Πέθανε ο Κωνσταντίνος Τζούμας

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Σε ό,τι αφορά τη λέξη εστέτ και με μία πρόχειρη αναζήτηση βλέπω πως ο άνθρωπος που μπορεί να αναγνωριστεί έτσι
είναι αυτός που "που καταλαβαίνει και απολαμβάνει την ομορφιά στις τέχνες ή στη φύση με εκλεκτικό ή εξεζητημένο τρόπο και αδιαφορεί για πρακτικά ζητήματα". Με λίγα λόγια ποια είναι "η ομορφιά στις τέχνες" και πως ξέρουμε "ποιος την καταλαβαίνει"? Υπάρχει κάποιος οργανισμός που δίνει σε όλα αυτά τα πρόσωπα που αναφέρθηκαν ως εστετ κάποιο πιστοποιητικό-κατόπιν εξετάσεων- κατανόησης της όμορφης τέχνης? Όσον αφορά τα υπόλοιπα κομμάτια του ορισμού, λίγο πολύ όλοι μας εκλεκτικό και εξεζητημένο τρόπο έχουμε για να επιλέγουμε ποια μορφή τέχνης θα προτιμήσουμε αλλά με ένα μυστήριο τρόπο καταλήγουμε να υιοθετούμε ό,τι μας σερβίρουν το περιβάλλον και η εποχή μας. Τα δε πρακτικά ζητήματα ποιά είναι ακριβώς? Μπορώ ας πούμε να απολαύσω τα εκθέματα του Λούβρου ή μία επίσκεψη στον Παρθενώνα, χωρίς να με νοιάζει το οικονομικό κόστος των ενεργειών αυτών? Πιθανόν, αλλά σε αυτή την περίπτωση είμαι οικονομημένος, δε ξέρω αν είμαι και κάτι άλλο.

Είδα και κάποιους άλλους ορισμούς της εστετοσύνης στο παρόν νήμα. Κάτι για ανθρώπους που δεν είναι δήθεν και δεν τους νοιάζει η γνώμη των άλλων κλπ κλπ. Ε να με συγχωρείτε αλλά και ένας τρελός σε κάποιο καφενείο ή απλά ένας καθημερινός άνθρωπος χαμηλών τόνων μπορεί να μην είναι δήθεν και να μη νοιάζεται για τη γνώμη των άλλων. Το ίδιο και ένας κακοποιός. Και να ασιθάνονται αυτοί οι τύποι καλά με τον εαυτό τους και πλήρεις εμπειριών κλπ κλπ. Άρα τι το ιδιαίτερο έχει ο χαρακτηρισμός εστέτ, αφού τελικά με έναν απλό συλλογισμό διακρίνουμε πως μπορεί να περιλαμβάνει πολλά άτομα ή πολλές κατηγορίες ατόμων?

Γιατί να δεχτώ κάποια πρόσωπα ως ιδιαίτερα με τον τίτλο του εστέτ, όταν αυτός ο τίτλος δε διευκρινίζεται καθαρά τι σημαίνει ή μπορεί να χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους εκεί έξω?

[John Brown Gun Club]

Είδα και κάποιους άλλους ορισμούς της εστετοσύνης στο παρόν νήμα. Κάτι για ανθρώπους που δεν είναι δήθεν και δεν τους νοιάζει η γνώμη των άλλων κλπ κλπ.

Να γραφεται αυτο στο νημα νεκρολογιας του νουμερο ενα εκπροσωπου της ελληνικης μεταπολιτευτικης δηθενιας ειναι κατι μου μονο στο φορουμ μπορει να γινει.


Εστετ ειναι καποιος που εχει ανεπτυγμενο αισθητικο κριτηριο. Ο μονος που μπορω να σκεφτω εδω στο φορουμ ειναι ο Σταθης (με τα νουμερα στο νικ)

[Beria]

Είδα και κάποιους άλλους ορισμούς της εστετοσύνης στο παρόν νήμα. Κάτι για ανθρώπους που δεν είναι δήθεν και δεν τους νοιάζει η γνώμη των άλλων κλπ κλπ.

