paul25 έγραψε: ↑15 Μάιος 2019, 23:31
hellegennes έγραψε: ↑15 Μάιος 2019, 23:24
Και οι βιαστές είναι ένα απειροελάχιστο κομμάτι του πληθυσμού. Πάω στοίχημα ότι αυτό δεν θα ήταν αλήθεια 400.000 χρόνια πριν. Εξάλλου θα πρέπει να συγκρίνεις το μέγεθος της μοναστικής κοινότητας και των άσπιλων με τον γενικό πληθυσμό, όπου πράγματι είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι του.
Ισσ-ισα που εγω ηξερα το αντιθετο, οτι 400.000 χρονια πριν οι βιασμοι ηταν συχνοτατο φαινομενο. Με τον γενικο πληθυσμο γιατι να το κανω; Αφου οι περισσοτεροι εχουν κανονικες σεξουαλικες σχεσεις.
Αυτό λέω. Ότι οι βιασμοί είναι ελάχιστοι γιατί έχουμε εξελιχθεί σαν κοινωνίες και το ίδιο θα είναι ελάχιστοι όσοι ωθούνται στην αυτοκτονία γιατί ασυνείδητα θεωρούν ότι η ζωή τους δεν έχει σκοπό.
Η σύνδεση που επιχειρείς με τους μοναχούς, όπως το καταλαβαίνω, είναι ότι εφόσον υπάρχει τόσος κόσμος που οικειοθελώς επιλέγει να μην κάνει σεξ, δεν θα πρέπει να υπάρχει ισχυρό κίνητρο για αυτοκτονία αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να κάνεις πια σεξ. Αφενός αυτό δεν λειτουργεί γιατί οι περισσότεροι μοναχοί γίνονται μοναχοί σε μεγάλη ηλικία, ενώ και όσοι υπόσχονται αγαμία είναι συνήθως για μια μικρή φάση της ζωής τους, αφετέρου γιατί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ζευγαρώνει κανονικά και άρα δεν έχει λόγο να θεωρεί τον εαυτό του εκτός αναπαραγωγικής αλυσίδας, συνειδητά ή ασυνείδητα.
Ακόμη και αυτούς που απογοητεύονται, συνήθως τούς κρατάει στην ζωή η ύπαρξη υγιών κοινωνικών σχέσεων, μικρές ή μεγάλες απολαύσεις και η απασχόληση σε μια σταθερή εργασία. Αυτά όμως δεν είναι βιολογικά δεδομένα και έχουν ισχύ μέχρι να βρεις το επόμενο ταίρι σου. Αν αυτό το ταίρι δεν έρθει μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι πιθανότητες για αυτοκτονία αυξάνονται.