Μάνος Δανέζης και αστροφυσική

[paul25]

Οχι Nandros! Αναφερω αυτο γιατι ειναι και το μονο που ξερω και απο οσο θυμαμαι τι γραφει μεσα για να απαντησω με σιγουρια. Για τα αλλα δεν ξερω, αλλα δεν θα παρω θεση απο τους τιτλους.

[paul25]

Επισης ο Σιμοπουλος τωρα ειδα εχει γραψει το "Αστρο των Χριστουγεννων".

[Κουρκούας]

Είμαστε δηλαδή ένα τίποτα;

Όχι, είμαστε κάτι πολύ περισσότερο, απλά στην παρούσα κατάστασή μας δεν μπορούμε να το συλλάβουμε. Ας το δούμε σε ένα άλλο επίπεδο: σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας αυτό που ονομάζουμε ύλη δεν είναι τίποτε άλλο από μια καμπύλωση του τρισδιάστατου χώρου προς την τέταρτη διάσταση (χρόνος).

Όταν προκύψει αυτή η καμπύλωση των τριών διαστάσεων προς την τέταρτη, και αν περάσει ένα ελάχιστο όριο, τότε η φυσιολογία του ανθρώπου αντιλαμβάνεται αυτή την καμπύλωση ως πυκνότητα υλοενέργειας.

Αν συνεχίσει να αυξάνεται αυτή η πυκνότητα του υλικού (το «πηγάδι» της καμπύλωσης να βαθαίνει κατά κάποιο τρόπο) και φτάσει πάλι ένα ανώτατο όριο, τότε θα χάσουμε από τα μάτια μας, δηλαδή από τις αισθήσεις μας,αυτή την πυκνότητα υλοενέργειας. Αυτό ονομάζεται Φαινόμενο των Μελανών Οπών.

Άρα αν πάρω το χώρο των τριών διαστάσεων και αρχίσω να τον καμπυλώνω προς την τέταρτη, αρχίζουμε να βλέπουμε το υλικό υπόστρωμα του ανθρώπου. Αυτό το ονομάζουμε ανάπτυξη. Αν αρχίζει να μικραίνει το «πηγάδι» της καμπύλωσης, αυτό το ονομάζουμε φθορά.

Την ανάπτυξη και τη φθορά μαζί την ονομάζουμε κύκλο της ζωής του ανθρώπου. Καταλαβαίνεται λοιπόν πως το μόνο γεγονός που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας είναι η αυξομείωση της τέταρτης διάστασης, που μας δίνει την αίσθηση της ύπαρξης της ζωής.

Ακούγεται σαν υπάρχει η δυνατότητα μέσα από τη συνάρτηση αυτή να ξεφύγουμε από τον κύκλο της φθοράς. Θα μπορούσαμε ίσως να αποφύγουμε το θάνατο.

Θεωρητικά, ναι. Αφού η υλική μας υπόσταση δεν είναι τίποτα άλλο από μια καμπύλωση του χώρου, το πρωτογενές στοιχείο που γεννά αυτή την ύλη και εκείνη αρχίζει να διέπεται από όρους ανάπτυξης/ φθοράς, είναι ο χώρος.

Ο χώρος, για να σας δώσω να καταλάβετε, είναι αυτό το τίποτα, το μη αντιληπτό γύρω μας- ένα κατασκεύασμα έξω από τη δυνατότητα των ανθρώπινων αισθήσεων. Ένα μαθηματικό γεγονός. Ε, αυτό δε χάνεται, υπάρχει πάντα πιθανότατα έτοιμο να ξανακαμπυλωθεί.

Τελικά, όταν λέμε ότι κάποιος γεννιέται ή πεθαίνει, εννοούμε επιστημονικά ότι χάνεται ή εμφανίζεται η δυνατότητα να τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας.

Αυτό είναι γεμάτο λάθη αν το πω ευγενικά, ένα ωραίο παστίς από φράσεις που δε βγάζουν νόημα αλλά σου βγάζουν ένα συναίσθημα αν το πω καλλιτεχνικα, και ένα μάτσο ανοησίες αν μιλήσω ειλικρινά.

Τεσπα, υπογραμμίζω τα πράγματα που είναι απλά πραγματολογικά λάθη.

Γιατι ειναι λαθη; μια χαρα το βλεπω με βασει οσα γνωριζω απο θεωρητικη φυσικη.

