Γιατί είναι τόσο δύσκολο να φανταστούμε ένα κόσμο χωρίς καπιταλισμό.

[ΓΑΛΗ]

Μας είναι εύκολο να φανταστούμε έναν κόσμο όπου όλες οι αυτοκρατορίες κάνουν τον κύκλο τους και στο τέλος καταρρέουν, αλλά για κάποιο λόγο, μας είναι δύσκολο να γενικεύσουμε τη διαπίστωση αυτή σε οποιοδήποτε πολιτικόοικονομικό σύστημα αποτελεί ανθρωπογενές δημιούργημα.

Και όχι μόνο. Ακόμη και σε μια τεχνητή νοημοσύνη να ανέθετε η ανθρωπότητα το να λαμβάνει αποφάσεις με βάση τα ψυχρά, οικονομικά μεγέθη και χωρίς να υποκύπτει στις κοινωνικές πιέσεις, τότε θα καταλήγαμε (ίσως μετά από μία περίοδο ευμάρειας) να βιώνουμε έναν τεκνο-φασισμό.

Ολα τα ανθρωπογενή πολιτικοκοινωνικά συστήματα, υποκύπτουν στους νόμους της εντροπίας. Κάνουν τον κύκλο τους και στο τέλος έχουν δύο επιλογές. Είτε να αναδιαρθρωθούν (και να προκύψουν έτσι καινούργιες πολιτικές "ράτσες") είτε να πεθάνουν και να πίνουμε νερό στη μνήμη τους.

Η εντροπία είναι έννοια φυσικής. Η ανθρώπινη ιστορία επδεικνύει πρόοδο, δηλαδή δεν είναι σύστημα που συμπεριφέρεται εντροπικά.

Ναι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο καπιταλισμός αντιμετωπίζεται ως ένα στατικό/αμετάβλητο σύστημα, ενώ είναι σαφές ότι εξελίσσεται. Απλώς η δυσφορία εστιάζεται στον πλούτο των λίγων, ενώ γίνεται ταυτοχρόνως τυφλό σημείο η διάχυση του στους πολλούς. Το δεύτερο θεωρείται κάτι ως φυσικό και δίκαιο κεκτημένο. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι το "γιατί όχι ΚΑΙ εγώ;" υπερτερεί του "γιατί όχι ΣΕ όλους;"

[nemo]

Και γιατί αυτές οι εταιρείες να είναι καπιταλιστικές;

Γιατί αν δεν έχουν κίνητρο το κέρδος αυτές οι εταιρίες δεν θα είναι αποτελεσματικές. Και θα λες οτι χάλασε ο θερμοσίφωνας και θα έρχονται να στον φτιάξουν μετά από 5 μήνες.

Θα έχουν κέρδος, απλά δεν θα διανέμεται στους μετόχους. Θα διανέμεται με ποικίλους τρόπους στην κοινωνία.

δηλαδη καποιοι που παραγουν κερδος θα το μοιραζουν στους υπολοιπους που δεν παραγουν κερδος και αυτο κατα τα λεγομενα σου ειναι
κομμουνισμος;

[ΟΥΤΙΣ]

Γιατί αν δεν έχουν κίνητρο το κέρδος αυτές οι εταιρίες δεν θα είναι αποτελεσματικές. Και θα λες οτι χάλασε ο θερμοσίφωνας και θα έρχονται να στον φτιάξουν μετά από 5 μήνες.

Θα έχουν κέρδος, απλά δεν θα διανέμεται στους μετόχους. Θα διανέμεται με ποικίλους τρόπους στην κοινωνία.

δηλαδη καποιοι που παραγουν κερδος θα το μοιραζουν στους υπολοιπους που δεν παραγουν κερδος και αυτο κατα τα λεγομενα σου ειναι
κομμουνισμος;

Γιατί δεν θα παράγουν κέρδος οι υπόλοιποι; Δεν θα υπάρχουν άλλες επιχειρήσεις που να παράγουν κέρδος;

Όλοι θα παράγουν και θα διανέμονται τα κέρδη στην κοινωνία με ποικίλους τρόπους.

[Καραμελίτσα]

Μας είναι εύκολο να φανταστούμε έναν κόσμο όπου όλες οι αυτοκρατορίες κάνουν τον κύκλο τους και στο τέλος καταρρέουν, αλλά για κάποιο λόγο, μας είναι δύσκολο να γενικεύσουμε τη διαπίστωση αυτή σε οποιοδήποτε πολιτικόοικονομικό σύστημα αποτελεί ανθρωπογενές δημιούργημα.

