στα χνάρια της ποίησης
Re: στα χνάρια της ποίησης
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”
Re: στα χνάρια της ποίησης
κρυφή ανυπαρξία,
στο Μέγαρο της παραδοχής,
ήταν μια μεγάλη αμαρτία,
ή το λάθος κακιάς στιγμής?
αυτό που δεν αποφάσισε ο κύρης,
που και τα φαντάσματα το βλέπανε,
και λιώνανε ,απέναντι απ΄το νησι της Σύμης,
απο το πανδοχείο που μπαίνανε,
κι όσο δε γύρναγε ο καιρός,
κι όσο οι φύλακες τελειωμό δεν είχαν,
άλλο τόσο υπομονή κι έχει ο Θεός,
τα κλάματα μας βρήκαν
ετούτο το πρωινό.........
στο Μέγαρο της παραδοχής,
ήταν μια μεγάλη αμαρτία,
ή το λάθος κακιάς στιγμής?
αυτό που δεν αποφάσισε ο κύρης,
που και τα φαντάσματα το βλέπανε,
και λιώνανε ,απέναντι απ΄το νησι της Σύμης,
απο το πανδοχείο που μπαίνανε,
κι όσο δε γύρναγε ο καιρός,
κι όσο οι φύλακες τελειωμό δεν είχαν,
άλλο τόσο υπομονή κι έχει ο Θεός,
τα κλάματα μας βρήκαν
ετούτο το πρωινό.........
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
Re: στα χνάρια της ποίησης
Κράτα ελεύθερα
τα χέρια σου ·
λέω να πεθάνω σε αυτά
Γ.Δομιάνος
τα χέρια σου ·
λέω να πεθάνω σε αυτά
Γ.Δομιάνος
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”
Re: στα χνάρια της ποίησης
Κι Εγώ Και Όλοι
Τσαρλς Μπουκόφσκι
Σκεπάζουν με σάρκα τα κόκαλα
βάζουν μέσα κανένα μυαλό,
καμιά ψυχή, κάπου- κάπου,
κι έτσι οι γυναίκες πετάνε
τα βάζα στους τοίχους,
κι οι άντρες πίνουν
σαν τρελοί,
κι όλοι ψάχνουν
αυτόν τον ένα που τους αναλογεί
και κανείς δεν τον βρίσκει,
μα συνεχίζουν
να ψάχνουν
σκαρφαλώνοντας απο κρεβάτι
σε κρεβάτι.
Δεν υπάρχει
ελπίδα
κολλήσαμε όλοι μας
στην ίδια μοίρα.
Γεμίζουν οι χωματερές,
γεμίζουν οι μάντρες.
Γεμίζουν τα τρελάδικα, γεμίζουν τα νοσοκομεία,
τα νεκροταφεία.
Τίποτε άλλο, όμως, δε
γεμίζει.
Τσαρλς Μπουκόφσκι
Σκεπάζουν με σάρκα τα κόκαλα
βάζουν μέσα κανένα μυαλό,
καμιά ψυχή, κάπου- κάπου,
κι έτσι οι γυναίκες πετάνε
τα βάζα στους τοίχους,
κι οι άντρες πίνουν
σαν τρελοί,
κι όλοι ψάχνουν
αυτόν τον ένα που τους αναλογεί
και κανείς δεν τον βρίσκει,
μα συνεχίζουν
να ψάχνουν
σκαρφαλώνοντας απο κρεβάτι
σε κρεβάτι.
Δεν υπάρχει
ελπίδα
κολλήσαμε όλοι μας
στην ίδια μοίρα.
Γεμίζουν οι χωματερές,
γεμίζουν οι μάντρες.
Γεμίζουν τα τρελάδικα, γεμίζουν τα νοσοκομεία,
τα νεκροταφεία.
Τίποτε άλλο, όμως, δε
γεμίζει.
