πατησιωτης έγραψε: ↑24 Οκτ 2021, 14:15
Καραμελίτσα έγραψε: ↑24 Οκτ 2021, 14:08
πατησιωτης έγραψε: ↑24 Οκτ 2021, 14:03
Στην Αμερική πάντως που ξέρουμε,το ίδιο κόμμα που προωθεί και το new deal όπως λες.

Άρα κάτι δεν στέκει στους συλλογισμούς αυτούς.
Βασικά όχι. Έχεις δει να πέφτει η οικονομική ανισότητα, με οποιοδήποτε δείκτη, σε κυβερνήσεις δημοκρατικών από το 90 και μετά; Το αντίθετο, μάλιστα.
Το ότι δεν έχουν αποτέλεσμα,δεν σημαίνει ότι δεν έχουν την πρόθεση.Πάντως αυτοί είναι,δεν είναι κάποιοι άλλοι.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που δεν είναι δυνατή μια παρόμοια πολιτική σήμερα όπως η παγκοσμιοποίηση και η πυκνότητα του διεθνούς εμπορίου ή τα υψηλά δημόσια χρέη αλλά εάν κάποιος έχει παρόμοιο σύνθημα είναι αυτοί.
Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που ή άκρα δεξιά είναι σε άνοδο σε όλες τις μεγάλες δυτικές χώρες,επειδή φαίνεται ως αντισυστημική δύναμη.Μπορείς εσύ να αμφισβητείς ότι είναι "πραγματική" αντισυστημική δύναμη αλλά δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Παντού σε όλο τον δυτικό κόσμο η ορθοδοξία είναι φιλελέκεντροαριστερά - και τα συντηρητικά κόμματα στην εξουσία πρέπει να βάλουν μια δόση κεντροαριστεράς - και αντισυστημικοί οι ακροδεξιοί.
Κάτι άλλο δεν υπάρχει ούτε διαφαίνεται.Φυσικά εκτός δυτικού κόσμου δεν υπάρχουν identity politics.
Το δεν είναι δυνατή η πολιτικη, ή ότι έχουν προθεση να κάνουν αναδιανομή δε φαίνεται από πουθενά. Ούτε από τα νομοσχέδια που φέρνουν 30 χρόνια στο κονγκρέσο, ούτε από το που προέρχονται οι χρηματοδοτήσεις τους, ούτε από την στάση τους απέναντι στους υποψηφίους προέδρους. Πολύ περισσότερο δε φαίνεται από τις θέσεις τους: στα βασικά οικονομικά θέματα, οι Ντεμς είναι το δεύτερο πιο φιλοκαπιταλιστικό κόμμα (εξουσίας) στον πλανήτη.
Μια ακριβέστερη αφήγηση είναι ότι το πολιτικό σύστημα στις ΗΠΑ είναι φτιαγμένο ώστε να μην μπορεί να έχει εκπροσώπηση στα πολιτικά όργανα κανένα αντισυστημικό κόμμα σε πανεθνικό επίπεδο. Οπότε οποιαδήποτε αντισυστημική δύναμη υποχρεώνεται να μπει στα δύο κόμματα που ελέγχονται πλήρως από την ολιγαρχία σε κάθε έκφανσή τους. Η υπόλοιπη δύση είναι δεμένη στο άρμα των ΗΠΑ.
Και καμία χώρα δεν μπορεί να αποτελέσει πολιτική πρωτοπορία χωρίς να συνθλιβεί από την δύναμη που πρώτες οι ΗΠΑ θα ασκήσουν. Είναι στιγμιαία ισορροπία δυνάμεων αυτό, τίποτα το δομικό στην οικονομία ή την κατάσταση του κόσμου.