Χριστιανική ανατολική ανθρωπογνωσία

[Λοξίας]

Το ορθόν;:
Ο Αδάμ πλάστηκε άφθαρτος χωρίς ζωικές εκκρίσεις
{...}

Και τα φρούτα που έτρωγε δεν τα έχεζε δηλαδή;

Λες για τον Αδάμ πριν την πτώση....θα σου πουν δεν έτρωγε...

Δεν μπορούν να πουν κάτι τέτοιο!
Διότι ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα πως μπορούν να τρώνε από όλους τους καρπούς, ΠΡΙΝ την πτώση.
Συνεπώς, πριν την πτώση, μια χαρά έτρωγαν...αλλά δεν είχαν "εκκρίσεις" σύμφωνα με την εξέχουσα ειδική θεολογία του jey_pap.
Έτρωγαν, αλλά δεν κατούραγαν, ούτε έχεζαν...αυτό θα ισχυριστούν...

[tanipteros]

Και τα φρούτα που έτρωγε δεν τα έχεζε δηλαδή;

Λες για τον Αδάμ πριν την πτώση....θα σου πουν δεν έτρωγε...

Δεν μπορούν να πουν κάτι τέτοιο!
Διότι ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα πως μπορούν να τρώνε από όλους τους καρπούς, ΠΡΙΝ την πτώση.
Συνεπώς, πριν την πτώση, μια χαρά έτρωγαν...αλλά δεν είχαν "εκκρίσεις" σύμφωνα με την εξέχουσα ειδική θεολογία του jey_pap.
Έτρωγαν, αλλά δεν κατούραγαν, ούτε έχεζαν...αυτό θα ισχυριστούν...

έλα ρε μην τους το χαλάς...θα σου πουν ποιητική αδεία...

[jey_pap]

(ο παράδεισος) έχει μια μέση κατάσταση, ούτε δηλαδή είναι ολότελα φθαρτός, σαν τους δικούς μας κήπους και καρπούς, οι οποίοι φθείρονται κι αναδίδουν σηπόμενοι δυσοσμίαν, ούτε πάλι βέβαια όπως κατά την μέλλουσα αφθαρσία κι αθανασία, ενώ τώρα είναι άϋλος και νοερής φύσεως σε όλα.
Ο Παράδεισος, όπως κι ο πλασθείς άνθρωπος Αδάμ, ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, και ίσως να μίλησαν σωστά εκείνοι που έτσι πίστεψαν. Γιατί αν είναι εντελώς όμοιος με τους υπόλοιπους κήπους, πώς ο Χριστός, σαν αρχή ανταπόδοσης της αγαθής προαιρέσεως του ληστή χάρισε σ' αυτόν τη διαμονή του στον Παράδεισο, μαζί του σαν κάτι εξαίρετο; Και ο Παύλος θαυμάζοντας την αρπαγή του έως τρίτου ουρανού, στον Παράδεισο, έλεγε ότι:"ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, ά ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι" (2Κορινθ. 12;:4)...
ερώτηση 23η "Ο παράδεισος είναι αισθητός ή νοητός, φθαρτός ή άφθαρτος;" Αναστασίου σιναΐτου.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, αφού οι καρποί δεν εσήποντο, μετετρέπονταν ολόκληροι σε ωφέλιμα συστατικά, οπότε κι εχωνεύονταν πλήρως! Αν έπεφταν δε από τα δένδρα, όπως και φύλλα κλπ, μετατρέποντο σε ωφέλιμο χώμα!

[Πασιφάη]

