του Μαρόκου ή του Μαρόκο;

[hellegennes]

Νόμιζα ότι ειναι προφανώς κλιτό το Μαρόκο, αλλά πρόσφατα συναντώ συνέχεια κείμενα που το γράφουν ως άκλιτο. Πάνε καλά οι άνθρωποι;

Υπάρχει μια προσφατη κατηγορία ποζεραδων οι οποίοι δεν κλίνουν πλέον τις ξένες λέξεις που έχουν περάσει στη γλώσσα μας.
Είναι οι λεγόμενοι αναρχοακλιτοι

Αυτη η γενικευμένη ακλισιά (του Μεξικό, της Ουρουγουάη, τα παλτό και δεν συμμαζευεται) έχει και μια ακραία παραλλαγή, να κλίνουν δηλαδή κάποιος ξένες λέξεις στον πληθυντικό στην ξενική τους κατάληξη (τα πιάνι αντί για τα πιάνα!!)

Τα μπρόκολι. Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω διαβάζοντάς το ή να ρίξω μπουνιά στην καρωτίδα αυτού που το έγραψε.

[Dwarven Blacksmith]

Ό,τι γουστάρουμε. Usage makes right.

Αυτό είναι φιλοσοφική στάση· αν ένα λάθος συνεχίζει να είναι λάθος όταν η χρήση γίνει κυρίαρχη. Μπορείς να κάνεις αυτήν την συζήτηση σε φιλοσοφικό επίπεδο, μόνο όμως όταν η χρήση γίνει κυρίαρχη. Μέχρι τότε είναι απλώς λάθος και αυτός που το κάνει διακατέχεται από άγνοια (πολιτικώς ορθός τρόπος να εκφραστεί η αμορφωσιά).

Ίδια συζήτηση με το ποιος είναι τρομοκράτης και ποιος freedom fighter.
Όσο η μάχη είναι σε εξέλιξη, καθένας είναι και τα δύο, στα μάτια διαφορετικών. Ο νικητής μπορεί να επιβάλει το αφήγημα του, σ' αυτό συμφωνούμε, αλλά διαφωνούμε στο τι γίνεται κατά τη διάρκεια. Εσύ λες μετράει το προηγούμενο στάτους κβο, εγώ λέω είναι σχετικό.

[Καραμελίτσα]

Νόμιζα ότι ειναι προφανώς κλιτό το Μαρόκο, αλλά πρόσφατα συναντώ συνέχεια κείμενα που το γράφουν ως άκλιτο. Πάνε καλά οι άνθρωποι;

Υπάρχει μια προσφατη κατηγορία ποζεραδων οι οποίοι δεν κλίνουν πλέον τις ξένες λέξεις που έχουν περάσει στη γλώσσα μας.
Είναι οι λεγόμενοι αναρχοακλιτοι

Αυτη η γενικευμένη ακλισιά (του Μεξικό, της Ουρουγουάη, τα παλτό και δεν συμμαζευεται) έχει και μια ακραία παραλλαγή, να κλίνουν δηλαδή κάποιος ξένες λέξεις στον πληθυντικό στην ξενική τους κατάληξη (τα πιάνι αντί για τα πιάνα!!)

Ανατριχιάζω. Τί ψηφίζουν αυτοί οι τύποι;

[Beria]

Νόμιζα ότι ειναι προφανώς κλιτό το Μαρόκο, αλλά πρόσφατα συναντώ συνέχεια κείμενα που το γράφουν ως άκλιτο. Πάνε καλά οι άνθρωποι;

Υπάρχει μια προσφατη κατηγορία ποζεραδων οι οποίοι δεν κλίνουν πλέον τις ξένες λέξεις που έχουν περάσει στη γλώσσα μας.
Είναι οι λεγόμενοι αναρχοακλιτοι

Αυτη η γενικευμένη ακλισιά (του Μεξικό, της Ουρουγουάη, τα παλτό και δεν συμμαζευεται) έχει και μια ακραία παραλλαγή, να κλίνουν δηλαδή κάποιος ξένες λέξεις στον πληθυντικό στην ξενική τους κατάληξη (τα πιάνι αντί για τα πιάνα!!)

