Ήταν το Βυζάντιο πράγματι αντάξιο του αρχαίου ελληνικού μεγαλείου;

[Antipnevma]

Πολλοί δυσανασχετούν με την αρνητική δυτική άποψη για το Βυζάντιο όμως κατά τη γνώμη μου αυτή είναι σε γενικές γραμμές δίκαιη. Το Βυζάντιο αντικειμενικά δεν ήταν καθόλου αντάξιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμικού μεγαλείου. Υπήρξε δε παρά το ρωμαϊκό του όνομα ακόμα λιγότερο αντάξιο του ρωμαϊκού πολιτειακού και στρατιωτικού μεγαλείου.

Το Βυζάντιο δεν παρήγαγε πολλά καινούργια πρωτότυπα πράγματα ούτε στα γράμματα, ούτε στις τέχνες και αναμφίβολα αυτό οφείλεται όχι σε έλλειψη ταλέντου αλλά στην θρησκοληψία που κυριαρχούσε. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν οργανικός μέτοχος και συνεχιστής του ελληνικού πολιτισμού. Μπορεί ωστόσο να θεωρηθεί επάξια ως ο μεγαλύτερος συνεχιστής της χριστιανικής πολιτισμικής παράδοσης.

Στο πολιτικό κομμάτι το βυζαντινό κράτος στερούνταν στρατιωτικού δυναμισμού και για αυτό μπορούν και φαντάζουν μεγάλα τα μικρομεσαία μάλλον σε σχέση με τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους κατορθώματα του πανθομολογουμένως μεγαλύτερου Βυζαντινού στρατηγού, του Νικηφόρου Φωκά.

Τα όσα λέγονται για την ανθεκτικότητά του είναι στην ουσία μυθεύματα. Είναι σαν κάποιος να δέχεται κάθε τόσο μια επίθεση, να χάνει σε κάθε επίθεση ένα σημαντικό μέλος του, τελικά να απωθεί με μισθοφόρους τον εχθρό χωρίς ποτέ να τον καταστρέψει ή να ανακτήσει για πολύ τα κομμένα μέλη του και κατόπιν να καυχιέται ότι είναι ισχυρός.

Όποτε δέχτηκε επίθεση το Βυζάντιο βγήκε πάντα χαμένο. Κάνουν επίθεση οι Γότθοι ή οι Σλάβοι; Καταστρέφονται τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Πέρσες; Καταστρέφεται η Ανατολία. Κάνουν επίθεση οι Άραβες; Χάνονται τα πάντα εκτός από την Πόλη. Κάνουν επίθεση οι Βούλγαροι; Πάνε τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Νορμανδοί και οι Φράγκοι; Πάει και η Θεσσαλονίκη πάει και η Κωνσταντινούπολη. Κάνουν επίθεση οι Καταλανοί; Καταστρέφεται η Θράκη και η Μακεδονία. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να θεωρεί ένδοξο ένα κράτος που πάντα τρώει περισσότερες και ηχηρότερες σφαλιάρες από όσες δίνει;

[Οργισμένος]

ΤΟ βυζαντιο ηταν μια καταστροφη για τον ελληνισμο. Ενα αισχος. Μια ντροπη.

[MelidonisM]

Γιατί να επιζητεί ένα χριστιανικό κράτος κοσμικά μεγαλεία;;

[George_V]

Πολλοί δυσανασχετούν με την αρνητική δυτική άποψη για το Βυζάντιο όμως κατά τη γνώμη μου αυτή είναι σε γενικές γραμμές δίκαιη. Το Βυζάντιο αντικειμενικά δεν ήταν καθόλου αντάξιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμικού μεγαλείου. Υπήρξε δε παρά το ρωμαϊκό του όνομα ακόμα λιγότερο αντάξιο του ρωμαϊκού πολιτειακού και στρατιωτικού μεγαλείου.

Το Βυζάντιο δεν παρήγαγε πολλά καινούργια πρωτότυπα πράγματα ούτε στα γράμματα, ούτε στις τέχνες και αναμφίβολα αυτό οφείλεται όχι σε έλλειψη ταλέντου αλλά στην θρησκοληψία που κυριαρχούσε. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν οργανικός μέτοχος και συνεχιστής του ελληνικού πολιτισμού. Μπορεί ωστόσο να θεωρηθεί επάξια ως ο μεγαλύτερος συνεχιστής της χριστιανικής πολιτισμικής παράδοσης.

Στο πολιτικό κομμάτι το βυζαντινό κράτος στερούνταν στρατιωτικού δυναμισμού και για αυτό μπορούν και φαντάζουν μεγάλα τα μικρομεσαία μάλλον σε σχέση με τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους κατορθώματα του πανθομολογουμένως μεγαλύτερου Βυζαντινού στρατηγού, του Νικηφόρου Φωκά.

Τα όσα λέγονται για την ανθεκτικότητά του είναι στην ουσία μυθεύματα. Είναι σαν κάποιος να δέχεται κάθε τόσο μια επίθεση, να χάνει σε κάθε επίθεση ένα σημαντικό μέλος του, τελικά να απωθεί με μισθοφόρους τον εχθρό χωρίς ποτέ να τον καταστρέψει ή να ανακτήσει για πολύ τα κομμένα μέλη του και κατόπιν να καυχιέται ότι είναι ισχυρός.

Όποτε δέχτηκε επίθεση το Βυζάντιο βγήκε πάντα χαμένο. Κάνουν επίθεση οι Γότθοι ή οι Σλάβοι; Καταστρέφονται τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Πέρσες; Καταστρέφεται η Ανατολία. Κάνουν επίθεση οι Άραβες; Χάνονται τα πάντα εκτός από την Πόλη. Κάνουν επίθεση οι Βούλγαροι; Πάνε τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Νορμανδοί και οι Φράγκοι; Πάει και η Θεσσαλονίκη πάει και η Κωνσταντινούπολη. Κάνουν επίθεση οι Καταλανοί; Καταστρέφεται η Θράκη και η Μακεδονία. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να θεωρεί ένδοξο ένα κράτος που πάντα τρώει περισσότερες και ηχηρότερες σφαλιάρες από όσες δίνει;

Δεν εχετε καταλαβει ενα πραγμα.

Η Ανατολικη Ρωμαικη Αυτοκρατορια υπηρξε για 1000 χρόνια ο κυματοθραυστης της Ευρώπης. Και συνηθως αντιμετώπιζε τα κυματα μονη της. Ειναι λοιπον φυσιολογικο να επελθει φθορα (δεν αποποιουμαι και τις ευθυνες της Αυτοκρατοριας που πολλες φορες εβγαλε μονη της τα ματια της) και εκτος αυτου ειχε να αντιμετωπισει και τον κινδυνο απο την Δυση στα μετοπισθεν μετα τον 9ο αιώνα και την αναδυση της Αγιας Ρωμαικης Αυτοκρατοριας.