(ο παράδεισος) έχει μια μέση κατάσταση, ούτε δηλαδή είναι ολότελα φθαρτός, σαν τους δικούς μας κήπους και καρπούς, οι οποίοι φθείρονται κι αναδίδουν σηπόμενοι δυσοσμίαν, ούτε πάλι βέβαια όπως κατά την μέλλουσα αφθαρσία κι αθανασία, ενώ τώρα είναι άϋλος και νοερής φύσεως σε όλα.
Ο Παράδεισος, όπως κι ο πλασθείς άνθρωπος Αδάμ, ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, και ίσως να μίλησαν σωστά εκείνοι που έτσι πίστεψαν. Γιατί αν είναι εντελώς όμοιος με τους υπόλοιπους κήπους, πώς ο Χριστός, σαν αρχή ανταπόδοσης της αγαθής προαιρέσεως του ληστή χάρισε σ' αυτόν τη διαμονή του στον Παράδεισο, μαζί του σαν κάτι εξαίρετο; Και ο Παύλος θαυμάζοντας την αρπαγή του έως τρίτου ουρανού, στον Παράδεισο, έλεγε ότι:"ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, ά ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι" (2Κορινθ. 12;:4)...
ερώτηση 23η "Ο παράδεισος είναι αισθητός ή νοητός, φθαρτός ή άφθαρτος;" Αναστασίου σιναΐτου.

Έχω έναν γνωστό στα Φιδάκια Αιτωλοακαρνανίας. Έχει γαμάτα δωμάτια με θέα τη λίμνη των Κρεμαστών. Εκεί να δεις Παράδεισος.

[Πασιφάη]

Δεν είναι καιρός να πεισει κανένας κανέναν
Ο καθένας διάλεξε τι θέλει κι αυτό που θέλει, θέλει να το μάθει. Τι πιστευει δλ
Εδώ περα είναι νημα ωφελίμου χριστιανικου πατερικου λογου

Καλή μου θα πρέπει να κάτσεις να διαβάσεις- ακούσεις και την άλλη πλευρά...Μετά μπορείς να μιλάς για επιλογή...
Αυτο που σου συνέβη και σε έκανε να δώσεις τυφλή εμπιστοσύνη μήπως να το επανεξετασεις...
Δεν μιλάω για επανεξέταση της πίστης σου, δικαίωμα σου, απλά να δίνεις λιγο χώρο και στην λογική σου
Επιθυμώ το καλύτερο για σενα...

Είναι δύσκολο να πείσεις μια καλωσυνάτη εμπειρική ορθόδοξη,το αντίθετο. Δεν πρόκειται να αφήσει την πεπατημένη, διότι φοβάται να μπει σε μονοπάτια που δεν ξέρει να διαχειριστεί. Βασικά την Γνώση τρέμει, αλλά οκ.

[Λοξίας]

(ο παράδεισος) έχει μια μέση κατάσταση, ούτε δηλαδή είναι ολότελα φθαρτός, σαν τους δικούς μας κήπους και καρπούς, οι οποίοι φθείρονται κι αναδίδουν σηπόμενοι δυσοσμίαν, ούτε πάλι βέβαια όπως κατά την μέλλουσα αφθαρσία κι αθανασία, ενώ τώρα είναι άϋλος και νοερής φύσεως σε όλα.
Ο Παράδεισος, όπως κι ο πλασθείς άνθρωπος Αδάμ, ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, και ίσως να μίλησαν σωστά εκείνοι που έτσι πίστεψαν. Γιατί αν είναι εντελώς όμοιος με τους υπόλοιπους κήπους, πώς ο Χριστός, σαν αρχή ανταπόδοσης της αγαθής προαιρέσεως του ληστή χάρισε σ' αυτόν τη διαμονή του στον Παράδεισο, μαζί του σαν κάτι εξαίρετο; Και ο Παύλος θαυμάζοντας την αρπαγή του έως τρίτου ουρανού, στον Παράδεισο, έλεγε ότι:"ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, ά ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι" (2Κορινθ. 12;:4)...
ερώτηση 23η "Ο παράδεισος είναι αισθητός ή νοητός, φθαρτός ή άφθαρτος;" Αναστασίου σιναΐτου.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, αφού οι καρποί δεν εσήποντο, μετετρέπονταν ολόκληροι σε ωφέλιμα συστατικά, οπότε κι εχωνεύονταν πλήρως! Αν έπεφταν δε από τα δένδρα, όπως και φύλλα κλπ, μετατρέποντο σε ωφέλιμο χώμα!

Α ναι;
Και αφού ο Αδάμ "επλάσθη άφθαρτος", γιατί είχε ανάγκη να τρώει;
Τι ανάγκη έχει ένας "άφθαρτος" από ωφέλιμα συστατικά;
Ανάγκη από ωφέλιμα συστατικά έχει ένας φθαρτός, όχι ένας "άφθαρτος" σαν τον Αδάμ...