Και όχι μόνο. Ακόμη και σε μια τεχνητή νοημοσύνη να ανέθετε η ανθρωπότητα το να λαμβάνει αποφάσεις με βάση τα ψυχρά, οικονομικά μεγέθη και χωρίς να υποκύπτει στις κοινωνικές πιέσεις, τότε θα καταλήγαμε (ίσως μετά από μία περίοδο ευμάρειας) να βιώνουμε έναν τεκνο-φασισμό.

Ολα τα ανθρωπογενή πολιτικοκοινωνικά συστήματα, υποκύπτουν στους νόμους της εντροπίας. Κάνουν τον κύκλο τους και στο τέλος έχουν δύο επιλογές. Είτε να αναδιαρθρωθούν (και να προκύψουν έτσι καινούργιες πολιτικές "ράτσες") είτε να πεθάνουν και να πίνουμε νερό στη μνήμη τους.

Η εντροπία είναι έννοια φυσικής. Η ανθρώπινη ιστορία επδεικνύει πρόοδο, δηλαδή δεν είναι σύστημα που συμπεριφέρεται εντροπικά.

Ναι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο καπιταλισμός αντιμετωπίζεται ως ένα στατικό/αμετάβλητο σύστημα, ενώ είναι σαφές ότι εξελίσσεται. Απλώς η δυσφορία εστιάζεται στον πλούτο των λίγων, ενώ γίνεται ταυτοχρόνως τυφλό σημείο η διάχυση του στους πολλούς. Το δεύτερο θεωρείται κάτι ως φυσικό και δίκαιο κεκτημένο. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι το "γιατί όχι ΚΑΙ εγώ;" υπερτερεί του "γιατί όχι ΣΕ όλους;"

Το κοινό σημείο του παλιού και του νέου καπιταλισμού είναι η ύπαρξη μίας μικρής αριστοκρατίας κεφαλαίου, συν μία τάξη παρατρεχάμενων από τριγύρω. Και ότι συνεπάγεται αυτό.

Αυτοί που λένε το "γιατί όχι και εγώ" έχουν δει την αριστοκρατία του κεφαλαίου μόνο σε φωτογραφίες, δεν έχουν κάν αίσθηση του μεγέθους, αυτό που ζηλεύουν είναι ο γείτονας που έχει ετήσιο εισόδημα 100.000. Και ο γείτονας των 100.000 φοβάται ότι η πολιτική κριτική γίνεται επειδή όλοι τον ζηλευουν και θέλουν να του τα φάνε. Και τα δύο είναι προσωπικές νευρώσεις και παντελώς άσχετα με την θεμελιώδη ανακατανομή πλουτου.

[Dwarven Blacksmith]

Μας είναι εύκολο να φανταστούμε έναν κόσμο όπου όλες οι αυτοκρατορίες κάνουν τον κύκλο τους και στο τέλος καταρρέουν, αλλά για κάποιο λόγο, μας είναι δύσκολο να γενικεύσουμε τη διαπίστωση αυτή σε οποιοδήποτε πολιτικόοικονομικό σύστημα αποτελεί ανθρωπογενές δημιούργημα.

Και όχι μόνο. Ακόμη και σε μια τεχνητή νοημοσύνη να ανέθετε η ανθρωπότητα το να λαμβάνει αποφάσεις με βάση τα ψυχρά, οικονομικά μεγέθη και χωρίς να υποκύπτει στις κοινωνικές πιέσεις, τότε θα καταλήγαμε (ίσως μετά από μία περίοδο ευμάρειας) να βιώνουμε έναν τεκνο-φασισμό.

Ολα τα ανθρωπογενή πολιτικοκοινωνικά συστήματα, υποκύπτουν στους νόμους της εντροπίας. Κάνουν τον κύκλο τους και στο τέλος έχουν δύο επιλογές. Είτε να αναδιαρθρωθούν (και να προκύψουν έτσι καινούργιες πολιτικές "ράτσες") είτε να πεθάνουν και να πίνουμε νερό στη μνήμη τους.

