Φιλοσοφία και Κριτική Σκέψη: Πρέπει να Πιστεύουμε Ό,τι Διαβάζουμε;

[Imperium]

Η φιλοσοφία επιθυμεί να προτείνει λύσεις για το μέλλον, αλλά δυστυχώς, καταλήγει πάντα να περιγράφει το εκάστοτε παρόν.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι λύσεις και οι διέξοδοι που προτείνει η φιλοσοφία, οδηγούν σε δυστοπικές καταστάσεις.

Ενα παράδειγμα. Ο καθηγητής εδώ μας λέει πόσο επικίνδυνος είναι ο σχετικισμός.

Ωραία τα λέει ο προφέσορας, αλλά όπως λέει και ο μέγας φιλόσοφος Mike Tyson, "everybody has a plan, until you get punched in the mouth".

Εν προκειμένω, καλά και άγια όλα αυτά στην θεωρία, αλλα τι γίνεται όταν βρεθείς με κάποιον που διαφωνεί κάθετα και αμετάκλητα μαζί σου;

Η υπόνοια, στην περίπτωση που αναγνωρίζεις "μια και μόνο" αντικειμενική πραγματικότητα, είναι οτι και οι δύο πρέπει να κάνουν υποχωρήσεις, και με τον φανατισμό που μας μαστίζει σήμερα, όλοι ξέρουμε πόσο εύκολο είναι αυτό!
Ουτέ λύνεται το πρόβλημα με την "λογική" μιας και οι περισσότερες διαμάχες εκτείνονται μακράν πέραν της σφαίρας της λογικής.

Προσωπικά τείνω να πιστεύω οτι και οί δύο απόψεις, "μία αντικειμενική πραγματικότητα" και "υποκειμενικός κόσμος του καθενός" είναι μούφα, ψευδεπιλογή κατασκευασμένη. Προτιμώ μια Αναξαγορική θεώρηση, οτι στο κάθε τι, στην κάθε θέση υπάρχει μια εξ ίσου έγκυρη αντί-θεση, και σύρετε και βρείτε τα μόνοι σας αναλόγως με κάθε περίσταση. Αλλίως θα υπήρχε μια προδιαγραμένη διαδικασία μοιράσματος, μια Σολομώντεια Δικαιοσύνη, που φυσικά κανέναν δεν θα άφηνε ευχαριστημένο.

Για αυτο, όσο και να τρολάρω τα Χριστιανούτσι, μου αρέσουν πολύ οι παραβολές απο το κατα Ματθαίον, τύπου Ασώτου Υιου, Πληρωμή Εργατών στον Αμπελώνα κλπ. γιατι δείχνουν οτι η προφανώς λογική εκδοχή δεν είναι απαραίτητα η σωστή. Το σωστό πάντα βρίσκεται σε σχέση με το Ζεν της στιγμής, και εκεί δεν υπάρχουν προδιαγραφές είτε αντικειμενικές είτε υποκειμενικές.

[AlienWay]

Η φιλοσοφία επιθυμεί να προτείνει λύσεις για το μέλλον, αλλά δυστυχώς, καταλήγει πάντα να περιγράφει το εκάστοτε παρόν.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι λύσεις και οι διέξοδοι που προτείνει η φιλοσοφία, οδηγούν σε δυστοπικές καταστάσεις.

Ενα παράδειγμα. Ο καθηγητής εδώ μας λέει πόσο επικίνδυνος είναι ο σχετικισμός.

Ωραία τα λέει ο προφέσορας, αλλά όπως λέει και ο μέγας φιλόσοφος Mike Tyson, "everybody has a plan, until you get punched in the mouth".