Ας πάρω την πρώτη πρόταση

σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας αυτό που ονομάζουμε ύλη δεν είναι τίποτε άλλο από μια καμπύλωση του τρισδιάστατου χώρου προς την τέταρτη διάσταση (χρόνος)

Πρώτον, η σχετικότητα λέει ότι η ύλη προκαλεί καμπυλότητα του χωροχρόνου, δεν ταυτίζεται με την καμπυλότητα, έχει ανεξάρτητη ύπαρξη.

Δεύτερον, η σχετικότητα μιλά για καμπύλωση του χωροχρόνου, όχι του χώρου προς την τέταρτη διάσταση. Και όχι, δεν είναι διαφορά λέξων, είναι μέρα με τη νύχτα σε όλα τα επίπεδα, πόσο μάλλον όταν χρησιμοποιεί αυτήν την παρερμηνεία για να ισχυριστεί τα παρακάτω. (Μαθηματικά, η καμπυλότητα του χώρου ως προς το χρόνο λέγεται εξωτερική καμπυλότητα και είναι εντελώς άλλο πράγμα από την καμπυλότητα του χωροχρόνου που λέγεται ενδογενής και αυτή είναι που σχετίζεται με την ύλη.)

Η δεύτερη πρόταση

Όταν προκύψει αυτή η καμπύλωση των τριών διαστάσεων προς την τέταρτη, και αν περάσει ένα ελάχιστο όριο, τότε η φυσιολογία του ανθρώπου αντιλαμβάνεται αυτή την καμπύλωση ως πυκνότητα υλοενέργειας

Πάλι το ίδιο λάθος για το ποια ειναι η καμπύλωση. Αλλά κυρίως, η φυσιολογία του ανθρώπου αντιλαμβάνεται την καμπυλότητα, την κανονική όχι αυτή στη οποία αναφέρεται, ως βαρυτική έλξη, όχι ως υλοενέργεια.

Με αυτά τα λάθη στην αρχή, όλη η συνέχεια της αφήγησης είναι απλά μπαρμπούτσαλα.

[tipiti klop]

Πάμε πάλι, βήμα-βήμα.

Λέει λοιπόν ο Δανέζης: “...οτιδήποτε κατασκευάζεται στον εγκέφαλό μας και χαρακτηρίζουμε σαν πραγματικό, δεν υπάρχει εκεί έξω, στο σύμπαν”.

Τι λέει λοιπόν η νευροβιολογία; Λέει ότι τα χρώματα, τα σχήματα , οι γεύσεις , τα αρώματα κλπ, κατασκευάζονται μέσα στον εγκέφαλο...

Λέει ότι η “αίσθηση του εαυτού” κατασκευάζεται μέσα στον εγκέφαλο...

Λέει επιπλέον ότι η αίσθηση του “υπερβατικού” και της “άλλης πραγματικότητας”, αυτού δηλαδή που οι άνθρωποι αποκαλούν “Θεό”, κατασκευάζεται και αυτή μέσα στον εγκέφαλο.

Και οι τρεις αυτές καταστάσεις χαρτογραφούνται και εντοπίζονται με αμέτρητα πειράματα, που λέει και ο Δανέζης, από τη θετική επιστήμη της νευροβιολογίας.

Αν λοιπόν οι αισθήσεις, τα χρώματα και τα αρώματα είναι μάτριξ ( το μάτριξ στην ομώνυμη ταινία είναι εφιαλτικό), τότε και η αίσθηση του Θεού, ή της άλλης πραγματικότητας είναι ομοίως μάτριξ, αναληθές, ψευδές, κακό.

Άψογα! Το νόημα βρίσκεται ακριβώς εκεί!
Ο Δανέζης σου λέει ότι το καλύτερο εργαλείο ακριβείας για την μέτρηση και ερμηνεία της φυσικής πραγμτικότητας σου δείχνει ότι ο κόσμος σου δεν είναι αυτός που νομίζεις.
Εσύ προσπαθώντας να του το γυρίσεις πίσω, λες "αν είναι έτσι τότε και η επιστήμη σου είναι ψευδαίσθηση κι άρα δεν ισχύει".

ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟ ΕΙΠΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ; Αυτό που είπα είναι ότι και το "υπερβατικό συναίσθημα", ή αλλιώς η αίσθηση μιας ανώτερης πραγματικότητας, σε αυτό το ταπεινό "σαρκίο",- "χαζοκούτι τηλεόρασης"- που λέγεται ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ, ΕΔΡΑΖΕΤΑΙ.