Η εντροπία είναι έννοια φυσικής. Η ανθρώπινη ιστορία επδεικνύει πρόοδο, δηλαδή δεν είναι σύστημα που συμπεριφέρεται εντροπικά.

Ναι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο καπιταλισμός αντιμετωπίζεται ως ένα στατικό/αμετάβλητο σύστημα, ενώ είναι σαφές ότι εξελίσσεται. Απλώς η δυσφορία εστιάζεται στον πλούτο των λίγων, ενώ γίνεται ταυτοχρόνως τυφλό σημείο η διάχυση του στους πολλούς. Το δεύτερο θεωρείται κάτι ως φυσικό και δίκαιο κεκτημένο. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι το "γιατί όχι ΚΑΙ εγώ;" υπερτερεί του "γιατί όχι ΣΕ όλους;"

Όταν οι καπιταλιστές διαφημiζαν πόσο καλός είναι ο καπιταλισμός, η διάχυση του πλούτου πλασάροταν ως κεκτημένο. Ο Κέυνς, που δεν ήταν καθόλου χαζός αλλά ούτε και απατεώνας πιστέυω, μιλούσε για το πως σύντομα θα μπορούμε να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας με λιγότερες ώρες εργασίας.
Τελικά με τις ίδιες ώρες εργασίας, αν όχι περισσότερες λόγω μεγαλύτερης συμμετοχής των γυναικών, απλά παράγουμε περισσότερα άχρηστα πράγματα. Αν πεις ότι έχω δουλειά, δουλέυω στα μακντοναλντς, σε αποθήκη, σερβιτόρος κλπ, και θεωρώ φυσικό δίκαιο να ζω απ' αυτό και όχι να ελπίζω ότι καααποτε θα φτιάξουν τα πράγματα, θα ακούσεις γέλια. Δεν υπάρχουν πια αυτά.

[ΓΑΛΗ]

Η εντροπία είναι έννοια φυσικής. Η ανθρώπινη ιστορία επδεικνύει πρόοδο, δηλαδή δεν είναι σύστημα που συμπεριφέρεται εντροπικά.

Ναι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο καπιταλισμός αντιμετωπίζεται ως ένα στατικό/αμετάβλητο σύστημα, ενώ είναι σαφές ότι εξελίσσεται. Απλώς η δυσφορία εστιάζεται στον πλούτο των λίγων, ενώ γίνεται ταυτοχρόνως τυφλό σημείο η διάχυση του στους πολλούς. Το δεύτερο θεωρείται κάτι ως φυσικό και δίκαιο κεκτημένο. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι το "γιατί όχι ΚΑΙ εγώ;" υπερτερεί του "γιατί όχι ΣΕ όλους;"

Το κοινό σημείο του παλιού και του νέου καπιταλισμού είναι η ύπαρξη μίας μικρής αριστοκρατίας κεφαλαίου, συν μία τάξη παρατρεχάμενων από τριγύρω. Και ότι συνεπάγεται αυτό.

Αυτοί που λένε το "γιατί όχι και εγώ" έχουν δει την αριστοκρατία του κεφαλαίου μόνο σε φωτογραφίες, δεν έχουν κάν αίσθηση του μεγέθους, αυτό που ζηλεύουν είναι ο γείτονας που έχει ετήσιο εισόδημα 100.000. Και ο γείτονας των 100.000 φοβάται ότι η πολιτική κριτική γίνεται επειδή όλοι τον ζηλευουν και θέλουν να του τα φάνε. Και τα δύο είναι προσωπικές νευρώσεις και παντελώς άσχετα με την θεμελιώδη ανακατανομή πλουτου.

Ε, αυτό ακριβώς λέω κι εγώ. Ότι ακόμη και αν εκλείψει η αριστοκρατία* του κεφαλαίου, οι προσωπικές νευρώσεις των υπόλοιπων, θα παραμείνουν.


*Και καλώς ή κακώς, οι αριστοκράτες του κεφαλαίου σήμερα δεν γεννήθηκαν όλοι ευγενείς, έτσι; Ταξικά σύνορα σήμερα δεν υπάρχουν.

[Ασέβαστος]

Σίγουρα. Ο καπιταλισμός θα πέσει, αλλά το διάδοχο σύστημα δεν θα είναι κομμουνισμός, επειδή δεν θέλω να το ονομάσω έτσι.

επειδη ο κομμουνισμος ηδη επεσε. παει, ψοφσε.

