Κατα βάση εκείνο που ήθελα να πω είναι αυτό που έθιξα εξ αρχής ! Πως οι περισσότεροι πιστοί είναι πιστοί κατ'όνομα και εκλαμβάνουν την θρησκεία-ιερατείο της, περισσότερο σαν πολιτικό-κοινωνικό φορέα και το πρόβλημα με αυτό είναι πως σαν τέτοιος ΔΕΝ εκλέγεται από κανέναν. Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα δηλ. με περιπτώσεις γαυρος, βαζελος, μαρινακης κλπ. ΜΗ εκλεγμένοι πόλοι πολιτικής εξουσίας !ΓΑΛΗ έγραψε: ↑24 Απρ 2019, 20:27Δεν έγραψα ότι η αθεΐα συνεπάγεται την αποθέωση των πολιτικών προσώπων από όλο το φάσμα των άθεων. Υπάρχουν άθεοι, που είναι όντως ρεαλιστές και κυνικοί αλλά αυτοί απέχουν και από τα πολιτικά δρώμενα γιατί χαλάνε τις ιδεολογικές σούπες, που προβάλλουν την "ανθρωπότητα" ως το μέγιστο δημιούργημα του σύμπαντος.SpoilerShownik_killthemall έγραψε: ↑24 Απρ 2019, 17:07Κάνεις αντίλογο (Α-αντί) στον δικό σου λόγο (Α). Δεν είπα εγώ πως η συμμετοχή στα μυστήρια είναι το πρόβλημα, αλλά εσύ. Εγώ είπα το (Β) που όπως βλέπω προσπερνιέται.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑24 Απρ 2019, 10:56
Μα τόσο τα μυστήρια (όπως βαφτίσια, γάμοι, κηδείες) όσο και τα υπόλοιπα θρησκευτικά δρώμενα (όπως αυτά της Μεγάλης Εβδομάδας παραδείγματος χάριν) και τα διαφορετικά έθιμα σε όλη την Ελλάδα, δεν είναι κρατικοί θεσμοί. Αυτοί που συμμετέχουν, θα το έκαναν ανεξαρτήτως με το αν παρίστανται σε αυτά οι πολιτικοί. (Α-αντί)
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θεωρητικά, διαιωνίζονται ψεύτικες έννοιες ΚΑΙ στην άσκηση της πολιτικής. Δηλαδή όσο είναι εκπρόσωποι του θεού οι παπάδες άλλο τόσο είναι και εκπρόσωποι του λαού, οι πολιτικοί.
Κακά τα ψέματα, η αθεΐα που αποθεώνει μόνον τα πολιτικά πρόσωπα και αποδέχεται μόνον τα πολιτικά δόγματα, είναι μία επίσης υποκριτική σύμβαση.
Θεσμός δεν είναι τα μυστήρια, ούτε τα χριστιανικά, ούτε τα ειδωλολατρικά, κι ούτε η συμμετοχή σε αυτά σε κάνουν ένθεο ή άθεο. Έθιμα είναι αυτά ! Θεσμός του κράτους είναι η Εκκλησία, και στο (Β) λέω πως το πρόβλημα με τους κατ'όνομα πιστούς είναι πως την εκκλησία (τον θεσμο του κράτους) την αντιμετωπίζουν και ως πολιτικο-κοινωνικό φορέα, όπως ακριβως και οι οπαδοί του γαύρου τον Μαρινάκη.
Το πρόβλημα με αυτό είναι πως ούτε η εκκλησία, ούτε κι ο Μαρινάκης εκλέγονται από τον πολιτη.
Σαφώς και στην πολιτική διαιωνίζονται ψεύτικες έννοιες αλλά κατά πρώτον ΟΧΙ στην παιδεία όπως με τη θρησκεία, και κατά δεύτερον διαιωνίζονται μετα από εκλογες.
Για να συμπληρώσω λοιπόν το πρόβλημα με το (Β) είναι πως δεν υπάρχουν εκλογές ! Αν η εκκλησία τελούσε υπό δημοκρατικές διαδικασίες του πολίτη τότε δεν θα υπήρχε ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα που οι κατ'όνομα πιστοί θα την αντιμετώπιζαν ως πολιτικο-κοινωνικό φορέα.
