Έτσι γίνομαι κι εγώ ολυμπιονίκης.

[GoBzi]

Βρε συ. Στη βασιλεία όλο το κράτος ανήκει στο βασιλιά. Έτσι λειτουργεί η βασιλεία/μοναρχία.
Ποια προσωπική περιουσία; Έσκαβε και απέκτησε τα παλάτια; Πούλησε ελιές;

Η κρατική περιουσία που ο εκάστοτε βασιλιάς οικειοποιούνταν, επέστρεψε στο λαό.


Στη μεταπολίτευση καθένας μας επιλέγει ανά τακτά διαστήματα αυτόν που θα τον εκπροσωπήσει στις αποφάσεις του τόπου.
Μη μου συγκρίνεις τον ισόβιο λομπίστα που δεν επέλεξε κανείς, με αυτόν που κρίνεται/αξιολογείται κάθε 2, 3, 4 χρόνια, ανάλογα με τις περιστάσεις.

εσύ μιλάς για τον θεσμό
σου έγραψα ότι κι εγώ προτιμώ αιρετό αρχηγό κράτους
συμφωνούμε, ας μην το κουράζουμε άλλο
τέλος αυτό
αυτό που σου λέω είναι ότι όταν καταργήθηκε ο θεσμός της βασιλείας και το κράτος πήρε πίσω ό,τι είχε παραχωρηθεί στον βασιλιά, κατάσχεσε και περιουσία που η βασιλική οικογένεια είχε αγοράσει με δικά της χρήματα που τα έφερε από το εξωτερικό
καταλαβαίνεις για τι βαρβάτη παρανομία μιλάμε;

Μα δεν εχεις αιρετο αρχηγο κρατους ουτε τωρα.
Διαλεγει ο πρωθυπουργός-τετραετης βασιλιας εναν τυπο/τυπισα με μεγαλυτερο προσον να ειναι προθυμος να υπογραφει οτιδηποτε του πηγαινουν, και λεει στους βουλευτες-προβατα να τον ψηφισουν αλλιως θα τους διωξει.

Αρχηγός του κράτους είναι ο/η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εκλεγμένη κυβέρνηση με πρωθυπουργό τετραετίας που υπογράφει ότι του πάνε έχουν και στην Βρετανία. Κατά τα άλλα συμφωνώ.

[Passager]

Oλυμπιονικης δεν γινεσαι ουτε ετσι ουτε αλλιως.
Μαλακας ομως δεν το ξεφευγεις.

Οποιος μαλακας που δεν εχει ιδεα απο θαλασσα και εργο ιμαδας σε ισιτοφορο εχει αποψη κολοτρυπιδας.

[Passager]

Χρήστες πχορουμ με εισόδημα 800 ευρώ τον μήνα, δίνουν μάχες για σεβασμό στον βασιλιά και τα δικαιώματα της βασιλικής οικογένειας.

Ενδιαφέρον ψυχολογικό και κοινωνιολογικό φαινόμενο.

Ενδιαφερον ψυχολογικο φαινομενο ειναι το αβαταρ σου, με το τσουλι και το μπλουζακι "με μηνυμα ναουμε"....

[Green Dragon]

Χρήστες πχορουμ με εισόδημα 800 ευρώ τον μήνα, δίνουν μάχες για σεβασμό στον βασιλιά και τα δικαιώματα της βασιλικής οικογένειας.

Ενδιαφέρον ψυχολογικό και κοινωνιολογικό φαινόμενο.

Χρήστες του φόρουμ με εισόδημα 800 ευρώ τον μήνα δίνουν μάχες κατά του βασιλιά την στιγμή που ο θεσμός έχει καταργηθεί εδώ και 60 χρόνια. Είναι για την υπεράσπιση του εργάτη μάλλον.

[stavmanr]

δεν τον έκανε βασιλιά, του άρπαξε προσωπική περιουσία παρανόμως

Βρε συ. Στη βασιλεία όλο το κράτος ανήκει στο βασιλιά. Έτσι λειτουργεί η βασιλεία/μοναρχία.
Ποια προσωπική περιουσία; Έσκαβε και απέκτησε τα παλάτια; Πούλησε ελιές;

Η κρατική περιουσία που ο εκάστοτε βασιλιάς οικειοποιούνταν, επέστρεψε στο λαό.

κοίτα σταβ, το έχω ξαναγράψει πως δεν είμαι φιλοβασιλικός ούτε νοσταλγώ βασιλείες κ τέτοια. άλλο αυτό και άλλο η αναγνώριση των αυθαιρεσιών του ανάλγητου κλεφτοκοτάδικου κράτους της μεταπολίτευσης απέναντι στον οποιονδήποτε, είτε είναι βασιλιάς είτε όχι

Στη μεταπολίτευση καθένας μας επιλέγει ανά τακτά διαστήματα αυτόν που θα τον εκπροσωπήσει στις αποφάσεις του τόπου.
Μη μου συγκρίνεις τον ισόβιο λομπίστα που δεν επέλεξε κανείς, με αυτόν που κρίνεται/αξιολογείται κάθε 2, 3, 4 χρόνια, ανάλογα με τις περιστάσεις.

