Γιατί οι μηχανικοί ανθίστανται στην πρόοδο που πρεσβεύει η εφεύρεση μου?

[Daje]

Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. ( οπλισμένο σκυρόδεμα ) επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα. Το πρώτο βασικό πρόβλημα της συνάφειας δημιουργείται από την ανάπτυξη υπεραντοχης του χάλυβα, η οποία στρέφει την αστοχία σε διατμητική μορφή, η οποία είναι άκρως ψαθυρή. Αυτό, προκειμένου να αντιμετωπιστεί, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα αστοχήσει διατμητικά το σκυρόδεμα, άρα πρέπει να αποτρέψουμε την ανάπτυξη της υπεραντοχής του χάλυβα που επιφέρει την διατμητική αστοχία του σκυροδέματος . Η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών
Συμπέρασμα πρώτο. Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα αστοχήσει διατμητικά το σκυρόδεμα, γιατί αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ακύρωση της υπεραντοχής των προδιαγραφών σε εφελκυσμό του χάλυβα. Ζητούμενο στην έρευνα. Μια μέθοδος όπου το σκυρόδεμα να παραλαμβάνει μόνο εντάσεις θλίψης και ο χάλυβας μόνον εντάσεις εφελκυσμού.
Το δεύτερο πρόβλημα που παρουσιάζει ο μηχανισμός της συνάφειας είναι η διαφορά δυναμικού.
Κατά την κάμψη των καθ ύψος τοιχωμάτων αναπτύσσονται αφενός εντάσεις θλίψης στην μία παρειά και εντάσεις εφελκυσμού στην άλλη παρειά. Όταν οι εντάσεις φθάσουν σε οριακό σημείο επέρχεται αστοχία σε μια συγκεκριμένη περιοχή της διατομής στο κάτω μέρος του τοιχώματος του ισογείου η οποία ονομάζεται κρίσιμη περιοχή αστοχίας στην οποία παρατηρείτε η μεγαλύτερη συγκέντρωση εντάσεων θλίψης και εφελκυσμού. Είναι η περιοχή αυτή όπου διαχωρίζουν την φορά τους οι δυνάμεις εφελκυσμού σε αριστερόστροφης και δεξιόστροφης κατεύθυνσης, και όπου συγκρούονται οι θλιπτικές δυνάμεις. Η αντίθετη διεύθυνση των δυνάμεων εφελκυσμού διαχωρίζει τον κορμό του τοιχώματος σε δύο διαφορετικές περιοχές με ξεχωριστούς μηχανισμούς συνάφειας οι οποίες έρχονται σε αντίθεση και παρουσιάζουν διαφορά δυναμικού. Η κάτω περιοχή, έχει να παραλάβει μεγαλύτερες εντάσεις λόγο των μεγάλων ροπών που κατεβάζει ο μοχλοβραχίονας του υποστυλώματος, με μικρότερη συνάφεια από αυτήν του άνω μέρους, με αποτέλεσμα την πρόωρη εξόλκευση του χάλυβα στην περιοχή αυτή πριν εξαντλήσει τις προδιαγραφές του σε εφελκυσμό.
Εδώ υπάρχει καθαρά μεγάλη διαφορά δυναμικού στις δύο περιοχές του μηχανισμού της συνάφειας.
Ζητούμενο στην έρευνα. Μια μέθοδος συνεργασίας σκυροδέματος και χάλυβα η οποία να μην παρουσιάζει διαφορά δυναμικού.
Τρίτο πρόβλημα
Τα κάθετα επιμήκη τοιχώματα, ευρισκόμενα το ένα πάνω στο άλλο καθ ύψος, αποτελούν τεράστιους ισχυρούς μοχλοβραχίονες, με υπομόχλιο που εμφανίζεται μεταξύ της ελαστικής και της άκαμπτης περιοχής του κορμού τους και άρθρωση, η οποία επιτρέπει την στροφή, ευρισκόμενη στην παρειά του πέλματος θεμελίωσης, που θλίβεται, και ενεργοποιείται κατά την μετατόπιση του εδάφους και την αντίθεση των αδρανιωκών εντάσεων. Η μέθοδος όπλισης του σκυροδέματος, με τον μηχανισμό της συνάφειας, σε άψογη συνεργασία με τον μηχανισμό του μοχλοβραχίονα και την άρθρωση, πολλαπλασιάζουν τις εντάσεις κατεβάζοντας μεγάλες ροπές στην βάση οι οποίες είναι αδύνατον να παραληφθούν από την κλασική μέθοδο κατασκευής της πεδιλοδοκού. Ζητούμενο έρευνας. Μία νέα μέθοδος όπλισης του σκυροδέματος η οποία να αποτρέπει τον μηχανισμό του μοχλοβραχίονα, ο οποίος κατεβάζει πολλαπλασιάζοντας τις ροπές του πέλματος βάσης.
