Η Θρησκεία του Σιωνισμού ποια είναι ;

[Σικελιώτης]

Με τις ρατσιστικές διώξεις των Εβραίων από τους Ισπανούς Βασιλιάδες γύρω στο 1492 η Καμπάλα φτάνει σε ολόκληρη την Ευρώπη
και μέσα από το Ταλμούδ και μέσα από τον Μυστικισμό. Λίγο νωρίτερα ο Αποκρυφιστής Νεοπλατωνικός Πλήθων Γεμιστός είχε μεταφέρει τα Ερμητικά κείμενα στην Ιταλία όπου συνεργάστηκε με τον Ιταλό αποκρυφιστή Φετσίνι. Τα ερμητικά κείμενα ήταν γραμμένα στα ελληνικά. Το 1517 η Καμπάλα μεταφράζεται στα Λατινικά. Η Ευρώπη γεμίζει Εβραϊκή Καμπάλα από τη μια πλευρά και Ερμητισμό από την άλλη. Στον Διαφωτισμό και στην Αναγέννηση δηλαδή οι Ευρωπαίοι άρχισαν να ψάχνουν τη χαμένη γνώση , πως θα ανεβούν πνευματικά.
Το 1453 το Βυζάντιο παραδόθηκε στους Τούρκους. Τα ελληνικά χειρόγραφα φτάνουν στην Ιταλία και σε ολόκληρη την Ευρώπη
Έτσι στην Αναγέννηση έχουμε δυο κόσμους. Την Αρχαία γνώση των Ελλήνων Φιλοσόφων από τη μία και τον Αποκρυφισμό από την νάλλη.

[taxalata xalasa]

καμπάλα παν στην εκκλησια
καμπάλα προσκυνάνε
καμπάλα παίρνουν Δάνειο
απ τον παπα-καμπάλα...

το νημα θα γινει ΓΤΠ Καμπάλας...

ήδη το ζέστανα...

αμα ρθει αλλος ενας θα γινουμε οι τρεις Καμπαλέρος..... αρρίμπα, αρρίμπα μου τσάτσοι...

πάει! τον καμπαλήσαμε τον κάλαμο...!

[George_V]

Σε μεγάλο βαθμό ναι.

Πως το εννοεις αυτο δλδ?

Από που να το πρωτοπιασω; Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: τα διαζύγια. Στα Ευαγγελία απαγορευονται για όλους τους λόγους πλην μοιχείας. Οι τρεις γάμοι που ευλογεί η ΟΑ από που προέκυψαν; Από την εγκατάλειψη των Ευαγγελιων χάριν της "Ιεράς" Παράδοσης. Ίσως συμβαίνει και στους Εβραίους κάτι αντίστοιχο με το Ταλμούδ και την Παλαιά Διαθήκη.

Aυτα γινονται κατ'οικονομιαν για να προλάβουν χειροτερα αμαρτηματα.

Αμα π.χ. σου απαγορευε τα διαζυγια αυτο θα οδηγουσε τους ανθρωπους σε χειροτερο αμαρτημα ενδεχομενως. Καποιοι μπορει να κατεφευγαν ακομα και σε φονο για να ξεφορτωθουν μια/εναν ανεπιθυμητο συζυγο.

Οποτε για να προλάβει τετοιες καταστάσεις η Εκκλησια εχει δωσει κατ'οικονομιαν καποια ανοιγματα. Ειναι προτιμοτερο να "λυγισεις" καποιους κανονες λιγο παρα να "σπρωξεις" τον κοσμο σε χειροτερη αμαρτια.

Και αυτα δεν προεκυψαν γιατι καποιος τα σκεφτηκε και ειπε "ωραια ειναι ας τα βαλουμε στην Εκκλησια". Προεκυψαν μετα απο αιωνες παρατηρησης και δοκιμασιας. Καποτε η Εκκλησια ενα γάμο ευλογουσε μονο. Αλλα οταν ειδε οτι οι ανθρωποι αμαρταναν χειρότερα (ειτε για να ξεφορτωθουν το αλλο μισο, ειτε γιατι ζουσαν εν πορνεια, ειτε γιατι αδιαφορουσαν για την οικογενεια τους κτλ) αποφάσισαν οτι ο κανονας επρεπε να λυγισει λιγο για να αποφευχθουν ολα αυτα.

Αλλα αυτο δε σημαινει οτι ξεχασαμε το Ευαγγελιο και το μηνυμα του. Η αποψη του να παιρνουμε το Ευαγγελιο κατα γράμμα και να τηρουμε επακριβως μεχρι αηδιας οτι λεει μεσα ειναι Προτεσταντικη και δεν αρμοζει σε εμας.

Ο Θεος μας εδωσε το αυτεξουσιο και το μυαλο να σκεφτομαστε και απο μονοι μας. Και αν κρινουμε οτι κατι δεν παει πολυ καλα μπορουμε κατ'οικονομιαν να εφαρμοζουμε κατι ελαφρυτερο.

Δεν ειμαστε ουτε δεσμιοι ουτε αιχμαλωτοι του Λογου του Θεου. Αυτο το κανουν κατι Προτεσταντες (οι οποιοι παρεπιπτοντως χωριζουν για ψυλλου πηδημα) που θεωρουν οτι το δογμα Sola Scriptura ειναι εκ θεου και μονο το Ευαγγελιο θα τους σωσει χωρις καμια ερμηνεια, χωρις καμια καθοδηγηση χωρις καμια βοηθεια. Μονο το Ευαγγελιο και αυτο κατα γραμμα.