Ανατριχιάζω. Τί ψηφίζουν αυτοί οι τύποι;

Ποτάμι

[ΓΑΛΗ]

Tης Αγγλία ή της Αγγλίας;

Της Γαλλία ή της Γαλλίας;

Της Γερμανία ή της Γερμανίας;

κλπ

[Dwarven Blacksmith]

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πιο εύηχο μου ακούγεται το "του Μαρόκο" (άρα αυτό είναι το σωστό).
Δεν έχει νόημα το one size fits all.

[neon imposter]

το παλτό, είχα διαβάσει κάπου, για τους Ρώσους συμβολίζει την ψυχή

περίεργα πράγματα - φαντάσου να μην κλίνεται η ψυχή

[sys3x]

Της βουργαρία.

[sys3x]

Οι βουργάργοι.
Των βούργαροι.

[hellegennes]

Εσύ λες μετράει το προηγούμενο στάτους κβο, εγώ λέω είναι σχετικό.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πιο εύηχο μου ακούγεται το "του Μαρόκο" (άρα αυτό είναι το σωστό).
Δεν έχει νόημα το one size fits all.

Φυσικά μετράει η προηγούμενη κατάσταση. Είναι ο ίδιος λόγος για τον οποίο πρέπει να έχουμε συμβατότητα. Επειδή η γλώσσα είναι πρωτίστως εργαλείο επικοινωνίας.

Δεν μιλάμε για κατάσταση one size fits all, μιλάμε για απλούς κανόνες που κάνουν την συνεννόηση εύκολη και συμβατή. Αν η φιλοσοφία σου είναι "τα πάντα επιτρέπονται αν βγάζουμε μέσες άκρες νόημα", που είναι όντως ο τρόπος που βλέπω να αντιμετωπίζεις την γλώσσα, τότε δεν έχει καμμιά διαφορά αυτό το βήμα από το βήμα "παράθυρο είδα, έξω αστέρια", γιατί μέσες άκρες καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Όπως δεν έχει νόημα να μιλάς για αλφαβητισμό, μόρφωση, ευφράδεια και δυνατότητα έκφρασης, που είναι όλα παρεπόμενα.

Μπορείς να επικαλεστείς το one size fits all σε απόπειρες ομοιομορφίας σε καταλήξεις ή άλλους γραμματικούς κανόνες. Υπάρχουν στοιχεία της γλώσσας που κρίνεις κατά περίπτωση και όχι με υπερβολικά συγκεκριμένους κανόνες.

Εδώ έχεις ένα απλό πράγμα. Κλιτές καταλήξεις που κάποιοι φαντασμένοι τις έχουν κάνει άκλιτες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Εννοείται πως δεν είναι έγκυρος λόγος το "ακούγεται πιο εύηχο". Αλίμονο αν ο καθένας διάλεγει να αναπροσαρμόσει την γλώσσα στο τι θεωρεί ο ίδιος εύηχο. Όχι μόνο δεν είναι αντικειμενικό κριτήριο αλλά προκρίνει έναν ενοχλητικό ελιτισμό στην γλώσσα και μας επιστρέφει σε εποχές γλωσσικών πολέμων για "μαλλιαρές" και εκλέπτυνση των λέξεων. Μακριά.

Όσο για το one size fits all, αν θες ντε και καλά να το επικαλεστείς, δεν ισχύει στα τοπωνύμια (ούτε στα εθνωνύμια). Υπάρχουν κλιτά και άκλιτα τοπωνύμια.

[Dwarven Blacksmith]

Εσύ λες μετράει το προηγούμενο στάτους κβο, εγώ λέω είναι σχετικό.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πιο εύηχο μου ακούγεται το "του Μαρόκο" (άρα αυτό είναι το σωστό).
Δεν έχει νόημα το one size fits all.

