Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Μου κάνει εντύπωση ότι κομμουνιστές και εχθροί του κράτους έγιναν κυρίως οι Μικρασιάτες . Πόντιοι και Καραμανλήδες οι οποίοι ήταν και πιο απομακρυσμένοι από τους Ελλαδίτες ίσα ίσα εντάχθηκαν ομαλότερα στο εθνικό στερέωμα και διάπρεψαν στο αστικό κράτος , σε λίγες δεκαετίες έκαναν περιουσίες . Ίσως επειδή δεν τους έβαλαν σε μεγάλα αστικά κέντρα αλλά σε αραιοκατοικημένες αγροτικές περιοχές , ή ίσως επειδή κράτησαν την παράδοση χιλιετιών .

Μεταξύ των Ποντίων πάντως υπήρχε η διάκριση Ανατολικών και Δυτικών - Οι Ανατολικοί ήσαν ελληνόφωνοι (ποντιακά) και σε μεγάλο ποσοστό αριστεροί, βενιζελικοί και προοδευτικοί, ενώ οι Ανατολικοί Δυτικοί -Μπαφραλήδες, τουρκόφωνοι και ακραίοι Δεξιοί.

Αυτό με τους τουρκόφωνους έγινε κυρίως στην Δυτική Μακεδονία. Η πολιτική τους τοποθέτηση στον Εμφύλιο δεν έχει σχέση με την προοδευτικότητα - ό,τι κι αν λένε οι αριστερές πηγές που τους παρουσιάζουν πολιτισμικά καθυστερημένους. Είχε να κάνει με την γεωγραφία.

Παντού οι αλλόγλωσσοι ήσαν δεξιοί εθνικόφρονες -ενίοτε ακραίοι βασιλοχουντικοί.

Ανασφάλεια και επιβεβαίωση.

[Ζαποτέκος]

Μεταξύ των Ποντίων πάντως υπήρχε η διάκριση Ανατολικών και Δυτικών - Οι Ανατολικοί ήσαν ελληνόφωνοι (ποντιακά) και σε μεγάλο ποσοστό αριστεροί, βενιζελικοί και προοδευτικοί, ενώ οι Ανατολικοί Δυτικοί -Μπαφραλήδες, τουρκόφωνοι και ακραίοι Δεξιοί.

Αυτό με τους τουρκόφωνους έγινε κυρίως στην Δυτική Μακεδονία. Η πολιτική τους τοποθέτηση στον Εμφύλιο δεν έχει σχέση με την προοδευτικότητα - ό,τι κι αν λένε οι αριστερές πηγές που τους παρουσιάζουν πολιτισμικά καθυστερημένους. Είχε να κάνει με την γεωγραφία.

Παντού οι αλλόγλωσσοι ήσαν δεξιοί εθνικόφρονες -ενίοτε ακραίοι βασιλοχουντικοί.

Ανασφάλεια και επιβεβαίωση.

Δεν ισχύει. Π.χ. ο Τζιότζιος , το όνομα του οποίου βρέθηκε στην λίστα των υποστηρικτών της βλάχικης αυτονομιστικής κίνησης του Διαμάντη μαζί με το όνομα του πατέρα του Μέρτζου , ήταν ΕΛΑΣίτης.

Οι συγκυρίες είνα αυτές που σε οδηγούν στην επιλογή στρατοπέδου και όχι το αν είσαι αλλόφωνος ή όχι.

[Antipnevma]

Όμως, ενώ η δύση ήταν εντελώς εκτεθειμένη σε πάμπολλους εχθρούς η ανατολή επιβίωσε εγκλωβισμένη στην Ανατολία χάρη στα τείχη της πόλης και την γεωγραφία.

Σωστά.
Και οι 2 είχαν να αντιμετωπίσουν τις ορδές των βαρβάρων.
Η διαφορά είναι πως ενώ οι Ανατολικοί είχαν επιπλέον κάτι πουθεναδες Σασσανιδες , οι Δυτικοί είχαν τα κύματα του Ατλαντικού.

Ακριβώς.

Η αντιπαλότητα Ρώμης (Βυζαντίου αργότερα) και Πάρθων/Σασσανιδών ήταν περίπου ΗΠΑ εναντίον ΕΣΣΔ, ενώ οι Γότθοι/Ούνοι κτλ βάρβαροι ήταν λίγο καλύτεροι από τους μουτζαχεντίν ή στην καλύτερη Κινέζοι δεκαετίας 1950. Δεν τίθεται θέμα στο ποιός είχε πιο δύσκολο έργο.