Να γραφεται αυτο στο νημα νεκρολογιας του νουμερο ενα εκπροσωπου της ελληνικης μεταπολιτευτικης δηθενιας ειναι κατι μου μονο στο φορουμ μπορει να γινει.


Εστετ ειναι καποιος που εχει ανεπτυγμενο αισθητικο κριτηριο. Ο μονος που μπορω να σκεφτω εδω στο φορουμ ειναι ο Σταθης (με τα νουμερα στο νικ)

Πολλά (στραβά) μπορεί να ήταν ο Κωνσταντίνος, αλλά το μόνο που δεν ήταν είναι η μεταπολιτευτική δηθενιά
Και μάλιστα ο νούμερο ένα

Μα καμία σχέση ρεεε!! Ήταν όλα όσα η μεταπολίτευση δεν ήταν

[ΓΑΛΗ]

Σε ό,τι αφορά τη λέξη εστέτ και με μία πρόχειρη αναζήτηση βλέπω πως ο άνθρωπος που μπορεί να αναγνωριστεί έτσι
είναι αυτός που "που καταλαβαίνει και απολαμβάνει την ομορφιά στις τέχνες ή στη φύση με εκλεκτικό ή εξεζητημένο τρόπο και αδιαφορεί για πρακτικά ζητήματα". Με λίγα λόγια ποια είναι "η ομορφιά στις τέχνες" και πως ξέρουμε "ποιος την καταλαβαίνει"? Υπάρχει κάποιος οργανισμός που δίνει σε όλα αυτά τα πρόσωπα που αναφέρθηκαν ως εστετ κάποιο πιστοποιητικό-κατόπιν εξετάσεων- κατανόησης της όμορφης τέχνης? Όσον αφορά τα υπόλοιπα κομμάτια του ορισμού, λίγο πολύ όλοι μας εκλεκτικό και εξεζητημένο τρόπο έχουμε για να επιλέγουμε ποια μορφή τέχνης θα προτιμήσουμε αλλά με ένα μυστήριο τρόπο καταλήγουμε να υιοθετούμε ό,τι μας σερβίρουν το περιβάλλον και η εποχή μας. Τα δε πρακτικά ζητήματα ποιά είναι ακριβώς? Μπορώ ας πούμε να απολαύσω τα εκθέματα του Λούβρου ή μία επίσκεψη στον Παρθενώνα, χωρίς να με νοιάζει το οικονομικό κόστος των ενεργειών αυτών? Πιθανόν, αλλά σε αυτή την περίπτωση είμαι οικονομημένος, δε ξέρω αν είμαι και κάτι άλλο.

Είδα και κάποιους άλλους ορισμούς της εστετοσύνης στο παρόν νήμα. Κάτι για ανθρώπους που δεν είναι δήθεν και δεν τους νοιάζει η γνώμη των άλλων κλπ κλπ. Ε να με συγχωρείτε αλλά και ένας τρελός σε κάποιο καφενείο ή απλά ένας καθημερινός άνθρωπος χαμηλών τόνων μπορεί να μην είναι δήθεν και να μη νοιάζεται για τη γνώμη των άλλων. Το ίδιο και ένας κακοποιός. Και να ασιθάνονται αυτοί οι τύποι καλά με τον εαυτό τους και πλήρεις εμπειριών κλπ κλπ. Άρα τι το ιδιαίτερο έχει ο χαρακτηρισμός εστέτ, αφού τελικά με έναν απλό συλλογισμό διακρίνουμε πως μπορεί να περιλαμβάνει πολλά άτομα ή πολλές κατηγορίες ατόμων?

Γιατί να δεχτώ κάποια πρόσωπα ως ιδιαίτερα με τον τίτλο του εστέτ, όταν αυτός ο τίτλος δε διευκρινίζεται καθαρά τι σημαίνει ή μπορεί να χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους εκεί έξω?

Μα δεν σε υποχρεώνει κάποιος να τον δεχτείς. Αν τον θεωρείς κενό όρο, αν δεν σε επηρεάζει γενικώς, απλώς δεν του δίνεις σημασία.