...όσο πάει το κάνεις και καλύτερο...

[Nandros]

(ο παράδεισος) έχει μια μέση κατάσταση, ούτε δηλαδή είναι ολότελα φθαρτός, σαν τους δικούς μας κήπους και καρπούς, οι οποίοι φθείρονται κι αναδίδουν σηπόμενοι δυσοσμίαν, ούτε πάλι βέβαια όπως κατά την μέλλουσα αφθαρσία κι αθανασία, ενώ τώρα είναι άϋλος και νοερής φύσεως σε όλα.
Ο Παράδεισος, όπως κι ο πλασθείς άνθρωπος Αδάμ, ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, και ίσως να μίλησαν σωστά εκείνοι που έτσι πίστεψαν. Γιατί αν είναι εντελώς όμοιος με τους υπόλοιπους κήπους, πώς ο Χριστός, σαν αρχή ανταπόδοσης της αγαθής προαιρέσεως του ληστή χάρισε σ' αυτόν τη διαμονή του στον Παράδεισο, μαζί του σαν κάτι εξαίρετο; Και ο Παύλος θαυμάζοντας την αρπαγή του έως τρίτου ουρανού, στον Παράδεισο, έλεγε ότι:"ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, ά ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι" (2Κορινθ. 12;:4)...
ερώτηση 23η "Ο παράδεισος είναι αισθητός ή νοητός, φθαρτός ή άφθαρτος;" Αναστασίου σιναΐτου.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, αφού οι καρποί δεν εσήποντο, μετετρέπονταν ολόκληροι σε ωφέλιμα συστατικά, οπότε κι εχωνεύονταν πλήρως! Αν έπεφταν δε από τα δένδρα, όπως και φύλλα κλπ, μετατρέποντο σε ωφέλιμο χώμα!

Χώνευαν και τα κουκούτσια, παπάκη;
..

[Πασιφάη]

(ο παράδεισος) έχει μια μέση κατάσταση, ούτε δηλαδή είναι ολότελα φθαρτός, σαν τους δικούς μας κήπους και καρπούς, οι οποίοι φθείρονται κι αναδίδουν σηπόμενοι δυσοσμίαν, ούτε πάλι βέβαια όπως κατά την μέλλουσα αφθαρσία κι αθανασία, ενώ τώρα είναι άϋλος και νοερής φύσεως σε όλα.
Ο Παράδεισος, όπως κι ο πλασθείς άνθρωπος Αδάμ, ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, και ίσως να μίλησαν σωστά εκείνοι που έτσι πίστεψαν. Γιατί αν είναι εντελώς όμοιος με τους υπόλοιπους κήπους, πώς ο Χριστός, σαν αρχή ανταπόδοσης της αγαθής προαιρέσεως του ληστή χάρισε σ' αυτόν τη διαμονή του στον Παράδεισο, μαζί του σαν κάτι εξαίρετο; Και ο Παύλος θαυμάζοντας την αρπαγή του έως τρίτου ουρανού, στον Παράδεισο, έλεγε ότι:"ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, ά ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι" (2Κορινθ. 12;:4)...
ερώτηση 23η "Ο παράδεισος είναι αισθητός ή νοητός, φθαρτός ή άφθαρτος;" Αναστασίου σιναΐτου.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, αφού οι καρποί δεν εσήποντο, μετετρέπονταν ολόκληροι σε ωφέλιμα συστατικά, οπότε κι εχωνεύονταν πλήρως! Αν έπεφταν δε από τα δένδρα, όπως και φύλλα κλπ, μετατρέποντο σε ωφέλιμο χώμα!

Α ναι;
Και αφού ο Αδάμ "επλάσθη άφθαρτος", γιατί είχε ανάγκη να τρώει;
Τι ανάγκη έχει ένας "άφθαρτος" από ωφέλιμα συστατικά;
Ανάγκη από ωφέλιμα συστατικά έχει ένας φθαρτός, όχι ένας "άφθαρτος" σαν τον Αδάμ...

...όσο πάει το κάνεις και καλύτερο...

