Μπορεί να ξαναγραφεί το Κοράνι;

[Ali Al-Yunani]

Σαφέστατα στην εξάπλωση του Ισλάμ χρησιμοποιήθηκε και το ξίφος. Είμαστε υπερήφανοι γι' αυτό, δεν νρεπόμαστε ούτε αισθανόμαστε μειονεκτικά. Όποιος μουσουλμάνος ντρέπεται γι' αυτό, είναι απλά κομπλεξικός.

Υπογραφάρα.


Γιατί να ντραπείς όταν η ισχύς καλύπτει την βαρβαρότητα σου ;

Χωρίς τον εξαναγκασμό (ή γιά να τα λέμε όλα, στην δική μας περίπτωση της Μ. Ασίας και της Αλβανίας την φοροαπαλλαγή) το ισλάμ θα ήταν μιά τοπική αίρεση.

Δεν μίλησα για εξαναγκασμό. Ο βίαιος εξισλαμισμός απαγορεύεται. Ο σκοπός του ξίφους δεν ήταν να γίνουν με τη βία μουσουλμάνοι όλοι οι κάτοικοι των κατακτημένων περιοχών, αλλά να δημιουργηθεί ισλαμική διοίκηση. Και έγινε εναντίον περιοχών οι οποίες δεν είχαν συνθήκες ειρήνης με τους μουσουλμάνους.

[Ali Al-Yunani]

....
Δικά σου λόγια δεν έχεις; Στα τέτοια μας τί γράφει ο μουρτάτης.

Εγώ τα έγραψα τα άρθρα αυτά.

[Ali Al-Yunani]

'

42% of Muslim youths in France favour suicide bombing–
35% of Muslim youths in UK favour suicide bombing–Κάποιος ιστορικός του πχόρουμ να σχολιάσει;

Αυτοί οι 42% και 35% αντίστοιχα χρειάζονται μία σφαίρα στο κεφάλι. Και δεν είμαι τρολ. Μουσουλμάνος είμαι αλλά όχι τρομοκράτης.

Πολύ πρόχειρες τις έχεις τις σφαίρες βλέπω!
Θα σε πιστέψω ΑΝ μας φέρεις αποδείξεις ότι πήγες να πολεμήσεις τους τρομοκράτες του ΙΣΙΣ (που λέτε πως σας κάνουν κακό). Μέχρι τότε σας θεωρούμε ίσα κι όμοια.
.

Δεν ήταν του ΙΣΙΣ όλοι όσοι πολέμησαν στη Συρία. Ήταν πολλές ομάδες.

[Ali Al-Yunani]

Ali Al-Yunani,

Αν και νομίζω ότι είσαι σαλαφιστής, διόρθωσέ με αν κάνω λάθος

Κάνεις λάθος. Ήμουν. Δεν είμαι πια. Είμαι ένας απλός σουννίτης μουσουλμάνος.

Το να θεωρείται ότι Κοράνι=Ισλάμ, δεν είναι κάτι που υποστηρίζουν οι λεγόμενοι Κορανιστές και γενικότερα ο Κορανισμός
[القرآنية] κάνει κάτι που είναι καταδικαστέο από όλους του κλάδους του σουνιτικού και σιιτικού Ισλάμ και όχι μόνο;

Σωστά.

Εκτός από το Κοράνι, δε συμπεριλαμβάνονται και οι Χαντίθ, για παράδειγμα;

Σωστά.

ΥΓ. γενικότερα πως αντιμετωπίζονται οι Κορανιστές;

Είναι άπιστοι, εκτός Ισλάμ.

[Ali Al-Yunani]

Το κοράνι που χρησιμοποιούν σήμερα οι μουσουλμάνοι είναι ουσιαστικά η έκδοση της Αιγύπτου κάπου στα 1200μ.χ.

Δεν ισχύει αυτό. https://alialyunani.wordpress.com/2009/ ... %84%CE%B7/

Και όμως ισχύει...
Εκτός εάν βάλεις ακριβώς ποιά χρονολογικής έκδοσης είναι το κοράνι στο οποίο πιστεύεις...

.

Δεν ισχύει.

[Ali Al-Yunani]

Για πες στον κόσμο σε ποιά σούρα και σε ποιό εδάφιο το κοράνι λέει ρητά ότι δεν επιτρέπεται να προσκυνούν οι πιστοί τα άστρα;

Δεν το θυμάμαι αυτή τη στιγμή.

[Highlander]

Μιλάνε οι χριστιανοί για σφαγές. Δεν ξέρετε ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί;

[Ίφιδα]

'Ολα τα "απαγορεύεται να κάνετε κακό στους άλλους" αφορούν ΜΟΝΟ τους πιστούς μουσουλμάνους κι όχι αλλόθρησκους ή μετριοπαθεις μουσουλμάνους

Λάθος. Το να αισθανόμαστε αλληλυγγύη και αγάπη αφορά τους μουσουλμάνους μεταξύ τους. Το να κάνουμε όμως μία καλή πράξη σε κάποιον, το να είμαστε ευγενικοί και καλοσυνάτοι, αφορά ΌΛΟΥΣ τους ανθρώπους.

Ο μουσουλμάνος καλείται να σέβεται τους ανθρώπους, πρώτιστα τους μουσουλμάνους και μετ’ έπειτα όλους τους άλλους. Ο μουσουλμάνος καλείται να δείχνει έλεος, αγάπη, συμπόνοια για όποιον υποφέρει. Θυμάμαι ένα γεγονός με τον Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), ο οποίος κάποια στιγμή στη ζωή του, βρήκε έναν μοναχό στο κελί του να ζει μέσα στις στερήσεις και τις δυσκολίες, κάνοντας τη μοναστική ζωή, συγκινήθηκε για τον μοναχό αυτόν και ξέσπασε σε κλάματα. Έκλαψε γι’ αυτόν, ένοιωσε συμπόνοια, έλεος και καλοσύνη. Όταν τον ρώτησαν γιατί έκλαψε, ο Όμαρ απάντησε ότι επειδή σύμφωνα με το Ιερό Κοράνι κάποιοι άνθρωποι θα έρθουν την Ημέρα της Κρίσης φορτωμένοι με καλά έργα, όμως θα πληρούν ένα τρομερό τέλος επειδή ήταν σε λάθος δρόμο.

Σε μία άλλη άγια (εδάφιο) του Ιερού Κορανίου λέγεται:

“Ο Μουχάμμεντ είναι ο απεσταλμένος του Θεού και όσοι είναι μαζί του, είναι ισχυροί ενάντια στους άπιστους και σπλαχνικοί μεταξύ τους. Θα τους δεις γονατιστούς να σκύβουν τον εαυτό τους (και να προσεύχονται) αναζητώντας μια χάρη από τον ΑΛΛΑΧ και την καλή (Του) ικανοποίηση, Στο πρόσωπο τους (ειδικά στο μέτωπο) φαίνονται τα ίχνη – οι αποδείξεις της προσευχής. Αυτό είναι που αναφέρει η Πεντάτευχος και το Ευαγγέλιο και το παρουσιάζει με σπόρο που φυτρώνει και δυναμώνει και παχαίνει και στέκεται σταθερά πάνω στο κοτσάνι του, (γεμίζοντας) τον γεωργό με θαυμασμό και ευχαρίστηση…..” (Κοράνι, 48:29).

Αυτό κυρίως έχει να κάνει με τους άπιστους που εχθρεύονται ανοιχτά το Ισλάμ και πολεμούν εναντίον της Ισλαμικής κοινότητας. Εδώ οι άπιστοι δεν αποκαλούνται με την αραβική λέξη ‘καφιρίν’ αλλά με τη λέξη ‘κουφφάρ’ που δείχνει ότι δίνεται μία έμφαση. Και εννοούνται έτσι αυτοί που εμποδίζουν και τους πιστούς από το να ζήσουν το Ισλάμ και το εχθρεύονται ανοιχτά. Αυτό φαίνεται παρακάτω όπου το Άγιο Κοράνι λέει: “Αυτοί ήταν εκείνοι που αρνήθηκαν (την αποκάλυψη) και σας εμπόδισαν από το Απαράβατο Τέμενος…” (Κοράνι, 48:25) και σε άλλο εδάφιο το Ιερό Κοράνι υπενθυμίζει: “Δεν σας απαγορεύει ο ΑΛΛΑΧ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη σας και ούτε σας βγάζουν απ’ τα σπίτια σας. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ αγαπάει όσους συμπεριφέρονται δίκαια” (Κοράνι, 60:8).

Κάποιος ο οποίος αρνείται τον Θεό, λατρεύει τον Ιησού τον γιο της Μαρίας και λέει ότι ο Θεός είναι Ένας και Τρεις, σας αρέσουν αυτά που κάνει και λέει; Κάποιος που επιτρέπει και κάνει μοιχεία, όπως στις δυτικές χώρες όπου η μοιχεία είναι διαδεδομένη και δεν θεωρείται πρόβλημα, δεν μισείτε αυτή την κατάσταση; Οποιοσδήποτε λέει: «Δεν τη μισώ», δεν είναι μουσουλμάνος. Δεν είναι ρατσισμός, δεν απεχθανόμαστε έναν τέτοιον ειδωλολάτρη για το χρώμα του, το αίμα του, τη χώρα του, το γένος του ή επειδή είναι Αμερικανός, Κινέζος, Ευρωπαίος ή Ασιάτης. Είναι συνάνθρωποι μας. Ένας Αμερικανός μουσουλμάνος μπορεί να είναι καλύτερος από έναν Άραβα αλλά αν κάποιος είναι ειδωλολάτρης, ακόμα και αν είναι η μητέρα μου ή ο πατέρας μου, ο γιος μου ή η κόρη μου, πρέπει να απεχθάνομαι αυτόν, την αίρεση του και την προσβολή του στον Θεό και στον προφήτη Του. Πρέπει να μισώ τις βδελυρές πράξεις του αλλά όμως δε σημαίνει ότι έχω το δικαίωμα να τον βλάψω. Θα πρέπει αυτό να με κάνει να θέλω να τον καθοδηγήσω. Κι όταν δε θα θέλει να "καθοδηγηθεί" να τον σφάξεις. Στη Σούρα εκλ-Μπακάρα μέρος 1ο στην αρχή του Κορανίου δηλαδή λέει " 6.Όσο για τους άπιστους, είναι το ίδιο γι αυτούς, είτε τους προειδοποιείς, είτε όχι. Δεν θα πιστέψουν. 7. Ο ΑΛΛΑΧ σφράγισε, τις καρδιές και την ακοή τους, και στα μάτια τους υπάρχει πέπλο. Μεγάλη θα είναι η τιμωρία (που θα υποστούν). Για ποια καθοδήγηση λοιπόν μας παραμυθιάζεις;

Ό,τι κάνουμε ως μουσουλμάνοι, είτε μισούμε είτε αγαπάμε, πρέπει να είναι για χάρη του ΑΛΛΑΧ και ΜΟΝΟ. Εδώ λοιπόν ο τόνος δεν πέφτει στο «να μισείς» ή στο «να αγαπάς» αλλά στο «για χάρη του ΑΛΛΑΧ». Είτε λοιπόν κάποιος αγαπάει είτε μισεί, πρέπει να το κάνει μόνο για χάρη του ΑΛΛΑΧ και όχι για προσωπικές του επιθυμίες ή χάρη των συναισθημάτων του. Τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να μισούμε την απιστία, την ειδωλολατρία, την ανηθικότητα, να μισούμε την αμαρτία. Πρέπει να μισούμε στην ουσία την ίδια την κακία. Πρέπει να μισούμε την αμαρτία και αυτό πρέπει να μας κάνει να βλέπουμε ακόμα και τον άπιστο συνάνθρωπο μας με έλεος -ασχέτως της απέχθειας που μπορεί να αισθανόμαστε γι’ αυτόν και για τα πιστεύω του- και να προσπαθήσουμε να του δείξουμε το σωστό για χάρη του ΑΛΛΑΧ. Ναι ναι, το νιώθει το "έλεος¨σας στο λαιμό του

Δεν μπορούμε να αισθανόμαστε αγάπη και συμπάθεια γι’ αυτούς που δεν αναγνωρίζουν τον προφήτη Μουχάμμεντ, γι’ αυτούς που τον θεωρούν ψευδοπροφήτη και τον προσβάλλουν.

