Antipnevma έγραψε: ↑02 Ιουν 2021, 00:02
Πως εξηγείς το γεγονός ότι η ίδια η Αγία Γραφή ασκεί κριτική στους ανύπαρκτους τάχα άθεους; Κάπου στην παλαιά γραφή βρίσκουμε "λέει ο μωρός ότι δεν υπάρχει θεός". Πως είναι δυνατόν να γράφεται αυτό αν δεν υπήρχαν και τότε άνθρωποι που θεωρούσαν τα θεία ψεύτικα; Επίσης το βιβλίο του Ιώβ κατά βάθος προσπαθεί να απαντήσει σε αυτούς που αμφιβάλλουν για την ύπαρξη του θεού επειδή βλέπουν τους πιστούς να υποφέρουν. Αυτό το πρόβλημα δεν έχει καταφέρει ποτέ να το απαντήσει πειστικά καμία θρησκεία και για αυτό μέχρι και σήμερα δεν έχει πάψει να αναφέρεται ως επιχείρημα από τους αμφισβητίες της θρησκείας.
Ισχύει ότι δεν υπήρχε αθεϊσμός όπως τον ξέρουμε σήμερα γιατί ο σημερινός είναι απότοκο όχι της αρχαίας φιλοσοφίας αλλά του ορθολογισμού των νέων χρόνων και προέκυψε συγκεκριμένα μέσω της αντιπαράθεσης με τον μεσαιωνικό σχολαστικισμό της δύσης ενώ ο αρχαίος εκφράστηκε μέσω της αντιπαράθεσης με τον παραδοσιακό πολυθεϊσμό σε όρους φιλοσοφικού στοχασμού.
Υπάρχει και η διαφορά ότι αντίθετα με τα δεδομένα της αρχαιότητας, σήμερα ο παραγκωνισμός του θεού (αδιάφορο αν γίνει μέσω αγνωστικισμού ή ανοιχτού αθεϊσμού) έχει πλήρη επιστημονική υποστήριξη. Κανείς δεν μπορεί σήμερα να υποστηρίξει ότι ο άνθρωπος και ο κόσμος είναι δημιούργημα άμεσων θεϊκών παρεμβάσεων διότι τα έχει γελοιοποιήσει αυτά η σύγχρονη βιολογία, γεωλογία και κοσμολογία. Επομένως ο σημερινός χριστιανούλης προσπαθεί να κρύψει την χρεοκοπία του με θεωρίες ευφυούς σχεδιασμού κτλ.
Λοιπόν, δεν έχει καμία σημασία η ακριβής φιλοσοφική/ιδεολογική/πολιτική θέση ενός αρχαίου ή ενός σημερινού άθρησκου. Σημασία έχει ότι υπήρχαν και τότε όπως και σήμερα πολλοί διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι που απέρριπταν πλήρως την θρησκεία της εποχής στην παραδοσιακή της μορφή. Υπήρχαν δηλαδή άνθρωποι που απέρριπταν τα μυστήρια, τα μαντεία, την παρέμβαση θεών στα ανθρώπινα, τα θαύματα και έλεγαν ότι οι θεοί είναι ανθρώπινα κατασκεύασματα. Υπάρχει λόγος να θεωρήσουμε ότι στην σύγχρονη εποχή οι σοφιστές που ανέφερες θα είχαν εντυπωσιαστεί από τις δακρύβρεχτες κουταμάρες του χριστιανισμού; Η μήπως θα είχαν εντυπωσιαστεί οι επικουρικοί από τα ηθικά και ασκητικά σας ιδεώδη;
Αναφέρω επίσης και Κριτία, τον Κινησία, τον Διαγόρα τον Μήλιο, τον Θεόδωρο τον Άθεο κτλ.
Έστω ότι οι μη θρήσκοι δεν βρίσκουν χαρά στη ζωή τους και ότι τάχα είναι καταθλιπτικοί και τα λοιπά τετριμμένα και εσείς δεν είστε μαυροντυμένα ψοφίμια και μανταμίτσες αλλά η χαρά της ζωής. Πως μπορούν ωστόσο να ζουν δισεκατομμύρια άνθρωποι χωρίς Χριστό όντας οπαδοί άλλων θρησκειών; Και πως μπορούν να ζουν εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς την ορθόδοξη πίστη και δεν αυτοκτονούν επειδή τους λείπει ο Χριστός; Αν μπορούν οι αιρετικοί και οι αλλόθρησκοι να ζουν χωρίς Χριστό γιατί να μην μπορεί το ίδιο και ένας άθρησκος;
Είναι γελοίο να λες ότι οι άθεοι έχουν ανάγκη την πίστη στην επόμενη ζωή γιατί βλέπουμε άθεους δικτάτορες γίνονται αντικείμενο λατρείας από άθεους οπαδούς. Όπως είπαμε ο κομμουνισμός είναι άθεος στο μεταφυσικό κομμάτι μόνο. Στις ιδέες του όμως περί ιστορίας είναι μεσσιανικός και στις ιδέες του περί καλού και κακού είναι σχεδόν αβρααμικός. Άλλωστε τι δουλειά έχει ο καταθλιπτικός και κακότροπος τάχα αθεϊσμός να πιστεύει ότι είναι δυνατόν ένα καλύτερο μέλλον και να συμμερίζεται τα τρυφερά ιδεώδη που επαγγέλλεται ο σοσιαλισμός;
Το συγκεριμένο φαινόμενο παρατηρείται και σε μη κομουνιστικές εθνικιστικές δικτατορίες αλλά και στην αρχαιότητα με την θεοποίηση αυτοκρατόρων μετά των θάνατό τους.