Εντελως λαθος. Και για αυτο εχουν διασπαστει σε 100000 παρακλαδια. Γιατι ο καθενας ερμηνευει τις Γραφες οπως του γουστάρει και αμα διαφωνει με τους αλλους παιρνει το καπελακι του και φευγει και φτιαχνει δικη του Εκκλησια.

[Yochanan]

αμα ρθει αλλος ενας θα γινουμε οι τρεις Καμπαλέρος..... αρρίμπα, αρρίμπα μου τσάτσοι...

πάει! τον καμπαλήσαμε τον κάλαμο...!

ENCORE!!

[Scouser]

Πως το εννοεις αυτο δλδ?

Από που να το πρωτοπιασω; Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: τα διαζύγια. Στα Ευαγγελία απαγορευονται για όλους τους λόγους πλην μοιχείας. Οι τρεις γάμοι που ευλογεί η ΟΑ από που προέκυψαν; Από την εγκατάλειψη των Ευαγγελιων χάριν της "Ιεράς" Παράδοσης. Ίσως συμβαίνει και στους Εβραίους κάτι αντίστοιχο με το Ταλμούδ και την Παλαιά Διαθήκη.

Aυτα γινονται κατ'οικονομιαν για να προλάβουν χειροτερα αμαρτηματα.

Αμα π.χ. σου απαγορευε τα διαζυγια αυτο θα οδηγουσε τους ανθρωπους σε χειροτερο αμαρτημα ενδεχομενως. Καποιοι μπορει να κατεφευγαν ακομα και σε φονο για να ξεφορτωθουν μια/εναν ανεπιθυμητο συζυγο.

Οποτε για να προλάβει τετοιες καταστάσεις η Εκκλησια εχει δωσει κατ'οικονομιαν καποια ανοιγματα. Ειναι προτιμοτερο να "λυγισεις" καποιους κανονες λιγο παρα να "σπρωξεις" τον κοσμο σε χειροτερη αμαρτια.

Και αυτα δεν προεκυψαν γιατι καποιος τα σκεφτηκε και ειπε "ωραια ειναι ας τα βαλουμε στην Εκκλησια". Προεκυψαν μετα απο αιωνες παρατηρησης και δοκιμασιας. Καποτε η Εκκλησια ενα γάμο ευλογουσε μονο. Αλλα οταν ειδε οτι οι ανθρωποι αμαρταναν χειρότερα (ειτε για να ξεφορτωθουν το αλλο μισο, ειτε γιατι ζουσαν εν πορνεια, ειτε γιατι αδιαφορουσαν για την οικογενεια τους κτλ) αποφάσισαν οτι ο κανονας επρεπε να λυγισει λιγο για να αποφευχθουν ολα αυτα.

Αλλα αυτο δε σημαινει οτι ξεχασαμε το Ευαγγελιο και το μηνυμα του. Η αποψη του να παιρνουμε το Ευαγγελιο κατα γράμμα και να τηρουμε επακριβως μεχρι αηδιας οτι λεει μεσα ειναι Προτεσταντικη και δεν αρμοζει σε εμας.

Ο Θεος μας εδωσε το αυτεξουσιο και το μυαλο να σκεφτομαστε και απο μονοι μας. Και αν κρινουμε οτι κατι δεν παει πολυ καλα μπορουμε κατ'οικονομιαν να εφαρμοζουμε κατι ελαφρυτερο.

Δεν ειμαστε ουτε δεσμιοι ουτε αιχμαλωτοι του Λογου του Θεου. Αυτο το κανουν κατι Προτεσταντες (οι οποιοι παρεπιπτοντως χωριζουν για ψυλλου πηδημα) που θεωρουν οτι το δογμα Sola Scriptura ειναι εκ θεου και μονο το Ευαγγελιο θα τους σωσει χωρις καμια ερμηνεια, χωρις καμια καθοδηγηση χωρις καμια βοηθεια. Μονο το Ευαγγελιο και αυτο κατα γραμμα.

Εντελως λαθος. Και για αυτο εχουν διασπαστει σε 100000 παρακλαδια. Γιατι ο καθενας ερμηνευει τις Γραφες οπως του γουστάρει και αμα διαφωνει με τους αλλους παιρνει το καπελακι του και φευγει και φτιαχνει δικη του Εκκλησια.

ΟΚ, συνόψισες εύστοχα την επιχειρηματολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μόνο που παραμένει η ''λεπτομέρεια'' ότι ο Χριστός ήταν ξεκάθαρος: τα διαζύγια απαγορεύονται σε όλες τις περιπτώσεις, πλην της μοιχείας. Αυτός/αυτή που ξαναπαντρεύεται ενώ έχει προηγηθεί διαζύγιο για άλλους λόγους είναι μοιχός, όπως και ο/η δεύτερος ή τρίτος σύζυγος. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ''ερμηνείας'' στον κανόνα, ερμηνεία χρειάζεται όπου δεν είναι επαρκώς ξεκάθαρη μια διάταξη.
Δεν με ενδιαφέρει όμως να μπω εδώ σε θεολογική συζήτηση για το ζήτημα. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι η ''Ιερά'' Παράδοση σε πολλές περιπτώσεις αποκλίνει αποφασιστικά από τα όσα διδάσκονται στα Ευαγγέλια. Όταν ο Χριστός είπε ''Χ'' για ένα ζήτημα και βγαίνει μετά ο Άγιος Ονουφρίσιμος και λέει '''αντίθετο του Χ'' και η Εκκλησία υιοθετεί το δεύτερο, μιλάμε στην ουσία για εγκατάλειψη αυτού που δίδαξε ο Χριστός και στροφή σε κάτι διαφορετικό, άσχετα πως το βαφτίζουμε. Βρίσκω πολύ πιθανό να συμβαίνει το ίδιο και με το Ταλμούδ και με τα ιερά κείμενα άλλων θρησκειών.

