ΟΥΤΙΣ έγραψε: ↑07 Φεβ 2019, 15:38
Το ερώτημα βέβαια είναι τι κερδίζει ο καπιταλισμός από την ανάδειξη των "διαφορετικοτήτων". Διότι δεν νομίζω ότι κανείς πιστεύει πως η μανία των καπιταλιστών τις τελευταίες δεκαετίες για τις "διαφορετικότητες" οφείλεται στην καλή τους την καρδιά!
Ο ρατσισμός απέναντι στους κάθε είδους διαφορετικούς μπορεί να έχει πολύ άσχημες επιπτώσεις σε επίπεδο καθημερινών αλληλεπιδράσεων και σίγουρα αποτελεί κάτι καταδικαστέο, αλλά σε ό,τι αφορά τις καπιταλιστικές σχέσεις εξουσίας είναι κάτι τελείως ουδέτερο. Σε τίποτα απολύτως δεν αμφισβητούν οι πολύχρωμοι κινηματίες τις μισθωτές σχέσεις εργασίας, την ιδιωτική κατοχή των μέσων παραγωγής, την κρατική εξουσία, την πίστη στο υπερφυσικό, το σωφρονιστικό σύστημα, το κρατικό μονοπώλιο της βίας οτιδήποτε τέλος πάντων αποτέλεί ή αποτέλεσε κάπου και κάποτε
θεμελιώδες χαρακτηριστικό του συστήματος και στόχο των αληθινών επαναστάσεων είτε αυτές ήταν καμένες είτε όχι.
Λένε απλά ότι δεν πρέπει να πειράζει άμα ζουν μαζί διαφορετικοί άνθρωποι που όντως δεν πειράζει κανέναν παρά μόνο κάτι τραχανοπλαγιάδες που έχουν σαν ιδανικό να συναναστρέφονται μόνο με δεύτερα ξαδέρφια τους σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, αναπαράγοντας την οικογένεια των γονιών τους ιδανικά με 100% πιστότητα (και στο γενετικό υλικό).
Κοινώς είτε γουστάρεις να βρει η κόρη σου μαύρη νάνα εβραία γκόμενα που αυτοπροσδιορίζεται σαν άντρας κι έχει τα δυο αυτιά από το μισοφαγωμένο της δίδυμο να προεξέχουν από την κοιλιά είτε δεν το γουστάρεις καθόλου, αυτό έχει σίγουρα πολύ μεγάλη σημασία για την προσωπική σας καθημερινότητα αλλά εντελώς μηδενική για το σύστημα αρκεί όλοι να είστε εντάξει με την πιστωτική σας κάρτα και να μη σας μπαίνουν τίποτα ηλίθιες ιδέες για αναδιανομή εισοδήματος ή χειρότερα.
Περαιτέρω όλες αυτές οι χιλιάδες ταυτότητες στην πραγματικότητα διαιρούν τους ανθρώπους. Το σύστημα είναι σαφές: ναι μεν είμαστε εντάξει που μαύρος τα έφτιαξε με την άσπρη αλλά δεν πρόκειται ποτέ να πάψουμε να τους βλέπουμε σαν μαύρο και άσπρη και να τονίζουμε ότι ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες. Ακραία παραδείγματα είναι ο Ομπάμα που ήταν 50% μαύρος και όλοι οι προοδευτικοί χαίρονταν για τον πρώτο μαύρο πρόεδρο, ενώ ακριβώς το ίδιο (50%) έστεκε ο ισχυρισμός ότι είναι ο 44ος άσπρος πρόεδρος (σημειωτέον κι εγώ χαιρόμουν αλλά μόνο επειδή την έλεγα σε τραχανοπλαγιάδες που απέναντι σε έναν χαρισματικό πανίσχυρο άνθρωπο με μαύρο πατέρα, από όλα αυτά κρατούσαν μόνο "μαύρος"). Ή το καινούριο πουτανί της βασιλικής οικογένειας στην Αγγλία που χύνανε οι γκαρντιανίστας για το ότι η βασιλική οικογένεια παίρνει μια μαύρη, τη στιγμή που πρώτον αυτή η "μαύρη" έχει πιο άσπρη φάτσα από τη μισή Ευρωπαϊκή ήπειρο (υιοθετούσαν δηλαδή οι προοδευτικοί τον ρατσιστικό κανόνα "μια σταγόνα μαύρου αίματος"="μαύρος") και δεύτερον
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΠΟΛΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ δηλαδή δε θα μπορούσε να λάμψει περισσότερο η ανικανότητα αυτής της ιδεολογίας να αμφισβητήσει τις κατεστημένες σχέσεις εξουσίας: "πόσο χαίρομαι που ο γόνος της οικογένειας στην οποία έχουμε αποφασίσει να ανήκει η χώρα σαν περιουσία από τον 12ο αιώνα δεν έχει πρόβλημα να πηδήξει μιαν αραπίνα".
Στη συγκεκριμένη διαφήμιση αυτό που μου έκανε εξαιρετική εντύπωση είναι το κανονικό ετερόφυλο βαρετό συνηθισμένο ζευγάρι που δεν αφήνει να σταθεί εμπόδιο στην αγάπη του... το γεγονός ότι ο ένας είναι ψηλός και η άλλη κοντή[!] (νομίζω έχει και το αντίθετο). Αυτή είναι η τρίτη παράμετρος που λέει ότι στο σύστημα αρέσει τόσο πολύ η έννοια των διαφορετικών ταυτοτήτων που ζευγαρώνουν ξεπερνώντας τα αγεφύρωτα κολλήματα που κάθεται και τα επινοεί ακόμα και όταν δεν υπάρχουν. Δηλαδή γαμώ το φελέκι μου.
Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα και να κάνω λίγο πιο συνεκτικό το κείμενο αλλά βαριέμαι.