Μαύρος Οκτώβρης 1993 - η αντίσταση των σοβιέτ ☭

[Fluffy]

Η αντεπαναστατική προπαγάνδα λέει για τους λαούς της ΕΣΣΔ πως άφησαν και ήθελαν την ανατροπή στο πρωτο εργατικό κράτος. Παραβλέπει όμως το δημοψήφισμα του 1991 για διατήρηση της ένωσης πως βγήκε 76% υπερ.

[Fluffy]

21 Σεπτέμβρη 1993 Ο Μπ. Γιέλτσιν υπογράφει το Προεδρικό Διάταγμα 1400, με το οποίο καταργεί το ρωσικό Κοινοβούλιο, το Συνέδριο των Λαϊκών Βουλευτών και το Ανώτατο Σοβιέτ (ΑΣ), ενώ παύει τα δικαιώματα των βουλευτών. Αργά το βράδυ, το Ανώτατο Σοβιέτ απαντά στην πρόκληση Γιέλτσιν και τον καθαιρεί από τα καθήκοντα του Προέδρου, με το σκεπτικό πως παραβίασε το Σύνταγμα. Στη θέση του, διορίζεται ο Α. Ρουτσκόι, έως τότε αντιπρόεδρος της χώρας.

22 Σεπτέμβρη 1993 Εξω από το Κοινοβούλιο (το κτίριο του Ανωτάτου Σοβιέτ) αρχίζουν να συρρέουν χιλιάδες λαού, που τάσσονται ενάντια στις πραξικοπηματικές ενέργειες Γιέλτσιν. Ξεσπούν διαδηλώσεις σε Μόσχα, Λένινγκραντ και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας. Ο Ρ. Χασμπουλάτοφ - πρόεδρος του ΑΣ, δίνει το βάρος στις αποφάσεις που θα πάρουν τα νομοθετικά όργανα των περιοχών της Ρωσίας. Ο Γιέλτσιν δίνει το βάρος στον έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων.
23 Σεπτέμβρη 1993 Το απόγευμα ξεκινούν στη Μόσχα οι εργασίες του Συνεδρίου των Λαϊκών Βουλευτών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με τη συμμετοχή 638 βουλευτών (από τους 941 εκλεγμένους). Ο Γιέλτσιν, που φαίνεται να ελέγχει τις βασικές λειτουργίες του κρατικού μηχανισμού, κόβει τις τηλεφωνικές επικοινωνίες του κτιρίου του ΑΣ. Οι πιστές στο ΑΣ αστυνομικές δυνάμεις και οι ομάδες αυτοάμυνας του ΑΣ που συγκροτήθηκαν από πολίτες εξοπλίζονται. Αργά τη νύχτα, γίνεται μια «περίεργη» επίθεση από ένοπλους στο Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων της ΚΑΚ. Υπάρχουν τραυματίες κι ένας νεκρός. Η επίθεση χαρακτηρίζεται από το ΑΣ ως προβοκάτσια.

24 Σεπτέμβρη 1993 Ο Γιέλτσιν, επωφελούμενος από την προβοκάτσια, προχωρεί στην περικύκλωση του κτιρίου του ΑΣ με αστυνομικές δυνάμεις. Σε πολλές πόλεις της Ρωσίας, γίνονται διαδηλώσεις, ενώ στη Μόσχα οι διαδηλωτές συγκρούονται με την Αστυνομία. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρωσίας ζητά «μηδενική λύση», δηλαδή την επαναφορά της κατάστασης που υπήρχε πριν το αντισυνταγματικό Διάταγμα Γιέλτσιν.

25 Σεπτέμβρη 1993 «Μάχη» για τον έλεγχο των περιοχών της Ρωσίας. Τα νομοθετικά όργανα σε 75 από τις 89 περιοχές της Ρωσίας υποστηρίζουν το ΑΣ. Ο Γιέλτσιν προχωρά σε «ξήλωμα» όσων εκ των περιφερειαρχών διαφωνούν μαζί του. Οι εκπρόσωποι 28 περιοχών απειλούν να αρχίσουν την παρακράτηση της αποστολής των φόρων προς την κεντρική κυβέρνηση, εάν ο Γιέλτσιν δεν αναιρέσει το πραξικόπημα.

