Όσοι μεγαλώσατε σε χωριό...

[vagabondo]

vagabondo Ακόμα δε το γνωρίζω ακριβώς αλλά υπολογίσω 20-25 παιδιά διαφόρων ηλικιών.

Λίγα είναι...
Η αδερφή μου με παιδί στην 3η Δημοτικού, μένει σε χωρίο 5 χιλιόμετρα από πόλη. Το χωριό έχει Δημοτικό και το παιδί, πάνω από 15 συμμαθητές. Μέχρι να πάει Γυμνάσιο σκέφτεται να μετακομίζει στην πόλη.
Αν το παιδί δεν έχει συνομήλικους για να παίξει, θα είναι δύσκολα γι' αυτό και το μόνο πλεονέκτημα που βλέπω, είναι ο καθαρός αέρας του χωριού.

[Ασέβαστος]

να συμπληρώσω πως το πιο καταστροφικό,
δεν είναι ότι δεν υπάρχουν επιλογές τόσο για τα παιδιά,
όσο για τους γονείς, καμία διέξοδος αν δεν ψήνεσαι
να σκαλίζεις μπαχτσέδες και να μαζεύεις μανιτάρια ξέρωγω

και κάπως έτσι ο άνδρας της οικογένειας καταλήγει
να πίνει τσίπουρα στα καφενεία, και η μάνα να πίνει καφέδες
με φιλενάδες όλη μέρα

και αν θεωρεί κάποιος ότι αυτά συνέβαιναν μόνο στις
ηλικίες των γονιών μας, κάντε μια επίσκεψη να δείτε

αυτα με τα καφενεια και τις φιλεναδες, συμβαινουν ακριβως το ιδιο και στην πολη.

στο χωριο, εκτος απο τις 10αδες επιλογες που εχεις να ασχοληθεις με τη φυση, εχεις και παρομοιες επιλογες με την πολη, εφοσον αυτη δεν ειναι μακρια. επισης εχεις τη δυνατοτητα κοινωνικοποιησης. στην αθηνα για να πας να δεις ενα φιλο, μπορει να θελερις απο μισαωρο μεχρι και ωρες, για τη μεταφορα σου, παρκαρισμα κλπ.

σηαμντικο ειναι φυσικα να οδηγουν και οι δυο.

[Ασέβαστος]

Αν υπάρχουν (ακόμα και αν δεν είναι πολλά, ένας δύο φίλοι είναι αρκετοί) δεν τους χρειάζονται άλλες "δραστηριότητες".

εγώ ως δραστηριότητες αντιλαμβάνομαι τις ξένες γλώσσες,
τα ωδεία, κάποιο μπαλέτο/πολεμική τέχνη, τέτοια πράγματα
που στα χωριά δεν είναι καθόλου μα καθόλου δεδομένα
ως επιλογές

Kι εγώ ακριβώς αυτά αντιλαμβάνομαι.

Συγγνώμη αλλά στην ουσία τα θεωρώ μαλακίες, που καλύπτουν περισσότερο τους γονείς παρά τα παιδιά.

τρου στορυ, προ εβδομαδος. λεω στο γιο μου:

τι σου αρεσει περισσοτερο απο οσα πηγαινεις; το κολυμβητηριο, το σκακι, η κιθαρα, η η ρομποτικη;

το σκακι. αλλα να σου πω, το καλυτερο ειναι οταν ειμαστε μαζι και παιζουμε με τα εργαλεια σου στο υπογειο, η πηγαινουμε βολτα με τη μηχανη, η με τη βαρκα, η με το σπιντι μας (ο σκυλος).

με πιανουν κατι διαολια να του τα κοψω ολα και να τον εχω μαζι μου πιο πολλες ωρες, αλλα πρυτανευει η λογικη.

[ritzeri]

Η γνώμη μου είναι να πας, μόνο όμως αν πληρούνται δύο κριτηρια

1. Το πιο σημαντικό είναι να είστε ερωτευμένοι με τον άνδρα σου. Δεν εννοώ τον έρωτα των πρώτων μηνών, φυσικά, αλλά το να περνάς φανταστικά μαζί του όταν είστε οι δύο σας. Πρόσεξε, αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί, ακομη και στον εαυτό μας, με ειλικρίνεια, γιατί οι περισσότεροι ζούμε με μια κάποια ποσότητα ψευδαίσθησεων.