[George_V]

Από που να το πρωτοπιασω; Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: τα διαζύγια. Στα Ευαγγελία απαγορευονται για όλους τους λόγους πλην μοιχείας. Οι τρεις γάμοι που ευλογεί η ΟΑ από που προέκυψαν; Από την εγκατάλειψη των Ευαγγελιων χάριν της "Ιεράς" Παράδοσης. Ίσως συμβαίνει και στους Εβραίους κάτι αντίστοιχο με το Ταλμούδ και την Παλαιά Διαθήκη.

Aυτα γινονται κατ'οικονομιαν για να προλάβουν χειροτερα αμαρτηματα.

Αμα π.χ. σου απαγορευε τα διαζυγια αυτο θα οδηγουσε τους ανθρωπους σε χειροτερο αμαρτημα ενδεχομενως. Καποιοι μπορει να κατεφευγαν ακομα και σε φονο για να ξεφορτωθουν μια/εναν ανεπιθυμητο συζυγο.

Οποτε για να προλάβει τετοιες καταστάσεις η Εκκλησια εχει δωσει κατ'οικονομιαν καποια ανοιγματα. Ειναι προτιμοτερο να "λυγισεις" καποιους κανονες λιγο παρα να "σπρωξεις" τον κοσμο σε χειροτερη αμαρτια.

Και αυτα δεν προεκυψαν γιατι καποιος τα σκεφτηκε και ειπε "ωραια ειναι ας τα βαλουμε στην Εκκλησια". Προεκυψαν μετα απο αιωνες παρατηρησης και δοκιμασιας. Καποτε η Εκκλησια ενα γάμο ευλογουσε μονο. Αλλα οταν ειδε οτι οι ανθρωποι αμαρταναν χειρότερα (ειτε για να ξεφορτωθουν το αλλο μισο, ειτε γιατι ζουσαν εν πορνεια, ειτε γιατι αδιαφορουσαν για την οικογενεια τους κτλ) αποφάσισαν οτι ο κανονας επρεπε να λυγισει λιγο για να αποφευχθουν ολα αυτα.

Αλλα αυτο δε σημαινει οτι ξεχασαμε το Ευαγγελιο και το μηνυμα του. Η αποψη του να παιρνουμε το Ευαγγελιο κατα γράμμα και να τηρουμε επακριβως μεχρι αηδιας οτι λεει μεσα ειναι Προτεσταντικη και δεν αρμοζει σε εμας.

Ο Θεος μας εδωσε το αυτεξουσιο και το μυαλο να σκεφτομαστε και απο μονοι μας. Και αν κρινουμε οτι κατι δεν παει πολυ καλα μπορουμε κατ'οικονομιαν να εφαρμοζουμε κατι ελαφρυτερο.

Δεν ειμαστε ουτε δεσμιοι ουτε αιχμαλωτοι του Λογου του Θεου. Αυτο το κανουν κατι Προτεσταντες (οι οποιοι παρεπιπτοντως χωριζουν για ψυλλου πηδημα) που θεωρουν οτι το δογμα Sola Scriptura ειναι εκ θεου και μονο το Ευαγγελιο θα τους σωσει χωρις καμια ερμηνεια, χωρις καμια καθοδηγηση χωρις καμια βοηθεια. Μονο το Ευαγγελιο και αυτο κατα γραμμα.

Εντελως λαθος. Και για αυτο εχουν διασπαστει σε 100000 παρακλαδια. Γιατι ο καθενας ερμηνευει τις Γραφες οπως του γουστάρει και αμα διαφωνει με τους αλλους παιρνει το καπελακι του και φευγει και φτιαχνει δικη του Εκκλησια.

ΟΚ, συνόψισες εύστοχα την επιχειρηματολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μόνο που παραμένει η ''λεπτομέρεια'' ότι ο Χριστός ήταν ξεκάθαρος: τα διαζύγια απαγορεύονται σε όλες τις περιπτώσεις, πλην της μοιχείας. Αυτός/αυτή που ξαναπαντρεύεται ενώ έχει προηγηθεί διαζύγιο για άλλους λόγους είναι μοιχός, όπως και ο/η δεύτερος ή τρίτος σύζυγος. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ''ερμηνείας'' στον κανόνα, ερμηνεία χρειάζεται όπου δεν είναι επαρκώς ξεκάθαρη μια διάταξη.
Δεν με ενδιαφέρει όμως να μπω εδώ σε θεολογική συζήτηση για το ζήτημα. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι η ''Ιερά'' Παράδοση σε πολλές περιπτώσεις αποκλίνει αποφασιστικά από τα όσα διδάσκονται στα Ευαγγέλια. Όταν ο Χριστός είπε ''Χ'' για ένα ζήτημα και βγαίνει μετά ο Άγιος Ονουφρίσιμος και λέει '''αντίθετο του Χ'' και η Εκκλησία υιοθετεί το δεύτερο, μιλάμε στην ουσία για εγκατάλειψη αυτού που δίδαξε ο Χριστός και στροφή σε κάτι διαφορετικό, άσχετα πως το βαφτίζουμε. Βρίσκω πολύ πιθανό να συμβαίνει το ίδιο και με το Ταλμούδ και με τα ιερά κείμενα άλλων θρησκειών.