Λέει ο ΑΛΛΑΧ στο Ιερό Κοράνι:“Δεν θα βρεις κανέναν λαό -που να πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Ημέρα- να αγαπάει αυτόν που αντιστέκεται στον ΑΛΛΑΧ και στον Απόστολο Του, έστω και αν είναι πατέρες τους ή παιδιά τους ή αδέρφια τους ή συγγενείς τους. Γι’ αυτούς (που πιστεύουν) είναι γραμμένη η πίστη στις καρδιές τους και είναι δυναμωμένοι με ένα πνεύμα από τον Ίδιο τον ΑΛΛΑΧ. Και θα τους δεχτεί σε Κήπους που κάτω τους τρέχουν τα ποτάμια, για (παντοτινή) κατοικία τους. Ο ΑΛΛΑΧ θα είναι πολύ Ευχαριστημένος απ’ αυτούς και εκείνοι θα χαίρονται απ’ Αυτόν. Σίγουρα, αυτό είναι το Κόμμα του ΑΛΛΑΧ και αυτοί είναι που θα πετύχουν (τη μακαριότητα)” (Κοράνι, 58:22).

Αυτό είναι που στο Ισλάμ ονομάζεται: «Αλ-Ουάλα ουά’λ-Μπαράα». Δηλαδή με το ‘Αλ-Ουάλα’ εννοείται η αγάπη και η αλληλεγγύη των πιστών μεταξύ τους και με το ‘αλ-Μπαράα’ εννοείται η απέχθεια των πιστών προς τους άπιστους.

Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:

“Ω εσείς που πιστεύετε! Μην έχετε οικειότητα με όσους είναι έξω από τις θέσεις σας. Δεν θα παραλείψουν να σας διαφθείρουν. Μόνο την καταστροφή σας επιθυμούν. Ακόμα και στα χείλη τους φάνηκε το μίσος της τάξης τους. Ό,τι κρύβουν στην καρδιά τους είναι πολύ χειρότερο. Έτσι, σας παρουσιάσαμε ξεκάθαρα τις εντολές και αν είστε συνετοί (τις έχετε κατανοήσει).

Να, εσείς είστε που τους αγαπάτε ενώ εκείνοι δεν σας αγαπούν, αν και πιστεύετε σε όλες της Θεϊκές Αποκαλύψεις…” (Κοράνι, 3:118-119).

Βλέπουμε λοιπόν ότι οι πιστοί είναι καλοπροαίρετοι. Πρέπει να είναι καλοπροαίρετοι όμως πρέπει την ίδια στιγμή να είναι δυνατοί και σταθεροί στην πίστη τους. Ωστόσο, η απέχθεια που πρέπει κάθε πιστός να αισθάνεται για έναν άπιστο, σημαίνει ότι ο πιστός θα πρέπει να συμπεριφέρεται με κακία στον άπιστο; Σημαίνει ότι ο πιστός θα πρέπει να συμπεριφέρεται με πονηριά στον άπιστο; Σημαίνει μήπως ότι πιστός πρέπει να είναι παλιάνθρωπος και να δέρνει και να χτυπάει και να βρίζει έναν άπιστο; Όχι. Η απέχθεια αυτή είναι κάτι που πρέπει να είναι βαθιά ριζωμένο στην καρδιά. Όμως και πάλι οι πιστοί θα πρέπει να συμπεριφέρονται με δικαιοσύνη προς όλους τους ανθρώπους, είτε αυτοί είναι πιστοί είτε άπιστοι. Οι πιστοί θα πρέπει να δείχνουν έλεος σε όλους και μπορούν να παρακαλέσουν τον ΑΛΛΑΧ να καθοδηγήσει τους άπιστους στον σωστό δρόμο.

Ανεξαρτήτως λοιπόν της όποιας απέχθειας αισθάνεται ένας μουσουλμάνος για έναν μη μουσουλμάνο, και πάλι ο μουσουλμάνος πρέπει να του συμπεριφέρεται με δικαιοσύνη, με καλοσύνη αλλά και με υπομονή.

Προειδοποιεί ο ΑΛΛΑΧ τους πιστούς στο Ιερό Κοράνι: “…Αν όμως είστε υπομονετικοί και κάνετε το καλό, οι πονηριές τους δεν θα σας βλάψουν…” (Κοράνι, 3:120).

Η καλοσύνη και η δίκαιη συμπεριφορά είναι προς όλους τους ανθρώπους και το Ιερό Κοράνι είναι ξεκάθαρο: “Δεν σας απαγορεύει ο ΑΛΛΑΧ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την πίστη σας και ούτε σας βγάζουν απ’ τα σπίτια σας. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια” (Κοράνι, 60:8).

Ο Μουτζάχιντ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Ήμουν με τον Αμπντουλλάχ ιμπν Αμρ ενώ ο υπηρέτης του έγδερνε ένα πρόβατο. Τότε του είπε (ο Αμπντουλλάχ): {Αγόρι μου όταν τελειώσεις, ξεκίνα (με το ζώο) του Εβραίου γείτονα}. Κάποιος που ήταν εκεί, ρώτησε: {Και του Εβραίου;;} και ο Αμπντουλλάχ του απάντησε: {Άκουσα τον απεσταλμένο του Θεού να μας λέει να συμπεριφερόμαστε καλά με τους γείτονες μας τόσο μέχρι που νομίσαμε ότι θα μας ζητούσε να τους κάνουμε κληρονόμους}” (Al-Adab Al-Mufrad, 128 – hasan).

Η Άσμα μπιντ Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχα) είπε: “Κατά τη διάρκεια της συνθήκης ειρήνης των Κουράις με τον απεσταλμένο του Θεού, η μητέρα μου, συνοδευόμενη από τον πατέρα της, ήρθε να με επισκεφτεί και ήταν ειδωλολάτρισα. Το ανέφερα στον απεσταλμένο του Θεού:{Απεσταλμένε του Θεού! Η μητέρα μου ήρθε σε μένα και περιμένει μια ανταπόδοση από ‘μένα. Θα πρέπει να έχω καλές σχέσεις μαζί της;} και ο προφήτης απάντησε: {Να έχεις καλές σχέσεις μαζί της}” (Sahih Bukhari, Volume 4, Book 53, no, 407).

Ο Τζάμπιρ ιμπν Αμπντουλλάχ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Μία πομπή κηδείας πέρασε από μπροστά μας και ο προφήτης σηκώθηκε όρθιος και σηκωθήκαμε και εμείς επίσης όρθιοι. Του είπαμε: {Απεσταλμένε του Θεού! Είναι η κηδεία ενός Εβραίου} και ο προφήτης απάντησε: {Όποτε βλέπετε μια πομπή κηδείας, θα πρέπει να σηκώνεστε όρθιοι}” (Sahih Bukhari, Volume 2, Book 23, no. 398).

Πρέπει λοιπόν να δείχνουμε καλοσύνη και έλεος σε όλους ανεξαιρέτως, όχι όμως και ηττοπάθεια ή μιζέρια. Θα είμαστε ταπεινοί ως μουσουλμάνοι, θα είμαστε όμως και δυναμικοί όπου αυτό χρειαστεί. Όμως αυτό που πρέπει να μας χαρακτηρίζει στη σχέση μας με τους άλλους, είναι η καλοσύνη, η δικαιοσύνη, το έλεος κ.τ.λ.

Ρώτησε ο προφήτης, ειρήνη σε αυτόν, “Ποιός από σας νηστεύει σήμερα; Ποιός επισκέφτηκε έναν άρρωστο; Ποιός τάισε έναν άπορο; Ποιός έχει συμμετάσχει σε μια κηδεία”; Ύστερα είπε: “Όποιος τα κάνει αυτά, μπαίνει στον Παράδεισο” (Sahih Muslim).

Λέει το Άγιο Κοράνι: “Και ούτε είναι δυνατόν να είναι ίσο το καλό με το κακό. Πλήρωσε (να ανταποδίδεις το κακό) με ό,τι είναι καλύτερο. Και τότε εκείνος που μεταξύ του και μεταξύ σου υπήρχε εχθρότητα, θα γίνει σαν στενός σου φίλος. Και σε κανέναν δεν θα παραχωρηθεί τέτοια θέση (εκείνου που πληρώνει το κακό με το καλό) εκτός από εκείνους που έχουν υπομονή (και αυτοκυριαρχία) και κανείς δεν θα την πετύχει εκτός από εκείνον που έχει τη μεγαλύτερη τύχη” (Κοράνι, 41:34-35).

Εδώ λοιπόν η λέξη που μεταφράζεται στα ελληνικά ως “τύχη” έχει την έννοια του καλού ηθικού χαρακτήρα σ’ αυτόν τον κόσμο και του Παραδείσου στη μεταθανάτια ζωή. Μία άλλη άγια (εδάφιο) του Ιερού Κορανίου λέει:

“Να πεις σ’ αυτούς που πιστεύουν, ότι πρέπει να συγχωρούν εκείνους που δεν φοβούνται τις Ημέρες (που θα επικρατήσει η τιμωρία) του ΑΛΛΑΧ. Εκείνος είναι που θα αποζημιώσει κάθε λαό σύμφωνα με ό,τι κέρδισαν” (Κοράνι, 45:14).

Ο Αλή ιμπν Άμπου Τάλχα είπε ότι ο Ιμπν Αμπμπάς (ραντιγιαλλάχου άνχουμα) είπε για το παραπάνω εδάφιο ότι: “Ο ΑΛΛΑΧ διατάσει τους πιστούς να είναι υπομονετικοί όταν έχουν θυμό, να είναι προσεκτικοί όταν έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με την άγνοια και να συγχωρούν όταν τους συμπεριφέρονται άσχημα. Αν το κάνουν αυτό, ο ΑΛΛΑΧ θα τους σώσει από τον διάβολο και θα υποτάξει τους εχθρούς τους μέχρι που θα γίνουν σαν στενοί φίλοι” (Tafsir ibn Kathir)

Ψέματα, Ψεματα Ψέματα Τακίγια και ξανά τακίγια.
Έχω διαβάσει δις το Κοράνι, δεν υπάρχει περίπτωση να με κάνεις να δω αυτή τη θρησκεία με καλό μάτι, τη θεωρώ αν όχι τη χειρότερη, απ τις χειρότερες
Ότι καλό σου λέει στο ένα εδάφιο στο παίρνει πίσω στο άλλο.
Όλοι να είστε αγαπημένοι αλλά τους αλλοθρησκους να τους απεχθάνεστε. μη τους κάνετε κακό στο ένα εδάφιο, σφάξτε τους στο άλλο. Μή λέτε ψέματα στο ένα εδάφιο αλλά αν συμφέρει τον Αλλάχ πείτε.
Θα σου έβαζα ένα σωρό εδάφια και φωτό και τα τοιαύτα αλλά ούτε χρόνο έχω δυστυχώς, ούτε όρεξη.
Μένω στο κείμενό σου, σού χω μπολντάρει κάποια σημεία, αν εσύ τα θεωρείς λογικά αυτά, εγώ τα θεωρώ προβατοποίηση, τα απεχθάνομαι.
Αυτόματα με την παραπάνω μου δήλωση θεωρούμαι φανατικός εχθρός σου και σύμφωνα με το Κοράνι σου αλλά και διάφορες Χαντίθ θα πρέπει να πεθάνω μαρτυρικά.

Το ότι οι αριστεροί "άθεοι" είναι τελικά ισλαμολάγνοι δε μου κάνει καμία εντύπωση.

άντε πάρτε και μερικά εδάφιαShow

αριστεράντζες και γιαλαντζί ανθρωπιστές ΔΙΑΒΑΣΤΕ (είναι η τελευταία μου "ελπίδα" ότι δεν ξέρετε τί υποστηρίζετε...λέμε τώρα!) https://islamforgreeks.org/korani_greek/

[Sid Vicious]

Σαφέστατα στην εξάπλωση του Ισλάμ χρησιμοποιήθηκε και το ξίφος. Είμαστε υπερήφανοι γι' αυτό, δεν νρεπόμαστε ούτε αισθανόμαστε μειονεκτικά. Όποιος μουσουλμάνος ντρέπεται γι' αυτό, είναι απλά κομπλεξικός.

Υπογραφάρα.


Γιατί να ντραπείς όταν η ισχύς καλύπτει την βαρβαρότητα σου ;

Χωρίς τον εξαναγκασμό (ή γιά να τα λέμε όλα, στην δική μας περίπτωση της Μ. Ασίας και της Αλβανίας την φοροαπαλλαγή) το ισλάμ θα ήταν μιά τοπική αίρεση.

Δεν μίλησα για εξαναγκασμό. Ο βίαιος εξισλαμισμός απαγορεύεται. Ο σκοπός του ξίφους δεν ήταν να γίνουν με τη βία μουσουλμάνοι όλοι οι κάτοικοι των κατακτημένων περιοχών, αλλά να δημιουργηθεί ισλαμική διοίκηση. Και έγινε εναντίον περιοχών οι οποίες δεν είχαν συνθήκες ειρήνης με τους μουσουλμάνους.

