Οπως φραζουν οι αρτηριες στην καρδια, ετσι φραζουν και στο εγκεφαλο.
Ναι, ξερω... ειμαστε σε ασχημη κατασταση και μεις...
Οπως φραζουν οι αρτηριες στην καρδια, ετσι φραζουν και στο εγκεφαλο.
Καταλαβα. Καμια ελπιδα για μενα.
"Καλο παιδακι... " Ε ρε... ακουγεται, ολμοστ, σαν προσβολη!
Ακομη και αν αυτο που ελεγε ηταν σωστο; και ισως συμφωνουσες και συ;independent_44 έγραψε: ↑04 Μάιος 2018, 14:37Οποιος μου έλεγε κάνε αυτό έκανα ακριβώς το ανάποδο.
Έτσι καταλάβαινε ότι δεν περνάνε αυτά.
το δέχομαι, αλλά από εκεί που κοιτάω εγώ είναι η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορώ να κάνω σε κάποιον, το μόνο που δεν φτιάχνεται είναι αυτό, άρα το πιο σημαντικόCustom_F έγραψε: ↑04 Μάιος 2018, 14:36"Καλο παιδακι... " Ε ρε... ακουγεται, ολμοστ, σαν προσβολη!
Εχοντας υπομονη, ακους, ανεχεσαι, σε επηρεαζει, το σκεφτεσαι και κανεις υπομονη.
Με την απαθεια και την αναισθησια, απλως δε σε νοιαζει καθολου! Δεν ασχολεισαι. Το εχεις ξεχασει την ιδια στιγμη. Δε σαγγιζει.
Φανταζομαι οτι το ελεγαν γιατι απεφευγες να τσακωθεις. Μετα βεβαια καπου θα ξεσπουσες...
Εντάξει το έγραψα λίγο υπερβολικά αλλά ειδικά με 1 άτομο που πραγματικά ξυπνάει και θέλει να δίνει οδηγίες στους άλλους, έκανα ακριβώς το ανάποδο μέχρι που βαρέθηκε και βρήκε άλλους να καθοδηγήσει.Custom_F έγραψε: ↑04 Μάιος 2018, 14:39Ακομη και αν αυτο που ελεγε ηταν σωστο; και ισως συμφωνουσες και συ;independent_44 έγραψε: ↑04 Μάιος 2018, 14:37Οποιος μου έλεγε κάνε αυτό έκανα ακριβώς το ανάποδο.
Έτσι καταλάβαινε ότι δεν περνάνε αυτά.
Δεν ειναι αρετη να εισαι ο ειρηνοποιος της υποθεσης; Οκ, οχι με πραξη, αλλα με την απουσια αυτης, εστω.
Αααα οκ Αυτο το καταλαβαινω. Ρωτησα γιατι εχω πετυχει ατομα που το κανουν. Ακομη και να συμφωνουν, επειδη τους το λεει ενα συγκεκριμενο ατομο, αντιδρουν και ας ειναι σε βαρος τους. Τρεχα γυρευε...independent_44 έγραψε: ↑04 Μάιος 2018, 14:45Εντάξει το έγραψα λίγο υπερβολικά αλλά ειδικά με 1 άτομο που πραγματικά ξυπνάει και θέλει να δίνει οδηγίες στους άλλους, έκανα ακριβώς το ανάποδο μέχρι που βαρέθηκε και βρήκε άλλους να καθοδηγήσει.
Χωρίς τσακωμούς όμως
Μα... το να ξέρεις πώς να κάνεις καλή διαχείριση σε τέτοια θέματα, είναι υπέρτατη αρετή. Έτσι το βλέπω εγώ, τουλάχιστον.enaon έγραψε: ↑04 Μάιος 2018, 14:43το δέχομαι, αλλά από εκεί που κοιτάω εγώ είναι η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορώ να κάνω σε κάποιον, το μόνο που δεν φτιάχνεται είναι αυτό, άρα το πιο σημαντικόCustom_F έγραψε: ↑04 Μάιος 2018, 14:36"Καλο παιδακι... " Ε ρε... ακουγεται, ολμοστ, σαν προσβολη!
Εχοντας υπομονη, ακους, ανεχεσαι, σε επηρεαζει, το σκεφτεσαι και κανεις υπομονη.
Με την απαθεια και την αναισθησια, απλως δε σε νοιαζει καθολου! Δεν ασχολεισαι. Το εχεις ξεχασει την ιδια στιγμη. Δε σαγγιζει.
Φανταζομαι οτι το ελεγαν γιατι απεφευγες να τσακωθεις. Μετα βεβαια καπου θα ξεσπουσες...
πάντως δεν περιγράφεις κάτι που μοιάζει με αρετή, ίσως καλύτερη διαχείριση, αλλά δεν μοιάζει με αρετή αυτό που εννοείς ώς υπομονή.
H αρετή, ως έννοια, περιλαμβάνει αρκετές από τις διαθέσιμες δυνατότητες της ανθρώπινης φύσης. Στην κλασική περίοδο ο Πλάτων επανειλημμένα επέστρεφε στο θέμα και τα στοιχεία της πρώιμης γραφής του δείχνουν ότι ο Σωκράτης, ο δάσκαλός του, βασανίστηκε εξίσου με το ζήτημα της αρετής. Η συστηματοποίηση των περιφερειακών ιδιοτήτων της έννοιας αρετή επιχειρήθηκε από τον Αριστοτέλη, τον μαθητή του Πλάτωνα, κυρίως στα Ηθικά Νικομάχεια, όσο και στα Ηθικά Ευδήμια και τα Ηθικά μεγάλα, χωρίς ωστόσο να γίνει δυνατή η προσέγγιση μιας αμετάβλητης ουσίας της έννοιας, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αδιαμφισβήτητη δογματική θέση.
Ε η υπομονη ειναι θυσια, τα αλλα οχι. Η πραξη θυσιας θα παρει το χαρακτηρισμο αρετη! Μηνταισοπεδωνουμεολατελοσπαντων!enaon έγραψε: ↑04 Μάιος 2018, 14:49και απαθείς να είσαι, ή καλά γειωμένος, ή αν βγάζεις τα νεύρα σου αλλού, μπορείς να καταφέρεις αυτό που περιγράφεις.
βάζω και μία γενικότητα, γιατί και η έννοια της αρετής έχει πλάκα.H αρετή, ως έννοια, περιλαμβάνει αρκετές από τις διαθέσιμες δυνατότητες της ανθρώπινης φύσης. Στην κλασική περίοδο ο Πλάτων επανειλημμένα επέστρεφε στο θέμα και τα στοιχεία της πρώιμης γραφής του δείχνουν ότι ο Σωκράτης, ο δάσκαλός του, βασανίστηκε εξίσου με το ζήτημα της αρετής. Η συστηματοποίηση των περιφερειακών ιδιοτήτων της έννοιας αρετή επιχειρήθηκε από τον Αριστοτέλη, τον μαθητή του Πλάτωνα, κυρίως στα Ηθικά Νικομάχεια, όσο και στα Ηθικά Ευδήμια και τα Ηθικά μεγάλα, χωρίς ωστόσο να γίνει δυνατή η προσέγγιση μιας αμετάβλητης ουσίας της έννοιας, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αδιαμφισβήτητη δογματική θέση.