Έλλειψη προσωπικού

[Λεγεών]

Το άλλο που έχω προσέξει σε μεσαίες και μεγάλες Ελ εταιρείες είναι ότι έχουν γεμίσει σκατομάνατζερς της κακιάς ώρας που παίζουν πινγκ πονγκ τα θέματα που αντιμετωπίζει η εταιρεία και κανένας μα κανένας δεν θέλει να κάνει δουλειά. Όλη τους η μέρα αναλώνεται σε ανούσια μίτινγκς που δεν οδηγούν πουθενά και από τα οποία δεν βγάζουν άκρη, και δεν μπαίνουν στον κόπο να οργανώσουν τις σκέψεις τους και να χαράξουν μία γραμμή στην οποία να μείνουν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που έχω στο νου μου, υψηλά ιστάμενος μάνατζερ γνωστής συμβουλευτικής στην Αθήνα να μην έχει γραμματέα (δεν το επιτρέπει η εταιρεία, αλλά δεν νομίζω να βρισκόταν και γραμματέας να τον αντέξει) ο οποίος κάθε μέρα έχει και μία νέα ιδέα αλλά οι από πίσω βρίσκονται ακόμα στις ιδέες που είχε 15-20 μέρες πριν (στο ενδιάμεσο έχουν παρατηθεί δεκάδες ιδέες διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν τα χέρια για να τις αξιοποιήσουν), ανοίγει το στόμα του στα δίωρα μίτινγκς χωρίς ατζέντα και δεν σταματάει το παπαρόλοτζυ παρά στο τέλος με συνέπεια το μίτινγκ να πηγαίνει χαμένο, έχει 15 χιλ. αδιάβαστα μέηλς, δεν σηκώνει τηλέφωνα, είναι υπέρμαχος του ελαφριού φούτπριντ της εταιρείας και δεν παίρνει εργαζομένους αλλά εξωτερικούς συνεργάτες που τον αρμέγουν κάθε μήνα με σταθερά ποσά καθώς τίποτα δεν προχωράει και υπάρχουν 50 άλυτα θέματα στο τραπέζι που δεν συζητιούνται, κλπ...

βέβαια εδώ μιλάμε για κόρπορετ, όχι μαγαζάκια της γειτονιάς.

έξω βάζεις βενζίνη μόνος σου, στην Ελλάδα πας για βενζίνη και βλέπεις 4 κοπρόσκυλα στις αντλίες να παίζουν με τα κινητά τους (εκ των οποίων τα 2 είναι οι ιδιοκτήτες)

[vagabondo]

Βγείτε ρε λίγο έξω να δείτε πώς τρέχουν τις επιχειρήσεις οι βάρβαροι. Βενζινάδικο με 15 αντλίες και μισό σουπερμάρκετ μέσα, ένας φοιτητής στο ταμείο και τίποτα άλλο, και βενζίνη μόνος σου βάζεις. Εστιατόριο, ένας άνθρωπος στο ταμείο και ένας στην κουζίνα. Εμπορικό μαγαζί μισό στρέμα ράφια με τζίρο εκατομμύρια, να ψάχνεις να βρεις άνθρωπο να κάνεις μια ερώτηση και να μη βρίσκεις ψυχή. Καφετέρια να περιμένεις μισή ώρα να πληρώσεις για να φύγεις. Μακντόναλντς με ουρές 24/7, να μην υπάρχει υπάλληλος πάνω από 15 χρονών μέσα.
Είναι συνηθισμένοι λέμε να αυτοεξυπηρετούνται, μην τους φοβάστε.

Στην Αυστραλία αυτά;

[Chilloutbuddy]

Οι μικροεπιχειρηματίες είναι όλων των ειδών και τρέχουν το μαγαζί τους όπως νομίζει ο καθένας, άλλοι καλά άλλοι άσχημα.
Αλλά η εταιρική κουλτούρα της μεγάλης ελληνικής επιχείρησης, αυτές οι λίγες που έχουμε τέλος πάντων, είναι κατά κανόνα μεσαιωνική με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η ΕΒΓΑ της γειτονιάς σας απλά μεγαλύτερη. Ο μπαμπάς με τα παιδιά του στο ΔΣ και εμπορικές συμφωνίες βασισμένες σε βύσματα και κολλητιλίκια.