Δεν μπορεί κάποιος να επικαλείται τη νευροεπιστήμη για να υποστηρίξει ότι υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα από αυτήν που ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται, όταν η ίδια αυτή επιστήμη υποστηρίζει, ότι και η "άλλη πραγματικότητα", "κόλπο" του εγκεφάλου είναι.

ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΤΡΑΒΑΕΙ ΣΤΑ ΑΚΡΑ Η ΝΕΥΡΟΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ Η ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ (=Η ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ, ΑΝΩΤΕΡΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ), ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ, ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΨΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΕΚΦΥΛΙΣΤΕΙ.

Συγνώμη για τα κεφαλαία, αλλά πρώτη φορά αλλοιώνεται τόσο πολύ αυτό που προσπαθώ να πω...

Άρα, αν επικαλεστούμε την νευροεπιστήμη, δυο δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας.

Ή ότι ο εγκέφαλός μας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ψευδαισθητικός αλλά εξελίσσεται στο να αντιλαμβάνεται όλο και πιο βαθειά τον Κόσμο, και τη σχέση του με αυτόν.

Ή
ότι όλα είνα μάτριξ,
ακόμα και η αίσθηση,
ότι υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα
έξω από το μάτριξ
(θρίλερ δηλαδή).

[Nandros]

ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟ ΕΙΠΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ;
.....
Συγνώμη για τα κεφαλαία, αλλά πρώτη φορά αλλοιώνεται τόσο πολύ αυτό που προσπαθώ να πω...
.....

Στο άλλο νήμα μου, εδώ, ξέχασα να αναφέρω ότι η διαστρέβλωση των γραπτών των άλλων είναι ειδικότητα του συνομιλητή σου!
.

[paul25]

Πρώτον, η σχετικότητα λέει ότι η ύλη προκαλεί καμπυλότητα του χωροχρόνου, δεν ταυτίζεται με την καμπυλότητα, έχει ανεξάρτητη ύπαρξη.

Δεύτερον, η σχετικότητα μιλά για καμπύλωση του χωροχρόνου, όχι του χώρου προς την τέταρτη διάσταση. Και όχι, δεν είναι διαφορά λέξων, είναι μέρα με τη νύχτα σε όλα τα επίπεδα, πόσο μάλλον όταν χρησιμοποιεί αυτήν την παρερμηνεία για να ισχυριστεί τα παρακάτω. (Μαθηματικά, η καμπυλότητα του χώρου ως προς το χρόνο λέγεται εξωτερική καμπυλότητα και είναι εντελώς άλλο πράγμα από την καμπυλότητα του χωροχρόνου που λέγεται ενδογενής και αυτή είναι που σχετίζεται με την ύλη.)

Πριν να σχολιάσω να κάνω ένα μικρό dislaimer: Δεν έχω ασχοληθεί με την θεωρητική φυσική σε μεγάλο βαθμό για να κρίνω αν έχεις εσύ δίκιο ή όχι, όπως έγραψα έχω κάποιες γνώσεις πολύ στοιχειώδεις. Ωστόσο, η παρέμβαση μου στο νήμα έγινε με σκοπό να δείξω ότι ο Δανέζης δεν εισάγει κάτι το θειικό σε αυτά που λέει, όχι να αναλύσω και να συζητήσω κομμάτια θεωρητικής φυσικής που δεν τα καλοκατέχω. Αυτό όμως δεν με φέρνει σε τέτοια θέση ώστε να μην αντιλαμβάνομαι πότε προσπαθεί (αν προσπαθεί) να εισάγει μια θειική οντότητα στις εξηγήσεις του.

Λες λοιπόν ότι η ύλη έχει ανεξάρτητη ύπαρξη. Αυτό που έχω καταλάβει μέχρι στιγμής και από το βίντεο του Δανέζη, είναι οτι τα σωματίδια που αποτελούν την ύλη (ηλεκτρόνια, πρωτόνια κλπ) είναι καμπυλότητες και κατ'επέκταση και οι υπόλοιπες μορφές της ύλης. Είναι δηλαδή ταλαντώσεις και αυτό απ'όσο ξέρω ισχύει στο χώρο της φυσικής, τα σωματίδια είναι κυματομορφές και μάλιστα έχω δει να το συμβολίζουν έτσι. Τέλος, νομίζω απο 20 λεπτό-25 λέπτό, στο βίντεο του νήματος, ο Δανέζης λέει πως ο ίδιος ο Αινστάιν έκανε την σύνδεση καμπυλότητας με ύλη και ενέργεια και έδωσε και τον τύπο. Ο τύπος είναι στη διαφάνεια 97

https://www.manosdanezis.gr/wp-content/ ... 5ptt-1.pdf

Για το Δεύτερο που λες δεν μπορώ να σχολιάσω εκτενώς.