απίστευτα γραφόμενα, τα σπας, μόνος σου τα λες

[Ali Al-Yunani]

παντως, για ποιο λογο θα επρεπε να ενδιαφερει οποιονδηποτε η μη εμπεριστατωμενη γνωμη μερικων μη μουσουλμανων που δεν εχουν κανενα απολυτως συμφερον απο μια ενδεχομενη μεταρρυθμιση του Ισλαμ;

Τί εννοείς λέγοντας "μεταρρύθμιση"; Με πιο δικαίωμα θα μεταρρυθμίσει κάποιος κάτι που έλαβε και διδάχτηκε ως αποκάλυψη; Δικό σου είναι και θα το μεταρρυθμίσεις; Οι πιστοί μουσουλμάνοι θα προσαρμοστούν στο Ισλάμ και θα αλλάξουν τη ζωή τους σύμφωνα με το Ισλάμ και τα διδάγματα του και ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΟΥΝ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΜΕΒΑΣΗ ΤΑ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥΣ!

Το Κοράνι είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟ!

«Δεν είναι σωστό σ’ ένα Πιστό κι ούτε σε μια Πιστή, όταν για μια υπόθεση που έχει ληφθεί η απόφαση από τον ΑΛΛΑΧ κι από τον Απεσταλμένο Του, να έχουν την ελεύθερη επιλογή για την απόφαση τους. Κι αν κανείς δεν υπακούει στον ΑΛΛΑΧ και στον Απεσταλμένο Του, τότε βρίσκεται σε φανερή πλάνη.» (Κοράνι, 33:36)

το κορανι μιλα ξεκαθαρα για σκλαβους.

πιστευεις οτι σε αυτον τον τομεα πρεπει να μεταρυθμιστει, η να κανουμε σκλαβους οσους το δεξι μας χερι οριζει;

Σκλάβοι μπορούν να είναι οι αιχμάλωτοι πολέμου. Όχι γενικά και αόριστα.

Όταν το Ισλάμ αποκαλύφθηκε στον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) πριν 1400+χρόνια, η δουλεία ήταν ένα κοινωνικό γεγονός όπως επίσης και η αιχμαλωσία σε πολέμους. Όταν γινόντουσαν πόλεμοι μεταξύ των Μουσουλμάνων και τον παγανιστών εξαιτίας της καταδίωξης που κάνανε οι δεύτεροι στους πρώτους, ο νικητής έπαιρνε αιχμάλωτους πολέμου όπου αργότερα γινόντουσαν δούλοι και υπηρέτες. Είχαν την επιλογή να πληρώσουν και να αφεθούν ελεύθεροι η να κρατήσουν το πιστεύω τους σαν δούλοι. Ο πρώην μουσουλμάνος ξεχνάει το γεγονός ότι αυτή η πρακτική ήταν κοινωνικό φαινόμενο εκείνη την εποχή και δεν δημιουργήθηκε από το Ισλάμ.

Το Ισλάμ έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξαφάνιση της δουλείας και σταδιακά την εξαφάνισε. Οι Μουσουλμάνοι απαγορευόταν να έχουν δούλους η σκλάβους ομόθρησκους, έτσι όταν εξαπλώθηκε το Ισλάμ ταυτόχρονα και σταδιακά εξαφανιζόταν και η δουλεία. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) συνήθιζε να στέλνει τους συντρόφους του όπως τον Άμπου Μπακρ και τον Οθμάν ιμπν Άφφαν (ραντιγιαλλάχου άνχουμ) να αγοράζουν και να απελευθερώνουν σκλάβους. Μερικοί από τους πρώτους προσύλητους στο Ισλάμ ήταν φτωχοί απελευθερωμένοι πρώην σκλάβοι όπως π.χ. ο Μπιλάλ ιμπν Ράμπα αλ-Χαμπάσι (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Προφήτης είχε πει ότι μία από τις καλύτερες πράξεις είναι η απελευθέρωση ενός σκλάβου. Ο ίδιος του είχε απελευθερώσει 63 σκλάβους ενώ η σύζυγος του Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) 67. Συνολικά η οικογένεια του προφήτη είχε απελευθερώσει 39.237 σκλάβους.

Το Ισλάμ αντιμετώπισε την δουλεία σαν ένα κακό κοινωνικό φαινόμενο και σιγά σιγά (όχι αμέσως) την εξαφάνισε, όπως έκανε και με την περίπτωση του αλκοόλ. Οι δούλες και οι σκλάβες (και άντρες) στο Ισλάμ είχαν την καλύτερη αντιμετώπιση. Το Ισλάμ διέταζε τους Μουσουλμάνους να δέχονται τους σκλάβους και τις σκλάβες σαν αδέρφια τους και να τους συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο, με καλοσύνη και αγάπη. Είναι αλήθεια ότι το Ισλάμ επιτρέπει το σεξ με τις αιχμάλωτες αλλά σε καμία περίπτωση δεν το επιβάλει και μάλιστα καλούνται οι μουσουλμάνοι να συμπεριφέρονται στους δούλους σαν σε αδέρφια τους ή δικούς τους ανθρώπους.

Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε: “Μην προξενείτε κακό, βλάβη και ζημιά στους εαυτούς σας και στους άλλους.” (Al-Daraqutni;, Ibn Majah; & Ahmad, Musnad;)

Ο Προφήτης δίδαξε τον σεβασμό και την καλή μεταχείριση προς τις σκλάβες και τους σκλάβους. Λέει: “Οι υπηρέτες σας και οι σκλάβες-σκλάβοι σας είναι αδέρφια σας. Όποιος έχει σκλάβα-σκλάβο έχει την υποχρέωση να τους δίνει φαγητό από την μερίδα του και ρούχα από αυτά που ντύνετε. Δεν πρέπει να τους βάζετε εργασίες πέρα από τις αντοχές τους. Αν πρέπει να τους βάλετε να κάνουν σκληρή εργασία τότε να τους βοηθήσετε.” (Sahih al-Bukhari, Iman, 22; Adab, 44; Sahih Muslim, Iman, 38–40; & Abu Dawud, Adab, 124;).

Τα τελευταία λόγια που καταγράφει ο Αλή (ραντιγιαλλάχου άνχου) πριν το θάνατο του Προφήτη είναι ότι ο Προφήτης είπε: “Η Προσευχή! Η Προσευχή! Φοβηθείτε το Θεό όσων αναφορά τις σκλάβες-σκλάβους σας!” (Al-Adab al-Mufrad Al-Bukhari, Nr. 158;)

και

“Kανείς από εσάς όταν συστήνει την υπηρέτρια του η υπηρέτη του να μη λέει {από εδώ ο σκλάβος μου ή η σκλάβα μου} το καλύτερο είναι να τον συστήσει ως αδερφό του ή αδελφή του.” (Ahmad ibn Hanbal, Musnad, 2 ,4;)

Ο Αλ-Μαρούρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Συνάντησα στην Αρ-Ραμπάδα τον Άμπου Δαρ, που φορούσε μία μπέρτα και ο δούλος του φορούσε μία παρόμοια (μπέρτα). Τον ρώτησα γιατί και μου είπε: {Έβρισα κάποιον αποκαλώντας τη μητέρα του με άσχημες κουβέντες. Ο Προφήτης μου είχε πει: Ω Άμπου Δαρ! Τον έβρισες χαρακτηρίζοντας τη μητέρα του με άσχημες κουβέντες. Ακόμα έχεις μερικά χαρακτηρηστικά της άγνοιας. Οι δούλοι σας είναι τα αδέρφια σας και ο ΑΛΛΑΧ τους έχει θέσει υπό την εξουσία σας. Έτσι, όποιος έχει έναν αδερφό υπό την εξουσία του, θα πρέπει να τον θρέφει από ό,το τρώει αυτός και να τον ντύνει με ό,τι φοράει και αυτός. Μην τους ζητάτε (τους δούλους) να κάνουν κάτι πάνω από την αντοχή τους και αν το κάνετε, τότε βοηθήστε τους}” (Sahih Bukhari, Vol.1, Book 2, #29;).

Ο πατέρας του Άμπου Μπούρντα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει:

“Τρία πρόσωπα θα έχουν διπλή ανταμοιβή’

~Κάποιος από τους λαούς της Βίβλου που πίστεψε στον προφήτη του (τον Ιησού) και μετά πίστεψε στον προφήτη Μουχάμμεντ (και έγινε μουσουλμάνος),

~ο δούλος που εκτελεί τα καθήκοντα του απέναντι στον ΑΛΛΑΧ και στον κύριο του,

~ο κύριος μιας αιχμάλωτης που της διδάσκει κανόνες καλής συμπεριφοράς και τη μορφώνει στον καλύτερο δυνατό δρόμο (και της μαθαίνει τη θρησκεία) και την απελευθερώνει και τότε την παντρεύεται” (Sahih Bukhari Vol.1, Book 3, #97A)

Λέγεται στο Ιερό Κοράνι: “Και να λατρεύετε τον ΑΛΛΑΧ και να μην έχετε στην λατρεία Αυτού κανένα μέτοχο. Και να προσφέρετε καλοσύνη στους γονείς, τους συγγενείς στα ορφανά και στους φτωχούς στους γείτονες που συνδέεστε με συγγένεια και στους γείτονες που δεν είναι συγγενείς, στους στενούς συντρόφους (φίλους και συνεταίρους), και στους οδοιπόρους που συναντάτε και σ’ όσες έχετε σαν αιχμάλωτες. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ δεν αγαπά τον υπερήφανο, τον ματαιόδοξο” (Κοράνι, 4:36)

“..και σ’ όσες έχετε σαν αιχμάλωτες”. Δηλαδή να τις συμπεριφέρεστε καλά, να τις μορφώνετε, να τις θρέφετε, να τις ντύνετε με τα ρούχα που φοράτε και εσείς, να μην τις βάζετε δυσκολίες πιο βαριές από αυτές που μπορούν να κάνουν, μην τις βρίζετε, μην τις μιλάτε άσχημα.

Λέει ο ΑΛΛΑΧ στο Άγιο Κοράνι: “..Και μην εξαναγκάζετε τις σκλάβες σας να εκπορνεύονται με σκοπό να κερδίσετε τα πρόσκαιρα αγαθά της ζωής αυτού του κόσμου. Και όποιος τις εξαναγκάζει, ο ΑΛΛΑΧ θα τις συγχωρήσει και θα στείλει (σ’ αυτές) την ευσπλαχνία Του” (Κοράνι, 24:33)

Το παραπάνω εδάφιο έχει σχέση με τον Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμπάι ιμπν Σαλούλ, ο οποίος τον καιρό της άγνοιας, έστελνε τις δούλες του να εκπορνεύονται, για να κερδίζει χρήματα. (Tafsir Ibn Kathir)

Λέγεται μάλιστα στο Κοράνι ότι είναι καλύτερο ένας πιστός μουσουλμάνος να παντρεύεται μία πιστή δούλα, παρά μία ελεύθερη και άπιστη:

“..Μια σκλάβα που πιστεύει, είναι καλύτερη από μία άπιστη, ακόμα και αν σας γοητεύσει. Ούτε να παντρεύετε τις κόρες σας με άπιστους μέχρι να πιστέψουν. Ένας σκλάβος που πιστεύει, είναι καλύτερος από έναν άπιστο, ακόμα και αν σας γοητεύσει. Γιατί οι άπιστοι σας καλούν στη φωτιά ενώ ο ΑΛΛΑΧ σας γνέφει με τις εντολές Του προς τον Παράδεισο και τη συγγνώμη…” (Κοράνι, 2:221)

Όταν οι μουσουλμάνοι μετανάστευσαν στη Μεδίνα, κάποιοι λίγοι είχαν παραμείνει στη Μέκκα. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) έστειλε τότε τον Μάρσαντ Αλ-Γκανάουι στη Μέκκα, για να βοηθήσει τους εκεί εναπομείναντες μουσουλμάνους να εξέλθουν από την πόλη. Εκεί ο Μάρσαντ συνάντησε μία ειδωλολάτρισα γυναίκα, την Άνακ, την οποία και αγαπούσε από παλαιότερα. Αυτή του πρότεινε να μείνει εκεί μαζί της. Αυτός της απάντησε ότι η ζίνα (μοιχεία) είναι χαράμ. Αυτή τότε του πρότεινε να παντρευτούν. Τότε ο Μάρσαντ επέστρεψε στη Μεδίνα και εξήγησε στον προφήτη το τι είχε συμβεί. Λίγο αργότερα αποκαλύφθηκε το εδάφιο 2:221 του Ιερού Κορανίου: “..Μια σκλάβα που πιστεύει, είναι καλύτερη από μία άπιστη, ακόμα και αν σας γοητεύσει..”.

