29 Μαϊου 1453.Ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής κατακτά την Istanbul

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα 1204. Το 1453 έπεσε το φάντασμά της. Και καλώς ή κακώς η Κωνσταντινούπολη με την Οθωμανική κατάκτηση, αναζωογονήθηκε ως πόλη.

Οι βυζαντινοί λόγιοι όμως έφυγαν από την Κωνσταντινουπολη κσι τον Μυστρα κσι πήγαν στην Ιταλία, όπου ξεκίνησε ή ιταλική Αναγέννηση

Είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Δες απλά πότε έζησαν οι μεγάλοι λόγιοι της αναγεννησιακής Ιταλίας και όχι μόνο. Επίσης, μπορείς να ψάξεις
πόσα πανεπιστήμια είχαν φτιαχτεί στη Δυτική Ευρώπη πριν το 1453.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Τώρα .. εσύ είσαι αριστερός και εκφράσεις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ με αυτά που λες ...;

Εκφράσω προσωπικές απόψεις.

Μην το παίζεις αριστερός τότε !!
Ούτε οι απόψεις σου έχουν σχέση με αριστερά πολιτικά κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ ...

Δεν ξέρω τι λένε τα πολιτικά κόμματα για την Άλωση, πάντως σκεπτόμενοι με μαρξιστικά κριτήρια δε μπορούμε να θεωρήσουμε ανεδαφική
την ιδέα πως το υπό συζήτηση γεγονός, αποτέλεσε κάτι αρνητικό. Αυτό διότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν μία υπό κατάρρευση κρατική οντότητα
με χαρακτηριστικά φεουδαρχικού τύπου που έδωσε τη θέση σε μία άλλη που ναι μεν μπορεί να χαρακτηριστεί και αυτή φεουδαρχική αλλά λόγω του μεγέθους και του ισχύος της, θα έλεγε ένας Μαρξιστής, οδηγούσε στο επόμενο στάδιο κοινωνικής ανάπτυξης που είναι ο καπιταλισμός. Οι σουλτάνοι
προφανώς δεν είχαν πρόθεση να ενστερνιστούν τις αστικές μεταρρυθμίσεις που έλαβαν κάποια στιγμή χώρα στη Δυτική Ευρώπη, όμως επέτρεψαν
έστω και πλαγίως στους Έλληνες να ασχοληθούν με το εμπόριο και τη βιοτεχνία και να αναπτύξουν τη δική τους αστική τάξη, η οποία έχοντας επαφή
με άλλα μέρη της Αυτοκρατορίας αλλά και της Ευρώπης ήρθε σε επαφή με επαναστατικές ιδέες. Αυτές οι εξελίξεις κατά πάσα πιθανότητα δε θα μπορούσαν να συμβούν στο Βυζάντιο.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Η αλωση του 1204 ηταν αυτη που τσακισε τα θεμελια της Αυτοκρατοριας. Η οποια ηδη ειχε χασει το παιχνιδι απο το Μυριοκέφαλο και μετα.

Η επανασυσταση του 1261 ηταν ενα ουσιαστικα μια σκια του προηγουμενου μεγαλειου. Το οτι επιβιωσε 200 χρονια ακομη μετα απο αυτο μονο ως θαυμα μπορει να εκληφθει.

Δε νομίζω πως το Μυριοκέφαλο ήταν το αποφασιστικό χτύπημα. Την επόμενη κιόλας χρόνια ο Μανουήλ νίκησε τους Σελτζούκους. Ηταν η αποδιοργάνωση που ήρθε τα 20 χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο του.

Η απώλεια της Πόλης το 1204 σημανε την ουσιαστική καταστροφή της αυτοκρατορικής ιδέας. Η οποία κρατούσε ακόμη και τα χρόνια των Κομνηνών, παρά τα πλήγματα που είχε δεχθεί αλλά και την άνοδο της Δύσης.
Η ιδέα της μιας Αυτοκρατορίας με τον μοναδικό Αυτοκράτορα που είναι αντικατοπτρισμός του βασιλείου των ουρανών με τον ένα Θεό στη Γη , του διπόλου Χριστιανισμός και πολιτισμός έναντι Βαρβαρότητας που υπήρχε το 500 η και το 1000, το 1204 ήταν De facto νεκρή.