Πάλι το ίδιο λάθος για το ποια ειναι η καμπύλωση. Αλλά κυρίως, η φυσιολογία του ανθρώπου αντιλαμβάνεται την καμπυλότητα, την κανονική όχι αυτή στη οποία αναφέρεται, ως βαρυτική έλξη, όχι ως υλοενέργεια.

Με αυτά τα λάθη στην αρχή, όλη η συνέχεια της αφήγησης είναι απλά μπαρμπούτσαλα.

Όχι! Δε σου λέει αυτό, σου λέει στην πρόταση που παρέθεσες ότι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τιμές καμπυλότητας εντός ενός εύρους τιμών, πέρα από αυτό, οι όποιες πυκνότητες που μπορούν να υπάρχουν δεν γίνονται αντιληπτές από τον άνθρωπο. Παράδειγμα, το βάζο που βλέπω στο τραπέζι έχει τιμές καμπυλότητας τέτοιες που μπορώ να αντιληφθώ, αν αποκτήσει τιμές καμπυλότητας μεγαλύτερες από το επιτρεπτό εύρος, τότε δεν θα μπορώ να το βλέπω. Αυτό είναι η μαύρη τρύπα, έχει πολύ υψηλές τιμές καμπυλότητας και δεν μπορούμε να την δούμε, την αντιλαμβανόμαστε με άλλους τρόπους. Το ότι η φυσιολογία του ανθρώπου είναι περιορισμένη αντιληπτικά δεν είναι κρυφό μυστικό, άλλωστε και στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, ένα μέρος βλέπουμε μόνο.Ο Δανέζης στο λέει με το ελάχιστο όριο του εύρους που θα πρέπει να πιάσει η καμπυλότητα για να την αντιληφθούμε, εγώ εδώ σου έγραψα για το ξεπέρασμα του μεγίστου ορίου (μελανή οπή).

Τώρα μόλις Κουρκούα είδα ένα άλλο βίντεο του Δανέζη που χρησιμοποιεί τη λέξη "φυσιολογια" του ανθρώπου και ενισχύει αυτό που σου έγραψα, δηλαδή ότι εννοεί την αντίληψη. Όμως για να τον καταλάβεις πρέπει να δεις πολλά τέτοια ώστε να εντοπίσεις πως χρησιμοποιεί τις λέξεις.

[stavmanr]

Πάμε πάλι, βήμα-βήμα.

Λέει λοιπόν ο Δανέζης: “...οτιδήποτε κατασκευάζεται στον εγκέφαλό μας και χαρακτηρίζουμε σαν πραγματικό, δεν υπάρχει εκεί έξω, στο σύμπαν”.

Τι λέει λοιπόν η νευροβιολογία; Λέει ότι τα χρώματα, τα σχήματα , οι γεύσεις , τα αρώματα κλπ, κατασκευάζονται μέσα στον εγκέφαλο...

Λέει ότι η “αίσθηση του εαυτού” κατασκευάζεται μέσα στον εγκέφαλο...

Λέει επιπλέον ότι η αίσθηση του “υπερβατικού” και της “άλλης πραγματικότητας”, αυτού δηλαδή που οι άνθρωποι αποκαλούν “Θεό”, κατασκευάζεται και αυτή μέσα στον εγκέφαλο.

Και οι τρεις αυτές καταστάσεις χαρτογραφούνται και εντοπίζονται με αμέτρητα πειράματα, που λέει και ο Δανέζης, από τη θετική επιστήμη της νευροβιολογίας.

Αν λοιπόν οι αισθήσεις, τα χρώματα και τα αρώματα είναι μάτριξ ( το μάτριξ στην ομώνυμη ταινία είναι εφιαλτικό), τότε και η αίσθηση του Θεού, ή της άλλης πραγματικότητας είναι ομοίως μάτριξ, αναληθές, ψευδές, κακό.

