Πρέπει να προστατευτεί η πρώτη κατοικία;

[Ασέβαστος]

Δεν μπορει να μπει η 1η κατοικια στα ακατασχετα γιατι μετα οι τραπεζες δεν θα μπορουν να δινουν δανεια για ανακατασκευη/επισκευη των 1ων κατοικιων.

Το σωστο ειναι απλα να την πληρωνουν οι μπαταχτσηδες, δλδ αυτοι που εχουν λεφτα και δεν πληρωνουνε.

οσοι δεν εχουν λεφτα; σπιτι-χαρισμα;

Οχι 100% χαρισμα, μερικο, διακανονισμοι, ελαφρυνσεις κλπ. Για 1η κατοικια μονο.

διακανονισμοι, ναι, οσοι χρειαζονται.

χαρισμα, οχι, ουτε δεκαρα, δεν ειναι δικαιο απεναντι σε αυτους που πληρωνουν.

[Fixer66]

Φοροελαφρύνσεις σε όσους πήραμε δάνειο για πρώτη κατοικία και ξεχρεώσαμε. Δεν είμαστε κορόιδα εμείς.

Αυτό το "τι; εμείς είμασταν τα κορόιδα;" ή "τι εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε;" πρέπει να κοπεί κάποια στιγμή για τη μια ή την άλλη κοινωνική πολιτική που δίνει μια χείρα βοηθείας σε ευάλωτους. Μπορεί εσείς να θέλατε απλά να επιπλέετε όταν οι άλλοι βυθίζονταν.

[AlienWay]

Φοροελαφρύνσεις σε όσους πήραμε δάνειο για πρώτη κατοικία και ξεχρεώσαμε. Δεν είμαστε κορόιδα εμείς.

Αυτό το "τι; εμείς είμασταν τα κορόιδα;" ή "τι εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε;" πρέπει να κοπεί κάποια στιγμή για τη μια ή την άλλη κοινωνική πολιτική που δίνει μια χείρα βοηθείας σε ευάλωτους. Μπορεί εσείς να θέλατε απλά να επιπλέετε όταν οι άλλοι βυθίζονταν.

Ας το φτιάξω τότε για να γίνει καλύτερο: Φοροελαφρύνσεις σε όσους πήραμε δάνειο για πρώτη κατοικία και ξεχρεώσαμε.

[Ασέβαστος]

Φοροελαφρύνσεις σε όσους πήραμε δάνειο για πρώτη κατοικία και ξεχρεώσαμε. Δεν είμαστε κορόιδα εμείς.

Αυτό το "τι; εμείς είμασταν τα κορόιδα;" ή "τι εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε;" πρέπει να κοπεί κάποια στιγμή για τη μια ή την άλλη κοινωνική πολιτική που δίνει μια χείρα βοηθείας σε ευάλωτους. Μπορεί εσείς να θέλατε απλά να επιπλέετε όταν οι άλλοι βυθίζονταν.

δεν ειναι σαφες το ποιος ειναι ευαλωτος και ποιος μπαταχτσης.

[perseus]

Εγω μια χαρα ξεπληρωσα το δανειο μου ,αφου το έκανα εγώ μπορουν και οι αλλοι.

[foscilis]

Φοροελαφρύνσεις σε όσους πήραμε δάνειο για πρώτη κατοικία και ξεχρεώσαμε. Δεν είμαστε κορόιδα εμείς.

Αυτό το "τι; εμείς είμασταν τα κορόιδα;" ή "τι εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε;" πρέπει να κοπεί κάποια στιγμή για τη μια ή την άλλη κοινωνική πολιτική που δίνει μια χείρα βοηθείας σε ευάλωτους.

Αν τα λεφτά έπεφταν από τον ουρανό ναι θα έπρεπε. Από τη στιγμή όμως που ουσιαστικά προκειται για μεταβίβαση βαρών από μια ομάδα προς το σύνολο και από τη στιγμή που ο δανεισμός ήταν 100% ελεύθερη επιλογή, δικαιούνται όλοι να λένε "έιπ" και να νιώθουν κορόιδα.

