αμερικανικο πανκ

[Sid Vicious]

και μετά τις φλωριές του foscilis που σε κανονικό πανκ λάιβ θα τον ψειρίζαν και θα έπιαναν τον κώλο της δικιάς του, γιατί το πανκ οντως ήταν αλητεία και βρωμιά και όχι πολιτικαλ κορέκτ υποκριτικές ευαισθησίες, κάτι αληθινό από αμερική, Darby Crash

Germs, 1979 , Los Angeles

[anathematismeno_morio]

Σιντ μιας και είπες για L.A. (λίγα χρόνια αργότερα)
Κλασικό, ίσιο και ζόρικο τεμάχιο, στη φωνή ο Tony των Adolescents, γαμηστερό από την αρχή ως το τέλος.

Abandoned - 1985 - Killed by Faith

[Drexler]

[Null]

Ότι πιο κοντινό σε πανκ έχει τύχει να ακούσω τελευταία

[Sid Vicious]

Ότι πιο κοντινό σε πανκ έχει τύχει να ακούσω τελευταία

όντως έχει άπειρα punk/crust στοιχεια το κομμάτι αλλά είναι black metal και δεν είναι αμερικάνικο αλλά νορβηγικό, αμερικάνικο και πανκ είναι το νήμα.

[Sid Vicious]

Σιντ μιας και είπες για L.A. (λίγα χρόνια αργότερα)
Κλασικό, ίσιο και ζόρικο τεμάχιο, στη φωνή ο Tony των Adolescents, γαμηστερό από την αρχή ως το τέλος.

Abandoned - 1985 - Killed by Faith

Τεράστια δισκάρα και άγνωστη στον περισσότερο κόσμο, μπράβο! Γενικά όλοι οι Adolescents μεγάλα ταλέντα, ο Rikk Agnew εγραψε φανταστικά κομμάτια στα δυο πρωτα άλμπουμ των Christian Death, o Casey Royer (με σβάστικα στην μπλουζα στο οπισθοφυλλο του πρωτου αλμπουμ, εννοειται πως δεν ηταν ναζιστης αλλα όσοι δεν καταλαβαινουν το πανκ, το επιζητούν αποστειρωμένο και το κοιτουν μεσα απο politically correct γυαλιά θα τον κυνηγουσαν στις μερες μας) έφτιαξε την μπαντάρα D.I., o Steve Soto (δυστυχώς απεβίωσε προσφάτως) επαιζε στους Agent Orange και ενα απο τα καλυτερα αλμπουμ που εβγαλε ποτέ το αμερικάνικο πανκ το " Living in Darkness". AAA ακόμη κυκλοφορώ με t-shirt Adolescents!


Adolescents, 1981, Los Angeles

[blackpaint]

1976, πανκ/φανκ/χαρντ ροκ θανατος απο το ντιτροιτ.

[Sid Vicious]

1976, πανκ/φανκ/χαρντ ροκ θανατος απο το ντιτροιτ.

άλλη δισκάρα, proto-punk, ειχαν βγαλει μονάχα ένα επτάιντσο όσο ήταν ενεργοί (το οποιο επισης εννοείται το εχω στην πρωτη του εκδοση χαχα). Ξαναδημιουργήθηκαν πριν καποια χρονια που γενικά το θεωρώ μαλακία όταν το κανουν οι μπάντες, "οκ το δισκάκι που βγαλαμε παλια και ηταν χαμενο στα αζητητα ξαφνικα ανακαλυφθηκε και εχει παει 500-1000 ευρω ας ξανγινουμε, δικαιούμαστε λιγη αναγνωριση και χρημα εστω τριαντα χρονια μετα". Οκ το κατλαβαινω όταν το κανουν μπαντες αυτό και είναι ανθρωπινο δεν εχουν εντελως αδικο αλλα και παλι ψιλομαλακια είναι αυτό.
Η κομματαρα του μοναδικου τότε single τους ηταν η β' πλευρα, το τρομερο keep on knockin


1976, Detroit

[Japetus]

Κατάχρηση στον τίτλο, αλλά μια και πρόκειται για χθεσινή φωτογραφία από το αεροδρόμιο του Λος Άντζελες, θα μπορούσε να λεζαντογραφηθεί "Είδωλο της βρετανικής πανκ στην Αμερική"...
Ποιος ο κύριος; -που μοιάζει με κακιά αδερφή-

[anathematismeno_morio]

Σιντ μιας και είπες για L.A. (λίγα χρόνια αργότερα)
Κλασικό, ίσιο και ζόρικο τεμάχιο, στη φωνή ο Tony των Adolescents, γαμηστερό από την αρχή ως το τέλος.