Ακόμα το Κοράνι περιγράφει τους Μουσουλμάνους σαν «ευσεβείς» όταν απελευθερώνουν τους σκλάβους:

“Ευσέβεια δεν είναι μόνο να στρέφετε ανατολικά και δυτικά τα πρόσωπα σας αλλά η ευσέβεια είναι εκείνου που πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Μέρα, στους Αγγέλους και στο Βιβλίο και στους προφήτες. Να δίνει από την περιουσία του, ενώ την αγαπάει για τους συγγενείς του και για τα ορφανά και για τους απόρους και για τους οδοιπόρους και τους ζητιάνους και για την απελευθέρωση των σκλάβων.” (Κοράνι, 2:177)

Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε για το παραπάνω εδάφιο: “Όποιος εφαρμόσει στη ζωή του το παραπάνω εδάφιο, έχει τελειοποιήσει την πίστη του!” (Baidawi, I, 249)

Η λέξη λοιπόν εδώ που μεταφράζεται ως ‘ευσέβεια’ είναι η λέξη: “μπιρρ”. Είναι η οποιαδήποτε καλοσύνη, που θα οδηγήσει αυτόν που την κατέχει, στον Παράδεισο. Όταν ρώτησαν κάποια στιγμή τον Προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ποια σάντακα (ελεημοσύνη) είναι καλύτερη, ο Προφήτης απάντησε: “Είναι η ελεημοσύνη που δίνεις όταν ενώ έχεις ό,τι χρειάζεσαι, εντούτις φοβάσαι να μην πέσεις στη φτώχεια και αγωνίζεσαι για τα προς το ζειν…” (Sahih Muslim, Zakat, 93; An-Nasai, zakat 60; Ibn Majah & Ahmad, Musnad;)

Και αυτή είναι μία μορφή πραγματικής ευσέβειας έτσι όπως μας προστάζει το Ιερό Κοράνι και όπως το ερμήνευσε ο Απεσταλμένος του Θεού. Να δίνει κάποιος ελεημοσύνη, να προσφέρει στον συνάνθρωπο του και ενώ έχει περιουσία, να μη γίνεται αυθάδης και υπερήφανος’ να θυμάται τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα και να μη γίνεται αχάριστος, να μη καυχιέται για τον πλούτο του.

Καλοσύνη και ευσέβεια είναι η προσφορά. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:

“Αυτός που πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Ημέρα, να προσφέρει στον επισκέπτη του!” (Bukhari, Adab, 31; Sahih Muslim, Iman, 75;)

και

“Να προσφέρετε στον επισκέπτη σας, ακόμα και αν είναι κάφιρ (άπιστος)” (Ajluni, I, 195;)

και

“Ακόμα και αν έρθει πάνω στο άλογο, πρέπει να δώσεις σ’ αυτόν που έχει ανάγκη.” (Abu Dawud, zakat, 33;)

Ο ποιητής και άλιμ (λόγιος) Σάντι Σιράζι (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Δεν είσαι από αυτούς που ζητάνε οτιδήποτε σε άλλη πόρτα εκτός από αυτήν του Αληθινού (του Θεού). Έτσι, ευχαριστόντας (τον Θεό) για την κατάσταση σου, μη γυρνάς την πλάτη σε αυτόν που έρχεται στην πόρτα σου (έχοντας ανάγκη)”.

Ο σέιχ Ατπαζαρί Οσμάν εφέντι (ραχματουλλάχι αλέιχι) είπε: “Το καλύτερο χαρακτηριστικό που αφορά τον πιστό στη σχέση του με τον Θεό, είναι η παράδοση (του ‘εγώ’ στον Θεό) και η ευχαρίστηση (ευγνωμοσύνη προς τον Θεό) ενώ όσον αφορά τη σχέση του με τους ανθρώπους, είναι η συγχώρηση και το έλεος.”

Καλοσύνη λοιπόν και ευσέβεια, είναι και όταν ο πιστός δίνει από την περιουσία του για την απελευθέρωση των σκλάβων και αυτός που δε δίνει και δεν ενδιαφέρεται, μοιάζει σαν το δέντρο που του κόπηκε η γλύκα, επειδή ακόμα και αν τα κλαδιά του είναι πράσινα σαν τα φύλα της χουρμαδιάς, η πρασινάδα αυτή δεν ωφελεί σε τίποτα αν του έχει κοπεί η ρίζα.

Το Ιερό Κοράνι τονίζει και επαινεί τους ενάρετους δούλους και όπως τονίστηκε πιο πριν, δεν θεωρεί τον γάμο μαζί τους ως κάτι το υποτιμητικό:

“Και να παντρεύεστε – ανάμεσα σας άγαμους και τους ενάρετους από τους δούλους σας (είτε άνδρες – είτε γυναίκες). Αν είναι φτωχοί, ο ΑΛΛΑΧ θα τους πλουτίσει από τη Χάρη Του. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ είναι Πολυγενναιόδωρος (και) Παντογνώστης. Κι ας μείνουν αγνοί εκείνοι που δεν βρίσκουν τα μέσα για να παντρευτούν, μέχρις ότου ο ΑΛΛΑΧ τους πλουτίσει με (τα μέσα) της χάρης Του.

Κι αν κανείς από τους σκλάβους σας που το δεξί σας χέρι εξουσιάζει (οι δούλοι) ζητήσουν με γραπτή αίτηση την ελευθερία τους (με τίμημα), κάνετε τους αυτή τη χάρη, αν ξέρετε ανάμεσα τους κανέναν που, να αξίζει αυτό το καλό. Και δώστε τους από την περιουσία του ΑΛΛΑΧ που σας έχει δώσει…” (Κοράνι, 24:32-33)

Το κάλεσμα του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ήταν ένα κάλεσμα για την απελευθέρωση του ανθρώπου και να τεθεί τέλος στην δουλεία του. Ταύτισε την ελευθερία με την ανθρωπότητα και την κατέστησε μια απόδειξη για την τίμηση του ανθρώπου από τον Θεό. Έδωσε μεγάλο ενδιαφέρον στους δούλους, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης, ενώ παρότρυνε τους ανθρώπους να απελευθερώνουν τους δούλους. Μάλιστα, είπε ότι ένας πιστός θα ανταμειφθεί, ακόμα και αν είχε απελευθερώσει δούλους πριν γίνει μουσουλμάνος.

Ο Χακίμ Ιμπν Χιζάμ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε στον απεσταλμένο του Θεού: “Πριν γίνω μουσουλμάνος, συνήθιζα να κάνω καλό’ έδινα σε ελεημοσύνη, απελευθέρωνα σκλάβους και ήμουν καλός και τρυφερός με τους συγγενείς μου. Θα ανταμοιφθώ για τις πράξεις μου αυτές;” και ο Προφήτης του απάντησε: “Έγινες μουσουλμάνος με όλες αυτές τις καλοσύνες (χωρίς να χαθεί η αξία τους).” (Sahih Bukhari, Vol.2, Book 24, #517;)

Ας δούμε λοιπόν κάτι σχετικό, την ιστορία του θείου του Προφήτη, του Άμπου Λάχαμπ, που αναφέρεται στο 111ο κεφάλαιο του Ιερού Κορανίου:

“Κόπηκαν τα χέρια του Άμπου Λάχαμπ και χάθηκε και ο ίδιος.
Κανένα όφελος δεν είχε από όλα τα πλούτη και τα κέρδη του.
Θα καεί σε φωτιά με πύρινη φλόγα
Και η γυναίκα του θα κουβαλά τα ξύλα για τη φωτιά.
Θα έχει κρεμασμένο γύρω απ’ τον λαιμό της σχοινί από ίνες φύλλου χουρμαδιάς.” (Κοράνι, 111:1-5)

Ο Άμπου Λάχαμπ ήταν θείος του Προφήτη αλλά είχε προσπαθήσει αυτός και οι φίλοι του να τον σκοτώσουν (τον Προφήτη) και τον έβριζαν, ενώ η σύζυγος του Άμπου Λάχαμπ -η Ουμ Τζαμίλα- συνήθιζε να πετάει πέτρες στον Προφήτη και έριχνε αγκάθια στα μονοπάτια απ’ όπου αυτός περνούσε. Και ο Άμπου Λάχαμπ και η σύζυγος του καταδικάστηκαν να πάνε στην Κόλαση, ενώ η ίδια η Ούμ Τζαμίλα θα μεταφέρει την καύσιμη ύλη για τη φωτιά που θα τους καίει.

Ο ίδιος πρώην ιεραπόστολος που ασπάστηκε το Ισλάμ Άμπντουλ-Άχαντ Όμαρ Μίλλερ λέει: “Αυτό το κεφάλαιο αποκαλύφθηκε και από τότε για 10 χρόνια ο Άμπου Λάχαμπ ζούσε και θα μπορούσε να ρεζιλέψει το Ισλάμ και τον Προφήτη. Θα μπορούσε να ασπαστεί το Ισλάμ έστω στα ψέματα, θα μπορούσε να δηλώσει ότι ήθελε να γίνει μουσουλμάνος, μόνο και μόνο για να ρεζιλέψει τον Προφήτη αλλά δεν το έκανε. Γιατί δεν το έκανε; Μα γιατί στο ίδιο το Κοράνι λέγεται ότι δεν θα το έκανε ποτέ. «Χάθηκε ο Άμπου Λάχαμπ» λέγεται στο Κοράνι και αυτό το βιβλίο λέει την αλήθεια. Θα μπορούσε να γίνει στα ψέματα μουσουλμάνος ο Άμπου Λάχαμπ και να πει: «Ο Μουχάμμεντ λέει ότι θα πάω στην κόλαση και ότι δε θα γίνω μουσουλμάνος αλλά εγώ σας λέω ότι αναγνωρίζω το Ισλάμ και θέλω να το ασπαστώ» για να διαψεύσει το Κοράνι αλλά δεν το έκανε γιατί το Κοράνι δεν ήταν λόγος του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) αλλά του Θεού”.

Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η σημασία της ιστορίας του Άμπου Λάχαμπ και γιατί τον αναφέρω. Ο Άμπου Λάχαμπ είχε μία δούλα, τη Θουγάιμπα. Την ημέρα που γεννήθηκε ο προφήτης, ο Άμπου Λάχαμπ απελευθέρωσε τη Θουγάιμπα δείχνοντας τη με το δάχτυλο του, η οποία Θουγάιμπα θήλασε τον προφήτη όταν ήταν μωρό. Όταν πέθανε ο Άμπου Λάχαμπ, κάποιος συγγενής του τον είδε στο όνειρο του σε μια πολύ άσχημη κατάσταση και τον ρώτησε: “Τί αντιμετώπισες εκεί;” και ο Άμπου Λάχαμπ απάντησε: “Δεν έχω βρει καμία ανάπαυση από τότε που σας άφησα, εκτός του ότι μου δόθηκε να πίνω λίγο νερό από αυτό [και έδειξε το μέρος ανάμεσα στον δείκτη του χεριού του και στα άλλα του δάχτυλα] και αυτό επειδή είχα απελευθερώσει τη Θουγάιμπα [δείχνοντας την με τον δείχτη του χεριού του].” (Sahih Bukhari, Book 7, Vol. 62 , no. 38;)

Ο Ας-Σουχάιλι (ραχίμαχουλλάχ) λέει στο ‘Rawd Al-Anif‘ ότι αυτό έγινε όταν γεννήθηκε ο Προφήτης αλλά ο Ιμπν Χάτζαρ αλ-Ασκαλάνι (ραχίμαχουλλάχ) λέει στο ‘Fath Al-Bari, 9.84‘ και ο Χάφιζ Ιμπν Άμπντουλ-Μπαρρ (ραχίμαχουλλάχ) στο ‘Al-Istai’aab, 1/10‘ και ο Χάφιζ Ιμπν αλ-Τζάουζι (ραχίμαχουλλάχ) στο βιβλίο του ‘Al-Wafa bi Ahwalil Mustafa‘ ότι η απελευθέρωση της Θουγάιμπα από τον Άμπου Λάχαμπ έγινε πολύ μετά τη γέννηση του Προφήτη, μετά την Εγίρα. Γι’ αυτό λοιπόν, επειδή ο Άμπου Λάχαμπ απελευθέρωσε τη δούλα του, γι’ αυτό ως εξαίρεση λέγεται ότι του δόθηκε αυτή η μικρή χάρη να μπορεί να πίνει λίγο μόνο νερό από την παλάμη του χεριού του, ανάμεσα στον δείκτη και στον αντίχειρα του (‘Abdur-Razzaq, Mussanaf).