Ακόμη και αυτή η επανάκτηση της Πόλης μάλλον κακό έκανε στον ελληνισμό. Ένα δυναμικό οικονομικά και στρατιωτικά βασίλειο όπως της Νίκαιας θα μπορούσε με την επέκταση του να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις των καιρών ,αναπροσαρμόζοντας θεσμούς και δράσεις.
Αντιθέτως η ανάκτηση και διατήρηση της Πόλης ήταν δαπανηρή και εξαντλητική σε πόρους. Ένα υδροκέφαλο κράτος, στο οποίο συναντουμε από τις πηγές τις έντονες αντιθέσεις μεταξύ των Κωνσταντινοπολίτων, ευγενών η και υπαλληλων με τους κατοίκους των επαρχιών.
Για παράδειγμα οι Πελοποννήσιοι στο Δεσποτάτο του Μυστρά ένιωθαν αποξενωμένοι από την κεντρική εξουσία και εν μέρει αναπολουσαν τις παλιές καλές στιγμές που διοικούσε ο Βιλεαρδουινος. Αντιθέτως ο ανώτερος υπάλληλος Μαζαρις είναι εξοργισμένος με τους αξεστους και αγροικους ντόπιους.

Η αρχή του τέλους για το Βυζάντιο δε μπορεί να οριστεί αυστηρά με χρονικά κριτήρια παρά μόνο με λογικά. Το εν λόγω κράτος επιβίωνε όσο μπορούσε να κάνει τον μεσολαβητή, πολιτικό και οικονομικό, ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή αλλά και ανάμεσα στα διάφορα βασίλεια και στις διάφορες φυλές βαρβάρων που υπήρχαν στα διάφορα σημεία του ορίζοντα. Όταν οι βάρβαροι της Δύσης άρχισαν να φτιάχνουν συγκροτημένα κράτη και να επικοινωνούν με την Ανατολή απευθείας ή με τη μεσολάβηση των ιταλικών πόλεων, άρχισε να εκλείπει και η σημασία που είχε το Βυζάντιο στη διασφάλιση της λεγόμενης ισορροπίας των δυνάμεων, που θα έλεγε και ένας διεθνολόγος. Έτσι άρχισε να χάνει και την ισχύ του.

[taxalata xalasa]

Η αλωση του 1204 ηταν αυτη που τσακισε τα θεμελια της Αυτοκρατοριας. Η οποια ηδη ειχε χασει το παιχνιδι απο το Μυριοκέφαλο και μετα.

Η επανασυσταση του 1261 ηταν ενα ουσιαστικα μια σκια του προηγουμενου μεγαλειου. Το οτι επιβιωσε 200 χρονια ακομη μετα απο αυτο μονο ως θαυμα μπορει να εκληφθει.

Δε νομίζω πως το Μυριοκέφαλο ήταν το αποφασιστικό χτύπημα. Την επόμενη κιόλας χρόνια ο Μανουήλ νίκησε τους Σελτζούκους. Ηταν η αποδιοργάνωση που ήρθε τα 20 χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο του.

Η απώλεια της Πόλης το 1204 σημανε την ουσιαστική καταστροφή της αυτοκρατορικής ιδέας. Η οποία κρατούσε ακόμη και τα χρόνια των Κομνηνών, παρά τα πλήγματα που είχε δεχθεί αλλά και την άνοδο της Δύσης.
Η ιδέα της μιας Αυτοκρατορίας με τον μοναδικό Αυτοκράτορα που είναι αντικατοπτρισμός του βασιλείου των ουρανών με τον ένα Θεό στη Γη , του διπόλου Χριστιανισμός και πολιτισμός έναντι Βαρβαρότητας που υπήρχε το 500 η και το 1000, το 1204 ήταν De facto νεκρή.

