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του.
Έχει διάφορα στυλ, αλλά παραμένει υποείδος του hip hop, από εκεί προήλθε. Ένα beat υπάρχει, και κάποιος ραπάρει από πάνω. Τώρα, στην Ελλάδα γράφουνε σε φόρουμς ότι το boom bap δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, οπότε δεν μου φαίνεται περίεργο να συζητάμε αν το τραπ είναι ραπ.

Παίζει και το θέμα με τους παλαιούς ραπερς οι οποίοι δεν κατάφεραν να κάνουν ποτέ μεγάλη επιτυχία, και αρκετοί το κρατάνε μανιάτικο, οπότε προσπαθούν να κάνουν τον διαχωρισμό για να τους μειώσουν. Το beef άλλωστε δεν είναι ανάμεσα στους λαικούς και τους τραπερς, ούτε στους μεταλλάδες και τους τραπερς, μόνο από αυτό καταλαβαίνει κάποιος ότι μιλάμε για την ίδια σκηνή.

Υπάρχει και trap με στοιχεία dubstep το οποίο αποτελεί ηλεκτρονικό είδος μουσικής. Πήραν τα drums από το trap και τα προσάρμοσαν στο dubstep καλούπι. Εκεί όμως σπάνια υπάρχει ραπερ, και η μουσική παραγωγή είναι διαφορετική, εφόσον ο στόχος δεν είναι να ραπάρει κάποιος από πάνω

γ) Εγώ σου λέω σε 20 χρόνια δεν θα υπάρχουν μπουζουκοτράγουδα, υπό την έννοια ότι δεν θα είναι μεινστριμ. Κάποιος θα κάνει ακόμα, σίγουρα.

δ) Δεν με νοιάζει αν τα φουσκώνουν, στιχουργικά είναι το ίδιο πράγμα όσον αφορά το περιεχόμενο. Και το ρεμπέτικο είναι επίσης ξενόφερτο. Οπότε δεν βλέπω γιατί να μην περάσει και το τραπ/ραπ στην ιστορία της ελ μουσικής. Άλλωστε οι έφηβοι τώρα τι ακούν; Αυτοί θα είναι οι ενήλικες του αύριο.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Το νούμερο ένα είδος μουσικής παγκοσμίως

For the first time in history, hip-hop has surpassed rock to become the most popular music genre, according to Nielsen


Η trap στην Ελλάδα πάτησε τα σκυλάδικα και τα λαικά. Σε μερικά χρόνια οι λαικοί θα δουλεύουν κάνοντας φωνητικά στα ρεφρέν των τραπάδων, μπας και φάνε λίγο ψωμάκι και αυτοί. Μόλις οι zoomers φτάσουν 40-50 χρονών θα ανήκει στον κατάλογο άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, όπως έγινε κάποτε με τα ρεμπέτικα

Μέχρι και ο Ozzy Osbourne κατάντησε τραγουδιάρα για να είναι relevant

α)Η δημοφιλία ενός μουσικού είδους δεν κρίνει και την ποιότητα των έργων των μεμονωμένων καλλιτεχνών
β) Το τράπ, αν δεν κάνω λάθος, είναι ξεχωριστό μουσικό είδος
γ) Όπως δεν πάτησαν τόσοι και τόσοι τα λαϊκα μπουζουκοτράγουδα, έτσι δε θα τα πατήσουν και οι τράπερς με τους ράπερς
δ) Θα συμφωνήσω μαζί σου, στο ότι υπάρχουν αναλογίες μεταξύ του ρεμπέτικου και του χιπ χοπ τραγουδιού. Αρκεί να μιλάμε
για το αμερικάνικο ή το γαλλικό χιπ χοπ. Οι Έλληνες ράπερς έχουν δει γκέτο σε ταινίες και σειρές.

