Αθλητισμός και Ιστορία

[Ζαποτέκος]

- Το 1941 οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ουκρανία. Η ισχυρότερη ομάδα της χώρας , η Δυναμό Κιέβου , συνέχισε να υπάρχει και μετονομάστηκε σε Start. Στις 12/6/1942 οι Γερμανοί οργάνωσαν ποδοσφαιρικό αγώνα ανάμεσα στην Start Κιέβου και ομάδα επιλέκτων Γερμανών στρατιωτών. Οι Ουκρανοί νίκησαν 4-1. Οι Γερμανοί ζήτησαν ρεβάνς , η οποία πραγματοποιήθηκε στις 17/7, αλλά και τότε έχασαν 6-0. Στις 9/8 έγινε και τρίτος αγώνας , όπου πάλι κέρδισαν οι Ουκρανοί, παρά τις απειλές κατά της ζωής τους . Οι Γερμανοί τσαντίστηκαν , μετέφεραν τους Ουκρανούς παίκτες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπάμπι - Γιαρ , όπου και τους εκτέλεσαν παραδειγματικά για το θράσος τους να νικήσουν τα άρια ταλέντα του Γ΄Ράιχ. Δύο γενιές Σοβιετικών μεγάλωσαν με αυτόν τον μύθο , ταινίες και βιβλία κυκλοφόρησαν και στο Κίεβο στήθηκε μνημείο για τους ήρωες της Δυναμό Κιέβου. Αυτή ήταν η επίσημη σοβιετική ιστορία. Με την πτώση του κομμουνισμού όμως , μια άλλη εκδοχή άρχισε να κυκλοφορεί ευρέως. Σύμφωνα με αυτήν , οι αγώνες εκείνοι έληξαν ήρεμα , οι παίχτες συνέχισαν να δουλεύουν στο εργοστάσιο όπου δούλευαν, κάποιοι πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου μεταφέρθηκαν , αλλά ποτέ δεν εκτελέστηκαν ως τιμωρία για τις ποδοσφαιρικές νίκες τους. Η κατοχή της Ουκρανίας έληξε το 1944 και αρκετοί από τους παίκτες της Δυναμό απελευθερώθηκαν. Η αντιμετώπισή τους όμως κάθε άλλο παρά αντάξια ηρώων ήταν. Είχαν επιζήσει της κατοχής , είχαν παίξει ποδόσφαιρο με τους εχθρούς , άρα ήταν κάτι σαν προδότες. Η ίδια τους η ύπαρξη ερχόταν σε αντίθεση με τον προπαγανδιστικό μύθο που τους ήθελε να πεθαίνουν περήφανοι και νικητές. Στην ιστορία του Death Mach βασίστηκε η ταινία Η απόδραση των έντεκα με τους Σταλόνε , Πελέ , Αρντίλες και Μπόμπυ Μουρ.
( Περιοδικό ΒΑΒΕΛ )

- Τον Δεκέμβριο του 1914 , εν μέσω Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου συνέβη η περίφημη Ανακωχή των Χριστουγέννων , η οποία έλαβε χώρα σε όλο το μήκος του βελγικού μετώπου και σε κάποιο του γαλλικού. Άγγλοι και Γερμανοί στρατιώτες σταμάτησαν να πυροβολούν ο ένας τον άλλον. Το πρώτο βήμα το έκαναν οι Γερμανοί. Την παραμονή των Χριστουγέννων οι Γερμανοί στρατιώτες άναψαν κεριά κατά μήκος των χαρακωμάτων , στόλισαν μικρά δέντρα και τραγούδησαν κάλαντα και το Stille nacht , heilige nacht ( Άγια Νύχτα ). Οι Βρετανοί ανταπέδωσαν τραγουδώντας το O Comme all ye Faithful . Τότε οι Γερμανοί πήραν το θάρρος και πλησίασαν τους Βρετανούς. Στη νεκρή ζώνη αντάλλαξαν ευχές , χειραψίες και τρόφιμα. Έθαψαν νεκρούς που είχαν μείνει άταφοι και συμμετείχαν σε χριστουγεννιάτικες λειτουργίες. Οι μάχες σταμάτησαν σε ένα μήκος 800 χλμ. του Δυτικού Μετώπου. Σε τρεις περιπτώσεις εμφανίστηκε μια μπάλα και στήθηκαν επιτόπου ποδοσφαιρικοί αγώνες. Κατά μια άποψη οι Γερμανοί νίκησαν τον αγγλικό λόχο του Bedfordshire 3-2 . Κατ' άλλη άποψη το παιχνίδι ήταν ελεύθερο και 50 φαντάροι από κάθε ομάδα κλωτσούσαν την μπάλα στη νεκρή ζώνη χωρίς πολλούς - πολλούς κανόνες. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για το τελικό σκορ. Η ανακωχή των Χριστουγέννων του 1914 ήταν μια πρωτοβουλία των απλών Βρετανών και Γερμανών στρατιωτών. Σε μερικές περιοχές κράτησε μόνο μία ημέρα , ενώ σε άλλες σχεδόν μέχρι την Πρωτοχρονιά. Το απίστευτο αυτό γεγονός όμως , μόλις 4 μήνες μετά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου , θορύβησε τους εκατέρωθεν αξιωματούχους και άρχισαν να φτάνουν οι εντολές προς τους στρατιώτες πως απαγορεύεται κάθε μορφή φιλικής χειρονομίας ή επαφής με τον εχθρό. Έτσι η ανακωχή έληξε.
( Περιοδικό ΒΑΒΕΛ, Περιοδικό Ιστορικές Σελίδες )

[Ζαποτέκος]

Τα επεισόδια στον ποδοσφαιρικό αγώνα Ιταλίας - Τουρκίας στην Αθήνα και η πολιτική εκμετάλλευση τους (20 Μαΐου - 6 Ιουνίου 1949)



γράφει ο Φιλίστωρ

Πρόλογος - Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις την περίοδο 1922-1949