Ακόμη και αυτή η επανάκτηση της Πόλης μάλλον κακό έκανε στον ελληνισμό. Ένα δυναμικό οικονομικά και στρατιωτικά βασίλειο όπως της Νίκαιας θα μπορούσε με την επέκταση του να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις των καιρών ,αναπροσαρμόζοντας θεσμούς και δράσεις.
Αντιθέτως η ανάκτηση και διατήρηση της Πόλης ήταν δαπανηρή και εξαντλητική σε πόρους. Ένα υδροκέφαλο κράτος, στο οποίο συναντουμε από τις πηγές τις έντονες αντιθέσεις μεταξύ των Κωνσταντινοπολίτων, ευγενών η και υπαλληλων με τους κατοίκους των επαρχιών.
Για παράδειγμα οι Πελοποννήσιοι στο Δεσποτάτο του Μυστρά ένιωθαν αποξενωμένοι από την κεντρική εξουσία και εν μέρει αναπολουσαν τις παλιές καλές στιγμές που διοικούσε ο Βιλεαρδουινος. Αντιθέτως ο ανώτερος υπάλληλος Μαζαρις είναι εξοργισμένος με τους αξεστους και αγροικους ντόπιους.

Η αρχή του τέλους για το Βυζάντιο δε μπορεί να οριστεί αυστηρά με χρονικά κριτήρια παρά μόνο με λογικά. Το εν λόγω κράτος επιβίωνε όσο μπορούσε να κάνει τον μεσολαβητή, πολιτικό και οικονομικό, ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή αλλά και ανάμεσα στα διάφορα βασίλεια και στις διάφορες φυλές βαρβάρων που υπήρχαν στα διάφορα σημεία του ορίζοντα. Όταν οι βάρβαροι της Δύσης άρχισαν να φτιάχνουν συγκροτημένα κράτη και να επικοινωνούν με την Ανατολή απευθείας ή με τη μεσολάβηση των ιταλικών πόλεων, άρχισε να εκλείπει και η σημασία που είχε το Βυζάντιο στη διασφάλιση της λεγόμενης ισορροπίας των δυνάμεων, που θα έλεγε και ένας διεθνολόγος. Έτσι άρχισε να χάνει και την ισχύ του.

μπορείς να πεις άλλη λέξη για τον άξεστο, απολίτιστο, αγενή και ημιάγριο δυτικό.... αλλά μπάρμπαρος δεν τον λες διότι οι μπάρμπαροι ήσαν οι πέρσες που είσαν μπαρμπούδιοι με μακρές καλλιτεχνικές μπάρμπες και δεν πηγαίναν στον μπαρμπέρη να τους ξουρίσει την μπάρμπα και είσαντε σαν τα μπαρμπούνια...


αυτό... όχι βάρβαροι οι δυτικοί... στην κυριολεκτική έννοια.

Αν είναι έτσι, τότε όλοι οι μουσάτοι είναι βάρβαροι... απανταχού...

ΥΓ. και γενικά ούτε οι πέρσες βάρβαροι ήσαν άξεστοι, απολίτιστοι και ημιάγριοι σε σχέση με τους τραχανάδες ορεινούς της δικής μας γειτονιάς.

[taxalata xalasa]

29 Μαϊου 1453. Ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής κατακτά την Istanbul

29 Μαϊου 2022. O Μαδούρεθ Α΄ο Πορδητής θέλει να κατακτήσει το quorum.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Δε νομίζω πως το Μυριοκέφαλο ήταν το αποφασιστικό χτύπημα. Την επόμενη κιόλας χρόνια ο Μανουήλ νίκησε τους Σελτζούκους. Ηταν η αποδιοργάνωση που ήρθε τα 20 χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο του.

Η απώλεια της Πόλης το 1204 σημανε την ουσιαστική καταστροφή της αυτοκρατορικής ιδέας. Η οποία κρατούσε ακόμη και τα χρόνια των Κομνηνών, παρά τα πλήγματα που είχε δεχθεί αλλά και την άνοδο της Δύσης.
Η ιδέα της μιας Αυτοκρατορίας με τον μοναδικό Αυτοκράτορα που είναι αντικατοπτρισμός του βασιλείου των ουρανών με τον ένα Θεό στη Γη , του διπόλου Χριστιανισμός και πολιτισμός έναντι Βαρβαρότητας που υπήρχε το 500 η και το 1000, το 1204 ήταν De facto νεκρή.

