HATERS ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ

[Dwarven Blacksmith]

Μισώ την αυτοκίνηση περισσότερο απ' όσο αγαπάω την Κίνα. Κοιτάξτε εδώ, "bustling cities" και αντί να δείχνει κόσμο να περπατάει στους πεζοδρόμους, στις πλατείες, τα πάρκα, να κάθεται σε τραπέζια, οι σκηνοθέτες θεώρησαν καλό να δείξουν τα μεταλλικά κλουβιά που απομυζούν τον ελεύθερο χρόνο των κρατούμενων τους.

[EKPLIKTIKOS]

τα μεταλλικά κλουβιά που απομυζούν τον ελεύθερο χρόνο των κρατούμενων τους.

Συνήθως δεν είναι καν αυτό. Είναι μετακίνηση από και προς τη δουλειά, δηλαδή απλήρωτη εργασία. Κανονικά θα έπρεπε να σε αποζημιώνουν για τη μεταφορά από και προς τη δουλειά με βάση τον μέσο χρόνο που κάνεις.

[vantono]

τα μεταλλικά κλουβιά που απομυζούν τον ελεύθερο χρόνο των κρατούμενων τους.

Συνήθως δεν είναι καν αυτό. Είναι μετακίνηση από και προς τη δουλειά, δηλαδή απλήρωτη εργασία. Κανονικά θα έπρεπε να σε αποζημιώνουν για τη μεταφορά από και προς τη δουλειά με βάση τον μέσο χρόνο που κάνεις.

[ST48410]

τα μεταλλικά κλουβιά που απομυζούν τον ελεύθερο χρόνο των κρατούμενων τους.

Συνήθως δεν είναι καν αυτό. Είναι μετακίνηση από και προς τη δουλειά, δηλαδή απλήρωτη εργασία. Κανονικά θα έπρεπε να σε αποζημιώνουν για τη μεταφορά από και προς τη δουλειά με βάση τον μέσο χρόνο που κάνεις.

Επί της ουσίας δεν θα διαφωνήσει κάποιος μαζί σας. Αν λέγατε όμως αυτό που λέτε τώρα την δεκαετία του 80 ή του 90 θα σας κοιτούσαν με απορία. Όσοι είναι μεγαλύτεροι καταλαβαίνουν τι εννοώ. Ας πούμε απλά πως εκείνη την εποχή το αυτοκίνητο ήταν status symbol και πολλά άλλα πράγματα παραπάνω. Φαντάζομαι ότι και οι Κινέζοι ζουν μια αντίστοιχη περίοδο τώρα. Οι οικολογικές ευαισθησίες και η ενόχληση από τα πολλά οχήματα εκτιμώ ότι θα καθυστερήσουν καμιά δεκαετία ακόμα.

[Ασέβαστος]

τα μεταλλικά κλουβιά που απομυζούν τον ελεύθερο χρόνο των κρατούμενων τους.

Συνήθως δεν είναι καν αυτό. Είναι μετακίνηση από και προς τη δουλειά, δηλαδή απλήρωτη εργασία. Κανονικά θα έπρεπε να σε αποζημιώνουν για τη μεταφορά από και προς τη δουλειά με βάση τον μέσο χρόνο που κάνεις.

Επί της ουσίας δεν θα διαφωνήσει κάποιος μαζί σας. Αν λέγατε όμως αυτό που λέτε τώρα την δεκαετία του 80 ή του 90 θα σας κοιτούσαν με απορία. Όσοι είναι μεγαλύτεροι καταλαβαίνουν τι εννοώ. Ας πούμε απλά πως εκείνη την εποχή το αυτοκίνητο ήταν status symbol και πολλά άλλα πράγματα παραπάνω. Φαντάζομαι ότι και οι Κινέζοι ζουν μια αντίστοιχη περίοδο τώρα. Οι οικολογικές ευαισθησίες και η ενόχληση από τα πολλά οχήματα εκτιμώ ότι θα καθυστερήσουν καμιά δεκαετία ακόμα.

ε λοιπον οχι. σημερα, και παντα, για τους πολλους, δεν ειναι στατους συμπολ.

ειναι απλως ενα εργαλειο. ενα συνολο απο σιδερα, που ομως σου δινει ελευθερια. ελευθερια μετακινησης. ναι, ειναι αβολο μεσα στην πολη, και υπαρχουν καλυτερες επιλογες.

