"Να προσέξουμε τον φασισμό που κρύβουμε όλοι μέσα μας"

[Golden Age]

Ο ρατσισμός είναι κομμάτι του φασισμού. Εάν αφήνεις τον φασισμό να εκφράζεται αφήνεις να καλλιεργείται και ο ρατσισμός. Ο φασίστας δεν πρέπει να έχει δικαιώματα.

Εαν ως "ρατσισμό" εννοείς τον φυλετισμό πάντως, ο φασισμός δεν έχει καμμία σχέση με τον φυλετισμό. Μ' αρέσει που πιο πίσω έκανες ένσταση για κατάχρηση του όρου φασισμός απο τον συγγραφέα του εν λόγω κειμένου, επειδή ο φασισμός είναι συγκεκριμένη ιδεολογία.

Ο φαιός φασισμός (ναζισμός) που υποστηρίζεις είναι κάργα φυλετιστικός/ρατσιστικός.

Υποβόσκων ρατσισμός υπήρχε και υπάρχει και στις αστικές δημοκρατίες.
.

Ο "ναζισμός" δεν ειναι φασισμός. Η κατηγοριοποίηση των πάντων στον φασισμό, ήταν μια σταλινική επινόηση.

Ο φασισμός, δεν υιοθετεί τον φυλετισμό.

[sys3x]

Εγώ λέω ακριβώς το αντίθετο. Υλισμός είναι η πραγματικότητα, μαξ. Η σημερινή πραγματικότητα.
Αυτοί που έχουν κολλήσει στον ιδεαλισμό ενός ιδανικού μέλλοντος, με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό των αρχών του προηγούμενου αιώνα, είστε εσείς. Εσείς εκφράζετε τον ιδεαλισμό του παρελθόντος. Εσείς αρνείστε το παρόν.

Ειναι φανερο πως δεν ξερεις τι ειναι υλισμός, αλλά οκ, δεν ειναι η πρωτη φορά. Υλισμός ειναι η φιλοσοφική αποψη οτι η υλη ειναι η βασική ουσια της φυσης.

Μπορει να υπάρχουν ιδεαλιστές σε κάθε πολιτική άποψη ή κοσμοθεωρία, αλλά συνήθως υλιστές ειναι τα σοβιετικά απολιθώματα, οι ευρωκομμουνιστές και οι αναρχικοί (σε λιγοτερο βαθμό). Υπαρχουν αναρχικοι με ιδεαλιστικο υπόβαθρο, φυσικά, αλλά δεν μας χαρακτηριζει ως κινημα. Αντιθέτως, οι εθνικιστές χαρακτηρίζονται ως ιδεαλιστες και αυτά που μου γράφεις ειναι η συνηθισμένη κριτική που γινεται στους εθνικιστές, προφανως το κανεις για σκοπους τρολλινγκ.

Beria, ήξερες εσύ ρε ότι ο μμ είναι αναρχιστής;

[Nandros]

Εαν ως "ρατσισμό" εννοείς τον φυλετισμό πάντως, ο φασισμός δεν έχει καμμία σχέση με τον φυλετισμό. Μ' αρέσει που πιο πίσω έκανες ένσταση για κατάχρηση του όρου φασισμός απο τον συγγραφέα του εν λόγω κειμένου, επειδή ο φασισμός είναι συγκεκριμένη ιδεολογία.

Ο φαιός φασισμός (ναζισμός) που υποστηρίζεις είναι κάργα φυλετιστικός/ρατσιστικός.

Υποβόσκων ρατσισμός υπήρχε και υπάρχει και στις αστικές δημοκρατίες.

Ο "ναζισμός" δεν ειναι φασισμός. Η κατηγοριοποίηση των πάντων στον φασισμό, ήταν μια σταλινική επινόηση.
Ο φασισμός, δεν υιοθετεί τον φυλετισμό.

Δεν θα γράφω πάλι τα ίδια! Διάβασε εδώ Nandros @ "Να προσέξουμε τον φασισμό που κρύβουμε όλοι μέσα μας" και βρες που υπάρχει λάθος.
.