Τι περιμένατε να γινει χωρις βοηθεια αλλα αντιθετως με υπονομευση?

Οταν η Δυση κατάλαβε τη μαλακια της ηταν αργά. Οι Οθωμανοι ειχαν φτάσει στη Βιέννη και τρεχανε πανικοβλητοι με το σκατο στην καλτσα.

[Αρίστος]

Πολλοί δυσανασχετούν με την αρνητική δυτική άποψη για το Βυζάντιο όμως κατά τη γνώμη μου αυτή είναι σε γενικές γραμμές δίκαιη. Το Βυζάντιο αντικειμενικά δεν ήταν καθόλου αντάξιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμικού μεγαλείου. Υπήρξε δε παρά το ρωμαϊκό του όνομα ακόμα λιγότερο αντάξιο του ρωμαϊκού πολιτειακού και στρατιωτικού μεγαλείου.

Το Βυζάντιο δεν παρήγαγε πολλά καινούργια πρωτότυπα πράγματα ούτε στα γράμματα, ούτε στις τέχνες και αναμφίβολα αυτό οφείλεται όχι σε έλλειψη ταλέντου αλλά στην θρησκοληψία που κυριαρχούσε. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν οργανικός μέτοχος και συνεχιστής του ελληνικού πολιτισμού. Μπορεί ωστόσο να θεωρηθεί επάξια ως ο μεγαλύτερος συνεχιστής της χριστιανικής πολιτισμικής παράδοσης.

Στο πολιτικό κομμάτι το βυζαντινό κράτος στερούνταν στρατιωτικού δυναμισμού και για αυτό μπορούν και φαντάζουν μεγάλα τα μικρομεσαία μάλλον σε σχέση με τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους κατορθώματα του πανθομολογουμένως μεγαλύτερου Βυζαντινού στρατηγού, του Νικηφόρου Φωκά.

Τα όσα λέγονται για την ανθεκτικότητά του είναι στην ουσία μυθεύματα. Είναι σαν κάποιος να δέχεται κάθε τόσο μια επίθεση, να χάνει σε κάθε επίθεση ένα σημαντικό μέλος του, τελικά να απωθεί με μισθοφόρους τον εχθρό χωρίς ποτέ να τον καταστρέψει ή να ανακτήσει για πολύ τα κομμένα μέλη του και κατόπιν να καυχιέται ότι είναι ισχυρός.

Όποτε δέχτηκε επίθεση το Βυζάντιο βγήκε πάντα χαμένο. Κάνουν επίθεση οι Γότθοι ή οι Σλάβοι; Καταστρέφονται τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Πέρσες; Καταστρέφεται η Ανατολία. Κάνουν επίθεση οι Άραβες; Χάνονται τα πάντα εκτός από την Πόλη. Κάνουν επίθεση οι Βούλγαροι; Πάνε τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Νορμανδοί και οι Φράγκοι; Πάει και η Θεσσαλονίκη πάει και η Κωνσταντινούπολη. Κάνουν επίθεση οι Καταλανοί; Καταστρέφεται η Θράκη και η Μακεδονία. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να θεωρεί ένδοξο ένα κράτος που πάντα τρώει περισσότερες και ηχηρότερες σφαλιάρες από όσες δίνει;

Εσυ που το επαιζες φονταμενταλιστης Χριστιανος σε διπλανο νημα τωρα βρισκεις θρησκοληπτο το Βυζαντιο;

Μαθε πως θρησκοληπτη ηταν η Δυση το Μεσαιωνα καθως και το Ισλαμ, το Βυζαντιο ηταν η πιο ελευθερη κοινωνια τοτε.

.

[Jimmy81]

Πολιτισμικά θεωρείται ότι δεν φτάνει την αίγλη της αρχαίας Ελλάδας. Κι αυτό ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή στη συνείδηση των περισσότερων π.χ. τα αρχαία αγάλματα θεωρούνται υψηλότερου επιπέδου τέχνη από τις βυζαντινές εκκλησιαστικές εικόνες παρότι από μόνο του ένα βυζαντινό ψηφιδωτό μπορεί να είναι προϊόν λεπτομερούς και άρτιας κατασκευής. Ενδεχομένως επηρεαζόμαστε από την αρνητική εικόνα που έχουμε για τον μεσαίωνα σε μεγάλο μέρους του οποίου άκμασε το Βυζάντιο και ταυτόχρονα από την εξιδανικευμένη εικόνα που έχουμε για την αρχαία Ελλάδα.

Προσωπικά πάντως, όταν επισκέπτομαι έναν εγχώριο τουριστικό προορισμό και έχω προγραμματίσει να δω 3-4 βασικά αξιοθέατα, αν πρέπει να επιλέξω μεταξύ αρχαιοελληνικού και βυζαντινού, θα δώσω προτεραιότητα στα αρχαιοελληνικά (οποιασδήποτε περιόδου) παρά στα μεσαιωνικά-βυζαντινά.

Πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα σε επίπεδο φιλοσοφίας. Με μια πρόχειρη αναζήτηση των "σπουδαιότερων φιλόσοφων της ανθρωπότητας" στις περισσότερες λίστες θα βρούμε Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Σωκράτη μαζί με με δυτικούς φιλόσοφους της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού καθώς και τους παραδοσιακούς Κινέζους ή ακόμα και τον Μαρξ. Αν και εδώ υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι στην Αναγέννηση συνέβαλλαν Βυζαντινοί λόγιοι που μετοίκησαν στη Δύση, δύσκολα θα βρεις έναν Βυζαντινό που να παράγει δικό του σπουδαίο έργο με παγκόσμια, διαχρονική αναγνώριση.

Και σε επίπεδο επών και ηρωικών και δραματικών διηγήσεων μπορούμε να πούμε το ίδιο. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σαν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στο Βυζάντιο. Ούτε σαν τις αρχαίες τραγωδίες με την διαχρονική τους αξία και τα διδάγματά τους.

[Antipnevma]

Πολλοί δυσανασχετούν με την αρνητική δυτική άποψη για το Βυζάντιο όμως κατά τη γνώμη μου αυτή είναι σε γενικές γραμμές δίκαιη. Το Βυζάντιο αντικειμενικά δεν ήταν καθόλου αντάξιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμικού μεγαλείου. Υπήρξε δε παρά το ρωμαϊκό του όνομα ακόμα λιγότερο αντάξιο του ρωμαϊκού πολιτειακού και στρατιωτικού μεγαλείου.