Ακόμη και αυτή η επανάκτηση της Πόλης μάλλον κακό έκανε στον ελληνισμό. Ένα δυναμικό οικονομικά και στρατιωτικά βασίλειο όπως της Νίκαιας θα μπορούσε με την επέκταση του να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις των καιρών ,αναπροσαρμόζοντας θεσμούς και δράσεις.
Αντιθέτως η ανάκτηση και διατήρηση της Πόλης ήταν δαπανηρή και εξαντλητική σε πόρους. Ένα υδροκέφαλο κράτος, στο οποίο συναντουμε από τις πηγές τις έντονες αντιθέσεις μεταξύ των Κωνσταντινοπολίτων, ευγενών η και υπαλληλων με τους κατοίκους των επαρχιών.
Για παράδειγμα οι Πελοποννήσιοι στο Δεσποτάτο του Μυστρά ένιωθαν αποξενωμένοι από την κεντρική εξουσία και εν μέρει αναπολουσαν τις παλιές καλές στιγμές που διοικούσε ο Βιλεαρδουινος. Αντιθέτως ο ανώτερος υπάλληλος Μαζαρις είναι εξοργισμένος με τους αξεστους και αγροικους ντόπιους.

Η αρχή του τέλους για το Βυζάντιο δε μπορεί να οριστεί αυστηρά με χρονικά κριτήρια παρά μόνο με λογικά. Το εν λόγω κράτος επιβίωνε όσο μπορούσε να κάνει τον μεσολαβητή, πολιτικό και οικονομικό, ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή αλλά και ανάμεσα στα διάφορα βασίλεια και στις διάφορες φυλές βαρβάρων που υπήρχαν στα διάφορα σημεία του ορίζοντα. Όταν οι βάρβαροι της Δύσης άρχισαν να φτιάχνουν συγκροτημένα κράτη και να επικοινωνούν με την Ανατολή απευθείας ή με τη μεσολάβηση των ιταλικών πόλεων, άρχισε να εκλείπει και η σημασία που είχε το Βυζάντιο στη διασφάλιση της λεγόμενης ισορροπίας των δυνάμεων, που θα έλεγε και ένας διεθνολόγος. Έτσι άρχισε να χάνει και την ισχύ του.

μπορείς να πεις άλλη λέξη για τον άξεστο, απολίτιστο, αγενή και ημιάγριο δυτικό.... αλλά μπάρμπαρος δεν τον λες διότι οι μπάρμπαροι ήσαν οι πέρσες που είσαν μπαρμπούδιοι με μακρές καλλιτεχνικές μπάρμπες και δεν πηγαίναν στον μπαρμπέρη να τους ξουρίσει την μπάρμπα και είσαντε σαν τα μπαρμπούνια...


αυτό... όχι βάρβαροι οι δυτικοί... στην κυριολεκτική έννοια.

Αν είναι έτσι, τότε όλοι οι μουσάτοι είναι βάρβαροι... απανταχού...

ΥΓ. και γενικά ούτε οι πέρσες βάρβαροι ήσαν άξεστοι, απολίτιστοι και ημιάγριοι σε σχέση με τους τραχανάδες ορεινούς της δικής μας γειτονιάς.

