Σε καταλαβαίνω επειδή κι εγώ πέρασα δύσκολα παιδικά, εφηβικό + χρόνια που ήταν αδύνατον να κάτσω σπίτι πέρα από ένα βράδυ κάθε πότε και κάνα μεσημέρι για τη λόρδα..
Ανυπόφορη κατάσταση. αλκοολικός, βρισίδια, ξύλο μεταξύ τους κα.
Δύσκολα
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν θα ήθελα να μεγαλώσω με θετούς γονείς ομοφυλόφιλους.
Εκείνα τα χρόνια τής αλητείας που περιφερόμουν παντού και όταν λέμε παντού ΠΑΝΤΟΥ γνωρίζοντας στην Αθήνα εκτός άλλων, καταστάσεις φτωχοπούστηδων τού Ζαππείου μέχρι εύπορους/ες του Κολωνακίου, όπως επίσης και πουρά πλουσιογεροντοκόρες που γούσταραν αγοράκια.
Με τους φτωχοπούστηδες κάναμε αυτό που έπρεπε όταν αποκτούσαν εμπιστοσύνη και το έβλεπαν σωστό να την "πέσουν" σε 17ρια.
Συνεννοημένοι, όταν έκανε το λάθος και έπαιρνε τον πρώτο πίσω από τη βλάστηση και κατέβαζε τα βρακιά του το γκει, πηγαίναμε και του μαυρίζαμε τα κωλιά στις κλωτσές με μάρτινς, μέχρι που έτρεχε στους διαδρόμους τού πάρκου τού Ζαππείου, με κατεβασμένα παντελόνια ακόμα, φωνάζοντας βοήθεια, Ο μπούφος.
Τι θα έλεγε ακόμα κι αν τον βοηθούσε κάποιος;
Την έπεσα σε 16-17ρια;
Έχω πολλές τέτοιες εμπειρίες σε ξεφτίλες που την πέφταν σε 17χρονα από εκείνη την εποχή.
Στην πραγματικότητα γούσταρα τα συνομήλικά μου κοριτσάκια και η πρώτη ολοκληρωμένη συνουσία επί διημέρου, μου συνέβη στα 15-16.
Εμπειρία Νο 1 και έτσι συνέχισε.
Ακόμα και τότε που γινόντουσαν αυτά, είχα πιτσιρίκα.
Η βίαιη συμπεριφορά στους ανήθικους παιδέρες γκέι, νομίζω ότι και λίγα παθαίναν, αν και φαντάζει σκληρό αυτό σήμερα.
Και οι πουστάρες ήταν 30-35 +
Κάποιες από τις "κυρίες", αν και πουρά καλοστεκούμενα όμως, το ευχαριστιόμασταν αν και πηγάδια.
Έμενα και κάποια φεγγάρια απέναντι από μια γκαρσονιέρα που έμενε το γνωστό τραβέλι Πάολα με τον νταβατζί της στα κάτω Πατήσια το 91-92΄. Την πήγαινε κάθε δειλινό για "δουλειά".
Κάπως έτσι ζει η πλειοψηφία των γκέι με τις εξελίξεις τής εποχής μας και ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Ποιά εμπιστοσύνη να δείξω λοιπόν, να υιοθετούν παρόμοια άτομα, ακόμα και στις πιο υγιείς καταστάσεις από αυτούς αθώα θύματα παιδιά;
.,