Alphabet έγραψε: ↑08 Ιαν 2019, 23:09
stavmanr έγραψε: ↑08 Ιαν 2019, 17:16
Κάνεις μεγάλο σφάλμα. Τίποτα δεν αποδεικνύεται στην πραγματικότητα. Γι' αυτό και αναθεωρούμε όλα τα αποδεδειγμένα, αργά ή γρήγορα.
Οι θρησκευτικοί αγνωστικιστές συνήθως πάσχουν από συγκεκριμένο πράγμα: θεοποίηση άλλων πραγμάτων (επιστήμης, λογικής κλπ). Για παράδειγμα η θέση "μερικά πράγματα αποδεικνύονται" ειδικά όταν αναφέρεται σε φυσικές επιστήμες αποτελεί... θεολογία.
Μαλλον εσυ σφαλεις και ισως εσκεμμενα. Τα περισσοτερα αν οχι ολα αποδεικνυονται. Το οτι βελτιωνονται συνεχεια με καινουργιες παραμετρους δεν σημαινει οτι δεν ισχυουν πλεον.
Η λέξη "βελτίωση" είναι παραπλανητική. Όταν μία πρόταση ισχυρίζεται ότι έχει καθολική ισχύ και αυτός ο ισχυρισμός αναιρείται έστω και μερικώς, τότε αυτή η πρόταση είναι ψευδής κι αντικαθίσταται από άλλη που ισχυρίζεται ότι η προηγούμενη πλέον ότι δεν έχει καθολική ισχύ. Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές προτάσεις, όσο κι αν πιστεύεις ότι μοιάζουν.
Για το "τιποτα δεν ισχυει στην πραγματικοτητα", θα δανεισθω μια ατακα του Δελτα Λοξ. Πηγαινε στην ταρατσα του Χιλτον και σαλταρε κατω. Σου εγγυωμαι οτι οι δικοι σου θα ανακαλυψουν τι εστι πραγματικοτητα, αν ισχυει ή οχι και αν η συγκεκριμενη φυσικη επιστημη αποτελει θεολογια. Δυστυχως θα ειναι λιγο αργα για σενα να το ανακαλυψεις.
Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από Δέλτα Λοξ.

Από εσένα όμως περίμενα να μην παραποιήσεις τα γραφόμενά μου, στα οποία αναφέρονταν "τίποτα δεν
αποδεικνύεται στην πραγματικότητα, γι' αυτό κι αναθεωρούμε όλες μας τις θεωρίες".
Alphabet έγραψε: ↑08 Ιαν 2019, 23:09
stavmanr έγραψε: ↑08 Ιαν 2019, 17:16
Μα, όλοι αναζητούμε αυτό που δεν γνωρίζουμε! Απορώ που δεν το έχεις καταλάβει ακόμα

Η διαφορά είναι ότι η χριστιανική θεολογία δεν προσεγγίζει το ζήτημα γνωσιολογικά, αλλά βιωματικά.
Παλι κανεις λαθος. Αναζητουμε αυτο που γνωριζουμε οτι υπαρχει. Για αυτο και π.χ. το ευχομαστε σε γιορτες. Υγεια, ευτυχια, αγαπη και ...πολλα λεφτα. Ολα αυτα οχι μονο υπαρχουν αλλα αποδεικνυονται κιολας, εν αντιθεσει με τους θεους για τους οποιους δεν υπαρχει η παραμικρη αποδειξη.
Το λάθος γίνεται από εσένα. Νομίζεις ότι αυτά που υπάρχουν για εσένα, υπάρχουν αναγκαστικά και για όλους τους άλλους κι αντίστοιχα όσα δεν υπάρχουν για εσένα δεν υπάρχουν για όλους τους άλλους. Και φυσικά νομίζεις ότι αυτό το αποδεικνύεις με κάποιο μαγικό τρόπο.
Alphabet έγραψε: ↑08 Ιαν 2019, 23:09
Ελα τωρα, η βιωματικη προσεγγιση ειναι ενα παραμυθι ξεπερασμενο πλεον. Ο εγκεφαλος σου σου δινει το συναισθημα της ευδαιμονιας οταν κανεις πραξεις που εχεις γαλουχηθει να τις θεωρεις σωστες. Αν εχεις γαλουχηθει serial kiler, την ιδια ευδαιμονια θα νιωθεις οταν αποκεφαλιζεις κοσμο.
Ποιος μίλησε για "συναίσθημα ευδαιμονίας";
Δεν γίνεται κάποιος χριστιανός για να νιώθει ευδαιμονία. Γίνεται για να υπηρετήσει το λόγο του Θεού. Η ευδαιμονία έρχεται τελικά ως το αποτέλεσμα της θείας χάριτος, όχι ως σκοπός. Δεν θα ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Ιησούς βίωσε το θέλημα του Θεού με βασανιστικό τρόπο, όπως και χιλιάδες άλλοι μάρτυρες.
Alphabet έγραψε: ↑08 Ιαν 2019, 23:09
stavmanr έγραψε: ↑07 Ιαν 2019, 22:19
Σύμφωνα με τη χριστιανική θεολογία, δεν χρειάζεται να απορείς για κάτι που σου είπε ο ίδιος.

Δεν εχω ποτε μιλησει με τον ιδιο. Διαβαζω και ακουω συνεχεια απο θεομπαιχτες (οπως εσυ βεβαια εγραψες) ευαγγελιστες, αποστολους, Πατερες και παπαδες που νομιζουν οτι γνωριζουν τον Θεο και την Αληθεια.
Έχεις το λόγο καταγεγραμμένο.
*Εκείνος που νομίζει ότι γνωρίζει το Θεό είναι θεομπαίχτης. Αυτοί που έγραψες παραπάνω όχι. Αν εξαιρέσεις κάποιους παπάδες.