Μετά την καταστροφή του 1922, οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις πέρασαν από πολλές διακυμάνσεις. Στα πρώτα χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης και τις ακρότητες εις βάρος των Ελλήνων της περιοχής, επικράτησε μια αμοιβαία εχθρότητα μεταξύ των δύο λαών. Αυτή τροφοδοτήθηκε από την κακομεταχείρηση των Ελλήνων αιχμαλώτων του Μικρασιατικού μετώπου που επέστρεφαν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους έχοντας υποφέρει τα πάνδεινα, την απέλαση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως το 1925 και την συστηματική δίωξη της Ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης, χάρις τον περίφημο Τουρκικό νόμο για τους "etabli". Στην Ελλάδα τα νέα για τις διώξεις και την απέλαση του Πατριάρχη ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών, η επίσημη Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε στους διεθνείς οργανισμούς της εποχής (Κ.Τ.Ε.) ενώ ακούστηκαν και φωνές όπως του Θόδωρου Πάγκαλου που πρότεινε εκδίκηση και επανάληψη του πολέμου με την Τουρκία στην Θράκη.
Υποτίθεται ότι οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις βελτιώθηκαν θεαματικά την τετραετία 1928-1932 χάρις την πρωτοβουλία Βενιζέλου και την υπογραφή συμφώνων φιλίας και συνεργασίας με την Τουρκία (με θυσία των αποζημιώσεων των Μικρασιατών που εκκρεμούσαν από την συνθήκη της Λοζάννης)και συνεχίστηκε από τους Τσαλδάρη και Μεταξά με την υπογραφή των Βαλκανικών συμφώνων αλλά και με απευθείας διμερείς επαφές που διεξάγονταν σε άριστο κλίμα. Κατά την γνώμη μας, υπάρχουν πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι Τουρκικές πιέσεις στην Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης δεν σταμάτησαν ούτε κατά αυτή την περίοδο, όμως μάλλον ήταν πιο διακριτικές και συγκεκαλυμμένες.


Ινονού - Τσαλδάρης- Μάξιμος


Κατά την διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, η Τουρκία παρέμεινε ουδέτερη με μια φανερή ευμένεια προς τους Άγγλους, κάτι που μάλλον πρέπει να θεωρηθεί ως μεγάλη επιτυχία της Γερμανικής εξωτερικής πολιτικής και του φον Πάπεν προσωπικά. Όταν η Ελλάδα κατελήφθη από τους Γερμανούς, η Τουρκία εξαπέλυσε νέο οικονομικό διωγμό στην Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης με τον περίφημο "κεφαλικό φόρο" που διήρκεσε για δύο χρόνια (1941-1943) εξουθενώνοντας οικονομικά πολλούς Έλληνες μειονοτικούς. Ο "κεφαλικός φόρος" έπαψε μόνο χάρις την Διεθνή κατακραυγή και τις διπλωματικές ενέργειες των Η.Π.Α. Αργότερα o Churchil έκανε μια σκέψη να δοθούν εδαφικά ανταλλάγματα στην Τουρκία (πιθανότατα τα Δωδεκάνησα που θα αφαιρούνταν από τους Ιταλούς η μέρος αυτών) για την έξοδο της στον πόλεμο, σχέδιο όμως που ευτυχώς για την Ελλάδα απέρριψαν οι Τούρκοι μετά την απρόσμενη ήττα των Συμμάχων στην περιοχή το καλοκαίρι του 1943. Μετά το τέλος του πολέμου οι Τούρκοι προσπάθησαν (αποτυχημένα) να διεκδικήσουν τα Δωδεκάνησα, ενώ ήδη από το 1946 είχαν ξεκινήσει διαδηλώσεις στην Κωνσταντινούπολη κατά την απόδοσης της Κύπρου στην Ελλάδα που τότε έμοιαζε ιδιαίτερα πιθανή. Στην περίοδο αυτή ως το 1949 μέρος του Τουρκικού τύπου εκφραζόταν εχθρικά για την Ελλάδα υπενθυμίζοντας τις ήττες του Ελληνικού στρατού στην Μικρά Ασία, ενώ το 1947 σε αθλητικούς αγώνες στην Κωνσταντινούπολη είχαν αποδοκιμαστεί και υβριστεί οι Έλληνες αθλητές.

Η ποδοσφαιρική διοργάνωση "κύπελλο της ανατολικής Μεσογείου"και τα επεισόδια στο Παναθηναϊκό στάδιο


Η πρώτη Εθνική Ελλάδας μεταπολεμικά

Τον Μάιο του 1949 φιλοξενήθηκε στην Αθήνα η διοργάνωση του "κυπέλλου ανατολικής Μεσογείου" η αλλιώς "κύπελλο φιλίας" με συμμετέχουσες τις εθνικές ομάδες της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Τουρκίας και της Αιγύπτου. Τα αθλητικά γεγονότα εκείνη την μεταπολεμική εποχή είχαν ένα χαρακτήρα εορτασμού για τον λαό που έβγαινε από μια τραυματική περίοδο και τέτοιου είδους γεγονότα αποτελούσαν μιας πρώτης τάξεως φτηνή μαζική διασκέδαση που συγκέντρωνε το ενδιαφέρον του κόσμου. Οι θεατές ασχολούνταν περισσότερο με το άθλημα αυτό καθαυτό και λιγότερο ασχολούνταν με την υποστήριξη μιας ομάδας όπως γίνεται σήμερα, για τον λόγω αυτό άλλωστε δεν υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ των φιλάθλων αναλόγως της ομάδας που υποστηρίζουν. Οι συγκεκριμένοι αγώνες παρουσίαζαν το πρόσθετο ενδιαφέρον ότι θα παρουσιαζόταν μπροστά στο φίλαθλο Ελληνικό κοινό η Εθνική ομάδα της Ιταλίας μόλις 9 χρόνια μετά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και την Ιταλική εισβολή.