[Namrail]

Φαντάζομαι ότι αυτό καταλαβαίνεις τι σημαίνει έτσι; αν δεν μπορείς να εμποδίσεις ειρηνικά την άνοδό του.

Φυσικά και δεν εμποδίζεται η (εν δυνάμει) άνοδος του. Ο φασισμός είναι ένα ενδεχόμενο που μπορεί να συμβεί σε κάθε καπιταλιστική κοινωνία. Ενυπάρχει ενδογενώς ως δυνατότητα διότι αποτελεί κομμάτι αυτής της κοινωνίας, με τα συγκεκριμένα ιδανικά και αξίες.

Ο φασισμός είναι η άλλη όψη του νομίσματος της αστικής δημοκρατίας, η συμπληρωματική. Πρόκειται για μια εναλλακτική μορφή οργάνωσης του πολιτικού εποικοδομήματος σε συνθήκες κρίσης, όταν το αφήγημα του κοινοβουλευτισμού απογοητεύει (τόσο τις μάζες όσο και την αστική τάξη) ή όταν αυξάνεται το στρώμα των μικροαστών και των εργατικών μαζών που οδεύουν προς την εξαθλίωση σε συνθήκες γενικευμένης αβεβαιότητας, ή συνηθέστερα όταν συμβαίνουν όλα αυτά μαζί.

Ο φασισμός είναι ο αστικός λαικισμός στην πιο ακραία του μορφή. Και ακριβώς επειδή πρόκειται για τον πλέον ακραίο λαικισμό γι’ αυτό και χρειάζεται την απολυταρχία ως βασικό του βραχίονα, προκειμένου να επιβιώσει. Ο φασισμός εκφράζει την επιθυμία της αστικής τάξης σε στιγμές κρίσης, η οποία θέλει να παραμερίσει τα πολυσύνθετα σχήματα της αστικής δημοκρατίας, ώστε να μπορεί να χαράξει απευθείας και μόνη της την πολιτική χωρίς περισπασμούς, και αυτό το πετυχαίνει εκμεταλλευόμενη τους κοινωνικούς αυτοματισμούς μιας κοινωνίας που έχει περιέλθει σε αδιέξοδο.

Η μοναδική οδός αποτροπής εμφάνισης του φασισμού, είναι μια οργάνωση της κοινωνίας σε ένα έδαφος που δεν επιτρέπει την ανάδειξη του, ενδογενώς. Και αυτό το έδαφος δεν είναι το καπιταλιστικό.

[Namrail]

Υπάρχουν κάθε απόχρωσης και φυσικά και κόκκινοι φασίστες. Αν δεν σου αρέσει πάρε μαλόξ να το χωνέψεις.
.

Εγώ τι να χωνέψω; Εγώ απλά σου διατυπώνω το πυθαγόρειο θεώρημα (με άλλα λόγια, έναν κλασικό ορισμό του φασισμού που χρησιμοποιούν όλοι για να συνεννοούνται, εκτός από το τζήμερο και μερικούς παραπχωρουμίτες) και εσύ μου απαντάς ότι δεν το αποδέχεσαι και προτείνεις μαλόξ κλπ. Το να χτυπάει κάποιος το κεφάλι του στον τοίχο με την ελπίδα να σπάσει κάποτε ο τοίχος, έχει περισσότερες πιθανότητες να συμβεί από το να συνεννοηθεί οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος μαζί σου. Και αυτό έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά.

[Πάνας]

Φαντάζομαι ότι αυτό καταλαβαίνεις τι σημαίνει έτσι; αν δεν μπορείς να εμποδίσεις ειρηνικά την άνοδό του.

Φυσικά και δεν εμποδίζεται η (εν δυνάμει) άνοδος του. Ο φασισμός είναι ένα ενδεχόμενο που μπορεί να συμβεί σε κάθε καπιταλιστική κοινωνία. Ενυπάρχει ενδογενώς ως δυνατότητα διότι αποτελεί κομμάτι αυτής της κοινωνίας, με τα συγκεκριμένα ιδανικά και αξίες.