Το παραπάνω γεγονός μνημονεύεται από τον Αλ-Μπαγάουι και τον Αλ-Μπεϊχάκι (ραχίμαχουμουλλάχ) και το αναφέρουν επίσης ο Ιμπν Καθίρ, ο Ζέιν αλ-Ντιν αλ-Ιράκι, ο Ιμπν Ταϊμίιγια στο ‘al-Sarim al-Maslul‘ και ο Ιμπν αλ-Κάιγιμ αλ-Τζαουζίγια στο ‘Tuhfat al-Mawdud‘.

Ο Γερμανός ανατολιστής Αδάμ Μιτζ απέδειξε ότι η απελευθέρωση των δούλων αποτελεί μια αρχή του Ισλάμ. Λέει χαρακτηριστικά: Στο Ισλάμ υπήρχε ένας κανόνας προς το συμφέρον των δούλων. Ένας δούλος μπορούσε να εξαγοράσει την ελευθερία του πληρώνοντας ένα χρηματικό ποσό και είχε το δικαίωμα να ασχοληθεί με την εργασία που επιλέγει. Αποτελούσε επίσης ένα καλό ήθος να αφήσει ο μουσουλμάνος μια διαθήκη στην οποία απελευθερώνει μερικούς δούλους του.

Το Ισλάμ άλλωστε ύψωσε την αξία των δούλων, στο βαθμό που ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), όπως αναφέρει ο χριστιανός διανοούμενος Νάζμι Λούκα, κατέστησε του δούλους ίσους με τους βασιλείς των Κουράις! (nazmi luka: muhammad the messenger and the message)

Έτσι, οι ηγέτες των Κουράις (η φυλή στην οποία ανήκε ο Προφήτης) προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν το νέο αυτό κάλεσμα το οποίο αποσκοπεί στην απελευθέρωση των δούλων και απαιτεί την πλήρη ισότητα μεταξύ τους και των κυρίων τους. Οι δούλοι στην Ισλαμική νομοθεσία έχουν μεγαλύτερη αξία από ότι οι δούλοι σε άλλα συστήματα όπως π.χ. οι δούλοι που κατά εκατοντάδες κουβάλησαν στην Αμερικοί οι λευκοί. Για χάρη των δούλων αποκαλύφτηκαν Κορανικά εδάφια στον Προφήτη, διατάζοντας τον να τους έχει συνεχώς στα μάτια του. Οι δούλοι έχουν βρει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία στις μεταρρυθμιστικές αρχές του Ισλάμ και την απελευθέρωσή τους από την ταπείνωση και τη φτώχεια. Το Ισλάμ τους θεωρεί μερικές φορές και κυρίους των μουσουλμάνων.

Αναφέρεται πως ο Όμαρ Ιμπν Αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), σχολιάζοντας την αγορά του τότε δούλου Μπιλάλ Ιμπν Ραμπάχ αλ-Χαμπάσι (ραντιγιαλλάχου άνχου) από τον Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) για να τον απελευθερώσει, είπε: ο κύριός μας απελευθέρωσε τον κύριο μας!.

Ο Προφήτης εξοργιζόταν ιδιαίτερα με την κακοποίηση των δούλων.

Ο Άμπου Μασούντ αλ-Ανσάρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) αναφέρει: “Ενώ έδερνα έναν δούλο μου, άκουσα μια φωνή πίσω μου που λέει: {Μάθε Άμπου Μασούντ ότι ο Θεός έχει περισσότερη δύναμη επάνω σου απ’ ό,τι εσύ επάνω σ’ αυτόν}. Όταν γύρισα, βρήκα τον προφήτη και είπα: {Ω Προφήτη! Τον αφήνω ελεύθερο για χάρη του Θεού} και τότε μου είπε: {Αν δεν έχεις κάνει τούτο, θα σε άγγιζε το πυρ (της κόλασης)}” (Sahih Muslim, book of oaths, 4088;)

Έτσι παιδαγωγούσε ο Προφήτης τους Σαχάμπα (ακολούθους) του και όλους τους πιστούς στον σεβασμό του ανθρώπου, κυρίως του αδύναμου, του δούλου και του υπηρέτη. Αυτό το κάλεσμα ισχύει και για όλους τους μουσουλμάνους κυβερνώντες, παντού και πάντοτε, επιβάλλοντας σε αυτούς την προστασία των δούλων (είτε των αντρών είτε των γυναικών) από τα βασανιστήρια και τον διωγμό και την σοβαρή επιδίωξη της απελευθέρωσής τους.

Ο Προφήτης ήταν ο πιο επιεικής άνθρωπος προς του δούλους. Ο Άνας (ραντιγιαλλάχου άνχου) αναφέρει για τον Προφήτη ότι: “Ήταν ο πιο επιεικής άνθρωπος με τους δούλους, μα τον Θεό δεν δίσταζε να του φέρει το νερό ένας δούλος ή υπηρέτης και να μη πλύνει ο Προφήτης το πρόσωπο και τα χέρια του, δεν του ζητούσε κανένας ποτέ κάτι χωρίς να τον ακούσει (ο Προφήτης) και να αποχωρήσει μετά τελευταίος και δεν τον χαιρετούσε ποτέ κανείς χωρίς να του απλώσει το χέρι του και να το πάρει πίσω αφού το πάρει ο άλλος.” (Sahih Abu Na’em Al-Asbahani, fi dala’ilun-nubuwah (116); Musnad Abu Hanifah (40); Musnad Al Harith (939); & Ibn Hajar al-Asqalani,Al-Matalib Al-Alayah (3931))

Ο Άνας Ιμπν Μάλικ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε για την εμπειρία που είχε από τον Προφήτη: “Τον υπηρέτησα για δέκα χρόνια αλλά ξέρω ότι ποτέ δε με μάλωσε για κάτι που έκανα, ρωτώντας με γιατί το έκανα ή για κάτι που το είχα αφήσει ρωτώντας με γιατί δεν το έκανα”.

Οι ουλεμά (λόγιοι) του Ισλάμ προειδοποιούν από τη συνεχή εργασία των δούλων μέρα νύχτα λέγοντας: “αν τον βάλει ο κύριος να εργάζεται την ημέρα πρέπει να τον αφήνει να ξεκουραστεί το βράδι, και αντίστροφα” και λένε: “πρέπει να τον αφήνει να ξεκουραστεί και να ξαπλώσει το μεσημέρι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, και να του δίνει χρόνο για τις πέντε καθημερινές προσευχές, και αν ταξιδέψει πρέπει να τον έχει μαζί του πάνω στο μεταφορικό ζώο ή να ανταλλάζουν τη θέση”. Είπαν κιόλας: “Αν ο δούλος είναι αλλόθρησκος, π.χ. Χριστιανός, πρέπει να μην του απαγορεύει ο μουσουλμάνος να πηγαίνει στην εκκλησία, να πίνει το κρασί ή να τρώει το χοιρινό κρέας, διότι αυτή είναι η θρησκεία του.” (Al-Banani, Al-Mudawana)

Η δουλεία χαρακτήρισε ένα μέρος της ζωής του συντρόφου του προφήτη Σαλμάν αλ-Φάρισι (ραντιγιαλλάχου άνχου), ο οποίος ήταν δούλος σε έναν πλούσιο και έτσι έχασε κάποιες αναμετρήσεις στο πλευρό του προφήτη, όπως οι μάχες Μπαντρ και Ούχουντ. Πήγε ο Σαλμάν στον Προφήτη ο οποίος του συνέστησε να γράψει στον κύριό του, προκειμένου να τον ελευθερώσει. Ο Σαλμάν λοιπόν έγραψε στον κύριό του προσφέροντάς του να του φυτέψει τριακοσίους φοίνικες, και να του πληρώσει σαράντα οκές από χρυσό. Όλοι οι μουσουλμάνοι συνέβαλαν στην εξόφληση του χρέους του Σαλμάν, φέρνοντάς του τους φοίνικες, σκάβοντας τις θέσεις όπου θα φυτευτούν και ήρθε ο ίδιος ο Προφήτης για να τα φυτέψει με το χέρι του, και έτσι απελευθερώθηκε ο Σαλμάν.

Η πρώτη μάχη στην οποία συμμετείχε ο Σαλμάν, ήταν η λεγόμενη μάχη του Χάντακ (ή ‘μάχη Αλ-Αχζάμπ’) και ήταν αυτός ο οποίος ενέπνευσε την ιδέα της μεγάλης τάφρου γύρω από την Μεδίνα για να την προστατέψει από τους εισβολείς. Όταν πέτυχε η ιδέα, όλοι οι σύντροφοί του, τον εκτιμούσαν περισσότερο για την ευφυΐα και τη συνεισφορά του στο Ισλάμ, και έτσι είπαν οι Ανσάρ (οι ντόπιοι κάτοικοι της Μεδίνας που δέχτηκαν τον Προφήτη με τους συντρόφους του μετά την μετανάστευσή τους, το 622 μ.Χ., από την Μέκκα και τον διωγμό των Κουραϊσιτών), αλλά και οι Μουχατζιρίν (οι σύντροφοι του προφήτη οι οποίοι μετανάστευσαν μαζί του από την Μέκκα στη Μεδίνα): «ο Σαλμάν είναι ένας από μας«, και τότε παρενέβη ο Προφήτης και είπε: «Ο Σαλμάν είναι ένας από μας, ανήκει στον οίκο μου!» (Αl-Ηakim Αl-Μustadrak, no. 6541; Αl-Τabarani, al-mujam al-kabir, no. 6040;)

Η ισλαμική νομοθεσία λοιπόν έπρεπε να προχωρήσει σταδιακά στην κατάργηση των φθαρμένων ηθών και παραδόσεων, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης.

Έτσι η αξία των δούλων στο κράτος του Ισλάμ ήταν πολύ μεγάλη όσο ήταν οι προσπάθειες τους και οι υπηρεσίες που προσέφεραν στην κοινωνία. Η παρελθούσα δουλεία τους δεν αποτελούσε κανένα λόγο υποτίμησης μεταξύ των άλλων αδελφών τους. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) απαγόρευσε όπως εξήγησα την κακοποίηση των δούλων και εξιλέωση για τον ξυλοδαρμό του δούλου από τον κύριο του ήταν η απελευθέρωσή του. Ένας κανόνας ο οποίος δεν υπήρχε στην εποχή πριν το Ισλάμ και δίνει την ελευθερία στον δούλο αν κακοποιείται από τον κύριο του.

Ο Άμπου Σάλεχ Δακουάν αναφέρει από τον Δαδάν ότι είπε: “Βρήκα τον Ιμπν Όμαρ, έναν σύντροφο του Προφήτη και είχε απελευθερώσει έναν δούλο. Πήρε ένα ξυλάκι από το χώμα και είπε: η αμοιβή μου στον Θεό γι’ αυτόν δεν είναι καν ίσα μ’ αυτό το μικρό ξυλάκι, επειδή άκουσα τον προφήτη να λέει: {όποιος κακοποιήσει η χαστουκίσει τον δούλο του, δεν έχει καμία εξιλέωση παρά μόνο να τον απελευθερώσει}” (Sunan Abu Dawoud, no. 4500;)

Το Ισλαμικό κράτος έπρεπε να δείχνει αλληλεγγύη στον δούλο με ειδικές ανάγκες και στον ασθενή. Ο Ζενμπάα Άμπου Ράουχ (ραντιγιαλλάχου άνχου) ένας σύντροφος του προφήτη, είχε έναν δούλο που λεγόταν Σάνταρ Ιμπν Σάνταρ. Τον έπιασε να φιλάει μια άλλη δούλη του και του προκάλεσε σοβαρή σωματική ζημιά. Έπειτα, όταν πληροφόρησε τον Προφήτη για ό,τι έγινε, ο Προφήτης του είπε: “Γιατί έκανες τέτοιο πράγμα;” και ο Ζενμπάα απάντησε: “Γιατί έκανε το και το” και του ανέφερε το τι έκανε με τη δούλα. Τότε απευθύνθηκε ο Προφήτης στον δούλο και του είπε: “Πήγαινε, είσαι ελεύθερος”. Είπε ο δούλος: “Και σε ποιόν ανήκω τώρα;” και ο Προφήτης του απάντησε: “Στον Θεό και στον απόστολό Του” και διέταξε τους πιστούς να τον υποστηρίξουν.