Το Ελληνικό κοινό υποδέχτηκε τους Ιταλούς με εκδηλώσεις αγάπης και σεβασμού, όπως ακριβώς και τις αποστολές των υπολοίπων ομάδων. Αντικειμενικά η Ιταλία ήταν το "φαβορί" των αγώνων, τόσο λόγω υψηλής τεχνικής όσο και φυσικής κατάστασης και οργάνωσης. Στους πρώτους αγώνες κέρδισαν η Ιταλία την Ελλάδα και η Τουρκία την Αίγυπτο, ενώ η υποδοχή που έγινε στους Τούρκους ποδοσφαιριστές από το Ελληνικό κοινό ήταν ζεστή, καθώς χειροκροτήθηκαν οι παίκτες τους, φοιτητές κρατούσαν Ελληνικές και Τουρκικές σημαίες σε ένδειξη φιλίας, ενώ ακολούθησε και δεξίωση προς τιμήν της Τουρκικής αποστολής με συμμετοχή Ελλήνων ιθυνόντων. Το σκηνικό άλλαξε άρδην όμως, όταν στις 20 Μαΐου 1949 έγινε ο κορυφαίος αγώνας Τουρκίας-Ιταλίας στο Παναθηναϊκό στάδιο που θα έκρινε και την ομάδα που θα κατακτούσε το τρόπαιο. Ο αγώνας ήταν ιδιαίτερα αμφίρροπος καθώς οι Τούρκοι αν και κατώτεροι σε τεχνική, έπαιξαν με σκληρότητα έναντι των αντιπάλων τους και διεκδίκησαν μέχρι τέλους την νίκη.


Τελικά η Ιταλία επικράτησε με 3-2, αλλά ο αγώνας ήταν ιδιαίτερα επεισοδιακός καθώς οι Ιταλοί διαμαρτύρονταν συνεχώς για τα σκληρά μαρκαρίσματα των αντιπάλων τους και αρκετά συχνά συμπλέκονταν με αυτούς. Όταν οι Ιταλοί πέτυχαν το τρίτο γκολ και αγκάλιασαν την νίκη, οι Τούρκοι παίχτες αποφάσισαν να αποχωρήσουν από το γήπεδο ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδικία του Έλληνα διαιτητή εις βάρος τους. Είναι σίγουρο ότι η Ελληνική διαιτησία ήταν κακή, αλλά μάλλον όχι μονόπλευρη, καθώς σε κάποιες φάσεις αδικήθηκαν και οι Ιταλοί οι οποίοι δεν προστατεύθηκαν από το σκληρό παιχνίδι των Τούρκων. Οι Έλληνες φίλαθλοι που είχαν κατακλείσει τις κερκίδες του γηπέδου δεν εκτίμησαν ιδιαίτερα την αθλητική συμπεριφορά των Τούρκων αθλητών, τους οποίους αποδοκίμασαν έντονα και κατά τη διάρκεια, αλλά και στο τέλος του αγώνα. Δεν φαίνεται να σημειώθηκαν άλλα επεισόδια εις βάρος των Τούρκων, ούτε κάποιος να χειροδίκησε εναντίον τους, αλλά η εν γένει συμπεριφορά του κόσμου είχε αλλάξει σημαντικά από την φιλική ατμόσφαιρα της πρεμιέρας.



Οι αντιδράσεις στην Τουρκία


κεντρική αρτηρία στην Κωνσταντινούπολη το 1949

Τα γεγονότα των Αθηνών αναμφίβολα είχαν την σημασία τους, αλλά μεγεθύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τους Τούρκους. Τόσο ο Τουρκικός τύπος, όσο και άλλοι Τούρκοι ιθύνοντες, έδωσαν μια άλλη διάσταση στο γεγονός δημιουργώντας μια πολεμική ατμόσφαιρα στην Τουρκία εναντίον της Ελλάδας και ειδικά στην Κωνσταντινούπολη. Ο πρόεδρος της Τουρκικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας μίλησε για επεισόδια εις βάρος των Τούρκων αθλητών που καθοδηγήθηκαν από τις Ελληνικές Αρχές, Τουρκικές εφημερίδες έγραφαν ότι η Ελληνοτουρκική φιλία έπαψε πλέον να υφίσταται μετά τα έκτροπα των Αθηνών, η εφημερίδα Τζουμχουριέτ έγραψε ότι κακώς δεν μετετράπη το γήπεδο σε πεδίο μάχης καθώς έτσι οι Έλληνες θα ετρέποντο σε φυγή υπονοώντας την διάσπαση του μετώπου το 1922, η Χουριέτ έφτασε μέχρι και να ζητήσει αλλαγή των ελληνοτουρκικών συνόρων από την στιγμή που δεν ισχύει πλέον η Ελληνοτουρκική φιλία, ενώ άλλα έντυπα πρότειναν να σταματήσουν οι εξαγωγές τροφίμων προς την Ελλάδα για να πεινάσουν οι Έλληνες.

Στις 24 Μαΐου ο φοιτητικός σύλλογος της Κωνσταντινούπολης διεξήγαγε συλλαλητήριο για το ζήτημα στο οποίο συμμετείχαν οι περισσότεροι αθλητές που είχαν εν τω μεταξύ γυρίσει από την Αθήνα, οι οποίοι διαβεβαίωσαν το πλήθος για την αντιτουρκική ατμόσφαιρα που αντιμετώπισαν στην Αθήνα. Υπήρχαν φοιτητές με πλακάτ που έγραφαν ότι οι "Έλληνες είναι φίδια", Τούρκοι παλαιστές πήραν τον λόγο διαβεβαιώνοντας ότι στους επερχόμενους διεθνείς αγώνες που θα γίνονταν στην Κωνσταντινούπολη θα "περιποιούνταν καταλλήλως" τους Έλληνες αντιπάλους τους, αντιπροσωπείες κατέθεσαν στεφάνια στο ηρώο των πεσόντων των Ελληνοτουρκικών πολέμων, ενώ το πλήθος φωνασκούσε ότι δεν θα ανεχόταν ποτέ η Κύπρος να γίνει Ελληνική. Τέλος, αντιπροσωπεία των φοιτητών ζήτησε ακρόαση από τον Πατριάρχη για να τον ρωτήσει ποια ήταν η γνώμη του για τα γεγονότα των Αθηνών, αλλά αυτός δεν τους εδέχθη προφασιζόμενος ότι προσευχόταν την στιγμή που το πλήθος κύκλωσε το Πατριαρχείο και δεν μπορούσε να διακόψει.