Ο φασισμός είναι η άλλη όψη του νομίσματος της αστικής δημοκρατίας, η συμπληρωματική. Πρόκειται για μια εναλλακτική μορφή οργάνωσης του πολιτικού εποικοδομήματος σε συνθήκες κρίσης, όταν το αφήγημα του κοινοβουλευτισμού απογοητεύει (τόσο τις μάζες όσο και την αστική τάξη) ή όταν αυξάνεται το στρώμα των μικροαστών και των εργατικών μαζών που οδεύουν προς την εξαθλίωση σε συνθήκες γενικευμένης αβεβαιότητας, ή συνηθέστερα όταν συμβαίνουν όλα αυτά μαζί.

Ο φασισμός είναι ο αστικός λαικισμός στην πιο ακραία του μορφή. Και ακριβώς επειδή πρόκειται για τον πλέον ακραίο λαικισμό γι’ αυτό και χρειάζεται την απολυταρχία ως βασικό του βραχίονα, προκειμένου να επιβιώσει. Ο φασισμός εκφράζει την επιθυμία της αστικής τάξης σε στιγμές κρίσης, η οποία θέλει να παραμερίσει τα πολυσύνθετα σχήματα της αστικής δημοκρατίας, ώστε να μπορεί να χαράξει απευθείας και μόνη της την πολιτική χωρίς περισπασμούς, και αυτό το πετυχαίνει εκμεταλλευόμενη τους κοινωνικούς αυτοματισμούς μιας κοινωνίας που έχει περιέλθει σε αδιέξοδο.

Η μοναδική οδός αποτροπής εμφάνισης του φασισμού, είναι μια οργάνωση της κοινωνίας σε ένα έδαφος που δεν επιτρέπει την ανάδειξη του, ενδογενώς. Και αυτό το έδαφος δεν είναι το καπιταλιστικό.

Δεν περίμενα να ακούσω και κάτι άλλο. Αλλά πες μου, ο φασισμός είναι κάποιο αναμενόμενο στάδιο πριν την επανάσταση; Είναι ευκαιρία;

[Jolly Roger]

ο φασισμός είναι κάποιο αναμενόμενο στάδιο πριν την επανάσταση; Είναι ευκαιρία;

Aν είσαι ο Τέλμαν, ναι.

[Nandros]

Υπάρχουν κάθε απόχρωσης και φυσικά και κόκκινοι φασίστες. Αν δεν σου αρέσει πάρε μαλόξ να το χωνέψεις.

Εγώ τι να χωνέψω; Εγώ απλά σου διατυπώνω το πυθαγόρειο θεώρημα (με άλλα λόγια, έναν κλασικό ορισμό του φασισμού που χρησιμοποιούν όλοι για να συνεννοούνται, εκτός από το τζήμερο και μερικούς παραπχωρουμίτες) και εσύ μου απαντάς ότι δεν το αποδέχεσαι και προτείνεις μαλόξ κλπ. Το να χτυπάει κάποιος το κεφάλι του στον τοίχο με την ελπίδα να σπάσει κάποτε ο τοίχος, έχει περισσότερες πιθανότητες να συμβεί από το να συνεννοηθεί οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος μαζί σου. Και αυτό έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά.

Βρε δε πα να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο! Δικό σου το πρόβλημα με την επιμονή στην ψόφια ιδεοληψία σου!
Και άσε την λογική στην άκρη. Δεν ταιριάζει με νεοκομμουνιστικά κουρδισμένους εγκέφαλους.
Αφού μαζί με την πραγματικότητα, τις αλλάζετε με απόφαση της ΚΕ!
.
.

[Namrail]

Δεν περίμενα να ακούσω και κάτι άλλο. Αλλά πες μου, ο φασισμός είναι κάποιο αναμενόμενο στάδιο πριν την επανάσταση; Είναι ευκαιρία;

O φασισμός είναι εναλλακτική μορφή οργάνωσης του καπιταλιστικού εποικοδομήματος. Μη μπερδεύεσαι, δεν έχει να κάνει με την επανάσταση.