Η ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΘΕΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Α) Με την νέα μέθοδος σχεδιασμού το σκυρόδεμα παραλαμβάνει μόνο εντάσεις θλίψης και ο χάλυβας μόνον εντάσεις εφελκυσμού. Ξέρουμε ότι το σκυρόδεμα βάση των προδιαγραφών του αναλαμβάνει 12 φορές μεγαλύτερες εντάσεις θλίψης από αυτές του εφελκυσμού. Ξέρουμε επίσης ότι ο χάλυβας διαθέτει υπέρ αντοχές στον εφελκυσμό.
Συμπέρασμα Η απουσία διατμητικής αστοχίας λόγο της ελεύθερης διέλευσης του τένοντα μέσα από σωλήνα, ο οποίος καταργεί τον μηχανισμού της συνάφειας, σε συνδυασμό, με την υπεραντοχή του σκυροδέματος σε εντάσεις θλίψης, καθώς και την υπεραντοχή του χάλυβα σε εντάσεις εφελκυσμού, είναι τρις παράγοντες που προσφέρει η νέα μέθοδος οι οποίοι συντελούν σε υπεραντοχές της κατασκευής, με λιγότερο χάλυβα. Διότι με αυτήν την μέθοδο δεν αστοχεί πρόωρα το σκυρόδεμα δίνοντας την δυνατότητα στον χάλυβα να εξαντλήσει τις υπεραντοχές του στον εφελκυσμό. Αποτέλεσμα οικονομία χάλυβα και μεγαλύτερη αντοχή. Το μόνο που πρέπει να υπολογιστεί είναι οι διατομή του σκυροδέματος να έχει τις απαιτούμενες αντοχές προς τις καθοδικές εντάσεις θλίψης και τις ανάλογες αντοχές να παρέχει και ο χάλυβας προς τις ανοδικές εντάσεις ανατροπής.
Β) Η νέα μέθοδος σχεδιασμού δεν παρουσιάζει διαφορά δυναμικού όπως παρουσιάζεται στον μηχανισμό της συνάφειας, για τον εξής λόγο. Οι εντάσεις εφαρμόζονται στα άκρα του τένοντα. Στο μεν δώμα έχουμε εντάσεις θλίψης, προερχόμενες από τις ροπές ευστάθειας που εφαρμόζει ο μηχανισμός πάκτωσης έναντι των ανοδικών εντάσεων της ροπής ανατροπής που εξασκεί η παρειά του τοιχώματος. Στην άλλη άκρη του τένοντα έχουμε εντάσεις τριβής μεταξύ των σιαγόνων του μηχανισμού πάκτωσης και του εδάφους. Οι δε εντάσεις εφελκυσμού στην διατομή του τένοντα διαχωρίζουν την φορά τους στο μέσον του μήκους του το οποίο εκτείνεται και κάτωθεν τις κατασκευής μέσα στα βάθη της γεώτρησης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον καταμερισμό των εντάσεων στα δύο άκρα του και στο κέντρο του μήκους του. Συμπέρασμα Με την νέα μέθοδο σχεδιασμού δεν υφίσταται η διαφορά δυναμικού που εμφανίζετε στον μηχανισμό της συνάφειας διότι υφίσταται ισοζύγιο ισορροπίας των εντάσεων.
Γ) Η νέα μέθοδος σχεδιασμού καταργεί τον μηχανισμό του μοχλοβραχίονα διότι ο ελεύθερος τένοντας του μηχανισμού δεν κατεβάζει ροπές στην βάση όπως αυτό συμβαίνει με τον μηχανισμός της συνάφειας, αλλά τις παραλαμβάνει από την ανώτατη στάθμη της παρειάς των καθ ύψος τοιχωμάτων και τις στέλνει μέσα στο έδαφος κάτω από την θεμελίωση. Αυτό σημαίνει αφενός ότι αφαιρεί εντάσεις από τους κορμούς των στοιχείων του φέροντα οργανισμό και αφετέρου δεν πολλαπλασιάζει τις εντάσεις όπως συμβαίνει με τον μηχανισμό της συνάφειας και τον μοχλοβραχίονα. Συμπέρασμα. 1) Μικρότερες εντάσεις εφελκυσμού στον χάλυβα 2) Μείωση έως και εξάλειψη των εντάσεων των ροπών και των αντίρροπων ροπών που παρουσιάζονται γύρω από τα κομβικά σημεία. 3) Εξασφαλίσαμε τον πλήρη έλεγχο των μετατοπίσεων ελέγχοντας τον συντονισμό. 4) Εξαλείψαμε τον κίνδυνο της δημιουργίας μαλακού ορόφου και την εξάλειψη της δημιουργίας διαφοράς φάσης μεταξύ των ορόφων. Γενικός έχουμε τον έλεγχο των παραμορφώσεων.