Μετά τον θάνατο του Προφήτη, ήρθε ο Σάνταρ (πρώην δούλος πλέον) στον χαλίφη Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) και είπε: “Η διαθήκη του Προφήτη!” εννοώντας ότι ζητάει να συνεχίσει τη βοήθεια που του πρόσφερε ο Προφήτης. Απάντησε ο Άμπου Μπακρ: “Ναι, σε επιδοτούμε εσένα και την οικογένειά σου” και έπαιρνε το επίδομα μέχρι τον θάνατο του χαλίφη. Όταν έγινε ο Όμαρ Ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) χαλίφης, ξαναήρθε σ’ αυτόν ο Σάνταρ και είπε: “Η διαθήκη του Προφήτη!” και ο Όμαρ του απήντησε: “Ναι, που θέλεις να μείνεις;” και ο Σάνταρ είπε: “Στην Αίγυπτο”. Τότε έγραψε ο Όμαρ στον κυβερνήτη της Αιγύπτου να τον υποστηρίξει και να του χορηγήσει καλλιεργήσιμη γη για να ζήσει απ’ αυτήν. (hassan – Ahmad, 2/182; Abu Dawoud, 4519; Ibn Majah, 2680;)

Το κράτος λοιπόν, κατά την ισλαμική νομοθεσία, αναλαμβάνει τους δούλους με ειδικές ανάγκες όπως τους ελεύθερους, και τους επιδοτεί με τον απαραίτητο μισθό που τους φτάνει για να μην έχουν ανάγκη κανέναν.

Παρ’ όλες λοιπόν τις προσπάθειες του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) για την απελευθέρωση των δούλων, μερικοί μοχθηροί μελετητές ισχυρίστηκαν ότι ο προφήτης θέσπισε την δουλεία. Αυτούς τους παραπέμπουμε στον Λάιτνερ ο οποίος απαντά σ’ αυτό το ψέμα λέγοντας:

“Βλέπουμε τους ανόητους από τους Χριστιανούς να καταδικάζουν το Ισλάμ σαν να ήταν αυτό που θέσπισε την δουλεία, παρά το γεγονός ότι ο Μουχάμμεντ παρότρυνε με κάθε τρόπο την απελευθέρωση των δούλων, και αυτό αποτελεί το ισχυρότερο μέσο για την καταπολέμηση του φαινόμενου.” (g.w. leitner: the religion of islam, page 7.)

Επίσης, ο Γάλλος συγγραφέας Βινσάν Μοντιέρ, αντιτιθέμενος σε αυτούς τους ισχυρισμούς, λέει:

“Καταδικάζουν το Ισλάμ για το φαινόμενο της δουλείας το οποίο προϋπήρχε πριν την εμφάνιση του. Επιπρόσθετα, όταν διαδόθηκε το Ισλάμ και εφαρμόστηκαν οι κανόνες του, επιδίωκε την κατάργηση της δουλείας, στον βαθμό που πολλές από τις εξιλεωτικές πράξεις από τις αμαρτίες που διαπράττει ένας πιστός, πραγματοποιούνται μέσω της απελευθέρωσης των δούλων, πράγμα που το Ισλάμ θεωρεί ευεργεσία και υπακοή στον ΑΛΛΑΧ.” (arafat kamel al-ashay: rijal wanesa’ aslamou (men and women embraced islam), page 231.)

Η απελευθέρωση λοιπόν των δούλων, αποτελεί εξιλέωση από τις αμαρτίες και υπακοή προς τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα!!

Ο Βρετανός διανοούμενος Κουίλιαμ μιλάει για τις αναφορές που δημιούργησαν οι αχρίοι μελετητές του Ισλάμ και λέει: “Τέτοιες αναφορές είναι αναμφισβήτητα αναληθείς, δεν μπορεί να ευσταθούν ή να έχουν γίνει ποτέ.” (abdullah quilliam: islamic faith, page 26)

Ο ίδιος αποδεικνύει ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είναι αυτός που έθεσε τέλος στην δουλεία σε όλη την Αραβική Χερσόνησο. Δίνει παράδειγμα με τις περιοχές της ανατολικής και βόρειας Αφρικής στις οποίες διαδόθηκε το φαινόμενο της σωματεμπορίας και της δουλείας, και δείχνει ότι ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι το Ισλάμ δεν είχε φτάσει εκεί, διότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Ισλάμ είναι η καθοριστική κατάργηση της δουλείας, παρά το γεγονός ότι οι δουλέμποροι, όπως λέει ο Εντουάρντ Μπρόι, “ήταν κυρίως Ευρωπαίοι”, κι έτσι “σταμάτησε το κίνημα της ανάπτυξης στις αφρικανικές χώρες λόγω του μεγάλου χάους που προκάλεσαν εκεί οι Ευρωπαίοι δουλέμποροι” (edouard perroy: histoire générale des civilizations (general history of civilizations), 1965, collab)

Αν ειπωθεί ότι το Ισλάμ δεν έθεσε τέλος ολοκληρωτικά στην δουλεία και στην σωματεμπορία παρά τις μεγάλες προσπάθειες του προφήτη στην καταπολέμησή τους, η απάντηση είναι ότι το Ισλαμικό κράτος δεν θα μπορούσε μόνο του να καταργήσει εντελώς αυτά τα φαινόμενα για πολλούς και αυτονόητος λόγους:

~αυτά τα φαινόμενα ήταν παλιά και ευρέως διαδεδομένα σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες, τις αραβικές και τις μη αραβικές, από τα αρχαιότερα χρόνια. Η Ισλαμική νομοθεσία, όπως κάνει και αλλού, έπρεπε να προχωρήσει σταδιακά στην κατάργηση των φθαρμένων ηθών και παραδόσεων, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης.
~αυτά τα έθιμα ήταν, πριν την εμφάνιση του Ισλάμ, διεθνούς χαρακτήρα. Όλα τα κράτη και όλες οι αυτοκρατορίες – χωρίς εξαίρεση – ασκούσανε την δουλεμπορία και την σωματεμπορία. Έτσι η κατάργηση του φαινόμενου χρειαζόταν μια διεθνή συμφωνία, που να επιβάλλει σε όλους την απαγόρευση της δουλεμπορίας. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της ζωής του προφήτη το νεοσύστατο Ισλαμικό κράτος τότε δεν είχε τη δύναμη ούτε τα μέσα για την απαγόρευση αυτών των εθίμων.
~το Ισλάμ ήταν ακόμη νεόφερτο στη ζωή των ανθρώπων. Αν το κράτος εξέδιδε μια απόφαση που απαγορεύει την δουλεία, εκείνοι που το εμπόριο και οι επιχειρήσεις τους εξαρτώνται από δούλους θα αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα. Έτσι το Ισλαμικό σύστημα έπρεπε να υιοθετήσει μια σταδιακή πολιτική στην κατάργηση του φαινόμενου.
~το Ισλαμικό κράτος δεν διέθετε όλα τα οικονομικά μέσα που θα του εξασφάλιζαν να αναλάβει αυτούς τους δούλους οικονομικά μετά την απελευθέρωσή τους, ούτε να τους παρέχει όλους θέσεις εργασίας. Είναι γνωστό ότι οι δούλοι ήταν υπό την κηδεμονία των κυρίων τους, αναλάμβαναν κάποιες δουλειές γι, αυτούς και έτρωγαν από τα χρήματά τους.

Απαγόρευση της σωματεμπορίας: Απόδειξη της καταπολέμησης της σωματεμπορίας στην Ισλαμική νομοθεσία αποτελεί η απαγόρευση όλων των μορφών της, κυρίως σε ό,τι αφορά τις γυναίκες και των παιδιών.

Ο Άμπου Χουρέιρα αναφέρει ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:

“Είπε ο Θεός: {Θα είμαι ενάντιος σε τρεις ανθρώπους στην Ημέρα της Κρίσεως:
~σε όποιον ορκίστηκε στο όνομά Μου και έπειτα πρόδωσε,
~σε όποιον πούλησε έναν ελεύθερο και εκμεταλλεύτηκε την τιμή του
και
~σε όποιον προσέλαβε έναν εργάτη και αφού έγινε η δουλειά του, δεν τον πλήρωσε για τον κόπο του}” (Sahih Bukhari, kitab al-beyou, bab ithm man ba’ horan, no. 2075)

Το έγκλημα της σωματεμπορίας είναι διαδεδομένο με διάφορες μορφές στις ανθρώπινες κοινωνίες χθες και σήμερα. Το διέπραξαν οι αραβικές φυλές, οι Πέρσες και οι Ρωμαίοι πριν την προκήρυξη του Ισλάμ από τον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), απαγάγανε του ανθρώπους από τους δρόμους, τους έκλεβαν ό,τι είχαν και τους πουλούσαν σε αγορές δούλων.

Στην νεότερη εποχή, δουλεμπορία άσκησαν και οι Αμερικανοί εναντίον των νέγρων, ιδρύοντας και οργανισμούς για την αγοραπωλησία τους, διαπράττοντας το χειρότερο είδος ρατσισμού εις βάρος τους. Εμφανιστήκαν και ομάδες για την αγοραπωλησία των γυναικόπαιδων, με στόχο μόνο την κερδοσκοπία. Τέτοιες ομάδες έφτασαν και στο βαθμό να εκμεταλλευτούν φυσικές καταστροφές και πολέμους για να ασκήσουν το αισχρό εμπόριο τους. Απόδειξη αποτελούν τα τελευταία γεγονότα στην καταστροφή των τσουνάμι, σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις εφημερίδων, με τους τρομακτικούς αριθμούς γυναικών και παιδιών που υπήρξαν θύμα σωματεμπορίας. Από την άλλη το Ισλάμ απαγόρευσε την σωματεμπορία με αυτόν τον τρόπο, καταπολέμησε την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο και απαγόρευσε ρητά τον εξαναγκασμό των κοριτσιών στην άσκηση της πορνείας (όπως αναφέρθηκε παραπάνω), όπως αναφέρει το Ιερό Κοράνι: “Και μην αναγκάζετε τις δούλες σας στην πορνεία, ενώ επιθυμούν την αγνότητα, επιδιώκοντας τα πρόσκαιρα αγαθά της επίγειας ζωής.” (Κοράνι, 24:33)

Πέραν του ότι η δουλεμπορία είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, εκβιάζοντας το δικαίωμα του ανθρώπου να ζει με ασφάλεια και αξιοπρέπεια, τον ξεριζώνει από τη γαλήνη του οικογενειακού του περιβάλλοντος φυτεύοντας τον στην κόλαση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και του ψυχοσωματικού βασανισμού. Όλα αυτά τα φαινόμενα αντιμετωπίζονται αυστηρά και ρητά από το Ισλάμ και τον Προφήτη του. Έτσι, διαφαίνεται πως η προφητική παράδοση αντιμετώπισε την σωματεμπορία, χαράζοντας με λαμπρά γράμματα στις σελίδες της ιστορίας ότι το ισλαμικό νομοθετικό σύστημα είναι το πρώτο στην ανθρώπινη ιστορία που καταπολέμησε την δουλεμπορία και την εκμετάλλευση του ανθρωπίνου σώματος. (Supporting prophet Muhammad website)

Οι ανόητοι επικριτές του Ισλάμ και υποστηρικτές του Χριστιανισμού ισχυρίζονται ότι ο Χριστιανισμός κάλεσε προς απελευθέρωση των δούλων και κατάργηση της δουλείας, επειδή οι «άγιοι» και οι πατέρες του Χριστιανισμού έγραψαν κατά της δουλείας. Ακόμα όμως και αν είναι έτσι, ακόμα και αν έγραψαν κατά της δουλείας (και όντως ορισμένοι το έκαναν), ξεχνάνε ότι στα ιερά του βιβλία η δουλεία θεμελειώνεται με κάθε τρόπο. Ας δούμε όμως μερικά εδάφια από τη Βίβλο, από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη, για να θυμηθούν κάποιοι κάποια πράγματα:

“Και ο δούλος σου και η δούλη σου, όσους κι αν έχεις, από τα έθνη που είναι γύρω σας, απ’ αυτά θα αγοράζεις δούλον και δούλη. Κι ακόμα, από τους γιους των ξένων, που παροικούν μεταξύ σας, απ’ αυτούς θα αγοράζετε, και από τις συγγένειές τους, που βρίσκονται μεταξύ σας, όσοι γεννήθηκαν στη γη σας· και θα είναι σε σας για ιδιοκτησία Και θα τους έχετε κληρονομιά για τα παιδιά σας, ύστερα από σας, για να τους κληρονομήσουν ως ιδιοκτησία· δούλοι σας θα είναι παντοτινά· όμως, επάνω στους αδελφούς σας, τους γιους Ισραήλ, δεν θα εξουσιάζετε, ο ένας επάνω στον άλλον, με αυστηρότητα..” (Λευιτικό, 25:44-46)

“ΚΑΙ αν κάποιος χτυπήσει τον δούλο του ή τη δούλη του με ράβδο και πεθάνει κάτω από τα χέρια του, οπωσδήποτε θα τιμωρηθεί.. Αν, όμως, ζήσει μία ημέρα ή δύο, δεν θα τιμωρηθεί· επειδή είναι δικό του χρήμα” (Έξοδος, 21:20-21)