Οι διαμαρτυρίες των Τούρκων δεν έμειναν μόνο σε φιλολογικό επίπεδο, καθώς κατατέθηκε επερώτηση στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση για το ζήτημα και στην σχετική συζήτηση πολλοί Τούρκοι βουλευτές εξέφρασαν άκρως ανθελληνικές απόψεις, ιδιαίτερα υποτιμητικές για τους Έλληνες. Ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα συναντήθηκε με τον Έλληνα υπουργό εξωτερικών Κωνσταντίνο Τσαλδάρη και του επέδωσε διαμαρτυρία για την κακομεταχείριση των Τούρκων ποδοσφαιριστών. Ο Τσαλδάρης ανταπέδωσε τα πυρά, αρνούμενος ότι υπήρξαν ακρότητες από την μεριά των Ελλήνων, ενώ διαμαρτυρήθηκε έντονα για τον ανθελληνισμό του Τουρκικού τύπου και των Τούρκων βουλευτών όπως αυτός είχε εκφραστεί εκείνες τις ημέρες που υπονόμευε τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Οι Ελληνικές αντιδράσεις


Σοφοκλής Βενιζέλος - Μεντερές

Αρχικώς οι Ελληνικές επίσημες αντιδράσεις ήταν ιδιαίτερα ανεκτικές και χλιαρές, πιθανότατα γιατί αστυφύλακες που είχαν επιστρατευθεί για την ασφάλεια του αγώνα πρέπει να εξύβρισαν τους Τούρκους ποδοσφαιριστές. Επίσης η περίοδος λίγες μόλις ημέρες μετά την λήξη του εμφυλίου, ήταν πολύ κρίσιμη για την δοκιμαζόμενη Ελλάδα που δεν είχε την πολυτέλεια να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο προς ανατολάς όταν είχε τόσα προβλήματα με τους Βόρειους γείτονες της. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σοφοκλής Βενιζέλος προσπάθησε με δηλώσεις του την επομένη των γεγονότων να υποβαθμίσει το γεγονός χαρακτηρίζοντας "ολέθρια" την πιθανότητα να υπονομευτεί η ελληνοτουρκική φιλία που είχε οικοδομήσει ο πατέρας του δύο δεκαετίες πριν. Επίσης η κυβέρνηση δεν έδωσε άδεια σε Ελληνικό φοιτητικό σύλλογο για διεξαγωγή συλλαλητηρίου στην Αθήνα ως απάντηση στο αντίστοιχο Τουρκικό.

Η υπερβολική αντίδραση των Τούρκων όμως, εξερέθισε την Ελληνική κοινή γνώμη και σύντομα έκαναν την εμφάνιση τους στον Ελληνικό Τύπο άρθρα κατά της Τουρκίας, στα οποία υπενθυμιζόταν ότι κατά την περίοδο του μεγάλου Ελληνικού λιμού της Κατοχής οι Τούρκοι έστελναν χαλασμένα τρόφιμα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις Ελλήνων που προσπαθούσαν να διαφύγουν στην Μέση Ανατολή, οι επίσημες αρχές της Τουρκίας ζητούσαν λύτρα ανεπίσημα από την εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση και τους Άγγλους για να τους απελευθερώσουν. Λίγες μέρες μετά, στις 6 Ιουνίου έγινε σχετική συζήτηση στην Ελληνική βουλή όπου οι περισσότεροι ομιλητές επιτέθηκαν κατά των Τούρκων συναδέλφων τους και ιδιαίτερα του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Σαντάκ που υποστήριξε την επίθεση κατά της Ελλάδας. Μάλιστα ο υπουργός Δημοσίας τάξης Ναπολέων Ζέρβας έφτασε στο σημείο ακόμη και να απειλήσει την Τουρκία ότι θα μετανιώσει για την συμπεριφορά της έναντι της Ελλάδας.



Ναπολέων Ζέρβας


Επίλογος - συμπέρασμα

Φαίνεται πάντως ότι τα γεγονότα μεγεθύνθηκαν εσκεμμένα από τους Τούρκους καθώς λίγες μέρες μετά οι ίδιες οι Τουρκικές εφημερίδες παραδέχονταν ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές υπερέβαλαν για την έκταση των επεισοδίων, ενώ άλλοι δημοσιογράφοι έκαναν έκκληση να μην διαρραγεί το μέτωπο στην Ανατολική Μεσόγειο κατά του κομμουνισμού. Κάποιοι τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία μίλησαν για προβοκάτσια των κομμουνιστών που είχαν παρεισφρύσει στο πλήθος, άποψη που υποστήριξαν δημόσια και Τούρκοι ποδοσφαιριστές στο συλλαλητήριο. Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι ότι με αφορμή ένα ασήμαντο αθλητικό γεγονός φανερώθηκε η απλή αλήθεια ότι η ελληνοτουρκική φιλία που είχε εγκαινιαστεί την τετραετία 1928-1932 από τον Βενιζέλο και τους Κεμάλ και Ινονού, είχε μεν επιτευχθεί σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, αλλά χωρίς αυτό να έχει επίδραση στους δύο λαούς των οποίων οι πραγματικές σχέσεις στο ενδιάμεσο διάστημα μέχρι το 1949, πρέπει να χαρακτηριστούν αν όχι εχθρικές τουλάχιστον εύθραυστες.


