Στοχοποίηση επιχειρηματία.

[Sid Vicious]

Άμεση επαναφορά στη θέση της και κάλυψη με κόστος της εργοδοσίας η ασφάλιση και τα μεροκάματα που με ευθύνη της εργοδοσίας στερήθηκε.

και υποχρεωση της εργοδοτριας κα κανει ραστα τα μαλλια της για την υπολοιπη ζωη της.

[Feindflug]

Σταματήστε την υποκρισία ρε τύποι. Ιδίως όσοι γουστάρετε κοινωνικές και μουσικές υποκουλτούρες, στις συνάξεις των οποίων παίζει πολύ κράξιμο μέχρι απομόνωση και πόρτα στους διαφορετικούς.

Για να μην πούμε για τις κυριλέ πόρτες στα κυριλέ μαγαζιά, ανεξαρτήτως χρώματος δέρματος βέβαια, αλλά ταυτιζόμενες με το χρωματολόγιο του ίνσταγκραμ.

Θυμάμαι, τω καιρώ εκείνω, έναν μαύρο γκοθά στο Dark Sun. Λογικά στις ΗΠΑ δεν θα είχε πρόβλημα, όμως εμείς δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιο φαινόμενο.
Ήμασταν ευγενικοί ή έτσι νομίζαμε, μια που τον κοιτούσαμε σαν εξωγήινο, φάση μπαίναμε μέσα, τον βλέπαμε και κάναμε ωπ τι έγινε; Με ανάλογο ύφος. Όλοι.
Και μετά προσπαθούσαμε να τον τσεκάρουμε διακριτικά. Όλοι.
Δεν ξαναπάτησε. Και δεν φαινόταν να είναι από Αφρική, μάλλον τουρίστας θα ήταν ή φοιτητής.

Ο Φιλιππινέζος όμως που τα προσπέρασε αυτά και επέμεινε, έκανε παρέες και δικτυώθηκε μια χαρά.

Άσε, δικιά μου, όλα αυτά που λες ήταν κάποτε στο Τέξας.

Από την χθεσινή μου έξοδο σε πάρτυ μαγαζιού για ένα ιδιαίτερο συγκρότημα, κατάλαβα ότι οι νέοι πλέον ντύνονται απλά και βασικά. Δεν μπορείς να καταλάβεις πλέον ποιος ακούει πανκ, ποιος black metal, ποιος gangsta rap, ποιος Οικονομόπουλο, ποιος βλάχικα... Όλοι το ίδιο πάνω κάτω.

Παλιά πήγαινες σε ένα μαγαζί και ήξερες τι φάση είναι ο καθένας από το στυλ. Και ο παράταιρος ξεχώριζε σαν την μύγα μες στο γάλα. Τώρα θα δεις τζιβάτους στην όπερα και φοκοφίκους σε αφιέρωμα slayer. Αν είναι να πάω στην όπερα και να βλέπω τις φάτσες που βλέπω και στα μαγαζιά, ε ποιο το νόημα; Και δεν εννοώ κυριολεκτικά την φάτσα, αλλά το στυλ, το οποίο είναι και το θέμα μας. Ένα τουρλουμπούκι παντού, χωρίς διακρίσεις, λες και είναι διαδήλωση για την καρέτα καρέτα και συμμετέχουμε όλοι.

Ήμουν και είμαι φαν της σκληρής πόρτας σε όλα τα μαγαζιά. Το κάθε μαγαζί θέλει να έχει το δικό του ύφος, πελατεία και κόσμο. Δεν θα πας με τα καρφιά στο πέτσινο και τις μπότες στο Noah, ούτε με τα σκαρπίνια στο Hellfest. Αυτό έχει προέκταση και σε άλλα καταστήματα. Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις και αυτά τα "εγώ θέλω να κάνει ο άλλος την δουλειά του και δεν με νοιάζει η εμφάνιση" ισχύουν σε πόστα που δεν έχουν επαφή με κόσμο, και όχι πάντα.

Αν η ιδιοκτήτρια πιστεύει ότι η πωλήτρια με αυτήν της την απόφαση, δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία και το πελατολόγιο του καταστήματος, καλά έκανε. Αν η δεύτερη, θεωρεί τον εαυτό της αδικημένο ας κάνει την ανάλογη καταγγελία.