26 Σεπτέμβρη 1993 Στο Λένινγκραντ πραγματοποιείται Σύνοδος εκπροσώπων 46 περιοχών της Ρωσίας. Οι περισσότεροι τάσσονται ενάντια στη διάλυση του Κοινοβουλίου. Πραγματοποιούνται μαζικές αντιπροεδρικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της Ρωσίας, ενώ στη Μόσχα οι υποστηρικτές του Γιέλτσιν επίσης πραγματοποιούν συγκέντρωση.
27 Σεπτέμβρη 1993 Ο Γιέλτσιν απορρίπτει την έκκληση του Συνταγματικού Δικαστηρίου και εκπροσώπων 60 περιοχών της Ρωσίας, που πρότειναν τη «μηδενική λύση». Οι διαδηλωτές στη Μόσχα συγκρούονται με την Αστυνομία και για λίγο καταφέρνουν να «σπάσουν» το στρατιωτικό κλοιό του κτιρίου του ΑΣ.

28 Σεπτέμβρη 1993 Δυνάμεις Αστυνομίας και Στρατού ενισχύουν την περικύκλωση του ΑΣ και υψώνουν γύρω από αυτό συρματοπλέγματα. Η κυβέρνηση απαγορεύει την έκδοση της εφημερίδας «Ναρόντναγια Πράβντα» του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ) και της εφημερίδας «Ντιεν» της λεγόμενης πατριωτικής αντιπολίτευσης. Νέες συγκρούσεις διαδηλωτών και Αστυνομίας στη Μόσχα, όπου τραυματίζονται πάνω από 200 διαδηλωτές, μερικοί άντρες των ρωσικών ΜΑΤ, ενώ σκοτώνεται ένας αξιωματικός του Στρατού, που συντρίφτηκε από όχημα της Αστυνομίας.

29 Σεπτέμβρη 1993 Η κυβέρνηση στέλνει τελεσίγραφο, ζητώντας την αποχώρηση από το κτίριο του ΑΣ, τόσο των βουλευτών, όσο και των ένοπλων υπερασπιστών του ΑΣ, που τους υπολογίζει έως 2 χιλιάδες άντρες.

30 Σεπτέμβρη 1993 Το Συνταγματικό Δικαστήριο κι οι εκπρόσωποι 60 περιοχών της Ρωσίας ζητούν να σταματήσει ο αποκλεισμός του Κοινοβουλίου από τις στρατιωτικές δυνάμεις κι επιμένουν να εφαρμοστεί η «μηδενική λύση». Το κέντρο της Μόσχας, για άλλη μια φορά, μετατρέπεται σε χώρο οδομαχιών.

1 Οκτώβρη 1993 Το ΑΣ και οι υπερασπιστές του αρνούνται να παραδώσουν τα όπλα, με αντάλλαγμα την επαναφορά στο κτίριο του ρεύματος, της θέρμανσης και των τηλεπικοινωνιών. Νέες συγκρούσεις Αστυνομίας και διαδηλωτών στη Μόσχα.