[seismic]

Oι Βελγοι τι ειπαν;

Τίποτα ... απλά 22 χρόνια ήμουν d.j στην Ίο και ξέρω από τα ντεσιμπελ ότι είναι πάρα πολλά.

Απο ακοη πως πας;

Δεν ακούω καλά από το ένα αυτί. Αλλά το έπαθα από τις καταδύσεις όχι από την δυνατή μουσική.

[seismic]

Οι μηχανισμοί και μέθοδοι σχεδιασμού της εφεύρεσης έχουν σκοπό να ελαχιστοποιήσουν τα προβλημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια των δομικών κατασκευών, στην περίπτωση αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων όπως ο σεισμός, οι ανεμοστρόβιλοι, και οι ισχυροί άνεμοι. Αυτό επιτυγχάνετε ελέγχοντας τις παραμορφώσεις της δομής. Η βλάβη και η παραμόρφωση είναι στενά συνδεδεμένες έννοιες αφού με τον έλεγχο των παραμορφώσεων ελέγχεται και η βλάβη. Η εφεύρεση ελέγχει επαρκώς τις παραμορφώσεις ανεξαρτήτως της διάρκειας και της έντασης του σεισμού. Ρυθμίζει το λίκνισμα στα όρια της ελαστικής μετατόπισης αποτρέποντας ανελαστική μετατόπιση. Σύμφωνα με την εφεύρεση, αυτό επιτυγχάνεται με μια συνεχή έλξη των παρειών των τοιχωμάτων της κατασκευής προς το έδαφος και του εδάφους προς τα τοιχώματα ενώνοντας τα δύο μέρη σε ένα σώμα. Τις εντάσεις εφαρμόζουν μηχανισμοί πάκτωσης και έλξης. Αποτελούνται από τένοντες, οι οποίοι διαπερνούν ελεύθερα, το σώμα των παρειών ( με την βοήθεια σωλήνων διόδου ) καθώς και το μήκος γεωτρήσεων κάτω από αυτές. Τα κάτω άκρα των τενόντων πακτώνονται στα βάθη των γεωτρήσεων με μηχανισμούς τύπου μεταλλικών παρειών πίεσης, διαστελλόμενων αξονικά προς τα πρανή, με την βοήθεια περιστρεφόμενων αντεστραμμένων και αντικριστών ακτινίων. Το άνω άκρο των πακτώνεται στις παρειές της ανώτατης στάθμης με μηχανισμούς πάκτωσης και έλξης οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να επιβάλουν θλιπτικά φορτία στις διατομές των τοιχωμάτων. Η έλξη των τενόντων από τους μηχανισμούς ευρισκόμενοι στα ανώτατα άκρα των παρειών των τοιχωμάτων, καθώς και η αντίδραση σε αυτήν την έλξη προερχόμενη από τα κάτω πακτωμένα άκρα των τενόντων στα βάθη των γεωτρήσεων δημιουργούν την ένωση των τοιχωμάτων με το έδαφος. Πριν την ανέγερση της κατασκευής εφαρμόζουμε έλξη στους τένοντες, διπλάσια των εντάσεων υπολογισμού μεταξύ του ύψους της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού αγκύρωσης στα βάθη της γεώτρησης. Κατά την έλξη του τένοντα από την επιφάνεια εδάφους, ο μηχανισμός πάκτωσης διαστέλλεται, ασκώντας περιφερειακές ακτινικές πιέσεις προς τα χαλαρά πρανή της γεώτρησης, εξασφαλίζοντας αφενός συμπύκνωση αυτών και αφετέρου μεγάλη τριβή στην διεπιφάνεια των σιαγόνων του μηχανισμού και του εδάφους δημιουργώντας συνθήκες συνάφειας για την πάκτωση του μηχανισμού στο εδάφους. Διατηρώντας τις μηχανικές εντάσεις, γεμίζουμε με ένεμα την οπή, για περαιτέρω πρόσφυση, καθώς και για την προστασία του μηχανισμού από οξείδωση. Ολοκληρώνοντας την πάκτωση στο έδαφος διαθέτουμε έναν μηχανισμό θεμελίωσης εις βάθος ο οποίος επιτυχώς αναλαμβάνει τις ανοδικές, και καθοδικές εντάσεις του πέλματος βάσης. Ακολουθεί η σταδιακή κατασκευή του έργου και η ελεύθερη διέλευση των τενόντων μέσα από τις παρειές των τοιχωμάτων με την βοήθεια σωλήνων διόδου και περικοχλίων για την σταδιακή επέκταση του μήκους. Υπάρχει η δυνατότητα απλής πάκτωσης του άνω άκρου των τενόντων στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων, ή μπορούμε εναλλακτικά να επιβάλουμε με τον μηχανισμό έλξης, θλιπτικές εντάσεις στην διατομή τους πριν πακτωθούν. Η μέθοδός σχεδιασμού περιλαμβάνει κατασκευή ικανού αριθμού και μεγέθους τοιχωμάτων οπλισμένου σκυροδέματος, με πανταχόθεν διατομές, τοποθετημένα στις κατάλληλες θέσεις, στα οποία οι μηχανισμοί επιβάλουν από τα ανώτατα άκρα τους θλιπτικά φορτία σε όλες τις παρειές της διατομής τους, με σκοπό να εφαρμόσουν ροπές ευστάθειας έναντι των ροπών ανατροπής οι οποίες τους επιβάλλονται από τις πανταχόθεν εδαφικές μετατοπίσεις και τις εντάσεις αδράνειας. Η δύναμη που εφαρμόζει τα θλιπτικά φορτία στις διατομές προέρχεται από μια εξωτερική πηγή, αυτήν του εδάφους θεμελίωσης. Τα τοιχώματα ενδέχεται να βρίσκονται στην περίμετρο του κτιρίου, ( πλην προσόψεων καταστημάτων ) να περιβάλλουν το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα, (ισχυροί πυρήνες) και ενδεχομένως να αποτελούν εσωτερικά τοιχώματα (π.