αλλα και η ζωη χωρις αυτοκινητο, ειναι ενα ειδος φυλακης.

[ST48410]

ε λοιπον οχι. σημερα, και παντα, για τους πολλους, δεν ειναι στατους συμπολ.

και για μένα είναι ένα απλό μέσο μεταφοράς. Αλλά είτε ως νεότερος δεν τα θυμάσαι, είτε δεν σε ενδιέφερε και δεν έδινες σημασία. Από το παιδάκι που έλεγε στο συμμαθητή του "εμένα ο μπαμπάς μου έχει το ...", το γείτονα που παρκάριζε το νέο τουτού με τρόπο που θα το προσέξει όλη η γειτονιά, τους ανθρώπους που δεν είχαν να καλύψουν βασικές ανάγκες και δανείζονταν για να πάρουν όχημα πάνω από τις δυνατότητές τους, τους νεαρούς που τα τάραζαν στις μετατροπές, τα οχήματα πολυτελείας που ήταν κυρίως για το γκαράζ, τα τζιπ που αγοράζονταν από οδηγούς που δεν πάταγαν ποτέ χώμα και τον τρόπο που προβάλλονταν όλα τα παραπάνω από την διαφήμιση και τα περιοδικά της εποχής, όλα μα όλα σου δείχνουν ότι ήταν πολλοί αυτοί που το αντιμετώπιζαν σαν κάτι πολύ παραπάνω από χρηστικό αντικείμενο.
Άλλωστε μια λέξη να σου έλεγα θα αρκούσε: ζάντες

[Dwarven Blacksmith]

ε λοιπον οχι. σημερα, και παντα, για τους πολλους, δεν ειναι στατους συμπολ.

και για μένα είναι ένα απλό μέσο μεταφοράς. Αλλά είτε ως νεότερος δεν τα θυμάσαι, είτε δεν σε ενδιέφερε και δεν έδινες σημασία. Από το παιδάκι που έλεγε στο συμμαθητή του "εμένα ο μπαμπάς μου έχει το ...", το γείτονα που παρκάριζε το νέο τουτού με τρόπο που θα το προσέξει όλη η γειτονιά, τους ανθρώπους που δεν είχαν να καλύψουν βασικές ανάγκες και δανείζονταν για να πάρουν όχημα πάνω από τις δυνατότητές τους, τους νεαρούς που τα τάραζαν στις μετατροπές, τα οχήματα πολυτελείας που ήταν κυρίως για το γκαράζ, τα τζιπ που αγοράζονταν από οδηγούς που δεν πάταγαν ποτέ χώμα και τον τρόπο που προβάλλονταν όλα τα παραπάνω από την διαφήμιση και τα περιοδικά της εποχής, όλα μα όλα σου δείχνουν ότι ήταν πολλοί αυτοί που το αντιμετώπιζαν σαν κάτι πολύ παραπάνω από χρηστικό αντικείμενο.
Άλλωστε μια λέξη να σου έλεγα θα αρκούσε: ζάντες

Εγώ πρόλαβα αρκετά, μεγάλωσα επαρχία άλλωστε.
Θυμάμαι με συμμαθητές μου:
Κοιτούσαμε ζάντες όπως λες
Need for Speed, Nissan Skyline vs Mazda RX8
Fast & Furius ταινίες
Pimp my Ride στο Σκάι με Μιθριδάτη να μεταγλωτίζει τον Xzibit

[ST48410]

Εγώ πρόλαβα αρκετά, μεγάλωσα επαρχία άλλωστε.
Θυμάμαι με συμμαθητές μου:
Κοιτούσαμε ζάντες όπως λες
Need for Speed, Nissan Skyline vs Mazda RX8
Fast & Furius ταινίες
Pimp my Ride στο Σκάι με Μιθριδάτη να μεταγλωτίζει τον Xzibit