3 Οκτώβρη 1993 Η διαδήλωση που είχε προγραμματιστεί από την «Εργαζόμενη Ρωσία» πριν ακόμη την υπογραφή του διατάγματος Γιέλτσιν με κοινωνικο-οικονομικά αιτήματα, παίρνει χαρακτήρα αντι-δικτατορικό, υποστήριξης του ΑΣ. Ξεσπούν συγκρούσεις μεταξύ χιλιάδων διαδηλωτών και αστυνομικών και στρατιωτικών δυνάμεων. Οι διαδηλωτές σπάνε τα μπλόκα και το απόγευμα μπαίνουν στον προαύλειο χώρο του κτιρίου του ΑΣ κι ενώνονται με τις ένοπλες ομάδες αυτοάμυνας του ΑΣ. Οι αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις υποχωρούν. Από το κτίριο της γειτονικής δημαρχίας της Μόσχας ρίχνονται «τυφλοί» πυροβολισμοί προς τους διαδηλωτές. Ομάδα ένοπλων υπερασπιστών του ΑΣ κάνει έφοδο στο κτίριο της δημαρχίας και μετά από σύντομη μάχη αφοπλίζει και συλλαμβάνει ορισμένους ενόπλους. Στην ηγεσία του ΑΣ κυριαρχεί ευφορία, αφού καταφθάνουν πληροφορίες πως μεγάλες στρατιωτικές μονάδες περνούν ή ήδη κιόλας πέρασαν στο πλευρό του ΑΣ. Ο Α. Ρουτσκόι από το μπαλκόνι του ΑΣ δίνει το σύνθημα της αποστολής ένοπλων διαδηλωτών στο κτίριο της ρωσικής τηλεόρασης, με στόχο να καταληφθεί το κτίριο και να ενημερωθεί για τις εξελίξεις και τις θέσεις του ΑΣ ο ρωσικός λαός. Εκατοντάδες διαδηλωτές, ένοπλοι και άοπλοι, ξεκινούν με κάθε μέσο για το σταθμό της τηλεόρασης, ο οποίος όμως φρουρείται από τις ειδικές στρατιωτικές δυνάμεις της ομάδας «Αλφα». Μετά από αδιέξοδες σύντομες συνομιλίες με τους εκπροσώπους του ΑΣ, η ομάδα «Αλφα» ανοίγει πυρ στο «ψαχνό». Δεκάδες νεκροί και τραυματίες διαδηλωτές γύρω από το κτίριο της ρωσικής τηλεόρασης, που παύει τη μετάδοση του προγράμματός της. Αργά το βράδυ, ο Γιέλτσιν καταφέρνει να κινητοποιήσει περίπου 1.000 ένοπλους με πολιτικά (πρόκειται κυρίως για ιδιωτικούς αστυνομικούς, μπράβους και ανθρώπους του υποκόσμου), που συγκεντρώνονται έξω από το κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου της Μόσχας.

4 Οκτώβρη 1993 Με το που περνάει η 01.00 π.μ., στο κέντρο της Μόσχας, αρχίζουν να εμφανίζονται τεθωρακισμένα οχήματα του ρωσικού στρατού και τανκ, που σιγά - σιγά λαμβάνουν θέσεις γύρω από το κτίριο του ΑΣ. Πρόκειται για ειδικές δυνάμεις του στρατού και των αλεξιπτωτιστών. Πριν ξημερώσει, αρχίζει η στρατιωτική επιχείρηση κατά του ΑΣ. Με ιδιαίτερη βαρβαρότητα και χρησιμοποιώντας κάθε είδους όπλα, οι δυνάμεις του Γιέλτσιν σφυροκοπούν το κτίριο του ΑΣ, που τυλίγεται στις φλόγες. Η αντίσταση των ένοπλων ομάδων των υποστηρικτών του ΑΣ θα διαρκέσει 10 ώρες. Επίσημα οι νεκροί, αρχίζοντας από το απόγευμα της 3ης Οκτώβρη, είναι 147, οι τραυματίες 600, κι άλλοι τόσοι οι συλληφθέντες. Ορισμένες φήμες όμως μιλούν για πάνω από 1.000 νεκρούς, ενώ κάτοικοι γειτονικών σπιτιών κάνουν λόγο για εκτελέσεις των αφοπλισμένων υπερασπιστών του ΑΣ σε μικρό γήπεδο που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το κτίριο του ΑΣ. Γιατροί των «πρώτων βοηθειών» επιβεβαιώνουν πως πολλοί νεκροί είχαν πιστάγκωνα δεμένα τα χέρια τους.

[Fluffy]

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Η αντεπαναστατική προπαγάνδα λέει για τους λαούς της ΕΣΣΔ πως άφησαν και ήθελαν την ανατροπή στο πρωτο εργατικό κράτος. Παραβλέπει όμως το δημοψήφισμα του 1991 για διατήρηση της ένωσης πως βγήκε 76% υπερ.

Σωστος.ολοι αυτοι οι λαοι θελουν ακομα την νικαβιντε,τα γκουλαγκ,τους θανατους απο πεινα,τις τεραστιες ουρες για να βρουν κακης ποιοτητος προιοντα κτλ

Α ξεχασα στην σοβιετια ηταν ο επιγειος παραδεισος.