(Για να μην αναφερθώ ότι αργότερα οι Βυζαντινοί είχαν αντιπάλους όπως το Χαλιφάτο Ρασιντούν, Ομειάδες, Σελτζούκους, Οθωμανούς κτλ οι οποίοι πολλές φορές διέλυσαν οτιδήποτε τους ήρθε από Δυτική Ευρώπη με μια μικρή παρένθεση με την 1η Σταυροφορία και τα βασίλεια που δημιουργήθηκαν χάρη σε αυτήν).

Γιατί είχε να αντιμετωπίσει πιο δύσκολο έργο το ανατολικό σε σχέση με το δυτικό κράτος; Την επίμαχη περίοδο οι Πέρσες δεν έκαναν καμία επίθεση γιατί όπως είπαμε τους είχαν λιώσει οι εφθαλίτες Ούννοι. Ποιό από τα δύο κράτη ηττήθηκε στην μάχη της Αδριανούπολης και έπαψε να έχει στρατό; Ποιό από τα δύο κράτη ηττήθηκε από τον Αττίλα στα Βαλκάνια; Ποιό από τα δύο κράτη έστειλε τους Γότθους στην Ιταλία για να τους ξεφορτωθεί επειδή δεν μπορούσε να τους ελέγξει; Όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα πιστώνονται στο ανατολικό κράτος.

Αντίθετα, το δυτικό κράτος μπορεί να καυχηθεί ότι τουλάχιστον είχε έναν Στιλίχωνα και έναν Αέτιο ενώ το ανατολικό απέτυχε να επανακαταλάβει τα χαμένα στους βαρβάρους εδάφη και μάλιστα ερήμωσε την Ιταλία και την Αφρική.

Βέβαια το πρόβλημα του ρωμαϊκού κράτους της ύστερης περιόδου δεν ήταν μόνο οι ξένοι εισβολείς αλλά και το γεγονός ότι ήταν το ίδιο διαιρεμένο σε δύο ανταγωνιστικά κράτη.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Αυτό με τους τουρκόφωνους έγινε κυρίως στην Δυτική Μακεδονία. Η πολιτική τους τοποθέτηση στον Εμφύλιο δεν έχει σχέση με την προοδευτικότητα - ό,τι κι αν λένε οι αριστερές πηγές που τους παρουσιάζουν πολιτισμικά καθυστερημένους. Είχε να κάνει με την γεωγραφία.

Παντού οι αλλόγλωσσοι ήσαν δεξιοί εθνικόφρονες -ενίοτε ακραίοι βασιλοχουντικοί.

Ανασφάλεια και επιβεβαίωση.

Δεν ισχύει. Π.χ. ο Τζιότζιος , το όνομα του οποίου βρέθηκε στην λίστα των υποστηρικτών της βλάχικης αυτονομιστικής κίνησης του Διαμάντη μαζί με το όνομα του πατέρα του Μέρτζου , ήταν ΕΛΑΣίτης.

Οι συγκυρίες είνα αυτές που σε οδηγούν στην επιλογή στρατοπέδου και όχι το αν είσαι αλλόφωνος ή όχι.

Δε μιλάμε για άτομα με άλλη εθνική συνείδηση, αλλά για τους αλλόγλωσσους με ελληνική εθνική συνείδηση.

Βλάχοι, Σλαβόφωνοι "γραικομάνοι", τουρκόφωνοι Πόντιοι.

Και δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Στην Τουρκία ο Πόντος είναι φανατικά εθνικιστικός, κι ας έχουν όλοι ποντιακές μύτες.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Γιατί είχε να αντιμετωπίσει πιο δύσκολο έργο το ανατολικό σε σχέση με το δυτικό κράτος; Την επίμαχη περίοδο οι Πέρσες δεν έκαναν καμία επίθεση γιατί όπως είπαμε τους είχαν λιώσει οι εφθαλίτες Ούννοι. Ποιό από τα δύο κράτη ηττήθηκε στην μάχη της Αδριανούπολης και έπαψε να έχει στρατό; Ποιό από τα δύο κράτη ηττήθηκε από τον Αττίλα στα Βαλκάνια; Ποιό από τα δύο κράτη έστειλε τους Γότθους στην Ιταλία για να τους ξεφορτωθεί επειδή δεν μπορούσε να τους ελέγξει; Όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα πιστώνονται στο ανατολικό κράτος.