Όμως, όπως είχαμε πει, ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) διέταξε να ελευθερωθεί μια σκλάβα μόνο και μόνο γιατί ο αφέντης της τόλμησε να τη χτυπήσει στο πρόσωπο. (Sahih Muslim, book 15, no. 4082;)

“Και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του. Όλα όμως τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά.” (Αριθμοί, 31:17-18)

“ΟΤΑΝ βγεις να πολεμήσεις τους εχθρούς σου, και ο Κύριος ο Θεός σου τους παραδώσει στα χέρια σου, και πάρεις απ’ αυτούς αιχμαλώτους,και δεις ανάμεσα στους αιχμαλώτους μια όμορφη γυναίκα, και την επιθυμήσεις, για να την πάρεις στον εαυτό σου για γυναίκα, τότε, θα τη φέρεις στο σπίτι σου, και θα ξυρίσει το κεφάλι της, και θα κόψει τα νύχια της· και θα βγάλει τα ενδύματα της αιχμαλωσίας της από πάνω της, και θα καθήσει στο σπίτι σου, και θα κλάψει τον πατέρα της και τη μητέρα της έναν ολόκληρο μήνα· και ύστερα θα μπεις μέσα σ’ αυτή, και θα είσαι άνδρας της, κι εκείνη θα είναι γυναίκα σου. Και αν συμβεί να μη ευχαριστιέσαι σ’ αυτήν, τότε θα την εξαποστείλεις ελεύθερη· και δεν θα την πουλήσεις για ασήμι, δεν θα την εμπορευθείς, επειδή την ταπείνωσες.” (Δευτερονόμιο, 21:10)

Για να δούμε τώρα τί λέει ο Απόστολος Παύλος στην Καινή Διαθήκη. Αφού λοιπόν πρώτα (και σωστά) λέει ότι δεν υπάρχουν πλέον ελεύθεροι και δούλοι (και πράγματι στα ‘μάτια’ του Θεού η αξία βρίσκεται στην Πίστη και στην καρδιά), η υποκρισία του αποκαλύπτεται στη συνέχεια όταν λέει:

“ΟΣΟΙ είναι κάτω από ζυγό δουλείας, ας θεωρούν τούς κυρίους τους άξιους κάθε τιμής, για να μη δυσφημείται το όνομα του Θεού και η διδασκαλία” (Α Τιμόθεου, 6:1),

“Οι δούλοι, υπακούτε στους κατά σάρκα κυρίους σας με φόβο και τρόμο, με απλότητα της καρδιάς σας, σαν στον Χριστό!” (προς Εφεσιους 6:5),

“Tους δούλους να τους νουθετείς να υποτάσσονται στους δικούς τους κυρίους, να τους ευαρεστούν σε όλα, να μη αντιμιλούν.” (Τίτος 2:9),

“Οι δούλοι, υποτάσσεστε με κάθε φόβο στους κυρίους σας, όχι μονάχα στους αγαθούς και επιεικείς, αλλά και στους διεστραμμένους!” (Α Πέτρου 2:18)

Οι Χριστιανοί κατήγοροι του Ισλάμ δικαιολογούν τα παραπάνω λέγοντας ότι ο Παύλος δεν ήθελε να θεωρηθεί ο Χριστιανισμός ως ένα κοινωνικό κίνημα που καλεί στην απελευθέρωση (βλ. Αγουρίδης Σάββας, «Αποστόλου Παύλου Πρώτη προς Κορινθίους Επιστολή», Θεσσαλονίκη 1982, εκδ. Πουρναράς, σελ. 120-122). Αστειότητες.

Στην Α’ προς Κορινθίους Επιστολή ο Παύλος λέει: “Ας μένει ο καθένας στην κατάσταση που ήταν όταν δέχτηκε την κλήση του Θεού. Ήσουν δούλος όταν σε κάλεσε; Μη νοιάζεσαι γι’ αυτό. Και αν ακόμα έχεις τη δυνατότητα να γίνεις ελεύθερος, προτίμησε μάλλον αυτό που είσαι. Γιατί όποιος δέχτηκε την κλήση του Κυρίου όντας δούλος, απελευθερώθηκε απ’ τον Κύριο” (Α’ προς Κορινθίους, 7:20-22) ενώ παρακάτω στο εδάφιο 23 λέει: “μην υποδουλώνεστε σε ανθρώπους”. Τί μας λέει δηλαδή ο Παύλος; Λέει ότι όποιος ήταν δούλος και έγινε Χριστιανός, απελευθερώθηκε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και όχι κυριολεκτικά και καλεί τους Χριστιανούς να μην υποδουλώνονται στους ανθρώπους ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και ΟΧΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ. Το ίδιο λέει και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος: “Δεν βλάπτει αυτή η δουλεία αγαπητέ [η σωματική] αλλά η φυσική δουλεία, αυτή της αμαρτίας.” (ΙΘ’ Ομιλία εις την Α’ προς Κορινθίους Επιστολή)

Αν και συμφωνώ απολύτως στο ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να γίνονται δούλοι των παθών τους και των αμαρτιών, εντούτις βλέπουμε ότι ο Παύλος ΔΕΝ ΚΑΛΕΙ ΠΡΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ και σε κατάργηση της δουλείας και ότι αυτό που λέει ότι δεν υπάρχουν ελεύθεροι και δούλοι το εννοεί πνευματικά και όπως είδαμε ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Άλλωστε στην επιστολή του Παύλου προς τον Φιλήμονα (στην Καινή Διαθήκη) ο Παύλος κάλεσε μεν τον Φιλήμονα να υποδεχτεί με καλό τρόπο και ευγένεια τον δούλο του Ονήσιμο -ο οποίος είχε δραπετεύσει από το αφεντικό του στην Έφεσο και είχε καταφύγει στον Παύλο στη Ρώμη- αλλά ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ.

Τι λέει ο Ιησούς; Σύμφωνα με την Κ.Δ. φέρεται προωθεί τον ξυλοδαρμό του δούλου στην παρακάτω παραβολή, όπου ναι μεν τα λόγια είναι μεταφορικά (και όχι κυριολεκτικά), δείτε όμως τι λόγια χρησιμοποιούνται:

“Ο κύριος εκείνου τού δούλου θα έρθει σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει· και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους απίστους. Και εκείνος ο δούλος, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του, αλλά δεν ετοίμασε ούτε έκανε σύμφωνα με το θέλημά του, θα δαρθεί πολύ. Αλλά, όποιος, ενώ δεν γνώρισε, όμως έπραξε άξια δαρμών, θα δαρθεί λίγο. Και σε όποιον δόθηκε πολύ, πολύ θα ζητηθεί απ’ αυτόν· και σε όποιον είναι εμπιστευμένος πολύ, περισσότερο θα απαιτήσουν απ’ αυτόν.” (Λουκάς, 12: 46-48)

Η αγορά και το δουλεμπόριο λοιπόν περιγράφεται τέλεια στη Βίβλο. Ο δούλος δεν έχει σχεδόν καμία τύχη να ελευθερωθεί. Περιγράφεται σαν ιδιοκτησία παντοτινή και σαν ιδιοκτησία κληρονομείται. Όσοι γεννιούνται στην γη γίνονται δούλοι. Μπορείς να αγοράσεις από οποιοδήποτε έθνος δούλο ή δούλα, αρκεί να μην είναι Ισραηλίτης. Βλέπουμε ότι ο δούλος εδώ μπορεί να αποκτηθεί ανά πάσα στιγμή. Στο Ισλάμ από την άλλη ο δούλος είναι ο αιχμάλωτος πολέμου ο οποίος ελευθερώνεται είτε με λύτρα είτε σαν χάρη όπως είδαμε παραπάνω.

Αν κάποιος σπάσει στο ξύλο τον δούλο του ή την δούλα του με ραβδί και πεθάνει, θα τιμωρηθεί (δεν γνωρίζουμε πως). Αν όμως ο ζήσει για ακόμα μία ή δύο ημέρες, ΔΕΝ τιμωρείται γιατί σύμφωνα με τη Βίβλο ο δούλος είναι σαν τα χρήματα του. Ιδιοκτησία του.

;;;

Ο Σαμούρα ιμπν Τζούντουμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είχε πει: “Όποιος σκοτώσει τον δούλο του, θα τον σκοτώσουμε.” (Ahmad, Musnad; & Abu Dawud;)


Όπως λέει και το Ιερό Κοράνι:

“Βέβαια, πλάσαμε τον άνθρωπο για κόπο και αγώνα (στη ζωή).

Μήπως λογαριάζει κανείς ότι δεν έχει δύναμη πάνω του;

Ίσως πει: {έχω σπαταλήσει άφθονο πλούτο}.

Μήπως νομίζει ότι κανένας δεν τον βλέπει;

Μα δεν κάναμε γι’ αυτόν δύο μάτια;

Και μια γλώσσα και δύο χείλη;

Και τον καθοδηγήσαμε μέσα από τις δύο δημοσιές (τους δύο δρόμους, της αρετής και της κακίας).

Αυτός (ο άνθρωπος) δεν ξεπέρασε το εμπόδιο.

Και τί θα σου εξηγήσει το εμπόδιο;

(Είναι) η απελευθέρωση ενός σκλάβου

ή το να δίνεις τροφή την ημέρα που επικρατεί πείνα

στο ορφανό και ειδικά (σ’ αυτό) που είναι συγγενής

ή σε πτωχό που είναι κάτω στο χώμα (ζητιανεύοντας) λόγω σοβαρής ανάγκης.

Έτσι (ο άνθρωπος) θα είναι απ’ αυτούς που πιστεύουν και συνιστούν παράλληλα την υπομονή και αλληλοσυνιστούν έργα καλοσύνης και οίκτου.

Αυτοί είναι οι σύντροφοι της Δεξιάς (του Παραδείσου)” (Κοράνι, 90:4-18)

[nostromos]

Οι Μουσουλμάνοι απαγορευόταν να έχουν δούλους η σκλάβους ομόθρησκους, έτσι όταν εξαπλώθηκε το Ισλάμ ταυτόχρονα και σταδιακά εξαφανιζόταν και η δουλεία.

εξυπνος τροπος εξαπλωσης θρησκειας ... η αλλαζεις πιστη η γινεσαι σκλαβος ... το εμπεδωσαμε για το μελλον

[Ali Al-Yunani]

Κι όταν δε θα θέλει να "καθοδηγηθεί" να τον σφάξεις

Αυτό είναι δικό σου συμπέρασμα. Κανένας ο οποίος δεν παίρνει όπλο, δεν επιτρέπεται να κσοτωθεί. Οι δολοφονίες αμάχων απαγορεύονται.

Η καλοσύνη και η δίκαιη συμπεριφορά είναι προς όλους τους ανθρώπους και το Ιερό Κοράνι είναι ξεκάθαρο: “Δεν σας απαγορεύει ο ΑΛΛΑΧ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την πίστη σας και ούτε σας βγάζουν απ’ τα σπίτια σας. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια” (Κοράνι, 60:8).

Έτσι είναι. Γιατί τα βάζεις με μεγάλα γράμματα;

Πρέπει να δείχνουμε καλοσύνη και έλεος σε όλους ανεξαιρέτως, όχι όμως και ηττοπάθεια ή μιζέρια. Θα είμαστε ταπεινοί ως μουσουλμάνοι, θα είμαστε όμως και δυναμικοί όπου αυτό χρειαστεί. Όμως αυτό που πρέπει να μας χαρακτηρίζει στη σχέση μας με τους άλλους, είναι η καλοσύνη, η δικαιοσύνη, το έλεος κ.τ.λ.

Ρώτησε ο προφήτης, ειρήνη σε αυτόν, “Ποιός από σας νηστεύει σήμερα; Ποιός επισκέφτηκε έναν άρρωστο; Ποιός τάισε έναν άπορο; Ποιός έχει συμμετάσχει σε μια κηδεία”; Ύστερα είπε: “Όποιος τα κάνει αυτά, μπαίνει στον Παράδεισο” (Sahih Muslim)

Ψέματα, Ψεματα Ψέματα Τακίγια και ξανά τακίγια.
Έχω διαβάσει δις το Κοράνι

ΚΑΝΕΝΑ ψέμα. Ψέματα λες εσύ. Αν το είχες διαβάσει, θα διάβαζες και αυτά που παραθέτω εδώ.

μη τους κάνετε κακό στο ένα εδάφιο, σφάξτε τους στο άλλο

Δικό σου συμπέρασμα. Η δολοφονία αμάχων ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ! Το Ισλάμ έχει κάνει τη ζωή των γυναικών και των παιδιών απαραβίαστη τη στιγμή του πολέμου.