Στην τελική υπάρχουν και άλλοι όροι τύπου "είσαι θεά αγάπη μου" που παίζουν από το πρωί ως το βράδυ στα σοσιαλμήντια, μ' αυτούς γιατί δεν τραβάς κάποιο ζόρι;

[John Brown Gun Club]

Είδα και κάποιους άλλους ορισμούς της εστετοσύνης στο παρόν νήμα. Κάτι για ανθρώπους που δεν είναι δήθεν και δεν τους νοιάζει η γνώμη των άλλων κλπ κλπ.

Να γραφεται αυτο στο νημα νεκρολογιας του νουμερο ενα εκπροσωπου της ελληνικης μεταπολιτευτικης δηθενιας ειναι κατι μου μονο στο φορουμ μπορει να γινει.


Εστετ ειναι καποιος που εχει ανεπτυγμενο αισθητικο κριτηριο. Ο μονος που μπορω να σκεφτω εδω στο φορουμ ειναι ο Σταθης (με τα νουμερα στο νικ)

Πολλά (στραβά) μπορεί να ήταν ο Κωνσταντίνος, αλλά το μόνο που δεν ήταν είναι η μεταπολιτευτική δηθενιά
Και μάλιστα ο νούμερο ένα

Μα καμία σχέση ρεεε!! Ήταν όλα όσα η μεταπολίτευση δεν ήταν

η ενσταση σου ειναι στον μεταπολιτευτικο προσδιορισμο ή στα πρωτεια που κατειχε στην δηθενια; Γιατι εχω γραψει παραπανω γιατι τον θεωρω ακραιο δηθενιστη.

[Beria]

Να γραφεται αυτο στο νημα νεκρολογιας του νουμερο ενα εκπροσωπου της ελληνικης μεταπολιτευτικης δηθενιας ειναι κατι μου μονο στο φορουμ μπορει να γινει.


Εστετ ειναι καποιος που εχει ανεπτυγμενο αισθητικο κριτηριο. Ο μονος που μπορω να σκεφτω εδω στο φορουμ ειναι ο Σταθης (με τα νουμερα στο νικ)

Πολλά (στραβά) μπορεί να ήταν ο Κωνσταντίνος, αλλά το μόνο που δεν ήταν είναι η μεταπολιτευτική δηθενιά
Και μάλιστα ο νούμερο ένα

Μα καμία σχέση ρεεε!! Ήταν όλα όσα η μεταπολίτευση δεν ήταν

η ενσταση σου ειναι στον μεταπολιτευτικο προσδιορισμο ή στα πρωτεια που κατειχε στην δηθενια; Γιατι εχω γραψει παραπανω γιατι τον θεωρω ακραιο δηθενιστη.

Δεν έχεις (την παραμικρή) ιδέα τι ήταν (και τι δεν ήταν) ο Τζούμας, αλλά έχεις γράψει παραπάνω κάτι που πρέπει να λάβω υπόψη μου;
Μά'ιστα

[Naranjita]

ζωή σε μας,

αλλά 22 σελιδες για το τιποτα.....

[John Brown Gun Club]

Πολλά (στραβά) μπορεί να ήταν ο Κωνσταντίνος, αλλά το μόνο που δεν ήταν είναι η μεταπολιτευτική δηθενιά
Και μάλιστα ο νούμερο ένα

Μα καμία σχέση ρεεε!! Ήταν όλα όσα η μεταπολίτευση δεν ήταν

η ενσταση σου ειναι στον μεταπολιτευτικο προσδιορισμο ή στα πρωτεια που κατειχε στην δηθενια; Γιατι εχω γραψει παραπανω γιατι τον θεωρω ακραιο δηθενιστη.

Δεν έχεις (την παραμικρή) ιδέα τι ήταν (και τι δεν ήταν) ο Τζούμας, αλλά έχεις γράψει παραπάνω κάτι που πρέπει να λάβω υπόψη μου;
Μά'ιστα

Μα πως να εχω ιδεα, απο το τεραστιο εργο που αφησε πισω του; Απο τι να σχηματισω ιδεα, απο τα κομπαρσιλικια σε ταινιες με μονο ιστορικη σημασια; Η απο τις τρεις αυτοβιογραφιες του τοσο κακογραμμενες που δεν διαβαζονται καν;

Οκ, καταλαβαινω πως γα την γεννια σου ηταν κατι σαν φετιχ, αλλα μεχρι εκει. Στους υπολοιπους δεν λεει τιποτα.