Επίσης σημαντικό είναι το γεγονός ότι έχουμε την δυναμική εμφάνιση στο προσκήνιο Τουρκικών εθνικιστικών οργανώσεων που θα πρωταγωνιστήσουν τις επόμενες δεκαετίες στον δημόσιο λόγο της Τουρκίας και θα πυροδοτήσουν επεισόδια εις βάρος όλων των εναπομείναντων μειονοτήτων με κορυφαία τα "Σεπτεμβριανά" το 1955 στην Κωνσταντινούπολη, όταν εν μια νυκτί ένα μαινόμενο Τουρκικό πλήθος κατέστρεψε τις ιδιωτικές περιουσίες των Ελλήνων. Το σοβαρό αυτό γεγονός που κατέστρεψε οριστικά τον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, δεν ήταν ούτε αυθόρμητο, ούτε ξαφνικό, αλλά είχε κυοφορηθεί στους κόλπους της Τουρκικής κοινωνίας επί μια δεκαετία τουλάχιστον.

https://www.istorikathemata.com/2014/10 ... -1949.html

[wooded glade]

Στο Ουκρανικό υπήρξε βέβαια βαβούρα που οι Ουκρανοί δεν έδιναν τον αγώνα, αλλά δεν εκτελέστηκαν όλοι.
Φαίνεται αλοπεριντίν δεν είχαν οι Γερμανοί.
Εκτελέστηκαν μερικοί, μεταξύ των οποίων ο τερματοφύλακας ο οποίος μίλησε περιφρονητικά στους Γερμανούς και τους είπε "περιμένετε να γυρίσει ο Στάλιν και θα δείτε τι θα πάθετε".

[Ζαποτέκος]

Αρχαίοι και Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες
Την εποχή που βασιλιάς της Ήλιδος ήταν ο Ίφιτος, η Ελλάδα μαστιζόταν από αρρώστιες και ξηρασία και οι Έλληνες πολεμούσαν μεταξύ τους. Ο Ίφιτος ρώτησε το Μαντείο των Δελφών τι πρέπει να γίνει για να σωθεί η Ελλάδα. Η Πυθία του απάντησε τότε να αναβιώσουν αυτός και οι Ηλείοι τον Ολυμπιακό Αγώνα. Ο Ίφιτος υπάκουσε και με την βοήθεια του νομοθέτη της Σπάρτης Λυκούργου και του βασιλιά της Πίσας Κλεοσθένη αναβίωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι τρεις τους υπέγραψαν ιερή εκεχειρία , η οποία έγινε δεκτή από όλη την Ελλάδα. Οι Ηλείοι μάλιστα άρχισαν να τιμούν τον παλαιό τους εχθρό Ηρακλή. Όταν λοιπόν θα γίνονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες προς τιμήν του Δία , στην Ελλάδα θα επικρατούσε ανακωχή μεταξύ των εμπολέμων. Οι αγώνες θα γίνονταν κάθε 4 χρόνια στην Ολυμπία . Η Ολυμπία θα θεωρούταν ιερή περιοχή και απαραβίαστη από στρατιωτικές δυνάμεις. Όσοι δεν τηρούσαν την ανακωχή θεωρούνταν ιερόσυλοι και τιμωρούνταν, ενώ δεν τους έδινε χρησμό ούτε το Μαντείο των Δελφών.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν στεφανίτες , δηλαδή οι νικητές έπαιρναν ως έπαθλο ένα στεφάνι αγριελιάς. ( Την ελιά απ' την οποία δινόταν το στεφάνι πίστευαν πως την είχε φυτέψει ο Ηρακλής και ότι την είχε φέρει απ' την χώρα των Υπερβορείων. ) Οι ολυμπιονίκες θεωρούνταν στην χώρα τους ήρωες και ευνοημένοι απ' τους θεούς . Κάτι σαν άγιοι. Η πόλη γκρέμιζε μέρος των τειχών της για να μπει από εκεί ο νικητής. Κάθε πόλη που είχε έναν τέτοιον λεβέντη δεν είχε ανάγκη από τείχη.

Στα Ολύμπια έπαιρναν μέρος μόνο ελεύθεροι Έλληνες. Απαγορευόταν η συμμετοχή στους δούλους και στους βαρβάρους. Στους βαρβάρους επιτρεπόταν να παρακολουθούν. Οι συμμετέχοντες αθλητές θα έπρεπε να μην επιβαρύνονται με κάποιον φόνο. Εκτός από αθλητές , στα Ολύμπια συμμετείχαν και καλλιτέχνες που παρουσίαζαν τα έργα τους. Επίσης ποιητές απαγγέλνανε τα ποιήματά τους.

Στα Ολύμπια διάβασε ο Ηρόδοτος ένα τμήμα της Ιστορίας του και το πλήθος τον επευφήμησε. Ανάμεσα στους ακροατές ήταν και ο μικρός Θουκυδίδης που αποφάσισε όταν μεγαλώσει να συνεχίσει το έργο του Ηροδότου. Επίσης στα Ολύμπια του 476 π.Χ. γνώρισε την αποθέωση ο Θεμιστοκλής για τη νίκη του στην Σαλαμίνα και αργότερα καταχειροκροτήθηκε για το έργο του ο Πλάτων στα 70 του έτη.

Στην Ολυμπία υπήρχε ο καθιστός Δίας , περίφημο άγαλμα του Φειδία. Αν ο Δίας παριστανόταν όρθιος , το άγαλμα θα ξεσκέπαζε το ναό. Το καλλιτέχνημα αυτό ήταν ένα απ' τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Αποτελούταν από μάρμαρο , χρυσάφι , ελεφαντόδοντο και πολύτιμες πέτρες. Σε αυτό ορκίζονταν οι αθλητές ότι δεν θα νικούσαν με δόλο . Το αριστούργημα αυτό μεταφέρθηκε αργότερα στην Κωνσταντινούπολη και κάηκε σε μια πυρκαγιά γύρω στο 475 μ.Χ. Για περισσότερα σχετικά με το άγαλμα βλ. το β΄ μισό αυτής της ανάρτησης Ζαποτέκος @ Στοιχεία πολιτισμικής ιστορίας

Το Στάδιο στην Ολυμπία χωρούσε 45.000 θεατές. Οι θεατές κάθονταν χάμω . Οι 10 ελλανοδίκες όμως , οι κριτές δηλαδή των αγώνων που προέρχονταν απ' τους άριστους των Ηλείων, κάθονταν σε πέτρινα καθίσματα.