δηλαδη, θεωρεις πιθανο να ειναι το διαδοχο συστημα, φεουδαρχια;

[AlienWay]

Μα δεν είναι δύσκολο να το φανταστούμε. Κάθε άλλο. Ίσως οι αμερικάνοι έχουν τέτοιο πρόβλημα, αλλά στα μέρη μας δεν υπάρχει.

Υπάρχει και παραυπάρχει. Όχι τόσο ολοκληρωτικά όσο στις ΗΠΑ αλλά εξακολουθεί να είναι πεποίηθηση της μεγαλύτερης μερίδας το ότι "έτσι έχουν τα πράγματα". Σκέψου ότι η αμφισβίτηση θεωρείται (και είναι σε μεγάλο βαθμό) μια παροδική νεανική φάση που θα περάσει με την "ενηλικίωση".

Παντού υπάρχουν νεαροί και όχι μόνο νεαροι που αμφισβητούν το οικονομικό σύστημα εντός του οποίου διαβιούν. Το θέμα είναι κατά πόσο είναι εφικτό να εκφράσουν την αμφισβήτησή τους.

Η αμφισβήτηση δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του μη-καπιταλισμού.

[πατησιωτης]

Kαποτε θα καταρρεύσει και ο καπιταλισμος όπως τόσα και τόσα συστήματα, δεν θα υπάρχει μεχρι να σβήσει ο ηλιος.

Πως να καταρρεύσει κάτι για το οποίο δεν υπάρχει σαφής ορισμός και ούτε και αυτοί που το καταγγέλλουν δεν ξέρουν τι ακριβώς θέλουν να καταργήσουν;
Εμπόριο υπήρχε στον κόσμο από αρχαιοτάτων χρόνων πριν καν δημιουργηθούν τα κράτη,από την εποχή που οι άνθρωποι ζούσαν σε ομάδες κυνηγών και φυλών αντάλλασσαν μεταξύ τους προιόντα.
Αλλά λένε καπιταλισμός δεν είναι απλά εμπόριο είναι εμπόριο συν βιομηχανία.Ωραία,περιμένει κανείς ότι θα καταργηθεί η βιομηχανία τώρα που δημιουργήθηκε;
Δεν μπορούν να φαντασθούν κάτι άλλο διότι κατ αρχήν δεν μπορούν να το περιγράψουν.Η μόνη εναλλακτική λύση στη παραγωγή και διανομή των αγαθών χωρίς αγορά είναι ο στρατοπεδικός τρόπος παραγωγής,δηλαδή μια κάθετη διοικητική δομή όπως στον στρατό όπου όλοι οι άνθρωποι κάνουν τις αγγαρείες τους και παίρνουν το σιτηρέσιό τους με εντολές.Αυτό επιχειρήθηκε να εφαρμοσθεί από τα ΚΚ σε διάφορες χώρες και πουθενά εκτός ίσως από ακραίες περιπτώσεις τύπου Καμπότζης δεν εξαφανίσθηκε τελείως η αγορά,παντού περιοριζόταν και απλωνόταν ανάλογα με τις αποφάσεις των κυβερνήσεων.
Χωρίς τη διοίκηση δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η στρατοπεδική οικονομία και δεν γίνεται η διοίκηση να είναι σε ίση μοίρα με τους στρατιώτες,αυτό είναι προφανές.Πως δηλαδή εάν καταργηθεί η αγορά και η ιδιοκτησία και όλα είναι κρατικά μπορεί να λειτουργεί η οικονομία χωρίς κράτος;αυτό είναι λογική αντίφαση και η εξωφρενικότερη εξαγγελία των μαρξιστών ήταν ότι θα καταργηθεί το κράτος εάν αυτό αναλάβει τα πάντα.

[Ασέβαστος]

Εννοείται ότι θα υπήρχε "αγορά " για το επάγγελμα μου, καθώς θα ήταν στελεχωμένα όλα τα σχολεία με γυμναστές και ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός θα ήταν από τις προτεραιότητες. Η γυμναστική και η φυσική αγωγή θα λειτουργούσαν ως προέκταση της Πρόληψης Υγείας του Σοσιαλιστικού Συστήματος Υγείας.