[John Brown Gun Club]

Ποσο Constantin αυτο το κείμενο, παρόλο που είναι απο το κουλούρι.

https://www.tokoulouri.com/opinions/edem_city/

Θα μας λείψεις και θα λείψεις, το μόνο σίγουρο.

Θα μπορουσε ανετα να ειναι εντιτοριαλ στο Κλικ η στο Νιτρο, και οτι δεν αντιλαμβανεσαι τον σαρκασμο το κανει ακομα πιο διασκεδαστικο.

[Beria]

η ενσταση σου ειναι στον μεταπολιτευτικο προσδιορισμο ή στα πρωτεια που κατειχε στην δηθενια; Γιατι εχω γραψει παραπανω γιατι τον θεωρω ακραιο δηθενιστη.

Δεν έχεις (την παραμικρή) ιδέα τι ήταν (και τι δεν ήταν) ο Τζούμας, αλλά έχεις γράψει παραπάνω κάτι που πρέπει να λάβω υπόψη μου;
Μά'ιστα

Μα πως να εχω ιδεα, απο το τεραστιο εργο που αφησε πισω του; Απο τι να σχηματισω ιδεα, απο τα κομπαρσιλικια σε ταινιες με μονο ιστορικη σημασια; Η απο τις τρεις αυτοβιογραφιες του τοσο κακογραμμενες που δεν διαβαζονται καν;

Οκ, καταλαβαινω πως γα την γεννια σου ηταν κατι σαν φετιχ, αλλα μεχρι εκει. Στους υπολοιπους δεν λεει τιποτα.

Τίποτα δεν καταλαβαίνεις (ξανά)
Ο Τζούμας δεν ήταν για καμία γενιά φετίχ (άκου φετίχ!), πόσο μάλλον για τη δικιά μου

ο Τζούμας ήταν παράδοξο. Είχε την ηλικία των θείων μας, αλλά δεν τους έμοιαζε καθόλου.
Ήταν στον κύκλο των διανοουμένων της μεταπολίτευσης, αλλά ήταν φρικ (σικ)

Όταν όλοι χαϊδολογούνταν με την αριστερά, ο Τζούμας άκουγε ροκ
Όταν όλοι μιλούσαν με τσιτάτα του Γκράμσι, ο Τζούμας μιλούσε για κουστούμια 3 piece
Όταν όλοι ανακάλυψαν τη γοητεία του πασοκ, ο Τζούμας έγινε συντηρητικός

Αυτά είναι όσα τον έκαναν γοητευτικό. Και τέλος
Γιατί:
Ήταν τεμπέλης στην τέχνη. Μπορούσε να γίνει εξαιρετικός ηθοποιός και δεν έγινε τίποτα
Ήταν τεμπέλης στην πεζογραφία. Μπορούσε να βάλει τον κώλο του κάτω και να γράψει και διάλεξε να γράφει 'βιογραφίες'
Δεν μεγάλωσε παιδί(α), δεν είχε ζώα, δεν είχε σχέση που να αφιερωθεί

Για τη δική μου κοσμοθεωρία αυτό τον έκανε χαριτωμένο, αλλά αδιάφορο

Αλλά να τον χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία, η τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική, πάει πολύ

Ασχοληθείτε με αυτά που ξέρετε

[Otto Weininger]

Ποσο Constantin αυτο το κείμενο, παρόλο που είναι απο το κουλούρι.

https://www.tokoulouri.com/opinions/edem_city/

Θα μας λείψεις και θα λείψεις, το μόνο σίγουρο.

Θα μπορουσε ανετα να ειναι εντιτοριαλ στο Κλικ η στο Νιτρο, και οτι δεν αντιλαμβανεσαι τον σαρκασμο το κανει ακομα πιο διασκεδαστικο.