εσύ μιλάς για τον θεσμό
σου έγραψα ότι κι εγώ προτιμώ αιρετό αρχηγό κράτους
συμφωνούμε, ας μην το κουράζουμε άλλο
τέλος αυτό
αυτό που σου λέω είναι ότι όταν καταργήθηκε ο θεσμός της βασιλείας και το κράτος πήρε πίσω ό,τι είχε παραχωρηθεί στον βασιλιά, κατάσχεσε και περιουσία που η βασιλική οικογένεια είχε αγοράσει με δικά της χρήματα που τα έφερε από το εξωτερικό
καταλαβαίνεις για τι βαρβάτη παρανομία μιλάμε;

Η απαλλοτρίωση περιουσίας προβλέπεται από το δημόσιο. Η αποζημίωση καθορίστηκε. Ο έκπτωτος αρνήθηκε να λάβει την αποζημίωση.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Βρε συ. Στη βασιλεία όλο το κράτος ανήκει στο βασιλιά. Έτσι λειτουργεί η βασιλεία/μοναρχία.
Ποια προσωπική περιουσία; Έσκαβε και απέκτησε τα παλάτια; Πούλησε ελιές;

Η κρατική περιουσία που ο εκάστοτε βασιλιάς οικειοποιούνταν, επέστρεψε στο λαό.


Στη μεταπολίτευση καθένας μας επιλέγει ανά τακτά διαστήματα αυτόν που θα τον εκπροσωπήσει στις αποφάσεις του τόπου.
Μη μου συγκρίνεις τον ισόβιο λομπίστα που δεν επέλεξε κανείς, με αυτόν που κρίνεται/αξιολογείται κάθε 2, 3, 4 χρόνια, ανάλογα με τις περιστάσεις.

εσύ μιλάς για τον θεσμό
σου έγραψα ότι κι εγώ προτιμώ αιρετό αρχηγό κράτους
συμφωνούμε, ας μην το κουράζουμε άλλο
τέλος αυτό
αυτό που σου λέω είναι ότι όταν καταργήθηκε ο θεσμός της βασιλείας και το κράτος πήρε πίσω ό,τι είχε παραχωρηθεί στον βασιλιά, κατάσχεσε και περιουσία που η βασιλική οικογένεια είχε αγοράσει με δικά της χρήματα που τα έφερε από το εξωτερικό
καταλαβαίνεις για τι βαρβάτη παρανομία μιλάμε;

Η απαλλοτρίωση περιουσίας προβλέπεται από το δημόσιο. Η αποζημίωση καθορίστηκε. Ο έκπτωτος αρνήθηκε να λάβει την αποζημίωση.

από βικι

Το κτήμα περιήλθε στο Δημόσιο, συνολικά, τρεις φορές, το 1924, το 1973 και το 1994. Πάντοτε, έπειτα από καθεστωτικές αλλαγές, είτε καταβαλλόταν αποζημίωση στην τέως βασιλική οικογένεια, είτε δημευόταν το σύνολο της περιουσίας της.

Το 1924, έπειτα από την ανακήρυξη της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, κατασχέθηκε το σύνολο της βασιλικής περιουσίας (δημόσια και ιδιωτική), υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Για την ιδιωτική περιουσία επιδικάσθηκε αποζημίωση, την οποία, ωστόσο, ουδέποτε εισέπραξε η τότε τέως βασιλική οικογένεια.

Το 1973, η Χούντα των Συνταγματαρχών προχώρησε στην κατάργηση της μοναρχίας, καθώς και, παράλληλα, την δήμευση του συνόλου της περιουσίας της, επιδικάζοντας, εκ νέου, μία χαμηλής αξίας οικονομική αποζημίωση, την οποία, ωστόσο, ουδέποτε εισέπραξε, εκ νέου, η τέως βασιλική οικογένεια.

Το 1994, είκοσι χρόνια μετά το Δημοψήφισμα του 1974, η ελληνική κυβέρνηση επί της ουσίας προχώρησε στη δήμευση του συνόλου της βασιλικής περιουσίας, δίχως, ωστόσο, την καταβολή οποιουδήποτε ύψους οικονομικής αποζημίωσης. Στη συνέχεια, η συγκεκριμένη κατάσχεση κρίθηκε ως παράνομη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης δίκης, η επιχειρηματολογία του τέως βασιλέα Κωνσταντίνου βασίστηκε στην αξίωση σύμφωνα με την οποία η εν λόγω ιδιοκτησία αποκτήθηκε από τους προκατόχους του με νόμιμα μέσα και, ως εκ τούτου, υπόκειτο στην κανονική προσωπική κληρονομιά. Από την πλευρά του, το ελληνικό κράτος υποστήριξε πως η συγκεκριμένη ιδιοκτησία παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας και, ως εκ τούτου, κατόπιν της κατάργησης της μοναρχίας, η τελευταία όφειλε να επανέλθει, αυτομάτως, υπό τον έλεγχο του Δημοσίου.