Αντίθετα, το δυτικό κράτος μπορεί να καυχηθεί ότι τουλάχιστον είχε έναν Στιλίχωνα και έναν Αέτιο ενώ το ανατολικό απέτυχε να ανακαταλάβει την αυτοκρατορία και μάλιστα ερήμωσε την Ιταλία και την Αφρική.

Μα ομολογάς χωρίς ξύλο φίλτατε.

Φυσικά και ημείς οι Ανατολικοί είχαμε ήττες. Αλλά εκεί φαίνεται ποιος είναι ποιος -στις ήττες. Ένα οργανωμένο και σοβαρό κράτος ακόμη κι όταν χάνει σε μια μάχη μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο ή να επιβιώσει.

[Antipnevma]

Σωστά.
Και οι 2 είχαν να αντιμετωπίσουν τις ορδές των βαρβάρων.
Η διαφορά είναι πως ενώ οι Ανατολικοί είχαν επιπλέον κάτι πουθεναδες Σασσανιδες , οι Δυτικοί είχαν τα κύματα του Ατλαντικού.

Όταν έπεφτε η δύση στους Γερμανούς η ανατολή ήταν εντελώς μα εντελώς απροστάτευτη και μόνο η γεωγραφία απέτρεπε τους Γότθους που είχαν κάνει πατσαβούρα τα Βαλκάνια να περάσουν απέναντι. Οι Πέρσες εκείνη την εποχή δεν μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση γιατί τους έσπρωχναν το σκατό οι εφθαλίτες Ούννοι.

Εντούτοις η γεωγραφία δεν είχε αποτρέψει τους Γερμανούς να λεηλατήσουν την Mικρά Ασία τον 3ο αι. μ.Χ.

τότε πάλιν οἱ Σκύθαι καὶ Γότθοι λεγόμενοι ἐπιχωρίως διὰ τῆς Ποντικῆς θαλάσσης ἐλθόν τες εἰς Βιθυνίαν καὶ πᾶσαν Ἀσίαν καὶ Λυδίαν χωρήσαντες τήν τε Νικομήδειαν Βιθυνίας πόλιν μεγάλην ἔλαβον καὶ τὰς Ἰωνίδας πόλεις διέφθειραν, τὰς μὲν ἀτειχίστους, τὰς δὲ μερικῶς ὀχυρωθείσας καταλαβόντες· οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Φρυγίας ἥψαντο, Τροίαν πορθήσαντες, Καππαδοκίαν καὶ Γαλατίαν.


Τότε καταστράφηκε και ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο , ένα απ' τα 7 θαύματα του κόσμου.

Κάνανε την πλάκα τους Οι Γότθοι του 3ου για λίγο αλλά ευτυχώς τότε υπήρχε ρωμαϊκός στρατός να τους την κόψει. Οι Γότθοι του 5ου πλέον δεν είχαν ρωμαϊκό στρατό να τους σταματήσει αλλά ευτυχώς δεν σκάμπαζαν από ναυσιπλοΐα και ούτε από πολιορκία μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα.

[Φοῖνιξ]

Ως νεοέλληνες το βλέπουμε ελληνικό γιατί πολύ απλά έχουμε αλλάξει την έννοια του ελληνισμού. Για μας σήμερα ελληνισμός=Ρωμιοσύνη, ο λεγόμενος ελληνοχριστιανισμος. Υπό αυτή την άποψη σωστά είναι "ελληνικό".

Αλλά για τον υπόλοιπο κόσμο ελληνισμός=/ Ρωμιοσύνη αλλά οι εθνικοί. Υπό αυτήν άποψη δεν είναι ελληνικό.

Το πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς που δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Οι "βυζαντινοί" ήξεραν ποιοι είναι και οι αρχαίοι ήξεραν ποιοι είναι.

[Αρίστος]

Ως νεοέλληνες το βλέπουμε ελληνικό γιατί πολύ απλά έχουμε αλλάξει την έννοια του ελληνισμού. Για μας σήμερα ελληνισμός=Ρωμιοσύνη, ο λεγόμενος ελληνοχριστιανισμος. Υπό αυτή την άποψη σωστά είναι "ελληνικό".