[George_V]

Αυτον τον μεθυστακα τον Γιελτσιν επρεπε να τον εχει πυροβολησει καποιος απο τον Αυγουστο του 1991 που ανεβηκε πανω στο άρμα.

Θα ειχαμε γλιτώσει πολλα.

[Eθνικοκοινωνιστης]

εκει γεννηθηκαν οι εθνικομπολσεβικοι

[Κεφτέδες με βλήτα]

Τι δράκοι είναι αυτά; Η ΣΕ έχει διαλυθεί από το 1991.

[dna replication]

σχεδόν όλα όσα συμβαίνουν στη Ρωσία σήμερα έχουν τις ρίζες τους σε εκείνη την ταραγμένη δεκαετία της Καταστρόικα

[Νon4me]

Η

λευκος Δεκεμβρης > μαυρου οκτώβρη [rest in piece ]

[George_V]

Τι δράκοι είναι αυτά; Η ΣΕ έχει διαλυθεί από το 1991.

Καληνυχτα...

[Golden Age]

Η αντεπαναστατική προπαγάνδα λέει για τους λαούς της ΕΣΣΔ πως άφησαν και ήθελαν την ανατροπή στο πρωτο εργατικό κράτος. Παραβλέπει όμως το δημοψήφισμα του 1991 για διατήρηση της ένωσης πως βγήκε 76% υπερ.

Πολύ μεγάλος αριθμός αυτών που συμμετείχαν, δεν επιθυμούσαν τα Σοβιέτ, αλλά τα σύνορα της ΕΣΣΔ




(Οι κόκκινες κονκάρδες που έχουν δεν είναι κομμουνιστικές )

[Golden Age]

Παραβλέπει όμως το δημοψήφισμα του 1991 για διατήρηση της ένωσης πως βγήκε 76% υπερ.

Λογικό. Τον κομμουνισμό δεν ήθελαν, όχι να χάσουν τα σύνορά τους.

[Jolly Roger]

είχε πράγματι και κάμποσους φασίστες η πλευρά των υπερασπιστών του κτιρίου του Βερχόβνι Σαβέτ, όπως τον Alexander Barkashov της νεοναζιστικής RNU και τον - εξίσου φανατικό αντισημίτη όσο και φανατικό σταλινικό - Albert Makashov, που ήταν μέλος του ΚΚΡΟ και ταυτόχρονα συναντιόταν το '99 στη Μόσχα και έπαιρνε δήλωση υποστήριξης από τον David Duke της Κου Κλουξ Κλαν και του Stormfront (!).

Φασίστες, βεβαίως, υπήρχαν και στην πλευρά του Γέλτσιν, πολλοί από αυτούς είναι σήμερα οι ναβαλνικοί "δημοκράτες" ( ) που συμμετείχαν στα διάφορα νεοναζιστικά Russki Marsh μαζί με τον Αλεξέι στα 2000s.

Γενικώς, είναι κάπως δύσκολο να κατανοηθούν με όρους δυτικού political spectrum οι συμμαχίες που στήνονται κατά καιρούς στις πρώην ανατολικές χώρες. Πχ, σε αυτήν εδώ τη φωτογραφία, από εκπομπή σε σέρβικο κανάλι του 2018, βλέπουμε τον Μλάντιτς με skype μέσα από τη φυλακή, να μιλάει σε πάνελ με το βουλευτή του ρώσικου ΚΚ Ντορόχιν, που κάθεται ακριβώς δίπλα και χαριεντίζεται με τον σέρβο νεοφασίστα Σέσελι (διεθνή συναγωνιστή των εδώ χρυσαύγουλων), με τον Μλάντιτς να εκφράζει την αμέριστη στήριξή του και στους δυο (!). Γενικότερα, σε χώρες με αντιδυτική κοινή γνώμη (Ρωσία, Σερβία, Λευκορωσία) είναι πιο συχνά τέτοια ακραία φαινόμενα ιδεολογικής σύγκλισης εθνικιστών με κομμουνιστές, ενώ σε φιλοδυτικές (Κροατία, Ουκρανία) η εθνικιστική ιδεολογία αγκαλιάζει συχνά το δυτικό φιλελευθερισμό και φτάνει να τον γλείφει με τον πιο γλιτσώδη τρόπο (βλ. Τούτζμαν σε Γκένσερ, ή την αλήστου μνήμης δήλωση του Ουκρανού κυβερνητικού νεοναζιστή Γιατσένιουκ σε γερμανικό κανάλι, ότι Ουκρανία και Γερμανία πρέπει να είναι σύμμαχοι, γιατί και στους δυο επιτέθηκε η ΕΣΣΔ το 1945 (!!!).