α) Το τι θεωρείται ποιοτικό είναι μεγάλο θέμα. Αν μιλάμε για μουσική περιπλοκότητα, το ραπ είναι από τα πιο απλά στην δημιουργία του, αλλά και μεταλ, ποπ, λαικά και ότι ακούς στο ραδιόφωνο κατά 90% είναι τυποποιημένα πράγματα, ίδιες συνταγές. Άμα θες μουσική περιπλοκότητα πας σε κλασσική και jazz. Εγώ αναφέρθηκα στην δημοφιλία, ξεκάθαρα.

β) Το trap είναι υποείδος του hip hop, συγκεκριμένα του hip hop του νότου. Προήλθε από το crunk, το memphis horrocore και γενικά το gangsta rap. Το πρώτο trap κομμάτι με videoclip στην Ελλάδα είναι το Crunk του υποχθόνιου. Όλος ο δίσκος είναι trap, αλλά πιο "σκληρό", μετά το πήγαν
στο τραγουδιστό ύφος με τα autotunes, αυτό δηλαδή που έπιασε στην Ελλάδα και κυριαρχεί μέχρι σήμερα.

Το trap, crunk, memphis rap τι ήταν τότε; Ραπ στο οποίο έφτιαχναν τα beats με το Roland TR-808. Το μπάσο 808, το συγκεκριμένο
ταμπούρο, μπότα και υψηλά σε σχέση με το boom bap bpm είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του.
Έχει διάφορα στυλ, αλλά παραμένει υποείδος του hip hop, από εκεί προήλθε. Ένα beat υπάρχει, και κάποιος ραπάρει από πάνω. Τώρα, στην Ελλάδα γράφουνε σε φόρουμς ότι το boom bap δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, οπότε δεν μου φαίνεται περίεργο να συζητάμε αν το τραπ είναι ραπ.

Παίζει και το θέμα με τους παλαιούς ραπερς οι οποίοι δεν κατάφεραν να κάνουν ποτέ μεγάλη επιτυχία, και αρκετοί το κρατάνε μανιάτικο, οπότε προσπαθούν να κάνουν τον διαχωρισμό για να τους μειώσουν. Το beef άλλωστε δεν είναι ανάμεσα στους λαικούς και τους τραπερς, ούτε στους μεταλλάδες και τους τραπερς, μόνο από αυτό καταλαβαίνει κάποιος ότι μιλάμε για την ίδια σκηνή.

Υπάρχει και trap με στοιχεία dubstep το οποίο αποτελεί ηλεκτρονικό είδος μουσικής. Πήραν τα drums από το trap και τα προσάρμοσαν στο dubstep καλούπι. Εκεί όμως σπάνια υπάρχει ραπερ, και η μουσική παραγωγή είναι διαφορετική, εφόσον ο στόχος δεν είναι να ραπάρει κάποιος από πάνω

γ) Εγώ σου λέω σε 20 χρόνια δεν θα υπάρχουν μπουζουκοτράγουδα, υπό την έννοια ότι δεν θα είναι μεινστριμ. Κάποιος θα κάνει ακόμα, σίγουρα.

δ) Δεν με νοιάζει αν τα φουσκώνουν, στιχουργικά είναι το ίδιο πράγμα όσον αφορά το περιεχόμενο. Και το ρεμπέτικο είναι επίσης ξενόφερτο. Οπότε δεν βλέπω γιατί να μην περάσει και το τραπ/ραπ στην ιστορία της ελ μουσικής. Άλλωστε οι έφηβοι τώρα τι ακούν; Αυτοί θα είναι οι ενήλικες του αύριο.