Πιο παλιά ήταν ακόμα πιο έντονο. Βασικά τα δύο πράγματα που θυμάμαι ότι σε έκαναν να ξεχωρίζεις (από τους πολλούς, ότι ξέφυγες από την φτώχια) ήταν η έγχρωμη τηλεόραση και το αυτοκίνητο. Μετά προστέθηκαν πάρα πολλά (ρούχα, γυαλιά ηλίου, κοσμήματα, αργότερα κινητό και γκάτζετς) και κάπου σταμάτησε να υπάρχει αυτό το ένα που σε ανέβαζε ας πούμε κοινωνικά. Δεν έπαιρναν όλοι σαν τρελοί Μερσεντές και Μπέμπες γιατί ήταν φιλογερμανοί ή ήταν ξερωγώ λάτρεις της ασφάλειας. Απλά ήταν τα οχήματα που κυκλοφορούσαν οι επιχειρηματίες, οι ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, οι πολιτικοί, οι δήμαρχοι, οι επίσκοποι κλπ. Το ήθελες κι εσύ.

[Ασέβαστος]

ε λοιπον οχι. σημερα, και παντα, για τους πολλους, δεν ειναι στατους συμπολ.

και για μένα είναι ένα απλό μέσο μεταφοράς. Αλλά είτε ως νεότερος δεν τα θυμάσαι, είτε δεν σε ενδιέφερε και δεν έδινες σημασία. Από το παιδάκι που έλεγε στο συμμαθητή του "εμένα ο μπαμπάς μου έχει το ...", το γείτονα που παρκάριζε το νέο τουτού με τρόπο που θα το προσέξει όλη η γειτονιά, τους ανθρώπους που δεν είχαν να καλύψουν βασικές ανάγκες και δανείζονταν για να πάρουν όχημα πάνω από τις δυνατότητές τους, τους νεαρούς που τα τάραζαν στις μετατροπές, τα οχήματα πολυτελείας που ήταν κυρίως για το γκαράζ, τα τζιπ που αγοράζονταν από οδηγούς που δεν πάταγαν ποτέ χώμα και τον τρόπο που προβάλλονταν όλα τα παραπάνω από την διαφήμιση και τα περιοδικά της εποχής, όλα μα όλα σου δείχνουν ότι ήταν πολλοί αυτοί που το αντιμετώπιζαν σαν κάτι πολύ παραπάνω από χρηστικό αντικείμενο.
Άλλωστε μια λέξη να σου έλεγα θα αρκούσε: ζάντες

φυσικα και αυτα υπηρχαν, και υπαρχουν.

αλλα ακριβως τα ιδια ισχυαν και ισχυουν για σπιτια, βαρκες, κινητα, μηχανακια, ρολογια,σωβρακα και κυλοτες.

αυτο δεν αλλαζει το γεγονος οτι ηταν, και ειναι, χρηστικα αντικειμενα.

[ST48410]

ε λοιπον οχι. σημερα, και παντα, για τους πολλους, δεν ειναι στατους συμπολ.

και για μένα είναι ένα απλό μέσο μεταφοράς. Αλλά είτε ως νεότερος δεν τα θυμάσαι, είτε δεν σε ενδιέφερε και δεν έδινες σημασία. Από το παιδάκι που έλεγε στο συμμαθητή του "εμένα ο μπαμπάς μου έχει το ...", το γείτονα που παρκάριζε το νέο τουτού με τρόπο που θα το προσέξει όλη η γειτονιά, τους ανθρώπους που δεν είχαν να καλύψουν βασικές ανάγκες και δανείζονταν για να πάρουν όχημα πάνω από τις δυνατότητές τους, τους νεαρούς που τα τάραζαν στις μετατροπές, τα οχήματα πολυτελείας που ήταν κυρίως για το γκαράζ, τα τζιπ που αγοράζονταν από οδηγούς που δεν πάταγαν ποτέ χώμα και τον τρόπο που προβάλλονταν όλα τα παραπάνω από την διαφήμιση και τα περιοδικά της εποχής, όλα μα όλα σου δείχνουν ότι ήταν πολλοί αυτοί που το αντιμετώπιζαν σαν κάτι πολύ παραπάνω από χρηστικό αντικείμενο.
Άλλωστε μια λέξη να σου έλεγα θα αρκούσε: ζάντες

φυσικα και αυτα υπηρχαν, και υπαρχουν.

αλλα ακριβως τα ιδια ισχυαν και ισχυουν για σπιτια, βαρκες, κινητα, μηχανακια, ρολογια,σωβρακα και κυλοτες.