[Feindflug]

μια φιλη μου εχει τζιβες μεχρι τους αστραγαλους (μεχρι εκει) και μια χαρα βγαζει δουλιτσα σε ναυτιλιακη

δεξιοαισχροτητες

Στη ναυτιλιακή δεν πρέπει να έχεις ωραία εμφάνιση για να σε βλέπουν οι πελάτισσες και να θέλουν το ίδιο, ούτε πρέπει να φοράς επιλεγμένα ρούχα του καταστήματος που σου πάνε τέλεια για να τα βλέπουν οι πελάτισσες και να θέλουν να τα αγοράσουν.
Άρα τα ράστα δεν ενοχλούν, αρκεί να λούζεται συχνά και να τα στεγνώνει καλά για να μην μυρίζουν βούρκο, όπως μυρίζουν τα μισοστεγνωμένα ράστα.

αν θυμαμαι καλα, συχναζεις σε γκοθ καταγωγια αρα ζεχνεις κακα κι ευκοιλια

αστο νεαρα

Αυτοί οι αμεσοδημοκρατικοί τύποι, οι οποίοι κάνουν ανακύκλωση, συμμετέχουν ενεργά στα κοινά, είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στον συμπολίτη και στο κράτος, που ακούς εσύ ρε τύπε, κάνουν κάθε μέρα μπάνιο;

[Πλέριος]

Στη ναυτιλιακή δεν πρέπει να έχεις ωραία εμφάνιση για να σε βλέπουν οι πελάτισσες και να θέλουν το ίδιο, ούτε πρέπει να φοράς επιλεγμένα ρούχα του καταστήματος που σου πάνε τέλεια για να τα βλέπουν οι πελάτισσες και να θέλουν να τα αγοράσουν.
Άρα τα ράστα δεν ενοχλούν, αρκεί να λούζεται συχνά και να τα στεγνώνει καλά για να μην μυρίζουν βούρκο, όπως μυρίζουν τα μισοστεγνωμένα ράστα.

αν θυμαμαι καλα, συχναζεις σε γκοθ καταγωγια αρα ζεχνεις κακα κι ευκοιλια

αστο νεαρα

Αυτοί οι αμεσοδημοκρατικοί τύποι, οι οποίοι κάνουν ανακύκλωση, συμμετέχουν ενεργά στα κοινά, είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στον συμπολίτη και στο κράτος, που ακούς εσύ ρε τύπε, κάνουν κάθε μέρα μπάνιο;

εμενα εννοεις και πλενωμε καθε μερα αμυγδαλογαλο μου

και που εισαι, μη μου την βγαινεις ΓΑΛΗ τωρα, δεν ξερεις και ουτε θα μαθεις τι ειμαι

[Green Dragon]

Από την στιγμή που υπάρχει ετικέτα ένδυσης και εμφάνισης, δεν υπάρχει ρατσισμός.

[Green Dragon]

Εν τω μεταξύ, το θέμα πήρε διαστάσεις και το αποτέλεσμα θα είναι το εξής: η μεν νεαρά θα βελάξει για να ξαναπροσληφθεί οπουδήποτε, η δε επιχειρηματίας έγινε σελέμπριτι στους κοσμικούς κύκλους της Κηφισιάς και το μαγαζί της θα κάνει πιένες.

Το δεύτερο πόθεν προκύπτει;

[Feindflug]

αν θυμαμαι καλα, συχναζεις σε γκοθ καταγωγια αρα ζεχνεις κακα κι ευκοιλια

αστο νεαρα

Αυτοί οι αμεσοδημοκρατικοί τύποι, οι οποίοι κάνουν ανακύκλωση, συμμετέχουν ενεργά στα κοινά, είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στον συμπολίτη και στο κράτος, που ακούς εσύ ρε τύπε, κάνουν κάθε μέρα μπάνιο;

εμενα εννοεις και πλενωμε καθε μερα αμυγδαλογαλο μου

και που εισαι, μη μου την βγαινεις ΓΑΛΗ τωρα, δεν ξερεις και ουτε θα μαθεις τι ειμαι

Είσαι ένας καθαρός, αμεσοδημοκρατικός γρίφος, τύπε

[foscilis]

Σταματήστε την υποκρισία ρε τύποι. Ιδίως όσοι γουστάρετε κοινωνικές και μουσικές υποκουλτούρες, στις συνάξεις των οποίων παίζει πολύ κράξιμο μέχρι απομόνωση και πόρτα στους διαφορετικούς.

