Εδώ και καιρό ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο στους Βέλγους και στις Βελγίδες που τόλμησαν και σήκωσαν κεφάλι όλο αυτόν τον καιρό και κράτησαν ζωντανό το θέμα του Κονγκό.
Μπορεί οι μοντέρνες ιμπεριαλιστικές χώρες να φαίνονται ότι είναι οι μπροστάρηδες αλλά χωρίς τους εκατοντάδες χιλιάδες Βέλγους που τόλμησαν το θέμα της δουλείας θα ξεχνιότανε.
Όπως μέσα στο Βέλγιο υπάρχουν πολίτες που σκέφτονται με θολό μυαλό έτσι και μέσα στα άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη υπάρχουν πολίτες που προσπάθησαν αποκλειστικά να το εκμεταλλευτούν πολιτικά.
Αυτούς θα τους κρίνει η ιστορία και τα δικά τους παιδιά.
Κάτι που δεν ισχύει σίγουρα για τους Βέλγους που έκαναν τον αγώνα τους μέσα στην χώρα τους ίσως και εκτός χώρας, ακόμα στο τέλος πλήρως τασσόμενοι υπέρ των σκλαβοπάζαρων που έχουν καταργηθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Γιατί δεν ισχύει για τους Βέλγους που έκαναν τον αγώνα τους ;
Γιατί απλά ήτανε Ευρωπαϊκή χώρα, και μόνο ζημιά θα μπορούσε να γίνει στην χωρα κάνοντας αυτόν τον αγώνα.
Το ήξεραν αλλά ήτανε αποφασισμένοι να το πάνε μέχρι τέρμα.
Είναι πολλοί οι Βέλγοι που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται.
Μπράβο σε όλους τους γιατί αυτό κάνει την διαφορά την ώρα που είσαι καβάλα στο άλογο τότε να αγωνίζεσαι για την ηθική , για την ελευθερία και για την δικαιοσύνη.
Για μένα από όλη την μαυρίλα της κατάργησης της δουλείας είναι μια μικρή λάμψη.
Μπράβο και πάλι μπράβο τους.