χ. διαχωρισμού διαμερισμάτων) καθ΄ όλο το ύψος του κτιρίου. Η τοποθέτηση πολλών ισχυρών τοιχωμάτων συνεπάγεται βέβαια, λόγο της μεγάλης δυσκαμψίας τους, σημαντική μείωση της θεμελιώδους ιδιοπεριόδου της κατασκευής. Αυτό, σε συνδυασμό και με την θεώρηση q=1, οδηγεί σε αντίστοιχα μεγάλη αύξηση των σεισμικών φορτίων της κατασκευής. Εν τούτης, δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι ακριβώς λόγο των πολλών και ισχυρών τοιχωμάτων αυξάνει περισσότερο η αντοχή ή αντίστροφα μειώνονται τα φορτία διατομής παρά την αύξηση των σεισμικών φορτίων. Τα τοιχώματα κατά το λίκνισμα της κατασκευής παραλαμβάνουν ροπές ( Μ ), ορθές δυνάμεις ( Ν ) ( θλιπτικές και εφελκυσμού ), και τέμνουσες ( Q )Το τοίχωμα υπό την επιβολή των θλιπτικών εντάσεων του μηχανισμού, της τάξεως 50% σθρ., αυξάνει την αντοχή του ως προς τις τέμνουσες ( Q ) κατά 36%. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων στις διατομές εφαρμόζεται για τον μηδενισμό των εφελκυστικών εντάσεων, την δημιουργία ροπών ευστάθειας και την αύξηση αντοχή της διατομής προς τις τέμνουσες. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων έχει πολύ θετικά αποτελέσματα καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού, εξασφαλίζει μειωμένη ρηγμάτωση λόγο θλίψης, αυξάνοντας συγχρόνως την ενεργή διατομή του τοιχώματος.
Τις θλιπτικές δυνάμεις ( Ν ) τις παραλαμβάνει η διατομή του τοιχώματος και τις μεταφέρει στον μηχανισμό πάκτωσης εδάφους, ο οποίος τις στέλνει στα πρανή της γεώτρησης. Ο μηχανισμός πάκτωσης αυξάνει την αντοχή του χαλαρού εδάφους θεμελίωσης δημιουργώντας ισχυρές εδαφικές ζώνες παλαβής φορτίων. Οι ανοδικές εντάσεις του τοιχώματος, και οι κατακόρυφες συνιστώσες φορτίων, δημιουργούν εφελκυσμό ( Ν ) Οι ανοδικές εντάσεις παραλαμβάνονται από τον τένοντα από τους κόμβους της ανώτατης στάθμης και εκτρέποντας αυτές τις κατευθύνει μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας την μια εκ των δύο δυνάμεων που δημιουργεί τον εφελκυσμό στην παρειά του τοιχώματος. Κατά αυτήν την μέθοδο σταματά η ανάκληση του πέλματος βάσης καθώς και κάμψη του τοιχώματος, αιτίες οι οποίες δημιουργούν τις ροπές ( Μ ) στους κόμβους υπεύθυνες για την κάμψη του κορμού των στοιχείων του φέροντα οργανισμού.Οι εντάσεις εφελκυσμού ( Ν ) στην παρειά, πλέον δεν υφίστανται.Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις εντάσεις αδράνειας της κατασκευής μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας αυτές από τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα, προλαμβάνοντας και αποτρέποντας τις παραμορφοσιακές ιδιομορφές που είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού, ώστε η ένταση στον φορέα να είναι περιορισμένη, εξασφαλίζοντας συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με την σωστή διαστασιολόγιση των τοιχωμάτων και την τοποθέτησή τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές. Η γεώτρηση μας δείχνει την ποιότητα του εδάφους θεμελίωσης το οποίο κρύβει πολλές εκπλήξεις λόγο της φυσικής του ανομοιογένειας . Η πάκτωση κατασκευής εδάφους δεν επιτρέπει κατακόρυφες αναπηδήσεις , εξαλείφοντας τις κρουστικές εντάσεις οι οποίες αυξάνουν τα φορτία κατασκευής και εδάφους. Διατηρεί την κατασκευή, μέσα στα όρια μετατόπισης της ελαστικής φάσης, ανεξαρτήτως τις έντασης και διάρκειας του σεισμού, αποτρέποντας τον συντονισμό.

