Στις κομματικές σχολές μπορεί να διδασκόντουσαν αυτά, αλλά απο τότε είχανε περάσει πολλά χρόνια και προφανώς οι γνώσεις του είχαν διευρυνθεί. Στα υπουργικά έδρανα του Μητσοτάκη δεν νομίζω να διδασκόταν κάτι τέτοιο.Jolly Roger έγραψε: ↑08 Σεπ 2021, 22:14στον "σοσιαλφασισμό" για τον οποίο διδασκόταν η γενιά του Μίκη στις κομματικές σχολές το '50, μια χαρά ανήκαν και αυτοί. "Μικροαστικός αριστερισμός" μάθαιναν οι Μίκηδες ότι είναι και η σοσιαλδημοκρατία αλλά και οι Μπακούνηδες.Golden Age έγραψε: ↑08 Σεπ 2021, 22:05Οι αναρχομπαχαλάκηδες δεν είναι σοσιαλδημοκράτες... Ο "αριστερόστροφος φασισμός" εκτός απο Λένιν περιλαμβάνει και Μπακούνιν, Μάχνο, Ντουρούτι κλπ.Jolly Roger έγραψε: ↑08 Σεπ 2021, 21:57
στους μπαχαλάκηδες που του πέταξαν μπογιές στο σπίτι και στους ζαίους απευθυνόταν.
και μη νομίζεις ότι ήταν η πρώτη φορά που το έκανε. Και το '11 για Πυρήνες της Φωτιάς είχε πει το ίδιο (που είχαν βγάλει ανακοίνωση εναντίον του ή κάτι τέτοιο) αλλά και το '76 για τους κνίτες που είχαν σηκώσει πανό "θάνατος στο Θεοδωράκη" είχε πει "δεν πιστεύω ότι είναι κνίτες, αλλά φασίστες προβοκάτορες".
μιλάμε τώρα για άνθρωπο που ήταν τόσο ρομαντικός κομμουνιστής, που όταν τον ρώτησε η Φλέσσα για το πανό 40 χρόνια μετά, είπε "ακόμα πιστεύω ότι ήταν προβοκάτσια". Δεν του πήγαινε ποτέ η καρδιά να αποδώσει στο ΚΚΕ πράξεις ή ιδεολογίες βανδαλίστικες, πράξεις ή ιδεολογίες σαν αυτές που ονόμασε "αριστερόστροφο φασισμό" στο Συλλαλητήριο.
κι η αλήθεια είναι ότι πόναγε όταν τα έβαζαν μαζί του αριστεροί (σε μια συνέντευξη λέει "είναι χειρότερα κι απ' τη Μακρόνησο, γιατί στη Μακρόνησο είχες τους συντρόφους σου δίπλα σου, εδώ (σ.σ. όταν σε βρίζουν αριστεροί) τους έχεις απέναντι". Ήταν βαθιά ευαίσθητο άτομο και πόναγε και θύμωνε εύκολα (αλλά συγχωρούσε κιόλας).
ένας τέτοιος Μίκης, θυμωμένος με ζαίους και μπαχαλάκηδες, ήταν ο Μίκης του Συλλαλητηρίου. Το να απολυτοποιούμε αυτόν τον Μίκη, και να λέμε ότι ήταν η συνειδητή αποκήρυξη της ιδεολογίας του και η απόδοση φασισμού από πλευράς Μίκη στον... Λένιν, είναι κολτενέτζικο φαντασιοκόπημα, ανάλογο εκείνου με τον Στάλιν που θα ξεκίναγε τον γ' π.π. από την... Ισπανία.
Όσο για το ΚΚΕ, οι πεποιθήσεις του φάνηκαν όταν αποχώρησε απο εκεί και προσχώρησε στο ΚΚΕ Εσ και σε όλο το υπόλοιπο της πορείας του, δεν επέστρεψε ποτέ σε αυτό, ανεξαρτήτως σκαμπανεβασμάτων και περιστασιακών φιλικών σχέσεων μαζί του στη Μεταπολίτευση.
"δεν επέστρεψε" γιατί δε θεώρησε ποτέ ότι είχε φύγει από εκεί. Συνεχώς αυτό έλεγε. Εγώ μαζί τους είμαι, αυτοί δε με φωνάζουν. Το είχε περιγράψει καλύτερα όλων ο μέγας Γιάννης Ιωάννου σε αυτό το σκίτσο του '78.
Τώρα όσον αφορά το ΚΚΕ, ξέρω ότι κάποτε είχε αποχωρήσει απο το ΚΚΕ και είχε προσχωρήσει στο ΚΚΕ Εσ κι απο εκεί μετά ακολούθησε άλλες διαδρομές, αλλά στα ΚΚΕ δεν επέστρεψε. Αυτό έγινε στην πράξη, το τί δήλωνε στις συνεντεύξεις είναι μια άλλη ιστορία.