H Σοσιαλδημοκρατία που θέλουμε εμείς, η Σοσιαλδημοκρατία3.0, οφείλει να κάνει προτάσεις σε έναν νέο κόσμο όπου το ένα τρίτο των εργαζομένων, θα είναι χωρίς εργασία.
Η Σοσιαλδημοκρατί3.0 πρέπει να κάνει την υπέρβασή της και να ξεφύγει από τα παραδοσιακά συνθήματα.
...
Η Ελλάδα, χρειάζεται ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο προσαρμοσμένο στον απαιτητικό σημερινό κόσμο της παγκοσμιοποίησης, της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και των νέων κινδύνων που δημιουργούν η κλιματική κρίση, οι πανδημίες και η γήρανση του πληθυσμού.
Η επιτυχία του μοντέλου αυτού απαιτεί δημιουργία επιτελικού κράτους (απλοποίηση διοικητικών διαδικασιών, πλήρης ψηφιοποίηση, ουσιαστική λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών για την διασφάλιση του υγιούς ανταγωνισμού) και προσήλωση στην πρωτογενή παραγωγή προϊόντων για την χώρα, επιμονή στην «πράσινη» ανάπτυξη με περιβαλλοντικές πολιτικές, στροφή στα δεδομένα της «ψηφιακής επανάστασης».
Επίσης, απαιτεί την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας για νέες επενδύσεις σε μεταποίηση, νέες τεχνολογίες, ενέργεια, πράσινη, μπλε και ασημένια οικονομία, συμπλέγματα τουρισμού-αγροδιατροφής-πολιτισμού (π.χ. ενεργειακοί συνεταιρισμοί, οικιστικοί συνεταιρισμοί, συνεργατική αξιοποίηση των σχολαζουσών γαιών, με καινοτόμες μορφές αγροτικής εκμετάλλευσης (π.χ. βιολογικές καλλιέργειες) και logistics αλλά και την κοινωνική επιχειρηματικότητα.
Ακόμη απαιτεί την ιεράρχηση των σημερινών αναγκών για ψηφιακό μετασχηματισμό, άρση των ανισοτήτων, προστασία του περιβάλλοντος, ενεργειακά και ευρυζωνικά δίκτυα, εκσυγχρονισμό των υποδομών σε μεταφορές, πολιτική προστασία, αναβάθμιση των δημόσιων συστημάτων υγείας, παιδείας, έρευνας και διά βίου μάθησης.
Σημαντικός συντελεστής για την επιτυχία θα είναι η δημιουργία ευνοϊκού οικοσυστήματος για τις μικρές, πολύ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η ενδυνάμωση του συνεργατισμού και των επιχειρήσεων της κοινωνικής οικονομίας, για να μπορούν να παίξουν τον κρίσιμο ρόλο τους στην διαχείριση και στην υπέρβαση της κρίσης της πανδημίας για την παροχή αγαθών και υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα, την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας, την στέγασης, την φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων και ατόμων των ευάλωτων ομάδων.
Μας ενδιαφέρει κυρίως το πως θα υπερασπιστούμε τους μη προνομιούχους στην παραγωγή και στην κοινωνία, το πώς θα απαλλαγούμε από τον λαϊκισμό, τις πελατειακές σχέσεις και τις συντηρητικές πολιτικές που δημιουργούν και εντείνουν τις παλαιές και νέες ανισότητες.
http://socialdemo.gr/2021/03/01/simeia- ... -pandimia/Για πολλούς ο κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι «ψιλά γράμματα». Ακόμα και εκείνοι που αναγνωρίζουν την ισότητα ευκαιριών ως το κεντρικό στοιχείο του ιδεολογικού ρεύματος, εκτιμούν ως ανεπίκαιρη τη χρησιμότητά του. Εν μέσω πανδημίας και οικονομικής ύφεσης, η χειραφέτηση της επαγγελματικής δημιουργικότητας του ατόμου από το κράτος και η προστασία των ατομικών ελευθεριών μοιάζουν δευτερεύουσας προτεραιότητας. Και όμως η συγκυρία είναι αυτή που κάνει τη στροφή στον κοινωνικό φιλελευθερισμό πιο αναγκαία από ποτέ.
Οι νέοι όροι λειτουργίας της αγοράς, που έφεραν τους τελευταίους δώδεκα μήνες τα μέτρα περιορισμού των μετακινήσεων, επιβάλλουν την από-γραφειοκρατικοποίηση του κράτους αλλά και την παροχή κινήτρων για την έναρξη λειτουργίας νέων ευέλικτων επιχειρήσεων που θα βασίζονται στη χρήση της τεχνολογίας και της καινοτομίας.
Την ίδια στιγμή, αυτά τα περιοριστικά μέτρα οδηγούν στο κοινωνικό περιθώριο κατηγορίες εργαζομένων και μικρό-επαγγελματιών του λιανεμπορίου, της εστίασης ή του τουρισμού. Ανθρώπων που πρέπει να στηριχθούν άμεσα από το κράτος προκειμένου να ξαναβρούν τον βηματισμό τους και να βρεθούν και πάλι στην ίδια αφετηρία. Το μικρό σε μέγεθος και σε παρεμβατικότητα κράτος, το οποίο όμως θα διαφυλάσσει την ισότητα ευκαιριών για τους πολίτες του, είναι το κράτος του κοινωνικού φιλελευθερισμού.
Η ενεργοποίηση του ενστίκτου επιβίωσης που συνεπάγεται η αβεβαιότητα της καραντίνας ξυπνά τα συντηρητικά ανακλαστικά της κοινωνίας.
Μετανάστες που αναζητούν μια άλλη τύχη μακριά από την πατρίδα τους ή μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που κυνηγούν τον χρόνο για να βιώσουν την προσωπική γαλήνη τους θεωρούνται παρείσακτοι σε μια κοινωνία που αγωνίζεται για τις βασικές ανάγκες της. Και όμως για τους ανθρώπους αυτούς η εκκίνηση της ζωής τους σε μια άλλη χώρα ή η ελευθερία έκφρασης της ταυτότητάς τους είναι επίσης βασικές ανάγκες. Η ανεκτική και υποστηρικτική κοινωνία, η οποία θα αντιμετωπίζει ως αξία ανυπέρβλητη την ισότητα των πολιτών, είναι η κοινωνία του κοινωνικού φιλελευθερισμού.
Η σύγχυση μεταξύ του νέο-φιλελευθερισμού και του κοινωνικού φιλελευθερισμού αλλά και η κατά καιρούς αυθαίρετη υιοθέτηση του δεύτερου από τη Νέα Δημοκρατία για την περιγραφή της προγραμματικής της πρότασης έχει δημιουργήσει μια ψυχρή έως εχθρική φόρτιση στην έννοια. Άδικο.
Οι αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού βρίσκονται πολύ πιο κοντά στις διακηρύξεις του νέου Προέδρου Μπάιντεν για την ανάγκη στήριξης τόσο των οικονομικά αδύναμων, όσο και των πολιτισμικά διαφορετικών, παρά φυσικά στις πλείστες προσπάθειες διαφύλαξης του κρατικιστικού προτύπου λειτουργίας της οικονομίας και του αναχρονιστικού προτύπου λειτουργία της κοινωνίας που συλλέγει στο ενεργητικό της η Νέα Δημοκρατία.
https://www.social-lib.gr/koinonikos-fi ... ismos.html