break έγραψε: ↑24 Νοέμ 2021, 12:01
stavmanr έγραψε: ↑24 Νοέμ 2021, 08:39
Το πού αποδίδεις ομορφιά είναι προς συζήτηση. Το ότι αντιλαμβάνεσαι ομορφιά, όχι. Η
έννοια της ομορφιάς είναι δεδομένη.
Η έννοια του θεού όμως δεν είναι δεδομένη και αλλάζει ριζικά ανάλογα με την κουλτούρα και τον άνθρωπο.
Όλες οι έννοιες είναι έτσι.
Πχ. όταν συζητάμε για ομορφιά, άλλο καταλαβαίνεις εσύ ως ομορφιά κι άλλο εγώ. Όταν συζητάμε για λογική, άλλο αντιλαμβάνεσαι εσύ κι άλλο εγώ. Οτιδήποτε κι αν συζητήσουμε, αλλιώς το αντιλαμβάνεσαι εσύ κι αλλιώς εγώ.
Αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι δεν υπάρχει ούτε ότι κάποιος από εμάς κατέχει απαραίτητα το απόλυτο δίκιο.
Από τον θεό του Χριστιανισμού (το ον που έστειλε τον γιό του να σώσει την ανθρωπότητα και θα σε βασανίσει στην κόλαση αν δεν ακολουθείς κάποιους κανόνες) μέχρι το θεό του Αϊνστάιν (η απρόσωπη αρχή πίσω από τους κανόνες του σύμπαντος) η απόσταση είναι τόσο μεγάλη που μιλάμε για διαφορετικές έννοιες που απλώς μοιράζονται την ίδια λέξη.
Το ίδιο συμβαίνει με οτιδήποτε. Πχ. η λέξη σύμπαν δεν έχει την ίδια σημασία σε όλους τους ανθρώπους, ή σε όλες τις εποχές. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συζητάμε και να αναζητούμε την πραγματική της σημασία.
Οπότε οποιαδήποτε συζήτηση περί ύπαρξης θεού θα πρέπει να γίνεται μόνο αφού έχει διευκρινισθεί σε ποια από όλες τις έννοιες του θεού αναφερόμαστε, κάτι που φυσικά μπορεί να το κάνει μόνο αυτός που ξεκινάει την κουβέντα από την θέση πως κάτι τέτοιο υπάρχει.
Με αυτή την τακτική δεν μπορεί να γίνει καμία συζήτηση, περί οποιουδήποτε πράγματος. Κάποτε οι άνθρωποι, με αυτή τη διαλεκτική κατέληξαν στο σολοψισμό αρνούμενοι ότι υπάρχει οτιδήποτε.
Καθένας καταθέτει την δική του εμπειρία, τη δική του θεώρηση, τη δική του εικόνα στη συζήτηση.