Η ρομαντική κόρη του στρατηγού κι ο γοητευτικός συμμορίτης»

[mitsokollias]

Βρήκα ένα πόνημα από το μακρινό 2006 ,που πρωτοδημοσιεύτηκε στο παλιό. Το λιγουρεύεστε;

[mitsokollias]

Η κόρη μόλις έχει επιστρέψει από την Κυριακάτικη λειτουργία στην εκκλησία. Ο στρατηγός με την σύζυγο έχουν πάει στο εξοχικό στην Βαρυμπόμπη να ποτίσουν τις τριανταφυλλιές και το σουτζουκάκια σιγοβράζουν στο φούρνο.....Είναι Κυριακή της Ορθοδοξίας και κάτω από την πόρτα έχει έρθει το καρτ ποστάλ από τη Βασιλική Οικογένεια με ευχές για το Πάσχα .
Η Κόρη, βγάζει το κυανό σακάκι του ταγιέρ (με καρφίτσα άστρο της Βεργίνας) και το κρεμάει στον καλόγερο στο χωλάκι. Αμέσως τοποθετεί την κάρτα απ τη Βασιλική Οικογένεια στο σκρίνιο, μπροστά απ το Βοσκοπούλα, δίπλα απ το κύπελλο του Πατρός - το κέρδισε σε αγώνες σκοποβολής στο Πανηγύρι της Παναγίας το προηγούμενο καλοκαίρι. Δίπλα είναι κρεμασμένο γκομπλέν απ τα χεράκια της Μητέρας που παριστάνει το Δικέφαλο Αετό πλάι πλάι στην Ελληνική Σημαία (αρε αβάντες που σε δίνω - γιατί θείο έχετε τη σημαία της ΑΕΚ εκεί ρωτάει το κωλανήψι όταν επισκέπτεται για χαρτζιλίκι), όπως επίσης και Ρεπροντυξιόν της κακιάς ώρας με σκηνή απ την Ελληνική Επανάσταση.
Στο σκηνικό μπαίνει ο....
Mήτσος!!! Τον γνώρισε στο πάρτι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στην ΑΣΟΕΕ. Γοητευτικό παιδί ,αν και μπλεγμένος στη ΡΑΣ Μαύροι Πάνθηρες (Γραψαίοι...), ωστόσο συγκαταβατικό άτομο με φίλους ΔΑΠ-ίτες (για να μην τρώει πόρτα στο Μercedes). Eτσι η Μαρία (να της δώσουμε και ένα συνηθισμένο όνομα) ,δέχτηκε να κάνουν μαζί την εργασία για το μάθημα της Παιδαγωγικής (επιλογή 4ου έτους). Να φταίει αυτό το τζιν που φορούσε στην τελευταία συνέλευση της σχολής?
Ίσως να φταίγε το τζίν ίσως και τα μπλε σταράκια που φορούσε, ίσως όμως και μια βαρβατίλα που ανέδινε ο Μήτσος, δεν τα χε και τόσο καλά με το σαπούνι, το θεωρούσε το πλύσιμο μικροαστική συνήθεια, άσε που του ερχόταν στο μυαλό όταν έβλεπε σαπούνι και διάφοροι νάζουλες της σχολής του και νευρίαζε. Βέβαια, η κόρη Ταξιάρχου (μου τον κάνατε στρατηγό και συνταγματάρχη, Ταξίαρχος Ε.Α. - απ τους γιαλαντζί), Μαρία, δικαιολογείτο εις τον εαυτόν της για το μπλέξιμο τούτο, ότι είχε δει στοιχεία εθνικοφροσύνης (τα μπλε σταράκια) εις τον Μήτσον, και ήταν θέμα χρόνου να τον βάλει στο Σωστό Δρόμο της Οικογενείας, της Θρησκείας και βεβαίως της Πατρίδος. Ήταν κατά την αντίληψή της, ένας Σκοπός Ιερός, να βάλει στον ίσιο δρόμο ένα έστω μετριοπαθές κομμούνι (και που την σκεπτόταν τη λέξη κομμούνι, ανατρίχιαζε από αηδία)
Του Μήτσου ο παππούς ήτο μαυροσκούφης του Άρη. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του σε Αι Στράτη και Γαύδο. Ασθένησε ο οργανισμός του και εχάθη νωρίς. Λίγο πριν πεθάνει του είχε αφήσει ευχή και κατάρα. Μην γίνει αδελφή, πρεζάκι ή φασίστας. Καθώς εισήλθε στην οικία της Μαρίας αισθάνθηκε μια ελαφριά αναγούλα με τους δικέφαλους και τα τρόπαια. Κοντοστάθηκε στην εικόνα της βοσκοπούλας και το μυαλό του πήγε στην παλαιά φλογέρα του παππού. Ξάφνου από την κουζίνα ξεπρόβαλε η Μαρία. Φορούσε μακό σιέλ μπλουζάκι με βε ,που τόνιζε τον πλούσιο μπούστο της και έγραφε "BENETTON". Η φίρμα αυτή συνειρμικά προκάλεσε ένα σαφές υπονοούμενο στη σκέψη του. Το τζιν φουστανάκι της συμπλήρωνε αρμονικά μια οπτική πανδαισία που κατέληγε σε δυο ψηλά καλλίγραμμα πόδια." Τι σου είναι η καλή διατροφή στη λέσχη αξιωματικών σκέφτηκε"....."από τον τίμιο ιδρώτα του λαού"...επανέφερε τη σκέψη του....
"Μήτσο, καλύτερα να δουλέψουμε την εργασία στην κουζίνα, έχουμε εκεί μεγάλο τραπέζι, μπορούμε να απλώσουμε τα χαρτιά μας", τον έβγαλε απ τις τελικές κομμουνιστικές σκέψεις του η Μαρία, λύνοντας ταυτόχρονα και την αλογοουρά της για να την ξαναφτιάξει αμέσως μετά, σκηνή που βραχυκύκλωσε το Μήτσο, έμεινε να παρακολουθεί τα κινούμενα πυκνά μαύρα μαλλιά και την τρίγωνη πλάτη της Μαρίας, η οποία, πιστή στην Ελληνική Παράδοση από αρχαιοτάτων ετών, φρόντιζε Σώμα και Πνεύμα.