Κάπου ξεχνάμε ότι ο "ιδιοκτήτης" δεν πήρε ομόλογο που σπάει σε 20 χρόνια κι ως τότε δεν το κάνεις τίποτα, πήρε σπίτι στο οποίο μένει, ό,τι έχει πληρώσει ως τότε δεν πήγε στον υπόνομο αλλά στην κάλυψη της ανάγκης για κατοικία που άλλοι την καλύπτουν με διαφορετικό τρόπο (μένουν στη μάνα τους, μένουν στο νοίκι, μένουν σε ξενώνα για άστεγους). Ο "ιδιοκτήτης" δεν διαφέρει από κάποιον που έμενε τα ίδια χρόνια στο νοίκι παρά μόνο στο ότι η δικιά του οικονομική κατάσταση είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ γιατί οι δόσεις του εκτός από το να καλύπτουν την ανάγκη για κατοικία μετατρέπονταν και σε ποσοστό ιδιοκτησίας ενός περιουσιακού στοιχείου, ποσοστό που μπορεί να εισπράξει αν ρευστοποιηθεί το στοιχείο. Και όλα αυτά τα αποφάσισε ελεύθερα και τα συμφώνησε και έβαλε την υπογραφή του σε 100 διαφορετικές σελίδες. "Ναι ναι {υπογραφή}, μην ανησυχείτε{υπογραφή}, για τα επόμενα 35 χρόνια {υπογραφή} είμαι σίγουρος {υπογραφή} ότι θα έχω 700 ευρώ το μήνα {υπογραφή} ή όσο πάει η δόση {υπογραφή} και στο κάτω κάτω αν δεν έχω δε ζημιώνεστε {υπογραφή}, θα βγει σε πλειστηριασμό το σπίτι {υπογραφή} και παίρνει ο καθένας τα λεφτά του {υπογραφή}".

Με δυο λόγια έχεις δύο ανθρώπους που μένουν 10 χρόνια ο καθένας στο σπίτι του, δίνοντας ας πούμε 700 ευρώ το μήνα. Και ξεμένουν από λεφτά. Για αυτόν που αποπλήρωνε δάνειο μου λες ότι πρέπει να φορολογηθούν όλοι και να του χαρίσουν το ποσοστό του περιουσιακού στοιχείου που δεν έχει ακόμα αποπληρώσει, επειδή "η πρώτη κατοκία είναι ιερή" και "τόσα λεφτά έδωσε ως τώρα". Για αυτόν που έμενε στο νοίκι μου λες ότι στην πούτσα μας για τα ίδια λεφτά που επίσης έδωσε ως τώρα, να πα να μείνει στη μάνα του α και φεύγοντας να ξηλωθεί γιατί πρέπει όλοι να τσοντάρουμε στην ιερή πρώτη κατοικία του αλλουνού του μαλάκα που δε θέλει να πουλήσει και να πάει κι αυτός στη μάνα του.

[stavmanr]

Φος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει κατά κάποιο τρόπο και σε πολλές περιπτώσεις συνυπευθυνότητα τράπεζας και δανειολήπτη.
Η συνυπευθυνότητα αφορά το με ποιον τρόπο δόθηκαν τα δάνεια, ποιες εγγυήσεις ελήφθησαν υπόψη κλπ. Εφόσον έδωσες δάνειο σε κάποιον ο οποίος δεν μπορούσε να το καλύψει, θεωρείσαι συνυπεύθυνος με εκείνον στο θέμα της μη αποπληρωμής του.

Κάποιος που έχει να το καλύψει, ορθώς το καλύπτει.
Κάποιος που δεν έχει να το καλύψει, και πρέπει να κόβει από το ψωμί του παιδιού του για να πληρώνει την τράπεζα, προφανώς και είναι απάνθρωπο να ζητάται να το καλύψει. Δεν γίνεται να υποσιτίζεται κόσμος για να βγαίνουν τα λογιστικά της τράπεζας.
Πέρα από το χρήμα, συνυπολογίζονται πολλά πράγματα.

[ΓΑΛΗ]

Φος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει κατά κάποιο τρόπο και σε πολλές περιπτώσεις συνυπευθυνότητα τράπεζας και δανειολήπτη.
Η συνυπευθυνότητα αφορά το με ποιον τρόπο δόθηκαν τα δάνεια, ποιες εγγυήσεις ελήφθησαν υπόψη κλπ. Εφόσον έδωσες δάνειο σε κάποιον ο οποίος δεν μπορούσε να το καλύψει, θεωρείσαι συνυπεύθυνος με εκείνον στο θέμα της μη αποπληρωμής του.

Κάποιος που έχει να το καλύψει, ορθώς το καλύπτει.
Κάποιος που δεν έχει να το καλύψει, και πρέπει να κόβει από το ψωμί του παιδιού του για να πληρώνει την τράπεζα, προφανώς και είναι απάνθρωπο να ζητάται να το καλύψει. Δεν γίνεται να υποσιτίζεται κόσμος για να βγαίνουν τα λογιστικά της τράπεζας.
Πέρα από το χρήμα, συνυπολογίζονται πολλά πράγματα.

