Συνετρίβη το αεροπλάνο του Prigozhin. Φήμες ότι είναι νεκρός

[nowhere]

Εγώ σας το είπα ότι οι μπουρδισμένοι από το bbc και το cnn εγκέφαλοι θα ηρωποιήσουν τον Prigozhin. Ξαφνικά ο διευθυντής παραστρατιωτικής/τρομοκρατικής/νεοναζιστικής οργάνωσης έγινε

το αντίστοιχο του αρχηγού των Πεζοναυτών στις ΗΠΑ

Και που είσαι ακόμη. Θα γελάσουμε.

ποια ηρωοποίηση άνθρωπε μου,μόνο η μάνα του δεν μπήκε να κάνει πλάκα

[Λεγεών]

Δε νομίζω να μην είχε προετοιμαστεί για παν ενδεχόμενο ο Νοσφεράτου. Οπότε περιμένουμε στις επόμενες ημέρες/ώρες διάφορα leaks και αποδείξεις οικονομικής διαφθοράς και πολεμικών εγκλημάτων που μόνο τους σκοπό θα έχουν να ξεμπροστιάσουν για άλλη μια φορά τον Φύρερ.

Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο, τότε μπορεί και ο Πριγκ να είναι τη στιγμή που μιλάμε σε έναν πλαστικό χειρουργό και να γίνεται Κεν.

[Libre arbitre]

Αυτοί σε λίγο θα μας πουν ότι όταν λέμε ότι ο Στάλιν καθάριζε τους συντρόφους του συμμορίτες θέλουμε να τους ηρωοποιήσουμε.
Γεγονότα περιγράφουμε,εάν σε κάτι μοιάζει το κράτος της Ρωσίας με αμερικάνικο είναι με τη συμμορία του Αλ Καπόνε.

https://m.facebook.com/story.php?story_ ... 0052408934

[nyxtovios]

ψυχούλα

Δεν ήταν δηλαδή μαχητής του Καλού που πολεμούσε για την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας; Δεν συνέδραμμε τις χώρες τις Αφρικής απέναντι στον δυτικό ιμπεριαλισμό;

Που να ξέρω εγώ τι ήταν.
Φυσιογνωμικά ήταν ψυχούλα πάντως. Ευχάριστος παππουλης

[Libre arbitre]

[Καdy]

ριπ γιεβγκενι

[GoBzi]

Πάλι αποφεύγεις το θέμα μεταφέροντάς το σε τρομοκράτες αντιπάλους των ΗΠΑ.Ο Πριγκόζιν δεν ήταν κάποιος Ουκρανός.Ήταν το αντίστοιχο του αρχηγού των Πεζοναυτών στις ΗΠΑ ή κάποιου παρασημοφορημένου στρατηγού.
Η πιθανότητα να διατάξει κάποιος πρόεδρος την κατάρριψη αεροπλάνου με παρόμοιο άτομο μαζί με τους επιβάτες χωρίς ο ίδιος πρόεδρος να παραπεμφθεί μετά σε δίκη δεν υπάρχει.Ούτε καν παρόμοια εντολή δεν μπορεί να εκτελεσθεί.

Πες μας οτι μας κανεις πλακα, οπως αναγνωριζεις το δικαιωμα στις ΗΠΑ να εκτελουν πιχι Ιρανους αξιωματικους με εξυπνες βομβες χωρις να εχουν πολεμο με το Ιραν, ετσι πρεπει να αναγνωρισεις και το δικαιωμα της Ρωσιας να εξοντωνει ανελεητα καθε Ρωσο υπηκοο που πηρε οπλα κατα της ιδιας σε καιρο πολεμου. Ο Πριγκοζιν με αυτο που εκανε ξεπερασε και τον πιο επικινδυνο τρομοκρατη γιατι θα οδηγουσε σε εμφυλιο πολεμο ολη τη Ρωσια.


.

Εγώ δεν αναγνωρίζω δικαιώματα.Περιγράφω αυτό που συμβαίνει.Στις ΗΠΑ υπάρχει ΝΟΜΟΣ (άγνωστη έννοια σε ρωσοψέκ) που δίνει το δικαίωμα να διατάσσεται η δολοφονία ξένων που έχουν χαρακτηρισθεί ως τρομοκράτες από τον πρόεδρο και η εντολή ανακοινώνεται.
Εάν όμως ο ίδιος πρόεδρος δώσει εντολή δολοφονίας για Αμερικανό αξιωματούχο θα παραπεμφθεί ο ίδιος.
Τυχόν ανταρσία τύπου Πριγκόζιν θα οδηγήσει σε ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ και όχι σε ψευτοσυμφιλιώσεις και μετά καταρρίψεις αεροπλάνων με αθώους μέσα.

Ο νόμος υπάρχει για να'χουμε να λέμε και ισχύει από παρακολουθήσεις μέχρι δολοφονίες. Οι ΗΠΑ έχουν βρει παραθυράκι (σύμφωνα με τον Snowden αυτό), όπου δεν έχει δικαιοδοσία η CIA μπαίνει η MI6.