Αλλά για τον υπόλοιπο κόσμο ελληνισμός=/ Ρωμιοσύνη αλλά οι εθνικοί. Υπό αυτήν άποψη δεν είναι ελληνικό.

Το πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς που δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Οι "βυζαντινοί" ήξεραν ποιοι είναι και οι αρχαίοι ήξεραν ποιοι είναι.

Εφοσον το Βυζαντιο ειχε σαν επισημη γλωσσα την ελληνικη και σαν επισημη παιδεια την αρχαιοελληνικη (μεχρι Αριστοφανη διδασκονταν) μια χαρα μπορουμε να πουμε οτι ηταν ελληνοχριστιανικο ακομη και αν αφησουμε εκτος συζητησης το θεμα της ελληνικης ταυτοτητας.

Στον πολιτισμο ηταν ελληνοχριστιανικο (και αυτο ξεκινησε απο τους Τρεις Ιεραρχες) και στο θεμα της ταυτοτητας ηταν ελληνορωμαικο.

.

[Φοῖνιξ]

Ως νεοέλληνες το βλέπουμε ελληνικό γιατί πολύ απλά έχουμε αλλάξει την έννοια του ελληνισμού. Για μας σήμερα ελληνισμός=Ρωμιοσύνη, ο λεγόμενος ελληνοχριστιανισμος. Υπό αυτή την άποψη σωστά είναι "ελληνικό".

Αλλά για τον υπόλοιπο κόσμο ελληνισμός=/ Ρωμιοσύνη αλλά οι εθνικοί. Υπό αυτήν άποψη δεν είναι ελληνικό.

Το πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς που δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Οι "βυζαντινοί" ήξεραν ποιοι είναι και οι αρχαίοι ήξεραν ποιοι είναι.

Εφοσον το Βυζαντιο ειχε σαν επισημη γλωσσα την ελληνικη και σαν επισημη παιδεια την αρχαιοελληνικη (μεχρι Αριστοφανη διδασκονταν) μια χαρα μπορουμε να πουμε οτι ηταν ελληνοχριστιανικο ακομη και αν αφησουμε εκτος συζητησης το θεμα της ελληνικης ταυτοτητας.

Στον πολιτισμο ηταν ελληνοχριστιανικο (και αυτο ξεκινησε απο τους Τρεις Ιεραρχες) και στο θεμα της ταυτοτητας ηταν ελληνορωμαικο.

.

Σε όλα τα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής διαβάζουν Αριστοφάνη και φιλοσοφία και την ιστορία και το Χόλυγουντ κάνει ταινίες, αλλά δεν τους λες Έλληνες. Η λόγια παιδεία δεν λέει τίποτα για την παιδεία και ταυτότητα του πληθυσμού.

Λέξεις όπως ελληνοχριστιανικο και ελληνορωμαϊκο σημαίνει δεν ήταν σκέτο ελληνικό αλλά μια τουρλουμπα. Γιατί δεν το λες σκέτο χριστιανικό η σκέτο ρωμαϊκό; Πώς αποφασίζεις αυθαίρετα που θα δώσεις την έμφαση; Εγώ πιστεύω ότι το θεωρούμε ελληνικό γιατί είναι κομμάτι της ιστορίας της εκκλησίας αλλά όχι απαραίτητα και του έθνους.

[Evritis]

Ως νεοέλληνες το βλέπουμε ελληνικό γιατί πολύ απλά έχουμε αλλάξει την έννοια του ελληνισμού. Για μας σήμερα ελληνισμός=Ρωμιοσύνη, ο λεγόμενος ελληνοχριστιανισμος. Υπό αυτή την άποψη σωστά είναι "ελληνικό".

Αλλά για τον υπόλοιπο κόσμο ελληνισμός=/ Ρωμιοσύνη αλλά οι εθνικοί. Υπό αυτήν άποψη δεν είναι ελληνικό.

Το πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς που δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Οι "βυζαντινοί" ήξεραν ποιοι είναι και οι αρχαίοι ήξεραν ποιοι είναι.

Εφοσον το Βυζαντιο ειχε σαν επισημη γλωσσα την ελληνικη και σαν επισημη παιδεια την αρχαιοελληνικη (μεχρι Αριστοφανη διδασκονταν) μια χαρα μπορουμε να πουμε οτι ηταν ελληνοχριστιανικο ακομη και αν αφησουμε εκτος συζητησης το θεμα της ελληνικης ταυτοτητας.