Η βαρβαρότητα μπορεί να οριστεί με πολλά κριτήρια, δε νομίζω όμως πως τα βασικότερα εξ'αυτών είναι στυλιστικά. Σε κάθε περίπτωση, η Δυτική Ευρώπη τον 5ο αιώνα μ.χ κατελήφθη από φυλές ανθρώπων που ονομάστηκαν βάρβαροι. Ίσως γιατί ακολουθούσαν διαφορετικό mondus vivendi σε σχέση με τους Ρωμαίους, πάντως μέχρι και τους αιώνες 12ο και 13ο, τα κράτη της Δυτικής Ευρώπης δε μπόρεσαν να αναπτυχθούν οικονομικά και πολιτιστικά ώστε να παρακάμπτουν το Βυζάντιο ή άλλους δίαυλους επικοινωνίας με χώρες όπως η Περσία που ανήκαν στον ανεπτυγμένο κόσμο της αρχαίας ή/και της μεσαιωνικής περιόδου. Οι Πέρσες τόσο κατά τη διάρκεια της ισλαμικής περιόδου αλλά και πριν από αυτή είχαν καταφέρει να φτιάξουν μεγάλες πόλεις, ισχυρή οικονομία, έργα υποδομών, αποτελεσματικές μεθόδους διοίκησης ενώ είχαν αναδείξει καλλιτέχνες και επιστήμονες. Τους βοηθούσε πολύ το γεγονός πως βρίσκονταν πάνω στους δρόμους που συνέδεαν την Κίνα με την Ευρώπη.

[taxalata xalasa]

Η αρχή του τέλους για το Βυζάντιο δε μπορεί να οριστεί αυστηρά με χρονικά κριτήρια παρά μόνο με λογικά. Το εν λόγω κράτος επιβίωνε όσο μπορούσε να κάνει τον μεσολαβητή, πολιτικό και οικονομικό, ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή αλλά και ανάμεσα στα διάφορα βασίλεια και στις διάφορες φυλές βαρβάρων που υπήρχαν στα διάφορα σημεία του ορίζοντα. Όταν οι βάρβαροι της Δύσης άρχισαν να φτιάχνουν συγκροτημένα κράτη και να επικοινωνούν με την Ανατολή απευθείας ή με τη μεσολάβηση των ιταλικών πόλεων, άρχισε να εκλείπει και η σημασία που είχε το Βυζάντιο στη διασφάλιση της λεγόμενης ισορροπίας των δυνάμεων, που θα έλεγε και ένας διεθνολόγος. Έτσι άρχισε να χάνει και την ισχύ του.

μπορείς να πεις άλλη λέξη για τον άξεστο, απολίτιστο, αγενή και ημιάγριο δυτικό.... αλλά μπάρμπαρος δεν τον λες διότι οι μπάρμπαροι ήσαν οι πέρσες που είσαν μπαρμπούδιοι με μακρές καλλιτεχνικές μπάρμπες και δεν πηγαίναν στον μπαρμπέρη να τους ξουρίσει την μπάρμπα και είσαντε σαν τα μπαρμπούνια...


αυτό... όχι βάρβαροι οι δυτικοί... στην κυριολεκτική έννοια.

Αν είναι έτσι, τότε όλοι οι μουσάτοι είναι βάρβαροι... απανταχού...

ΥΓ. και γενικά ούτε οι πέρσες βάρβαροι ήσαν άξεστοι, απολίτιστοι και ημιάγριοι σε σχέση με τους τραχανάδες ορεινούς της δικής μας γειτονιάς.

Η βαρβαρότητα μπορεί να οριστεί με πολλά κριτήρια, δε νομίζω όμως πως τα βασικότερα εξ'αυτών είναι στυλιστικά. Σε κάθε περίπτωση, η Δυτική Ευρώπη τον 5ο αιώνα μ.χ κατελήφθη από φυλές ανθρώπων που ονομάστηκαν βάρβαροι. Ίσως γιατί ακολουθούσαν διαφορετικό mondus vivendi σε σχέση με τους Ρωμαίους, πάντως μέχρι και τους αιώνες 12ο και 13ο, τα κράτη της Δυτικής Ευρώπης δε μπόρεσαν να αναπτυχθούν οικονομικά και πολιτιστικά ώστε να παρακάμπτουν το Βυζάντιο ή άλλους δίαυλους επικοινωνίας με χώρες όπως η Περσία που ανήκαν στον ανεπτυγμένο κόσμο της αρχαίας ή/και της μεσαιωνικής περιόδου. Οι Πέρσες τόσο κατά τη διάρκεια της ισλαμικής περιόδου αλλά και πριν από αυτή είχαν καταφέρει να φτιάξουν μεγάλες πόλεις, ισχυρή οικονομία, έργα υποδομών, αποτελεσματικές μεθόδους διοίκησης ενώ είχαν αναδείξει καλλιτέχνες και επιστήμονες. Τους βοηθούσε πολύ το γεγονός πως βρίσκονταν πάνω στους δρόμους που συνέδεαν την Κίνα με την Ευρώπη.