αυτο δεν αλλαζει το γεγονος οτι ηταν, και ειναι, χρηστικα αντικειμενα.

Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει σε τι διαφωνούμε. Και ένα Vacheron Constantin δεν το αγοράζει κάποιος σήμερα για να βλέπει την ώρα. Ως status symbol το παίρνει. Παραμένει χρηστικό αντικείμενο αλλά στην απόφαση επιλογής πολύ μικρό μέρος παίζουν τα λειτουργικά του χαρακτηριστικά που είναι συνδεδεμένα με την χρηστικότητά του.

Αυτό που προσπαθούσα να γράψω παραπάνω είναι ότι την εποχή εκείνη δεν έκανες φιγούρα με μια γραβάτα, μια ιδιαίτερη ζώνη, ένα δερμάτινο πορτοφόλι ή μία ακριβή ομπρέλα. Κυρίως με το αυτοκίνητο γινόταν και υποψιάζομαι ότι μια αντίστοιχη εποχή διανύει κι η Κίνα σήμερα. Όταν τους είχα επισκεφθεί και βασικά ανθρώπους φτωχούς αλλά όχι εξαθλιωμένους, μου έδειχναν με καμάρι τη μεγάλη flat tv που είχαν αγοράσει πρόσφατα. Το iphone ήταν τότε άπιαστο όνειρο και την έβγαζαν με κάτι κακές απομιμήσεις του.

[Ασέβαστος]

και για μένα είναι ένα απλό μέσο μεταφοράς. Αλλά είτε ως νεότερος δεν τα θυμάσαι, είτε δεν σε ενδιέφερε και δεν έδινες σημασία. Από το παιδάκι που έλεγε στο συμμαθητή του "εμένα ο μπαμπάς μου έχει το ...", το γείτονα που παρκάριζε το νέο τουτού με τρόπο που θα το προσέξει όλη η γειτονιά, τους ανθρώπους που δεν είχαν να καλύψουν βασικές ανάγκες και δανείζονταν για να πάρουν όχημα πάνω από τις δυνατότητές τους, τους νεαρούς που τα τάραζαν στις μετατροπές, τα οχήματα πολυτελείας που ήταν κυρίως για το γκαράζ, τα τζιπ που αγοράζονταν από οδηγούς που δεν πάταγαν ποτέ χώμα και τον τρόπο που προβάλλονταν όλα τα παραπάνω από την διαφήμιση και τα περιοδικά της εποχής, όλα μα όλα σου δείχνουν ότι ήταν πολλοί αυτοί που το αντιμετώπιζαν σαν κάτι πολύ παραπάνω από χρηστικό αντικείμενο.
Άλλωστε μια λέξη να σου έλεγα θα αρκούσε: ζάντες

φυσικα και αυτα υπηρχαν, και υπαρχουν.

αλλα ακριβως τα ιδια ισχυαν και ισχυουν για σπιτια, βαρκες, κινητα, μηχανακια, ρολογια,σωβρακα και κυλοτες.

αυτο δεν αλλαζει το γεγονος οτι ηταν, και ειναι, χρηστικα αντικειμενα.

Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει σε τι διαφωνούμε. Και ένα Vacheron Constantin δεν το αγοράζει κάποιος σήμερα για να βλέπει την ώρα. Ως status symbol το παίρνει. Παραμένει χρηστικό αντικείμενο αλλά στην απόφαση επιλογής πολύ μικρό μέρος παίζουν τα λειτουργικά του χαρακτηριστικά που είναι συνδεδεμένα με την χρηστικότητά του.

Αυτό που προσπαθούσα να γράψω παραπάνω είναι ότι την εποχή εκείνη δεν έκανες φιγούρα με μια γραβάτα, μια ιδιαίτερη ζώνη, ένα δερμάτινο πορτοφόλι ή μία ακριβή ομπρέλα. Κυρίως με το αυτοκίνητο γινόταν και υποψιάζομαι ότι μια αντίστοιχη εποχή διανύει κι η Κίνα σήμερα. Όταν τους είχα επισκεφθεί και βασικά ανθρώπους φτωχούς αλλά όχι εξαθλιωμένους, μου έδειχναν με καμάρι τη μεγάλη flat tv που είχαν αγοράσει πρόσφατα. Το iphone ήταν τότε άπιαστο όνειρο και την έβγαζαν με κάτι κακές απομιμήσεις του.