2. Να έχεις πρώτα τσεκάρει τι μέρος του λόγου είναι οι μόνιμοι κάτοικοι. Γιατί δεν είναι εύκολο να αποφεύγεις τους μαλακές σε μια τόσο μικρή κοινωνία.


Γενικότερα, πιστεύω πως μόνο στην επαρχία μπορεί να βρει κάποιος ισορροπία. Στην Αθήνα και στις άλλες μεγάλες πόλεις σε λίγο καιρό αν δεν είσαι μετανάστης, αδερφή, αναρχικός, χορτοφαγος κλπ θα είσαι δακτυλοδειχτουμενος. Αντίθετως, η επαρχία διαθέτει έναν αδιορατο μηχανισμό που εξοστρακιζει τα παράσιτα. Οπότε μπορείς άνετα να μεγαλώσεις ένα παιδί με αρχές και αξίες.

[Ασέβαστος]

Παρα είναι άγριο Σεσιλι ε; Αν πάμε θα είστε καλοδεχούμενοι πάντως για ρουστίκ διακοπές .

Όχι, δεν με καίει τόσο αυτό όσο το 6 μηνες χειμώνας σε βουνό. Εγώ είμαι της θάλασσας.

αυτη ειναι μια αληθεια που ετσουξε κι εμενα. αλλα εγω εμαθα στη θαλασσα. αν καποιος μαθει στο βουνο, μπορει ναναι μια χαρα ευχαριστημενος κι εκει. επισης το κρυο παλευεται ευκολοτερα απο οτι η ζεστη.

εχοντας μια μικρη πειρα ενος 6μηνου στην καστορια, εχω να πω οτι η λιμνη ειναι καλο υποκαταστατο θαλασσας, και γενικως η πολη και η περιοχη ειναι προκομμενη, το γουνεμποριο εχει δωσει χρημα (πλεον δεν ξερω αν την παλευουν, πανε 20 χρονια που εχω να παω) οι ανθρωποι ειναι περισσοτερο πολιτισμενοι απο τιποτα αγρινιωτες η λαμιωτες κλπ.
αν το χωρια ειναι στα 5 χιλιομετρα, για τα σημερικα δεδομενα δεν ειναι χωριο, ειναι προαστιο της καστοριας.

[vagabondo]

.
αν το χωρια ειναι στα 5 χιλιομετρα, για τα σημερικα δεδομενα δεν ειναι χωριο, ειναι προαστιο της καστοριας.

Να μείνει στην Καστοριά και να έχει το χωριό για τα ΣΚ. Είναι ταλαιπωρία για το παιδί και τους γονείς να είναι συνέχεια στον δρόμο για σχολεία και φροντιστήρια.

[Κόκκορας]

σε οτι αφορα τις παρεες του μικρου σκεφτηκατε την λυση να τον πατε π.χ σχολειο στην καστορια ; αν ειναι δεκα+ λεπτα μακρυα; βεβαιως πρεπει να μαθετε και οι δυο να οδηγειτε και κυριως να εχετε καποια δουλεια εκει.να βρειτε κατι.

λεωφορειο επισης εστω λιγες φορες την μερα εχει για καστορια(νομιζω)οποτε μπορει και να κατεβαινει καποιες φορες την βδομαδα

ξερω γω λεω τωρα
κρισιμο ειναι να βολευτειτε καπου μια δουλιτσα
θα μπορουσατε μαλιστα ισως αν καπως τα φερνατε βολτα και βολευε να δοκιμασετε για λιγους μηνες,βεβαια ισως ειναι παραμορφωτικο το συμπερασμα που θα βγαλετε δεδομενου πως καθε αρχη και δυσκολη

[Antares]