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”
Re: στα χνάρια της ποίησης
Μπορεί να πει:Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: ↑09 Νοέμ 2021, 09:17Και τώρα είμαι χαλαρός
Με όλη αυτή την τεχνολογία
Δε χρειάζεται τώρα να πατήσω το κουμπί του ραδιοφώνου στο αυτοκίνητο για να ακούσω μουσική
Απλά πατάω το κουμπί της φωνητικής εντολής, περιμένω να απαντήσει μια γυναικεία φωνή, και μετά τον ήχο λέω βάλε ραδιόφωνο.
Περιμένω λίγο για να γίνει επεξεργασία και να αναγνωριστεί η φωνή μου (λυπάμαι τον φουκαρά που θα κλέψει το αυτοκίνητό μου και θα συνειδητοποιήσει ότι δεν αναγνωρίζεται η φωνή του από το σύστημα. Βλάκα κλέφτη, πρέπει να πατήσεις το κουμπί για να ακούσεις ράδιο) μερικές φορές δεν αναγνωρίζει τι είπα και ξεκινάω από την αρχή.
Hey Google, tell me a poem,
κι Αυτή να του το πει.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
- Πορφύριος Εξαρχίδης
- Δημοσιεύσεις: 9711
- Εγγραφή: 17 Μάιος 2018, 10:03
- Phorum.gr user: Πορφύριος Εξαρχίδης
Re: στα χνάρια της ποίησης
Μάλλον θα του πει: Starting navigation to Patra.sys3x έγραψε: ↑17 Νοέμ 2021, 11:28Μπορεί να πει:Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: ↑09 Νοέμ 2021, 09:17Και τώρα είμαι χαλαρός
Με όλη αυτή την τεχνολογία
Δε χρειάζεται τώρα να πατήσω το κουμπί του ραδιοφώνου στο αυτοκίνητο για να ακούσω μουσική
Απλά πατάω το κουμπί της φωνητικής εντολής, περιμένω να απαντήσει μια γυναικεία φωνή, και μετά τον ήχο λέω βάλε ραδιόφωνο.
Περιμένω λίγο για να γίνει επεξεργασία και να αναγνωριστεί η φωνή μου (λυπάμαι τον φουκαρά που θα κλέψει το αυτοκίνητό μου και θα συνειδητοποιήσει ότι δεν αναγνωρίζεται η φωνή του από το σύστημα. Βλάκα κλέφτη, πρέπει να πατήσεις το κουμπί για να ακούσεις ράδιο) μερικές φορές δεν αναγνωρίζει τι είπα και ξεκινάω από την αρχή.
Hey Google, tell me a poem,
κι Αυτή να του το πει.
Re: στα χνάρια της ποίησης
Καύλες αδέρφια, καύλες. Αφόρητες. Της σύγχυσης, της απώλειας, μιας κάποιας διαστροφής. Μιας μοναξιάς που δεν μαζεύεται η πουτάνα. Ακόμη κι αν την φτύσεις στα μούτρα. Πάντα θα αποζητάς το λάβαρο που την απελευθερώνει αίφνης. Με ένα κούνημα της προστυχιάς που δεν αντιλαμβάνεσαι, μιας φράσης.
Και να μαζεύεις την βρωμιά απ'τα πατώματα, να την γλείφεις ηδονικά και να χύνεις πάνω στα σκατά σου. Και μετά γεμάτος ικανοποίηση, να αρέσκεσαι στ'απομεινάρια της ανυπαρξίας. Η κοπρολαγνεία που σώζει απ'την αφάνεια.Τα άσπρα τοιχεία της απομόνωσης,που ανθίζουν στο κάγκελο. Και γεννούν εκτρώματα σκέψης.
Ξεκίνησε τον δρόμο σου. Θα σταματήσεις στα μισά. Μάλλον μπέρδεψες την Ιθάκη σου.
Υ.γ. Μαζευτείτε. Και αλλάξτε ρότα. Ξέρετε εσείς.