[nowhere]

τι μαλακίες,αυτός του ρίχνει 10 χρόνια

[Libre arbitre]

https://m.facebook.com/story.php?story_ ... 3322496664

[Lt Aldo Raine]

Πάντως και αυτή η κίνηση είναι κίνηση αδυναμίας. Σφετεριστες τύπου Πριγκοζιν τους τρως στα ίσια για λόγους επίδειξης πυγμής όχι με χαλασμένα καλώδια αεροπλάνων.

Ακολουθώντας τις διαδικασίες.

Το παν ειναι να δουλευει το "σύστημα".

[Libre arbitre]

Είναι γνωστό το σύνδρομο του αιφνίδιου ρωσικού θανάτου άλλωστε...

[zteo]

Πάντως και αυτή η κίνηση είναι κίνηση αδυναμίας. Σφετεριστες τύπου Πριγκοζιν τους τρως στα ίσια για λόγους επίδειξης πυγμής όχι με χαλασμένα καλώδια αεροπλάνων.

Ακολουθώντας τις διαδικασίες.

Το παν ειναι να δουλευει το "σύστημα".

Ακριβώς έκανε απόπειρα πραξικοπηματος η τον τρως στην μάχη η τον συλλαμβάνεις και τον οδηγείς στα δικαστήρια. Με το να τον φας με πρακτοριστικες μεθόδους δείχνεις ότι τον φοβάσαι.

[πατησιωτης]

Μεγάλο σχολείο ο κομμουνισμός



Να που γαλουχήθηκε ο ταβάριτσ Πούτιν:

ΕΣΣΔ

Χαίρε Ρωσία, συντρόφισσα. Στο νέον ορίζοντα της γης,
ήλιου σημαία ριπίζεται η εργατικιά ποδιά σου.
Του κόσμου οι προλετάριοι, πίσω απ’ τα τείχη της σιγής,
ακούν το χάλκινο παλμό της σταθερής καρδιάς σου.

Τραχύ τραγούδι στων τρακτέρ τα πλήκτρα κρούει κραταιά κι αδρά
το ροζιασμένο, το ζεστό, τ’ αδερφικό σου χέρι.
Μες στα σοβχόζ, μες στα κολχόζ, ο ειρηνικός στρατός σου δρα,
σπέρνει σε κάμπους άμετρους το ρόδο και τ’ αστέρι.

Δικός του ο σπόρος κ’ η σοδειά. Τ’ αλέτρι σπρώχνει η Λευτεριά.
Δεν έχει σύνορα το Φως. Εμπρός. Και, νάτα τα έργα.
Σα γεφυράκια της χαράς, τα στάχυα, από καρπό βαριά,
γέρνουν στο φως, κ’ εκείνα φως, τη χρυσαφιά τους βέργα.

Υψικαμίνων στόματα, εγκάρδια στο άπειρο γελούν.
Την πείνα, η οργή του κάρβουνου, με δόντια φλόγας, τρώει.
Κοίτα, μπρος στα Πεντάχρονα, τους άγριους τους λαιμούς λυγούν
οι ποταμοί, και τους περνούν γκέμια: τα Ντνιεπροστρόϊ.

Ράγες των τραίνων φεύγουνε στη Σιβηρία. Την ανθρωπιά,
φορτίο λαμπρό, με τα βαγόνια στέλνεις στα λευκά σου τοπία,
που χιόνι τάθαβεν, ω ΕΣΣΔ, και δένει τώρα πιά
δίχτυ φιλίας το Λένινγκραντ με τα όρη του Καυκάσου.

Σάμπως παράθυρα πλατιά στην αυγινή φεγγοβολή,
ανοίγονται, από του λαού τα χέρια, τα βιβλία.
Κύκλοι αρκτικοί γκρεμίζονται στης επιστήμης τη βουλή,
και στων σκιών τα ερείπια, το φως χτίζει η φιλία.

…Πρώτα το κνούτο τύπωνε στή σάρκα μούντζα και ντροπή·
στρώναν τον άνθρωπο, χαλί, κάτω απ’ αγροίκων μπότα·
μπόλιαζε η πείνα τα παιδιά με δισταγμό και με σιωπή·
κ’ η σκέψη, ανάπηρη, έτρωγε της πίκρας τη μπομπότα.

Οι φυλακές αμπάρωναν, κατάδικο, τον ήλιο ωχρό.
Η ζωή, πόρνη, κυλιότανε σε λάσπη από μαρτύρια.
Οι φυσαρμόνικες βραχνές, σπάζαν το βράδι τ’ αργυρό
και χάσκαν, τάφων στόματα, της βότκας τα ποτήρια.

Ο άνθρωπος, ξένος, σάπιζε σα φύλλο σε έλη μοναξιάς,
κι ασυνεννόητος κρύβονταν στην κρύα της πίκρας τέντα·
στ’ αδέλφια του έριχνε, δειλός, στρυφνός, το βάρος της σπρωξιάς
που ο εχθρός στη ράχη του έριχνε και τα δικά του εγλέντα.