Συγκεκριμένα, οι νομικοί εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου επεσήμαναν εντός σχετικού υπομνήματός τους πως για τον υπολογισμό του ύψους της οικονομικής αποζημίωσης θα πρέπει να συνεκτιμηθούν τρία κρίσιμα στοιχεία:

Ο Κωνσταντίνος και τα μέλη της οικογενείας του είναι απλοί πολίτες, ιδιώτες, δίχως προνόμια και, ως εκ τούτου, βάσει της συγκεκριμένης παραδοχής, η περιουσία οφείλει να αποτιμηθεί αποκλειστικώς σε χρήμα.
Οι αιτούντες δεν έχουν προχωρήσει στην καταβολή φόρων, καθώς και οποιασδήποτε άλλης μορφής οφειλών προς το Δημόσιο από κτήσεως της επίδικης περιουσίας.
Μεγάλο μέρος των εκτάσεων των επίμαχων κτημάτων είναι δασικά και ως τέτοια έχουν μικρή εμπορική αξία, εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων αξιοποίησής τους.
Σε αυτές τις συνθήκες και σύμφωνα με τις νομικές και οικονομικές διαστάσεις που προσδίδουν στην υπόθεση τα προαναφερθέντα στοιχεία το ελληνικό κράτος καταλήγει να προτείνει προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως αποζημίωση το ποσό των 15 δισεκατομμυρίων δραχμών.[5]

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η περιουσία που παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας είχε ήδη περιέλθει αυτόματα στο ελληνικό κράτος (Ανάκτορα Αθηνών στη οδό Ηρώδου Αττικού, η έπαυλη Ψυχικού, το ανάκτορο "Καραμπουρνάκι" κ.α.) το 1974 και ότι το κτήμα Τατοΐου, το κτήμα Πολυδένδρι και το Μον Ρεπό αποτελούσαν ιδιωτική περιουσία και η Ελληνική Δημοκρατία έπρεπε να πληρώσει εύλογη αποζημίωση στη τέως βασιλική οικογένεια, αν ήθελε να διατηρήσει στην ιδιοκτησία της αυτά τα ακίνητα και εκτάσεις.

Η τέως βασιλική οικογένεια τελικά αποζημιώθηκε. Το Ίδρυμα Άννα-Μαρία δημιουργήθηκε το 2003, με την απόδοση της αποζημίωσης για την κατάσχεση της περιουσίας της βασιλικής οικογένειας από το ελληνικό δημόσιο. Ο σκοπός του ιδρύματος όπως παρουσιάζεται από το ίδιο είναι παροχή βοήθειας σε ομάδες ανθρώπων ή περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.[6]

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE ... F%8C%CE%B9

καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το ελ δημόσιο άρπαξε την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ περιουσία του τέως με τη δικαιολογία ότι "παρακολουθούσε τη μοναρχία" ενώ τελικά το ευρωπαϊκό δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα του νεοελ κράτους και δέχθηκε ότι ήταν προσωπική περιουσία που αποκτήθηκε με νόμιμο τρόπο;

καταλαβαίνεις ότι τα λεφτά που εισέπραξε ως αποζημίωση για την παράνομη κατάσχεση, τα διέθεσε για φιλανθρωπικό σκοπό και δεν έβαλε τίποτα στην τσέπη του;

καταλαβαίνεις τη διαφορά ανάμεσα σε αρχόντους και σε λινάτσες;

[stavmanr]

εσύ μιλάς για τον θεσμό
σου έγραψα ότι κι εγώ προτιμώ αιρετό αρχηγό κράτους
συμφωνούμε, ας μην το κουράζουμε άλλο
τέλος αυτό
αυτό που σου λέω είναι ότι όταν καταργήθηκε ο θεσμός της βασιλείας και το κράτος πήρε πίσω ό,τι είχε παραχωρηθεί στον βασιλιά, κατάσχεσε και περιουσία που η βασιλική οικογένεια είχε αγοράσει με δικά της χρήματα που τα έφερε από το εξωτερικό
καταλαβαίνεις για τι βαρβάτη παρανομία μιλάμε;

Η απαλλοτρίωση περιουσίας προβλέπεται από το δημόσιο. Η αποζημίωση καθορίστηκε. Ο έκπτωτος αρνήθηκε να λάβει την αποζημίωση.

από βικι

Το κτήμα περιήλθε στο Δημόσιο, συνολικά, τρεις φορές, το 1924, το 1973 και το 1994. Πάντοτε, έπειτα από καθεστωτικές αλλαγές, είτε καταβαλλόταν αποζημίωση στην τέως βασιλική οικογένεια, είτε δημευόταν το σύνολο της περιουσίας της.

Το 1924, έπειτα από την ανακήρυξη της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, κατασχέθηκε το σύνολο της βασιλικής περιουσίας (δημόσια και ιδιωτική), υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Για την ιδιωτική περιουσία επιδικάσθηκε αποζημίωση, την οποία, ωστόσο, ουδέποτε εισέπραξε η τότε τέως βασιλική οικογένεια.

Το 1973, η Χούντα των Συνταγματαρχών προχώρησε στην κατάργηση της μοναρχίας, καθώς και, παράλληλα, την δήμευση του συνόλου της περιουσίας της, επιδικάζοντας, εκ νέου, μία χαμηλής αξίας οικονομική αποζημίωση, την οποία, ωστόσο, ουδέποτε εισέπραξε, εκ νέου, η τέως βασιλική οικογένεια.