Εν προκειμένω, καλά και άγια όλα αυτά στην θεωρία, αλλα τι γίνεται όταν βρεθείς με κάποιον που διαφωνεί κάθετα και αμετάκλητα μαζί σου;

Η υπόνοια, στην περίπτωση που αναγνωρίζεις "μια και μόνο" αντικειμενική πραγματικότητα, είναι οτι και οι δύο πρέπει να κάνουν υποχωρήσεις, και με τον φανατισμό που μας μαστίζει σήμερα, όλοι ξέρουμε πόσο εύκολο είναι αυτό!
Ουτέ λύνεται το πρόβλημα με την "λογική" μιας και οι περισσότερες διαμάχες εκτείνονται μακράν πέραν της σφαίρας της λογικής.

Προσωπικά τείνω να πιστεύω οτι και οί δύο απόψεις, "μία αντικειμενική πραγματικότητα" και "υποκειμενικός κόσμος του καθενός" είναι μούφα, ψευδεπιλογή κατασκευασμένη. Προτιμώ μια Αναξαγορική θεώρηση, οτι στο κάθε τι, στην κάθε θέση υπάρχει μια εξ ίσου έγκυρη αντί-θεση, και σύρετε και βρείτε τα μόνοι σας αναλόγως με κάθε περίσταση. Αλλίως θα υπήρχε μια προδιαγραμένη διαδικασία μοιράσματος, μια Σολομώντεια Δικαιοσύνη, που φυσικά κανέναν δεν θα άφηνε ευχαριστημένο.

Για αυτο, όσο και να τρολάρω τα Χριστιανούτσι, μου αρέσουν πολύ οι παραβολές απο το κατα Ματθαίον, τύπου Ασώτου Υιου, Πληρωμή Εργατών στον Αμπελώνα κλπ. γιατι δείχνουν οτι η προφανώς λογική εκδοχή δεν είναι απαραίτητα η σωστή. Το σωστό πάντα βρίσκεται σε σχέση με το Ζεν της στιγμής, και εκεί δεν υπάρχουν προδιαγραφές είτε αντικειμενικές είτε υποκειμενικές.

Νομίζω ότι στις παραβολές αυτές υπερέχει η κοινή συνεννόηση, από τη στιγμή που οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν με το μήνυμα που περιέχουν.

Η αντικειμενική εκδοχή της αλήθειας, είναι και αυτή ένας δρόμος προς τη συνεννόηση. Πρώτα απ' όλα ώστε να υπάρχει μια κοινή βάση γι' αυτό που κουβεντιάζουν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Ακόμη και διαφωνία να υπάρξει, πάνω σε μια κοινή βάση θα τεθεί.

Εννοείται ότι υπάρχουν και μη αντικειμενικές προσεγγίσεις, με τις οποίες μπορεί να υπάρξει κοινή συνεννόηση, αλλά εφόσον η κοινή συνεννόηση είναι το ζητούμενο, υπερέχει των προσεγγίσεων αυτών.

Το θέμα είναι να μην ακυρώνει κάποιος την αντικειμενικότητα επισημαίνοντας τις αδυναμίες της (που είναι πολλές), εφόσον έτσι κι αλλιώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι το καλύτερο εργαλείο που διαθέτουμε, παρά τα προβλήματά του.

[Imperium]

Νομίζω ότι στις παραβολές αυτές υπερέχει η κοινή συνεννόηση, από τη στιγμή που οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν με το μήνυμα που περιέχουν.

Τι λες βρε;

Σχεδον ΚΑΝΕΙΣ δεν τις γουστάρει αυτές τις παραβολές, ακόμα και οι Χριστιανοί τα μασάνε

Οι δε αριστεροί παθαίνουν κοκομπλοκο με την αδικία και την παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων.

[Imperium]

Συννενόηση μπορεί να υπάρξει ΜΟΝΟ αν υπάρχει αμφίπλευρη θέληση γι αυτήν.

Τώρα εδώ που τα λέμε, έχει και η ασυνεννοησία τις χαρες της.

[Imperium]

Ένας woke, πχ, θα σου πεί οτι ο εργοδότης διέπραττε micro-aggressions εις βάρος των εργαζομένων, μη πληρώνοντας τους με αναλογική κλίμακα.
Επαιζε mind games, και τους επέβαλλε ουσιαστηκα σε μια ταπεινωτικη διαδικασία.

