Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από paul25 » 06 Οκτ 2019, 12:44
Εγω παλι σημερα απορησα με την ιδιοτητα του μυαλου να καταγραφει τον φανταστικο ονειρικο κοσμο ως μια εξτρα εμπειρια πραγματικοτητας, εξηγουμαι.
Στο παρελθον ισως και χρονια πριν ριχα δει ενα εφιαλτη οτι το δημοτικο μου σχολειο ειχε μεταφερθει σε ενα υπο κατασκευη κτηριο και εγω το επισκεφθηκα γιατι ειχα ειδοποιηθει πως θα λειτουργουσε πιλοτικα πριν τη σχολικη περιοδο με λιγα ατομα. Οταν πηγα εκει ειδα περιεργους τυπους συμμαθητες να ερχονται, στο τελος αποδειχθηκε οτι ο ενας ηταν σαν βαμπιρ που σκοτωνε τους υπολοιπους και θα ερχοταν και η σημερα μου, εψαχνα απεγνωσμενα τροπο να το σκασω, φοβερη αγωνια, ακομα και το κτηριο αλλαζε για να μεινω εκει, εβλεπα απο μακρια τους γειτονους να ζουν τη ζωη τους, να τους φωναζω για βοηθεια και τιποτα κλπ στο τελος βρισκω τροπο και το σκαω τελευταια στιγμη εχωντας ενα αισθημα απιστευτης αγωνιας διοτι ενοιωθα το βαμπιρ να πλησιαζει.
Σημερα μετα απο τοσο καιρο που το ειχα δει ( και δεν το θυμομουν καν οπως γινεται με τα ονειρα) ειδα παλι να μπαινω στο ιδιο κτηριο και οταν ειδα να ερχονται παλι οι ιδιοι συμμαθητες, λες και θυμηθηκα την προηγουμενη εμπειρια το εσκασα νωρις πρωτου εγκλωβιστω γνωριζοντας πως γλιτωσα απο αυτο που θα παθαινανε οι αλλοι και ετσι θυμηθηκα ολο το στορι του παρελθοντος.
Απορω, δηλαδη την ασχημη και φανταστικη εμπειρια που βιωνεις στους εφιαλτες, ο εγκεφαλος την αποθηκευει (ισως στο ιδιο μερος που αποθηκευει και της πραγματικης ζωης) για να την ανασυρει απο τη μνημη παλι οταν βρεθεις στον ιδιο εστω και φανταστικο κινδυνο; Τι κουλα ειναι αυτα;
«Μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου».
Για τον ΧΥΤΑ ΦΥΛΗΣ η Επιτροπη Αναφορων του Ευρωπαικου Κοινοβουλιου.