τα σχολεια ειναι ηδη στελεχωμενα, με περισσοτερους απο οτι χρειαζεται. η οικονομια κλιμακος στον μαζικο αθλητισμο, θα ειχε μικροτερες αναγκες για γυμναστες απο οτι εχει σημερα. μικρα γυμναστηρια στις γειτονιες δε θα υπηρχαν, περσοναλ τρεινερς τον πουλο, πολλοι γυμναστες θα περισσευαν.

[Dwarven Blacksmith]

Σίγουρα. Ο καπιταλισμός θα πέσει, αλλά το διάδοχο σύστημα δεν θα είναι κομμουνισμός, επειδή δεν θέλω να το ονομάσω έτσι.

επειδη ο κομμουνισμος ηδη επεσε. παει, ψοφσε.

δηλαδη, θεωρεις πιθανο να ειναι το διαδοχο συστημα, φεουδαρχια;

Ο Βαρουφάκης θεωρεί ότι είναι ήδη.

[ΓΑΛΗ]

Η εντροπία είναι έννοια φυσικής. Η ανθρώπινη ιστορία επδεικνύει πρόοδο, δηλαδή δεν είναι σύστημα που συμπεριφέρεται εντροπικά.

Ναι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο καπιταλισμός αντιμετωπίζεται ως ένα στατικό/αμετάβλητο σύστημα, ενώ είναι σαφές ότι εξελίσσεται. Απλώς η δυσφορία εστιάζεται στον πλούτο των λίγων, ενώ γίνεται ταυτοχρόνως τυφλό σημείο η διάχυση του στους πολλούς. Το δεύτερο θεωρείται κάτι ως φυσικό και δίκαιο κεκτημένο. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι το "γιατί όχι ΚΑΙ εγώ;" υπερτερεί του "γιατί όχι ΣΕ όλους;"

Όταν οι καπιταλιστές διαφημiζαν πόσο καλός είναι ο καπιταλισμός, η διάχυση του πλούτου πλασάροταν ως κεκτημένο. Ο Κέυνς, που δεν ήταν καθόλου χαζός αλλά ούτε και απατεώνας πιστέυω, μιλούσε για το πως σύντομα θα μπορούμε να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας με λιγότερες ώρες εργασίας.
Τελικά με τις ίδιες ώρες εργασίας, αν όχι περισσότερες λόγω μεγαλύτερης συμμετοχής των γυναικών, απλά παράγουμε περισσότερα άχρηστα πράγματα. Αν πεις ότι έχω δουλειά, δουλέυω στα μακντοναλντς, σε αποθήκη, σερβιτόρος κλπ, και θεωρώ φυσικό δίκαιο να ζω απ' αυτό και όχι να ελπίζω ότι καααποτε θα φτιάξουν τα πράγματα, θα ακούσεις γέλια. Δεν υπάρχουν πια αυτά.

Ποια ακριβώς είναι τα άχρηστα πράγματα (αγαθά) που παράγουμε σήμερα;

Ποια ακριβώς είναι τα χρήσιμα πράγματα που παράγουμε αλλά ενώ έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, θεωρούμε λογικό να τα αντικαθιστούμε;

Ποιες είναι οι χρήσιμες και ποιες οι άχρηστες υπηρεσίες;


Με λίγα λόγια, υπάρχει κάποιο μίνιμουμ σε όλες τις παροχές αγαθών, που να μπορεί να τεθεί ως αξιοπρεπής βάση αποδεκτή από όλους; Έτσι ως πρόταση πέραν της γενικότητας "στέγη/τροφή/περίθαλψη/παιδεία/ψυχαγωγία" για όλους.

Γιατί αν δεν θέλει κάποιος να ζήσει εντός του πλαισίου που ο ίδιος προτείνει για τους άλλους, επειδή το βρίσκει ανεπαρκές για την πάρτη του, τί να πω;

[Ερμής]

Ουτις Τι πιθανότητες δίνεις σε ένα τέτοιο καθεστώς να ήσουν εντός της ελίτ ;

Δεν μ'ενδιαφέρει, φίλε μου, να ανήκω στην οποιαδήποτε ελίτ.