[Ορέστης 35]

Τίποτα ... απλά 22 χρόνια ήμουν d.j στην Ίο και ξέρω από τα ντεσιμπελ ότι είναι πάρα πολλά.

Απο ακοη πως πας;

Δεν ακούω καλά από το ένα αυτί. Αλλά το έπαθα από τις καταδύσεις όχι από την δυνατή μουσική.

Βαροτραυμα εσω ωτος ε;

[Daje]

Για να χαρακτηρίσουν ή να μετρήσουν την επίδραση ενός σεισμού στο έδαφος (γνωστή και ως «κίνηση εδάφους»), χρησιμοποιούνται συνήθως οι ακόλουθοι ορισμοί:

Η επιτάχυνση είναι ο ρυθμός μεταβολής της ταχύτητας, μετρημένος σε "g" s στα 980 cm / sec² ή 1,00 g.
Για παράδειγμα,
0,001 g ή 1 cm / sec 2 είναι αντιληπτή από τους ανθρώπους
0,02 g ή 20 cm / sec 2 προκαλεί την απώλεια της ισορροπίας των ανθρώπων
Το 0.50g είναι πολύ υψηλό, αλλά τα κτίρια μπορούν να επιβιώσουν αν η διάρκεια είναι μικρή και εάν η μάζα και η διαμόρφωση έχουν αρκετή απόσβεση
Η ταχύτητα είναι ο ρυθμός αλλαγής θέσης, ο οποίος μετράται σε εκατοστά ανά δευτερόλεπτο.
Η μετατόπιση είναι η απόσταση από το σημείο ανάπαυσης, μετρημένη σε εκατοστά.
Διάρκεια είναι το χρονικό διάστημα που οι κύκλοι κλονισμού παραμένουν.
Το μέγεθος είναι το "μέγεθος" του σεισμού, που μετράται από την κλίμακα Ρίχτερ, το οποίο κυμαίνεται από 1-10. Η κλίμακα Richter βασίζεται στο μέγιστο εύρος ορισμένων σεισμικών κυμάτων και οι σεισμολόγοι εκτιμούν ότι κάθε μονάδα της κλίμακας Ρίχτερ είναι 31 φορές η αύξηση της ενέργειας. Η κλίμακα μεγέθους στιγμιότυπων είναι ένα πρόσφατο μέτρο που χρησιμοποιείται συχνότερα.

Εάν το επίπεδο επιτάχυνσης συνδυάζεται με την διάρκεια, προσδιορίζεται η ισχύς καταστροφής. Συνήθως, όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια, τόσο λιγότερη επιτάχυνση μπορεί να αντέξει το κτίριο. Ένα κτίριο μπορεί να αντέξει πολύ μεγάλη επιτάχυνση για πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε αναλογία με τα μέτρα απόσβεσης που ενσωματώνονται στη δομή.

Η ένταση είναι η ποσότητα ζημιών που προκαλεί τοπικά ο σεισμός, ο οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί από την τροποποιημένη κλίμακα Mercalli (MM) 12 επιπέδων όπου κάθε επίπεδο υποδηλώνει μια ορισμένη καταστροφή που σχετίζεται με την επιτάχυνση της γης. Η καταστροφή του σεισμού ποικίλλει ανάλογα με την απόσταση από την προέλευση (ή το επίκεντρο), τις τοπικές συνθήκες εδάφους και τον τύπο της κατασκευής.
Το έδαφος έχει επίσης μια περίοδο που κυμαίνεται μεταξύ 0,4 και 1,5 δευτερόλεπτα, στο πολύ μαλακό έδαφος κυμαίνεται στα 2,0 δευτερόλεπτα. Τα μαλακά εδάφη γενικά έχουν την τάση να αυξάνουν την ανάδευση κατά 2 έως 6 φορές σε σύγκριση με το βράχο. Επίσης, η περίοδος του εδάφους που συμπίπτει με τη φυσική περίοδο του κτηρίου μπορεί να ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό την επιτάχυνση του κτιρίου και ως εκ τούτου αποτελεί σχεδιαστικό κριτήριο.Εικόνα
Το ύψος είναι ο κύριος καθοριστικός παράγοντας της βασικής περιόδου - κάθε αντικείμενο έχει τη δική του βασική περίοδο στην οποία θα δονείται. Η περίοδος είναι ανάλογη με το ύψος του κτιρίου.

[seismic]

Απο ακοη πως πας;

Δεν ακούω καλά από το ένα αυτί. Αλλά το έπαθα από τις καταδύσεις όχι από την δυνατή μουσική.

Βαροτραυμα εσω ωτος ε;

Ράγισμα του τυμπάνου. Έχει και τα θετικά του. Όταν γκρινιάζει η γυναίκα μου βάζω το καλό αυτί στο μαξιλάρι και ησυχάζω.

[seismic]

Για να κατανοήσουμε τους λόγους παραμόρφωσης των κορμών των στοιχείων ενός σκελετού ( φέροντα οργανισμού ) κατά το λίκνισμα της κατασκευής στον σεισμό παραθέτω τις πάρα κάτω εικόνες.

[Daje]

Το κατανοησαμε σε αυτη τη σελιδα.
Στην επομενη θελουμε να το ξαναβαλεις για να το ξανακατανοησουμε.

[seismic]

Το κατανοησαμε σε αυτη τη σελιδα.
Στην επομενη θελουμε να το ξαναβαλεις για να το ξανακατανοησουμε.