Eμ το οικονομικό, επαγγελματικό, είναι πάντα το θέμα. Από συγγενείς ή γνωστούς μόνο όσοι έχουν μια σταθερή δουλειά εκεί, ζουν στην επαρχία και πολύ καλά. Το δικό μου χωριό έχει την Πάργα και την Πρέβεζα κοντά, πολλά χωριά στην πεδιάδα, τουριστικά χωριά, τα χωριά του Σουλίου, ορεινά χωριά. Είναι μια ευρεία περιοχή δεν είναι απλώς ένα χωριό στο πουθενά. Στα 3 χιλιόμετρα έχει χωριό με 2500 κατοίκους και καταστήματα, σχολεία, κέντρο υγείας.
Έχω ακούσει όμως πολλά παράπονα από νέους ανθρώπους, γνωστούς μου, που γύρισαν ή παρέμειναν. Αν είναι ανύπανδροι είναι πολύ δύσκολο να παντρευτούν. Δεν ξέρω για ποιο λόγο, αφού υπάρχει κίνηση με μπαράκια, εξόδους. Οι παλιοί βάζουν τρικλοποδιές στους νέους, επειδή τους βλέπουν με μια άλλη νοοτροπία, να ζουν καλύτερα, πιο ελεύθερα, ενώ γι' αυτούς τα χωριά ήταν πολύ συντηρητικά, γάμοι με προξενιά, έξοδοι μόνο οι άνδρες κλπ. Μην υποτιμάτε τους παλιούς. Είναι μέσα στην εξουσία. Οι νέοι δεν έχουν πάρει το πάνω χέρι ακόμη.

[Ασέβαστος]

.
αν το χωρια ειναι στα 5 χιλιομετρα, για τα σημερικα δεδομενα δεν ειναι χωριο, ειναι προαστιο της καστοριας.

Να μείνει στην Καστοριά και να έχει το χωριό για τα ΣΚ. Είναι ταλαιπωρία για το παιδί και τους γονείς να είναι συνέχεια στον δρόμο για σχολεία και φροντιστήρια.

5 χλμ; αληθεια τωρα, θεωρεις "αποσταση" τα 5 χλμ;

[Κόκκορας]

παντως εγω λεω σε ολους οσους ειναι ανεργοι(και δεν εχουν καποιο πτυχιο με ζητηση στην αγορα) και σκεφτονται την εξοδο απο την χωρα να σκεφτονται και την λυση ενος τουριστικου νησιου,να την δοκιμασουν,ισως τους αρεσει.δουλειες τουριστικες εκει βεβαια,αλλα κατι βρισκεται για αρχη και μετα βλεποντας και κανοντας...εστω για τον μισο χρονο και κατι.λεω τωρα

τωρα για το χωριο ιφιδα δεν ξερουμε καποιεςλεπτομερειες
π.χ οικονομικα πως ειστε τωρα,αν θα αλλαξει τπτ εκει,τι ψαχνετε,αν εχετε κατι υποψιν,ανυπαρχει τωρα κατι χειροπιαστο
ειναι πολλα
αι δεν μπορουμε να κρινουμε

με βαση αυτο μετα συζητας και τα υπολοιπα,οι παρεες δηλ του μικρου κ.λπ π.χ μπορει να βολευε η δουλεια καστορια και να τον πηγαινατε εκει και σχολειο(δεκα λεπτα ειπες)..οποτε κανει παρεες εκει...δεν ξερω λεω τωρα
απο εξω κρινουμε...

[Uppercut]

Έχοντας μεγαλώσει στην Αθήνα κι αφού έχω επισκεφθεί διάφορα χωριά, αλλά και μικρές πόλεις, ξέρω σίγουρα ότι δε θα ήθελα να έχω μεγαλώσει καν σε κωμόπολη, πόσο μάλλον σε χωριό.

Σου διαφεύγει κάτι, ο παράγων "επιλογή".

Επίσης σου διαφεύγει ότι ο πληθυσμός της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αποτελείται κατά κύριο λόγο από επαρχιώτες, που πλημμυρίζουν τους δρόμους τα τριήμερα για να πάνε στο χωριό τους.

Δε μου διαφεύγει τίποτα. Λέω ότι δεν θα το ήθελα.