[Imperium]

Η αντικειμενική εκδοχή της αλήθειας, είναι και αυτή ένας δρόμος προς τη συνεννόηση.

Καλό αυτό. Σχεδόν θρησκευτικό ακούγεται.

Σαν να λές οτι και οι δύο διαφωνούντες την "αλήθεια" αναζηταν; Κατάλαβα καλά;

Για επέκτεινε λίγο αν θες.

[ΓΑΛΗ]

Η πιο αχώνευτη παραβολή για μένα είναι αυτή του άσωτου υιού.

[Polaris3]

ΓΑΛΗ και Polaris3

Πράγματι, φαίνεται ότι ο καθένας φιλτράρει με μια δόση υποκειμενισμού την πραγματικότητα με βάση τα συναισθήματα ή τη σκέψη. Ετσι συμβαίνει και στο πώς ερμηνεύει κάποιος τη βροχή.

Ολοι όμως συμφωνούν ότι η βροχή περιέχει κυρίως νερό. Αν κάποιος θεωρήσει ότι η βροχή περιέχει λάβα, είναι δικαίωμά του, αλλά καλό είναι να μη το επιβάλλει στους άλλους ως πραγματικότητα.

Κάποιος μπορεί να θεωρήσει ότι το μαλλί του το "αυτοπροσδιορίζει ως" ξανθό, ενώ είναι μαύρο. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι όλοι οι άλλοι το βλέπουν μαύρο. Αν εξηγηθεί εξ' αρχής και ζητήσει από τον ακροατή του να χαρακτηρίζει το μαλλί του ξανθό γιατί "έτσι το αισθάνεται", τότε ο ακροατής ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ και να αρνηθεί να το πράξει. ΟΜΩΣ, επειδή ο ακροατής μπορεί να σέβεται τον συνάνθρωπο και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, μπορεί να τον αντιμετωπίζει σα να έχει ξανθό μαλλί ΛΟΓΩ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ. Επομένως αν ο ακροατής είναι ευγενικός και σεβαστικός, θα ασκήσει το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου του, αυτο-λογοκρίνοντας όμως τον εαυτό του όσον αφορά το συγκεκριμένο στοιχείο. Αυτό δε σημαίνει ότι ο μαυρομάλλης που αισθάνεται ξανθομάλλης έχει την υποχρέωση να ξεσηκώσει το ντουνιά εναντίον του συνομιλητή και να το απαιτήσει, ή ακόμη χειρότερα να επιβάλλει νομικές κυρώσεις ώστε να τιμωρούνται όσοι λένε μελαχρινούς τους μελαχρινούς.

Χαρακτηριστικός είναι ο διάλογος του Τσουκαλά με ακροατή, που λέει στον ακροατή "Σε σέβομαι γιατί είσαι μεγάλος άνθρωπος". Ο ακροατής αποκρίνεται λέγοντας "ναι, αυτό το απαιτώ". Και ο Τσουκαλάς λέει "ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ! ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΠΑΙΤΕΙΣ".

Οι Αγιοι και ο Χριστός για πολλούς ανθρώπους είναι τόσο ανύπαρκτοι όσο είναι και ο Κολοκοτρώνης ή ο Στάλιν. Δεν υπάρχουν, με την έννοια ότι δεν είναι ζωντανοί, αλλά υπήρξαν κάποτε και πιστεύουν σε αυτούς.

Σε αυτή την περίπτωση, ισχύει ότι και στο παράδειγμα με τον μελαχρινό που ήταν ξανθός. Κάποιος μπορεί να ασκήσει την ελευθερία του λόγου του προσβάλλοντας αυτά τα σύμβολα, ή μπορεί να επιλέξει να είναι ευγενικός γιατί σέβεται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων.