Το Βυζάντιο δεν παρήγαγε πολλά καινούργια πρωτότυπα πράγματα ούτε στα γράμματα, ούτε στις τέχνες και αναμφίβολα αυτό οφείλεται όχι σε έλλειψη ταλέντου αλλά στην θρησκοληψία που κυριαρχούσε. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν οργανικός μέτοχος και συνεχιστής του ελληνικού πολιτισμού. Μπορεί ωστόσο να θεωρηθεί επάξια ως ο μεγαλύτερος συνεχιστής της χριστιανικής πολιτισμικής παράδοσης.

Στο πολιτικό κομμάτι το βυζαντινό κράτος στερούνταν στρατιωτικού δυναμισμού και για αυτό μπορούν και φαντάζουν μεγάλα τα μικρομεσαία μάλλον σε σχέση με τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους κατορθώματα του πανθομολογουμένως μεγαλύτερου Βυζαντινού στρατηγού, του Νικηφόρου Φωκά.

Τα όσα λέγονται για την ανθεκτικότητά του είναι στην ουσία μυθεύματα. Είναι σαν κάποιος να δέχεται κάθε τόσο μια επίθεση, να χάνει σε κάθε επίθεση ένα σημαντικό μέλος του, τελικά να απωθεί με μισθοφόρους τον εχθρό χωρίς ποτέ να τον καταστρέψει ή να ανακτήσει για πολύ τα κομμένα μέλη του και κατόπιν να καυχιέται ότι είναι ισχυρός.

Όποτε δέχτηκε επίθεση το Βυζάντιο βγήκε πάντα χαμένο. Κάνουν επίθεση οι Γότθοι ή οι Σλάβοι; Καταστρέφονται τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Πέρσες; Καταστρέφεται η Ανατολία. Κάνουν επίθεση οι Άραβες; Χάνονται τα πάντα εκτός από την Πόλη. Κάνουν επίθεση οι Βούλγαροι; Πάνε τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Νορμανδοί και οι Φράγκοι; Πάει και η Θεσσαλονίκη πάει και η Κωνσταντινούπολη. Κάνουν επίθεση οι Καταλανοί; Καταστρέφεται η Θράκη και η Μακεδονία. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να θεωρεί ένδοξο ένα κράτος που πάντα τρώει περισσότερες και ηχηρότερες σφαλιάρες από όσες δίνει;

Εσυ που το επαιζες φονταμενταλιστης Χριστιανος σε διπλανο νημα τωρα βρισκεις θρησκοληπτο το Βυζαντιο;

Μαθε πως θρησκοληπτη ηταν η Δυση το Μεσαιωνα καθως και το Ισλαμ, το Βυζαντιο ηταν η πιο ελευθερη κοινωνια τοτε.

.

Καλός και Άγιος είναι ο Χριστιανισμός αλλά δεν παράγει λαμπρό πολιτισμό γιατί δεν είναι κοσμικά προσανατολισμένος. Όντως ήταν θρησκόληπτη και η Δύση (ωστόσο δεν προκύπτει από πουθενά το "περισσότερο") αλλά αυτοί ήταν απόγονοι σιχαμένων βαρβαρικών μιασμάτων και ως εκ τούτου δεν είχαν την υποχρέωση να φανούν αντάξιοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμικού και του αρχαίου ρωμαϊκού στρατιωτικού μεγαλείου. Οι Βυζαντινοί την είχαν.

[Πασιφάη]

Πολιτισμικά θεωρείται ότι δεν φτάνει την αίγλη της αρχαίας Ελλάδας. Κι αυτό ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή στη συνείδηση των περισσότερων π.χ. τα αρχαία αγάλματα θεωρούνται υψηλότερου επιπέδου τέχνη από τις βυζαντινές εκκλησιαστικές εικόνες παρότι από μόνο του ένα βυζαντινό ψηφιδωτό μπορεί να είναι προϊόν λεπτομερούς και άρτιας κατασκευής. Ενδεχομένως επηρεαζόμαστε από την αρνητική εικόνα που έχουμε για τον μεσαίωνα σε μεγάλο μέρους του οποίου άκμασε το Βυζάντιο και ταυτόχρονα από την εξιδανικευμένη εικόνα που έχουμε για την αρχαία Ελλάδα.

Προσωπικά πάντως, όταν επισκέπτομαι έναν εγχώριο τουριστικό προορισμό και έχω προγραμματίσει να δω 3-4 βασικά αξιοθέατα, αν πρέπει να επιλέξω μεταξύ αρχαιοελληνικού και βυζαντινού, θα δώσω προτεραιότητα στα αρχαιοελληνικά (οποιασδήποτε περιόδου) παρά στα μεσαιωνικά-βυζαντινά.

Πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα σε επίπεδο φιλοσοφίας. Με μια πρόχειρη αναζήτηση των "σπουδαιότερων φιλόσοφων της ανθρωπότητας" στις περισσότερες λίστες θα βρούμε Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Σωκράτη μαζί με με δυτικούς φιλόσοφους της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού καθώς και τους παραδοσιακούς Κινέζους ή ακόμα και τον Μαρξ. Αν και εδώ υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι στην Αναγέννηση συνέβαλλαν Βυζαντινοί λόγιοι που μετοίκησαν στη Δύση, δύσκολα θα βρεις έναν Βυζαντινό που να παράγει δικό του σπουδαίο έργο με παγκόσμια, διαχρονική αναγνώριση.

Και σε επίπεδο επών και ηρωικών και δραματικών διηγήσεων μπορούμε να πούμε το ίδιο. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σαν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στο Βυζάντιο. Ούτε σαν τις αρχαίες τραγωδίες με την διαχρονική τους αξία και τα διδάγματά τους.

[ΟΥΤΙΣ]

Πολιτισμικά θεωρείται ότι δεν φτάνει την αίγλη της αρχαίας Ελλάδας. Κι αυτό ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή στη συνείδηση των περισσότερων π.χ. τα αρχαία αγάλματα θεωρούνται υψηλότερου επιπέδου τέχνη από τις βυζαντινές εκκλησιαστικές εικόνες παρότι από μόνο του ένα βυζαντινό ψηφιδωτό μπορεί να είναι προϊόν λεπτομερούς και άρτιας κατασκευής. Ενδεχομένως επηρεαζόμαστε από την αρνητική εικόνα που έχουμε για τον μεσαίωνα σε μεγάλο μέρους του οποίου άκμασε το Βυζάντιο και ταυτόχρονα από την εξιδανικευμένη εικόνα που έχουμε για την αρχαία Ελλάδα.