τι έγραψες ρε πούστη και δεν ανοίγει η παράθεση;

[Niki]

Ο μακαρίτης ήτανε ότι ήτανε καλό του ταξίδι.
Οι παρατρεχάμενοι και οι επικήδειοι του στυλ ήτανε ξεχωριστός για μας τους λίγους και ξεχωριστούς είναι μεγάλη ασχημοσύνη και τραγική κωμωδία συνάμα.
Όπως και το αυτός ήτανε το κάτι άλλο γιατί κατά ομολογία του σύχναζε στο studio 54.
Όλοι οι άλλοι πήζουμε τυρόγαλα.
Δεν ήτανε δήθεν.
Αφού δεν ήτανε δήθεν πως το έμαθε όλος ο ντουνιάς ότι πήγε δύο φορές στο studio 54.
To είπε σε τρεις συνεντεύξεις και το έγραψε και στα τρία του βιβλία.
Σιγά σιγά διαβάζω για αυτόν και ενημερώνομαι.
Πιο δήθεν δεν υπάρχει , τώρα για αυτούς τους ξεχωριστούς φορουμίτες είναι και τραγική κωμωδία.

[John Brown Gun Club]

Όταν όλοι χαϊδολογούνταν με την αριστερά, ο Τζούμας άκουγε ροκ
Όταν όλοι μιλούσαν με τσιτάτα του Γκράμσι, ο Τζούμας μιλούσε για κουστούμια 3 piece
Όταν όλοι ανακάλυψαν τη γοητεία του πασοκ, ο Τζούμας έγινε συντηρητικός

Αυτά είναι όσα τον έκαναν γοητευτικό. Και τέλος
Γιατί:
Ήταν τεμπέλης στην τέχνη. Μπορούσε να γίνει εξαιρετικός ηθοποιός και δεν έγινε τίποτα
Ήταν τεμπέλης στην πεζογραφία. Μπορούσε να βάλει τον κώλο του κάτω και να γράψει και διάλεξε να γράφει 'βιογραφίες'
Δεν μεγάλωσε παιδί(α), δεν είχε ζώα, δεν είχε σχέση που να αφιερωθεί

Για τη δική μου κοσμοθεωρία αυτό τον έκανε χαριτωμένο, αλλά αδιάφορο

Αλλά να τον χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία, η τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική, πάει πολύ

Ασχοληθείτε με αυτά που ξέρετε

Οκ, συγνωμη κιολας για το θρασσος μου να τολμησω να κρινω εναν χαριτωμενα αδιαφορο σικ αστο, λιγο πριν περασει στην πληρη ληθη. Και μονο οτι με απαξιωνεις απο καθε δυνατοτητα κριτικης χωρις καν να αιτιολογεις γιατι πρεπει να ειναι υπερανω κριτικης, δειχνει ποσο ιερη αγελαδα τον θεωρεις.

[Beria]

Όταν όλοι χαϊδολογούνταν με την αριστερά, ο Τζούμας άκουγε ροκ
Όταν όλοι μιλούσαν με τσιτάτα του Γκράμσι, ο Τζούμας μιλούσε για κουστούμια 3 piece
Όταν όλοι ανακάλυψαν τη γοητεία του πασοκ, ο Τζούμας έγινε συντηρητικός

Αυτά είναι όσα τον έκαναν γοητευτικό. Και τέλος
Γιατί:
Ήταν τεμπέλης στην τέχνη. Μπορούσε να γίνει εξαιρετικός ηθοποιός και δεν έγινε τίποτα
Ήταν τεμπέλης στην πεζογραφία. Μπορούσε να βάλει τον κώλο του κάτω και να γράψει και διάλεξε να γράφει 'βιογραφίες'
Δεν μεγάλωσε παιδί(α), δεν είχε ζώα, δεν είχε σχέση που να αφιερωθεί

Για τη δική μου κοσμοθεωρία αυτό τον έκανε χαριτωμένο, αλλά αδιάφορο

Αλλά να τον χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία, η τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική, πάει πολύ

Ασχοληθείτε με αυτά που ξέρετε

Οκ, συγνωμη κιολας για το θρασσος μου να τολμησω να κρινω εναν χαριτωμενα αδιαφορο σικ αστο, λιγο πριν περασει στην πληρη ληθη. Και μονο οτι με απαξιωνεις απο καθε δυνατοτητα κριτικης χωρις καν να αιτιολογεις γιατι πρεπει να ειναι υπερανω κριτικης, δειχνει ποσο ιερη αγελαδα τον θεωρεις.

