Η έρευνα για την αιώνια ζωή.

[Ίφιδα]

Ως αχόρταγος και πλεονέκτης σίγουρα όχι. Αν δεν έχεις ζήσει αυτά που θέλεις, σίγουρα όχι.

[Antares]

Ως αχόρταγος και πλεονέκτης σίγουρα όχι. Αν δεν έχεις ζήσει αυτά που θέλεις, σίγουρα όχι.

Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Ως σωματικές οντότητες ίσως, αλλά όχι ως πνευματικές. Δεν επιζητούμε όλοι διακαώς υλικά πράγματα ή μια άνετη και πολυτελή ζωή με κάθε κόστος. Το κόστος γι΄αυτή την συγκεκριμένη ζωή θα μπορούσε να είναι μεγάλο αν δεν είσαι κληρονόμος.
Προσωπικά δεν θα με ικανοποιούσε η αθανασία ή μια μεγάλη ζωή αν ζω συνέχεια υπό τον περιορισμό του σώματός μου και των αισθήσεών του. Θα ήθελα να βρεθώ έξω από το "κατασκεύασμα" ή να μπαινοβγαίνω όποτε θέλω. Αυτό προϋποθέτει τον δυισμό σώματος, ψυχής στον οποίο πιστεύω. Επιστημονική απόδειξη δεν υπάρχει, οπότε είναι ανοικτό το θέμα.
Κάτι σαν τον Απολλώνιο τον Τυανέα δηλαδή.

[Cloud87]

Αυτή η φύση απ οτι ξέρω είναι απρόσωπη και δεν ζητάει πίσω δανεικά. Οπότε δεν θα έχει πρόβλημα αν δεν πληρώσω.

Είναι απρόσωπη και δανεικά δεν ζητάει, αλλά χρωστάμε σε άλλα "πρόσωπα" της Φύσης, στους μελλοντικούς ανθρώπους. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε πλεονέκτες. Πώς θα ζήσουμε τόσοι δισεκατομμύρια άνθρωποι εδω πάνω; Ας ζήσουμε αυτό που μας αναλογεί κι ας αφήσουμε και τις μελλοντικές γεννιές να ζήσουν, πράγμα που δε θα γίνει αν εμείς θέλουμε την αθανασία. Η πραγματική αθανασία θα είναι βαρετή, τα 120 χρόνια δεν ειναι αθανασία, μετά πάλι θα πεθάνεις, πάλι στο "μηδέν" θα φτάσεις. Ποιά η διαφορά λοιπόν; Η παράταση του αναπόφευκτου;
Νομίζω ότι έχει περισσότερο αξία να ζήσεις καλά 60-70-80 χρόνια παρά να ζήσεις 120. Η ποιότητα έχει σημασία δηλαδή. Να φύγεις γεμάτος, όχι απλά υγιής και ευέλικτος. Σπάνιο και πολύ δύσκολο

Το έχω σκεφτεί και αυτό. Οποιος είναι και παραμένει χρήσιμος στο κοινωνικό σύνολο μπορεί να μένει για όσο θέλει. Οποιος δεν είναι χρήσιμος θα έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει όποτε θέλει.

Σοβαρά τώρα έχεις φίλους, έταιρον ήμιση νομίζω έχεις και παιδιά; Γελάς διασκεδάζεις κάνεις έρωτα μαθαίνεις νέα πράγματα και μια μέρα έρχεται η φθορά. Και μετά δεν υπάρχεις. Και οτι αγάπησες δεν υπάρχει και μετά από κάποια χρόνια δεν υπάρχει ούτε η ανάμνηση σου στο μυαλό κανενός. Και μετά έρχεται ο Νιμπίρου. (αστειάκι). Αλλά σοβαρά είναι ωραία ιστορία αυτή όπως την περιγράφω;

[Spiros252]

Αν το δεις από τη σκοπιά της φυσικής υπάρχεις. Ο χρόνος ως μια επιπλέον διάσταση σημαίνει πως τίποτα δεν χάνεται για πάντα. Στην τέταρτη διάσταση όλα τα χρονικά σημεία της ύπαρξής σου υφίστανται σε ένα ενιαίο σύνολο .