Δεν έχεζε, δεν έκλανε..Πωω..Ντροπής πράματα.

[jey_pap]

Η αφθαρσία επιτυγχάνονταν με παρέμβαση και δεν την κατείχε αυτούσια. Του ήταν δωρεά που ανανεόνονταν με τους καρπούς του δέντρου της Ζωής. Είχε δε ως δημιούργημα την τρεπτότητα, όπως όλα τα δημιουργήματα.

[tanipteros]

δεν ξέρω για τους υπόλοιπους αλλά όλα αυτά απέχουν πολύ από τα αληθινά πνευματικά φαινομενα....μου θυμίζεις ιστορίες του Δ. Λιακοπουλου...ζουν αναμεσα μας...φαντασία στο φουλ..

[Ζενίθεδρος]

Αυτο νομιζω λέγεται αφθαρτοδοκητισμός.

[Nandros]

δεν ξέρω για τους υπόλοιπους αλλά όλα αυτά απέχουν πολύ από τα αληθινά πνευματικά φαινομενα....μου θυμίζεις ιστορίες του Δ. Λιακοπουλου...ζουν αναμεσα μας...φαντασία στο φουλ..

Ο παπάκης έχει φτιάξει δικιά του θρησκεία, με homo adamicus ή homo paradisius ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων!
.

[Ζενίθεδρος]

Μαρκ. 7

18 Καὶ λέγει αὐτοῖς· οὕτω καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε; οὔπω νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ ἔξωθεν εἰσπορευόμενον εἰς τὸν ἄνθρωπον οὐ δύναται αὐτὸν κοινῶσαι;

19 Ὅτι οὐκ εἰσπορεύεται αὐτοῦ εἰς τὴν καρδίαν, ἀλλὰ εἰς τὴν κοιλίαν, καὶ εἰς τὸν ἀφεδρῶνα ἐκπορεύεται, καθαρίζον πάντα τὰ βρώματα.

[jey_pap]

Αυτο νομιζω λέγεται αφθαρτοδοκητισμός.

χμμμ?

αιρετική διδασκαλία, σύμφωνα με την οποία το σώμα του Χριστού ήταν τελείως ελεύθερο από τη φθορά ήδη από τη σύλληψη και τη γέννησή του και δεν υπέκειτο στα λεγόμενα «αδιάβλητα» πάθη (πείνα, δίψα κόπωση κ.λπ.).

Η αίρεση αυτή είχε λόγο ύπαρξης μεταπτωτικά..
Ο Αδάμ εξάλλου πεινούσε, διψούσε...
Για να μένει αθάνατος, έπρεπε να τρώει καρπό από το δέντρο της Ζωής.

[ksk]

είναι και πανεπιστήμονας το πουλάκι μου...τώρα αυτός τους γνωρίζει τους όρους αυτούς έκανε το νήμα πιο βαρύγδουπο....

Τσου ...δεν ειναι αλλα απο κάπου αλλου τους γνωρίζει.

στάση "αχρείου δούλου" συνέχεια

Ο Φρόιντ περιέγραψε την ψυχοδυναμική θεωρία του στο ʺΤο Εγώ και το Εκείνοʺ. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η ανθρώπινη ψυχή αποτελείται από τις ανταγωνιστικές ανάγκες του εκείνου, του εγώ και του υπερεγώ. Η ένταση προκύπτει από αυτά τα ανταγωνιστικά στοιχεία του μυαλού και οδηγούν σε άγχος, το οποίο αν δεν επιλυθεί, καταντά να αντιμετωπιστεί και με τη χρήση των αμυντικών μηχανισμών

Αντίπαλο δέος λοιπόν των αμυντικών μηχανισμών του ανθρώπου στη συγκρουση αυτών των προεγώ (εκείνο ή "ασυνείδητο"), "εγώ" και "υπερεγώ", προβάλει ο Σταυρός και η στάση του "σχρείου δούλου" .

Αν κάποιοι επιλύουν το άγχος τους μέσω της στάσης του "αχρείου δούλου" ώστε να μην ενεργοποιηθούν οι αμυντικοί μηχανισμοί τους εμένα δεν μου πέφτει λόγος...Τους εύχομαι περαστικα