Και να μαζεύεις την βρωμιά απ'τα πατώματα, να την γλείφεις ηδονικά και να χύνεις πάνω στα σκατά σου. Και μετά γεμάτος ικανοποίηση, να αρέσκεσαι στ'απομεινάρια της ανυπαρξίας. Η κοπρολαγνεία που σώζει απ'την αφάνεια.Τα άσπρα τοιχεία της απομόνωσης,που ανθίζουν στο κάγκελο. Και γεννούν εκτρώματα σκέψης.
Ξεκίνησε τον δρόμο σου. Θα σταματήσεις στα μισά. Μάλλον μπέρδεψες την Ιθάκη σου.
Υ.γ. Μαζευτείτε. Και αλλάξτε ρότα. Ξέρετε εσείς.
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison
Re: στα χνάρια της ποίησης
εχετε γαμηθει με μια Ιθακη ρε πουστηδες, αφηστε την ησυχη και βρειτε αλλο reference
Re: στα χνάρια της ποίησης
Σωστά την σκίσαμε την έρμη. Όμορφα, ας το κάνω Κεφαλλονιά.
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δε φταίω εγώ κόρη ξανθή και γαλανή.Πασιφάη έγραψε: ↑17 Νοέμ 2021, 14:01Καύλες αδέρφια, καύλες. Αφόρητες. Της σύγχυσης, της απώλειας, μιας κάποιας διαστροφής. Μιας μοναξιάς που δεν μαζεύεται η πουτάνα. Ακόμη κι αν την φτύσεις στα μούτρα. Πάντα θα αποζητάς το λάβαρο που την απελευθερώνει αίφνης. Με ένα κούνημα της προστυχιάς που δεν αντιλαμβάνεσαι, μιας φράσης.
Και να μαζεύεις την βρωμιά απ'τα πατώματα, να την γλείφεις ηδονικά και να χύνεις πάνω στα σκατά σου. Και μετά γεμάτος ικανοποίηση, να αρέσκεσαι στ'απομεινάρια της ανυπαρξίας. Η κοπρολαγνεία που σώζει απ'την αφάνεια.Τα άσπρα τοιχεία της απομόνωσης,που ανθίζουν στο κάγκελο. Και γεννούν εκτρώματα σκέψης.
Ξεκίνησε τον δρόμο σου. Θα σταματήσεις στα μισά. Μάλλον μπέρδεψες την Ιθάκη σου.
Υ.γ. Μαζευτείτε. Και αλλάξτε ρότα. Ξέρετε εσείς.
Ότι ήταν να κάνω το έκανα.
Αυτός, αυτός φταίει, αλλά που θα πάει, θα πάρουμε την εκδίκηση μας όταν ανέβεις απάνω.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
Re: στα χνάρια της ποίησης
sys3x έγραψε: ↑17 Νοέμ 2021, 14:21Δε φταίω εγώ κόρη ξανθή και γαλανή.Πασιφάη έγραψε: ↑17 Νοέμ 2021, 14:01Καύλες αδέρφια, καύλες. Αφόρητες. Της σύγχυσης, της απώλειας, μιας κάποιας διαστροφής. Μιας μοναξιάς που δεν μαζεύεται η πουτάνα. Ακόμη κι αν την φτύσεις στα μούτρα. Πάντα θα αποζητάς το λάβαρο που την απελευθερώνει αίφνης. Με ένα κούνημα της προστυχιάς που δεν αντιλαμβάνεσαι, μιας φράσης.
Και να μαζεύεις την βρωμιά απ'τα πατώματα, να την γλείφεις ηδονικά και να χύνεις πάνω στα σκατά σου. Και μετά γεμάτος ικανοποίηση, να αρέσκεσαι στ'απομεινάρια της ανυπαρξίας. Η κοπρολαγνεία που σώζει απ'την αφάνεια.Τα άσπρα τοιχεία της απομόνωσης,που ανθίζουν στο κάγκελο. Και γεννούν εκτρώματα σκέψης.