Νομίζεται ότι τα κατανοήσατε. Όμως κάθε εικόνα δείχνει και μια διαφορετική συμπεριφορά της κατασκευής στον σεισμό.
Αυτές τις διαφορές θέλω να συζητήσουμε για πρώτη φορά. Γιατί άλλη η παρατήρηση του ερευνητή άλλη του αναγνώστη.
Οι κολόνες τα τοιχώματα ( τοιχία ) τα δοκάρια και οι πλάκες είναι στοιχεία του φέροντα οργανισμού τα οποία καταπονούνται πρόσθετα στον σεισμό.
Η καταπόνηση που δέχονται εξαρτάται από τέσσερις βασικούς παράγοντες. α) την επιτάχυνση του εδάφους β) την μάζα σε kg της κατασκευής και γ) το ύψος της μάζας γύρο από την άρθρωση του πέλματος βάσης. δ) Την ιδιοπερίοδο εδάφους κατασκευής. Στην περίπτωση που πακτώνουμε με την ευρεσιτεχνία τα ανώτατα άκρα ενός τοιχώματος με το έδαφος έχουμε και έναν άλλο ε) παράγοντα αυτόν της απόστασης που υπάρχει μεταξύ των δύο πακτώσεων. Βασικά ότι υπολογισμοί βγουν από τους πρώτους τρις παράγοντες διαιρούνται δια της αποστάσεων των τενόντων. Αυτό δείχνει ότι η πατέντα δουλεύει πολλαπλασιαστικά σε όφελος της αντοχής της κατασκευής όσο απομακρύνονται οι τένοντες πάκτωσης, δηλαδή όταν αυτοί τοποθετούνται σε επιμήκη τοιχώματα παρά σε κολόνες. Αυτός ήταν και ο λόγος που σχεδίασα το μοντέλο δοκίμιο άκαμπτο με μεγάλα γωνιακά τοιχώματα. Φυσικά και οι μηχανικοί μπορούν να σχεδιάσουν κατά τον ίδιο τρόπο.
Το ερώτημα είναι .. γιατί δεν το κάνουν? Γιατί υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες που τους το απαγορεύουν. 1)Πρώτος παράγοντας είναι ότι ένα άκαμπτο επιμήκη τοίχωμα δεν λυγίζει τον κορμό του, οπότε θα λυγίσουν μόνο οι κορμοί των δοκών. Δηλαδή όλη η παραμόρφωση και ένταση θα πάει μόνο πάνω στις διατομές των δοκών και θα σπάσουν εύκολα. 2)Ερώτηση Και γιατί δεν μεγαλώνουν και τους δοκούς? Απάντηση. Γιατί μεγαλώνοντας τους δοκούς και τοποθετώντας αυτούς σε μεγάλο ύψος αυξάνουν και τις εντάσεις, οπότε είναι δώρον άδωρον χωρίς πρακτική σημασία. Αυτοί οι δύο λόγοι είναι που τους αφαιρούν την δυνατότητα να σχεδιάσουν ποιο γερές κατασκευές. Κάτι τους λείπει και αυτό τους έδωσα. Τι τους έδωσα. Τους έδωσα μια δύναμη η οποία δεν έχει μάζα, διότι προέρχεται από μια εξωτερική πηγή αυτή του εδάφους θεμελίωσης, οπότε δεν προσθέτει εντάσεις αδράνειας στην κατασκευή. Ερώτηση. Τι κάνει αυτή η δύναμη? Απάντηση. Αυτή η δύναμη στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων είναι μια αντισταθμιστική ροπή ευστάθειας έναντι της ροπής ανατροπής του τοιχώματος η οποία είναι η κύρια αιτία για όλες τις άλλες αναπτυσσόμενες εντάσεις που σπάνε δοκούς και πλάκες.
Υ,Γ
Ας απαντήσει ένας πολιτικός μηχανικός αν μπορεί, γιατί δεν θέλουν αυτή την καινοτομία η οποία αυξάνει πολλαπλασιάζοντας την αντοχή της κατασκευής στον σεισμό. Διότι αν αυξήσεις την αντοχή όλων των τοιχωμάτων στο να δέχονται μεγαλύτερες πλάγιες εντάσεις αδράνειας, έχεις αυξήσει και την αντοχή όλης της κατασκευής προς τις σεισμικές μετατοπίσεις.

[Daje]

Θελω να βαζεις και βαθμους με αριστα το 10.
Να δουμε ποιος ειναι ο καλυτερος μαθητης της ταξης.

- Υπερκαυλωμενος καθηγητης = ? / 10
- Lord = ? / 10
- alamo = ? / 10
- Ασεβαστος = ? / 10
- Μηχανικος = ? / 10
- Daje = ? / 10
- Ορεστης35CM = ? / 10

[Daje]

Εγω, αν παιζει ρολο για τη βαθμολογια, εχω παει πολλες φορες στην Ιο.
Ελπιζω να εχω καποιο μπονους στην μεταχειριση.

[seismic]

Εγω, αν παιζει ρολο για τη βαθμολογια, εχω παει πολλες φορες στην Ιο.
Ελπιζω να εχω καποιο μπονους στην μεταχειριση.

Εσύ 10 με τόνο και δύο σφηνάκια κέρασμα όταν έρθεις στην Ίο!

[seismic]

Το κατανοησαμε σε αυτη τη σελιδα.
Στην επομενη θελουμε να το ξαναβαλεις για να το ξανακατανοησουμε.