Ο έρωτας, κούφιος κουμπαράς, από τη σάπια του σχισμή,
τις μάρκες του επιβήτορα δεχόταν κουρασμένος.
Τώρα, αναπνέει ο ουρανός, θυμίαμα μύρων, την οσμή
των νέων ιδρώτων που άτμισεν το ερωτικό τους μένος.

Οι θεοί, που βλέπαν των θνητών, απ’ τις επάλξεις τ’ ουρανού,
να γράφουν διάττοντες χρυσούς οι στάλες των δακρύων,
κυνηγημένοι από παντού με τη βαρεία λόγχη του νου,
περισυλλέγουν τα στερνά ράκη των μυστηρίων.

ΕΣΣΔ, στο γιγάντιο σου κορμό κυλάει ανοίξεων οργασμός
κ’ είσαι τραγούδι κ’ είσαι φως στης εργατιάς το στόμα —
πλάθεις μαζί και πλάθεσαι, σου φέγγει ο Σοσιαλισμός
κ’ η ελπίδα η πανανθρώπινη σου ανθοβολάει το χώμα.

Στ’ αρχαίο της σφαίρας τύμπανο κρούει το εμβατήριο: Αλλαγή,
μπρος στων ετών το στράτευμα, νευρώδης η ιστορία.
Κρανία προσφιλών νεκρών σφίγγει στα χέρια της η οργή
να σφεντονίσει στον εχθρό που φράζει την πορεία.

ΕΣΣΔ, τα καράβια των εθνών ποντίζουν έντρομα στη σκιά.
Θύελλα στα βαρόμετρα, κι αστράφτει ο τρόμος: θάρρος —
συγκρούσεων σήματα, S.O.S., κραυγές στη νύχτα που φρικιά
στου Αύριο τον ίλιγγο, κ’ Εσύ λάμπεις χάρος και φάρος.

Ο Εργάτης, άγρυπνος φρουρός, στή μηχανή, στο πέλαο μπρος,
— το βλέμμα του, στη σκοτεινιά, τα φώτα σου αντηχάει.
Το πλοίο θα πάρει πούφτιαξαν τα χέρια του, κ’ ήλιος λαμπρός
μες στη γροθιά του πάλλεται, ν’ ακοντιστεί στα χάη.

Θ’ αράξει στο λιμάνι σου, κι άγκυρα ασφάλειας στα νερά
θα ρίξει σκελετούς βαρείς των ζωντανών θανάτων,
κι από τα κράτη θα υψωθούν, καλέσματα προς τη χαρά,
κόκκινα φλάμπουρα — των λαών η πρώτη γνωριμιά των.

Με χρόνια, θα ενταφιαστούν οι άθαφτοι τελευταίοι νεκροί.
Στης ζωής τους πνεύμονες, θα σβήσει η μνήμη των βακίλων.
Η ώρα θ’ ανθήσει χρήσιμη πάνω στη γη τη φαλακρή,
κι όχι τα χέρια φάσκελα στο φως, μα φτερά μύλων.

Κι α, δε θα λέει το όχι ο νους σ’ ό,τι θα λέει το ναι ή καρδιά.
Στο απόβροχο τα εφτάχρωμα θ’ ανοίξουν μονοπάτια.
Κι όπως τ’ αστέρια βλέπουμε σε ήρεμη, θερινή βραδιά,
έτσι ο καθένας θα θωρεί του κόσμου όλου τα μάτια.

Χαρά θα γίνει κ’ η δουλειά, κ’ η ρόδα γέλια θα σφυρά,
ω, κ’ η χαρά στα χέρια τους τραγούδι δημιουργίας.
Χρυσή βροχήν από φιλιά θα στάζουν πρόσωπα χλοερά,
κι ο έρωτας θάναι η ποίηση τού ωραίου και της υγείας.

Χαίρε, λοιπόν, συντρόφισσα ΕΣΣΔ—ελεύθερη, παγκόσμια αχτή—
λάμψη τη λάμψη πάνω σου βροντάει τού ήλιου το κύμα.
Το μέγα ποίημα των καιρών, ήρθε η ώρα να το πεις, Ποιητή,
με της ειρήνης το ρυθμό και των σφυριών τη ρίμα.

Κάτι φάτσες. Να μη ξεχάσουν να ζητήσουν ειδικά δικαστήρια εδώ επειδή η ΕΥΠ παρακολουθούσε το τηλέφωνο του Ανδρουλάκη με υπογραφή εισαγγελέως.

[giotis2005]

Να προσέχεις τον Παντέλο

[George_V]

Tελικα ειτε με Τσάρο, ειτε με Γενικο Γραμματέα, ειτε με Προεδρο η Ρωσια παντα την ιδια πολιτικη ακολουθει.

Αναρωτιεμαι γιατι απλα αλλαζουν τιτλους αφου τα ιδια κανουν ολοι.