Ξεκίνησε τον δρόμο σου. Θα σταματήσεις στα μισά. Μάλλον μπέρδεψες την Ιθάκη σου.
Υ.γ. Μαζευτείτε. Και αλλάξτε ρότα. Ξέρετε εσείς.
Ότι ήταν να κάνω το έκανα.
Αυτός, αυτός φταίει, αλλά που θα πάει, θα πάρουμε την εκδίκηση μας όταν ανέβεις απάνω.
Άντε συνεννοήσου με το βρωμόπουλο που ακομπανιάρει τον οκτάρχιδο.
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison
Re: στα χνάρια της ποίησης
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
Re: στα χνάρια της ποίησης
ενα κρασάκι ,με μια φίλη,
εδώ παραδίπλα στο ταβερνείο,
να περνά ο καιρός απ΄την καρδιά,
έχει πιάσει κι όλας μια ψιλή βροχή,
και δίπλα είναι το καφενείο,
που διαλαλούν αριστοτεχνικά ρητά,
μεζές η απόλαυση της συννεφιάς,
και τα φωτεινά μάτια των φοιτητών,
ακούστηκε στο τέλος μια φωνή,
όρκος μιας αγάπης μεγάλης και βαθιάς,
στο φέγγος των αστεριών,
μια ανυπόταχτη κραυγή........
εδώ παραδίπλα στο ταβερνείο,
να περνά ο καιρός απ΄την καρδιά,
έχει πιάσει κι όλας μια ψιλή βροχή,
και δίπλα είναι το καφενείο,
που διαλαλούν αριστοτεχνικά ρητά,
μεζές η απόλαυση της συννεφιάς,
και τα φωτεινά μάτια των φοιτητών,
ακούστηκε στο τέλος μια φωνή,
όρκος μιας αγάπης μεγάλης και βαθιάς,
στο φέγγος των αστεριών,
μια ανυπόταχτη κραυγή........
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
- Πορφύριος Εξαρχίδης
- Δημοσιεύσεις: 9711
- Εγγραφή: 17 Μάιος 2018, 10:03
- Phorum.gr user: Πορφύριος Εξαρχίδης
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δεν ξέρω που έγινε το λάθος
όλα τα έκανα σωστά
είχα τα Σάββατα το πάθος
και τις Δευτέρες τα έξυνα
κρατούσα πάντα μια σημαία
πάντα κουνούσα ένα πανό
όλο παρκάρω σε ΑμεΑ και αν πρέπει
επαναπροσδιορίζω τον ορισμό
Ο βουλευτής μου έχει κλείσει
και η ομάδα μου έχει χαθεί
ψυχή μου σε έχουνε γαμήσει στη Δύση
τι να σου τάξω να φανείς
Όνειρο θα δω
, όνειρο τρελό, ξανά
θα απογειωθώ με ένα πλοίο που πετά
εγώ είμαι ο λαός
είμαι ο εκλεκτός
από Παλιά
Ω αγάπη μου μην κλαις
μάζεψε τα ασημικά
όλα τα έκανα σωστά
είχα τα Σάββατα το πάθος
και τις Δευτέρες τα έξυνα
κρατούσα πάντα μια σημαία
πάντα κουνούσα ένα πανό
όλο παρκάρω σε ΑμεΑ και αν πρέπει
επαναπροσδιορίζω τον ορισμό
Ο βουλευτής μου έχει κλείσει
και η ομάδα μου έχει χαθεί
ψυχή μου σε έχουνε γαμήσει στη Δύση
τι να σου τάξω να φανείς
Όνειρο θα δω
, όνειρο τρελό, ξανά
θα απογειωθώ με ένα πλοίο που πετά
εγώ είμαι ο λαός
είμαι ο εκλεκτός
από Παλιά
Ω αγάπη μου μην κλαις
μάζεψε τα ασημικά
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
- 70 Απαντήσεις
- 2582 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από decadent
26 Απρ 2024, 16:22