Λέει ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα:

وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبِّ الْمُعْتَدِينَ

“Πολεμήστε για χάρη του ΑΛΛΑΧ όσους σας πολεμούν, αλλά μην ξεπερνάτε τα όρια, γιατί ο ΑΛΛΑΧ δεν αγαπά τους παραβάτες.” (Κοράνι, 2:190)

Η φράση “ουά λά τα’ταντού” που μεταφράζεται ως ‘αλλά μη ξεπερνάτε τα όρια’, ερμηνεύεται από τους μουσουλμάνους ερμηνευτές ως ‘μη σκοτώνετε γυναίκες και παιδιά’ κ.α.

Ο Ιμπν Καθίρ λέει στο ταφσίρ (ερμηνεία) του για τη φράση “αλλά μη ξεπερνάτε τα όρια”:

“σημαίνει, ‘Πολεμήστε στον δρόμο του ΑΛΛΑΧ και μην υπερβάλετε όταν το κάνετε αυτό. Σ’ αυτή την ‘υπερβολή’ περιλαμβάνονται οι παρακάτω απαγορευμένες πράξεις έτσι όπως τις ανέφερε ο Χασάν Αλ-Μπάσρι:

~ο ακρωτηριασμός,
~το κλέψιμο από τα λάφυρα του πολέμου,
~το να σκοτώνονται γυναίκες και παιδιά,
~το να σκοτώνονται ηλικιωμένοι που δεν έχουν άμεση σχέση με τον πόλεμο,
~το να σκοτώνονται μοναχοί και άνθρωποι που ζουν στα μοναστήρια και τις εκκλησίες,
~το να καίγονται τα δέντρα,
~το να σκοτώνονται τα ζώα χωρίς να υπάρχει κάποια αιτία.

Αυτά τα έχει πει ο σαχάμπι Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπ’μπάς και (ηγέτες και λόγιοι όπως) οι Όμαρ ιμπν Αμπντου’λ-Αζίζ, Μουκάτιλ ιμπν Χαϊγιάν και άλλοι.”

[Tafsir Ibn Kathir]

—

Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι σε μία μάχη βρέθηκε μία σφαγμένη γυναίκα.

Έτσι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) απαγόρεψε τον σκοτωμό γυναικών και παιδιών.

[Ahmad, Musnad, 2/91; Sahih Bukhārī, 3015; Sahih Muslim, 1744/25; Abū Dāwūd, 2668; At-Tirmithī 1569; & Sunan Ibn Majah, 2841;]

—

Ο Κάδι Ας-Σαφάντι είπε,

“Όταν οι μη μουσουλμάνες γυναίκες δεν πολεμούν, είναι συμπεφωνημένο ότι δεν θα πρέπει να σκοτώνονται εκτός αν είναι από τους ηγέτες (του πολέμου) – ούτε θα πρέπει να σκοτώνεται ο τυφλός, ο κατάκοιτος ή οι ηλικιωμένοι.”

Ο Ιμπν Κουντάμα Αλ-Μακντίσι λέει στο βιβλίο του ‘Αλ-Ούμντα‘,

“Και μη σκοτώνετε από αυτούς (από τους εχθρούς) ένα παιδί, έναν φρενοβλαβή, μία γυναίκα, έναν μοναχό, έναν ηλικιωμένο, έναν κατάκοιτο περιορισμένο στο κρεβάτι του (ή χρόνια άρρωστο), ή κάποιον τυφλό…”

Μή λέτε ψέματα στο ένα εδάφιο αλλά αν συμφέρει τον Αλλάχ πείτε.

ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπάρχει αυτό.

Το ψέμα είναι κάτι πολύ αισχρό: “Ω! Εσείς που πιστέψατε! Φοβηθείτε τον ΑΛΛΑΧ και να είστε με τους φιλαλήθεις (ειλικρινείς)” (Κοράνι, 9:119)

Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε: “Ω άνθρωποι! Προσέξτε το ψέμα διότι το ψέμα είναι ενάντια στην πίστη!” (ad-Daifah, vol. 5, p. 414)

Επίσης, ο Προφήτης προειδοποίησε: “Ένας Μουσουλμάνος μπορεί να αναπτύξει διάφορα χαρακτηριστικά στον χαρακτήρα του εκτός από το στοιχείο του ψέματος” (Ibn Abi Shayba, vol. 8, p. 403;)

Ο Προφήτης επέτρεψε μόνο σε 3 περιπτώσεις να λέγεται το ‘ψέμα’:

~Αυτός που θα πει ψέματα για να φέρει ειρήνη μεταξύ δυο ατόμων ή δυο παρατάξεων.
~Αυτός που θα πει ψέματα στον εχθρό στο πεδίο μάχης ως τακτική πολέμου.
~Αυτός ή αυτή π.χ. που θα πει ψέματα στον σύζυγο για να χαρούν (παράδειγμα, είσαι πολύ όμορφη ενώ στην ουσία δεν είσαι αλλά στο λέω για να σε χαροποιήσω).

Η Ουμ Κουλθούμ, η κόρη του Ούκμπα, είπε συγκεκριμένα: “Ο Προφήτης ποτέ δεν επέτρεψε να ειπωθεί κανένα ψέμα εκτός από 3 περιπτώσεις….” (αυτές που προαναφέραμε) (As-Sahiha, no. 545;)

Το ότι οι αριστεροί "άθεοι" είναι τελικά ισλαμολάγνοι δε μου κάνει καμία εντύπωση.

ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ τους αριστεριστές άθεους και τους φιλελε ψευτοδεξιούς κ.α. Γενικά ΣΥΧΕΝΟΜΑΙ τον κάθε ψευτοκουλτουριάρη. Ξέρω όμως να ΣΕΒΟΜΑΙ τον συνομιλητή μου. Να μην του μιλάω με υφάκι και ειρωνία. Κάτι που φαίνεται οι γονείς σου ΔΕΝ σε δίδαξαν.

Απαντήσεις γι' αυτά εδώ https://alialyunani.wordpress.com/2015/ ... %AF%CE%B1/

[Ali Al-Yunani]

Οι Μουσουλμάνοι απαγορευόταν να έχουν δούλους η σκλάβους ομόθρησκους, έτσι όταν εξαπλώθηκε το Ισλάμ ταυτόχρονα και σταδιακά εξαφανιζόταν και η δουλεία.

εξυπνος τροπος εξαπλωσης θρησκειας ... η αλλαζεις πιστη η γινεσαι σκλαβος ... το εμπεδωσαμε για το μελλον

Ο βίαιος εξισλαμισμός απαγορεύεται.

[Ίφιδα]

Ali Al-Yunani μη τολμήσεις να ξαναβάλεις στο στόμα σου τους γονείς μου, όπως δεν μίλησα κι εγώ για τους δικούς σου.

Δεν σέβεσαι κανέναν, ήρθες να κάνεις προσηλυτισμό και προπαγάνδα, κλικ στο σάιτ σου δεν κάνω που να χτυπιέσαι, αν έχεις απαντήσεις φέρ τες εδώ.

Δε χρειάζομαι τίποτα να υποστηρίξει τα λεγόμενά μου. Όποιος έχει διαβάσει το Κοράνι ως παρατηρητής κι όχι ως φανατικός καταλαβαίνει ακριβώς τί λέω.

Σε ποιές περιπτώσεις επέτρεψε ο Προφήτης το ψέμα; Λες
~Αυτός που θα πει ψέματα στον εχθρό στο πεδίο μάχης ως τακτική πολέμου.
~Αυτός ή αυτή π.χ. που θα πει ψέματα στον σύζυγο για να χαρούν (παράδειγμα, είσαι πολύ όμορφη ενώ στην ουσία δεν είσαι αλλά στο λέω για να σε χαροποιήσω).

Πεδίο της μάχης σήμερα δεν είναι μόνο τα καλάσνικοφ κι οι βόμβες αλλά πολύ περισσότερο ο κόσμος των ιδεών. Η μάχη σας είναι να πείσετε όλο τον πλανήτη για την υπεροχή του Ισλάμ. Και πάνω σ αυτό ψεύδεστε ασυστόλως.
Το ότι το ψέμα είναι αμαρτία αλλά είναι οκ να πεις ψέμα για κάτι ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΩΔΕΣ όπως "πόσο όμορφος είσαι σήμερα" και "αχ πως σου πάνε οι "μπουκλίτσες", δε σου λέει τίποτα;

Αli είχες ευρωπαική παιδεία; Μεγάλωσες εδώ πέρα; Ήσουν πάντα μωαμεθανός ή έγινες στην πορεία; Για να ξέρω αν μιλάω σε άτομο που έχει άγνοια (άρα και το ακαταλόγιστο στο περίπου) περι ανεξιθρησκείας και ελευθερίας ή γνωρίζει και τη χρησιμοποιεί για να διαδώσει το Ισλάμ.

[Ίφιδα]

Απαγορεύεται λέει ο βίαιος εξισλαμισμός !

148. «…..Κι αν ακόμα μένατε στα σπίτια σας, για όσους ήτανε γραφτό να έρθουν να πολεμήσουν, θα έρχονταν να σκοτωθούν εκεί όπου πέθαναν, για να γνωρίσει και να δοκιμάσει ο Αλλάχ το βάθος της καρδιάς σας…».

150. « Ω πιστοί! Δεν μοιάζετε μ’ εκείνους που έγιναν άπιστοι και λένε: οι αδελφοί μας χάθηκαν πηγαίνοντας στον πόλεμο και πολεμώντας. Αν έμεναν ανάμεσά μας δεν θα πέθαιναν. Αυτά τα ασεβή λόγια θα τους στοιχίσουν στεναγμούς. Ο Αλλάχ δίνει τη ζωή και το θάνατο. Βλέπει τις πράξεις σας».

160. « Ο Αλλάχ επέτρεψε εκείνο που σας ήρθε την ημέρα της μάχης, για να ξεχωρίσει τους αληθινούς πιστούς απ’ τους υποκριτές. Όταν είπε στους πιστούς: ελάτε να πολεμήσετε κάτω από τη σημαία της πίστης, ελάτε ν’ αποκρούσετε τον εχθρό, απάντησαν: αν ξέραμε να πολεμήσομε, θα σας ακολουθούσαμε. Εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν κοντύτερα στην απιστία παρά στην πίστη».

194. « Θα αποπλύνω τα ανομήματα εκείνων που θα διωχτούν απ’ τα σπίτια τους, και θα υποφέρουν, και θα πολεμήσουν και πεθάνουν για μένα. Θα τους βάλω στους κάμπους όπου τρέχουν ποτάμια».
-----------------------------------------


3. «….. Να νυμφεύεστε δυο, τρεις ή τέσσερις (γυναίκες ταυτόχρονα). Και να διαλέγετε εκείνες που σας αρέσουν. Αν δεν μπορείτε να τις κρατήσετε με δικαιοσύνη, να πάρετε μόνον μια ή περιοριστείτε στις σκλάβες σας….».

28. « Σας απαγορεύεται να νυμφευθείτε ελεύθερα έγγαμες γυναίκες, εκτός αν τις κατακτήσατε με τα όπλα στον πόλεμο. Αυτοί είναι οι νόμοι του Αλλάχ»

38. « Οι άντρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες, γιατί ο Αλλάχ τους έδωσε την υπεροχή πάνω τους και πρέπει να τις προικίζουν από τις περιουσίες τους. Οι γυναίκες πρέπει να υπακούουν και να αποσιωπούν τα μυστικά των συζύγων τους, μια που ο ουρανός τους εμπιστεύθηκε τη φύλαξή τους. Οι σύζυγοι που ενδεχομένως θα υποφέρουν απ’ την απείθειά τους μπορούν να τις τιμωρούν, να τις αφήνουν μόνες στα κρεβάτια τους κι ακόμα και να τις χτυπούν. Η υποταγή των γυναικών θα τις προστατεύει από κάθε κακομεταχείριση. Ο Αλλάχ είναι μεγάλος και ύψιστος».
επίσης μπορούν να τις κλειδώσουν στο σπίτι να πεθάνουν σε περίπτωση μοιχείας, βεβαιας αυτός είναι ένας τρόπος, υπάρχουν κι άλλοι


48. « Εκείνοι που από αυτούς αλλοιώνουν τις Γραφές λέγουν: σε ακούσαμε και δεν θέλουμε να σε υπακούσουμε. Άκουσε εκείνο που δεν ακούμε και εξέτασέ μας. Συσκοτίζουν το νόημα των λόγων τους και καταστρέφουν τη θρησκεία».



Βαρέθηκα του θανατά. Μιλάμε για τη θρησκεία του φόβου και της δωροδοκίας. Πίστεψε σε μένα αλλιώς θα καίγεσαι για πάντα και γιατί θα έχεις ένα κάρο παρθένες στον Παράδεισο.
Σαν την Παλαιά Διαθήκη ένα πράγμα, αλλά σε πιο χαρντ κορ