Και ένα tl;dr για το θέμα της δικαστικής διερεύνησης των εκλογών, όπως τέλος πάντων κρίθηκε από την
Bush v. Gore:
1. είναι επιτρεπτό κατ' αρχήν να αμφισβητηθεί το αποτέλεσμα, οποιασδήποτε εκλογικής διαδικασίας και να ζητηθεί επανακαταμέτρηση ή οποιοδήποτε άλλο αποκαταστατικό μέτρο (remedy), εφόσον βέβαια παρασχεθεί επαρκής αιτιολόγηση γι' αυτό.
2. ωστόσο, η αμφισβήτηση δεν μπορεί να διαρκεί επ' άπειρον, καθότι υπάρχουν και επόμενα στάδια της διαδικασίας, τα οποία πρέπει να λάβουν χώρα, και συνεπώς, πρέπει να τηρηθεί κάποια απώτερη προθεσμία (safe harbor deadline).
3. αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τελικά, μπορεί να επικυρωθεί εκλογικό αποτέλεσμα το οποίο δεν είναι δίκαιο. Αυτός είναι και ο λόγος των περισσοτέρων κριτικών που θεωρούν την απόφαση αυτή ως την αθλιότερη των τελευταίων 25 ετών, εκ μέρους του Σαπριμ (παίζει βέβαια ρόλο ότι οι συντριπτική πλειοψηφία των επικριτών είναι δημοκρατικοί).
4. επιπλέον αυτό πρακτικά σημαίνει και ότι, πρέπει να είσαι ταχύτατος στην αμφισβήτηση και να μην πηγαίνεις ψάχνοντας, καθότι τότε, ακόμα και αν βρεις κάτι, το πιο πιθανό είναι να μην προλάβεις να το αξιοποιήσεις.
5. δεδομένης δε της κριτικής που προκάλεσε αυτή η απόφαση, το Σαπριμ κόρτ είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα δεχθεί να εξετάσει στο μέλλον αντίστοιχο ζήτημα (καθότι το Σαπρίμ έχει δικαίωμα και όχι υποχρέωση να εξετάσει κάθε υπόθεση).
Για την ιστορία, ο Γκορ αμφισβήτησε τα αποτελέσματα σε περιορισμένες κομιτείες (νομίζω 4) και έγινε επανακαταμέτρηση όπου πάλι έχασε. Μετά ζήτησε αναλυτική επανακαταμέτρηση, αντιπαραβολή των εκλογικών καταλόγων και των λόγων γιατί κάποιοι ψηφοφόροι δεν βρέθηκαν εκεί όταν πήγαν να ψηφίσουν κτλ και εκεί του έβαλαν στοπ γιατί κάποια στιγμή έπρεπε η Φλόριντα να επικυρώσει το αποτέλεσμα. Υπενθυμίζω ότι κυβερνήτης της Φλόριντα ήταν ο αδελφός του Μπους, Τζεμπ.
Αργότερα, όταν δεν είχε και νόημα το αποτελέσμα, αποδείχθηκε ότι με τις περιορισμένες κομιτείες, όπως και να το εξέταζες, πάλι θα κέρδιζε ο Μπους. αν όμως επανεξέταζες συνολικά και διεξοδικά ΟΛΗ την Φλόριντα, θα την έπαιρνε (και μαζί με αυτή τις εκλογές) ο Γκορ. Η γενική αρχή, όμως που παρέμεινε, είναι ότι καλή είναι η αλήθεια, αλλά καλύτερη η ασφάλεια δικαίου.
Στην επόμενη αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος, από την Χίλλαρι, το επιτελείο της το σκέφτηκε αλλά έκρινε ότι δεν είχε το χρονικό περιθώριο να προβάλλει ισχυρισμούς για ρώσους χάκερς (άσε που θα ήταν και εύκολο να την απορρίψει το Σαπρίμ καθότι ακούγεται και αστεία), αλλά τέλος πάντων,
κοίταξε να βρει άλλους τρόπους. Επειδή, δε, η απόφαση δεν προέβλεψε ότι άμα χάσεις την μάχη, θα πρέπει να το βουλώσεις κιόλας, η αμφισβήτηση παρέμεινε μετά τις εκλογές, ως russian collusion και τελικά μας ζάλισαν τα παπάρια μέχρι να πάρουν τομπουλο στην Γερουσία.
Φέτος που αμφισβητήθηκε το αποτέλεσμα από τον Τραμπ, και όχι σε μια αλλά σε όλες σχεδόν τις περιφέρειες, διαπιστώσαμε τα εξής: (1) ότι σημαντικό ρόλο στην εξέταση του αποτελέσματος, παίζει το ποιος έχει την πολιτεία. Για παράδειγμα, στην Πενσιλβανια που διοικείται από δημοκρατικούς και υπήρχαν καταγγελίες αλλά πήγαινε ψάχνοντας, πήρε τομπούλο γιατί ότι και να ισχυριζόταν έτρωγε άκυρο. (2) ακόμα και όταν δεν έχεις κάποια τελείως αρνητική, απέναντι σου, διοίκηση, αρκεί απλά να παίζει καθυστερήσεις, μέχρι να βρεθείς προ τετελεσμένου (περίπτωση Τζόρτζια, όπου εκεί μάλιστα έκαναν κουμάντο ρεπουμπλικανοί) (3) όταν πλησίασε η λήξη της προθεσμίας για αμφισβήτηση, και γενικά δεν υπήρχε κάτι απτό στον ορίζοντα, το τιμ Τραμπ έκανε το απονενοημένο, βάζοντας τον γενικό εισαγγελέα του Τέξας να αμφισβητήσει τα αποτελέσματα, για όσες πολιτείες τρίβανε ακόμα σαν το Βιλλαμπάχο:
https://en.wikipedia.org/wiki/Texas_v._Pennsylvania. Για την ιστορία, το Σαπρίμ αρνήθηκε να την εκδικάσει, επειδή το Τέξας δεν είχε δικαίωμα να αμφισβητήσει τα αποτελέσματα άλλων πολιτειών.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ δηλαδή, ο Τραμπ είχε χάσει τις εκλογές από τα μέσα Δεκεμβρίου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να τα αμφισβητεί μέχρι να πεθάνει (όπως κάνει πχ. ο Γκορ), αλλά ότι δεν έχει νόημα ο περαιτέρω δικαστικός αγώνας, καθότι βλάπτει την ασφάλεια δικαίου. Θα μπορούσε, πάντως πούστικα να τις αμφισβητήσει εκ του πλαγίου, όπως οι δημοκρατικοί με το ιμπίτσμεντ.
Συνεπώς, όταν χτυπιούνται οι δημοκρατικοί για το
πως τολμάτε και αμφισβητείτε τα αποτελέσματα, κατ' ουσίαν λένε μαλακίες. Το σωστό είναι, τομπούλοκλαψομούνηδες.