Επιπλέον κάθε άνθρωπος ενδιαφέρεται για την υστεροφημία του, για το τι θα πιστεύουν οι άνθρωποι για αυτόν όταν θα έχει πεθάνει. Αυτό όμως δεν δηλώνει κάποιο ενδιαφέρον για την επόμενη ζωή. Όπως είπαμε για την επόμενη ζωή ενδιαφέρονται οι μοναχοί και ελάχιστοι άλλοι. Οι άμυαλες λαϊκές μάζες που σας συντηρούν θέλουν μόνον την ευλογία σας για να μην τους βάλει στο μάτι ο διάολος σε αυτή τη ζωή και πάθουν κανένα κακό.
1) Μάλλον αποτελεί ανέκδοτο ότι οι Εβραίοι εκίνη την εποχή είδαν γύρω τους... άθεους και ασχολήθηκαν μαζί τους! Όπως δείχνει και το εδάφιο "
Ει παρά τό μή είναι θεόν εν Ισραηλ υμείς πορεύεσθε επιζητήσαι εν τή Βααλ μυίαν θεόν Ακκαρων" αναφέρεται είτε στους ειδωλολάτρες, είτε σε όσους ζουν υπηρετώντας το κακό σαν να μην υπάρχει θεός, είτε σε όσους ταλατεύονται και ως προς την εμπιστοσύνη τους στον Θεό. Το ζήτημα "άθεος" στους Εβραίους ήταν ανύπαρκτο. Η εξήγηση είναι σαφής και σε άλλα εδάφια όπως, "
καί ημέραι πολλαί τώ Ισραηλ εν ου θεώ αληθινώ". Δεν υπάρχει θέμα αθεΐας στους Εβραίους για να αναλυθεί στην Π.Δ.
2) Η απόδειξη της χρεωκοπίας όλων ανεξαιρέτως των αρχαίων ελληνικών θρησκευτικών συστημάτων, είτε σοφιστικών, είτε φιλοσοφικών, είτε αγνωστικιστικών, είτε πολυθείστικών, είτε μονοθεϊστικών, είναι η εξάπλωση του χριστιανισμού που συνέβη κατακτώντας εξολοκλήρου τον ελληνικό κόσμο της εποχής. Αυτή τη χρεωκοπία αποδεικνύει και η ανησυχία του Ιουλιανού, αλλά και όλων των ηγετικών μορφών του ειδωλολατρικού ελληνισμού που ήδη από τα μέσα του 2ου αι. διαπίστωσαν ότι ο χριστιανισμός σαν big bang όδευε προς την κατάκτηση του ελληνικού κόσμου. Ο Κέλσος γράφει, ειρωνεύεται και γίνεται επιθετικός και καυστικός ακριβώς επειδή φοβάται. Ποτέ εκείνη την εποχή δεν γράφονταν κείμενα και μάλ.ιστα τόσο εκτενή για κάτι ασήμαντο.
3) Ποιος θα έλεγε ότι ο σοσιαλισμός αποτελεί φαινόμενο που σκέφτηκαν εκ του μηδενός οι... άθεοι! Μόνο να διαβάσει κανείς κομμουνιστικά κείμενα για τον θαυμασμό τους για τις πρωτοχριστιανικές κοινότητες αρκεί.
4) Εξαιρετικό το φαινόμενο ό,τι κακό πράτει ο άθεος να το πράττει ως "αβραμικός" και ό,τι καλό να το το πράττει ως άθεος. Αυτή είναι η επανάληψη της χρεοκοπημένης θεωρίας του μεγαλύτερου ανόητου άθεου, του Ντόκινς...