Μα και το κράτος κάνει πλειστηριασμούς. Με βάση ποια λογική πρέπει να καλύπτονται τα λογιστικά του κράτους;

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Αυτό για 'μένα έχει λογική. Να πληρώνω ένα τέλος ρε φίλε. Αλλά μη με πετάς στο δρόμο...

κανεις δεν σε πεταει στο δρομο απο δικο σου σπιτι.

σπιτι για το οποιο πληρωνεις ενα τελος, δεν ειναι δικο σου, ειναι σαν να δινεις νοικι, εστω και μικρο. δεν εχει καμμια λογικη.

σπιτι που δεν εχεις αποπληρωσει, δεν ειναι δικο σου με οποια λογικη και να το παρεις.

Η πλακα ειναι πως εδω και 12 (?) χρονια οι μπαταχτσηδες μενουν τσαμπα σε σπίτια που δεν είναι δικα τους. Ουτε νοικι δεν πληρωνουν!

Είναι σα να πήρα δάνεια 630.000 ευρω από το 2007, και σήμερα να χρωστάω 624.762,45 ευρω, μένοντας τα τελευταία 14 χρόνια στη βίλα μου.

Α ..Και να κουνάω και το δάχτυλο στους μπαταχτσηδες.

[ΓΑΛΗ]

κανεις δεν σε πεταει στο δρομο απο δικο σου σπιτι.

σπιτι για το οποιο πληρωνεις ενα τελος, δεν ειναι δικο σου, ειναι σαν να δινεις νοικι, εστω και μικρο. δεν εχει καμμια λογικη.

σπιτι που δεν εχεις αποπληρωσει, δεν ειναι δικο σου με οποια λογικη και να το παρεις.

Η πλακα ειναι πως εδω και 12 (?) χρονια οι μπαταχτσηδες μενουν τσαμπα σε σπίτια που δεν είναι δικα τους. Ουτε νοικι δεν πληρωνουν!

Είναι σα να πήρα δάνεια 630.000 ευρω από το 2007, και σήμερα να χρωστάω 624.762,45 ευρω, μένοντας τα τελευταία 14 χρόνια στη βίλα μου.

Α ..Και να κουνάω και το δάχτυλο στους μπαταχτσηδες.

Και ποια ακριβώς είναι η διαφορά από το να μένεις σε σπίτι 300.000 και να χρωστάς 350.000;

[axilmar]

Του Κώστα Στούπα


1) Συριζαίοι με γραβάτα Νο2...


Αρκετοί περιμένουν πως ο νέος πτωχευτικός νόμος είναι ικανός να καθαρίσει την "Κόπρο Του Αυγεία" που έχει συσσωρευτεί στην ελληνική οικονομία και να πυροδοτήσει ένα μακροπρόθεσμο ενάρετο κύκλο ανάπτυξης.



Η στήλη παραμένει πάντα σκεπτική και προβληματισμένη...



Ιδιαίτερο ενδιαφέρον π.χ. παρουσιάζει το σχέδιο για τη δημιουργία ενός φορέα υπό την εποπτεία και την εγγύηση του υπερχρεωμένου μας κράτους που θα αγοράζει από τις τράπεζες τα ακίνητα των νοικοκυριών που δηλώνουν πτώχευση και θα τα διαχειρίζεται για 12 έτη.



Σε ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του συνάδελφου Τάσου Δασόπουλου στο Capital.gr για τις παρατηρήσεις των θεσμών σε σχέση με την πορεία των δημοσίων οικονομικών μας αναφέρει: "Εκτός όμως από τις εγγυήσεις του προγράμματος "Ηρακλής", τα στελέχη της Eurostat εντόπισαν και άλλο "κρυφό χρέος".



Στην εφαρμογή του πτωχευτικού κώδικα προβλέπεται ως γνωστό η δημιουργία ενός φορέα διαχείρισης ακινήτων.



Ο φορέας αυτός θα αγοράζει από τις τράπεζες τα ακίνητα των νοικοκυριών που δηλώνουν πτώχευση και θα τα διαχειρίζεται για 12 έτη.



Στο διάστημα αυτό τα νοικοκυριά που αποδίδουν το σπίτι τους, θα μπορούν να το χρησιμοποιούν, πληρώνοντας ένα ενοίκιο το οποίο μπορεί σε επιπτώσεις αποδεδειγμένης οικονομικής ένδειας να επιδοτείται από το κράτος.