Άψογα! Το νόημα βρίσκεται ακριβώς εκεί!
Ο Δανέζης σου λέει ότι το καλύτερο εργαλείο ακριβείας για την μέτρηση και ερμηνεία της φυσικής πραγμτικότητας σου δείχνει ότι ο κόσμος σου δεν είναι αυτός που νομίζεις.
Εσύ προσπαθώντας να του το γυρίσεις πίσω, λες "αν είναι έτσι τότε και η επιστήμη σου είναι ψευδαίσθηση κι άρα δεν ισχύει".

ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟ ΕΙΠΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ; Αυτό που είπα είναι ότι και το "υπερβατικό συναίσθημα", ή αλλιώς η αίσθηση μιας ανώτερης πραγματικότητας, σε αυτό το ταπεινό "σαρκίο",- "χαζοκούτι τηλεόρασης"- που λέγεται ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ, ΕΔΡΑΖΕΤΑΙ.

Δεν μπορεί κάποιος να επικαλείται τη νευροεπιστήμη για να υποστηρίξει ότι υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα από αυτήν που ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται, όταν η ίδια αυτή επιστήμη υποστηρίζει, ότι και η "άλλη πραγματικότητα", "κόλπο" του εγκεφάλου είναι.

Μα ο Δανέζης δεν σου είπε ποτέ τέτοιο πράγμα. Διαστρεβλώνεις τα λόγια του Δανέζη τον οποίο επικαλείσαι.
Εκείνος αναφέρεται σε άλλη πραγματικότητα από εκείνη που ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ παράγουν. Όχι γενικά του εγκεφάλου.
Σου λέει ότι ο πραγματικός κόσμος δεν είναι αισθητός, αλλά νοητός (βλέπε 4η διάσταση που δεν γίνεται αντιληπτή από τις αισθήσεις) και σε αυτό συμφωνεί και η νευροβιολογία που εξετάζει τους περιορισμούς των αισθήσεων.
"Πλάνη των αισθήσεων" ονομάζονταν το ντοκυμαντέρ. Όχι "πλάνη του εγκεφάλου".

Προσπάθησες να κάνεις θεολογική εις άτοπον απαγωγή, με εσφαλμένους συλλογισμούς. Και δεν καταλαβαίνω καταρχήν γιατί εισήγαγες θεολογικές προτάσεις στη συζήτησή μας η οποία αφορά αστροφυσική.

[paul25]

ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟ ΕΙΠΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ; Αυτό που είπα είναι ότι και το "υπερβατικό συναίσθημα", ή αλλιώς η αίσθηση μιας ανώτερης πραγματικότητας, σε αυτό το ταπεινό "σαρκίο",- "χαζοκούτι τηλεόρασης"- που λέγεται ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ, ΕΔΡΑΖΕΤΑΙ.

Δεν μπορεί κάποιος να επικαλείται τη νευροεπιστήμη για να υποστηρίξει ότι υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα από αυτήν που ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται, όταν η ίδια αυτή επιστήμη υποστηρίζει, ότι και η "άλλη πραγματικότητα", "κόλπο" του εγκεφάλου είναι.

Tipiti, εδώ ξεκαθαρίζει η θέση σου τι εννοούσες και η απάντηση στην ανησυχία σου για το αν ο χωροχρόνος και η πραγματικότητα εν γένει της φυσικής είναι μια ψευδαίσθηση είναι μία λέξη κυριολεκτικά. Η λέξη είναι....μαθηματικά. Ο χωροχρόνος συνελήφθει μαθηματικά (είναι πρωτίστως μαθηματικός χώρος) και όχι αισθητηριακά, για να το καταρρίψεις θα πρέπει να μας αποδείξεις ότι τα μαθηματικά δεν περιγράφουν τον φυσικό κόσμο, οπότε όλη η θεωρία του Αινστάιν πάει περίπατο ή να μας αποδείξεις πάλι μαθηματικά ότι οι αποδείξεις της θεωρίας του Αινσταιν δεν ισχύουν και ισχύουν άλλες (το οποίο δεν απορρίπτω στο μέλλον να γίνει έτσι, αλλά μόνο μέσω της μαθηματικής οδού). Γι'αυτό είμαστε σχετικά σίγουροι γι'αυτή την πραγματικότητα, διότι αποδείχτηκε μαθηματικά.