Άρα

Προφανώς τώρα μένεις σε ένα σπίτι που και δικό σου να μην είναι καλύπτει τις ανάγκες σου σε ένα βαθμό.
Τώρα έχεις μεταφορικό μέσο δικό σου
Τώρα δε κάθεσαι στην ουρά για να πάρεις ψωμί με το δελτίο
Τώρα μπορείς να μετακινηθεις ελεύθερα σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας σου και εκτός χώρας οπότε θελήσεις
Τώρα μπορείς να λες την άποψη σου χωρίς να φοβάσαι πως μια λάθος λέξη θα σε στείλει στ η φυλακή
Τώρα μπορείς έστω και με λιγοστά να διαμορφώσεις τη ζωή σου με τον τρόπο που θες στα μέτρα που μπορείς.
Τώρα μπορείς να έχεις την πρόσβαση στην πληροφόρηση
Επί υπαρκτού όλα αυτά δε θα τα μπορούσες, έχεις ήδη όσα δε θα είχες.
Και όλα αυτά για ένα μοντέλο τύπου εσσδ στα πιο "ελευθερα" χρόνια. Αν πήγαινες σε μοντέλο Κίνας επί πολιτιστικής επανάστασης η λίστα με αυτά που δε θα είχες ενώ έχεις, μεγαλώνει.

[ΟΥΤΙΣ]

Εννοείται ότι θα υπήρχε "αγορά " για το επάγγελμα μου, καθώς θα ήταν στελεχωμένα όλα τα σχολεία με γυμναστές και ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός θα ήταν από τις προτεραιότητες. Η γυμναστική και η φυσική αγωγή θα λειτουργούσαν ως προέκταση της Πρόληψης Υγείας του Σοσιαλιστικού Συστήματος Υγείας.

τα σχολεια ειναι ηδη στελεχωμενα, με περισσοτερους απο οτι χρειαζεται. η οικονομια κλιμακος στον μαζικο αθλητισμο, θα ειχε μικροτερες αναγκες για γυμναστες απο οτι εχει σημερα. μικρα γυμναστηρια στις γειτονιες δε θα υπηρχαν, περσοναλ τρεινερς τον πουλο, πολλοι γυμναστες θα περισσευαν.

Και personal trainers θα υπήρχαν και γυμναστήρια και από όλα.

Ταξικά σύνορα σήμερα δεν υπάρχουν.

[foscilis]

Η εντροπία είναι έννοια φυσικής. Η ανθρώπινη ιστορία επδεικνύει πρόοδο, δηλαδή δεν είναι σύστημα που συμπεριφέρεται εντροπικά.

Ναι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο καπιταλισμός αντιμετωπίζεται ως ένα στατικό/αμετάβλητο σύστημα, ενώ είναι σαφές ότι εξελίσσεται. Απλώς η δυσφορία εστιάζεται στον πλούτο των λίγων, ενώ γίνεται ταυτοχρόνως τυφλό σημείο η διάχυση του στους πολλούς. Το δεύτερο θεωρείται κάτι ως φυσικό και δίκαιο κεκτημένο. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι το "γιατί όχι ΚΑΙ εγώ;" υπερτερεί του "γιατί όχι ΣΕ όλους;"

Το κοινό σημείο του παλιού και του νέου καπιταλισμού είναι η ύπαρξη μίας μικρής αριστοκρατίας κεφαλαίου, συν μία τάξη παρατρεχάμενων από τριγύρω. Και ότι συνεπάγεται αυτό.

Αυτοί που λένε το "γιατί όχι και εγώ" έχουν δει την αριστοκρατία του κεφαλαίου μόνο σε φωτογραφίες, δεν έχουν κάν αίσθηση του μεγέθους, αυτό που ζηλεύουν είναι ο γείτονας που έχει ετήσιο εισόδημα 100.000. Και ο γείτονας των 100.000 φοβάται ότι η πολιτική κριτική γίνεται επειδή όλοι τον ζηλευουν και θέλουν να του τα φάνε. Και τα δύο είναι προσωπικές νευρώσεις και παντελώς άσχετα με την θεμελιώδη ανακατανομή πλουτου.

Ο Μαρξ ελεγε οτι κι αν καταργουσαμε το μεγαλο κεφαλαιο το συστημα αναγενναται αυτοματα απο τους μικρους επιχειρηματιες/ιδιοκτητες, δηλαδη απεδιδε στον τυπο με τα 100.000 ΠΑΡΑ πολυ θεμελιωδη ρολο στο συστημα.

Μαλλον δεν ηταν τοσο καλος στον μαρξισμο οσο εσυ και η Μποφιλιου.