Προσωπικά πάντως, όταν επισκέπτομαι έναν εγχώριο τουριστικό προορισμό και έχω προγραμματίσει να δω 3-4 βασικά αξιοθέατα, αν πρέπει να επιλέξω μεταξύ αρχαιοελληνικού και βυζαντινού, θα δώσω προτεραιότητα στα αρχαιοελληνικά (οποιασδήποτε περιόδου) παρά στα μεσαιωνικά-βυζαντινά.

Πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα σε επίπεδο φιλοσοφίας. Με μια πρόχειρη αναζήτηση των "σπουδαιότερων φιλόσοφων της ανθρωπότητας" στις περισσότερες λίστες θα βρούμε Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Σωκράτη μαζί με με δυτικούς φιλόσοφους της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού καθώς και τους παραδοσιακούς Κινέζους ή ακόμα και τον Μαρξ. Αν και εδώ υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι στην Αναγέννηση συνέβαλλαν Βυζαντινοί λόγιοι που μετοίκησαν στη Δύση, δύσκολα θα βρεις έναν Βυζαντινό που να παράγει δικό του σπουδαίο έργο με παγκόσμια, διαχρονική αναγνώριση.

Και σε επίπεδο επών και ηρωικών και δραματικών διηγήσεων μπορούμε να πούμε το ίδιο. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σαν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στο Βυζάντιο. Ούτε σαν τις αρχαίες τραγωδίες με την διαχρονική τους αξία και τα διδάγματά τους.

Πολύ άστοχη τοποθέτηση.

Το Βυζάντιο δεν μπορεί να κριθεί με βάση την αρχαία Ελλάδα, διότι απέχει από εκείνη ορισμένες εκατονταετίες για να μην μια χιλιετία τουλάχιστον. Το Βυζάντιο θα κριθεί με βάση τους άλλους πολιτισμούς και δη τους γειτονικούς πολιτισμούς της περιόδου, που άκμασε και παρέκμασε αυτό.

Τα υπόλοιπα που αναφέρεις είναι ένα μίγμα προσωπικών προτιμήσεων και εμφυτευμένων προκαταλήψεων για το Βυζάντιο. Τόσο περί της καλλιτεχνικής απόδοσης των Βυζαντινών, όσο και της φιλοσοφικής. Παράδειγμα, ποιος μορφωμένος άνθρωπος δεν αναγνωρίζει τα αριστουργήματα των ψηφιδωτών της Ραβέννας ή ποιος δεν αναγνωρίζει, πέρα από τις θρησκευτικές προτιμήσεις, ότι το πνευματικό επίτευγμα του Χριστιανισμού ήταν ο θεολογικο-φιλοσοφικός άθλος του Βυζαντίου;

[Antipnevma]

Πολλοί δυσανασχετούν με την αρνητική δυτική άποψη για το Βυζάντιο όμως κατά τη γνώμη μου αυτή είναι σε γενικές γραμμές δίκαιη. Το Βυζάντιο αντικειμενικά δεν ήταν καθόλου αντάξιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμικού μεγαλείου. Υπήρξε δε παρά το ρωμαϊκό του όνομα ακόμα λιγότερο αντάξιο του ρωμαϊκού πολιτειακού και στρατιωτικού μεγαλείου.

Το Βυζάντιο δεν παρήγαγε πολλά καινούργια πρωτότυπα πράγματα ούτε στα γράμματα, ούτε στις τέχνες και αναμφίβολα αυτό οφείλεται όχι σε έλλειψη ταλέντου αλλά στην θρησκοληψία που κυριαρχούσε. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν οργανικός μέτοχος και συνεχιστής του ελληνικού πολιτισμού. Μπορεί ωστόσο να θεωρηθεί επάξια ως ο μεγαλύτερος συνεχιστής της χριστιανικής πολιτισμικής παράδοσης.

Στο πολιτικό κομμάτι το βυζαντινό κράτος στερούνταν στρατιωτικού δυναμισμού και για αυτό μπορούν και φαντάζουν μεγάλα τα μικρομεσαία μάλλον σε σχέση με τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους κατορθώματα του πανθομολογουμένως μεγαλύτερου Βυζαντινού στρατηγού, του Νικηφόρου Φωκά.

Τα όσα λέγονται για την ανθεκτικότητά του είναι στην ουσία μυθεύματα. Είναι σαν κάποιος να δέχεται κάθε τόσο μια επίθεση, να χάνει σε κάθε επίθεση ένα σημαντικό μέλος του, τελικά να απωθεί με μισθοφόρους τον εχθρό χωρίς ποτέ να τον καταστρέψει ή να ανακτήσει για πολύ τα κομμένα μέλη του και κατόπιν να καυχιέται ότι είναι ισχυρός.

Όποτε δέχτηκε επίθεση το Βυζάντιο βγήκε πάντα χαμένο. Κάνουν επίθεση οι Γότθοι ή οι Σλάβοι; Καταστρέφονται τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Πέρσες; Καταστρέφεται η Ανατολία. Κάνουν επίθεση οι Άραβες; Χάνονται τα πάντα εκτός από την Πόλη. Κάνουν επίθεση οι Βούλγαροι; Πάνε τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Νορμανδοί και οι Φράγκοι; Πάει και η Θεσσαλονίκη πάει και η Κωνσταντινούπολη. Κάνουν επίθεση οι Καταλανοί; Καταστρέφεται η Θράκη και η Μακεδονία. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να θεωρεί ένδοξο ένα κράτος που πάντα τρώει περισσότερες και ηχηρότερες σφαλιάρες από όσες δίνει;

Δεν εχετε καταλαβει ενα πραγμα.

Η Ανατολικη Ρωμαικη Αυτοκρατορια υπηρξε για 1000 χρόνια ο κυματοθραυστης της Ευρώπης. Και συνηθως αντιμετώπιζε τα κυματα μονη της. Ειναι λοιπον φυσιολογικο να επελθει φθορα (δεν αποποιουμαι και τις ευθυνες της Αυτοκρατοριας που πολλες φορες εβγαλε μονη της τα ματια της) και εκτος αυτου ειχε να αντιμετωπισει και τον κινδυνο απο την Δυση στα μετοπισθεν μετα τον 9ο αιώνα και την αναδυση της Αγιας Ρωμαικης Αυτοκρατοριας.

Τι περιμένατε να γινει χωρις βοηθεια αλλα αντιθετως με υπονομευση?

Οταν η Δυση κατάλαβε τη μαλακια της ηταν αργά. Οι Οθωμανοι ειχαν φτάσει στη Βιέννη και τρεχανε πανικοβλητοι με το σκατο στην καλτσα.