Στον πολιτισμο ηταν ελληνοχριστιανικο (και αυτο ξεκινησε απο τους Τρεις Ιεραρχες) και στο θεμα της ταυτοτητας ηταν ελληνορωμαικο.

.

Σε όλα τα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής διαβάζουν Αριστοφάνη και φιλοσοφία και την ιστορία και το Χόλυγουντ κάνει ταινίες, αλλά δεν τους λες Έλληνες. Η λόγια παιδεία δεν λέει τίποτα για την παιδεία και ταυτότητα του πληθυσμού.

Λέξεις όπως ελληνοχριστιανικο και ελληνορωμαϊκο σημαίνει δεν ήταν σκέτο ελληνικό αλλά μια τουρλουμπα. Γιατί δεν το λες σκέτο χριστιανικό η σκέτο ρωμαϊκό; Πώς αποφασίζεις αυθαίρετα που θα δώσεις την έμφαση; Εγώ πιστεύω ότι το θεωρούμε ελληνικό γιατί είναι κομμάτι της ιστορίας της εκκλησίας αλλά όχι απαραίτητα και του έθνους.

Δεν μπορείς να μιλάς για ελληνικό έθνος βγάζοντας τη θρησκεία απ'έξω.

[Chronicle]

Δεν υπάρχει κανένα τρισχιλιετές έθνος

Προσωπικά αυτό πιστεύω για το ελληνικό έθνος. Όμως η απάτη των πονηρών βρίσκεται ακριβώς στη αναχρονιστική χρήση του όρους "έθνος" που δεν ισχύει διότι δεν μπορεί να περιγράψει όλη την πορεία του ελληνισμού, οπότε, ειρωνευόμενοι αποκλειστικά και μόνο τον όρο "έθνος", προσπαθούν να πετάξουν στα ιδεολογικά τους απορρίμματα και αυτά που ισχύουν. Δηλαδή την αδιάσπαση συνείδηση ιστορικοπολιτισμικής αυτογνωσίας με μόνιμο κέντρο αναφοράς την αρχαία Ελλάδα και τον αλεξανδρινό ελληνισμό, που στις πηγές καταγράφεται ξεκάθαρα ως συνέχεια.

[Chronicle]

Δεν μπορείς να μιλάς για ελληνικό έθνος βγάζοντας τη θρησκεία απ'έξω.

Η θρησκεία μεταξύ υποκειμένων που δηλώνουν Έλληνες, δεν αποτέλεσε καταλυτικό παράγοντα διαχωρισμού ως προς την ελληνικότητα. Όπως έχουμε ξαναπεί, ο Όμηρος, ο Πλάτωνας, ο Ηράκλειτος, ο Δημόκριτος, ο Επίκουρος, οι νεοπλατωνικοι, είχαν όλοι διαφορετική θρησκεία σε βαθμό να αλληλοϋβρίζονται, και όμως, ουδέποτε στις μαρτυρίες των πηγών δηλώθηκε ότι οι διαφορετικές τους θρησκείες αποτελούσαν αιτία διαχωρισμού τους από την ελληνικότητα. Το ίδιο και στο Βυζάντιο, οι λατινόφρονες, ο Πλήθωνας Γεμιστός ή ο Σχολάριος, μπορούσαν και οι τρεις να έχουν συνείδηση συνέχειας, παρά το γεγονός ότι υιοθετούσαν εντελώς ασύμβατες μεταξύ τους θρησκείες. Σήμερα ένας ορθόδοξος χριστιανός και ένας δηλωμένος άθεος όπως π.χ. ο Καραμπελιάς, μπορούν να έχουν ελληνική ταυτότητα.

Το κυριότερο, αν όντως μπορούσαμε να θέσουμε ως καταλυτικό παράγοντα την θρησκεία, τότε δεν θα έπρεπε να λεγόμαστε Έλληνες με κέντρο τον αρχαίο ελληνισμό, αφού ο χριστιανισμός και ο παγανισμός ήταν θρησκείες ασύμβατες.