α) Οκ. Αν και οι περισσότεροι ράπερς που ακούω στο παρόν νήμα και γενικότερα δε νομίζω να θεωρούνται ποιοτικοί, θα δεχτώ τις παρατηρήσεις
σου.Εξάλλου, δε μπορούν να είναι όλοι ποιοτικοί ή έστω καλοί, σε κανένα κλάδο.
β)Θα δεχτώ και εδώ όσα γράφεις, αν και δεν τα υιοθετώ απόλυτα γιατί έχω διαβάσει αναλύσεις που στηρίζουν την άποψή σου και άλλες που την απορρίπτουν. Δε ξέρω, δεν παίρνω θέση.
γ) Διαφωνώ κάθετα. Δεν είμαι φαν των μπουζουκοτράγουδων αλλά βλέπω πως στη χώρα μας όλα τα είδη μουσικής έρχονται και παρέρχονται, η λεγόμενη λαϊκή παραμένει διαχρονικά στη θέση της. Κάποτε το ροκ και το μέταλ κέρδιζαν την εκτίμηση των Ελλήνων εφήβων και ωθούσαν τους Null του παρελθόντος να λένε πως θα επισκιάσουν τα λαϊκά αλλά φευ.
δ) Εις ότι αφορά το περιεχόμενο μιλάω και εγώ. Το old school rap και το ρεμπέτικο αναφέρονταν στο κοινωνικό περιθώριο. Δε βλέπω πως θα μπορούσε να υπάρξει ραπ στην Ελλάδα που να μιλάει για γκάνγκστερς κλπ. Υπό την έννοια αυτή συμπαθώ τους Ημισκούμπρια που ήταν πρωτότυποι, έξυπνοι, χιουμορίστες και συμβατοί με την ελληνική πραγματικότητα. Ακόμη και οι κλαμπόβιοι Έλληνες ράπερς μπορώ να πω ότι ήταν κάπως συμβατοί όχι μόνο με την ελληνική πραγματικότητα, αλλά και με την εξέλιξη του μουσικού τους είδους διεθνώς. Βέβαια, έχουν και αυτοί τα
θεματάκια τους(ποιότητα, μιμητισμός) αλλά σε κάθε περίπτωση δε καταλαβαίνω πως μπορεί ένας τύπος που μεγάλωσε στην Ηλιούπολη και τον Άλιμο να χτυπάει τατού και να μιλάει για ναρκωτικά και βέρια.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Επίσης, να προσθέσω πως έχω παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια δύο τάσεις στην ελληνική χιπ χοπ σκηνή. Η μία αφορά την πολιτικοποίησή της(καλύτερα αριστεροποίηση να γράψω) και η δεύτερη την ψαγμενοποίησή της. Η πρώτη είναι κομματάκι προπαγανδιστική αλλά το κυριότερο
παράταιρη με το ύφος του πολιτικού χώρου που επιχειρεί να εκφράσει διότι το χιπ χοπ μεταξύ μας είναι λιγουλάκι ατομιστική μουσική. Η δεύτερη,
είναι κάργα βαρετή γιατί εκπροσωπείται συνήθως από τύπους που λένε πολλά χωρίς να λένε τίποτα. Έχω βαρεθεί να ακούω τραγούδια με στίχο του
τύπου « Έγω που έχω ζήσει πολλά» ή «Έγω που έχω περάσει πολλά» περιμένοντας να μάθω και εγω ο έρμος ποιά είναι τα σπαρακτικά γεγονότα
που ώθησαν τόση έκρηξη wannabe φιλοσοφημένης εκφραστικότητας.

[Null]

Μπορεί να κάνω λάθος όσον αφορά τα λαικά, απλά βάζω και στην εξίσωση τα social media, κάτι που πριν το
ιντερνετ και τα smart phones δεν υπήρχε, πλέον είναι πολύ εύκολο να έρθει σε επαφή κάποιος με τα τρεντς του
εξωτερικού. Το μέλλον θα δείξει.

Σοβαρά, πες μου τι έχεις ακούσει σχετικά με το ότι η τραπ δεν είναι υποείδος του χιπ χοπ. Και τι είναι; Απο που προήλθε;

Συμφωνώ για τα ημιζ. Αυτό που λέγαμε για το ποιοτικό, τους θεωρώ από τους πλέον ποιοτικούς στιχουργικά,
έκαναν πολύ πετυχημένη σάτιρα. Άγγιζαν και κοινωνικά θέματα αλλά πάντα με πολύ ωραίο τρόπο, καθόλου δασκαλίστικα

[Γενιά της Αγαμίας]