Νομίζεται ότι τα κατανοήσατε. Όμως κάθε εικόνα δείχνει και μια διαφορετική συμπεριφορά της κατασκευής στον σεισμό.
Αυτές τις διαφορές θέλω να συζητήσουμε για πρώτη φορά. Γιατί άλλη η παρατήρηση του ερευνητή άλλη του αναγνώστη.
Οι κολόνες τα τοιχώματα ( τοιχία ) τα δοκάρια και οι πλάκες είναι στοιχεία του φέροντα οργανισμού τα οποία καταπονούνται πρόσθετα στον σεισμό.
Η καταπόνηση που δέχονται εξαρτάται από τέσσερις βασικούς παράγοντες. α) την επιτάχυνση του εδάφους β) την μάζα σε kg της κατασκευής και γ) το ύψος της μάζας γύρο από την άρθρωση του πέλματος βάσης. δ) Την ιδιοπερίοδο εδάφους κατασκευής. Στην περίπτωση που πακτώνουμε με την ευρεσιτεχνία τα ανώτατα άκρα ενός τοιχώματος με το έδαφος έχουμε και έναν άλλο ε) παράγοντα αυτόν της απόστασης που υπάρχει μεταξύ των δύο πακτώσεων. Βασικά ότι υπολογισμοί βγουν από τους πρώτους τρις παράγοντες διαιρούνται δια της αποστάσεων των τενόντων. Αυτό δείχνει ότι η πατέντα δουλεύει πολλαπλασιαστικά σε όφελος της αντοχής της κατασκευής όσο απομακρύνονται οι τένοντες πάκτωσης, δηλαδή όταν αυτοί τοποθετούνται σε επιμήκη τοιχώματα παρά σε κολόνες. Αυτός ήταν και ο λόγος που σχεδίασα το μοντέλο δοκίμιο άκαμπτο με μεγάλα γωνιακά τοιχώματα. Φυσικά και οι μηχανικοί μπορούν να σχεδιάσουν κατά τον ίδιο τρόπο.
Το ερώτημα είναι .. γιατί δεν το κάνουν? Γιατί υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες που τους το απαγορεύουν. 1)Πρώτος παράγοντας είναι ότι ένα άκαμπτο επιμήκη τοίχωμα δεν λυγίζει τον κορμό του, οπότε θα λυγίσουν μόνο οι κορμοί των δοκών. Δηλαδή όλη η παραμόρφωση και ένταση θα πάει μόνο πάνω στις διατομές των δοκών και θα σπάσουν εύκολα. 2)Ερώτηση Και γιατί δεν μεγαλώνουν και τους δοκούς? Απάντηση. Γιατί μεγαλώνοντας τους δοκούς και τοποθετώντας αυτούς σε μεγάλο ύψος αυξάνουν και τις εντάσεις, οπότε είναι δώρον άδωρον χωρίς πρακτική σημασία. Αυτοί οι δύο λόγοι είναι που τους αφαιρούν την δυνατότητα να σχεδιάσουν ποιο γερές κατασκευές. Κάτι τους λείπει και αυτό τους έδωσα. Τι τους έδωσα. Τους έδωσα μια δύναμη η οποία δεν έχει μάζα, διότι προέρχεται από μια εξωτερική πηγή αυτή του εδάφους θεμελίωσης, οπότε δεν προσθέτει εντάσεις αδράνειας στην κατασκευή. Ερώτηση. Τι κάνει αυτή η δύναμη? Απάντηση. Αυτή η δύναμη στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων είναι μια αντισταθμιστική ροπή ευστάθειας έναντι της ροπής ανατροπής του τοιχώματος η οποία είναι η κύρια αιτία για όλες τις άλλες αναπτυσσόμενες εντάσεις που σπάνε δοκούς και πλάκες.
Υ,Γ
Ας απαντήσει ένας πολιτικός μηχανικός αν μπορεί, γιατί δεν θέλουν αυτή την καινοτομία η οποία αυξάνει πολλαπλασιάζοντας την αντοχή της κατασκευής στον σεισμό. Διότι αν αυξήσεις την αντοχή όλων των τοιχωμάτων στο να δέχονται μεγαλύτερες πλάγιες εντάσεις αδράνειας, έχεις αυξήσει και την αντοχή όλης της κατασκευής προς τις σεισμικές μετατοπίσεις.

Προς υπερκαυλομένο καθηγητή. Αυτά που γράφω για να ξέρεις να τα γράψεις πρέπει να ξέρεις μαθηματικά μηχανικής με δυνατότητα ανάλυσης των εντάσεων ως προς το είδος, το μέγεθος και την κατεύθυνσή των.
Φυσικά απάντηση δεν θα πάρω από κανένα. Κατά τα άλλα.... μου τα έλεγαν οι μηχανικοί. Τι μου έλεγαν ούτε που κατάλαβα?
Α! ΝΑΙ... Μου έλεγαν ότι εγώ δεν ξέρω! Για να δούμε τώρα... Ξέρουν αυτοί να μου απαντήσουν?

[seismic]

Το κατανοησαμε σε αυτη τη σελιδα.
Στην επομενη θελουμε να το ξαναβαλεις για να το ξανακατανοησουμε.