Το 1994, είκοσι χρόνια μετά το Δημοψήφισμα του 1974, η ελληνική κυβέρνηση επί της ουσίας προχώρησε στη δήμευση του συνόλου της βασιλικής περιουσίας, δίχως, ωστόσο, την καταβολή οποιουδήποτε ύψους οικονομικής αποζημίωσης. Στη συνέχεια, η συγκεκριμένη κατάσχεση κρίθηκε ως παράνομη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης δίκης, η επιχειρηματολογία του τέως βασιλέα Κωνσταντίνου βασίστηκε στην αξίωση σύμφωνα με την οποία η εν λόγω ιδιοκτησία αποκτήθηκε από τους προκατόχους του με νόμιμα μέσα και, ως εκ τούτου, υπόκειτο στην κανονική προσωπική κληρονομιά. Από την πλευρά του, το ελληνικό κράτος υποστήριξε πως η συγκεκριμένη ιδιοκτησία παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας και, ως εκ τούτου, κατόπιν της κατάργησης της μοναρχίας, η τελευταία όφειλε να επανέλθει, αυτομάτως, υπό τον έλεγχο του Δημοσίου.

Συγκεκριμένα, οι νομικοί εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου επεσήμαναν εντός σχετικού υπομνήματός τους πως για τον υπολογισμό του ύψους της οικονομικής αποζημίωσης θα πρέπει να συνεκτιμηθούν τρία κρίσιμα στοιχεία:

Ο Κωνσταντίνος και τα μέλη της οικογενείας του είναι απλοί πολίτες, ιδιώτες, δίχως προνόμια και, ως εκ τούτου, βάσει της συγκεκριμένης παραδοχής, η περιουσία οφείλει να αποτιμηθεί αποκλειστικώς σε χρήμα.
Οι αιτούντες δεν έχουν προχωρήσει στην καταβολή φόρων, καθώς και οποιασδήποτε άλλης μορφής οφειλών προς το Δημόσιο από κτήσεως της επίδικης περιουσίας.
Μεγάλο μέρος των εκτάσεων των επίμαχων κτημάτων είναι δασικά και ως τέτοια έχουν μικρή εμπορική αξία, εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων αξιοποίησής τους.
Σε αυτές τις συνθήκες και σύμφωνα με τις νομικές και οικονομικές διαστάσεις που προσδίδουν στην υπόθεση τα προαναφερθέντα στοιχεία το ελληνικό κράτος καταλήγει να προτείνει προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως αποζημίωση το ποσό των 15 δισεκατομμυρίων δραχμών.[5]

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η περιουσία που παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας είχε ήδη περιέλθει αυτόματα στο ελληνικό κράτος (Ανάκτορα Αθηνών στη οδό Ηρώδου Αττικού, η έπαυλη Ψυχικού, το ανάκτορο "Καραμπουρνάκι" κ.α.) το 1974 και ότι το κτήμα Τατοΐου, το κτήμα Πολυδένδρι και το Μον Ρεπό αποτελούσαν ιδιωτική περιουσία και η Ελληνική Δημοκρατία έπρεπε να πληρώσει εύλογη αποζημίωση στη τέως βασιλική οικογένεια, αν ήθελε να διατηρήσει στην ιδιοκτησία της αυτά τα ακίνητα και εκτάσεις.

Η τέως βασιλική οικογένεια τελικά αποζημιώθηκε. Το Ίδρυμα Άννα-Μαρία δημιουργήθηκε το 2003, με την απόδοση της αποζημίωσης για την κατάσχεση της περιουσίας της βασιλικής οικογένειας από το ελληνικό δημόσιο. Ο σκοπός του ιδρύματος όπως παρουσιάζεται από το ίδιο είναι παροχή βοήθειας σε ομάδες ανθρώπων ή περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.[6]

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE ... F%8C%CE%B9

καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το ελ δημόσιο άρπαξε την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ περιουσία του τέως με τη δικαιολογία ότι "παρακολουθούσε τη μοναρχία" ενώ τελικά το ευρωπαϊκό δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα του νεοελ κράτους και δέχθηκε ότι ήταν προσωπική περιουσία που αποκτήθηκε με νόμιμο τρόπο;

καταλαβαίνεις ότι τα λεφτά που εισέπραξε ως αποζημίωση για την παράνομη κατάσχεση, τα διέθεσε για φιλανθρωπικό σκοπό και δεν έβαλε τίποτα στην τσέπη του;

Μα το ίδιο δικαστήριο προέβλεπε την απαλλοτρίωση της ακίνητης περιουσίας έναντι αποζημίωσης, την οποία κι έλαβε.
Το γράφει στο τέλος του κειμένου που ο ίδιος έβαλες.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Η απαλλοτρίωση περιουσίας προβλέπεται από το δημόσιο. Η αποζημίωση καθορίστηκε. Ο έκπτωτος αρνήθηκε να λάβει την αποζημίωση.

από βικι

Το κτήμα περιήλθε στο Δημόσιο, συνολικά, τρεις φορές, το 1924, το 1973 και το 1994. Πάντοτε, έπειτα από καθεστωτικές αλλαγές, είτε καταβαλλόταν αποζημίωση στην τέως βασιλική οικογένεια, είτε δημευόταν το σύνολο της περιουσίας της.