Χωρίς να έχουν γνώση για το νομικό καθεστώς του νέου φορέα, τα στελέχη της Eurostat έκαναν την παρατήρηση ότι ο φορέας θα πρέπει να ενταχθεί στον κατάλογο των φορέων της γενικής κυβέρνησης.



Κατά συνέπεια, τα χρήματα που θα δίνονται για να εξαγοραστούν τα ακίνητα όσων πτωχεύουν, θα πρέπει να εγγράφονται στο έλλειμμα και κατ' επέκταση και το χρέος.



Εδώ, η απάντηση είναι πιο απλή και θα δοθεί οριστικά με το νομοσχέδιο για την σύσταση και την λειτουργία του φορέα, που θα κατατεθεί μέσα στο μήνα στην Βουλή.



Στο κείμενο του νόμου, θα ξεκαθαρίζεται σαφώς ότι την πλειοψηφία του φορέα θα έχουν ιδιώτες επενδυτές και η εταιρία θα έχει δραστηριότητα διαχείρισης ακινήτων.



Άρα εκτός από δαπάνες, θα έχει και έσοδα. Οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες ενημερώθηκαν σχετικά κατά τον έλεγχο και απέσυραν και αυτήν τους την παρατήρηση…"



Βλέπε: Πώς η Ελλάδα γλύτωσε αύξηση του χρέους τουλάχιστον 23 δισ. ευρώ



Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο ίδιος π.χ. αγόρασα ένα σπίτι με τραπεζικό δάνειο μεγαλύτερο από τις μελλοντικές μου δυνατότητες εξυπηρέτησης του χρέους.



Είτε γιατί δεν υπολόγισα αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης είτε γιατί μειώθηκε το εισόδημά μου και δεν μπορώ να αποπληρώσω το χρέος προς την τράπεζα.



Την ευθύνη για την αδυναμία να αποπληρώσω το χρέος θα είχα ο ίδιος που άπλωσα τα πόδια πιο πέρα από εκεί που φτάνει το πάπλωμα αλλά και η τράπεζα που δεν υπολόγισε σωστά το ρίσκο...



Σε μια οικονομία της ελεύθερης αγοράς το κόστος αυτής της αλόγιστης πράξης θα κατέβαλε η τράπεζα αλλά και εγώ. Η τράπεζα θα έκανε κατάσχεση στο σπίτι κάνοντάς μου έξωση και θα προσπαθούσε να καλύψει τις όποιες απώλειες βγάζοντας το ακίνητο σε πλειστηριασμό.



Και ο ίδιος και η τράπεζα θα μαθαίναμε να είμαστε πιο προσεκτικοί στο μέλλον, αλλά κανένας άλλος δεν θα καλούνταν να πληρώσει τα "σπασμένα" των λανθασμένων αυτών επιλογών.



Τι μας λέει ο νέος πτωχευτικός κώδικας;



Πως η τράπεζα και εγώ θα βρίσκουμε έναν πρόθυμο αγοραστή των συνεπειών των λάθος επιλογών μας.



Η τράπεζα θα εισπράττει από το κράτος, δηλαδή τον φορολογούμενο, χρήματα που υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να τα εξασφαλίσει από την ελεύθερη αγορά ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν εκεί.



Ο ίδιος, παρά το γεγονός πως θα χάσω το σπίτι μου, για τα επόμενα 12 χρόνια θα μπορώ να μένω σε αυτό καταβάλλοντας ένα ενοίκιο που θα έχει οριστεί όχι από την κατάσταση της αγοράς αλλά από κάποιες αδιαφανείς διαδικασίες.



Αν ο ίδιος απασχολούμαι σε τομέα που μπορώ να έχω ένα σημαντικό μέρος του εισοδήματος από δραστηριότητες που δεν φορολογούνται, όπως συμβαίνει σε μεγάλη έκταση στην Ελλάδα, θα μπορώ στα "χαρτιά" να εμφανίζομαι πως χρειάζομαι κοινωνική μέριμνα, αλλά επί της ουσίας θα διάγω βίο πλουσιότερο από κάποιον άλλο που δεν μπορεί να αποκρύψει εισόδημα και κυρίως φρόντισε να δανειστεί λιγότερα ή να μην δανειστεί καθόλου και γι’ αυτό ζει στο ενοίκιο ή σε κάποιο σπίτι μικρότερο και φθηνότερο από αυτό που θα ζω ο ίδιος...



Επί της ουσίας ο "φρόνιμος" πολίτης και η τράπεζα που έκανε σωστά τη δουλειά της, θα καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα αυτών που έκαναν λάθος επιλογές ή φοροδιαφεύγουν...



