enaon έγραψε: ↑04 Μάιος 2019, 21:01
ΓΑΛΗ έγραψε: ↑04 Μάιος 2019, 17:23
Κούκλος ο ασημένιος σου
δεν ειναι δικός μου απο τότε σχεδόν, λίγο μετά που τον βρήκα πήγε σε ένα φίλο, έναν που ήταν έτοιμος να πάρει ένα μαυροτσουλακάκι, που δεν τον ένοιαζε αν θα είναι όμορφο το γατάκι, οπότε του έπρεπε ένας κούκλος.
εγώ ειμαι το εξοχικό του, έρχεται επίσκεψη κλπ, φοβερό πόσο θυμούνται πράγματα και πρόσωπα τα γατιά.
Έχει τύχει ο δικός σου να συναντήσει τον μπέρια πάλι;
Δεν τον θεωρώ δικό μου βρε. Εγώ είμαι η τυχερή της ιστορίας.
![LoL :lol:](./images/smilies/old-valid-code/lol.gif)
Κατά τα άλλα, τα γατιά δεν σταματούν να με εκπλήττουν. Ο ένας από τους γάτους μου, έτσι και ανοίξει η πόρτα για τον οποιονδήποτε λόγο, ορμάει έξω, κατεβαίνει τις σκάλες και περιμένει κάποιον να ανοίξει την κεντρική πόρτα για να βγει. Βγαίνει έξω, κάνει τη βόλτα του κι έτσι και δει κάποιον από τον όροφο μου να έρχεται, τον πλησιάζει, μπαίνει μαζί του στο ασανσέρ και ανεβαίνουν παρέα. Αν τον χάσω ή τον ξεχάσω, κατεβαίνω, με περιμένει στην είσοδο, του ανοίγω, μπαίνει στο ασανσέρ, μου γκρινιάζει που καθυστέρησα, του τα ρίχνω κι εγώ, τέλος.
![LoL :lol:](./images/smilies/old-valid-code/lol.gif)