τον τόνο και την λεία απο την εκμεταλλευση της εργατικής ταξης την υφαρπάζουν τα πολυεθνικά-πολυκλαδικά μονοπώλεια. Οι άλλοι πέρνουν την μαρίδα απλά όπου τα μονοπώλεια τους χρειάζονται. Π.χ. η νεστλέ δε θέλει τον μασούτη για να διαθέτει τα προιόντα της στην αγορά;

Τον τόνο... τι εννούμε τόνο;

[ΟΥΤΙΣ]

Οι μικροεπιχειρηματίες είναι όλων των ειδών και τρέχουν το μαγαζί τους όπως νομίζει ο καθένας, άλλοι καλά άλλοι άσχημα.
Αλλά η εταιρική κουλτούρα της μεγάλης ελληνικής επιχείρησης, αυτές οι λίγες που έχουμε τέλος πάντων, είναι κατά κανόνα μεσαιωνική με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η ΕΒΓΑ της γειτονιάς σας απλά μεγαλύτερη. Ο μπαμπάς με τα παιδιά του στο ΔΣ και εμπορικές συμφωνίες βασισμένες σε βύσματα και κολλητιλίκια.

τον τόνο και την λεία απο την εκμεταλλευση της εργατικής ταξης την υφαρπάζουν τα πολυεθνικά-πολυκλαδικά μονοπώλεια. Οι άλλοι πέρνουν την μαρίδα απλά όπου τα μονοπώλεια τους χρειάζονται. Π.χ. η νεστλέ δε θέλει τον μασούτη για να διαθέτει τα προιόντα της στην αγορά;

Ναι.

Ωστόσο, η κουλτούρα της ελληνικής επιχείρησης δεν είναι αστική. Αλλά, κατάγεται από την κουλτούρα της πατριάς. Η ελληνική αστική τάξη δεν δημιουργήθηκε σε αντίθεση και ρήξη με τις προκαπιταλιστικές νοοτροπίες, αλλά αλλάζοντας κουστούμι. Οι κοτζαμπάσηδες έγιναν επιχειρηματίες. Δεν έφτιαξε η ελληνική αστική τάξη δική της κουλτούρα, δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να σπάσει τις προνεωτερικές μορφές πατρωνίας. Στη Δύση η αστική τάξη υποχρεώθηκε να πολεμήσει για τις δικές της αξίες, στην Ελλάδα όχι.

Με άλλα λόγια, η ελληνική αστική τάξη είναι ετερόφωτη χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει, για να μην παρεξηγούμε. Το ετερόφωτο λοιπόν έχει ως αποτέλεσμα τον οπισθοδρομικό της χαρακτήρα σε πολλά σημεία.

Επιπλέον, σε αντιδιαστολή με τη Δύση απουσιάζει η παράδοση ενός ισχυρού κράτους που επιβάλλει τους κανόνες με το καλό ή το άσχημο σε ολόκληρη την επικράτεια. Μια παράδοση που στη Δύση πηγάζει από τα ισχυρά απολυταρχικά κράτη που αναδύθηκαν μετά τον Μεσαίωνα.

[AlienWay]

Ο εργοδοτης μου απελησε άτομο επειδή φύσηξε αέρα στο πρόσωπό της, ένα απ τα καλύτερα χέρια στη δουλειά, χωρίς να έχει έτοιμο αντικατάστατη. Τώρα κλαίγεται που δε βρίσκει άτομα, έχοντας την χειρότερη φήμη σε όλη την περιοχή, πληρώνοντας τα 3/5 του μισθού που προβλέπει ο νόμος, για νυχτερινή βάρδια, γραμμή παραγωγής, 6 στα 7 κι ενόσω αυτός ουρλιάζει στους υπαλλήλους με το παραμικρό. Αγγελία δε βαζει για να μη φάει δημοσίως κράξιμο.
Αλλά εννοείται ότι φταίνε οι Έλληνες που δεν πάνε, ασχέτως αν και οι Γεωργιανοί έρχονται για ένα μήνα και φεύγουν τρέχοντας

Το βασικό πρόβλημα των κυβερνήσεων είναι ότι έχουν επενδύσει στην επιμόρφωση προσωπικού και όχι στην επιμόρφωση υποψήφιων εργοδοτών.

Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι οφείλω να πω ότι στις πολλές δουλειές που έχω κάνει, οι μισοί εργοδότες ήταν εντάξει.

[Chilloutbuddy]

Στην Αυστραλία αυτά;

Σε όσες δυτικές χώρες έχω πάει.