Γιατί είχε σώνει και καλά το Βυζάντιο την υποχρέωση να λειτουργήσει ως ανάχωμα μιας βαρβαρικής Ευρώπης; Και επιπλέον ποιά κύματα αντιμετώπισε και ωφέλησε τάχα την Ευρώπη; Οι δυτικοί σταμάτησαν μόνοι τους Άραβες εισβολείς στη Γαλλία και αργότερα τους έδιωξαν πάλι μόνοι τους από την Ισπανία και την Σικελία. Επίσης μόνοι τους νίκησαν τους Άβαρους. Κατάφερε το Βυζάντιο να σταματήσει ή έστω να ανακόψει δυναμικά τους Σελτζούκους και τους Οθωμανούς; Τι θα είχε σταματήσει τους Σελτζούκους να κάνουν απόβαση στην Ευρώπη αν δεν τους είχαν διαλύσει οι Μογγόλοι; Τι θα είχε σταματήσει τους Οθωμανούς να ξεκινήσουν πολύ νωρίτερα τις κατακτήσεις στην Ευρώπη αν πάλι δεν τους είχαν διαλύσει οι Μογγόλοι υπό τον Τιμούρ;

Το πρόβλημα με το Βυζάντιο είναι ότι δεν είχε ποτέ γηγενή αξιόμαχο στρατό και για αυτό ευθύνεται η βαθιά επιρροή του Χριστιανισμού. Η άποψη που βρίσκουμε στο στρατηγικόν ότι πρέπει να αποφεύγονται κατά το δυνατόν οι μάχες εκ παρατάξεως και να προτιμάται πάντα ο δόλος κτλ. άποψη που θα ξένιζε εντελώς τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους δεν οφείλεται σε "στρατηγικό ρεαλισμό" αλλά στην νοοτροπία του Χριστιανισμού περί του ανίερου βίαιας θανάτωσης, της εγγενούς αξίας του ανθρώπου κτλ.

Οι σημερινές ιδέες περί ανοχής, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φυσικού δικαίου ουσιαστικά είναι χριστιανικές ιδέες σε κοσμική γλώσσα.

[George_V]

Πολλοί δυσανασχετούν με την αρνητική δυτική άποψη για το Βυζάντιο όμως κατά τη γνώμη μου αυτή είναι σε γενικές γραμμές δίκαιη. Το Βυζάντιο αντικειμενικά δεν ήταν καθόλου αντάξιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμικού μεγαλείου. Υπήρξε δε παρά το ρωμαϊκό του όνομα ακόμα λιγότερο αντάξιο του ρωμαϊκού πολιτειακού και στρατιωτικού μεγαλείου.

Το Βυζάντιο δεν παρήγαγε πολλά καινούργια πρωτότυπα πράγματα ούτε στα γράμματα, ούτε στις τέχνες και αναμφίβολα αυτό οφείλεται όχι σε έλλειψη ταλέντου αλλά στην θρησκοληψία που κυριαρχούσε. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν οργανικός μέτοχος και συνεχιστής του ελληνικού πολιτισμού. Μπορεί ωστόσο να θεωρηθεί επάξια ως ο μεγαλύτερος συνεχιστής της χριστιανικής πολιτισμικής παράδοσης.

Στο πολιτικό κομμάτι το βυζαντινό κράτος στερούνταν στρατιωτικού δυναμισμού και για αυτό μπορούν και φαντάζουν μεγάλα τα μικρομεσαία μάλλον σε σχέση με τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους κατορθώματα του πανθομολογουμένως μεγαλύτερου Βυζαντινού στρατηγού, του Νικηφόρου Φωκά.

Τα όσα λέγονται για την ανθεκτικότητά του είναι στην ουσία μυθεύματα. Είναι σαν κάποιος να δέχεται κάθε τόσο μια επίθεση, να χάνει σε κάθε επίθεση ένα σημαντικό μέλος του, τελικά να απωθεί με μισθοφόρους τον εχθρό χωρίς ποτέ να τον καταστρέψει ή να ανακτήσει για πολύ τα κομμένα μέλη του και κατόπιν να καυχιέται ότι είναι ισχυρός.

Όποτε δέχτηκε επίθεση το Βυζάντιο βγήκε πάντα χαμένο. Κάνουν επίθεση οι Γότθοι ή οι Σλάβοι; Καταστρέφονται τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Πέρσες; Καταστρέφεται η Ανατολία. Κάνουν επίθεση οι Άραβες; Χάνονται τα πάντα εκτός από την Πόλη. Κάνουν επίθεση οι Βούλγαροι; Πάνε τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Νορμανδοί και οι Φράγκοι; Πάει και η Θεσσαλονίκη πάει και η Κωνσταντινούπολη. Κάνουν επίθεση οι Καταλανοί; Καταστρέφεται η Θράκη και η Μακεδονία. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να θεωρεί ένδοξο ένα κράτος που πάντα τρώει περισσότερες και ηχηρότερες σφαλιάρες από όσες δίνει;

Δεν εχετε καταλαβει ενα πραγμα.

Η Ανατολικη Ρωμαικη Αυτοκρατορια υπηρξε για 1000 χρόνια ο κυματοθραυστης της Ευρώπης. Και συνηθως αντιμετώπιζε τα κυματα μονη της. Ειναι λοιπον φυσιολογικο να επελθει φθορα (δεν αποποιουμαι και τις ευθυνες της Αυτοκρατοριας που πολλες φορες εβγαλε μονη της τα ματια της) και εκτος αυτου ειχε να αντιμετωπισει και τον κινδυνο απο την Δυση στα μετοπισθεν μετα τον 9ο αιώνα και την αναδυση της Αγιας Ρωμαικης Αυτοκρατοριας.

Τι περιμένατε να γινει χωρις βοηθεια αλλα αντιθετως με υπονομευση?

Οταν η Δυση κατάλαβε τη μαλακια της ηταν αργά. Οι Οθωμανοι ειχαν φτάσει στη Βιέννη και τρεχανε πανικοβλητοι με το σκατο στην καλτσα.