η barbaρότητα ορίζεται ως «πας μη Έλλην βάρβαρος»... και οι barbaροι εκείνη την εποχή που ειπώθηκε το ρητό, ήσαν οι πέρσες και οι μήδοι που καλλιτεχνούσαν τις γνωστές γενειάδες με κοτσίδες και στολίδια.

barba = γενειάδα. βλέπε μπαρμπέρης.

Proto-Balto-Slavic: *bardā́ˀtas
Proto-Italic: *farβātos
Βαρβάτος.

Κυριολεκτικά η λέξη δεν σημαίνει κάτι αρνητικό ή αντιθετικό. Μετέπειτα πήρε την έννοια που χρησιμοποίουμε ακόμα και σήμερα.

αμα το ρίξουμε στην τρέλη με τα βαρ-βαρ ως προέλευση της λέξης λόγω της μη κατανοήσης των αλλόγλωσσων περσών, τότε εμείς είμαστε οι γάργαροι από το πολύ γαρ γαρ, γαρ.

[Μαδουραίος]

Έλληνες μπαντριωντες αυτή η πληγή

[Chainis]

Είναι ημέρα εορτασμού η αυριανή για τον νηματοθέτη;

Έπεσε μια διεφθαρμένη και άπληστη αυτοκρατορία και στην θέση την ήρθε μια ακμάζουσα που πρόσφερε τα μέγιστα στις τέχνες και τα γράμματα εκτός των άλλων.

[Chainis]

ετσι λεγονταν τότε η Πολη?

Έτσι την λέει ο χορηγός του.

[Chainis]

Η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα 1204. Το 1453 έπεσε το φάντασμά της. Και καλώς ή κακώς η Κωνσταντινούπολη με την Οθωμανική κατάκτηση, αναζωογονήθηκε ως πόλη.

Οι βυζαντινοί λόγιοι όμως έφυγαν από την Κωνσταντινουπολη κσι τον Μυστρα κσι πήγαν στην Ιταλία, όπου ξεκίνησε ή ιταλική Αναγέννηση

Είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Δες απλά πότε έζησαν οι μεγάλοι λόγιοι της αναγεννησιακής Ιταλίας και όχι μόνο. Επίσης, μπορείς να ψάξεις
πόσα πανεπιστήμια είχαν φτιαχτεί στη Δυτική Ευρώπη πριν το 1453.

Πράγματι.
Ξεκίνησε με την άλωση από τους Φράγκους και την μεταφορά τότε στην δύση και συγγραμμάτων και μορφωμένων από την Κωνσταντινούπολη.
Μετά το 1453 ενισχύθηκε με νέο αίμα

[stavmanr]

Μεγάλη νίκη για την Οθωμανική αυτοκρατορία

The Fall of Constantinople was the capture of the capital of the Byzantine Empire by the Ottoman Empire. The city fell on 29 May 1453,[9][10] the culmination of a 53-day siege which had begun on 6 April 1453.

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Fall_of_Constantinople

Έτσι όπως την έκαναν, ας τη χαίρονται.

[Крaсная армия]

Στα παπάρια μας.

Από το 146 π.χ. ο Ελληνισμός και ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός είχαν ήδη πεθάνει.

Και επειδή μας τα έχετε πρήξει με την Ανατολική Ρωμαϊκή Επαρχία και το Βυζάντιο.

Πάρτε και τον χάρτη να δείτε τι είχε απομείνει τότε.

[EKPLIKTIKOS]

Even old New York was once New Amsterdam
Why they changed it I can't say
People just liked it better that way

[Στύγιος]

Άντε πάλι ,έλεγα κι εγώ ποιος θα "ανοίξει" το καθιερωμένο νήμα -παπαριά και φέτος.




Ισταμπούλ είσαι και φαίνεσαι