Abandoned - 1985 - Killed by Faith

Τεράστια δισκάρα και άγνωστη στον περισσότερο κόσμο, μπράβο! Γενικά όλοι οι Adolescents μεγάλα ταλέντα, ο Rikk Agnew εγραψε φανταστικά κομμάτια στα δυο πρωτα άλμπουμ των Christian Death, o Casey Royer (με σβάστικα στην μπλουζα στο οπισθοφυλλο του πρωτου αλμπουμ, εννοειται πως δεν ηταν ναζιστης αλλα όσοι δεν καταλαβαινουν το πανκ, το επιζητούν αποστειρωμένο και το κοιτουν μεσα απο politically correct γυαλιά θα τον κυνηγουσαν στις μερες μας) έφτιαξε την μπαντάρα D.I., o Steve Soto (δυστυχώς απεβίωσε προσφάτως) επαιζε στους Agent Orange και ενα απο τα καλυτερα αλμπουμ που εβγαλε ποτέ το αμερικάνικο πανκ το " Living in Darkness". AAA ακόμη κυκλοφορώ με t-shirt Adolescents!


Adolescents, 1981, Los Angeles

Τα λες ορθότατα αγαπητέ, συμφωνώ απόλυτα.
Επειδή βαριέμαι να παραθέτω, δες αν θέλεις τις απαντήσεις 5 και 6 στην σελίδα 3 του νήματος

Εγώ το '95 (αν θυμάμαι καλά) έχω σκάσει σε γάμο ξαδερφης με μπλουζάκι wipers
Αλλά ακόμη και σήμερα κυκλοφοράω με dead moon, naked raygun κλπ. Παίζει να ΄χω καμια 50αρια t-shirts μπαντών από τα νιάτα μου.

[unreal]

Αγαπητοί συμπχορουμήτες του νήματος, χωρίς να θέλω να σας προσβάλω, ούτε ξόφαλτσα δεν πιάσατε το είδος.
Επειδή μεγάλωσα με το ίσιο, το λεβέντικο αμερικάνικο πανκ και αν και πέρασαν τα νιάτα μου και οι μέρες της ανέμελης μοικάνας και του "σας γαμω μάνες και σύστημα" και επειδή είμαι και στις καλές μου σήμερα, θα παραθέσω τα 20+1 άλμπουμς που είναι must στο είδος.
Εξαιρούνται τα πολύ γνωστά Ramones, Dead Kennedys Social Distortion κλπ. Με τυχαία σειρά όπως με ερχονται στο κεφάλι. Έχουμε και λέμε..

what he said. Ουσιαστικά το αμερικανικό πανκ είναι το λεγόμενο hardcore punk που εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του '70 - αρχές της δεκαετίας του '80 και είναι από τις πιο σημαντικές και επιδραστικές μουσικές σκηνές στον σκληρό ήχο. Χαρακτηριστικά του ήταν το diy ήθος, η αντιπάθεια προς το βρετανικό punk, o ακραίος ήχος, τα ξυρισμένα κεφάλια κτλ. Χώρια από την μουσική του αξία έχει ενδιαφέρον να μελετηθεί και σαν κοινωνιολογικό φαινόμενο αφού δεν ήταν μία μουσική σκηνή με την στενή έννοια, αναπτύχθηκε ένα ολόκληρο οικοσύστημα από μπάντες, promoters, fanzines, labels, όλα αυτοοργανωμένα και αυτοδιαχειριζόμενα.
Το peak της σκηνής ήταν μέχρι το '82-'83, μετά η όλη φάση άρχισε να φθίνει, άλλα συγκροτήματα διέλυσαν, άλλα άλλαξαν ήχο... βέβαια ξεπετάχθηκαν πάρα πολλά παρακλάδια... nyhc, crossover, punk rock, skate punk, pop punk, thrash metal κοκ καθώς και άπειρα άλλα είδη που έχουν επηρρεαστεί άμεσα ή έμμεσα.
Για όποιον θέλει να εμβαθύνει περαιτέρω must-read είναι το american hardcore - a tribal history του steven blush και η αντίστοιχη συλλογή https://www.discogs.com/Various-America ... se/1234358 .

[Papa John]

Κατάχρηση στον τίτλο, αλλά μια και πρόκειται για χθεσινή φωτογραφία από το αεροδρόμιο του Λος Άντζελες, θα μπορούσε να λεζαντογραφηθεί "Είδωλο της βρετανικής πανκ στην Αμερική"...
Ποιος ο κύριος; -που μοιάζει με κακιά αδερφή-

Ο βλάκας ο Ρότεν.
Που κάνει τώρα παρέα με τον Γκίλμορ από τους Φλόιντ.
Με αυτόν δηλαδή που μέσω του οποίου -και με πλάγιο τρόπο- έκανε καριέρα.