Κοιτα θεωρεις πως ο Χριστος θα ηταν οκ με τον κινδυνο διαπραξης χειροτερου αμαρτηματος αν μεναμε στην τηρηση κατα γράμμα του Ευαγγελιου χωρις την Ιερα Παράδοση?

Δεν νομιζω οτι θα ηταν οκ. Ξερει και ο ιδιος πως δε ζουμε σε κοινωνια αγγέλων και πως οι ανθρωποι ειναι επιρρεπεις στην αμαρτια. Η λογικη του Sola Scriptura εχει αποτυχει και το ξέρεις.

[Scouser]

Aυτα γινονται κατ'οικονομιαν για να προλάβουν χειροτερα αμαρτηματα.

Αμα π.χ. σου απαγορευε τα διαζυγια αυτο θα οδηγουσε τους ανθρωπους σε χειροτερο αμαρτημα ενδεχομενως. Καποιοι μπορει να κατεφευγαν ακομα και σε φονο για να ξεφορτωθουν μια/εναν ανεπιθυμητο συζυγο.

Οποτε για να προλάβει τετοιες καταστάσεις η Εκκλησια εχει δωσει κατ'οικονομιαν καποια ανοιγματα. Ειναι προτιμοτερο να "λυγισεις" καποιους κανονες λιγο παρα να "σπρωξεις" τον κοσμο σε χειροτερη αμαρτια.

Και αυτα δεν προεκυψαν γιατι καποιος τα σκεφτηκε και ειπε "ωραια ειναι ας τα βαλουμε στην Εκκλησια". Προεκυψαν μετα απο αιωνες παρατηρησης και δοκιμασιας. Καποτε η Εκκλησια ενα γάμο ευλογουσε μονο. Αλλα οταν ειδε οτι οι ανθρωποι αμαρταναν χειρότερα (ειτε για να ξεφορτωθουν το αλλο μισο, ειτε γιατι ζουσαν εν πορνεια, ειτε γιατι αδιαφορουσαν για την οικογενεια τους κτλ) αποφάσισαν οτι ο κανονας επρεπε να λυγισει λιγο για να αποφευχθουν ολα αυτα.

Αλλα αυτο δε σημαινει οτι ξεχασαμε το Ευαγγελιο και το μηνυμα του. Η αποψη του να παιρνουμε το Ευαγγελιο κατα γράμμα και να τηρουμε επακριβως μεχρι αηδιας οτι λεει μεσα ειναι Προτεσταντικη και δεν αρμοζει σε εμας.

Ο Θεος μας εδωσε το αυτεξουσιο και το μυαλο να σκεφτομαστε και απο μονοι μας. Και αν κρινουμε οτι κατι δεν παει πολυ καλα μπορουμε κατ'οικονομιαν να εφαρμοζουμε κατι ελαφρυτερο.

Δεν ειμαστε ουτε δεσμιοι ουτε αιχμαλωτοι του Λογου του Θεου. Αυτο το κανουν κατι Προτεσταντες (οι οποιοι παρεπιπτοντως χωριζουν για ψυλλου πηδημα) που θεωρουν οτι το δογμα Sola Scriptura ειναι εκ θεου και μονο το Ευαγγελιο θα τους σωσει χωρις καμια ερμηνεια, χωρις καμια καθοδηγηση χωρις καμια βοηθεια. Μονο το Ευαγγελιο και αυτο κατα γραμμα.

Εντελως λαθος. Και για αυτο εχουν διασπαστει σε 100000 παρακλαδια. Γιατι ο καθενας ερμηνευει τις Γραφες οπως του γουστάρει και αμα διαφωνει με τους αλλους παιρνει το καπελακι του και φευγει και φτιαχνει δικη του Εκκλησια.

ΟΚ, συνόψισες εύστοχα την επιχειρηματολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μόνο που παραμένει η ''λεπτομέρεια'' ότι ο Χριστός ήταν ξεκάθαρος: τα διαζύγια απαγορεύονται σε όλες τις περιπτώσεις, πλην της μοιχείας. Αυτός/αυτή που ξαναπαντρεύεται ενώ έχει προηγηθεί διαζύγιο για άλλους λόγους είναι μοιχός, όπως και ο/η δεύτερος ή τρίτος σύζυγος. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ''ερμηνείας'' στον κανόνα, ερμηνεία χρειάζεται όπου δεν είναι επαρκώς ξεκάθαρη μια διάταξη.
Δεν με ενδιαφέρει όμως να μπω εδώ σε θεολογική συζήτηση για το ζήτημα. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι η ''Ιερά'' Παράδοση σε πολλές περιπτώσεις αποκλίνει αποφασιστικά από τα όσα διδάσκονται στα Ευαγγέλια. Όταν ο Χριστός είπε ''Χ'' για ένα ζήτημα και βγαίνει μετά ο Άγιος Ονουφρίσιμος και λέει '''αντίθετο του Χ'' και η Εκκλησία υιοθετεί το δεύτερο, μιλάμε στην ουσία για εγκατάλειψη αυτού που δίδαξε ο Χριστός και στροφή σε κάτι διαφορετικό, άσχετα πως το βαφτίζουμε. Βρίσκω πολύ πιθανό να συμβαίνει το ίδιο και με το Ταλμούδ και με τα ιερά κείμενα άλλων θρησκειών.