Το 1924, έπειτα από την ανακήρυξη της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, κατασχέθηκε το σύνολο της βασιλικής περιουσίας (δημόσια και ιδιωτική), υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Για την ιδιωτική περιουσία επιδικάσθηκε αποζημίωση, την οποία, ωστόσο, ουδέποτε εισέπραξε η τότε τέως βασιλική οικογένεια.

Το 1973, η Χούντα των Συνταγματαρχών προχώρησε στην κατάργηση της μοναρχίας, καθώς και, παράλληλα, την δήμευση του συνόλου της περιουσίας της, επιδικάζοντας, εκ νέου, μία χαμηλής αξίας οικονομική αποζημίωση, την οποία, ωστόσο, ουδέποτε εισέπραξε, εκ νέου, η τέως βασιλική οικογένεια.

Το 1994, είκοσι χρόνια μετά το Δημοψήφισμα του 1974, η ελληνική κυβέρνηση επί της ουσίας προχώρησε στη δήμευση του συνόλου της βασιλικής περιουσίας, δίχως, ωστόσο, την καταβολή οποιουδήποτε ύψους οικονομικής αποζημίωσης. Στη συνέχεια, η συγκεκριμένη κατάσχεση κρίθηκε ως παράνομη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης δίκης, η επιχειρηματολογία του τέως βασιλέα Κωνσταντίνου βασίστηκε στην αξίωση σύμφωνα με την οποία η εν λόγω ιδιοκτησία αποκτήθηκε από τους προκατόχους του με νόμιμα μέσα και, ως εκ τούτου, υπόκειτο στην κανονική προσωπική κληρονομιά. Από την πλευρά του, το ελληνικό κράτος υποστήριξε πως η συγκεκριμένη ιδιοκτησία παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας και, ως εκ τούτου, κατόπιν της κατάργησης της μοναρχίας, η τελευταία όφειλε να επανέλθει, αυτομάτως, υπό τον έλεγχο του Δημοσίου.

Συγκεκριμένα, οι νομικοί εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου επεσήμαναν εντός σχετικού υπομνήματός τους πως για τον υπολογισμό του ύψους της οικονομικής αποζημίωσης θα πρέπει να συνεκτιμηθούν τρία κρίσιμα στοιχεία:

Ο Κωνσταντίνος και τα μέλη της οικογενείας του είναι απλοί πολίτες, ιδιώτες, δίχως προνόμια και, ως εκ τούτου, βάσει της συγκεκριμένης παραδοχής, η περιουσία οφείλει να αποτιμηθεί αποκλειστικώς σε χρήμα.
Οι αιτούντες δεν έχουν προχωρήσει στην καταβολή φόρων, καθώς και οποιασδήποτε άλλης μορφής οφειλών προς το Δημόσιο από κτήσεως της επίδικης περιουσίας.
Μεγάλο μέρος των εκτάσεων των επίμαχων κτημάτων είναι δασικά και ως τέτοια έχουν μικρή εμπορική αξία, εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων αξιοποίησής τους.
Σε αυτές τις συνθήκες και σύμφωνα με τις νομικές και οικονομικές διαστάσεις που προσδίδουν στην υπόθεση τα προαναφερθέντα στοιχεία το ελληνικό κράτος καταλήγει να προτείνει προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως αποζημίωση το ποσό των 15 δισεκατομμυρίων δραχμών.[5]

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η περιουσία που παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας είχε ήδη περιέλθει αυτόματα στο ελληνικό κράτος (Ανάκτορα Αθηνών στη οδό Ηρώδου Αττικού, η έπαυλη Ψυχικού, το ανάκτορο "Καραμπουρνάκι" κ.α.) το 1974 και ότι το κτήμα Τατοΐου, το κτήμα Πολυδένδρι και το Μον Ρεπό αποτελούσαν ιδιωτική περιουσία και η Ελληνική Δημοκρατία έπρεπε να πληρώσει εύλογη αποζημίωση στη τέως βασιλική οικογένεια, αν ήθελε να διατηρήσει στην ιδιοκτησία της αυτά τα ακίνητα και εκτάσεις.

Η τέως βασιλική οικογένεια τελικά αποζημιώθηκε. Το Ίδρυμα Άννα-Μαρία δημιουργήθηκε το 2003, με την απόδοση της αποζημίωσης για την κατάσχεση της περιουσίας της βασιλικής οικογένειας από το ελληνικό δημόσιο. Ο σκοπός του ιδρύματος όπως παρουσιάζεται από το ίδιο είναι παροχή βοήθειας σε ομάδες ανθρώπων ή περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.[6]

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE ... F%8C%CE%B9

καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το ελ δημόσιο άρπαξε την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ περιουσία του τέως με τη δικαιολογία ότι "παρακολουθούσε τη μοναρχία" ενώ τελικά το ευρωπαϊκό δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα του νεοελ κράτους και δέχθηκε ότι ήταν προσωπική περιουσία που αποκτήθηκε με νόμιμο τρόπο;

καταλαβαίνεις ότι τα λεφτά που εισέπραξε ως αποζημίωση για την παράνομη κατάσχεση, τα διέθεσε για φιλανθρωπικό σκοπό και δεν έβαλε τίποτα στην τσέπη του;

Μα το ίδιο δικαστήριο προέβλεπε την απαλλοτρίωση της ακίνητης περιουσίας έναντι αποζημίωσης, την οποία κι έλαβε.
Το γράφει στο τέλος του κειμένου που ο ίδιος έβαλες.