[talaipwros]

Βγείτε ρε λίγο έξω να δείτε πώς τρέχουν τις επιχειρήσεις οι βάρβαροι. Βενζινάδικο με 15 αντλίες και μισό σουπερμάρκετ μέσα, ένας φοιτητής στο ταμείο και τίποτα άλλο, και βενζίνη μόνος σου βάζεις. Εστιατόριο, ένας άνθρωπος στο ταμείο και ένας στην κουζίνα. Εμπορικό μαγαζί μισό στρέμα ράφια με τζίρο εκατομμύρια, να ψάχνεις να βρεις άνθρωπο να κάνεις μια ερώτηση και να μη βρίσκεις ψυχή. Καφετέρια να περιμένεις μισή ώρα να πληρώσεις για να φύγεις. Μακντόναλντς με ουρές 24/7, να μην υπάρχει υπάλληλος πάνω από 15 χρονών μέσα.
Είναι συνηθισμένοι λέμε να αυτοεξυπηρετούνται, μην τους φοβάστε.

Στην Αυστραλία αυτά;

Και η Αγγλία ετσι είναι

[Ίφιδα]

Το βασικό πρόβλημα των κυβερνήσεων είναι ότι έχουν επενδύσει στην επιμόρφωση προσωπικού και όχι στην επιμόρφωση υποψήφιων εργοδοτών.

Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι οφείλω να πω ότι στις πολλές δουλειές που έχω κάνει, οι μισοί εργοδότες ήταν εντάξει.

Υπάρχουν εργοδότες που είναι πολύ καλοί. Πληρώνουν τα πάντα (μισθούς, υπερωρίες, νυχτερινά, δωρα) και αναγνωρίζουν και την δουλειά που ρίχνουν οι υπάλληλοι. Θα πουν μια καλη κουβέντα. Δυστυχώς όμως πολλοί είναι της παλιάς σχολής που θα κράξουν και τον καλύτερο υπαλληλο γιατί έμαθαν απ τον πατέρα τους ότι πρέπει να φωναζουν στους υπαλλήλους για να φοβούνται την εργοδοσία και να μην αναγνωρίζουν τον κόπο του υπαλλήλου για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα

[Naida]

Το βασικό πρόβλημα των κυβερνήσεων είναι ότι έχουν επενδύσει στην επιμόρφωση προσωπικού και όχι στην επιμόρφωση υποψήφιων εργοδοτών.

Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι οφείλω να πω ότι στις πολλές δουλειές που έχω κάνει, οι μισοί εργοδότες ήταν εντάξει.

Υπάρχουν εργοδότες που είναι πολύ καλοί. Πληρώνουν τα πάντα (μισθούς, υπερωρίες, νυχτερινά, δωρα) και αναγνωρίζουν και την δουλειά που ρίχνουν οι υπάλληλοι. Θα πουν μια καλη κουβέντα. Δυστυχώς όμως πολλοί είναι της παλιάς σχολής που θα κράξουν και τον καλύτερο υπαλληλο γιατί έμαθαν απ τον πατέρα τους ότι πρέπει να φωναζουν στους υπαλλήλους για να φοβούνται την εργοδοσία και να μην αναγνωρίζουν τον κόπο του υπαλλήλου για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα

Άψογη.

[AlienWay]

Το βασικό πρόβλημα των κυβερνήσεων είναι ότι έχουν επενδύσει στην επιμόρφωση προσωπικού και όχι στην επιμόρφωση υποψήφιων εργοδοτών.

Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι οφείλω να πω ότι στις πολλές δουλειές που έχω κάνει, οι μισοί εργοδότες ήταν εντάξει.

Υπάρχουν εργοδότες που είναι πολύ καλοί. Πληρώνουν τα πάντα (μισθούς, υπερωρίες, νυχτερινά, δωρα) και αναγνωρίζουν και την δουλειά που ρίχνουν οι υπάλληλοι. Θα πουν μια καλη κουβέντα. Δυστυχώς όμως πολλοί είναι της παλιάς σχολής που θα κράξουν και τον καλύτερο υπαλληλο γιατί έμαθαν απ τον πατέρα τους ότι πρέπει να φωναζουν στους υπαλλήλους για να φοβούνται την εργοδοσία και να μην αναγνωρίζουν τον κόπο του υπαλλήλου για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα

Πολλές φορές δεν το μαθαίνουν από τον πατέρα τους, αλλά από τον... εκάστοτε διοικητή που είχαν στον στρατό.