Τέλος, το ότι η αθεϊα αυτόματα και ακαριαιά ως σύλληψη και μόνο, αποθεώνει μόνο τα πολιτικά πρόσωπα είναι αυτοκαταρρέων ισχυρισμός που δεν προκύπτει από πουθενά. Ίσα ίσα οι άθεοι είναι αυτοί που έχουν την μικρότερη δυνατή πίστη στον άνθρωπο καθώς τον θεωρούν έναν ακόμη κόκκο του σύμπαντος, σε αντίθεση με τους πιστούς που θεωρούν πως ο άνθρωπος ΕΙΝΑΙ το κέντρο του σύμπαντος, το εκλεκτό δημιούργημα του θεού κλπ
Αν θες να επεκταθούμε στο τι σημαίνει πραγματική αθεΐα και κατά πόσον μπορεί να αντέξει το λογικό βάρος της ο μέσος άνθρωπος, μπορούμε να το συζητήσουμε. Αν θες να μείνουμε στην εθιμική επανάσταση του πιτόγυρου και τις τρομακτικές εμπειρίες που απέκτησαν τα πιτσιρίκια από τη χριστιανική κατήχηση και τους παπάδες που τα περιβάλλουν σε κάθε τους βήμα, να το συζητήσουμε κι αυτό.
Η δική μου άποψη πάντως, παραμένει σταθερή μέχρι σήμερα.
Η απαξίωση των θεών (έστω σε συμβολικό επίπεδο) θα οδηγήσει νομοτελειακά στην οριστική απαξίωση της χιλιοτραγουδισμένης ανθρωπότητας.
Νο God no man.
Ενστάσεις δεκτές.
Η πραγματική αθεϊα απ'την άλλη (όπως και η πραγματική ενθεϊα) σκοντάφτουν σε μια κλασική θρησκευτική απάτη : Στη σύνδεση με την ηθική, η οποία δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με την δογματική πεποίθηση κάποιου για το αν υπαρχει θεός χ με χαρακτηριστικά y ή όχι. Αυτή η κλασική απάτη, όπως και ο ισχυρισμός περί θεού, τέθηκε πρώτα από τους ένθεους, οι οποίοι έφτιαξαν θρησκεία ταυτίζοντας το θεολογικό δόγμα Α με την ηθική Β. Έτσι ένας άθεος που αρνείται το θεολογικό δόγμα Α, αυτόματα από τους απέναντι γίνεται αρνητής και της ηθικής Β, και έτσι ο άθεος αυτόματα καταχωρείται και ως ανήθικος στη ζωή του και στις επιλογές του, καθώς εργολαβία με την ηθική εξ αρχής, έχουν μόνο η ένθεοι ...
Στην πραγματικότητα, η συζήτηση περί πραγματικού ένθεου ή πραγματικού άθεου ΔΕΝ πρέπει να εμπλέκει τις ηθικές και τις επιλογές του καθενός που είναι εντελώς ξεχωριστό θέμα.
Τέλος το θέμα δεν είναι οι τρομακτικές εμπειρίες των πιτσιρικάδων από την θρησκευτική κατήχηση στα σχολεία, ίσα ίσα αυτή είναι τέτοια ώστε να παράγει τους πιστούς κατ'όνομα οι οποίοι δεν παράγονται επειδή το ποίμνιο είναι απραίτητα ηλίθιο αλλά γιατί αυτό θέλει το ιερατείο, πιστούς κατ'όνομα που ανα πάσα στιγμή θα βγουν στους δρόμους σαν τους οπαδούς του μαρινάκη και του σαββίδη.
Το θέμα είναι πως αυτές οι θρησκευτικές κατηχήσεις στην παιδεία, αποκρύπτουν από τον πιτσιρικά να έχει ακουστά έστω κατά την σχολική του παιδεία στην εφηβεία έστω και μια φιλοσοφική αράδα του στυλ "το μακάριο και υπέρτατο ον, ούτε χαρίζεται στους ανθρώπους, ούτε οργίζεται με αυτούς, γιατί αυτά είναι γνωρίσματα αδύναμων όντων".