Σ᾽ αυτόν τον Ψάμμη, όταν ήταν βασιλιάς της Αιγύπτου, ήρθαν απεσταλμένοι των Ηλείων και καυχιόνταν ότι τους αγώνες στην Ολυμπία τούς είχαν κανονίσει όσο δικαιότερα και καλύτερα μπορούσαν να το κάνουν άνθρωποι, και διατείνονταν ότι ούτε οι Αιγύπτιοι, οι σοφότεροι απ᾽ όλους τους ανθρώπους, δεν θα μπορούσαν να επινοήσουν τίποτε ανώτερο. Όταν λοιπόν έφτασαν οι Ηλείοι στην Αίγυπτο και είπαν γιατί είχαν πάει, ο βασιλιάς αυτός συγκάλεσε όλους τους Αιγυπτίους όσοι λεγόταν ότι είναι οι σοφότεροι. Συγκεντρώθηκαν λοιπόν οι Αιγύπτιοι και ζήτησαν από τους Ηλείους να τους πουν όλους τους κανονισμούς που εφάρμοζαν στους αγώνες· οι Ηλείοι πάλι είπαν όσα είχαν να πουν και πρόσθεσαν ότι είχαν πάει εκεί για να μάθουν αν οι Αιγύπτιοι μπορούσαν να σκεφτούν τίποτε δικαιότερο. Τα μελέτησαν οι Αιγύπτιοι και ρώτησαν τους Ηλείους αν στους αγώνες παίρνουν μέρος και οι συμπολίτες τους. Και αυτοί είπαν ότι και οι ίδιοι και οι άλλοι Έλληνες, όσοι θέλουν, είναι ελεύθεροι να παίρνουν μέρος στους αγώνες. Οι Αιγύπτιοι τότε είπαν ότι κανονίζοντάς τα έτσι οι Ηλείοι ξέφευγαν εντελώς από το δίκαιο: γιατί δεν είναι δυνατόν να μη μεροληπτούν υπέρ του συμπολίτη τους που αγωνίζεται αδικώντας έτσι τον ξένο. Αν λοιπόν ήθελαν να έχουν δίκαιους κανονισμούς και γι᾽ αυτόν τον λόγο είχαν πάει στην Αίγυπτο, οι Αιγύπτιοι τους συμβούλευαν να τελούν τους αγώνες μόνο για ξένους αγωνιστές, και να μην επιτρέπεται στους Ηλείους να παίρνουν μέρος σε αυτούς. Αυτές λοιπόν τις υποδείξεις έκαναν οι Αιγύπτιοι στους Ηλείους.
http://www.greek-language.gr/digitalRes ... 30&page=68

Η πρώτη Ολυμπιάδα ήταν το 776 π.Χ. και νικητής ήταν ο δρομέας Κόροιβος. Το 394 μ.Χ. οι παρηκμασμένοι πλέον Ολυμπιακοί Αγώνες της Ηλείας καταργήθηκαν απ' τον Μέγα Θεοδόσιο. ( Ολυμπιακοί Αγώνες συνέχισαν όμως να γίνονται και σε άλλες πόλεις [ π.χ. Αντιόχεια ] για πολύ καιρό ακόμη ). Αναβίωσαν τελικά στις 16/6/1894 έπειτα από πρόταση του Γάλλου βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν . ( Οι κακές γλώσσες λένε πως ήταν μισογύνης και φιλόπαις. ) Το 1896 έγιναν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα.


Ο Ολυμπιακός Ύμνος είναι μια μουσική σύνθεση που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 από τον Κερκυραίο συνθέτη Σπύρο Σαμάρα, σε ποίηση και στίχους του Κωστή Παλαμά. Γράφτηκε ένα χρόνο νωρίτερα και ακούστηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1896 στο Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός". Στις 25 Μαρτίου 1896, ο Βασιλιάς Γεώργιος από το Παναθηναϊκό Στάδιο κήρυξε την τελετή έναρξης των Α' Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.

Κατά τις επόμενες Ολυμπιάδες και μέχρι το 1956, η εκάστοτε διοργανώτρια χώρα ήταν υποχρεωμένη να διοργανώνει τον δικό της Ολυμπιακό Ύμνο, κάτι που δεν αποδείχθηκε εύλογο. Έτσι το 1936 ο Ύμνος των Αγώνων του Βερολίνου, τον οποίο ειχε συνθέσει ο Ρίχαρντ Στράους, αποφασίστηκε να είναι ο μόνιμος Ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων. Απόφαση που λίγο αργότερα ανακλήθηκε και από το 1954 έως το 1956 επικράτησε ο Ύμνος του Πολωνού Μίχα Σπίσακ. Όλα αυτά μέχρι το 1958 όταν ο ύμνος των Σαμάρα / Παλαμά επελέγη από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή ως ο επίσημος ύμνος του Ολυμπιακού Κινήματος και από την Ολυμπιάδα της Ρώμης το 1960 ανακρούεται στις τελετές έναρξης και λήξης κάθε Ολυμπιάδας, συνήθως μεταγλωττισμένος στη γλώσσα της διοργανώτριας χώρας. Ο Ολυμπιακός Ύμνος έχει μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες, ωστόσο είναι αρκετές οι διοργανώτριες χώρες που προτιμούν να ακουστεί στην ελληνική ( π.χ. Σίδνεϊ 2000 , Πεκίνο 2008 κ.α. ) .
Η αρχική παρτιτούρα βρίσκεται στην έδρα της ΔΟΕ στη Λωζάνη.

Αρχαίο Πνεύμα αθάνατον, αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού,
κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα
στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού.

Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,
στων ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή,
και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί.

Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουν μαζί σου
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός.
Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου,
Αρχαίο Πνεύμ' αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός
Αρχαίο Πνεύμ' αθάνατο, κάθε λαός.


σημ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν τραγουδιέται ο Ύμνος, η λέξη «θάλασσες» (πρώτος στίχος τρίτης στροφής) αντικαθίσταται από τη λέξη «πέλαγα».
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE ... E%BF%CF%82

Για πρώτη φορά έγινε η το άναμμα της Ολυμπιακής Φλόγας το 1936 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. ( Παγανιστικά πράγματα )

Βίντεο από την πρώτη τελετή αφής στην ιστορία της Ολυμπιακής φλόγας που πραγματοποιείται στην Αρχαία ΟΛΥΜΠΙΑ με πρωθιέριες την ΚΟΥΛΑ ΠΡΑΤΣΙΚΑ και την ΑΛΕΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ (1936).


20/7/1936. Η Κούλα Πράτσικα ανάβει την πρώτη ουλυμπιακή δάδα με τις ακτίνες του ηλίου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE ... E%BA%CE%B1

Το ποίημα «Φως της Ολυμπίας» του Τάκη Δόξα απαγγέλλεται στη έναρξη των εορτών για την μεταφορά της ιερής φλόγας από την Ολυμπία, στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE ... E%B1%CF%82
https://www.sansimera.gr/anthology/173
Το «Φως της Ολυμπίας» του Τάκη Δόξα ... απαγγελλόταν ανελλιπώς σ' όλες τις Ολυμπιάδες εκτός του 1996 και του 2000.
https://www.kathimerini.gr/694515/opini ... rtioy-2004

[Ζαποτέκος]

- Οι Ηλείοι, οι κάτοικοι της Ολυμπίας και της γύρω περιοχής , ήταν η ΔΟΕ της εποχής. Είχαν τον πρώτο λόγο και τον τελευταίο λόγο. Όπως η ΔΟΕ , παρακολουθούσαν την προετοιμασία των αγώνων. Ονόμαζαν Ανολυμπιάδες τις Ολυμπιάδες που, σύμφωνα αυτούς , δεν ήταν κανονικές και δεν αναγνωρίζονταν από αυτούς, επειδή δεν ήταν αυτοί οι αγωνοθέτες. Αυτές ήταν η 8η, η 34η, η 104η και η 211η Ολυμπιάδα. Σε αυτές αγωνοθέτες ήταν οι Πισσαίοι, είτε μόνοι τους είτε με τον τύραννο του Άργους Φείδωνα στην πρώτη και με τους Αρκάδες στην τρίτη.

- Γίνονταν και στην αρχαιότητα μποϊκοτάζ και αποβολές συμμετεχόντων. Στην 90ή Ολυμπιάδα οι Λακεδαιμόνιοι εισέβαλαν στο Λέπρεο και οι Ηλείοι τους απέκλεισαν από τους Αγώνες. Ο Λίχας όμως από την Σπάρτη πήρε μέρος στην αρματοδρομία με τα ... χρώματα της Θήβας. Όταν νίκησε, έβαλε στο κεφάλι του ηνιόχου την ταινία της Σπάρτης , προκαλώντας την ΔΟΕ της εποχής , η οποία τιμώρησε με μαστίγωμα τον βέβηλο Σπαρτιάτη.

- Όπως σήμερα έτσι και στην αρχαιότητα οι πόλεις ήθελαν να παρουσιάζουν πολλούς ολυμπιονίκες για να δείχνουν ότι είναι ισχυρές. Οι τύραννοι των ελληνικών πόλεων προσπαθούσαν να αποκτήσουν τους καλύτερους αθλητές για να δρέψουν έμμεσα κάτι από τη δόξα της ολυμπιακής νίκης.

- Ο Άστυλος ο Κροτωνιάτης ήταν ένας απ' τους καλύτερους αθλητές των αρχαίων χρόνων. Ο τύραννος των Συρακουσών Ιέρων τον έπεισε να αλλάξει ... πατρίδα και να εμφανιστεί στους επόμενους Ολυμπιακούς με τα "χρώματα" της πόλης του. Έτσι , το 484 π.Χ. , ο Άστυλος ανακηρύχτηκε για δεύτερη φορά ολυμπιονίκης , αυτή την φορά για τις Συρακούσες , και οι Κροτωνιάτες έξαλλοι γκρέμισαν τον ανδριάντα του Αστύλου , κατάσχεσαν το σπίτι του και για να τον προσβάλουν ακόμη περισσότερο το μετέτρεψαν σε φυλακή.

- Ο Σωτιάδης από την Κρήτη είχε νικήσει στον δόλιχο , αλλά στους επόμενους Αγώνες εμφανίστηκε ως αθλητής της Εφέσου. Οι Κρητικοί θεώρησαν ότι απαρνήθηκε την ίδια του την πατρίδα και τον εξόρισαν για όλη του την ζωή.

- Δεν έλειπαν και τα σικέ παιχνίδια ( πλούσιοι δωροδοκούσαν τους αντιπάλους τους ) , κυρίως απ' την ρωμαϊκή περίοδο και μετά. Κτά την ρωμαιοκρατία επικράτησε η έκλυση των ηθών. Φιλόσοφοι γίνονταν υπηρέτες των ισχυρών της Ρώμης , ποιητές έγραφαν ποιήματα έναντι ανταλλαγμάτων και αθλητές ... πατούσαν φρένο για να νικήσουν οι εκλεκτοί των ισχυρών.

- Ο Αθηναίος Κάλλιππος τιμωρήθηκε γιατί προσπάθησε να εξαγοράσει τους αντιπάλους του το 332 π.Χ. Οι Αθηναίοι , σε ένδειξη διαμαρτυρίας , μποϊκοτάρισαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το μαντείο των Δελφών που συνεργαζόταν με τους Αγώνες δίνοντας χρησμούς στους αθλητές , μποϊκοτάρισε τους Αθηναίους και αρνήθηκε να τους δίνει χρησμούς , μέχρι να άρουν το μποϊκοτάζ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εποίησαν οι Αθηναίοι την ανάγκη φιλοτιμία και επέστρεψαν στους Αγώνες.