Γιατί είχε σώνει και καλά το Βυζάντιο την υποχρέωση να λειτουργήσει ως ανάχωμα μιας βαρβαρικής Ευρώπης; Και επιπλέον ποιά κύματα αντιμετώπισε και ωφέλησε τάχα την Ευρώπη; Οι δυτικοί σταμάτησαν μόνοι τους Άραβες εισβολείς στη Γαλλία και αργότερα τους έδιωξαν πάλι μόνοι τους από την Ισπανία και την Σικελία. Επίσης μόνοι τους νίκησαν τους Άβαρους. Κατάφερε το Βυζάντιο να σταματήσει ή έστω να ανακόψει δυναμικά τους Σελτζούκους και τους Οθωμανούς; Τι θα είχε σταματήσει τους Σελτζούκους να κάνουν απόβαση στην Ευρώπη αν δεν τους είχαν διαλύσει οι Μογγόλοι; Τι θα είχε σταματήσει τους Οθωμανούς να ξεκινήσουν πολύ νωρίτερα τις κατακτήσεις στην Ευρώπη αν πάλι δεν τους είχαν διαλύσει οι Μογγόλοι υπό τον Τιμούρ;

Το πρόβλημα με το Βυζάντιο είναι ότι δεν είχε ποτέ γηγενή αξιόμαχο στρατό και για αυτό ευθύνεται η βαθιά επιρροή του Χριστιανισμού. Η άποψη που βρίσκουμε στο στρατηγικόν ότι πρέπει να αποφεύγονται κατά το δυνατόν οι μάχες εκ παρατάξεως και να προτιμάται πάντα ο δόλος κτλ. άποψη που θα ξένιζε εντελώς τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους δεν οφείλεται σε "στρατηγικό ρεαλισμό" αλλά στην νοοτροπία του Χριστιανισμού περί του ανίερου βίαιας θανάτωσης, της εγγενούς αξίας του ανθρώπου κτλ.

Οι σημερινές ιδέες περί ανοχής, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φυσικού δικαίου ουσιαστικά είναι χριστιανικές ιδέες σε κοσμική γλώσσα.

Ας μην ειχε σταματησει το Βυζάντιο τους Αραβες και τωρα θα μιλαγαμε Αραβικα στο Πχόρουμ.

Το οτι τους σταματησαν στο Πουατιε τιμη τους και καμαρι τους αλλα εφτασαν εκει παρακαμπτοντας το Βυζαντιο που δεν μπορουσαν να περάσουν.

Βρισκω τις αποψεις σου το λιγοτερο ανιστόρητες. Και οχι μονο για αυτο το ποστ.

[ΟΥΤΙΣ]

Πολλοί δυσανασχετούν με την αρνητική δυτική άποψη για το Βυζάντιο όμως κατά τη γνώμη μου αυτή είναι σε γενικές γραμμές δίκαιη. Το Βυζάντιο αντικειμενικά δεν ήταν καθόλου αντάξιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμικού μεγαλείου. Υπήρξε δε παρά το ρωμαϊκό του όνομα ακόμα λιγότερο αντάξιο του ρωμαϊκού πολιτειακού και στρατιωτικού μεγαλείου.

Το Βυζάντιο δεν παρήγαγε πολλά καινούργια πρωτότυπα πράγματα ούτε στα γράμματα, ούτε στις τέχνες και αναμφίβολα αυτό οφείλεται όχι σε έλλειψη ταλέντου αλλά στην θρησκοληψία που κυριαρχούσε. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν οργανικός μέτοχος και συνεχιστής του ελληνικού πολιτισμού. Μπορεί ωστόσο να θεωρηθεί επάξια ως ο μεγαλύτερος συνεχιστής της χριστιανικής πολιτισμικής παράδοσης.

Στο πολιτικό κομμάτι το βυζαντινό κράτος στερούνταν στρατιωτικού δυναμισμού και για αυτό μπορούν και φαντάζουν μεγάλα τα μικρομεσαία μάλλον σε σχέση με τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους κατορθώματα του πανθομολογουμένως μεγαλύτερου Βυζαντινού στρατηγού, του Νικηφόρου Φωκά.

Τα όσα λέγονται για την ανθεκτικότητά του είναι στην ουσία μυθεύματα. Είναι σαν κάποιος να δέχεται κάθε τόσο μια επίθεση, να χάνει σε κάθε επίθεση ένα σημαντικό μέλος του, τελικά να απωθεί με μισθοφόρους τον εχθρό χωρίς ποτέ να τον καταστρέψει ή να ανακτήσει για πολύ τα κομμένα μέλη του και κατόπιν να καυχιέται ότι είναι ισχυρός.

Όποτε δέχτηκε επίθεση το Βυζάντιο βγήκε πάντα χαμένο. Κάνουν επίθεση οι Γότθοι ή οι Σλάβοι; Καταστρέφονται τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Πέρσες; Καταστρέφεται η Ανατολία. Κάνουν επίθεση οι Άραβες; Χάνονται τα πάντα εκτός από την Πόλη. Κάνουν επίθεση οι Βούλγαροι; Πάνε τα Βαλκάνια. Κάνουν επίθεση οι Νορμανδοί και οι Φράγκοι; Πάει και η Θεσσαλονίκη πάει και η Κωνσταντινούπολη. Κάνουν επίθεση οι Καταλανοί; Καταστρέφεται η Θράκη και η Μακεδονία. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να θεωρεί ένδοξο ένα κράτος που πάντα τρώει περισσότερες και ηχηρότερες σφαλιάρες από όσες δίνει;

Δεν εχετε καταλαβει ενα πραγμα.

Η Ανατολικη Ρωμαικη Αυτοκρατορια υπηρξε για 1000 χρόνια ο κυματοθραυστης της Ευρώπης. Και συνηθως αντιμετώπιζε τα κυματα μονη της. Ειναι λοιπον φυσιολογικο να επελθει φθορα (δεν αποποιουμαι και τις ευθυνες της Αυτοκρατοριας που πολλες φορες εβγαλε μονη της τα ματια της) και εκτος αυτου ειχε να αντιμετωπισει και τον κινδυνο απο την Δυση στα μετοπισθεν μετα τον 9ο αιώνα και την αναδυση της Αγιας Ρωμαικης Αυτοκρατοριας.

Τι περιμένατε να γινει χωρις βοηθεια αλλα αντιθετως με υπονομευση?

Οταν η Δυση κατάλαβε τη μαλακια της ηταν αργά. Οι Οθωμανοι ειχαν φτάσει στη Βιέννη και τρεχανε πανικοβλητοι με το σκατο στην καλτσα.