Επιπλέον, αν είναι στεγαστικό "πιστολιασμένο" με το Νόμο Κατσέλη θα έχω μείνει ήδη 10 έτη δωρεάν σε σπίτι που δεν μου ανήκει και θα συνεχίσω να μένω ουσιαστικά δωρεάν εκεί για άλλα 12.



Το κίνητρο που δίνεται είναι προφανές: Ρίξτε όσο πιο μεγάλο "κανόνι" μπορείτε και το κράτος (δηλ. οι φορολογούμενοι και όσοι φρόντισαν να μη χρεοκοπήσουν) να κληθούν να αναλάβουν μέρος των συνεπειών που θα πρέπει να πληρώσετε...



Είναι η λογική που κινήθηκε πριν από μια δεκαετία περίπου ο περίφημος νόμος Κατσέλη και τις συνέπειες τις πληρώνουν ακόμη πολίτες και τράπεζες.



Αν δεν είχε υπάρξει ο νόμος Κατσέλη τα "κόκκινα" δάνεια δεν θα είχαν εκτιναχθεί πάνω από το 50% των δανείων που είχαν δώσει οι τράπεζες. Οι τράπεζες θα είχαν χρεοκοπήσει λιγότερες φορές μέσα στη δεκαετία που πέρασε, θα είχαν εξυγιανθεί ταχύτερα, η οικονομία θα είχε ανακάμψει πολύ πριν την πανδημία, το ΑΕΠ θα ήταν πολύ πάνω από τα 200 δισ. ευρώ και σίγουρα οι μισθοί θα ήταν σε καλύτερο επίπεδο...



Το γεγονός πως η κυβέρνηση διατείνεται πως στον φορέα διαχείρισης των ακινήτων των νοικοκυριών που χρεοκοπούν θα συμμετέχουν και ιδιώτες είναι "θολό".



Αν ο στόχος είναι να πέσει στα "μαλακά" ο άφρων δανειολήπτης ή ο "μπαταχσής" και η τράπεζα που πήρε μεγαλύτερο ρίσκο, σημαίνει πως εκτός από τον φορολογούμενο και την κοινωνία καλείται να συμβάλει και κάποιος ιδιώτης.



Ο ιδιώτης επενδυτής όμως ενδιαφέρεται να επενδύσει σε ό,τι αποφέρει κέρδος. Αν στη διαδικασία υπάρχει κέρδος, γιατί να μην επιδιώξουν να επωφεληθούν από αυτό το νοικοκυριό που δήλωσε χρεοκοπία και η τράπεζα, αποφεύγοντας τη χρεοκοπία με έναν μεταξύ τους συμβιβασμό.



Σε γενικές γραμμές η στήλη θεωρεί πως όπου εμπλέκεται το κράτος σε οικονομικές δραστηριότητες, επειδή το βασικό κίνητρο όσων εκλέγονται είναι να παίρνουν από αυτούς που παράγουν (δουλεύουν) και να διανέμουν σε αυτούς που ψηφίζουν, κάποιο λάκκο έχει η φάβα...



Πρόκειται για τις "αρλούμπες" που ο ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη δεκαετία εμφάνιζε σαν μοντέρνα οικονομικά και στις οποίες οφείλεται η αδυναμία της χώρας να αφήσει οριστικά πίσω τις συνθήκες χρεοκοπίας.



Τουτέστιν μια από τα ίδια... ή όπως είχαμε επισημάνει και παλιότερα: Συριζαίοι με γραβάτα...

https://www.capital.gr/forum/thread/7301884?page=1

Και αμα δεν εχεις κανει λαθος επιλογες, απλα λογω καταρρευσης της οικονομιας εχασες την δουλεια σου/μειωθηκαν τα εισοδηματα σου; πρεπει να μεινεις στον δρομο; ειδικα τωρα που τα ενοικια εχουν φτασει στα υψη;

[Χαοτικός]

Φος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει κατά κάποιο τρόπο και σε πολλές περιπτώσεις συνυπευθυνότητα τράπεζας και δανειολήπτη.
Η συνυπευθυνότητα αφορά το με ποιον τρόπο δόθηκαν τα δάνεια, ποιες εγγυήσεις ελήφθησαν υπόψη κλπ. Εφόσον έδωσες δάνειο σε κάποιον ο οποίος δεν μπορούσε να το καλύψει, θεωρείσαι συνυπεύθυνος με εκείνον στο θέμα της μη αποπληρωμής του.