[George_V]

Σουτζουκάκια Κυριακή της Ορθοδοξίας?

Κύριε των Δυνάμεων... Αμαρτία!!!

[mitsokollias]

Σουτζουκάκια Κυριακή της Ορθοδοξίας?

Κύριε των Δυνάμεων... Αμαρτία!!!

Ηταν σουτζουκάκια από ρεβύθι. Βίγκαν...

[Οργισμένος]

Βρήκα ένα πόνημα από το μακρινό 2006 ,που πρωτοδημοσιεύτηκε στο παλιό. Το λιγουρεύεστε;

Ξεφτυλισε τους!!!

[mitsokollias]

Βρήκα ένα πόνημα από το μακρινό 2006 ,που πρωτοδημοσιεύτηκε στο παλιό. Το λιγουρεύεστε;

Ξεφτυλισε τους!!!

Ελα Οργι! Τελικά ανέβηκες Σουηδία;
Μάλλον ρετρό είναι το κειμενάκι που βρήκα αποθηκευμένο απ τα παλιά.

[exiledd]

Βρήκα ένα πόνημα από το μακρινό 2006 ,που πρωτοδημοσιεύτηκε στο παλιό. Το λιγουρεύεστε;

Που'σαι ρε Μητσάρααααααα
Χρονιά και ζαμάνια ρε ψυχή!!!

[ΓΑΛΗ]

Εγώ γνώρισα έναν Μητσοκόλλια σε κάποια πχορουμική δεινοσαυρική μάζωξη των παλαιών σε ταβέρνα. Τόσο για την ταβέρνα, όσο και για το μπαράκι που πήγαμε μετά, έχω να πω τα καλύτερα.

Ένα ήσυχο παιδί, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, θυμάμαι.

Ίσως να πρόκειται για συνωνυμία.

[jackie Daniels]

Εγώ γνώρισα έναν Μητσοκόλλια σε κάποια πχορουμική δεινοσαυρική μάζωξη των παλαιών σε ταβέρνα. Τόσο για την ταβέρνα, όσο και για το μπαράκι που πήγαμε μετά, έχω να πω τα καλύτερα.

Ένα ήσυχο παιδί, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, θυμάμαι.

Ίσως να πρόκειται για συνωνυμία.

μπήκε ?

[Οργισμένος]

Βρήκα ένα πόνημα από το μακρινό 2006 ,που πρωτοδημοσιεύτηκε στο παλιό. Το λιγουρεύεστε;

Ξεφτυλισε τους!!!

Ελα Οργι! Τελικά ανέβηκες Σουηδία;
Μάλλον ρετρό είναι το κειμενάκι που βρήκα αποθηκευμένο απ τα παλιά.

Nai re sy , εδω και πολλα ετη. γυρω στα 6. Τα λεμε συντροφε.