Και θέλουν να διοικήσουν την επιχείρησή τους με κανόνες στρατού.

[Parrot]

Αυτό που λέει o Λεγεών. Πολλές φορές σε κάθε επιχείρηση ο ιδιοκτήτης δεν ασχολείται σχεδόν καθόλου με αποτέλεσμα οι ανώτεροι κομπλεξικοί υπάλληλοι και προϊστάμενοι να λύνουν και να δένουν και να ξεσπούν πάνω στον εργαζόμενο.. Πολλές φορές φέρνουν και την επιχείρηση στα μέτρα τους και την κάνουν σαν τα μούτρα τους.. Όταν τους πάρει το αφεντικό χαμπάρι είναι αργά..
Μου έχει τύχει προϊστάμενος σε δουλειά να έχει κατεβάσει συνάδελφο για δουλειά με 40+ πυρετό.. Το έπαιζε και αριστερίζων τρομάρα του..
Γενικά προϊστάμενοι και παλαίουρες υπάλληλοι είναι μεγαλύτερες λέρες πολλές φορές απ' τα ίδια τα αφεντικά..

[Green Dragon]

Η οικονομική κρίση και η φτώχεια έβγαλαν στην επιφάνεια τα χειρότερα ένστικτα πολλών. Μαζί με την διαχρονική έλλειψη παιδείας και αστικής ευγένειας, εργοδότες και εργαζόμενοι κάνουν διαγωνισμό στο ποιος θα εκμεταλλευτεί και θα κλέψει πρώτος τον άλλο, για να μην βρεθούν στην θέση του θύματος.

Είναι φαύλος κύκλος όπως είπες, και η μόνη λύση είναι οι μεν να κλείσουν τα κωλοχανεία τους που επιζούν μέσω μισθωτής σκλαβιάς εις βάρος της κοινωνίας και του κράτους, και οι δε να μείνουν εκτός αγοράς εργασίας μέχρι να πεινάσουν και να αναγκαστούν να αλλάζουν νοοτροπία.

Αν κάποιοι όμως πρέπει να δώσουν το καλό παράδειγμα, είναι οι επιχειρηματίες. Το επιχειρείν εμπεριέχει και ρίσκο. Δώσε καλό μισθό αν θέλεις να προσελκύσεις καλό κόσμο, κοίτα σοβαρά τα βιογραφικά και κάνε σοβαρή συνέντευξη αντί να ψάχνεις να βρεις το γκομενάκι που θα σου φτιάχνει την ημέρα με τα νάζια του κάθε πρωί, μην παίρνεις περισσότερους εργαζομένους απ' όσους μπορεί η επιχείρηση να αντέξει επειδή εσύ θέλεις να το παίζεις αφεντικό και να πηγαίνεις στην επιχείρηση στις 12 και να φεύγεις μετά από ένα δίωρο, ασχολήσου με τα οικονομικά και έλεγξε όλη την κίνηση και τα αποθέματα τα πάντα στο τέλος της ημέρας, πλήρωνε στην ώρα σου και μην κάνεις μαλακίες αν δεν έχεις παράπονα από τους εργαζομένους σου, γενικά τρέξε την επιχείρηση σου και μην την πετάς στον αυτόματο πιλότο επειδή βαριέσαι.

Βέβαια ποιος τα κάνει όλα αυτά; Λίγο απίθανο να τα κάνουν όσοι παραπονιούνται συνέχεια για τον κλέφτη εργαζόμενο και τον τεμπέλη Έλληνα.

[Green Dragon]

Το βασικό πρόβλημα των κυβερνήσεων είναι ότι έχουν επενδύσει στην επιμόρφωση προσωπικού και όχι στην επιμόρφωση υποψήφιων εργοδοτών.

Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι οφείλω να πω ότι στις πολλές δουλειές που έχω κάνει, οι μισοί εργοδότες ήταν εντάξει.