[Χουργιατς]

Μιας και η συζήτηση για τον Δανέζη έχει ανάψει, θέλω να φέρω στην προσοχή των ειδικών ένα παλιότερο άρθρο του, δημοσιευμένο στο περιοδικό «Άβατον» (το θυμάται κανείς?) κάπου στα 2012, με τίτλο «Πως η Σύγχρονη Αστροφυσική ακυρώνει το φαινόμενο του Θανάτου».
Πρέπει να προειδοποιήσω για τα επόμενα πως από μαθηματικά δεν κατέχω πολλά, μα οι διατυπώσεις εδώ του αξιότιμου Δρος Δανέζη μου προκαλούν μια καμπύλωση της υλοενέργειας μέσα στο λάρυγγα.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται (ανάμεσα σε άλλα μπλογκς) και εδώ. Θέλω να ρίξετε μια ματιά και εσείς οι Δανεζικοί και να μου κάνετε μια λιθοβοληση διορθωση αν παρερμηνεύω τα λόγια του προφήτη αξιότιμου Δρος.

Το άρθρο ξεκινά δυναμικά:

Η γεωμετρία του σύμπαντος
Όταν αναφερόμαστε σε μια γεωμετρία, θεωρούμε αυτονόητη την ύπαρξη ενός χώρου μέσα στον οποίο αυτή αναπτύσσεται και τις ιδιότητες του οποίου περιγράφει.
Στα μαθηματικά, η έννοια του χώρου είναι ιδεατή -νοητή και δεν έχει καμία σχέση με την υλική πραγματικότητα.

Ομοίως και τα γεωμετρικά σχήματα που μορφοποιούνται εντός του είναι ιδεατά – νοητά και άυλα και δεν έχουν καμία σχέση με την υλική πραγματικότητα.
Τα σχήματα και οι μορφές που σχηματοποιούνται μέσα σε αυτούς τους μαθηματικούς χώρους είναι ταυτόσημα με τα 4 Πλατωνικά στερεά : το κανονικό 8-εδρο, το κανονικό 20-εδρο , το κανονικό 4-εδρο και το κανονικό 6-εδρο.

...Εγώ ο λαϊκός τύπος, μένω με την εντύπωση πως τα Πλατωνικά Στερεά έχουν κάποια υπόσταση στη γεωμετρία του Σύμπαντος (?). Είναι αυτό ακριβές; Φυσικοί/Μαθηματικοί, τι λέτε

Λίγο παρακάτω

Οι διαστάσεις


Προκειμένου ο υλικός άνθρωπος να έχει έστω κάποια μικρή αίσθηση των άυλων αυτών χώρων και των μορφών που δημιουργούνται μέσα του, ταύτισε, αδικαιολόγητα βέβαια, τους χώρους αυτούς με υλικά σχήματα που μπορούσαν να τα αντιληφθούν οι ανθρώπινες αισθήσεις.

Ονόμασε χώρο των τριών διαστάσεων τον υλικό χώρο που αντιλαμβάνονται οι ανθρώπινες αισθήσεις. Μέσα στον τρισδιάστατο αυτό υλικό χώρο ταύτισε το χώρο δυο διαστάσεων με κάθε υλικό επίπεδο. Για παράδειγμα την επιφάνεια ενός τραπεζιού.
Ομοίως το χώρο μιας διάστασης με την τομή δυο υλικών επιπέδων, για παράδειγμα την ακμή ενός κύβου, ενώ χώρου μηδενικής διάστασης κάθε υλικό αντικείμενο ελαχιστότατων για τις αισθήσεις διαστάσεων.

Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε η ψευδής εντύπωση ότι ένας υλικός χώρος 3 διαστάσεων περιλαμβάνει μέσα του άπειρους χώρους μιας διαστάσεως και δυο διαστάσεων. Ομοίως ένας χώρος 2 διαστάσεων άπειρους χώρους μιας διαστάσεως και ένας χώρος μιας διαστάσεως άπειρους χώρους μηδενικών διαστάσεων.

Αυτό το τελευταίο που αποκαλεί λάθος, δεν είναι κάπως εντελώς αληθές;
Σύμφωνα με τον Καντόρ, η ευθεία είναι μια υπεραριθμήσιμη συλλογή από σημεία. Το επίπεδο είναι μια υπεραριθμήσιμη συλλογή από ευθείες.
Τι συμβαίνει;
Ας μας διαφωτίσει ο αξιότιμος Δρ παρακάτω:

Αυτή η ταύτιση όμως είναι μαθηματικό λάθος!