[Οργισμένος]

Εγώ γνώρισα έναν Μητσοκόλλια σε κάποια πχορουμική δεινοσαυρική μάζωξη των παλαιών σε ταβέρνα. Τόσο για την ταβέρνα, όσο και για το μπαράκι που πήγαμε μετά, έχω να πω τα καλύτερα.

Ένα ήσυχο παιδί, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, θυμάμαι.

Ίσως να πρόκειται για συνωνυμία.

μπήκε ?

ρε το λακαμα!!!

[mitsokollias]

Εγώ γνώρισα έναν Μητσοκόλλια σε κάποια πχορουμική δεινοσαυρική μάζωξη των παλαιών σε ταβέρνα. Τόσο για την ταβέρνα, όσο και για το μπαράκι που πήγαμε μετά, έχω να πω τα καλύτερα.

Ένα ήσυχο παιδί, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, θυμάμαι.

Ίσως να πρόκειται για συνωνυμία.

Βασικά γνώρισες ένα αρκετά πιωμένο παιδί,αφού με τον Νίκο,τον Γιώργη και τον Σταύρο του είχαμε δώσει να καταλάβει στο χοροστάσιο ,οπότε στους ρακοσυλέκτες μετα στου ψυρρή,ήμουν ψιλογιαλί..Ξταν μια έντονα μεταβατική η περίοδος εκεί στο 2006-7 και για μένα και για τη χώρα ,όπως καταλάβαμε μετά.Από γυναίκες θυμάμαι μόνο μια κοπελίτσα που δούλευε στον ΟΚΑΝΑ. Υποθέτω ότι ταυτοποιήθηκα. Αφού το θυμάσαι μετά από 2 δεκαετίες εύγε.

[mitsokollias]

Ξεφτυλισε τους!!!

Ελα Οργι! Τελικά ανέβηκες Σουηδία;
Μάλλον ρετρό είναι το κειμενάκι που βρήκα αποθηκευμένο απ τα παλιά.

Nai re sy , εδω και πολλα ετη. γυρω στα 6. Τα λεμε συντροφε.

Πω! Τον Ιούλιο πάνω ήμουν!

[mitsokollias]

Εγώ γνώρισα έναν Μητσοκόλλια σε κάποια πχορουμική δεινοσαυρική μάζωξη των παλαιών σε ταβέρνα. Τόσο για την ταβέρνα, όσο και για το μπαράκι που πήγαμε μετά, έχω να πω τα καλύτερα.

Ένα ήσυχο παιδί, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, θυμάμαι.

Ίσως να πρόκειται για συνωνυμία.

Νομίζω ήταν και ο Διονθσης (karkatim). Και δσ θυμάμαι αν ήταν το ίδιο βράδυ πύυ καταλήξαμε στο metro ,να ακούμε Κότσιρα.Τι θυμήθηκες;
Εσύ πρέπει να είσαι αυτή που είχε κολληλήκια μια Ισιδα απο Θεσσαλονίκη,που στη λέγαμε με τον Μπακάλη και άλλους σε νήμα για σημαίες που έκαψαν οι μπάχαλοι.

[Έκτωρ Φοίνιξ]