5) παρατηρούμε την βαθιά άγνοια του ανθρώπου που έχει την ψευδαίσθηση ότι οι επιστημονικές ανακαλύψεις αποτέλεσαν εφαλτήριο αθεΐας, όταν οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας αποδέχονταν πλήρως την επιστήμη διδάσκοντας ότι είναι αδύνατον σε οποιαδήποτε περίπτωση να υπάρξει σύγκρουση ανάμεσα στα δύο εφόσον ο Θεός δεν κατανοείται ως κομμάτι της Κτίσης. Οι Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας έχουν αποστομώσει τους άθεους στο θέμα της δήθεν σύγκρουσης θεού-επιστήμης 15 αιώνες πριν οι άθεοι εμφανιστούν. Για να ξέρουμε τι επίπεδο ασχετοσύνης δείχνουν αυτά που μηρυκάζουν κάποιοι άθεοι. Δυστυχώς, για διάφορους λόγους, μεταγενέστερες εκδοχές του Χριστιανισμού υιοθέτησαν ακρότητες για "επίπεδη γη", όμως τέτοια κατανόηση του χριστιανισμού δεν υπήρξε εξαρχής:
6) Ουδέποτε οι άθεοι μπόρεσαν να επικρατήσουν σε όλη την περίοδο των μεγάλων ανακαλύψεων. Όλες αυτές έγιναν αποδεκτές σε περιβάλλον καθαρά χριστιανικό. Η "ανακάλυψη" άθεων εδώ κι εκεί στις χιλιετίες της ζωής, αποδεικνύουν ότι ουδέποτε η αθεΐα μπόρεσε να προσφέρει στον κόσμο τίποτε εκτός από θάνατο και μισαλλοδοξία.
7) Το να αναρωτιέται κάποιος "πως ζουν δις άνθρωποι χωρίς να είναι χριστιανοί" προφανώς απευθύνεται σε καμένους. Ο Χριστός ήρθε πριν 2.000 χρόνια, και άνθρωποι υπήρχαν και πριν... Δεν ξέρω τι είδους επιχειρήματα επικαλούνται κάποιοι. Επίσης, είναι μέγας λαϊκισμός να θεωρεί κανείς ότι τους μουσουλμάνους ή τους ινδουιστές μπορεί κανείς να τους χρησιμοποιήσει υπέρ του, για να επιχειρηματολογήσει για το σχεδόν μηδενικό ποσοστό αθέων στον πλανήτη.
8) Η αναφορά μου ήταν ξεκάθαρο ότι σχετιζόταν με το γεγονός ότι ουδεμία μεταφυσικού τύπου ανάγκη αισθήματος επιβίωσης αποτελεί κάτι εκτός του ανθρώπου. Πρώτον, ουδέποτε το βαθύ ένστικτο του ανθρώπου για επιβίωση επιτρέπει την υπόθεση της τυχόν αδιάφορης αντιμετώπισης της εκμηδένισης του και δεύτερον, αν οι θρησκείες και τα μεταφυσικά επιχειρήματα επιβίωσης αποτελούσαν δεδομένα εκτός ανθρώπινης φύσης, τότε δεν θα διαιωνίζονταν όσο υπάρχει άνθρωπος μεταφερόμενα διαμέσου της Εξέλιξης. Είναι αστείο και μόνο να διανοείται κανείς ότι το μηδαμινό ποσοστό της αθεΐας αποτελεί πρόταση δήθεν "ιδανικής φυσικής ύπαρξης της νόησης", σαν να υποθέτει ότι στη Φύση η συντριπτική πλειοψηφία των μεταφυσικά σκεπτομένων ανθρώπων αποτελεί επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια κάποια "μή φυσική" κατάσταση του ανθρώπου! Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος ως ον σκεπτόμενο και ον που παίρνει αποφάσεις, εξυπηρετεί προσωπικές του ανάγκες και με την υιοθέτηση της αθεΐας. Είναι λογικό παράδοξο να μη μπορεί κάποιος να σκεφτεί μακροσκοπικά ώστε να αντιληφθεί ότι και η εξαίρεση μεν αποτελεί στοιχείο που μπορεί να εμφανιστεί στον άνθρωπο, αλλά πόσο μάλλον ο Κανόνας της απόλυτης πλειοψηφίας αποτελεί εντελώς φυσικό συστατικό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Αλλά σαφώς η εξαίρεση υπηρετεί εξίσου ανθρώπινες σκοπιμότητες και αυτό συμβαίνει και με την αθεΐα. Γι' αυτό και γελοιοποιούνται όσοι ζουν με ψευδαισθήσεις ότι οι ιδιαίτερες προσωπικές ανάγκες που υπηρετούν κάποιοι με τις αποφάσεις τους περί αθεΐας αποτελούν κάποιου είδους "ηθικό πλεονέκτημα". Αυτά μόνο ως αστειότητες μπορούν να εκληφθούν.