Δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχει αυτό. Το αφήνω ως κρυφό παράγοντα μη διακριτό ανάμεσα σε τόσα άλλα που μας διαφεύγουν όταν θέλουμε να φωτίσουμε ένα φαινόμενο, οπότε δεν το ανάγω σε αιτία.Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: ↑04 Σεπ 2022, 15:29και χούλιγκαν και ναζι.
ο πάτος του πάτου.
πάντα υπάρχουν χειρότερα.
βέβαια μιλάμε εδώ για εγκληματικά σκουπίδια, να χτύπησεις έτσι δολοφονικά έναν άσχετο. να πλακώθεις στο μπούγιο όταν πας γήπεδο, πιο κατανοητό. νέος ήσουν, άνδρας, ήθελες να συνδεθείς με κάτι , εντός κάποιας κοινότητας, δεν υπήρχε και φόρουμ τότε να ξεδώσεις. το γήπεδο ήταν ένας χωρος.
Βέβαια και πριν πλακωνοντουσαν, αλλά όταν μικρά. όταν πήγαινες δημοτικό πχ, έπαιζε ξύλο με τα παιδιά της άλλης γειτονιας. αίμα και έδαφος. αλλά όταν μεγαλώνες, γινόσουν 18, υποτίθεται ότι σοβαρευοσουν.
στα 80ς ,όταν οι νέοι δεν ενδιαφεροντουσαν να κάνουν οικογένεια από τα 20, αλλά τραβούσαν την νεότητα και
παραπερα, βρήκαν το γηπεδο να βγάλουν την εκτόνωση, παρά στην γυναίκα και τα παιδιά τους. Βέβαια πλέον επειδή το στυλ ημιπιτσιρικας είναι της μόδας, πλακώνονται στα γήπεδα και 40αρηδες, σε συνδέσμους. παλιά ήταν ανήκουστο.
θυμάμαι πάντως από το χωριό μου στα 90ς, πως έπεφτε πολύ ξύλο και με τα διπλανά χωριά. είναι η πολεμική φύση του ανδρός.
Σίγουρα παίζει ρόλο η ψυχική σου κατάσταση (Κόμπλεξ και καταπίεση στο σπίτι, στο σχολείο, στις συναναστροφές. Επιθετικότητα και ανταγωνισμός που σου καλλιεργεί το κάθε εξουσιαστικό σύστημα και τελευταίο αφήνω το αγελαίο ένστικτο.
Από την άλλη είναι τόσο ηλίθιο και ποταπό να έχει κανείς την αξίωση να θέλει να δει μπάλα σαν ευγενής θεατής λες και πάει να δει μία θεατρική παράσταση ή ένα χορευτικό σόου. Το ποδόσφαιρο εμπεριέχει πολεμική δραστηριότητα σε συμβολικό βέβαια "εξευγενισμένο" επίπεδο. Είναι μία καλή άσκηση να σου ευνουχίζουν και να σου γαμάνε την ορμή σου και την πολεμική σου διάθεση. να ασκείσαι δηλαδή να είσαι κυριλές σε ένα πολεμικό θέαμα και να κάθεσαι σαν παρθενίτσα.
όπως ακριβώς οι μαλάκες οι Ρώσοι επί Σοβιετίας όπου δέησε κάποιο συγκρότημα να πάει και στη συναυλία σηκώθηκαν άνθρωποι και χορεύανε. Οι μπάτσοι λες και τρόμαξαν από την επικίνδυνη αυτή συμπεριφορά( αφού βεβαίως είχαν μεγαλώσει στη Οργουελιανή χώρα του 1984) και πήγαν να τους την πέσουν. Ο τραγουδιστής είπε "Αφήστε τον κόσμο! Ποιο το νόημα να γίνει η συναυλία αν δεν παίρνει ο θεατής αυτό που του δίνω και δεν το εκφράζει" Εντάξει κάπως αλλιώς το είπε).
Δηλαδή ρε συ να βλέπεις τους Άιρον Μέηντεν ας πούμε να πηδάνε τρία μέτρα κωλοτούμπες, να πετάνε ψηλά τις κιθάρες να κάνουν γενικά κινήσεις ξεσπάσματος ή... βρες λέξη να χαρακτηρίσεις τη φάση, νομίζω καταλαβαίνεις
και ταυτόχρονα εκεί που φυσιολογικά παρασέρνεσαι από το ρυθμό του άλλου, από την ένταση και από όλα, να καλείσαι να είσαι ήσυχος και προσεκτικός στη συμπεριφορά σου.
Στο ποδόσφαιρο δε, να είσαι σαν παστωμένη σαρδέλα σε ένα χώρο περιορισμένος και να βλέπεις ελευθερία στους ποδοσφαιριστές να τρέχουν όπου θέλουν και να κάνουν κάτι έντονο, πολεμικό, και βίαιο εν τέλει.
Το ίδιο το ποδόσφαιρο ως τέτοιο αναγεννά τη εγγενή σου βιαιότητα. Είναι η σχιζοφρένεια του σύγχρονου κόσμου.
Να καταργηθεί.