Η κόρη μόλις έχει επιστρέψει από την Κυριακάτικη λειτουργία στην εκκλησία. Ο στρατηγός με την σύζυγο έχουν πάει στο εξοχικό στην Βαρυμπόμπη να ποτίσουν τις τριανταφυλλιές και το σουτζουκάκια σιγοβράζουν στο φούρνο.....Είναι Κυριακή της Ορθοδοξίας και κάτω από την πόρτα έχει έρθει το καρτ ποστάλ από τη Βασιλική Οικογένεια με ευχές για το Πάσχα .
Η Κόρη, βγάζει το κυανό σακάκι του ταγιέρ (με καρφίτσα άστρο της Βεργίνας) και το κρεμάει στον καλόγερο στο χωλάκι. Αμέσως τοποθετεί την κάρτα απ τη Βασιλική Οικογένεια στο σκρίνιο, μπροστά απ το Βοσκοπούλα, δίπλα απ το κύπελλο του Πατρός - το κέρδισε σε αγώνες σκοποβολής στο Πανηγύρι της Παναγίας το προηγούμενο καλοκαίρι. Δίπλα είναι κρεμασμένο γκομπλέν απ τα χεράκια της Μητέρας που παριστάνει το Δικέφαλο Αετό πλάι πλάι στην Ελληνική Σημαία (αρε αβάντες που σε δίνω - γιατί θείο έχετε τη σημαία της ΑΕΚ εκεί ρωτάει το κωλανήψι όταν επισκέπτεται για χαρτζιλίκι), όπως επίσης και Ρεπροντυξιόν της κακιάς ώρας με σκηνή απ την Ελληνική Επανάσταση.
Στο σκηνικό μπαίνει ο....
Mήτσος!!! Τον γνώρισε στο πάρτι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στην ΑΣΟΕΕ. Γοητευτικό παιδί ,αν και μπλεγμένος στη ΡΑΣ Μαύροι Πάνθηρες (Γραψαίοι...), ωστόσο συγκαταβατικό άτομο με φίλους ΔΑΠ-ίτες (για να μην τρώει πόρτα στο Μercedes). Eτσι η Μαρία (να της δώσουμε και ένα συνηθισμένο όνομα) ,δέχτηκε να κάνουν μαζί την εργασία για το μάθημα της Παιδαγωγικής (επιλογή 4ου έτους). Να φταίει αυτό το τζιν που φορούσε στην τελευταία συνέλευση της σχολής?
Ίσως να φταίγε το τζίν ίσως και τα μπλε σταράκια που φορούσε, ίσως όμως και μια βαρβατίλα που ανέδινε ο Μήτσος, δεν τα χε και τόσο καλά με το σαπούνι, το θεωρούσε το πλύσιμο μικροαστική συνήθεια, άσε που του ερχόταν στο μυαλό όταν έβλεπε σαπούνι και διάφοροι νάζουλες της σχολής του και νευρίαζε. Βέβαια, η κόρη Ταξιάρχου (μου τον κάνατε στρατηγό και συνταγματάρχη, Ταξίαρχος Ε.Α. - απ τους γιαλαντζί), Μαρία, δικαιολογείτο εις τον εαυτόν της για το μπλέξιμο τούτο, ότι είχε δει στοιχεία εθνικοφροσύνης (τα μπλε σταράκια) εις τον Μήτσον, και ήταν θέμα χρόνου να τον βάλει στο Σωστό Δρόμο της Οικογενείας, της Θρησκείας και βεβαίως της Πατρίδος. Ήταν κατά την αντίληψή της, ένας Σκοπός Ιερός, να βάλει στον ίσιο δρόμο ένα έστω μετριοπαθές κομμούνι (και που την σκεπτόταν τη λέξη κομμούνι, ανατρίχιαζε από αηδία)
Του Μήτσου ο παππούς ήτο μαυροσκούφης του Άρη. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του σε Αι Στράτη και Γαύδο. Ασθένησε ο οργανισμός του και εχάθη νωρίς. Λίγο πριν πεθάνει του είχε αφήσει ευχή και κατάρα. Μην γίνει αδελφή, πρεζάκι ή φασίστας. Καθώς εισήλθε στην οικία της Μαρίας αισθάνθηκε μια ελαφριά αναγούλα με τους δικέφαλους και τα τρόπαια. Κοντοστάθηκε στην εικόνα της βοσκοπούλας και το μυαλό του πήγε στην παλαιά φλογέρα του παππού. Ξάφνου από την κουζίνα ξεπρόβαλε η Μαρία. Φορούσε μακό σιέλ μπλουζάκι με βε ,που τόνιζε τον πλούσιο μπούστο της και έγραφε "BENETTON". Η φίρμα αυτή συνειρμικά προκάλεσε ένα σαφές υπονοούμενο στη σκέψη του. Το τζιν φουστανάκι της συμπλήρωνε αρμονικά μια οπτική πανδαισία που κατέληγε σε δυο ψηλά καλλίγραμμα πόδια." Τι σου είναι η καλή διατροφή στη λέσχη αξιωματικών σκέφτηκε"....."από τον τίμιο ιδρώτα του λαού"...επανέφερε τη σκέψη του....
"Μήτσο, καλύτερα να δουλέψουμε την εργασία στην κουζίνα, έχουμε εκεί μεγάλο τραπέζι, μπορούμε να απλώσουμε τα χαρτιά μας", τον έβγαλε απ τις τελικές κομμουνιστικές σκέψεις του η Μαρία, λύνοντας ταυτόχρονα και την αλογοουρά της για να την ξαναφτιάξει αμέσως μετά, σκηνή που βραχυκύκλωσε το Μήτσο, έμεινε να παρακολουθεί τα κινούμενα πυκνά μαύρα μαλλιά και την τρίγωνη πλάτη της Μαρίας, η οποία, πιστή στην Ελληνική Παράδοση από αρχαιοτάτων ετών, φρόντιζε Σώμα και Πνεύμα.

Εγώ έχω προτείνει από καιρό να δημιουργηθεί υπόφόρουμ που θα μπορούμε να γράφουμε τσόντες.