Κάποιος που έχει να το καλύψει, ορθώς το καλύπτει.
Κάποιος που δεν έχει να το καλύψει, και πρέπει να κόβει από το ψωμί του παιδιού του για να πληρώνει την τράπεζα, προφανώς και είναι απάνθρωπο να ζητάται να το καλύψει. Δεν γίνεται να υποσιτίζεται κόσμος για να βγαίνουν τα λογιστικά της τράπεζας.
Πέρα από το χρήμα, συνυπολογίζονται πολλά πράγματα.

Μπράβο ρε φίλε

[Ασέβαστος]

Φος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει κατά κάποιο τρόπο και σε πολλές περιπτώσεις συνυπευθυνότητα τράπεζας και δανειολήπτη.
Η συνυπευθυνότητα αφορά το με ποιον τρόπο δόθηκαν τα δάνεια, ποιες εγγυήσεις ελήφθησαν υπόψη κλπ. Εφόσον έδωσες δάνειο σε κάποιον ο οποίος δεν μπορούσε να το καλύψει, θεωρείσαι συνυπεύθυνος με εκείνον στο θέμα της μη αποπληρωμής του.

Κάποιος που έχει να το καλύψει, ορθώς το καλύπτει.
Κάποιος που δεν έχει να το καλύψει, και πρέπει να κόβει από το ψωμί του παιδιού του για να πληρώνει την τράπεζα, προφανώς και είναι απάνθρωπο να ζητάται να το καλύψει. Δεν γίνεται να υποσιτίζεται κόσμος για να βγαίνουν τα λογιστικά της τράπεζας.
Πέρα από το χρήμα, συνυπολογίζονται πολλά πράγματα.

να μην κοψει απο το φαι του παιδιου του.

να το πουλησει, και με το ποσοστο που του ανηκει, να παρει μικροτερο. αν δεν βγαινει, να μεινει στο νοικι. οπως ολοι.

[ΓΑΛΗ]

Του Κώστα Στούπα


1) Συριζαίοι με γραβάτα Νο2...


Αρκετοί περιμένουν πως ο νέος πτωχευτικός νόμος είναι ικανός να καθαρίσει την "Κόπρο Του Αυγεία" που έχει συσσωρευτεί στην ελληνική οικονομία και να πυροδοτήσει ένα μακροπρόθεσμο ενάρετο κύκλο ανάπτυξης.



Η στήλη παραμένει πάντα σκεπτική και προβληματισμένη...



Ιδιαίτερο ενδιαφέρον π.χ. παρουσιάζει το σχέδιο για τη δημιουργία ενός φορέα υπό την εποπτεία και την εγγύηση του υπερχρεωμένου μας κράτους που θα αγοράζει από τις τράπεζες τα ακίνητα των νοικοκυριών που δηλώνουν πτώχευση και θα τα διαχειρίζεται για 12 έτη.



Σε ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του συνάδελφου Τάσου Δασόπουλου στο Capital.gr για τις παρατηρήσεις των θεσμών σε σχέση με την πορεία των δημοσίων οικονομικών μας αναφέρει: "Εκτός όμως από τις εγγυήσεις του προγράμματος "Ηρακλής", τα στελέχη της Eurostat εντόπισαν και άλλο "κρυφό χρέος".



Στην εφαρμογή του πτωχευτικού κώδικα προβλέπεται ως γνωστό η δημιουργία ενός φορέα διαχείρισης ακινήτων.



Ο φορέας αυτός θα αγοράζει από τις τράπεζες τα ακίνητα των νοικοκυριών που δηλώνουν πτώχευση και θα τα διαχειρίζεται για 12 έτη.



Στο διάστημα αυτό τα νοικοκυριά που αποδίδουν το σπίτι τους, θα μπορούν να το χρησιμοποιούν, πληρώνοντας ένα ενοίκιο το οποίο μπορεί σε επιπτώσεις αποδεδειγμένης οικονομικής ένδειας να επιδοτείται από το κράτος.



Χωρίς να έχουν γνώση για το νομικό καθεστώς του νέου φορέα, τα στελέχη της Eurostat έκαναν την παρατήρηση ότι ο φορέας θα πρέπει να ενταχθεί στον κατάλογο των φορέων της γενικής κυβέρνησης.



Κατά συνέπεια, τα χρήματα που θα δίνονται για να εξαγοραστούν τα ακίνητα όσων πτωχεύουν, θα πρέπει να εγγράφονται στο έλλειμμα και κατ' επέκταση και το χρέος.



Εδώ, η απάντηση είναι πιο απλή και θα δοθεί οριστικά με το νομοσχέδιο για την σύσταση και την λειτουργία του φορέα, που θα κατατεθεί μέσα στο μήνα στην Βουλή.