[Namrail]

Σκέτος θόρυβος είσαι παππού.

[Πάνας]

Δεν περίμενα να ακούσω και κάτι άλλο. Αλλά πες μου, ο φασισμός είναι κάποιο αναμενόμενο στάδιο πριν την επανάσταση; Είναι ευκαιρία;

O φασισμός είναι εναλλακτική μορφή οργάνωσης του καπιταλιστικού εποικοδομήματος. Μη μπερδεύεσαι, δεν έχει να κάνει με την επανάσταση.

Αν το καπιταλιστικό οικοδόμημα θέλει μετανάστευση, από όσο δείχνουν τα πράγματα έτσι είναι, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα πέραν της γκρίνιας που δημιουργείται.
Το άσχημο είναι που οι άνθρωποι διαιρούνται ανεπανόρθωτα και αλλάζει η δομή της κοινωνίας προς το χειρότερο. Γιατί να την κάνουμε ακόμα χειρότερη; Να προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις για να την κάνουμε καλύτερη.
Δεν μπορώ να επαναπαυτώ στο ότι δεν υπάρχει λύση.

[Nandros]

Σκέτος θόρυβος είσαι παππού.

Σκέτη φαγούρα είσαι, θρασύτατο μειράκιο.
.

[Namrail]

Αν το καπιταλιστικό οικοδόμημα

Δεν καταλαβαίνεις καν γιατί μιλάω. Δεν μιλάω για το καπιταλιστικό "οικοδόμημα" γενικά και αόριστα. Το εποικοδόμημα είναι ένα αφαιρετικό σχήμα που συμπεριλαμβάνει τις μορφές της κοινωνικής συνείδησης που αναπτύσσονται μέσα σε μια συγκεκριμένη οικονομική βάση.

Ο Καπιταλισμός στις ανεπτυγμένες κοινωνίες αναπαράγεται γύρω από ένα εποικοδόμημα που πολιτικά, έχει ως σημείο αναφοράς την αστική δημοκρατία, με τις ορισμένες ελευθερίες που γνωρίζουμε κλπ, ενώ έχει ως στόχο να πλάσει τον αυριανό άνθρωπο, που θα είναι φορέας του καπιταλιστικού ιδεώδους, μέσα από μια σειρά θεσμών κλπ, που όλοι σχετίζονται με την κουλτούρα της ομαλής ένταξης. Σε συνθήκες μη κανονικότητας, σε συνθήκες κρίσης, ο καπιταλισμός μπορεί να αντικαταστήσει την αστική δημοκρατία και την κουλτούρα της, με φασιστικά και απολυταρχικά καθεστώτα, όπου ο πειθαναγκασμός και όχι η ομαλή ένταξη, αντικαθιστά το προηγούμενα στάτους κβο.

Ο φασισμός έρχεται, ως μια εναλλακτική διαχείρισης του καπιταλισμού, όταν τα πράγματα έχουν γίνει τόσο σκούρα, ώστε δεν είναι καν ανεκτή η ψευδαίσθηση της δημοκρατίας και χρειάζεται άμεσος έλεγχος της εξουσίας από αυτούς που πραγματικά κάνουν κουμάντο, δηλαδή τους αστούς. Ο φασισμός συμπορεύτεται συχνά με έναν επιθετικό καπιταλισμό, ένας καπιταλισμό έκτακτης ανάγκης.

Το άσχημο είναι που οι άνθρωποι διαιρούνται

Οι άνθρωποι διαιρούνται εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Στην κοινωνία υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα . Δεν χρειάζεται να είσαι κομουνιστής για να το υποστηρίξεις αυτό. Δες την ορολογία των φίλων της αγοράς. "Ανταγωνιστικότητα", φερ ειπείν. Ανταγωνιστικότητα, απλά και μόνο σαν όρος, σημαίνει αντιπαλότητα, σημαίνει διαίρεση, σημαίνει αντιτιθέμενα συμφέροντα.