Για να μην πούμε για τις κυριλέ πόρτες στα κυριλέ μαγαζιά, ανεξαρτήτως χρώματος δέρματος βέβαια, αλλά ταυτιζόμενες με το χρωματολόγιο του ίνσταγκραμ.

Μα δεν εχεις καταλαβει οτι το comformity στη συγκεκριμενη περιπτωση ειναι να εχουμε κι εμεις επιτελους ξεβλαχε culture war και critical race theory με κορυφαια ζητηματα οπως αν οι αφροελληνες φερουν το τραυμα της σκλαβιας, αν τα ντρεντλοκς ειναι μη απαλλοτριωσιμο ταυτοτικο χαρακτηριστικο κι ολα τα αλλα θαυμαστα που ειδε η κ. Ραντου στο τικ τοκ;

[ΓΑΛΗ]

Απολαυστικοί και οι δύο.

[nowhere]

Από την στιγμή που υπάρχει ετικέτα ένδυσης και εμφάνισης, δεν υπάρχει ρατσισμός.

αυτό είναι λογικό.σβήστο γρήγορα

[Πλέριος]

Αυτοί οι αμεσοδημοκρατικοί τύποι, οι οποίοι κάνουν ανακύκλωση, συμμετέχουν ενεργά στα κοινά, είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στον συμπολίτη και στο κράτος, που ακούς εσύ ρε τύπε, κάνουν κάθε μέρα μπάνιο;

εμενα εννοεις και πλενωμε καθε μερα αμυγδαλογαλο μου

και που εισαι, μη μου την βγαινεις ΓΑΛΗ τωρα, δεν ξερεις και ουτε θα μαθεις τι ειμαι

Είσαι ένας καθαρός, αμεσοδημοκρατικός γρίφος, τύπε

οχι ρε αμυγδαλε, απλα δεν ειμαι φασιστικ απολιτικ

[Πλέριος]

Απολαυστικοί και οι δύο.

ελα κοκοναμ και σου εχω εναν απο τους δισκους της χρονιας

[Sid Vicious]

Σταματήστε την υποκρισία ρε τύποι. Ιδίως όσοι γουστάρετε κοινωνικές και μουσικές υποκουλτούρες, στις συνάξεις των οποίων παίζει πολύ κράξιμο μέχρι απομόνωση και πόρτα στους διαφορετικούς.

Για να μην πούμε για τις κυριλέ πόρτες στα κυριλέ μαγαζιά, ανεξαρτήτως χρώματος δέρματος βέβαια, αλλά ταυτιζόμενες με το χρωματολόγιο του ίνσταγκραμ.

Θυμάμαι, τω καιρώ εκείνω, έναν μαύρο γκοθά στο Dark Sun. Λογικά στις ΗΠΑ δεν θα είχε πρόβλημα, όμως εμείς δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιο φαινόμενο.
Ήμασταν ευγενικοί ή έτσι νομίζαμε, μια που τον κοιτούσαμε σαν εξωγήινο, φάση μπαίναμε μέσα, τον βλέπαμε και κάναμε ωπ τι έγινε; Με ανάλογο ύφος. Όλοι.
Και μετά προσπαθούσαμε να τον τσεκάρουμε διακριτικά. Όλοι.
Δεν ξαναπάτησε. Και δεν φαινόταν να είναι από Αφρική, μάλλον τουρίστας θα ήταν ή φοιτητής.

Ο Φιλιππινέζος όμως που τα προσπέρασε αυτά και επέμεινε, έκανε παρέες και δικτυώθηκε μια χαρά.

Άσε, δικιά μου, όλα αυτά που λες ήταν κάποτε στο Τέξας.

Από την χθεσινή μου έξοδο σε πάρτυ μαγαζιού για ένα ιδιαίτερο συγκρότημα, κατάλαβα ότι οι νέοι πλέον ντύνονται απλά και βασικά. Δεν μπορείς να καταλάβεις πλέον ποιος ακούει πανκ, ποιος black metal, ποιος gangsta rap, ποιος Οικονομόπουλο, ποιος βλάχικα... Όλοι το ίδιο πάνω κάτω.