[Golden Age]

εκει γεννηθηκαν οι εθνικομπολσεβικοι

Ο κόσμος επιθυμούσε να επιστρέψουν τα σύνορα της ΕΣΣΔ. Όχι το πολιτικό σύστημα της ΕΣΣΔ. Ιδεολογικά ήταν κοντά στο Ζιρνόφσκι. Γι' αυτό και στις εκλογές που ακολούθησαν ένα μήνα μετά, τις πρώτες ελεύθερες βουλευτικές εκλογές στη Ρωσία απο την εποχή του πραξικοπήματος των Μπολσεβίκων, το κόμμα του Ζιρινόφσκι ήλθε πρώτο σε ψήφους.

[Eθνικοκοινωνιστης]

είχε πράγματι και κάμποσους φασίστες η πλευρά των υπερασπιστών του κτιρίου του Βερχόβνι Σαβέτ, όπως τον Alexander Barkashov της νεοναζιστικής RNU και τον - εξίσου φανατικό αντισημίτη όσο και φανατικό σταλινικό - Albert Makashov, που ήταν μέλος του ΚΚΡΟ και ταυτόχρονα συναντιόταν το '99 στη Μόσχα και έπαιρνε δήλωση υποστήριξης από τον David Duke της Κου Κλουξ Κλαν και του Stormfront (!).

Φασίστες, βεβαίως, υπήρχαν και στην πλευρά του Γέλτσιν, πολλοί από αυτούς είναι σήμερα οι ναβαλνικοί "δημοκράτες" ( ) που συμμετείχαν στα διάφορα νεοναζιστικά Russki Marsh μαζί με τον Αλεξέι στα 2000s.

Γενικώς, είναι κάπως δύσκολο να κατανοηθούν με όρους δυτικού political spectrum οι συμμαχίες που στήνονται κατά καιρούς στις πρώην ανατολικές χώρες. Πχ, σε αυτήν εδώ τη φωτογραφία, από εκπομπή σε σέρβικο κανάλι του 2018, βλέπουμε τον Μλάντιτς με skype μέσα από τη φυλακή, να μιλάει σε πάνελ με το βουλευτή του ρώσικου ΚΚ Ντορόχιν, που κάθεται ακριβώς δίπλα και χαριεντίζεται με τον σέρβο νεοφασίστα Σέσελι (διεθνή συναγωνιστή των εδώ χρυσαύγουλων), με τον Μλάντιτς να εκφράζει την αμέριστη στήριξή του και στους δυο (!). Γενικότερα, σε χώρες με αντιδυτική κοινή γνώμη (Ρωσία, Σερβία, Λευκορωσία) είναι πιο συχνά τέτοια ακραία φαινόμενα ιδεολογικής σύγκλισης εθνικιστών με κομμουνιστές, ενώ σε φιλοδυτικές (Κροατία, Ουκρανία) η εθνικιστική ιδεολογία αγκαλιάζει συχνά το δυτικό φιλελευθερισμό και φτάνει να τον γλείφει με τον πιο γλιτσώδη τρόπο (βλ. Τούτζμαν σε Γκένσερ, ή την αλήστου μνήμης δήλωση του Ουκρανού κυβερνητικού νεοναζιστή Γιατσένιουκ σε γερμανικό κανάλι, ότι Ουκρανία και Γερμανία πρέπει να είναι σύμμαχοι, γιατί και στους δυο επιτέθηκε η ΕΣΣΔ το 1945 (!!!).