Φυσικά μετράει η προηγούμενη κατάσταση. Είναι ο ίδιος λόγος για τον οποίο πρέπει να έχουμε συμβατότητα. Επειδή η γλώσσα είναι πρωτίστως εργαλείο επικοινωνίας.

Δεν μιλάμε για κατάσταση one size fits all, μιλάμε για απλούς κανόνες που κάνουν την συνεννόηση εύκολη και συμβατή. Αν η φιλοσοφία σου είναι "τα πάντα επιτρέπονται αν βγάζουμε μέσες άκρες νόημα", που είναι όντως ο τρόπος που βλέπω να αντιμετωπίζεις την γλώσσα, τότε δεν έχει καμμιά διαφορά αυτό το βήμα από το βήμα "παράθυρο είδα, έξω αστέρια", γιατί μέσες άκρες καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Όπως δεν έχει νόημα να μιλάς για αλφαβητισμό, μόρφωση, ευφράδεια και δυνατότητα έκφρασης, που είναι όλα παρεπόμενα.

Μπορείς να επικαλεστείς το one size fits all σε απόπειρες ομοιομορφίας σε καταλήξεις ή άλλους γραμματικούς κανόνες. Υπάρχουν στοιχεία της γλώσσας που κρίνεις κατά περίπτωση και όχι με υπερβολικά συγκεκριμένους κανόνες.

Εδώ έχεις ένα απλό πράγμα. Κλιτές καταλήξεις που κάποιοι φαντασμένοι τις έχουν κάνει άκλιτες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Εννοείται πως δεν είναι έγκυρος λόγος το "ακούγεται πιο εύηχο". Αλίμονο αν ο καθένας διάλεγει να αναπροσαρμόσει την γλώσσα στο τι θεωρεί ο ίδιος εύηχο. Όχι μόνο δεν είναι αντικειμενικό κριτήριο αλλά προκρίνει έναν ενοχλητικό ελιτισμό στην γλώσσα και μας επιστρέφει σε εποχές γλωσσικών πολέμων για "μαλλιαρές" και εκλέπτυνση των λέξεων. Μακριά.

Όσο για το one size fits all, αν θες ντε και καλά να το επικαλεστείς, δεν ισχύει στα τοπωνύμια (ούτε στα εθνωνύμια). Υπάρχουν κλιτά και άκλιτα τοπωνύμια.

Και πες ότι καταπίνουμε το "του Μαρόκου". Το "του Πουέρτο Ρίκου" μπορείς να το καταπιείς;
Εγώ προσωπικά όχι.

[sys3x]

Το παίζετε μάγκες με τα ελληνικά αλλά για πάτε να μάθετε κινέζικα, εκεί να σας δω παιχταράδες μου, αγράμματοι θα ήσασταν όλοι.

[Dwarven Blacksmith]

Το παίζετε μάγκες με τα ελληνικά αλλά για πάτε να μάθετε κινέζικα, εκεί να σας δω παιχταράδες μου, αγράμματοι θα ήσασταν όλοι.

Εσύ λες τσουντιεν τσαι ναλι ή τσουντιεν τσαι νααρ;

[sys3x]

Το παίζετε μάγκες με τα ελληνικά αλλά για πάτε να μάθετε κινέζικα, εκεί να σας δω παιχταράδες μου, αγράμματοι θα ήσασταν όλοι.

Εσύ λες τσουντιεν τσαι ναλι ή τσουντιεν τσαι νααρ;

Εγώ ήμουν είμαι και θα είμαι κινεζοαγράμματος.

*Ώπα, μισό, αυτό είναι ατάκα πεσίματος; έχω λίγο χώρο ακόμη στην ρομ, γι' αυτό ρωτάω.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

φαντάσου να μην κλίνεται η ψυχή

Και ιδίως τότε είναι που κλείνεται