δεν διαφωνουμε.

παντως και εκεινη την εποχη εκανες φιγουρα με γραβατες και οτι αλλο, οχι μονο με αυτοκινητα.
και το γεγονος οτι κατι μπορει να ειναι και φιγουρα, δεν το καθιστα μη-απαραιτητο.

για παραδειγμα, αν αυριο απαγορευονταν τα ρολογια χειρος,η τα κοσμηματα,η οι γραβατες, δεν θα αλλαζε απολυτως τιποτα στην καθημερινοτητα ολων μας. θα λειτουργουσαμε, κανονικα.

χωρις αυτοκινητα, πουτανα ολα.

[stergiosbik]

τα μεταλλικά κλουβιά που απομυζούν τον ελεύθερο χρόνο των κρατούμενων τους.

Συνήθως δεν είναι καν αυτό. Είναι μετακίνηση από και προς τη δουλειά, δηλαδή απλήρωτη εργασία. Κανονικά θα έπρεπε να σε αποζημιώνουν για τη μεταφορά από και προς τη δουλειά με βάση τον μέσο χρόνο που κάνεις.

Και γιατί να μην πληρώνεσαι από την στιγμή που χτυπά το ξυπνητήρι και πας για κατούρημα,πλύσιμο κλπ κλπ;

[EKPLIKTIKOS]

Και γιατί να μην πληρώνεσαι από την στιγμή που χτυπά το ξυπνητήρι και πας για κατούρημα,πλύσιμο κλπ κλπ;

Γιατί για κατουρημα και για πλύσιμο θα πήγαινες έτσι κ αλλιώς. Από την άλλη δε θα επηζες 1μιση ώρα στην Κηφισίας χωρίς λογο. Είναι κομμάτι της δουλειας που στο κλεβει ο εργοδοτης απο τον ελευθερο χρονο σου και θα επρεπε να σε αποζημιωσει γι αυτο.

Προσωπικά σε όλα τα ταξίδια που έχω πάει για τη δουλειά στο εξωτερικο έχω πληρωθεί και με το παραπάνω, δόξα τω Θεώ.

[stergiosbik]

Και γιατί να μην πληρώνεσαι από την στιγμή που χτυπά το ξυπνητήρι και πας για κατούρημα,πλύσιμο κλπ κλπ;

Γιατί για κατουρημα και για πλύσιμο θα πήγαινες έτσι κ αλλιώς. Από την άλλη δε θα επηζες 1μιση ώρα στην Κηφισίας χωρίς λογο. Είναι κομμάτι της δουλειας που στο κλεβει ο εργοδοτης απο τον ελευθερο χρονο σου και θα επρεπε να σε αποζημιωσει γι αυτο.

Προσωπικά σε όλα τα ταξίδια που έχω πάει για τη δουλειά στο εξωτερικο έχω πληρωθεί και με το παραπάνω, δόξα τω Θεώ.

Στο εξωτερικό σε έστειλε η δουλειά.
Όταν όμως έπιασες δουλειά σε μια Χ εταιρεία κι εσύ έμενες στου διαόλου την μάνα,ήταν επιλογή σου να δουλέψεις εκεί με ότι συνεπάγεται αυτό σε χρόνο μετακίνησης και έξοδα.
Όχι του εργοδότη.
Να είμαστε λίγο λογικοί.

[sharp]

Μισώ την αυτοκίνηση περισσότερο απ' όσο αγαπάω την Κίνα. Κοιτάξτε εδώ, "bustling cities" και αντί να δείχνει κόσμο να περπατάει στους πεζοδρόμους, στις πλατείες, τα πάρκα, να κάθεται σε τραπέζια, οι σκηνοθέτες θεώρησαν καλό να δείξουν τα μεταλλικά κλουβιά που απομυζούν τον ελεύθερο χρόνο των κρατούμενων τους.

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι με ΜΜΜ θα έχαναν λιγώτερο ελεύθερο χρόνο; Είμαι σίγουρος πως για να επιλέγουν το αυτοκίνητο, χρονικά τους συμφέρει.

Προσωπικά με ενόχλησαν περισσότερο τα εκτρώματα πολυκατοικίες.