Οι άνθρωποι διαιρούνται και ανταγωνίζονται εξαπανέκαθεν (σικ), πολλές φορές για ζητήματα ζωής ή θανάτου (πχ μια καλύτερη θέση στη λίστα μεταμόσχευσης). Αυτή είναι η φύση κάθε ταξικής κοινωνίας. Το ζήτημα δεν είναι τα ευχολόγια περί "μη διαίρεσης", το ζήτημα είναι να βρούμε ανάμεσα στις διαιρέσεις, ποια είναι η πλέον κομβική που πρέπει να λύσουμε για να πάμε ένα βήμα παραπάνω. Αν δεν αναγνωρίσουμε την πλέον κομβική διαίρεση και χαθούμε στον κυκεώνα των κοινωνικών διαιρέσεων, απλά θα μείνουμε άπρακτοι. Και η κοινωνία στάσιμη.

[Namrail]

Σκέτη φαγούρα είσαι, θρασύτατο μειράκιο.

Έχεις περάσει σ αυτόν τον κόσμο πολύ περισσότερα χρόνια απ' ότι εγώ, αλλά η σοφία που αποκόμισες είναι πολύ μικρή. Δεν ξέρεις πότε να σταματάς, ίσως δεν σε αφήνει ο εγωισμός σου. Θέλεις να έχεις την τελευταία λέξη ακόμα και απέναντι σε ανθρώπους που έχουν μια σκέψη πολύ πιο συγκροτημένη από τη δική σου. Ας είναι.

Δώσε την τελευταία λέξη, αφού τόσο σε νοιάζει.

[Πάνας]

Ο φασισμός έρχεται, ως μια εναλλακτική διαχείρισης του καπιταλισμού, όταν τα πράγματα έχουν γίνει τόσο σκούρα, ώστε δεν είναι καν ανεκτή η ψευδαίσθηση της δημοκρατίας και χρειάζεται άμεσος έλεγχος της εξουσίας από αυτούς που πραγματικά κάνουν κουμάντο, δηλαδή τους αστούς. Ο φασισμός συμπορεύτεται συχνά με έναν επιθετικό καπιταλισμό, ένας καπιταλισμό έκτακτης ανάγκης.

Συμφωνώ απόλυτα. Όποιος τον τρέφει και δίνει έδαφος να αναπτυχθεί είναι συνεργός όμως. Αυτό περίμενα να αναγνωρίσεις στο κείμενο.

Οι άνθρωποι διαιρούνται εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Στην κοινωνία υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα . Δεν χρειάζεται να είσαι κομουνιστής για να το υποστηρίξεις αυτό. Δες την ορολογία των φίλων της αγοράς. "Ανταγωνιστικότητα", φερ ειπείν. Ανταγωνιστικότητα, απλά και μόνο σαν όρος, σημαίνει αντιπαλότητα, σημαίνει διαίρεση, σημαίνει αντιτιθέμενα συμφέροντα.

Οι άνθρωποι διαιρούνται και ανταγωνίζονται εξαπανέκαθεν (σικ), πολλές φορές για ζητήματα ζωής ή θανάτου (πχ μια καλύτερη θέση στη λίστα μεταμόσχευσης). Αυτή είναι η φύση κάθε ταξικής κοινωνίας. Το ζήτημα δεν είναι τα ευχολόγια περί "μη διαίρεσης", το ζήτημα είναι να βρούμε ανάμεσα στις διαιρέσεις, ποια είναι η πλέον κομβική που πρέπει να λύσουμε για να πάμε ένα βήμα παραπάνω. Αν δεν αναγνωρίσουμε την πλέον κομβική διαίρεση και χαθούμε στον κυκεώνα των κοινωνικών διαιρέσεων, απλά θα μείνουμε άπρακτοι. Και η κοινωνία στάσιμη.

Το καταλαβαίνω αυτό που λες αλλά η διαίρεση που λέω είναι διαίρεση μίσους όχι απλά ανταγωνιστικότητας. Όχι ότι τώρα δεν υπάρχει μίσος, απλά θα γίνει πολλαπλάσιο και θα ανοίξει πολλές πληγές. Η κομβική διαίρεση είναι ο φασισμός, γιαυτό το συζητάμε..