- Ο Φίλιππος ο Β΄ , ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου , γέμισε την Ολυμπία με κτίσματα και θησαυρούς προκειμένου να επιβεβαιωθεί η πανελλήνια κυριαρχία και πρωτοκαθεδρία των Μακεδόνων.

- Ο Θεαγένης ο Θάσιος ( 480 π.Χ. ) ήταν ένας απ' τους καλύτερους αθλητές της εποχής του. Πολυαθλητής που στην εποχή μας θα σάρωνε στο δέκαθλο ή στο μοντέρνο πένταθλο. Ο Θεαγένης , από υπερβολική εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του , δήλωσε συμμετοχή στην πυγμαχία και στο παγκράτιο ( κάτι μεταξύ πάλης , πυγμαχίας και άλλων πολεμικών τεχνών ). Στην πυγμαχία νίκησε τον Εύθυμο απ' τους Επιζεφύριους Λοκρούς . Κουρασμένος, όμως , και τραυματισμένος δεν κατάφερε να συμμετάσχει στο παγκράτιο. Οι αυστηροί ελλανοδίκες του επέβαλαν χρηματικό πρόστιμο ενός ταλάντου και ακύρωσαν τη νίκη του με τον Εύθυμο , υποχρεώνοντάς τον να αγωνιστεί και πάλι μαζί του. Ο Θεαγένης νίκησε και πάλι , αλλά αυτή την φορά οι ελλανοδίκες τον υποχρέωσαν σε νέα αποζημίωση δύο ταλάντων προς Εύθυμο επειδή έδωσε δεύτερο αγώνα !!! Ο Θεαγένης εξαγόρασε την ποινή του με την συμμετοχή του στις δύο επόμενες διοργανώσεις , αφήνοντας τον Εύθυμο να νικήσει ! ( Στο Παυσανίας , Ελλάδος Περιήγησις, Β΄Ηλειακά 6,6,6 βρίσκω λίγο διαφορετικά το περιστατικό. http://www.perseus.tufts.edu/hopper/tex ... ection%3D6 )


Πηγές :
Εφημερίδα Sprotime 2004 , Άγγελος Μενδρινός
https://greek_greek.enacademic.com/206483/%CE%91%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82

[Ζαποτέκος]

εκδόσεις Εμφύλιος Τύπος

Οι Ολυμπιακοί που δεν έγιναν.


Ελευθερία 23/11/1948

Μέσα στον Εμφύλιο κόσμος υποστηρίζει την ομάδα του Στρατού ( στην οποία παίζουν πολλοί ποδοσφαιριστές ) , αλλά ριχνει έτσι το ηθικό της εθνικής μας που σε λίγες μέρες θα αντιμετωπίσει την Τουρκία.

( με αριστερό κλικ μεγαλώνουν )

[Ζαποτέκος]

( με αριστερό κλικ μεγαλώνει )

[Obi Wan Iakobi]

Για πρώτη φορά έγινε η το άναμμα της Ολυμπιακής Φλόγας το 1936 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. ( Παγανιστικά πράγματα )

Οπου το φιλοχιτλερικο φουστανελοφορο κτηνος Λουης* εδωσε κλαδι ελιας στον Χιτλερ



*Υπαρχει μια φημη οτι ηταν No Fair Play γιατι διενυσε μεγαλο κομματι του μαραθωνιου πανω σε καρο.Αν ισχυει αυτοματα κατατασσεται στις προ-πχωρουμικες μορφες της ιστοριας.

[Ζαποτέκος]

Για πρώτη φορά έγινε η το άναμμα της Ολυμπιακής Φλόγας το 1936 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. ( Παγανιστικά πράγματα )

Οπου το φιλοχιτλερικο φουστανελοφορο κτηνος Λουης* εδωσε κλαδι ελιας στον Χιτλερ



*Υπαρχει μια φημη οτι ηταν No Fair Play γιατι διενυσε μεγαλο κομματι του μαραθωνιου πανω σε καρο.Αν ισχυει αυτοματα κατατασσεται στις προ-πχωρουμικες μορφες της ιστοριας.

Ε, ναι .

Ζαποτέκος @ Η fake(;) νίκη του Σ. Λούη στον Α' Μαραθώνιο
Ζαποτέκος @ Η fake(;) νίκη του Σ. Λούη στον Α' Μαραθώνιο

Υ.Γ. Όσο για το άλλο με τον Δομάζο δεν έχω ιδέα.

[Obi Wan Iakobi]

Ε, ναι .

Ζαποτέκος @ Η fake(;) νίκη του Σ. Λούη στον Α' Μαραθώνιο
Ζαποτέκος @ Η fake(;) νίκη του Σ. Λούη στον Α' Μαραθώνιο

Εχεις ασχοληθει,οκ

[Ζαποτέκος]

Χιούμορ απ' την εποχή του Εμφυλίου .
Φανός των Συντακτών 15/8/1947

[Ζαποτέκος]

Ακρόπολις 17/1/1948
Εμφύλιος. Ο στρατός νικάει τους αντάρτες στην Κόνιτσα. Ο Αργοναύτης και ο Λευκός Αστέρας διοργανώνουν φιλικό Λευκός Αστέρας vs Ένωση Αγίου Γεωργίου Μεταξουργείου υπέρ των "ηρωικών τραυματιών Κονίτσης". Ο νικητής θα πάρει κύπελλο.

[Tarkovsky]

ωραίος νήμας, Ζέπο, συνέχα έτσι

[Ζαποτέκος]

Ο Άλεξ Βιγιαπλάν , αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας στο πρώτο Μουντιάλ ( 1930 ) , εκτελέστηκε το 1944 ως δοσίλογος !
https://en.wikipedia.org/wiki/Alexandre_Villaplane

[Obi Wan Iakobi]

Ομαδα με ονομα βαρυ