Σπύρος έγραψε: ↑02 Ιουν 2021, 18:06
Ο Ησίοδος ζούσε στην Άσκρη Βοιωτίας, στους πρόποδες του Ελικώνα. Αν ο Ησίοδος γνώριζε την ακτίνα της Γης και το υψόμετρο εκεί που ζούσε, όπως και την σταθερά G και την μάζα της Γης θα έκανε τον εξής υπολογισμό:
g = Gm/r
2 = (6,67430 × 10
−11 m
3 x kg
–1 x sec
–2) x (5,97237 × 10
24 kg) / (6.370.310 m)
2 = 9,82271 m/sec
2
Για τον υπολογισμό της πτώσης του άκμονα μπορούμε να πάρουμε την διάρκεια της ημέρας ως 24 ώρες ή να χρησιμοποιήσουμε την αστρική ημέρα της Γης(Earth's sidereal rotation period) που είναι (23,93447232 ώρες). Διαλέγοντας το δεύτερο έχουμε το μήκος που διανύει ο άκμονας με σταθερή Γήινη επιτάχυνση βαρύτητας 9 ημερών:
s = g x t
2/2 = (9,82271 m/sec
2) x (9 x 23,93447232 x 60 x 60 sec)
2/2 = 2.953.514.187.073 μέτρα
Ο παραπάνω τύπος είναι απλοποιημένος και δεν λάβαμε υπ΄ όψη διορθώσεις όπως για παράδειγμα την επιτάχυνση λόγω κεντρομόλου δύναμης από την ιδιοπεριστροφή της Γης κλπ.
Η ελάχιστη d
E και μέγιστη d
Μ απόσταση του πλανήτη Ουρανού από την Γη είναι:
d
E = 2.581.900.000.000 μέτρα
d
Μ = 3.157.300.000.000 μέτρα
Αφού υπολογίσαμε το μήκος που διανύει ένα αντικείμενο σε 9 Γήινες ημέρες σε κενό με επιτάχυνση βαρύτητας ίση με αυτήν της Γης θα κάνουμε το ίδιο με 9 ημέρες Ουρανού και με επιτάχυνση βαρύτητας ίση με αυτήν στην επιφάνεια του πλανήτη Ουρανού.
Αυτό θα γίνει διότι στον μύθο διαβάζουμε ότι ο άκμονας έπεσε από τον ουρανό στην Γη και από την Γη στα Τάρταρα. Ταυτίζουμε λοιπόν τον ουρανό με τον Ουρανό(τον πλανήτη).
Η επιτάχυνση της βαρύτητας g
O του Ουρανού σε γεωμετρικό πλάτος ίσο με αυτό της αρχαίας Άσκρης αλλά και σε ίδιο υψόμετρο είναι ίσο με:
g
O = 9,022 μ/δευτ
2
Δεν λάβαμε υπόψη μας την επιτάχυνση λόγω της φυγόκεντρης δύναμης εκ' ιδιοπεριστροφής. Δεδομένου ότι η περίοδος ιδιοεριστροφής του Ουρανού(ημέρα Ουρανού) είναι −17 ώρες 14 λεπτά 23 δεύτερα θα έχουμε για την απόσταση d που διανύει ο άκμονας σε 9 ημέρες Ουρανού -συμβολικά από τον Ουρανό:
d
ΑΣΚΡΗ = g x t
2/2 = (9,022 μ/δευτ
2) x (62.063 δευτ)
2/2 = 1.407.413.800.600 μέτρα
Η απόσταση αυτή βρίσκεται στο φάσμα των αποστάσεων του Κρόνου από την Γη. Αν πάρουμε την επιτάχυνση της βαρύτητας της Γης στην αρχαία Άσκρη και την ημέρα Γης το μήκος d' θα είναι:
d' = 2.953.448.922.525 μέτρα
Όπως προ-είπαμε η απόσταση αυτή είναι στο φάσμα των αποστάσεων του Ουρανού από την Γη. Πως γίνεται όμως ο άκμονας να πέφτει συνεχόμενα από τον ουρανό στην Γη και στην συνέχεια στον Τάρταρο; Πριν το απαντήσουμε ας αθροίσουμε το d
ΑΣΚΡΗ με το d':
d
σύνολο = d
ΑΣΚΡΗ + d' = 1.407.413.800.600 μέτρα + 2.953.448.922.525 μέτρα = 4.360.862.723.125 μέτρα
Όμως, το μήκος αυτό είναι στο φάσμα των αποστάσεων του πλανήτη Ποσειδώνα από την Γη. Έτσι έχουμε για την ελάχιστη και μέγιστη απόσταση της Γης από τον Ποσειδώνα, αλλά και την μέση απόσταση των πλανητών αυτών σε αντίθεση:
x
1 = 4.305.900.000.000 μέτρα
x
2 = 4.687.300.000.000 μέτρα
x
3 = 4.347.310.000.000 μέτρα
Έτσι ερχόμαστε σε μία σύμπτωση. Ο ημι-βασικός άξονας της τροχιάς της δορυφόρου του Ουρανού Τιτανίας είναι 435910 χιλιόμετρα. Μήπως η τοποθέτησής σε τέτοια τροχιά μας παραπέμπει σε απόσταση από την Γη στον Ποσειδώνα ίση με 4.359.100.000.000 μέτρα; Ποια τοποθεσία επί της Γης θα έπρεπε να επιλέξουμε έτσι ώστε αν εφαρμόσουμε την ίδια μεθοδολογία όπως πιο πάνω θα έχουμε αποτέλεσμα - διάστημα που διανύει ο άκμονας ίσο με 4.359.100.000.000 μέτρα; Για την κορυφή του ιερού βουνού Παρνασσού, ενός βουνού που σχετίζεται με την πυραμίδα του Χέοπα έχουμε μία πολύ καλή σύγκλιση. Η απόσταση y είναι:
y = 4.359.054.066.920 μέτρα
Αν θελήσουμε να βρούμε το σημείο που να αντιστοιχεί στην μέση κατά NASA απόσταση του Ποσειδώνα από την Γη κατά την αντίθεσή τους θα έχουμε:
d(Βόρειο παλάτι Αχετατέν) = 4.347.244.039.970 μέτρα
Την πόλη του Αχετατέν την ίδρυσε στην Αίγυπτο ο αιρετικός μονοθεϊστής φαραώ Αχενατέν(Αμενόφις ο τέταρτος) προς τιμήν του θεού Ατέν.
Αν θελήσουμε να βρούμε το σημείο που να αντιστοιχεί στην ελάχιστη κατά NASA απόσταση του Ποσειδώνα από την Γη θα προσέξουμε ότι σε κανένα σημείο δεν ικανοποιείται η συνθήκη αυτή. Αν όμως με την ίδια μεθοδολογία και για την Γη και για τον Ουρανό λάβουμε υπόψη μας την (αρνητική) επιτάχυνση λόγω της φυγόκεντρης δύναμης λόγω ιδιοπεριστροφής θα έχουμε για την πυραμίδα του Τζέδεφρε(μεγαλύτερος υιός του Χέοπα) στην Αίγυπτο το μήκος t:
t(πυραμίς Τζέδεφρε) = 4.305.921.787.207 μέτρα
Περιέργως, το γεωγραφικό πλάτος της πυραμίδας αυτής εμπεριέχει λεξαριθμητικών το όνομα "Παρνασσός"!