Το που σταματάει η ελευθερία του λόγου και πού ξεκινάει η αυτολογοκρισία λόγω σεβασμού, είναι μια εξίσωση που λύνουμε καθημερινά, κρίνοντας ανάλογα με τις περιστάσεις.

Οι Αγιοι ήταν υπαρκτοί άνθρωποι, όμως, οι υπερφυσικές ιδιότητες όπως το να θεραπεύουν ασθένειες ή να βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη παρόλο που είναι νεκροί, αυτό δεν είναι αντικειμενική πραγματικότητα όπως το νερό της βροχής αλλά πίστη σε κάτι μεταφυσικό που δεν μπορεί να αποδειχθεί από την επιστήμη.

Αντίθετα, τα άτομα που είναι γκει, λεσβίες, τρανς, δεν είναι μεταφυσική και μαγικές ιδιότητες όπως το θεραπευτικό λείψανο ενός αγίου αλλά αντικειμενική πραγματικότητα που μπορεί να εξηγηθεί από την ιατρική.

Παράδειγμα, ξέρουμε ότι τα τρανς άτομα έχουν εγκέφαλο ο οποίος δεν ταιριάζει με το φύλο με το οποίο τους αποδόθηκε κατά την γέννηση τους.

Οι Άγιοι ήταν υπαρκτοί άνθρωποι, άρα όταν κάποιος επιθυμεί να είναι ευγενικός, θα σεβαστεί το δικαίωμα όσων ακόμη πιστεύουν σε αυτούς.

Η ιατρική υποστηρίζει ότι υπάρχουν 100 και βάλε κοινωνικά φύλα με βάση το τι δηλώνει κανείς (από τις ορμόνες που επιδρούν στην εφηβεία και διαμορφώνουν την ταυτότητα φύλου, μπορεί να βγει επιστημονικό πόρισμα για 2-3 φύλα ακόμη, όχι για 100 και βάλε).

Αρα κάποιος που επιθυμεί να είναι ευγενικός, μπορεί να δεχτεί το φύλο που εκφράζει ο συνομιλητής του.

Το ξέρω ότι ήταν υπαρκτοί. Αυτό που γράφω αφορά τις ''μαγικές'' δυνάμεις (οπως θαύματα) που υποτίθεται ότι διαθέτουν οι άγιοι, κάτι που δεν στηρίζεται από την επιστήμη. Δηλαδή, θα ήταν περίεργο να προσπαθήσεις να πείσεις κάποιον άθεο ότι ένας τυφλός ή ένα άτομο με ανίατη ασθένεια θεραπεύτηκε από έναν άγιο.

Ο σεβασμός καλό είναι να υπάρχει από όλες τις πλευρές. Το πρόβλημα είναι πως οι δύο κύριες θρησκείες (Ισλαμ και Χριστιανισμός) δεν σέβονται βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως η σεξουαλική παραλλαγή (λοατκι). Οι θρήσκοι θα πρέπει να μάθουν ότι όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε τα ίδια δικαιώματα όπως πχ υιοθεσία.

[Imperium]

Εννοείται ότι υπάρχουν και μη αντικειμενικές προσεγγίσεις, με τις οποίες μπορεί να υπάρξει κοινή συνεννόηση, αλλά εφόσον η κοινή συνεννόηση είναι το ζητούμενο, υπερέχει των προσεγγίσεων αυτών.

Θες να πεις οτι ακόμα κι αν η συννενόηση δεν βασίζεται σε αντικειμενικές βάσεις, δεν πειράζει, γιατί το ζητούμενο είναι η συννενόηση και όχι η ορθότητα;

Αυτο που λέγαν "Would you rather be right or happy?"

[Imperium]

Η πιο αχώνευτη παραβολή για μένα είναι αυτή του άσωτου υιού.