Υπάρχουν εργοδότες που είναι πολύ καλοί. Πληρώνουν τα πάντα (μισθούς, υπερωρίες, νυχτερινά, δωρα) και αναγνωρίζουν και την δουλειά που ρίχνουν οι υπάλληλοι. Θα πουν μια καλη κουβέντα. Δυστυχώς όμως πολλοί είναι της παλιάς σχολής που θα κράξουν και τον καλύτερο υπαλληλο γιατί έμαθαν απ τον πατέρα τους ότι πρέπει να φωναζουν στους υπαλλήλους για να φοβούνται την εργοδοσία και να μην αναγνωρίζουν τον κόπο του υπαλλήλου για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα

Έχει πολλούς μπακάληδες της δεκαετίας του '50 στην Ελλάδα (στη νοοτροπία). Ακόμα και αν δεν συμπεριφέρονται άσχημα στους υπαλλήλους έχουν άλλα κουσούρια που πάνε πακέτο με τον παραπάνω τρόπο σκέψης και δράσης, όπως πχ να έχουν την εντύπωση ότι επειδή άνοιξαν ένα μαγαζί είναι υποχρεωμένος ο κόσμος να τρέξει να το γεμίσει λες και έφτιαξαν πύργο στο Ντουμπάϊ. Και μετά αναρωτιούνται γιατί δεν έπιασε το μαγαζί...

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Βγείτε ρε λίγο έξω να δείτε πώς τρέχουν τις επιχειρήσεις οι βάρβαροι. Βενζινάδικο με 15 αντλίες και μισό σουπερμάρκετ μέσα, ένας φοιτητής στο ταμείο και τίποτα άλλο, και βενζίνη μόνος σου βάζεις. Εστιατόριο, ένας άνθρωπος στο ταμείο και ένας στην κουζίνα. Εμπορικό μαγαζί μισό στρέμα ράφια με τζίρο εκατομμύρια, να ψάχνεις να βρεις άνθρωπο να κάνεις μια ερώτηση και να μη βρίσκεις ψυχή. Καφετέρια να περιμένεις μισή ώρα να πληρώσεις για να φύγεις. Μακντόναλντς με ουρές 24/7, να μην υπάρχει υπάλληλος πάνω από 15 χρονών μέσα.
Είναι συνηθισμένοι λέμε να αυτοεξυπηρετούνται, μην τους φοβάστε.

Η τεχνολογία έχει προχωρήσει αρκετά για να στηρίζει αποδοτικό self service. Ακόμα και στον Βασιλόπουλο πλέον έχουν μπει μηχανήματα
που επιτρέπουν στους πελάτες των καταστημάτων να χτυπάνε τα προϊόντα που αγοράζουν μόνοι τους και εδώ που τα λέμε βολεύουν αν κρατάς
στα χέρια σου λίγα πράγματα. Δε θα μπω στον κόπο να μιλήσω για την Άμαζον ή για τους Κορεάτες/Ιάπωνες που κάνουν ακόμα και τη Δυτική
Ευρώπη να φαίνεται πως έχει μείνει πίσω. Η ουσία είναι πως λύσεις υπάρχουν για το self service και στην τελική εδώ που τα λέμε δε θα πέσει
ο πωπός κανενός άμα σηκωθεί όρθιος να πάρει κάποιο καφέ. Το κάνουν και τώρα στο Έβερεστ και πληρώνουν λιγότερα κιόλας.. Θα χάσουν τη δουλειά τους κάποια άτομα έτσι βέβαια, αλλά λύσεις υπάρχουν για την έλλειψη σερβιτόρων.
Υ.Γ Αυτό που γράφεις πιο πίσω με το τσουτσούνι που χτυπάει το εφαρμόζουν ήδη και στην Ελλάδα.

[ST48410]

Πως περνάτε με τα αφεντικά στην Ελλάδα, παίδες;

Καθένας είναι αφεντικό του εαυτού του.
Όποιος δεν θέλει να εργάζεται για άλλον, φτιάχνει κάτι δικό του.

Προσπάθησε να βγάλεις άδεια για μια καντίνα και πες μας τι συνέβη. Θα ήταν εύκολο πχ να ανοίξεις το δικό σου περίπτερο; Δεν σου μιλάω για δουλειές που χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις ή κεφάλαιο, αλλά για κάτι σχετικά απλό. Γιατί αν μου πεις να αγοράσεις ταξί ή να ανοίξεις δικό σου κατάστημα, χρειάζεσαι αποταμιεύσεις πολλών ετών από καλή δουλειά. Και πάλι εκεί, αν είσαι τίμιος και νομοταγής θα έχεις ανταγωνιστικό μειονέκτημα αφού η απουσία το κράτους θα επιτρέπει στο απατεώνα παραδίπλα να σε πετάξει εκτός αγοράς.