Κοιτα θεωρεις πως ο Χριστος θα ηταν οκ με τον κινδυνο διαπραξης χειροτερου αμαρτηματος αν μεναμε στην τηρηση κατα γράμμα του Ευαγγελιου χωρις την Ιερα Παράδοση?

Δεν νομιζω οτι θα ηταν οκ. Ξερει και ο ιδιος πως δε ζουμε σε κοινωνια αγγέλων και πως οι ανθρωποι ειναι επιρρεπεις στην αμαρτια. Η λογικη του Sola Scriptura εχει αποτυχει και το ξέρεις.

Δεν υπάρχουν ''μικρότερα'' ή ''μεγαλύτερα'' αμαρτήματα: υπάρχει σωτηρία και καταδίκη. Ο μοιχός ο οποίος πεθαίνει αμετανόητος, όπως είναι αυτός που παντρεύεται δεύτερη φορά, καταδικάζεται. Δεν τα λέω εγώ αυτά, ο Χριστός τα είπε. Όπως είπε και διάφορα άλλα, όπως πχ ότι μετά τον Άδη δεν υπάρχει σωτηρία, αλλά παρόλα αυτά η ΟΑ κάνει μνημόσυνα δήθεν για ''την ανάπαυση της ψυχής'' του νεκρού (γιατί είναι καλά τα λεφτά). Το ποια είναι η ευθύνη όσων έστησαν αυτό το θεωρητικό οικοδόμημα και ευλογούν την αμαρτία ως ποιμένες, θα το κρίνει επίσης ο Χριστός.

[George_V]

ΟΚ, συνόψισες εύστοχα την επιχειρηματολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μόνο που παραμένει η ''λεπτομέρεια'' ότι ο Χριστός ήταν ξεκάθαρος: τα διαζύγια απαγορεύονται σε όλες τις περιπτώσεις, πλην της μοιχείας. Αυτός/αυτή που ξαναπαντρεύεται ενώ έχει προηγηθεί διαζύγιο για άλλους λόγους είναι μοιχός, όπως και ο/η δεύτερος ή τρίτος σύζυγος. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ''ερμηνείας'' στον κανόνα, ερμηνεία χρειάζεται όπου δεν είναι επαρκώς ξεκάθαρη μια διάταξη.
Δεν με ενδιαφέρει όμως να μπω εδώ σε θεολογική συζήτηση για το ζήτημα. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι η ''Ιερά'' Παράδοση σε πολλές περιπτώσεις αποκλίνει αποφασιστικά από τα όσα διδάσκονται στα Ευαγγέλια. Όταν ο Χριστός είπε ''Χ'' για ένα ζήτημα και βγαίνει μετά ο Άγιος Ονουφρίσιμος και λέει '''αντίθετο του Χ'' και η Εκκλησία υιοθετεί το δεύτερο, μιλάμε στην ουσία για εγκατάλειψη αυτού που δίδαξε ο Χριστός και στροφή σε κάτι διαφορετικό, άσχετα πως το βαφτίζουμε. Βρίσκω πολύ πιθανό να συμβαίνει το ίδιο και με το Ταλμούδ και με τα ιερά κείμενα άλλων θρησκειών.

Κοιτα θεωρεις πως ο Χριστος θα ηταν οκ με τον κινδυνο διαπραξης χειροτερου αμαρτηματος αν μεναμε στην τηρηση κατα γράμμα του Ευαγγελιου χωρις την Ιερα Παράδοση?

Δεν νομιζω οτι θα ηταν οκ. Ξερει και ο ιδιος πως δε ζουμε σε κοινωνια αγγέλων και πως οι ανθρωποι ειναι επιρρεπεις στην αμαρτια. Η λογικη του Sola Scriptura εχει αποτυχει και το ξέρεις.

Δεν υπάρχουν ''μικρότερα'' ή ''μεγαλύτερα'' αμαρτήματα: υπάρχει σωτηρία και καταδίκη. Ο μοιχός ο οποίος πεθαίνει αμετανόητος, όπως είναι αυτός που παντρεύεται δεύτερη φορά, καταδικάζεται. Δεν τα λέω εγώ αυτά, ο Χριστός τα είπε. Όπως είπε και διάφορα άλλα, όπως πχ ότι μετά τον Άδη δεν υπάρχει σωτηρία, αλλά παρόλα αυτά η ΟΑ κάνει μνημόσυνα δήθεν για ''την ανάπαυση της ψυχής'' του νεκρού (γιατί είναι καλά τα λεφτά). Το ποια είναι η ευθύνη όσων έστησαν αυτό το θεωρητικό οικοδόμημα και ευλογούν την αμαρτία ως ποιμένες, θα το κρίνει επίσης ο Χριστός.

Υπαρχουν αυτα που συγχωρουνται και αυτα που δεν συγχωρουνται. Πες μου ενα λογο γιατι να αφησει ο Θεος τον ανθρωπο να ρισκάρει να πεσει σε ασυγχωρητο αμαρτημα ενω μπορει να σωθει? Νομιζεις οτι ολοι οσοι εκαναν δευτερο γάμο πανε κατευθειαν στην Κολαση?