Γιατί; Δεν εχάρηκες που επέστρεψεν το απολωλός πρόβατον;

[Imperium]

Ο σεβασμός καλό είναι να υπάρχει από όλες τις πλευρές. Το πρόβλημα είναι πως οι δύο κύριες θρησκείες (Ισλαμ και Χριστιανισμός) δεν σέβονται βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως η σεξουαλική παραλλαγή (λοατκι). Οι θρήσκοι θα πρέπει να μάθουν ότι όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε τα ίδια δικαιώματα όπως πχ υιοθεσία.

Ο θρήσκος όμως θα σου πει οτι ενω δεν σέβεσαι βασικά πράγματα που είναι αλήθειες, όπως πχ τα θαύματα, απαιτείς να σέβεται αυτός καραμαλακίες και κλαπαρχιδιές όπως 1287 φύλλα, που εμφανέστατα είναι ανύπαρκτα.

[AlienWay]

Η αντικειμενική εκδοχή της αλήθειας, είναι και αυτή ένας δρόμος προς τη συνεννόηση.

Καλό αυτό. Σχεδόν θρησκευτικό ακούγεται.

Σαν να λές οτι και οι δύο διαφωνούντες την "αλήθεια" αναζηταν; Κατάλαβα καλά;

Για επέκτεινε λίγο αν θες.

Είναι άλλο πράγμα να διαφωνεί κάποιος με έναν άλλο ότι μια γέφυρα είναι σωστότερο να βαφτεί κόκκινη και όχι μπλε και άλλο ο ένας να τη βλέπει ως γέφυρα και ο άλλος να τη βλέπει ως κρεβάτι.

Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει μια κοινή βάση στη διαφωνία.

Στη δεύτερη, δεν υπάρχει καν συνεννόηση.

[Imperium]

Η αντικειμενική εκδοχή της αλήθειας, είναι και αυτή ένας δρόμος προς τη συνεννόηση.

Καλό αυτό. Σχεδόν θρησκευτικό ακούγεται.

Σαν να λές οτι και οι δύο διαφωνούντες την "αλήθεια" αναζηταν; Κατάλαβα καλά;

Για επέκτεινε λίγο αν θες.

Είναι άλλο πράγμα να διαφωνεί κάποιος με έναν άλλο ότι μια γέφυρα είναι σωστότερο να βαφτεί κόκκινη και όχι μπλε και άλλο ο ένας να τη βλέπει ως γέφυρα και ο άλλος να τη βλέπει ως κρεβάτι.

Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει μια κοινή βάση στη διαφωνία.

Στη δεύτερη, δεν υπάρχει καν συνεννόηση.

Ιδίως αν το αντικείμενο είναι στα αλήθεια, ξερωγω... αχυρώνας.

Υπάρχει τρόπος να διαπιστώσουμε οτι δεν είναι και οι δύο τρελοί;

Και ρωτάω γιατί το σενάριο που παραθέτεις είναι κάπως επίπλαστο. Στην πραγματικότητα όλες οι μεγάλες διαμάχες αφορούν πράγματα που δεν διαχωρίζονται τόσο εύκολα όσο μια γέφυρα απο ένα κρεβάτι,

[ΓΑΛΗ]

Η πιο αχώνευτη παραβολή για μένα είναι αυτή του άσωτου υιού.

Γιατί; Δεν εχάρηκες που επέστρεψεν το απολωλός πρόβατον;

Για ποιο λόγο να χαρώ; Επειδή ο μπαμπάκας του απαιτεί ένσημα και εύσημα για κάτι που το χαϊδεμένο του δεν έκανε ποτέ;

Να κι αν έρθει να κι αν δεν έρθει στο κοπάδι.

[Imperium]

Υπάρχει τρόπος να διαπιστώσουμε οτι δεν είναι και οι δύο τρελοί;

Και για να τα κάνω πιο χειροπιαστά

Ο θρήσκος πιστεύει ακράδαντα στα θαύματα.
Ο γουόκης πιστεύει στα 1287 φύλλα.

Εγώ προσωπικά πιστεύω οτι όσο αληθινα είναι τα θαύματα, αλλό τόσο είναι τα φύλλα.