Λέω πως κοιτάζοντας τον μακρόκοσμο σε υπο ατομικό επίπεδο έχουμε σχεδόν μια μικρή γεύση της φύσης της πραγματικότητας.Λοξίας έγραψε: ↑28 Νοέμ 2023, 15:50Μα δεν με διαβάζεις; Είπα εγώ κάπου, ή υπεννόησα πως ο μικρόκοσμος εξαφανίζεται;Τα ίδια...είναι σαν να μην διαβάζεις τι γράφω!
Έγραψα ότι τα τεράστια συμβάντα του μικρόκοσμου, συμβαίνουν εντός της ακτίνας Πλανκ.
Πρέπει να κοιτάξεις το Σύμπαν σε επίπεδο κβάντα για να δεις (και ίσως να "αισθανθείς") την δράση της ισχυρής πυρηνικής δύναμης που κρατάει ενωμένα πρωτόνια και νετρόνια.
Και για να το δεις/αισθανθείς αυτό, πρέπει να είσαι και σε μέγεθος Πλανκ...αλλιώς, δεν έχουν καμία επίδραση στο δικό σου μέγεθος.
Πρόσεξε: ΔΕΝ λέω ότι δεν οφείλεις την ύπαρξη των ατόμων και μορίων που απαρτίζουν τον οργανσιμό σου, σε αυτές τις δύο δυνάμεις...
Λέω πως "αυτές είναι ανίσχυρες έξω από το μέγεθος Πλανκ και γι' αυτό δεν μπορούν να συγκρατήσουν δύο καρέκλες μαζί, όπως συγκρατούν το άτομο και δεν διαλύεται"...
Την καταλαβαίνεις, φαντάζομαι, την διαφορά.
Στον μικρόκοσμο, υπάρχει η αρχή της αβεβαιότητας. Στον μακρόκοσμο δεν υφίσταται. Μπορούμε πολύ καλά να γνωρίζουμε και την θέση και την ταχύτητα και την διεύθυνση ενός αεροπλάνου. Γι΄αυτό και τα αεροπλάνα πετάνε και μας πάνε εκεί που θέλουμε.
Λέω πως εσυ βλέπεις στον μακρόκοσμο την μια κατάσταση του μικρόκοσμου.