Γιατί είχε σώνει και καλά το Βυζάντιο την υποχρέωση να λειτουργήσει ως ανάχωμα μιας βαρβαρικής Ευρώπης; Και επιπλέον ποιά κύματα αντιμετώπισε και ωφέλησε τάχα την Ευρώπη; Οι δυτικοί σταμάτησαν μόνοι τους Άραβες εισβολείς στη Γαλλία και αργότερα τους έδιωξαν πάλι μόνοι τους από την Ισπανία και την Σικελία. Επίσης μόνοι τους νίκησαν τους Άβαρους. Κατάφερε το Βυζάντιο να σταματήσει ή έστω να ανακόψει δυναμικά τους Σελτζούκους και τους Οθωμανούς; Τι θα είχε σταματήσει τους Σελτζούκους να κάνουν απόβαση στην Ευρώπη αν δεν τους είχαν διαλύσει οι Μογγόλοι; Τι θα είχε σταματήσει τους Οθωμανούς να ξεκινήσουν πολύ νωρίτερα τις κατακτήσεις στην Ευρώπη αν πάλι δεν τους είχαν διαλύσει οι Μογγόλοι υπό τον Τιμούρ;

Το πρόβλημα με το Βυζάντιο είναι ότι δεν είχε ποτέ γηγενή αξιόμαχο στρατό και για αυτό ευθύνεται η βαθιά επιρροή του Χριστιανισμού. Η άποψη που βρίσκουμε στο στρατηγικόν ότι πρέπει να αποφεύγονται κατά το δυνατόν οι μάχες εκ παρατάξεως και να προτιμάται πάντα ο δόλος κτλ. άποψη που θα ξένιζε εντελώς τους ειδωλολάτρες Έλληνες και Ρωμαίους δεν οφείλεται σε "στρατηγικό ρεαλισμό" αλλά στην νοοτροπία του Χριστιανισμού περί του ανίερου βίαιας θανάτωσης, της εγγενούς αξίας του ανθρώπου κτλ.

Οι σημερινές ιδέες περί ανοχής, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φυσικού δικαίου ουσιαστικά είναι χριστιανικές ιδέες σε κοσμική γλώσσα.

Την αποφυγή της σύγκρουσης την έχει διδάξει ο Σουν Τζου δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν. Χριστιανός κι αυτός;

[Πασιφάη]

Πολιτισμικά θεωρείται ότι δεν φτάνει την αίγλη της αρχαίας Ελλάδας. Κι αυτό ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή στη συνείδηση των περισσότερων π.χ. τα αρχαία αγάλματα θεωρούνται υψηλότερου επιπέδου τέχνη από τις βυζαντινές εκκλησιαστικές εικόνες παρότι από μόνο του ένα βυζαντινό ψηφιδωτό μπορεί να είναι προϊόν λεπτομερούς και άρτιας κατασκευής. Ενδεχομένως επηρεαζόμαστε από την αρνητική εικόνα που έχουμε για τον μεσαίωνα σε μεγάλο μέρους του οποίου άκμασε το Βυζάντιο και ταυτόχρονα από την εξιδανικευμένη εικόνα που έχουμε για την αρχαία Ελλάδα.

Προσωπικά πάντως, όταν επισκέπτομαι έναν εγχώριο τουριστικό προορισμό και έχω προγραμματίσει να δω 3-4 βασικά αξιοθέατα, αν πρέπει να επιλέξω μεταξύ αρχαιοελληνικού και βυζαντινού, θα δώσω προτεραιότητα στα αρχαιοελληνικά (οποιασδήποτε περιόδου) παρά στα μεσαιωνικά-βυζαντινά.

Πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα σε επίπεδο φιλοσοφίας. Με μια πρόχειρη αναζήτηση των "σπουδαιότερων φιλόσοφων της ανθρωπότητας" στις περισσότερες λίστες θα βρούμε Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Σωκράτη μαζί με με δυτικούς φιλόσοφους της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού καθώς και τους παραδοσιακούς Κινέζους ή ακόμα και τον Μαρξ. Αν και εδώ υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι στην Αναγέννηση συνέβαλλαν Βυζαντινοί λόγιοι που μετοίκησαν στη Δύση, δύσκολα θα βρεις έναν Βυζαντινό που να παράγει δικό του σπουδαίο έργο με παγκόσμια, διαχρονική αναγνώριση.

Και σε επίπεδο επών και ηρωικών και δραματικών διηγήσεων μπορούμε να πούμε το ίδιο. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σαν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στο Βυζάντιο. Ούτε σαν τις αρχαίες τραγωδίες με την διαχρονική τους αξία και τα διδάγματά τους.

Πολύ άστοχη τοποθέτηση.

Το Βυζάντιο δεν μπορεί να κριθεί με βάση την αρχαία Ελλάδα, διότι απέχει από εκείνη ορισμένες εκατονταετίες για να μην μια χιλιετία τουλάχιστον. Το Βυζάντιο θα κριθεί με βάση τους άλλους πολιτισμούς και δη τους γειτονικούς πολιτισμούς της περιόδου, που άκμασε και παρέκμασε αυτό.

Τα υπόλοιπα που αναφέρεις είναι ένα μίγμα προσωπικών προτιμήσεων και εμφυτευμένων προκαταλήψεων για το Βυζάντιο. Τόσο περί της καλλιτεχνικής απόδοσης των Βυζαντινών, όσο και της φιλοσοφικής. Παράδειγμα, ποιος μορφωμένος άνθρωπος δεν αναγνωρίζει τα αριστουργήματα των ψηφιδωτών της Ραβέννας ή ποιος δεν αναγνωρίζει, πέρα από τις θρησκευτικές προτιμήσεις, ότι το πνευματικό επίτευγμα του Χριστιανισμού ήταν ο θεολογικο-φιλοσοφικός άθλος του Βυζαντίου;

Εχω την αίσθηση πως ο ίδιος ο νηματοθέτης έκανε πρώτος τη σύγκριση. Άρα ομιλούμε βάσει αυτού.

[George_V]

Πολιτισμικά θεωρείται ότι δεν φτάνει την αίγλη της αρχαίας Ελλάδας. Κι αυτό ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή στη συνείδηση των περισσότερων π.χ. τα αρχαία αγάλματα θεωρούνται υψηλότερου επιπέδου τέχνη από τις βυζαντινές εκκλησιαστικές εικόνες παρότι από μόνο του ένα βυζαντινό ψηφιδωτό μπορεί να είναι προϊόν λεπτομερούς και άρτιας κατασκευής. Ενδεχομένως επηρεαζόμαστε από την αρνητική εικόνα που έχουμε για τον μεσαίωνα σε μεγάλο μέρους του οποίου άκμασε το Βυζάντιο και ταυτόχρονα από την εξιδανικευμένη εικόνα που έχουμε για την αρχαία Ελλάδα.

Προσωπικά πάντως, όταν επισκέπτομαι έναν εγχώριο τουριστικό προορισμό και έχω προγραμματίσει να δω 3-4 βασικά αξιοθέατα, αν πρέπει να επιλέξω μεταξύ αρχαιοελληνικού και βυζαντινού, θα δώσω προτεραιότητα στα αρχαιοελληνικά (οποιασδήποτε περιόδου) παρά στα μεσαιωνικά-βυζαντινά.

Πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα σε επίπεδο φιλοσοφίας. Με μια πρόχειρη αναζήτηση των "σπουδαιότερων φιλόσοφων της ανθρωπότητας" στις περισσότερες λίστες θα βρούμε Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Σωκράτη μαζί με με δυτικούς φιλόσοφους της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού καθώς και τους παραδοσιακούς Κινέζους ή ακόμα και τον Μαρξ. Αν και εδώ υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι στην Αναγέννηση συνέβαλλαν Βυζαντινοί λόγιοι που μετοίκησαν στη Δύση, δύσκολα θα βρεις έναν Βυζαντινό που να παράγει δικό του σπουδαίο έργο με παγκόσμια, διαχρονική αναγνώριση.

Και σε επίπεδο επών και ηρωικών και δραματικών διηγήσεων μπορούμε να πούμε το ίδιο. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σαν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στο Βυζάντιο. Ούτε σαν τις αρχαίες τραγωδίες με την διαχρονική τους αξία και τα διδάγματά τους.

Πολύ άστοχη τοποθέτηση.

Το Βυζάντιο δεν μπορεί να κριθεί με βάση την αρχαία Ελλάδα, διότι απέχει από εκείνη ορισμένες εκατονταετίες για να μην μια χιλιετία τουλάχιστον. Το Βυζάντιο θα κριθεί με βάση τους άλλους πολιτισμούς και δη τους γειτονικούς πολιτισμούς της περιόδου, που άκμασε και παρέκμασε αυτό.

Τα υπόλοιπα που αναφέρεις είναι ένα μίγμα προσωπικών προτιμήσεων και εμφυτευμένων προκαταλήψεων για το Βυζάντιο. Τόσο περί της καλλιτεχνικής απόδοσης των Βυζαντινών, όσο και της φιλοσοφικής. Παράδειγμα, ποιος μορφωμένος άνθρωπος δεν αναγνωρίζει τα αριστουργήματα των ψηφιδωτών της Ραβέννας ή ποιος δεν αναγνωρίζει, πέρα από τις θρησκευτικές προτιμήσεις, ότι το πνευματικό επίτευγμα του Χριστιανισμού ήταν ο θεολογικο-φιλοσοφικός άθλος του Βυζαντίου;

Εχω την αίσθηση πως ο ίδιος ο νηματοθέτης έκανε πρώτος τη σύγκριση. Άρα ομιλούμε βάσει αυτού.

Ο νηματοθετης μαλλον δεν ξερει τι θελει.

[ΟΥΤΙΣ]

Πολιτισμικά θεωρείται ότι δεν φτάνει την αίγλη της αρχαίας Ελλάδας. Κι αυτό ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή στη συνείδηση των περισσότερων π.χ. τα αρχαία αγάλματα θεωρούνται υψηλότερου επιπέδου τέχνη από τις βυζαντινές εκκλησιαστικές εικόνες παρότι από μόνο του ένα βυζαντινό ψηφιδωτό μπορεί να είναι προϊόν λεπτομερούς και άρτιας κατασκευής. Ενδεχομένως επηρεαζόμαστε από την αρνητική εικόνα που έχουμε για τον μεσαίωνα σε μεγάλο μέρους του οποίου άκμασε το Βυζάντιο και ταυτόχρονα από την εξιδανικευμένη εικόνα που έχουμε για την αρχαία Ελλάδα.

Προσωπικά πάντως, όταν επισκέπτομαι έναν εγχώριο τουριστικό προορισμό και έχω προγραμματίσει να δω 3-4 βασικά αξιοθέατα, αν πρέπει να επιλέξω μεταξύ αρχαιοελληνικού και βυζαντινού, θα δώσω προτεραιότητα στα αρχαιοελληνικά (οποιασδήποτε περιόδου) παρά στα μεσαιωνικά-βυζαντινά.

Πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα σε επίπεδο φιλοσοφίας. Με μια πρόχειρη αναζήτηση των "σπουδαιότερων φιλόσοφων της ανθρωπότητας" στις περισσότερες λίστες θα βρούμε Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Σωκράτη μαζί με με δυτικούς φιλόσοφους της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού καθώς και τους παραδοσιακούς Κινέζους ή ακόμα και τον Μαρξ. Αν και εδώ υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι στην Αναγέννηση συνέβαλλαν Βυζαντινοί λόγιοι που μετοίκησαν στη Δύση, δύσκολα θα βρεις έναν Βυζαντινό που να παράγει δικό του σπουδαίο έργο με παγκόσμια, διαχρονική αναγνώριση.

Και σε επίπεδο επών και ηρωικών και δραματικών διηγήσεων μπορούμε να πούμε το ίδιο. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σαν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στο Βυζάντιο. Ούτε σαν τις αρχαίες τραγωδίες με την διαχρονική τους αξία και τα διδάγματά τους.

Πολύ άστοχη τοποθέτηση.

Το Βυζάντιο δεν μπορεί να κριθεί με βάση την αρχαία Ελλάδα, διότι απέχει από εκείνη ορισμένες εκατονταετίες για να μην μια χιλιετία τουλάχιστον. Το Βυζάντιο θα κριθεί με βάση τους άλλους πολιτισμούς και δη τους γειτονικούς πολιτισμούς της περιόδου, που άκμασε και παρέκμασε αυτό.

Τα υπόλοιπα που αναφέρεις είναι ένα μίγμα προσωπικών προτιμήσεων και εμφυτευμένων προκαταλήψεων για το Βυζάντιο. Τόσο περί της καλλιτεχνικής απόδοσης των Βυζαντινών, όσο και της φιλοσοφικής. Παράδειγμα, ποιος μορφωμένος άνθρωπος δεν αναγνωρίζει τα αριστουργήματα των ψηφιδωτών της Ραβέννας ή ποιος δεν αναγνωρίζει, πέρα από τις θρησκευτικές προτιμήσεις, ότι το πνευματικό επίτευγμα του Χριστιανισμού ήταν ο θεολογικο-φιλοσοφικός άθλος του Βυζαντίου;

Εχω την αίσθηση πως ο ίδιος ο νηματοθέτης έκανε πρώτος τη σύγκριση. Άρα ομιλούμε βάσει αυτού.

Ο νηματοθέτης πάντοτε προβαίνει σε άστοχες ιστορικές συγκρίσεις με σκοπό να προκαλέσει. Ο Jimmy 81, όμως, είναι χρήστης με γνώσεις και με εξέπληξε η τοποθέτηση του.