[Papa John]

1976, πανκ/φανκ/χαρντ ροκ θανατος απο το ντιτροιτ.

άλλη δισκάρα, proto-punk, ειχαν βγαλει μονάχα ένα επτάιντσο όσο ήταν ενεργοί (το οποιο επισης εννοείται το εχω στην πρωτη του εκδοση χαχα). Ξαναδημιουργήθηκαν πριν καποια χρονια που γενικά το θεωρώ μαλακία όταν το κανουν οι μπάντες, "οκ το δισκάκι που βγαλαμε παλια και ηταν χαμενο στα αζητητα ξαφνικα ανακαλυφθηκε και εχει παει 500-1000 ευρω ας ξανγινουμε, δικαιούμαστε λιγη αναγνωριση και χρημα εστω τριαντα χρονια μετα". Οκ το κατλαβαινω όταν το κανουν μπαντες αυτό και είναι ανθρωπινο δεν εχουν εντελως αδικο αλλα και παλι ψιλομαλακια είναι αυτό.
Η κομματαρα του μοναδικου τότε single τους ηταν η β' πλευρα, το τρομερο keep on knockin


1976, Detroit

Ειδικά εάν τις επανεκδόσεις τις κάνει η Numero που χρεώνει 100 ευρώ το σι-ντι.
Αυτό το συγκεκριμένο μου κόστισε 70 ευρώ και ήταν μία μαλακία και μισή.
Μια φορά το άκουσα όλη κι όλη.

[Sid Vicious]

Ειδικά εάν τις επανεκδόσεις τις κάνει η Numero που χρεώνει 100 ευρώ το σι-ντι.
Αυτό το συγκεκριμένο μου κόστισε 70 ευρώ και ήταν μία μαλακία και μισή.
Μια φορά το άκουσα όλη κι όλη.

Και πρέπει να ήταν η επανεκδοση προ πενταετιας, σωστά; Αλλη ημιαπατεωνια αυτη που γινεται τελευταια χρονια, βγαζουν μια καινουργια κυκλοφορια ή επανακυκλοφορια, επιτηδες λιγοτερα αντιτυπα απο οτι ζητηση θα υπηρχε, με το που βγαινουν ειναι ηδη σε ακριβη τιμη για καινουργια κυκλοφορια, 20 και 25 ευρω, πουλανε οτι πουλανε και εχουν στην ακρη φυλαγμενες κοπιες και μετα απο δυο χρονια διπλασιαζουν και τριπλασιαζουν τιμη.
Πάντως διαφωνω μαζι σου, καλό είναι. Ξερω ότι ακους πολλα 60ς και 70ς και αν το δεις σα τετοιο και το συγκρινεις με αλλα hard rοcκ kai heavy psych και garage psychedelia μονο θα πεις σιγα το πραγμα αλλα αν το ακουσεις απλα σαν πρωτοπανκ εχει την καποια ιστορικοτητα και ποιοτητα του, δεν ηταν ουτε κατά διανοια Stooges, ουτε MC5, ουτε New York Dolls, ουτε Modern Lovers αλλα ηταν καλο κατ εμε.

[Sid Vicious]

To Punk ουσιαστικά πήρε το όνομα του από το Νεοϋρκέζικο περιοδικό "PUNK" που κυλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1976 και στο πρώτο του τεύχος εμπεριείχε μεταξύ άλλων Lou Reed, Ramones, Marlon Brando. Υπήρχε σαν μουσικός ορος και πριν και χρησιμοποιούταν κυριως ως περιγραφή για κάποιες αμερικανικες garage μπαντες των 60ς αλλά μπάντες σα τους Ramones ή τους Televison τις αποκαλουσαν τότε στα κλαμπ της Νέας Υόρκης συνήθως με τον όρο street rock. Το εισαγωγικό σημείωμα με το οποίο ξεκινουσε το πρώτο τεύχος του περιοδικού που βάπτισε το punk ήταν:
"Death to Disco Shit! Long Live the Rock!
Kill yourself. Jump off a fuckin' cliff. Drive nails into your head. Become a robot and join the staff at Disneyland. OD. Anything. Just don't listen to Discoshit. I've seen that canned crap take real live people and turn them into dogs. And vice versa. The epitome of all that's wrong with western civilisation is disco. Eddjicate yourself. Get into it. Read Punk."