Με αυτη τη λογικη ο Παράδεισος θα πρεπει να ειναι ενα πολυ ερημο μερος.

Αναρωτηθηκες ποτε γιατι ο Χριστιανισμος εχει Κανονες και οχι Νομους οπως εχει ο Ιουδαισμος και ο Μουσουλμανισμος?

Γιατι οι Κανονες δινουν ενα γενικο πλαισιο οδηγιων και εφαρμοζονται κατα περιπτωση στον καθεναν ενω αντιθετα ο Νομος ειναι ακαμπτος και απολυτος και βαζει ολους στην ιδια μοιρα.

Ειναι σαν τα ελαφρυντικα στο δικαστηριο. Ναι παραβιασες την εντολη αλλα εχεις ελαφρυντικα γιατι αυτο εγινε για να μην κανεις βαρυτερο εγκλημα η για οτιδηποτε αλλο.

Βρισκω τις αποψεις σου ελαφρως προτεσταντικες και ολιγον Δονατιστικες. Δεν ζουμε σε κοινωνια αγγελων και αυτο καλυτερα απο ολους μας το ξέρει ο Θεος.

[Beria]

Ο Σιωνισμός είναι πολιτική κίνηση, όχι θρησκευτική.

Οι ακραία θρησκευόμενοι Εβραίοι είναι επί το πλείστον αντισιωνιστες

Ο νηματοθέτης έχει μπλέξει τα μπούτια του

[Λοξίας]

Ο Σιωνισμός είναι πολιτική κίνηση, όχι θρησκευτική.

Οι ακραία θρησκευόμενοι Εβραίοι είναι επί το πλείστον αντισιωνιστες

Ο νηματοθέτης έχει μπλέξει τα μπούτια του

Έλα! και δεν του φαινόταν...

[Λοξίας]

Από που να το πρωτοπιασω; Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: τα διαζύγια. Στα Ευαγγελία απαγορευονται για όλους τους λόγους πλην μοιχείας.
Οι τρεις γάμοι που ευλογεί η ΟΑ από που προέκυψαν; Από την εγκατάλειψη των Ευαγγελιων χάριν της "Ιεράς" Παράδοσης. Ίσως συμβαίνει και στους Εβραίους κάτι αντίστοιχο με το Ταλμούδ και την Παλαιά Διαθήκη.

Για να μην ψάχνω και, ίσως βρω λάθος κείμενα, μπορείς να μου δώσεις τα αντίστοιχα εδάφια από τα ευαγγέλια;

Εδιτ:
Ματθ. 19,9 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται· καὶ ὁ ἀπολυμένην γαμήσας μοιχᾶται.

Λουκ. 16,18 Πᾶς ὁ ἀπολύων τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμῶν ἑτέραν μοιχεύει, [o]καὶ ὁ ἀπολελυμένην ἀπὸ ἀνδρὸς γαμῶν μοιχεύει.

Αυτά είναι;

[Scouser]

Κοιτα θεωρεις πως ο Χριστος θα ηταν οκ με τον κινδυνο διαπραξης χειροτερου αμαρτηματος αν μεναμε στην τηρηση κατα γράμμα του Ευαγγελιου χωρις την Ιερα Παράδοση?

Δεν νομιζω οτι θα ηταν οκ. Ξερει και ο ιδιος πως δε ζουμε σε κοινωνια αγγέλων και πως οι ανθρωποι ειναι επιρρεπεις στην αμαρτια. Η λογικη του Sola Scriptura εχει αποτυχει και το ξέρεις.

Δεν υπάρχουν ''μικρότερα'' ή ''μεγαλύτερα'' αμαρτήματα: υπάρχει σωτηρία και καταδίκη. Ο μοιχός ο οποίος πεθαίνει αμετανόητος, όπως είναι αυτός που παντρεύεται δεύτερη φορά, καταδικάζεται. Δεν τα λέω εγώ αυτά, ο Χριστός τα είπε. Όπως είπε και διάφορα άλλα, όπως πχ ότι μετά τον Άδη δεν υπάρχει σωτηρία, αλλά παρόλα αυτά η ΟΑ κάνει μνημόσυνα δήθεν για ''την ανάπαυση της ψυχής'' του νεκρού (γιατί είναι καλά τα λεφτά). Το ποια είναι η ευθύνη όσων έστησαν αυτό το θεωρητικό οικοδόμημα και ευλογούν την αμαρτία ως ποιμένες, θα το κρίνει επίσης ο Χριστός.

Υπαρχουν αυτα που συγχωρουνται και αυτα που δεν συγχωρουνται. Πες μου ενα λογο γιατι να αφησει ο Θεος τον ανθρωπο να ρισκάρει να πεσει σε ασυγχωρητο αμαρτημα ενω μπορει να σωθει? Νομιζεις οτι ολοι οσοι εκαναν δευτερο γάμο πανε κατευθειαν στην Κολαση?

Με αυτη τη λογικη ο Παράδεισος θα πρεπει να ειναι ενα πολυ ερημο μερος.

Αναρωτηθηκες ποτε γιατι ο Χριστιανισμος εχει Κανονες και οχι Νομους οπως εχει ο Ιουδαισμος και ο Μουσουλμανισμος?

Γιατι οι Κανονες δινουν ενα γενικο πλαισιο οδηγιων και εφαρμοζονται κατα περιπτωση στον καθεναν ενω αντιθετα ο Νομος ειναι ακαμπτος και απολυτος και βαζει ολους στην ιδια μοιρα.