[Ίφιδα]

Ίφιδα, δεν ξέρεις αν το παιδί θα σε κατηγορήσει επειδή το έφερες στο χωριό, γιατί ο κάθε άνθρωπος διαμορφώνει τον χαρακτήρα του, και παίρνει τα ερεθίσματά του. Με υποθέσεις μπορώ να σου πω πως θα μπορούσε να σε κατηγορήσει που δεν πήγατε στο χωριό, αν έβλεπε πως η πόλη τον έπνιγε. Με την λογική αυτή, τα παιδιά που κατηγορούν τους γονείς για επιλογές τέτοιου είδους, είναι συνήθως κακομαθημένα που ψάχνουν παντού άλλους φταίχτες επειδή τα ίδια δεν μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες προόδου. Αντίθετα, πολλά παιδιά τζομπαναραίων σε ερημοχώρια, φτάνουν να σπουδάσουν και να γίνουν μεγάλοι και τρανοί. Αυτό που θέλει το παιδί σου είναι η ειλικρίνειά σου κι η αγάπη σου, και το παράδειγμά σου στη ζωή. Αν σε δει να βρίζεις και να κατηγορείς τους άλλους στο χωριό, αυτό θα μάθει. Αν σε δει από το πρωί ως το βράδυ να σκέφτεσαι δημιουργικά και να αξιοποιείς και την πέτρα, αυτό πάλι θα μάθει. Αν, λοιπόν, ζείτε πιο αξιοπρεπώς στο χωριό, πάτε στο χωριό, αρκεί να δοθεί στο παιδί η απαραίτητη Εκπαίδευση, κι αυτό είναι σήμερα εφικτό.

[paul25]

Φίλε μου, το μόνο που μας κρατάει είναι η σκέψη ότι μπορεί να μην κάνει παρέες στο χωριό, ότι θα γυρίσει και θα μας πει σε 5 χρόνια "τι με φέρατε εδώ πέρα" αντί στην εφηβεία που είναι το αναμενόμενο. Αυτός είναι ο μόνος μας φόβος και το να βρούμε δουλειά φυσικά.

Αυτο μην το φοβασαι καθολου, σε 13χρονια θα φυγει και δεν θα ξαναγυρισει. Οταν θα το λεει, θα το λεει λογω αντιδρασης της εφηβειας, γιατι θα ξερει πως εχει επιλογη εξοδου αν θελει.

[Κόκκορας]

ο Θεος να σας φωτισει να βρειτε τι ειναι το καλυτερο γεια σας και την οικογενεια σας

αν θες την αποψη μου,θα τα εβαζα κατω,θετικα και αρνητικα που εχω εδω που μενω,εκει που θα μαι,αν μπορουσα θα δοκιμαζα για ενα διαστημα να δω τι και πως,θα προσπαθουσα να δω αν υπαρχει και καποια δυνατοτητα για δουλεια εκει.
και αυτο που μας λενε οι αγιοι,εξομολογηση,κοινωνια,νηστεια,προσευχη και μετα ο Θεος ευχομαι να ρθει να σας φωτισει τον δρομο και τις ζωες σας.
τοσο απλα



αλλα αυτα εγω,αλλοι ισως αλλα

[ΓΑΛΗ]

Νομίζω ότι ο βασικός παράγων σύγκρισης είναι η σύγκριση μεταξύ της καθημερινότητας των ανθρώπων στην πόλη ή το χωριό και όχι σ' αυτά που αορίστως προσφέρονται ως δυνητικές επιλογές στην πόλη.

Και φυσικά από τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες του καθενός και φυσικά την οικονομική του δυνατότητα.
Κάποιοι προτιμούν ένα μίζερο διαμέρισμα σε μία υποβαθμισμένη περιοχή από ένα σπίτι με δική του αυλή στο χωριό και παραμυθιάζονται ότι ζουν στην πόλη. Και τελικώς οι πόλεις παράγουν πιτσιρίκια που ξέρουν λίγο απ' όλα επειδή τα σέρνουν οι γονείς τους πότε από δω και πότε από κει σύμφωνα με το δικό τους πρόγραμμα, που δεν ξέρουν τι σημαίνει παιδικό παιχνίδι και εξερεύνηση και ξεσπάνε σαν υστερικά στους παιδότοπους χοροπηδώντας και ουρλιάζοντας ανάμεσα σε πλαστικές μπάλες. Και θα πήγαινα στοίχημα ότι αυτά ακριβώς είναι τα παιδιά που είναι ο εφιάλτης όλων στις διακοπές.
Τα εξευγενισμένα παιδιά της πόλης.