εχμ, θα μπορούσες σε παρακαλώ να παραθέσεις που ακριβώς αναφέρεται ότι το δικαστήριο προέβλεπε την απαλλοτρίωση;
γιατί αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι ο δικαστήριο αποφάσισε ότι παρανόμως του άρπαξαν την περιουσία αφού δεν ήταν συνδεδεμένη με τον θεσμό της μοναρχίας και γι'αυτό τον λόγο έπρεπε να τον αποζημιώσουν
πουθενά δεν μιλάει για απαλλοτρίωση. του αρπάξανε προσωπική περιουσία με τη δικαιολογία ότι "παρακολουθούσε" την μοναρχία
κράτος κλεφτοκοτάς

[stavmanr]

από βικι



https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE ... F%8C%CE%B9

καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το ελ δημόσιο άρπαξε την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ περιουσία του τέως με τη δικαιολογία ότι "παρακολουθούσε τη μοναρχία" ενώ τελικά το ευρωπαϊκό δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα του νεοελ κράτους και δέχθηκε ότι ήταν προσωπική περιουσία που αποκτήθηκε με νόμιμο τρόπο;

καταλαβαίνεις ότι τα λεφτά που εισέπραξε ως αποζημίωση για την παράνομη κατάσχεση, τα διέθεσε για φιλανθρωπικό σκοπό και δεν έβαλε τίποτα στην τσέπη του;

Μα το ίδιο δικαστήριο προέβλεπε την απαλλοτρίωση της ακίνητης περιουσίας έναντι αποζημίωσης, την οποία κι έλαβε.
Το γράφει στο τέλος του κειμένου που ο ίδιος έβαλες.

εχμ, θα μπορούσες σε παρακαλώ να παραθέσεις που ακριβώς αναφέρεται ότι το δικαστήριο προέβλεπε την απαλλοτρίωση;

Απορώ τι διαβάζεις βρε Αλογομούρη.
Σου το έθεσε ο Πατ παραπάνω:

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η περιουσία που παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας είχε ήδη περιέλθει αυτόματα στο ελληνικό κράτος (Ανάκτορα Αθηνών στη οδό Ηρώδου Αττικού, η έπαυλη Ψυχικού, το ανάκτορο "Καραμπουρνάκι" κ.α.) το 1974 και ότι το κτήμα Τατοΐου, το κτήμα Πολυδένδρι και το Μον Ρεπό αποτελούσαν ιδιωτική περιουσία και η Ελληνική Δημοκρατία έπρεπε να πληρώσει εύλογη αποζημίωση στη τέως βασιλική οικογένεια, αν ήθελε να διατηρήσει στην ιδιοκτησία της αυτά τα ακίνητα και εκτάσεις.

Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο έκπτωτος δικαιούνταν "εύλογης αποζημίωσης" λόγω της απαλλοτρίωσης.
Πρόσεξε τώρα το εξής:
ο έκπτωτος αρνούνταν επί χρόνια να έρθει σε συμβιβασμό με το ελληνικό κράτος για χρηματική αποζημίωση. Δηλαδή, ενώ το δικαστήριο αποφάσισε ότι η απαλλοτρίωση ήταν νόμιμη έναντι αποζημίωσης, αυτός αρνούνταν να δεχθεί αποζημίωση μη προσερχόμενος σε επικοινωνία συμβιβασμού.

Ιδού και το απόσπασμα από την επίσημη ιστοσελίδα της έκπτωτης οικογένειας:

Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος είχε δηλώσει στο Δικαστήριο επανειλημμένως ότι δεν επιθυμούσε να καταβληθούν χρήματα από την Ελληνική Κυβέρνηση όταν ήταν εφικτή μια πολύ απλή εναλλακτική λύση, δηλαδή να του επεστρέφετο η περιουσία του.

https://www.greekroyalfamily.gr/faq.html

Προσπαθούσε στην ουσία να ακυρώσει την απόφαση του δικαστηρίου περί οικονομικού συμβιβασμού χρησιμοποιώντας τεχνάσματα.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Μα το ίδιο δικαστήριο προέβλεπε την απαλλοτρίωση της ακίνητης περιουσίας έναντι αποζημίωσης, την οποία κι έλαβε.
Το γράφει στο τέλος του κειμένου που ο ίδιος έβαλες.

εχμ, θα μπορούσες σε παρακαλώ να παραθέσεις που ακριβώς αναφέρεται ότι το δικαστήριο προέβλεπε την απαλλοτρίωση;

Απορώ τι διαβάζεις βρε Αλογομούρη.
Σου το έθεσε ο Πατ παραπάνω:

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η περιουσία που παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας είχε ήδη περιέλθει αυτόματα στο ελληνικό κράτος (Ανάκτορα Αθηνών στη οδό Ηρώδου Αττικού, η έπαυλη Ψυχικού, το ανάκτορο "Καραμπουρνάκι" κ.α.) το 1974 και ότι το κτήμα Τατοΐου, το κτήμα Πολυδένδρι και το Μον Ρεπό αποτελούσαν ιδιωτική περιουσία και η Ελληνική Δημοκρατία έπρεπε να πληρώσει εύλογη αποζημίωση στη τέως βασιλική οικογένεια, αν ήθελε να διατηρήσει στην ιδιοκτησία της αυτά τα ακίνητα και εκτάσεις.

Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο έκπτωτος δικαιούνταν "εύλογης αποζημίωσης" λόγω της απαλλοτρίωσης.
Πρόσεξε τώρα το εξής:
ο έκπτωτος αρνούνταν επί χρόνια να έρθει σε συμβιβασμό με το ελληνικό κράτος για χρηματική αποζημίωση. Δηλαδή, ενώ το δικαστήριο αποφάσισε ότι η απαλλοτρίωση ήταν νόμιμη έναντι αποζημίωσης, αυτός αρνούνταν να δεχθεί αποζημίωση μη προσερχόμενος σε επικοινωνία συμβιβασμού.

πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος "απαλλοτρίωση" ο οποίος θα προσέδιδε μια χροιά νομιμότητας στην αυθαιρεσία του δημοσίου
αντιθέτως, σου αναφέρει ξεκάθαρα ότι ΚΑΚΩΣ το δημόσιο του πήρε το τατόι στο πλαίσιο κατάσχεσης της περιουσίας που παρακολουθούσε τη μοναρχία και γι'αυτό επιδίκασε αποζημίωση. με άλλα λόγια το δημόσιο παρανόμησε και πλήρωσε αποζημίωση με τα λεφτά του φορολογούμενου.

αν το τατόι άνηκε στη βασιλική περιουσία δεν θα επιδίκαζε αποζημίωση γιατί εφόσον ο θεσμός καταργήθηκε καλώς θα το είχε κατάσχει το δημόσιο
καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το δημόσιο έκλεψε την ιδιωτική περιουσία του κωνσταντίνου και το ευρωπαϊκό δικαστήριο ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ την ελλάδα να πληρώσει ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ, δηλαδή να διορθώσει τη ζημιά που προκάλεσε στον τέως;

[stavmanr]

εχμ, θα μπορούσες σε παρακαλώ να παραθέσεις που ακριβώς αναφέρεται ότι το δικαστήριο προέβλεπε την απαλλοτρίωση;

Απορώ τι διαβάζεις βρε Αλογομούρη.
Σου το έθεσε ο Πατ παραπάνω:

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η περιουσία που παρακολουθούσε το θεσμό της μοναρχίας είχε ήδη περιέλθει αυτόματα στο ελληνικό κράτος (Ανάκτορα Αθηνών στη οδό Ηρώδου Αττικού, η έπαυλη Ψυχικού, το ανάκτορο "Καραμπουρνάκι" κ.α.) το 1974 και ότι το κτήμα Τατοΐου, το κτήμα Πολυδένδρι και το Μον Ρεπό αποτελούσαν ιδιωτική περιουσία και η Ελληνική Δημοκρατία έπρεπε να πληρώσει εύλογη αποζημίωση στη τέως βασιλική οικογένεια, αν ήθελε να διατηρήσει στην ιδιοκτησία της αυτά τα ακίνητα και εκτάσεις.

Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο έκπτωτος δικαιούνταν "εύλογης αποζημίωσης" λόγω της απαλλοτρίωσης.
Πρόσεξε τώρα το εξής:
ο έκπτωτος αρνούνταν επί χρόνια να έρθει σε συμβιβασμό με το ελληνικό κράτος για χρηματική αποζημίωση. Δηλαδή, ενώ το δικαστήριο αποφάσισε ότι η απαλλοτρίωση ήταν νόμιμη έναντι αποζημίωσης, αυτός αρνούνταν να δεχθεί αποζημίωση μη προσερχόμενος σε επικοινωνία συμβιβασμού.

πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος "απαλλοτρίωση" ο οποίος θα προσέδιδε μια χροιά νομιμότητας στην αυθαιρεσία του δημοσίου
αντιθέτως, σου αναφέρει ξεκάθαρα ότι ΚΑΚΩΣ το δημόσιο του πήρε το τατόι στο πλαίσιο κατάσχεσης της περιουσίας που παρακολουθούσε τη μοναρχία και γι'αυτό επιδίκασε αποζημίωση. με άλλα λόγια το δημόσιο παρανόμησε και πλήρωσε αποζημίωση με τα λεφτά του φορολογούμενου.

Τι λες βρε Αλογομούρη;
Αν η απαλλοτρίωση ήταν παράνομη η απόφαση θα διέτασσε την επιστροφή της περιουσίας στον έκπτωτο (άρση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης) μαζί με αποζημίωση για βλάβες.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Απορώ τι διαβάζεις βρε Αλογομούρη.
Σου το έθεσε ο Πατ παραπάνω:



Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο έκπτωτος δικαιούνταν "εύλογης αποζημίωσης" λόγω της απαλλοτρίωσης.
Πρόσεξε τώρα το εξής:
ο έκπτωτος αρνούνταν επί χρόνια να έρθει σε συμβιβασμό με το ελληνικό κράτος για χρηματική αποζημίωση. Δηλαδή, ενώ το δικαστήριο αποφάσισε ότι η απαλλοτρίωση ήταν νόμιμη έναντι αποζημίωσης, αυτός αρνούνταν να δεχθεί αποζημίωση μη προσερχόμενος σε επικοινωνία συμβιβασμού.

πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος "απαλλοτρίωση" ο οποίος θα προσέδιδε μια χροιά νομιμότητας στην αυθαιρεσία του δημοσίου
αντιθέτως, σου αναφέρει ξεκάθαρα ότι ΚΑΚΩΣ το δημόσιο του πήρε το τατόι στο πλαίσιο κατάσχεσης της περιουσίας που παρακολουθούσε τη μοναρχία και γι'αυτό επιδίκασε αποζημίωση. με άλλα λόγια το δημόσιο παρανόμησε και πλήρωσε αποζημίωση με τα λεφτά του φορολογούμενου.

Τι λες βρε Αλογομούρη;
Αν η απαλλοτρίωση ήταν παράνομη η απόφαση θα διέτασσε την επιστροφή της περιουσίας στον έκπτωτο (άρση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης) μαζί με αποζημίωση για βλάβες.

γιατί έγινε η "απαλλοτρίωση"; για ποιον σκοπό; όταν παίρνεις αναγκαστικά ιδιωτική περιουσία, το κάνεις για πολύ συγκεκριμένους σκοπούς δημόσιου συμφέροντος. για πες μας για ποιον σκοπό λοιπόν το δημόσιο "απαλλοτρίωσε" ιδιωτική περιουσία;

[stavmanr]

πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος "απαλλοτρίωση" ο οποίος θα προσέδιδε μια χροιά νομιμότητας στην αυθαιρεσία του δημοσίου
αντιθέτως, σου αναφέρει ξεκάθαρα ότι ΚΑΚΩΣ το δημόσιο του πήρε το τατόι στο πλαίσιο κατάσχεσης της περιουσίας που παρακολουθούσε τη μοναρχία και γι'αυτό επιδίκασε αποζημίωση. με άλλα λόγια το δημόσιο παρανόμησε και πλήρωσε αποζημίωση με τα λεφτά του φορολογούμενου.

Τι λες βρε Αλογομούρη;
Αν η απαλλοτρίωση ήταν παράνομη η απόφαση θα διέτασσε την επιστροφή της περιουσίας στον έκπτωτο (άρση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης) μαζί με αποζημίωση για βλάβες.

γιατί έγινε η "απαλλοτρίωση"; για ποιον σκοπό; όταν παίρνεις αναγκαστικά ιδιωτική περιουσία, το κάνεις για πολύ συγκεκριμένους σκοπούς δημόσιου συμφέροντος. για πες μας για ποιον σκοπό λοιπόν το δημόσιο "απαλλοτρίωσε" ιδιωτική περιουσία;

Έχεις δικαστική απόφαση που δεν προσβάλλει την απαλλοτρίωση καθαυτή.
Τώρα θυμήθηκες να ρωτήσεις γιατί η δικαστική απόφαση είναι αυτή που είναι;

[Αλιόσα]

O τρόπος που χώθηκε ο Κοκος στον ΝΟΕ (πρώην "βασιλικός" Ναυτικός όμιλος) και έγινε ολυμπιονίκης, ήταν ένα από τα αγαπημένα θέματα ζήτησης στον ομιλο, ειδικά από τους "παλιούς" που ήξεραν από πρώτο χέρι τον Εσκιτζογλου και τον Ζαϊμη.

Ω ρε ανασφάλειες που χουν κάποιοι σε τούτη τη χώρα.

Χρήστες πχορουμ με εισόδημα 800 ευρώ τον μήνα, δίνουν μάχες για σεβασμό στον βασιλιά και τα δικαιώματα της βασιλικής οικογένειας.

Ενδιαφέρον ψυχολογικό και κοινωνιολογικό φαινόμενο.

Ε, αφού περνούμε 800€ ας αφήσουμε διάφορους λετσους να διαδίδουν ψέμματα πάνω στα οποία μετά στηρίζουν την ιδεολογία τους και αποσκοπούν μέσω αυτής της απάτης σε πολιτικό κέρδος.

Χρήστες πχορουμ με εισόδημα 800 ευρώ τον μήνα, δίνουν μάχες για σεβασμό στον βασιλιά και τα δικαιώματα της βασιλικής οικογένειας.

Ενδιαφέρον ψυχολογικό και κοινωνιολογικό φαινόμενο.

Χρήστες πχωρουμ με εισόδημα 800 ευρώ το μήνα δίνουν μάχες για να φτιάξει ο Παπαδημούλης το εκατοστό του ακίνητο.
Ενδιαφέρον ψυχολογικό και κοινωνιολογικό φαινόμενο.

[sharp]

Ήταν αθληταρας ο Κωνσταντίνος

Ενάμισι μετρο ψηλά αλμα για πλακα το είχε



Κριμα που δεν ασχολήθηκε με το αλμα εις υψος ή μήκος

έτσι για να βουλώσει στόματα

Ίσως το πρώτο μας μετάλλιο να ήταν 60 χρονια πριν τον Τεντογλου

Αφού έχουμε τον Τσικλιτήρα, έστω άνευ φοράς.