Απλώς, υπήρχαν εποχές που για διάφορους ιστορικούς λόγους η συλλογική ενότητα βασίστηκε και στην θρησκεία και κατά συνέπεια, στις περιόδους αυτές οι συγκρούσεις ήταν ισχυρές. Για παράδειγμα, όταν ο υπόδουλος είναι χριστιανός και ο κατακτητής μουσουλμάνος που ακριβώς με θρησκευτικά κριτήρια σε υποδουλώνει, αυτομάτως ο μουσουλμάνος γίνεται προνομιακός κατακτητής και ο χριστιανός υπόδουλος. Το ίδιο στην λατινοκρατία. Τα θρησκευτικά δίπολα μεταξύ εχθρών, ενσωματώνουν στους παράγοντες αντιπαλότητας και την θρησκεία.

Ακόμα όμως και στην ελληνική ανεξαρτησία, παρά το γεγονός ότι οι υπόδουλοι ήταν συγκεκριμένα Ορθόδοξοι χριστιανοί, τα Συντάγματα ενσωμάτωναν στους Έλληνες όσους πίστευαν "εις Χριστόν", δηλ. ορθοδόξους, παπικούς, προτεστάντες, θρησκείες που ημικά δηλώνονται ξεκάθαρα ως εντελώς ασύμβατες.

[Chronicle]

Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί να θέλει κανείς να ταυτιστεί με τους Βυζαντινούς εφόσον μπορεί να αποφύγει την σύνδεση.

Δεν είναι στο χέρι μας να πετάμε κομμάτια από τη ζωή ενός υποκειμένου. Όταν κάτι είναι υπαρκτό, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα και αν το αγνοούμε. Αν π.χ ένας άνθρωπος πέρασε 10 χρόνια από τη ζωή του ασπαζόμενος ιδεολογίες που αργότερα απέρριψε ή ζώντας με τρόπο που αργότερα δεν ενέκρινε, δεν σημαίνει ότι μπορεί να μπει σε μηχανή του χρόνου και να "αποκόψει" από την ύπαρξη του τα χρόνια αυτά που αναγκαστικά συνδιαμόρφωσαν την ταυτότητα του.

Το Βυζάντιο, υπάρχει μέσα στην ταυτότητα του σημερινού ελληνισμού θέλουμε δεν θέλουμε, χωρίς δυνατότητα να διαχωριστεί. Χωρίς το Βυζάντιο είναι αδύνατον να κατανοήσουμε στοιχεία που έχουμε σήμερα στην ταυτότητα μας. Οι ιστορικοπολιτισμικά Έλληνες πέρασαν και από το Βυζάντιο και διαμορφώθηκαν από αυτό την ώρα που ελληνικά πολιτισμικά στοιχεία με τη σειρά τους συνδιαμόρφωσαν και το ίδιο το Βυζάντιο.

Έτσι κι αλλιώς όμως, δεν είναι δυνατόν να "πετάξει" κάποιος μια αυτοκρατορία χτισμένη επάνω στην αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου που κεντρικός κορμός των εδαφών της από την αρχή έως το τέλος παρέμειναν τα προαιώνια εδάφη του αρχαιοελληνικού άξονα (Ελλάδα και αποικίες). Το να κόψουμε το Βυζάντιο που αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, δεν εξαρτάται από εμάς. Κανείς δεν μπορεί να πει "αυτό δεν το έζησα" απλά επειδή έτσι θέλει. Ακόμα και αν το θέλει, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η επιθυμία μπορεί να υπακούσει στους κανόνες της λογικής, της ιστορίας, της ίδιας της πραγματικότητας.

[Αρίστος]

Ως νεοέλληνες το βλέπουμε ελληνικό γιατί πολύ απλά έχουμε αλλάξει την έννοια του ελληνισμού. Για μας σήμερα ελληνισμός=Ρωμιοσύνη, ο λεγόμενος ελληνοχριστιανισμος. Υπό αυτή την άποψη σωστά είναι "ελληνικό".

Αλλά για τον υπόλοιπο κόσμο ελληνισμός=/ Ρωμιοσύνη αλλά οι εθνικοί. Υπό αυτήν άποψη δεν είναι ελληνικό.

Το πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς που δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Οι "βυζαντινοί" ήξεραν ποιοι είναι και οι αρχαίοι ήξεραν ποιοι είναι.

Εφοσον το Βυζαντιο ειχε σαν επισημη γλωσσα την ελληνικη και σαν επισημη παιδεια την αρχαιοελληνικη (μεχρι Αριστοφανη διδασκονταν) μια χαρα μπορουμε να πουμε οτι ηταν ελληνοχριστιανικο ακομη και αν αφησουμε εκτος συζητησης το θεμα της ελληνικης ταυτοτητας.