Αλλά και από την σωματιδιακή φυσική, την κβαντική θεωρία, μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα πως οτιδήποτε αφήνει το αποτύπωμά του στον κόσμο, υπάρχει. Αυτά που έκανες , οι πράξεις σου, οι ενέργειες σου, ακόμα και σκέψεις σου επηρεάζουν τον κόσμο και εξ αυτών θα υπάρχεις.

[Cloud87]

Αν το δεις από τη σκοπιά της φυσικής υπάρχεις. Ο χρόνος ως μια επιπλέον διάσταση σημαίνει πως τίποτα δεν χάνεται για πάντα. Στην τέταρτη διάσταση όλα τα χρονικά σημεία της ύπαρξής σου υφίστανται σε ένα ενιαίο σύνολο .

Αλλά και από την σωματιδιακή φυσική, την κβαντική θεωρία, μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα πως οτιδήποτε αφήνει το αποτύπωμά του στον κόσμο, υπάρχει. Αυτά που έκανες , οι πράξεις σου, οι ενέργειες σου, ακόμα και σκέψεις σου επηρεάζουν τον κόσμο και εξ αυτών θα υπάρχεις.

Εμ κάτι ειναι κι' αυτό δε λέω, αλλά άμα χαθεί η προσωπικότητα;

[1451]

Οι πράξεις, οι ενέργειες και οι σκέψεις μου δεν είναι κομμάτι του εαυτού μου αλλά διαδικασίες που είναι εξαρτώμενες από την φυσική μου παρουσία στη γη. Μόλις εξαφανιστώ, εξαφανίζονται κι αυτές.

[Spiros252]

Δεν εξαφανίζονται τα αποτελέσματα τους όμως.

[User_601]

Δεν εξαφανίζονται τα αποτελέσματα τους όμως.

Ναι,αλλα δεν ειμαστε εμεις..με την συνειδητοτητα μας ομως.Σε αυτην την διασταση αυτης της ζωης βεβαια.
ΟΚ τα εργα μας υπαρχουν,τα εργα μας ζουνε ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ.Ξαναλεω...σε αυτον τον κοσμο.

[stavmanr]

Η συνειδητότητά μας επεκτείνεται σε παρελθοντικές και μελλοντικές πράξεις. Υπό την έννοια αυτή, οι πράξεις και τα αποτελέσματα, όσων έχουν γίνει, όσων γίνονται κι όσων θα γίνουν αποτελούν μέρος της συνείδησής μας.

[Spiros252]

Πολύ καλό. Αλλά για το μελλοντικές δεν φαίνεται να ισχύει.

[shrike]

Τι είναι το σεξ πιστολς;;;

Never mind...

[shrike]

Αν περιμένετε λίγες σελίδες ακόμη, ο shrike θα σας βάλει εκείνην την βινιέτα του Ασίμοφ.

Ποια ρε; Δεν το 'πιασα.

Το μόνο πράμα που μου 'φερε τον Ασίμωφ στο μυαλό για κάποιον παράξενο λόγο όταν είχα πρωτο-δει το νήμα, ήταν εκείνο το διηγηματάκι με το "let there be light" (μου διαφεύγει ο τίτλος του τώρα).

[Gherschaagk]

Τι είναι το σεξ πιστολς;;;

Never mind...

[shrike]

Κι αμα εποικίσουμε και άλλους πλανήτες; Και γίνουμε κάτι σαν το Star-wars;

Άρα, είναι σημαντικότατο να έχει βρεθεί πρώτα ο τρόπος μεγάλων ταξιδιών και επικοισμού (κάτι που αν δεν βρεθεί καμιά "μαγική" λύση είναι μάλλον απίθανο να γίνει ποτέ) και μετά να ψάξουμε να βρούμε τον τρόπο να ζούμε για πάντα ή έστω πάρα-πάρα πολύ.

Το πρόβλημα είναι ότι η ανακάλυψη στο πώς να ζούμε για πάντα είναι πιο κοντά μας από τα διαστρικά ταξίδια.

Ε, αυτό δεν λέω κι εγώ; Ή, ακόμα καλύτερα, δεν λέω ότι το πιθανότερο είναι να μην βρούμε ποτέ αυτό το δεύτερο;

Ξέρεις ποιός θέλει να ζήσει 110 χρόνια ε;

Ναι. Αυτός που είναι 109.

[Gherschaagk]

Αρκάς