Άλλωστε πολλά γεγονότα τέτοιου είδους,
δεν έρχονται συνήθως στη δημοσιότητα, καθώς ο φόβος της ανεργίας είναι υπαρκτός,
ενώ μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων στον τουρισμό βρίσκεται μακριά από το σωματείο, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για εποχικά εργαζόμενους.
Αυτό ωστόσο που είναι όχι μεμονωμένο αλλά τείνει να γίνει καθεστώς είναι οι απάνθρωπες και μεσαιωνικου πολλές φορές συνθήκες εργασίας που επικρατούν στον ευρύτερο χώρο της λεγόμενης βαριάς βιομηχανίας του τουρισμού.
Εργαζόμενοι που δεν ξέρουν τι θα πει ωράριο, ωράριο - λάστιχο ανάλογα την ημέρα και τις "ανάγκες" του επιχειρηματία, δεκαωρα και πολλές φορές δωδεκαωρα, ρεπό ένα κάθε δύο βδομάδες η και καθολου και πόσα ακόμα.
Και όλα τα παραπάνω με αμοιβή πολλές φορές 3.5 ευρώ και 4 την ώρα, με μισά ένσημα και αρκετές φορές καθόλου.
Πολλά νέα παιδιά που πάνε στα νησιά να δουλέψουν σεζόν, έρχονται αντιμέτωποι με την παραπάνω σύγχρονη σκλαβιά.
Αυτή συμπληρώνεται από το απάνθρωπο γεγονός να στοιβάζονται και να κοιμούνται σε κάθε είδους πατάρια και αποθήκες των ξενοδοχείων, καθώς τα δωμάτια για τον εργαζόμενο είναι κόστος για τον επιχειρηματία...
Κατά τα άλλα ήρθε η ......ανάπτυξη.


Πάρος: Εργοδότρια ζήτησε από μητέρα να δουλέψει και το ανήλικο παιδί της επειδή μένουν μαζί στο κατάλυμα και… κοστίζει