Κάθε σημείο γύρω μας, μέσα στον υλικό Κόσμο, περιγράφεται από τρεις συντεταγμένες. Αυτό σημαίνει ότι το σημείο, με βάση τον ορισμό που δώσαμε προηγουμένως, δεν είναι χώρος μηδενικής διάστασης, αφού περιγράφεται από 3 συντεταγμένες. (1)

Όμως, όπως γνωρίζουμε, κάθε υλικό επίπεδο ή ευθεία γραμμή, είναι ένα σύνολο από 3-διάστατα σημεία και ως εκ τούτου κι αυτά περιγράφονται από 3 συντεταγμένες. Είναι, δηλαδή, 3-διάστατα σχήματα που δεν έχουν καμία σχέση με τους αντίστοιχους χώρους των 2 διαστάσεων και της μίας διαστάσεως. (2)

Μέσα σε ένα 3-διάστατο υλικό χώρο μπορούμε να διακρίνουμε, και καμπύλες επιφάνειες, όπως η σφαιρική, η παραβολική ή η υπερβολική. Και οι επιφάνειες αυτές είναι 3-διάστατες ως αποτελούμενες από 3-διάστατα υλικά σημεία. (3)

Λοιπόν εδώ κάτι πάει πολύ στραβά. Ο Δρ αιτιολογεί την «ψευδή εντύπωση» περί μαθηματικών διαστάσεων αναφέροντας στη σημείωση (1) πως, αν όπως ο Ντεκαρτ βάλω το σημείο 0 εκεί όπου τέμνοται τρείς γωνίες στο δωμάτιο, τότε πχ το σημείο Μ(1,0,0) δεν είναι σημείο αλλά «χώρος με τρείς διαστάσεις» γιατί για να τον περιγράψω χρειάζομαι τρείς αριθμούς: το χ=1, ψ=0, ζ=0.

Α;

Χειρότερα, από τη σημείωση (2), επειδή στην ίδια γωνία έχω ένα κάδρο με την θεία Βούλα νύφη στα 1974, και το καρφί βρίσκεται στο σημείο Ν(-1,-1,0) το οποίο ελλείψει του ζ μπορω να ταυτίσω με το σημείο Ν’(-1,-1), τότε το Ν και το Ν’ είναι διαφορετικά σημεία που δεν σχετίζονται μεταξύ τους , διότι το ένα είναι τριδιάστατο σχήμα και το δεύτερο διδιάστατο. Μάλιστα, το κουνούπι που βλέπω στο σημείο Κουνούπι(-1,0,0) καταλαμβάνει ένα μονοδιάστατο σχήμα το οποίο δεν σχετίζεται με τα προηγούμενα σημεία. Χώρια που όλα τα κουνούπια φέρνουν γύρω το κάδρο της θείας Βούλας πρόσφατα. Τι συμβαίνει. Ένα λεπτό, να κάνω το κουνούπι σημείο. Πάμε όμως στην σημείωση (3).

Αναφέρει στο (3) ο αξιότιμος Δρ πως υπάρχουν και καμπύλες επιφάνειες (?) στον τριδιάστατο χώρο, και πως αποτελούνται από σημεία, τα οποία σύμφωνα με τον ίδιο είναι τριδιάστατοι χώροι. Δηλαδή, μια επιφάνεια –αντικείμενο διδιάστατο- στον τριδιάστατο χώρο, αποτελείται από υπεραριθμήσιμους τριδιάστατους χώρους.

Ε;

Φυσικά, εκτός από αυτές τις μικρές χαραδρούλες στην κατά τα άλλα αρραγή μαθηματική σκέψη του Δρος, υπάρχει και μια ακόμα εξίσωση η οποία βγάζει μάτι:

Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας.