Νομίζεται ότι τα κατανοήσατε. Όμως κάθε εικόνα δείχνει και μια διαφορετική συμπεριφορά της κατασκευής στον σεισμό.
Αυτές τις διαφορές θέλω να συζητήσουμε για πρώτη φορά. Γιατί άλλη η παρατήρηση του ερευνητή άλλη του αναγνώστη.
Οι κολόνες τα τοιχώματα ( τοιχία ) τα δοκάρια και οι πλάκες είναι στοιχεία του φέροντα οργανισμού τα οποία καταπονούνται πρόσθετα στον σεισμό.
Η καταπόνηση που δέχονται εξαρτάται από τέσσερις βασικούς παράγοντες. α) την επιτάχυνση του εδάφους β) την μάζα σε kg της κατασκευής και γ) το ύψος της μάζας γύρο από την άρθρωση του πέλματος βάσης. δ) Την ιδιοπερίοδο εδάφους κατασκευής. Στην περίπτωση που πακτώνουμε με την ευρεσιτεχνία τα ανώτατα άκρα ενός τοιχώματος με το έδαφος έχουμε και έναν άλλο ε) παράγοντα αυτόν της απόστασης που υπάρχει μεταξύ των δύο πακτώσεων. Βασικά ότι υπολογισμοί βγουν από τους πρώτους τρις παράγοντες διαιρούνται δια της αποστάσεων των τενόντων. Αυτό δείχνει ότι η πατέντα δουλεύει πολλαπλασιαστικά σε όφελος της αντοχής της κατασκευής όσο απομακρύνονται οι τένοντες πάκτωσης, δηλαδή όταν αυτοί τοποθετούνται σε επιμήκη τοιχώματα παρά σε κολόνες. Αυτός ήταν και ο λόγος που σχεδίασα το μοντέλο δοκίμιο άκαμπτο με μεγάλα γωνιακά τοιχώματα. Φυσικά και οι μηχανικοί μπορούν να σχεδιάσουν κατά τον ίδιο τρόπο.
Το ερώτημα είναι .. γιατί δεν το κάνουν? Γιατί υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες που τους το απαγορεύουν. 1)Πρώτος παράγοντας είναι ότι ένα άκαμπτο επιμήκη τοίχωμα δεν λυγίζει τον κορμό του, οπότε θα λυγίσουν μόνο οι κορμοί των δοκών. Δηλαδή όλη η παραμόρφωση και ένταση θα πάει μόνο πάνω στις διατομές των δοκών και θα σπάσουν εύκολα. 2)Ερώτηση Και γιατί δεν μεγαλώνουν και τους δοκούς? Απάντηση. Γιατί μεγαλώνοντας τους δοκούς και τοποθετώντας αυτούς σε μεγάλο ύψος αυξάνουν και τις εντάσεις, οπότε είναι δώρον άδωρον χωρίς πρακτική σημασία. Αυτοί οι δύο λόγοι είναι που τους αφαιρούν την δυνατότητα να σχεδιάσουν ποιο γερές κατασκευές. Κάτι τους λείπει και αυτό τους έδωσα. Τι τους έδωσα. Τους έδωσα μια δύναμη η οποία δεν έχει μάζα, διότι προέρχεται από μια εξωτερική πηγή αυτή του εδάφους θεμελίωσης, οπότε δεν προσθέτει εντάσεις αδράνειας στην κατασκευή. Ερώτηση. Τι κάνει αυτή η δύναμη? Απάντηση. Αυτή η δύναμη στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων είναι μια αντισταθμιστική ροπή ευστάθειας έναντι της ροπής ανατροπής του τοιχώματος η οποία είναι η κύρια αιτία για όλες τις άλλες αναπτυσσόμενες εντάσεις που σπάνε δοκούς και πλάκες.
Υ,Γ
Ας απαντήσει ένας πολιτικός μηχανικός αν μπορεί, γιατί δεν θέλουν αυτή την καινοτομία η οποία αυξάνει πολλαπλασιάζοντας την αντοχή της κατασκευής στον σεισμό. Διότι αν αυξήσεις την αντοχή όλων των τοιχωμάτων στο να δέχονται μεγαλύτερες πλάγιες εντάσεις αδράνειας, έχεις αυξήσει και την αντοχή όλης της κατασκευής προς τις σεισμικές μετατοπίσεις.

Ξέχασα να αναφέρω και άλλους δύο βασικούς παράγοντες που πολλαπλασιάζουν τις εντάσεις αυτοί είναι 1) τα μέτρα απόσβεσης της κατασκευής, 2) καθώς και την διάρκεια του σεισμού.
- Υπερκαυλωμενος καθηγητης = μετεξεταστέος. Δεν έπιασε καν την βάση. Βαθμός 3
- Lord = Καλός μαθητής αλλά όπως κάθε μηχανικός κολλημένος. Βαθμός 7
- alamo = Έχει κτυπήσει μπιέλα Πωρωμένος σε πανεπιστημιακές γνώσεις Βαθμός 6
- Ασεβαστος = Κανένας σεβασμός Πάντως με κάνει και γελάω και για αυτό του δίνω βαθμό 5
- Μηχανικος = Ποτέ μου δεν κατάλαβα τις γυναίκες? Ο σεισμός και οι γυναίκες είναι αστάθμητοι παράγοντες. Βαθμός 6
- Daje = ? / 10 Έχει έρθει στην Ίο και καταλαβαίνει σε μεγάλο βαθμό αυτά που λέω Βαθμός 10 με τόνο!
- Ορεστης35CM = Φιλικός και ξέρει πολλά αν και τα λέει με έναν τρόπο που τα κρύβει. Βαθμός 8

[stergiosbik]

Eσφιξαν οι ζεστες!