Οι πλανήτες όμως βρίσκονται σε διαφορετικές διευθύνσεις κάθε φορά καθώς κινούνται γύρω από τον Ήλιο. Δεν είναι λοιπόν σε μία ευθεία έτσι ώστε να έχουμε ένα νοητικό πείραμα φυσικής με επιτάχυνσης λόγω βαρυτικής δύναμης. Τι θα απαιτούσε ένα τέτοια πείραμα έστω και συμβολικώς; Εφόσον οι ουράνιοι πλανήτες που λαμβάνουν χώρα στην κωδικοποίηση είναι ο Ουρανός και ο Ποσιδώνας, θα πρέπει ο Ποσειδώνας να είναι οπτικά πίσω από τον Ουρανό όπως φαίνεται στην Γη. Λόγω των διαφορετικών τροχιακών κλίσεων δεν βρίσκονται οι δύο αυτοί πλανήτες πάντα στο ίδιο επίπεδο. Κατά την σύνοδό τους δηλαδή δεν έχουν το ίδιο εκλειπτικό πλάτος. Αυτό όμως θα το παραβλέψουμε και θα βασιστούμε μόνο στην σύνοδο των πλανητών αυτών έτσι ώστε να υλοποιήσουμε όσο είναι δυνατόν την Ησιόδεια ιδέα της ευθείας γραμής - τροχιάς άκμονα.
Θα επιλέξουμε λοιπόν μία σύνοδο των πλανητών Ουρανού - Ποσειδώνα που να συνέβη όσο έζησε ο Ησίοδος. Πότε έζησε ο Ησίοδος; Αν και υπάρχουν αντικρουόμενες εκτιμήσεις από τους ειδικούς θεωρείται ότι έζησε το 750 πΧ περίπου ή κατά το τέλος του 8
ου πΧ αιώνα.
Εισερχόμαστε λοιπόν στο δωρεάν λογισμικό αστρονομίας Stallarium και θέτουμε ως σημείο παρατήρησης την αρχαία Άσκρη Βοιωτίας.
Θέτουμε την ημερομηνία στην 16
η Απριλίου του 747 πΧ. Την ώρα της ημέρας την επιλέγουμε έτσι ώστε να μεσουρανεί ο Ουρανός(να περνά τον Μεσημβρινό στον Νότο). Την στιγμή αυτή που είναι κοντά στο μεσημέρι, σημειώνουμε ότι το εκλειπτικό μήκος του Ουρανού είναι 26,738°. Την ίδια στιγμή το εκλειπτικό μήκος του Ποσειδώνα είναι 26,7389°. Αστρονομικά αυτό λέγεται σύνοδος. Η διαφορά στο εκλειπτικό τους πλάτος είναι 1,4784°. Οι πλανήτες λοιπόν οπτικά δεν συμπέφτουν.
Ο μύθος όμως μιλάει για πτώση του άκμονα από τον ουρανό 9 ημέρες. Όμως κάνει και κάτι περίεργο. Λέει ότι ο άκμονας φτάνει στην Γη την δέκατη ημέρα. Συμπληρώθηκαν 9 ημέρες αλλά μπήκαμε στην δέκατη. Γιατί το κάνει αυτό; Αν προσθέσουμε 10 ημέρες στην παραπάνω ημερομηνία θα οδηγηθούμε στην 26
η Απριλίου του 747 πΧ. Τι το ιδιαίτερο έχει η συγκεκριμένη ημερομηνία; Την ημέρα αυτή έχουμε σύνοδο Ουρανού - Ηλίου! Ο Ήλιος βέβαια είναι το μοναδικό σημείο - ουράνιο σώμα αναφοράς του Ηλιακού μας συστήματος.
Κατά το μεσημέρι της 26
η Απριλίου του 747 πΧ ο Ήλιος έχει εκλειπτικό μήκος 27,37°. Την στιγμή αυτή ο Ουρανός έχει εκλειπτικό μήκος 27,32°. Η διαφορά στο εκλειπτικό τους πλάτος είναι 0,4035°. Αυτή λοιπόν η σύμπτωση συνέβη μόνο στην σύνοδο του 747 πΧ που έζησε ο Ησίοδος. Είναι λοιπόν μοναδική και έτσι αποτελεί υπογραφή για τις αστρονομικές κωδικοποιήσεις που αποκαλύπτει ο Ησίοδος.
Από τα παραπάνω λοιπόν είναι φανερό ότι ο Τάρταρος είναι ο πλανήτης Ποσειδώνας.
Αυτά προς το παρόν γιατί υπάρχει και συνέχεια.