Στο κείμενο του νόμου, θα ξεκαθαρίζεται σαφώς ότι την πλειοψηφία του φορέα θα έχουν ιδιώτες επενδυτές και η εταιρία θα έχει δραστηριότητα διαχείρισης ακινήτων.



Άρα εκτός από δαπάνες, θα έχει και έσοδα. Οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες ενημερώθηκαν σχετικά κατά τον έλεγχο και απέσυραν και αυτήν τους την παρατήρηση…"



Βλέπε: Πώς η Ελλάδα γλύτωσε αύξηση του χρέους τουλάχιστον 23 δισ. ευρώ



Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο ίδιος π.χ. αγόρασα ένα σπίτι με τραπεζικό δάνειο μεγαλύτερο από τις μελλοντικές μου δυνατότητες εξυπηρέτησης του χρέους.



Είτε γιατί δεν υπολόγισα αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης είτε γιατί μειώθηκε το εισόδημά μου και δεν μπορώ να αποπληρώσω το χρέος προς την τράπεζα.



Την ευθύνη για την αδυναμία να αποπληρώσω το χρέος θα είχα ο ίδιος που άπλωσα τα πόδια πιο πέρα από εκεί που φτάνει το πάπλωμα αλλά και η τράπεζα που δεν υπολόγισε σωστά το ρίσκο...



Σε μια οικονομία της ελεύθερης αγοράς το κόστος αυτής της αλόγιστης πράξης θα κατέβαλε η τράπεζα αλλά και εγώ. Η τράπεζα θα έκανε κατάσχεση στο σπίτι κάνοντάς μου έξωση και θα προσπαθούσε να καλύψει τις όποιες απώλειες βγάζοντας το ακίνητο σε πλειστηριασμό.



Και ο ίδιος και η τράπεζα θα μαθαίναμε να είμαστε πιο προσεκτικοί στο μέλλον, αλλά κανένας άλλος δεν θα καλούνταν να πληρώσει τα "σπασμένα" των λανθασμένων αυτών επιλογών.



Τι μας λέει ο νέος πτωχευτικός κώδικας;



Πως η τράπεζα και εγώ θα βρίσκουμε έναν πρόθυμο αγοραστή των συνεπειών των λάθος επιλογών μας.



Η τράπεζα θα εισπράττει από το κράτος, δηλαδή τον φορολογούμενο, χρήματα που υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να τα εξασφαλίσει από την ελεύθερη αγορά ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν εκεί.



Ο ίδιος, παρά το γεγονός πως θα χάσω το σπίτι μου, για τα επόμενα 12 χρόνια θα μπορώ να μένω σε αυτό καταβάλλοντας ένα ενοίκιο που θα έχει οριστεί όχι από την κατάσταση της αγοράς αλλά από κάποιες αδιαφανείς διαδικασίες.



Αν ο ίδιος απασχολούμαι σε τομέα που μπορώ να έχω ένα σημαντικό μέρος του εισοδήματος από δραστηριότητες που δεν φορολογούνται, όπως συμβαίνει σε μεγάλη έκταση στην Ελλάδα, θα μπορώ στα "χαρτιά" να εμφανίζομαι πως χρειάζομαι κοινωνική μέριμνα, αλλά επί της ουσίας θα διάγω βίο πλουσιότερο από κάποιον άλλο που δεν μπορεί να αποκρύψει εισόδημα και κυρίως φρόντισε να δανειστεί λιγότερα ή να μην δανειστεί καθόλου και γι’ αυτό ζει στο ενοίκιο ή σε κάποιο σπίτι μικρότερο και φθηνότερο από αυτό που θα ζω ο ίδιος...



Επί της ουσίας ο "φρόνιμος" πολίτης και η τράπεζα που έκανε σωστά τη δουλειά της, θα καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα αυτών που έκαναν λάθος επιλογές ή φοροδιαφεύγουν...



Επιπλέον, αν είναι στεγαστικό "πιστολιασμένο" με το Νόμο Κατσέλη θα έχω μείνει ήδη 10 έτη δωρεάν σε σπίτι που δεν μου ανήκει και θα συνεχίσω να μένω ουσιαστικά δωρεάν εκεί για άλλα 12.



Το κίνητρο που δίνεται είναι προφανές: Ρίξτε όσο πιο μεγάλο "κανόνι" μπορείτε και το κράτος (δηλ. οι φορολογούμενοι και όσοι φρόντισαν να μη χρεοκοπήσουν) να κληθούν να αναλάβουν μέρος των συνεπειών που θα πρέπει να πληρώσετε...