Ειναι σαν τα ελαφρυντικα στο δικαστηριο. Ναι παραβιασες την εντολη αλλα εχεις ελαφρυντικα γιατι αυτο εγινε για να μην κανεις βαρυτερο εγκλημα η για οτιδηποτε αλλο.

Βρισκω τις αποψεις σου ελαφρως προτεσταντικες και ολιγον Δονατιστικες. Δεν ζουμε σε κοινωνια αγγελων και αυτο καλυτερα απο ολους μας το ξέρει ο Θεος.

Βρες την ό,τι θες, δεν με απασχολούν οι χαρακτηρισμοί. Η ουσία είναι ότι το δόγμα της ΟΑ αποκλίνει σε ένα σωρό βασικά σημεία από τα Ευαγγέλια. Ο Παράδεισος υποτίθεται ότι είναι ένα μέρος για όσους έχουν μετανοήσει για τις αμαρτίες τους πριν πεθάνουν. Το τι είναι αμαρτία και τι δεν είναι, έχει καθοριστεί από τα όσα δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός, τα οποία είναι όλα απλά και κατανοητά, χωρίς ανάγκη ερμηνείας. Χρέος της Εκκλησίας είναι να καλεί τον κόσμο σε μετάνοια, όχι να ευλογεί την αμαρτία ή ακόμα χειρότερα να παραμυθιάζει τον αμαρτωλό ότι αυτό που κάνει δεν αποτελεί αμαρτία. Είχα διαβάσει πριν κάποια χρόνια τα γραφόμενα ενός Γάλλου περιηγητή, ο οποίος βρέθηκε στην Ελλάδα στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Έγραφε, πολύ εύστοχα, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ενδιαφέρεται καθόλου να υποδείξει στους πιστούς της έναν ηθικό τρόπο ζωής, αλλά μόνο για να τους κρατάει βυθισμένους στη δεισιδαιμονία. Απόλυτα εύστοχο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.

[Scouser]

Από που να το πρωτοπιασω; Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: τα διαζύγια. Στα Ευαγγελία απαγορευονται για όλους τους λόγους πλην μοιχείας.
Οι τρεις γάμοι που ευλογεί η ΟΑ από που προέκυψαν; Από την εγκατάλειψη των Ευαγγελιων χάριν της "Ιεράς" Παράδοσης. Ίσως συμβαίνει και στους Εβραίους κάτι αντίστοιχο με το Ταλμούδ και την Παλαιά Διαθήκη.

Για να μην ψάχνω και, ίσως βρω λάθος κείμενα, μπορείς να μου δώσεις τα αντίστοιχα εδάφια από τα ευαγγέλια;

Κατά Ματθαίον, 27-32:

«Ειπώθηκε επίσης: Όποιος αποδιώξει τη γυναίκα του ας της δώσει έγγραφο διαζυγίου.
Κι εγώ σας λέω ότι καθένας που αποδιώχνει τη γυναίκα του εκτός από λόγο πορνείας την κάνει να μοιχευτεί. Και όποιος νυμφευτεί αποδιωγμένη, μοιχεύεται».

[George_V]

Δεν υπάρχουν ''μικρότερα'' ή ''μεγαλύτερα'' αμαρτήματα: υπάρχει σωτηρία και καταδίκη. Ο μοιχός ο οποίος πεθαίνει αμετανόητος, όπως είναι αυτός που παντρεύεται δεύτερη φορά, καταδικάζεται. Δεν τα λέω εγώ αυτά, ο Χριστός τα είπε. Όπως είπε και διάφορα άλλα, όπως πχ ότι μετά τον Άδη δεν υπάρχει σωτηρία, αλλά παρόλα αυτά η ΟΑ κάνει μνημόσυνα δήθεν για ''την ανάπαυση της ψυχής'' του νεκρού (γιατί είναι καλά τα λεφτά). Το ποια είναι η ευθύνη όσων έστησαν αυτό το θεωρητικό οικοδόμημα και ευλογούν την αμαρτία ως ποιμένες, θα το κρίνει επίσης ο Χριστός.

Υπαρχουν αυτα που συγχωρουνται και αυτα που δεν συγχωρουνται. Πες μου ενα λογο γιατι να αφησει ο Θεος τον ανθρωπο να ρισκάρει να πεσει σε ασυγχωρητο αμαρτημα ενω μπορει να σωθει? Νομιζεις οτι ολοι οσοι εκαναν δευτερο γάμο πανε κατευθειαν στην Κολαση?

Με αυτη τη λογικη ο Παράδεισος θα πρεπει να ειναι ενα πολυ ερημο μερος.

Αναρωτηθηκες ποτε γιατι ο Χριστιανισμος εχει Κανονες και οχι Νομους οπως εχει ο Ιουδαισμος και ο Μουσουλμανισμος?

Γιατι οι Κανονες δινουν ενα γενικο πλαισιο οδηγιων και εφαρμοζονται κατα περιπτωση στον καθεναν ενω αντιθετα ο Νομος ειναι ακαμπτος και απολυτος και βαζει ολους στην ιδια μοιρα.

Ειναι σαν τα ελαφρυντικα στο δικαστηριο. Ναι παραβιασες την εντολη αλλα εχεις ελαφρυντικα γιατι αυτο εγινε για να μην κανεις βαρυτερο εγκλημα η για οτιδηποτε αλλο.