Στον πολιτισμο ηταν ελληνοχριστιανικο (και αυτο ξεκινησε απο τους Τρεις Ιεραρχες) και στο θεμα της ταυτοτητας ηταν ελληνορωμαικο.

.

Σε όλα τα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής διαβάζουν Αριστοφάνη και φιλοσοφία και την ιστορία και το Χόλυγουντ κάνει ταινίες, αλλά δεν τους λες Έλληνες. Η λόγια παιδεία δεν λέει τίποτα για την παιδεία και ταυτότητα του πληθυσμού.

Λέξεις όπως ελληνοχριστιανικο και ελληνορωμαϊκο σημαίνει δεν ήταν σκέτο ελληνικό αλλά μια τουρλουμπα. Γιατί δεν το λες σκέτο χριστιανικό η σκέτο ρωμαϊκό; Πώς αποφασίζεις αυθαίρετα που θα δώσεις την έμφαση; Εγώ πιστεύω ότι το θεωρούμε ελληνικό γιατί είναι κομμάτι της ιστορίας της εκκλησίας αλλά όχι απαραίτητα και του έθνους.

Καμια σχεση, στα πανεπιστημια της Δυσης υπαρχουν και Εδρες Γαλλικης Φιλολογιας, Γερμανικης κλπ. Στο Βυζαντιο ΟΛΗ η παιδεια τους ηταν η ελληνικη. Δεν διδασκονταν Λατινους η Αραβες, μονο αρχαιους Ελληνες. Και οταν λεμε τους διδασκονταν λεμε και οτι τα βασικα κειμενα τα γνωριζαν απ' εξω. Υπηρχαν τυποι που καυχιονταν οτι μπορουσαν να απαγγειλουν οποια ραψωδια τους ζητιοταν απο τον Ομηρο. Δεν ηταν λοιπον απλα μετοχοι ελληνικης παιδειας, τους ειχε διαποτισει αυτη η παιδεια μεχρι το μεδουλι, ειχε διαπλασει με αρχαιοελληνικα προτυπα το χαρακτηρα τους.

Και μην το λες τουρλουμπα αλλα δοκιμασμενη και πετυχημενη συνθεση, χαρμανι που ειχε τα καλυτερα στοιχεια και γι' αυτο ακριβως αντεξε 1100 χρονια.

.

[Αρίστος]

Δεν υπάρχει κανένα τρισχιλιετές έθνος

Προσωπικά αυτό πιστεύω για το ελληνικό έθνος. Όμως η απάτη των πονηρών βρίσκεται ακριβώς στη αναχρονιστική χρήση του όρους "έθνος" που δεν ισχύει διότι δεν μπορεί να περιγράψει όλη την πορεία του ελληνισμού, οπότε, ειρωνευόμενοι αποκλειστικά και μόνο τον όρο "έθνος", προσπαθούν να πετάξουν στα ιδεολογικά τους απορρίμματα και αυτά που ισχύουν. Δηλαδή την αδιάσπαση συνείδηση ιστορικοπολιτισμικής αυτογνωσίας με μόνιμο κέντρο αναφοράς την αρχαία Ελλάδα και τον αλεξανδρινό ελληνισμό, που στις πηγές καταγράφεται ξεκάθαρα ως συνέχεια.

Αν ταυτισουμε ορθοτερα την εννοια του εθνους με το γενος που ανεφεραν οι Ελληνες για σχεδον τρεις χιλιαδες χρονια η συνεχεια ειναι δεδομενη. Η γλωσσα, ο πολιτισμος και η παιδεια εχουν τρισχιλιετη συνεχεια, το ιδιο και η ελληνικη ταυτοτητα ακομη και αν χρειαστηκε να πορευθει διπλα στη ρωμαϊκη για αρκετους αιωνες.

Η μονη πραγματικη ρηξη σε αυτη τη συνεχεια ειναι η απορριψη της αρχαιας θρησκειας, μια ρηξη ομως που επουλωθηκε σε ικανο βαθμο επειδη η νεα θρησκεια βασιστηκε σε πληθος ελληνικες προσλαμβανουσες σε σημειο να μιλαμε για ελληνοχριστιανισμο, γεγονος που επιβεβαιωθηκε και με την επικρατηση των Εικονοφιλων.

.