Το μόνο που ζήτησα είναι να ξέρεις για ποιο θέμα μιλάς. Να μην παπαρολογείς
Αυτό το εξέλαβες ως απαξίωση κάθε δυνατότητας κριτικής

[Ερμής]

Δεν έχεις (την παραμικρή) ιδέα τι ήταν (και τι δεν ήταν) ο Τζούμας, αλλά έχεις γράψει παραπάνω κάτι που πρέπει να λάβω υπόψη μου;
Μά'ιστα

Μα πως να εχω ιδεα, απο το τεραστιο εργο που αφησε πισω του; Απο τι να σχηματισω ιδεα, απο τα κομπαρσιλικια σε ταινιες με μονο ιστορικη σημασια; Η απο τις τρεις αυτοβιογραφιες του τοσο κακογραμμενες που δεν διαβαζονται καν;

Οκ, καταλαβαινω πως γα την γεννια σου ηταν κατι σαν φετιχ, αλλα μεχρι εκει. Στους υπολοιπους δεν λεει τιποτα.

Τίποτα δεν καταλαβαίνεις (ξανά)
Ο Τζούμας δεν ήταν για καμία γενιά φετίχ (άκου φετίχ!), πόσο μάλλον για τη δικιά μου

ο Τζούμας ήταν παράδοξο. Είχε την ηλικία των θείων μας, αλλά δεν τους έμοιαζε καθόλου.
Ήταν στον κύκλο των διανοουμένων της μεταπολίτευσης, αλλά ήταν φρικ (σικ)

Όταν όλοι χαϊδολογούνταν με την αριστερά, ο Τζούμας άκουγε ροκ
Όταν όλοι μιλούσαν με τσιτάτα του Γκράμσι, ο Τζούμας μιλούσε για κουστούμια 3 piece
Όταν όλοι ανακάλυψαν τη γοητεία του πασοκ, ο Τζούμας έγινε συντηρητικός

Αυτά είναι όσα τον έκαναν γοητευτικό. Και τέλος
Γιατί:
Ήταν τεμπέλης στην τέχνη. Μπορούσε να γίνει εξαιρετικός ηθοποιός και δεν έγινε τίποτα
Ήταν τεμπέλης στην πεζογραφία. Μπορούσε να βάλει τον κώλο του κάτω και να γράψει και διάλεξε να γράφει 'βιογραφίες'
Δεν μεγάλωσε παιδί(α), δεν είχε ζώα, δεν είχε σχέση που να αφιερωθεί

Για τη δική μου κοσμοθεωρία αυτό τον έκανε χαριτωμένο, αλλά αδιάφορο

Αλλά να τον χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία, η τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική, πάει πολύ

Ασχοληθείτε με αυτά που ξέρετε

Και κάτι ακόμη σεβάσμιε. Ήταν ο μόνος που οπουδήποτε έκανε γκεστ εμφάνιση παρίστανε τον πραγματικό του εαυτό, σατιρίζοντας τον.
Ο,τι και να του ζητούσαν οι σκηνοθέτες αυτός έπαιζε αυτό που ήθελε, μέχρι που το κατάλαβαν και μετά του έλεγαν να μην υποκρίνεται, απλά να παίζει. Γιαυτό λέμε πως σαν ηθοποιός (ή ήθελε να φαίνεται ) ηταν μέτριος. Σα περσόνα όμως ήταν και θα ειναι αξεπέραστος.
Όσο για την κακόπιστη κριτική, ο ίδιος είχε αναφερθεί πολλές φορές με εξαιρετικά ευφυείς φράσεις και λέξεις για αυτή.