Βρισκω τις αποψεις σου ελαφρως προτεσταντικες και ολιγον Δονατιστικες. Δεν ζουμε σε κοινωνια αγγελων και αυτο καλυτερα απο ολους μας το ξέρει ο Θεος.

Βρες την ό,τι θες, δεν με απασχολούν οι χαρακτηρισμοί. Η ουσία είναι ότι το δόγμα της ΟΑ αποκλίνει σε ένα σωρό βασικά σημεία από τα Ευαγγέλια. Ο Παράδεισος υποτίθεται ότι είναι ένα μέρος για όσους έχουν μετανοήσει για τις αμαρτίες τους πριν πεθάνουν. Το τι είναι αμαρτία και τι δεν είναι, έχει καθοριστεί από τα όσα δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός, τα οποία είναι όλα απλά και κατανοητά, χωρίς ανάγκη ερμηνείας. Χρέος της Εκκλησίας είναι να καλεί τον κόσμο σε μετάνοια, όχι να ευλογεί την αμαρτία ή ακόμα χειρότερα να παραμυθιάζει τον αμαρτωλό ότι αυτό που κάνει δεν αποτελεί αμαρτία. Είχα διαβάσει πριν κάποια χρόνια τα γραφόμενα ενός Γάλλου περιηγητή, ο οποίος βρέθηκε στην Ελλάδα στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Έγραφε, πολύ εύστοχα, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ενδιαφέρεται καθόλου να υποδείξει στους πιστούς της έναν ηθικό τρόπο ζωής, αλλά μόνο για να τους κρατάει βυθισμένους στη δεισιδαιμονία. Απόλυτα εύστοχο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Εισαι αγκυλωμενος στο δογμα Sola Scriptura και θεωρεις πως η Βιβλος και μονο ειναι η πηγη της Σοφίας του Θεου.

Αν ηταν ετσι τα πράγματα δεν θα ειχαν εμφανιστει θεολογοι και απολογητες απο τον 1ο αιωνα ηδη. Θα λεγανε ολοι "Dominus dixit" και θα εληγε εκει το θεμα.

Αλλα δεν ειναι ετσι τα πράγματα. Υπαρχουν ερμηνειες και γνωμοδοτησεις που δινουν ενα γενικο πλαισιο αλλιως ο καθενας θα ερμηνευε κατα πως του ερχοταν στο κεφάλι και τωρα θα ειμασταν 120000 Εκκλησιες.

Φυσικα το τι ειναι αμαρτια και τι οχι και το τι συγχωρειται και τι οχι το διδαξε ο Χριστος. Αλλα η Εκκλησια δεν πρεπει να εξετάζει καθε περιπτωση ξεχωριστα?

Π.χ. τιμωρειται το ιδιο καποιος που εκανε ενα φόνο εν ψυχρω με καποιον που σκότωσε για να προστατευσει το παιδι του ας πουμε? Και οι δυο εκαναν το ιδιο εγκλημα. Αλλα ο μεν πρωτος δεν εχει καμια εξηγηση για την πράξη του, ο δε δευτερος εχει ομως μη-ταπεινα ελατηρια για την πραξη του.

Την ελευθερη βουληση και το αυτεξουσιο και την κριση για αυτο μας τα εδωσε ο Θεος. Για να εξετάζουμε καθε πράξη ξεχωριστα και οχι να τσουβαλιαζουμε με το δογμα "Σκοτωσες? Στην Κολαση και ας το εκανες για να προστατευσεις το παιδι σου".

Σου φαινεται δικαιο?

[Λοξίας]

Από που να το πρωτοπιασω; Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: τα διαζύγια. Στα Ευαγγελία απαγορευονται για όλους τους λόγους πλην μοιχείας.
Οι τρεις γάμοι που ευλογεί η ΟΑ από που προέκυψαν; Από την εγκατάλειψη των Ευαγγελιων χάριν της "Ιεράς" Παράδοσης. Ίσως συμβαίνει και στους Εβραίους κάτι αντίστοιχο με το Ταλμούδ και την Παλαιά Διαθήκη.

Για να μην ψάχνω και, ίσως βρω λάθος κείμενα, μπορείς να μου δώσεις τα αντίστοιχα εδάφια από τα ευαγγέλια;

Κατά Ματθαίον, 27-32:

«Ειπώθηκε επίσης: Όποιος αποδιώξει τη γυναίκα του ας της δώσει έγγραφο διαζυγίου.
Κι εγώ σας λέω ότι καθένας που αποδιώχνει τη γυναίκα του εκτός από λόγο πορνείας την κάνει να μοιχευτεί. Και όποιος νυμφευτεί αποδιωγμένη, μοιχεύεται».

Μάλλον λάθος παραπομπή έχεις βάλει...το κατά Ματθαίον 27,32 λέει:
Ματθ. 27,32 Ἐξερχόμενοι δὲ εὗρον ἄνθρωπον Κυρηναῖον ὀνόματι Σίμωνα· τοῦτον ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ.

Πάντως, εγώ βρήκα αυτά:
Ματθ. 19,9 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται· καὶ ὁ ἀπολυμένην γαμήσας μοιχᾶται.
Λουκ. 16,18 Πᾶς ὁ ἀπολύων τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμῶν ἑτέραν μοιχεύει, [o]καὶ ὁ ἀπολελυμένην ἀπὸ ἀνδρὸς γαμῶν μοιχεύει.

Σωστά είναι;