Είναι η λογική που κινήθηκε πριν από μια δεκαετία περίπου ο περίφημος νόμος Κατσέλη και τις συνέπειες τις πληρώνουν ακόμη πολίτες και τράπεζες.



Αν δεν είχε υπάρξει ο νόμος Κατσέλη τα "κόκκινα" δάνεια δεν θα είχαν εκτιναχθεί πάνω από το 50% των δανείων που είχαν δώσει οι τράπεζες. Οι τράπεζες θα είχαν χρεοκοπήσει λιγότερες φορές μέσα στη δεκαετία που πέρασε, θα είχαν εξυγιανθεί ταχύτερα, η οικονομία θα είχε ανακάμψει πολύ πριν την πανδημία, το ΑΕΠ θα ήταν πολύ πάνω από τα 200 δισ. ευρώ και σίγουρα οι μισθοί θα ήταν σε καλύτερο επίπεδο...



Το γεγονός πως η κυβέρνηση διατείνεται πως στον φορέα διαχείρισης των ακινήτων των νοικοκυριών που χρεοκοπούν θα συμμετέχουν και ιδιώτες είναι "θολό".



Αν ο στόχος είναι να πέσει στα "μαλακά" ο άφρων δανειολήπτης ή ο "μπαταχσής" και η τράπεζα που πήρε μεγαλύτερο ρίσκο, σημαίνει πως εκτός από τον φορολογούμενο και την κοινωνία καλείται να συμβάλει και κάποιος ιδιώτης.



Ο ιδιώτης επενδυτής όμως ενδιαφέρεται να επενδύσει σε ό,τι αποφέρει κέρδος. Αν στη διαδικασία υπάρχει κέρδος, γιατί να μην επιδιώξουν να επωφεληθούν από αυτό το νοικοκυριό που δήλωσε χρεοκοπία και η τράπεζα, αποφεύγοντας τη χρεοκοπία με έναν μεταξύ τους συμβιβασμό.



Σε γενικές γραμμές η στήλη θεωρεί πως όπου εμπλέκεται το κράτος σε οικονομικές δραστηριότητες, επειδή το βασικό κίνητρο όσων εκλέγονται είναι να παίρνουν από αυτούς που παράγουν (δουλεύουν) και να διανέμουν σε αυτούς που ψηφίζουν, κάποιο λάκκο έχει η φάβα...



Πρόκειται για τις "αρλούμπες" που ο ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη δεκαετία εμφάνιζε σαν μοντέρνα οικονομικά και στις οποίες οφείλεται η αδυναμία της χώρας να αφήσει οριστικά πίσω τις συνθήκες χρεοκοπίας.



Τουτέστιν μια από τα ίδια... ή όπως είχαμε επισημάνει και παλιότερα: Συριζαίοι με γραβάτα...

https://www.capital.gr/forum/thread/7301884?page=1

Και αμα δεν εχεις κανει λαθος επιλογες, απλα λογω καταρρευσης της οικονομιας εχασες την δουλεια σου/μειωθηκαν τα εισοδηματα σου; πρεπει να μεινεις στον δρομο; ειδικα τωρα που τα ενοικια εχουν φτασει στα υψη;

Θα έχεις και για τα επόμενα 12 χρόνια σπίτι.

[Gewponos90]

Φος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει κατά κάποιο τρόπο και σε πολλές περιπτώσεις συνυπευθυνότητα τράπεζας και δανειολήπτη.
Η συνυπευθυνότητα αφορά το με ποιον τρόπο δόθηκαν τα δάνεια, ποιες εγγυήσεις ελήφθησαν υπόψη κλπ. Εφόσον έδωσες δάνειο σε κάποιον ο οποίος δεν μπορούσε να το καλύψει, θεωρείσαι συνυπεύθυνος με εκείνον στο θέμα της μη αποπληρωμής του.

Κάποιος που έχει να το καλύψει, ορθώς το καλύπτει.
Κάποιος που δεν έχει να το καλύψει, και πρέπει να κόβει από το ψωμί του παιδιού του για να πληρώνει την τράπεζα, προφανώς και είναι απάνθρωπο να ζητάται να το καλύψει. Δεν γίνεται να υποσιτίζεται κόσμος για να βγαίνουν τα λογιστικά της τράπεζας.
Πέρα από το χρήμα, συνυπολογίζονται πολλά πράγματα.

Αυτό ακριβώς. Όλοι είναι στα κάγκελα με τους <<μπαταχτσηδες >> ( που φυσικά υπάρχουν και αυτοί και είναι εξοργιστικο) αλλά κανείς δεν μιλάει για τις τράπεζες