Mπορεί κάποιος Δανεζικός φίλος να με παραπέμψει κάπου στην πλούσια ιντερνετογραφία του αξιότιμου Δρος όπου μπορώ να βρω περισσότερα; Γιατί αν στη μαθηματική σκέψη του Δρος πέφτουμε σε χαράδρες, σε αυτο το σημείο φαίνεται να πέφτουμε στο γκραν κάνυον. Παρακαλώ Δανεζικοί δώστε την καμπυλότητά σας

Για να κλείσω το παρόν ποστ με μια αισιόδοξη νότα για τον αξιότιμο Δρα.
Άνθρωπος που έχει εκδόσει βιβλία που διανείμονται σε αυτό το ηλεκτρονικό σύστημα ακαδημαϊκού μονοπωλίου που λέγεται Εύδοξος, και που είχε επιστημονική τηλεοπτική εκπομπή στην ερτ3 και τον στηρίξαμε με τους φόρους μας, δεν περιμένουμε να καταχράζεται την εμπιστοσύνη μας.

Οπότε κάτι συμβαίνει εδώ. Ο Δρ καταπολεμάται. Έχει εχθρούς.
Εχθρούς στην Ελληνική επιστημονική ‘κοινότητα’.
Άνθρωπος με εχθρούς την επιστημονική ‘κοινότητα’ σημαίνει αξιοζήλευτος. Και η ζήλεια εδώ δεν πηγάζει από το επιστημονικό του έργο. Κάτι βαθύτερο έχει γίνει που τους $τεναχωρεί.

[paul25]

Εγώ Χουργιάτς απο όσα γράφεις μόνο για το:

Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας

Μπορώ να σε παραπέμψω σε αυτό που έγραψα στον Κουρκούα

διαφάνεια 97

https://www.manosdanezis.gr/wp-content/ ... 5ptt-1.pdf

Είναι λέει τύπος του Αινστάιν, ο ίδιος τον έχει φτιάξει.

[parafrwn]

Εγώ Χουργιάτς απο όσα γράφεις μόνο για το:

Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας

Μπορώ να σε παραπέμψω σε αυτό που έγραψα στον Κουρκούα

διαφάνεια 97

https://www.manosdanezis.gr/wp-content/ ... 5ptt-1.pdf

Είναι λέει τύπος του Αινστάιν, ο ίδιος τον έχει φτιάξει.

Αναφέρεσαι μάλλον σε αυτή την εξίσωση.



Κάποιος που έχει διδαχθεί γενική σχετικότητα ας εξηγήσει γιατί η αριστερή ποσότητα σχετίζεται με την γεωμετρία, ενώ η δεξιά με την ύλη.

[paul25]

Εγώ Χουργιάτς απο όσα γράφεις μόνο για το:

Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας

Μπορώ να σε παραπέμψω σε αυτό που έγραψα στον Κουρκούα

διαφάνεια 97

https://www.manosdanezis.gr/wp-content/ ... 5ptt-1.pdf

Είναι λέει τύπος του Αινστάιν, ο ίδιος τον έχει φτιάξει.

Αναφέρεσαι μάλλον σε αυτή την εξίσωση.

[img]https://i.postimg.cc/7YfnG0D9/eins ... .png[/img]

Δεν μοιάζει όμως...

[parafrwn]

Εγώ Χουργιάτς απο όσα γράφεις μόνο για το:

Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας

Μπορώ να σε παραπέμψω σε αυτό που έγραψα στον Κουρκούα

διαφάνεια 97

https://www.manosdanezis.gr/wp-content/ ... 5ptt-1.pdf

Είναι λέει τύπος του Αινστάιν, ο ίδιος τον έχει φτιάξει.

Αναφέρεσαι μάλλον σε αυτή την εξίσωση.

[img]https://i.postimg.cc/7YfnG0D9/eins ... .png[/img]

Δεν μοιάζει όμως...

Εγώ σου έδειξα την δικιά μου. Δείξε μας και συ την δικιά σου, εξίσωση να τις μετρήσουμε.

[Χουργιατς]

Εγώ Χουργιάτς απο όσα γράφεις μόνο για το:

Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας

Μπορώ να σε παραπέμψω σε αυτό που έγραψα στον Κουρκούα

διαφάνεια 97

https://www.manosdanezis.gr/wp-content/ ... 5ptt-1.pdf

Είναι λέει τύπος του Αινστάιν, ο ίδιος τον έχει φτιάξει.

Δε μου ανοίγει το λινκ, μπορείς σε παρακαλώ να το ξαναβάλεις μία;

[paul25]

Εγώ σου έδειξα την δικιά μου. Δείξε μας και συ την δικιά σου, εξίσωση να τις μετρήσουμε.

https://www.manosdanezis.gr/wp-content/ ... 5ptt-1.pdf αυτό είναι το λινκ, διαφάνεια 97 είναι ο τύπος.