Παλιά πήγαινες σε ένα μαγαζί και ήξερες τι φάση είναι ο καθένας από το στυλ. Και ο παράταιρος ξεχώριζε σαν την μύγα μες στο γάλα. Τώρα θα δεις τζιβάτους στην όπερα και φοκοφίκους σε αφιέρωμα slayer. Αν είναι να πάω στην όπερα και να βλέπω τις φάτσες που βλέπω και στα μαγαζιά, ε ποιο το νόημα; Και δεν εννοώ κυριολεκτικά την φάτσα, αλλά το στυλ, το οποίο είναι και το θέμα μας. Ένα τουρλουμπούκι παντού, χωρίς διακρίσεις, λες και είναι διαδήλωση για την καρέτα καρέτα και συμμετέχουμε όλοι.

Ήμουν και είμαι φαν της σκληρής πόρτας σε όλα τα μαγαζιά. Το κάθε μαγαζί θέλει να έχει το δικό του ύφος, πελατεία και κόσμο. Δεν θα πας με τα καρφιά στο πέτσινο και τις μπότες στο Noah, ούτε με τα σκαρπίνια στο Hellfest. Αυτό έχει προέκταση και σε άλλα καταστήματα. Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις και αυτά τα "εγώ θέλω να κάνει ο άλλος την δουλειά του και δεν με νοιάζει η εμφάνιση" ισχύουν σε πόστα που δεν έχουν επαφή με κόσμο, και όχι πάντα.

Αν η ιδιοκτήτρια πιστεύει ότι η πωλήτρια με αυτήν της την απόφαση, δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία και το πελατολόγιο του καταστήματος, καλά έκανε. Αν η δεύτερη, θεωρεί τον εαυτό της αδικημένο ας κάνει την ανάλογη καταγγελία.

Στηρίζω

[hellegennes]

Ρατσισμός δεν ξέρω αν είναι, αλλά και το να απολύεις τον άλλον επειδή δεν σου αρέσουν τα μαλλιά του, κάπως μαλακία ακούγεται.

Σίγουρα δεν είναι νόμιμος λόγος απόλυσης.

οταν απολυεις καποιον, πρεπει να αναφερεις λογο;

Αν σου κάνει καταγγελία για άδικη απόλυση, φυσικά. Όταν απολύεις κάποιον και σε ρωτάει τον λόγο, η απόκριση "γιατί έτσι θέλω" θεωρείται κατάχρηση εργοδοτικού δικαιώματος. Καλώς μάλιστα θεωρείται κατάχρηση για να αποφεύγονται διάφορα φαινόμενα εργασιακού και ανταγωνιστικού τραμπουκισμού, όπως το να προσλαμβάνεις υπάλληλο αντιπάλου σου μόνο για να τον ξεφορτωθείς, που φυσικά είναι και αθέμιτος ανταγωνισμός αλλά και εξαπάτηση του υπαλλήλου που εξαιτίας σου θα μείνει άνεργος. Επίσης είναι αποτρεπτικό εκδικητικών συμπεριφορών.

[hellegennes]

Καλώς ή κακώς, κάθε εργοδότης έχει τις ιδιοτροπίες του. Άλλος δεν θέλει ξυρισμένο κεφάλι, άλλος δεν θέλει κοντά παντελόνια, άλλος αθλητικά παπούτσια κλπ.

Sure αλλά αυτά γίνονται στην αρχή. Μπορείς να μην προσλάβεις κάποιον λόγω εμφάνισης, δεν χρειάζεται καν να του πεις ότι δεν τον προσλαμβάνεις γι' αυτό.

Πριν την πρόσληψη επίσης μπορείς να μιλήσεις με τον υποψήφιο για ενδεχόμενο dress code και απαγορεύσεις, που καλό είναι να τα έχεις εγγράφως.

Αλλά δεν μπορείς μια μέρα που ξύπνησες στραβά να πεις ότι τον απολύεις γιατί ήρθε στην δουλειά με αθλητικά παπούτσια και θυμήθηκες ξαφνικά ότι δεν το επιτρέπεις.